Program nauczania języka hiszpańskiego poziom A2/B1 3 klasa

Program nauczania języka hiszpańskiego poziom A2/B1
3 klasa Gimnazjum
Na podstawie podręczników
zatwierdzonych przez MEN (do wyboru):
1. Club Prisma B1 podręcznik + zeszyt ćwiczeń Wydawnictwo: Nowela.
2. Chicos Chicas Nivel 3 podręcznik + zeszyt ćwiczeń Wydawnictwo: Edelsa
3. Gente Joven 3 Nueva Edición podręcznik + zeszyt ćwiczeń Wydawnictwo: LektorKlett.
Poziom określany jest w zależności od ilości zrealizowanych zajęć – średnio 2 jednostki lekcyjne w
tygodniu.
1. Presente de Subjuntivo – formy czasu teraźniejszego trybu łączącego. Czasowniki
wymagające zastosowania trybu subjuntivo: desear, esperar, querer que oraz
wyrażenia ojala, que raro, me alegra que, me molesta que.... Preterito perfecto de
Subjuntivo – tryb łączący stosowany w odniesieniu do czasu przeszłego np. Me
preocupa que haya venido tan tarde . Uczeń potrafi wyrazić życzenie, wdzięczność,
złość, zdziwienie, radość i smutek. Reaguje także na stany emocjonalne swojego
rozmówcy.
2. Modo Potencial (Condicional) – tryb przypuszczający (hablaria, comeria, viviria) –
tworzenie i zastosowania. Czasowniki regularne i nieregularne. Zdania
grzecznościowe Me gustaria … Querria …. Te importaria que ….) Przypuszczenia
dotyczące przeszłości (np. Pedro estaba muy caliente. Tendria fiebre?).
3. Preterito Imperfecto de Subjuntivo - zasady tworzenia: formy regularne i
nieregularne. Uczeń zna formy regularne, wie kiedy i jakich form należy użyć. Zna
niektóre formy nieregularne. Uczeń potrafi stosować formy imperfecto de subjuntivo
w zdaniach warunkowych II typu: Si + imperfecto de subjuntivo, condicional.
Uczeń potrafi stosować imperfecto de subjuntivo w zdaniach warunkowych.
4. Czas przeszły preterito pluscuamperfecto – czas przeszły złożony dla wyrażenia
czynności odbywającej się przed inną czynnością przeszłą (Habia estudiado en la
facultad de medicina y se fue a America dónde trabajaba como medico). Uczeń
potrafi stosować czas zaprzeszły i zachowuje chronologię wydarzeń.
5. Tworzenie zdań złożonych sposobu (como) miejsca (donde) czasu (cuando), oraz
zdań z zależnością czasową (hasta que, en cuanto, mientras, siempre que, antes de
que, despues de que), mówiąc o zdarzeniach powiązanych czasowo.
6. Umiejętność dyskutowania i pisanie rozprawek. Uczeń potrafi prowadzić dyskusję
oraz napisać prostą rozprawkę używając odpowiednich sformułowań: en primer
lugar, por una parte, por otra parte, sin embargo, ademas, en definitiva, para
terminar, en conclusión.
7. W końcowym etapie nauki na poziomie gimnazjalnym uczeń powinien posługiwać
się słownictwem związanym z codziennymi czynnościami, pasjami,
zainteresowaniami, nauką, życiem w szkole, potrafi mówić o chorobach, a zatem
przeprowadzić dialog u lekarza, wyjaśnić, co go boli, co mu dolega, zrobić zakupy w
sklepie spożywczym, z odzieżą, księgarni, sklepie sportowym, wie, jak kupić bilet
autobusowy, lotniczy, potrafi się spytać o drogę, umie także rozmawiać ze swoimi
rówieśnikami na tematy abstrakcyjne.