Tylko dzisiaj | Solo per oggi

Tylko dzisiaj | Solo per oggi
(la versione italiana sotto)
Są takie momenty, kiedy nie podniesie nas na duchu nawet najlepsze tiramisù. I takie problemy,
które nie znikną tylko dlatego, że wsiądziemy w samolot i wylądujemy pod włoskim niebem.
Śmierć bliskiej osoby, rozstanie, choroba. Czas się zatrzymał. Przyszłość przeraża. Wszystko o
czym marzymy to pójście spać z nadzieją, że gdy się obudzimy, trudna sytuacja okaże się tylko
złym snem.
Są takie dni, które po prostu trzeba jakoś przetrwać.
Są też mniej poważne, codzienne momenty, gdy odwlekamy zrobienie czegoś, bo zniechęca nas
perspektywa czasu i wysiłku. Nauka nowego języka, zadbanie o zdrowie, o relacje z bliskimi.
Ciągle nie mamy czasu, jesteśmy zmęczeni, odkładamy na wieczne jutro.
Zapominamy, że jedynym dniem, który mamy i w którym rzeczywiście możemy coś zrobić
jest dzisiaj.
Pamiętał o tym Angelo Giuseppe Roncalli bardziej znany jako papież Jan XXIII. W swoim dzienniku
sformułował osobiste zasady, które nazwano “Dekalogiem codzienności”:
Tylko dzisiaj postaram się wyłącznie żyć dniem dzisiejszym, nie chcąc rozwiązywać
za jednym zamachem wszystkich problemów mego życia.
Tylko dzisiaj maksymalnie zatroszczę się o moją postawę: być uprzejmym, nikogo nie
krytykować, ani tego nie pragnąć, nie uczyć karności nikogo poza samym sobą.
Tylko dzisiaj będę szczęśliwy w przekonaniu, że zostałem stworzony, aby być
szczęśliwym i to nie tylko w przyszłym świecie, ale również teraz.
Tylko dzisiaj przystosuję się do okoliczności i nie będę domagał się, by to one
przystosowały się do moich planów.
Tylko dzisiaj przeznaczę przynajmniej dziesięć minut na dobrą lekturę, pamiętając,
że jak pokarm potrzebny jest do życia ciała, tak dobra lektura potrzebna jest do życia
duszy.
Tylko dzisiaj uczynię coś dobrego i nikomu o tym nie powiem.
Tylko dzisiaj uczynię przynajmniej jedną z tych rzeczy, których czynić nie lubię, a
jeżeli moje zmysły czułyby się pokrzywdzone, postaram się, aby nikt się o tym nie
dowiedział.
Tylko dzisiaj sporządzę szczegółowy plan dnia. Może nawet nie wypełnię go
dokładnie, ale zredaguję. Będę się strzegł dwóch nieszczęść: pośpiechu i
niezdecydowania.
Tylko dzisiaj będę wierzył niestrudzenie, nawet gdyby okoliczności mówiły co
innego, że Opatrzność Boża opiekuje się mną tak, jakby nikogo innego na świecie nie
było.
Tylko dzisiaj nie będę się lękał. Szczególnie zaś nie ulęknę się radować pięknem i
wierzyć w dobro.”
Tylko dzisiaj to jedyne, co mam. „Tylko dzisiaj” to perspektywa, która nie przeraża. Zobowiązanie,
które nie zniechęca. Przestrzeń na decyzję co do kolejnego dnia.
Tylko dzisiaj nie będę narzekać.
Tylko dzisiaj, mimo zmęczenia, przeczytam dziecku bajkę przed snem.
Tylko dzisiaj wyłączę telewizor i spędzę wieczór na rozmowie z partnerem.
Tylko dzisiaj nie sięgnę po alkohol/po słodycze.
Tylko dzisiaj wstanę 10 minut wcześniej, by w spokoju wypić poranną kawę.
Tylko dzisiaj poświęcę 20 minut na naukę języka.
…
“Przez 12 godzin mogę zdobyć się na robienie rzeczy, które przerażałyby mnie,
gdybym miał je robić całe życie.”
A Ty? Co zrobisz tylko dzisiaj?
Foto: http://www.jestrudo.pl/portfolio/50377-2/
Solo per oggi
Ci sono momenti in cui non ci può consolare nemmeno il tiramisù più buono. Ci sono problemi che
non si risolveranno solo perché saliremo su un aereo e scenderemo sotto il cielo italiano. La morte
di una persona vicina, la separazione, la malattia. Il tempo si è fermato. Il futuro spaventa.
Sogniamo di andare a dormire e speriamo che dopo esserci svegliati tutto risulti solo un incubo.
Ci sono giorni in cui dobbiamo sopravvivere in qualche modo.
Ci sono anche dei momenti quotidiani, meno seri, dove rifiutiamo di fare qualcosa perché ci
scoraggia il tempo o lo sforzo di cui abbiamo bisogno. L’apprendimento di una lingua nuova,
prenderci cura della salute o delle relazioni con i vicini. Non abbiamo mai il tempo, siamo sempre
stanchi e rimandiamo tutto a “un domani”.
Dimentichiamo che l’unico giorno che abbiamo e in cui davvero possiamo fare qualcosa è
oggi.
Per fortuna se ne ricordò Angelo Giuseppe Roncalli conosciuto come Papa Giovanni XXIII. Nel suo
quaderno scrisse le proprie regole che oggi vengono chiamate “Il decalogo della quotidianità”:
“Solo per oggi, cercherò di vivere alla giornata (in senso positivo), senza voler
risolvere il problema della mia vita tutto in una volta.
Solo per oggi, avrò la massima cura del mio aspetto: vestirò con sobrietà; non alzerò
la voce; sarò cortese nei modi; non criticherò nessuno; non pretenderò di migliorare o
disciplinare nessuno tranne me stesso.
Solo per oggi, sarò felice nella certezza che sono stato creato per essere felice non
solo nell’altro mondo, ma anche in questo.
Solo per oggi, mi adatterò alle circostanze, senza pretendere che le circostanze si
adattino tutte ai miei desideri.
Solo per oggi, dedicherò dieci minuti del mio tempo a qualche lettura buona,
ricordando che come il cibo è necessario alla vita del corpo, così la buona lettura è
necessaria alla vita dell’anima.
Solo per oggi, compirò una buona azione e non lo dirò a nessuno.
Solo per oggi, farò almeno una cosa che non avrei gusto di fare, e se mi sentirò
offeso nei miei sentimenti, farò in modo che nessuno se ne accorga.
Solo per oggi, mi farò un programma: forse non lo seguirò a puntino, ma lo farò. E
mi guarderò da due malanni: la fretta e l’indecisione.
Solo per oggi, crederò fermamente, nonostante le apparenze, che la buona
provvidenza di Dio si occupa di me come di nessun altro esistente al mondo.
Solo per oggi, non avrò timori. In modo particolare non avrò paura di godere di ciò
che è bello e di credere alla bontà. Posso ben fare, per dodici ore, ciò che mi
sgomenterebbe se pensassi di doverlo fare per tutta la vita.”
Oggi è l’unica cosa che ho. “Solo per oggi” è una prospettiva che non spaventa. Un obbligo che
non scoraggia. Uno spazio per decidere per quando riguarda il prossimo giorno.
Solo per oggi non mi lamento.
Solo per oggi, nonostante la stanchezza, leggo una favola al bambino prima di dormire.
Solo per oggi spengo la TV e passo la serata parlando con il mio partner.
Solo per oggi non bevo l’alcol/ non mangio dolci.
Solo per oggi mi alzo dieci minuti prima per poter prendere un caffè con calma.
Solo per oggi dedico venti minuti ad imparare una lingua.
…
“Posso ben fare per 12 ore ciò che mi sgomenterebbe se pensassi di doverlo fare per tutta la
vita.”
E tu? Che cosa fai solo per oggi?