„Słodki” klient - kosmetyczki.net

Transkrypt

„Słodki” klient - kosmetyczki.net
zdrowie
„Słodki” klient
Zabiegi przeprowadzone w salonach
kosmetycznych mają działanie zarówno
estetyczne jak i zdrowotne. Dlatego też
profesjonalizm i wiedza na temat niektórych
chorób jest niezbędna do prawidłowego ich
wykonywania. Jedną z takich przypadłości
jest cukrzyca. Organizacje takie jak
International Diabetes Federation – European
Region (IDF – Europe) oraz Federation
of European Nurses Diabetes (FEND)
analizują przypadki cukrzycy, występujące
w państwach należących do Unii Europejskiej.
Badania wykazują, że na terenie tych krajów
żyje około 25 milionów ludzi z omawianą
chorobą. Średnio wśród 100 losowo
wybranych dorosłych osób (powyżej 20 roku
życia) znajduje się 7 chorych. Oznacza to, że
do każdego salonu kosmetycznego przyjdzie
nie jeden„słodki” klient.
30]
A K A D E M I A PA Z N O K C I A n r 1 2 • [ 2 ] 2 0 0 7
Cukrzyca jest chorobą nieuleczalną, lecz
nie lekceważona przebiega łagodnie i bez
poważnych powikłań. Diabetyk powinien
korzystać z wygodnej odzieży i obuwia,
dbać o higienę osobistą oraz pieczołowicie
oglądać swoje ciało ze szczególnym
uwzględnieniem stóp i przestrzeni między
palcami. Ze względu na wysokie ryzyko
powikłań, zwłaszcza tzw. zespołu stopy
cukrzycowej, chory nie powinien: używać
środków usuwających nagniotki, samodzielnie usuwać odcisków ani modzeli,
wycinać wrastających paznokci, a ich skracanie ograniczyć tylko do spiłowywania.
Wszelkie te czynności mogą wykonywać
wyłącznie lekarze lub kosmetyczki. Tak
więc bez odpowiedniego szkolenia, przeprowadzony pedicure może przyczynić się
do poważnych powikłań, a nawet w dalszych etapach amputacji kończyny.
Cukrzycy zazwyczaj towarzyszą charakterystyczne zmiany skórne (tj. bakteryjne zakażenia skóry, czyraki, zanokcica, zakażenia
grzybicze), łamliwość i wrastanie paznokci, przebarwienia (brunatne lub żółte), pogrubienie płytek paznokciowych stopy, sucha
skóra, zmniejszone (lub wyraźnie nadmierne) pocenie oraz pękanie skóry pięt.
Jeśli u naszego klienta zauważymy takie
zmiany warto skierować go do lekarza. Pamiętajmy jednak, że nie wszystko widać na
pierwszy rzut oka. Nie są to również objawy występujące jedynie w przypadku cukrzycy, dlatego przed wykonaniem jakiegokolwiek zabiegu należy upewnić się czy
osoba, której mamy wykonać przykładowo
pedicure, na nią nie choruje. Właściwa
wiedza o wskazaniach i przeciwwskazaniach może ograniczyć lub nawet wyeliminować ryzyko występowania chorób skórnych powiązanych z tą przypadłością.
ryzykujemy zdrowie naszego klienta. Bardzo ważna przy tej chorobie jest umiejętność wykonywania pedicure leczniczego
oraz manicure biologicznego.
Pedicure leczniczy – jest to zabieg pedicure podstawowego zawierający dodatkowo usuwanie modzeli, nagniotków i innych zgrubień naskórka na pękającej pięcie
oraz wycinanie wrastających paznokci.
Manicure biologiczny – jest to zabieg
manicure podstawowego bez użycia cążek.
Skórki nie są wycinane, a jedynie odpychane.
Przed rozpoczęciem zabiegu należy również uwzględnić odpowiednie antyseptyki
i dokładnie odkazić zarówno narzędzia
pracy jak i skórę aby zapobiec zakażeniu.
Wszelkie czynności wykonywane zwłaszcza w obrębie stóp należy wykonywać ze
wzmożoną ostrożnością. Szczególnie trudne jest wykonywanie manicure oraz pedicure, ponieważ u osób z cukrzycą często
występuje zmniejszone czucie bólu oraz
temperatury. W skutek czego punktowe
zranienia mogą pozostać niezauważone
i rozwijać się wraz z towarzyszącym
owrzodzeniem.
U diabetyków występują również zmiany
miażdżycowe, które utrudniają dopływ
krwi do kończyn dolnych w rezultacie czego, gojenie wszelkich ran w obrębie stóp
przebiega nieprawidłowo. Z tego powodu
nie wolno używać nożyków ani innych
ostrych narzędzi typu cążki czy omega.
Można natomiast stosować płyny do usuwania skórek. Cukrzyka podczas zabiegu
należy chronić przed skrajnymi temperaturami. Choroba ta jest również przeciwwskazaniem do wykonywania zabiegów
ciepłoleczniczych oraz do stosowania różnych produktów rozgrzewających.
Zabiegi kosmetyczne – wskazania i przeciwwskazania
Zespół stopy cukrzycowej
Kiedy osoba, która powierza nam swoje
dłonie czy stopy oznajmia, że ma cukrzycę
należy zastanowić się czy posiadamy właściwą wiedzę na temat tej przypadłości i zabiegów jakie należy wykonać. Jest to ważny
krok przed podjęciem się pracy, ponieważ
Zespół ten należy do przewlekłych powikłań cukrzycy i polega na zaburzeniach
od strony kończyn dolnych. Wraz z pogłębianiem się stadium choroby pogarsza się
sytuacja społeczna, socjalna a w rezultacie nawet może prowadzić do inwalidztwa. Największą konsekwencją jaką po-
zdrowie
nosi chory przez zaniedbanie to amputacja nogi (przyczyną 70% wykonywanych
na całym świecie amputacji jest cukrzyca). Czynnikami wpływającymi na rozwój
zespołu są: źle wyrównana cukrzyca, niewłaściwa higiena stóp, zmiany w postaci
modzeli oraz brak wiedzy o możliwych
powikłaniach. Profilaktyka czyli zabiegi
pielęgnacyjne w tym przypadku są niezwykle istotnym punktem w przepływie
choroby. Do zaburzenia może również
dojść pod wpływem urazu mechanicznego lub cieplnego np. podczas nieprawidłowo wykonywanego pedicure. Dochodzi
wtedy do pęknięcia skóry i wystąpienia
owrzodzenia. Jeśli dodatkowo dopuści się
do zakażenia rany, a co za tym idzie powstania zmian ropnych oraz martwiczych, taki zabieg będzie tragiczny
w skutkach. Stąd tak ważna jest edukacja
personelu w salonach kosmetycznych.
Stosownie powzięte zabiegi zapobiegawcze mogą znacznie ograniczyć rozwój stopy cukrzycowej oraz wywoływane przez
nią szkody, niestety nieumiejętnie wykonane narażają na poważne konsekwencje
zdrowotne.
Zabieg pedicure przy stopie cukrzycowej:
• dokładne oględziny stopy
• krótkie moczenie stóp w letniej (poniżej 37°C wodzie
• dokładne osuszenie stopy szczególnie
w miejscach między palcami
• niezbyt krótkie opiłowywanie paznokci (powinny kończyć się wraz
z palcem i być spiłowane na prosto)
• odsuwanie skórek drewnianym patyczkiem
• nie można stosować plastrów na modzele i nagniotki
• ścieranie zrogowaciałego naskórka za
pomocą pumeksu lub niemetalowej
tarki
• nawilżenie stopy z pominięciem przestrzeni między palcami.
Diabetyk często nie zdaje sobie sprawy
z powagi powikłań jakie może wywoływać
codzienna higiena lub jej brak. Przychodząc na zabieg pedicure czy manicure kosmetyczka, jako specjalistka może udzielić
kilku istotnych rad na temat pielęgnacji
dłoni i stóp.
Ze względu na małą potliwość skóra cuk-
rzyków wysycha i traci elastyczność. Z czasem tworzą się małe rysy, które obciążając
pogłębiają tworząc liniowe pęknięcia
w skórze. Powodują ból oraz krwawienie
utrudniające lub uniemożliwiające chodzenie. Pęknięcia są bardzo trudne do wyleczenia, dlatego należy codziennie nawilżać
skórę odpowiednimi maściami. Do poważnych ograniczeń w chodzeniu mogą doprowadzić również wrastające paznokcie oraz
narośle przy paznokciu bardzo często występujące u chorych na cukrzycę. Naturalnie paznokieć rośnie prosto natomiast
w tym wypadku jego rogi wbijają się
w miękką tkankę, co może doprowadzić
nawet do zapalenia wału paznokciowego.
Dlatego też paznokcie u stóp powinny być
skracane w linii prostej bez wycinania boków. Przyczyną wrastania może być zarówno niewłaściwa pielęgnacja paznokci i zaburzenia jego wzrostu jak i noszenie niewłaściwego obuwia.
Wskutek zaniedbań na stopie powstaje wiele odcisków, modzeli oraz nagniotków. Naskórek, który stale narasta, w kontakcie z powierzchnią obuwia twardnieje i jeśli nie zostaje w porę usunięty staje się zgrubiały.
Cukrzycy mają z tym szczególny problem,
ponieważ w miejscu modzeli najczęściej
występuje owrzodzenie. Aby zapobiec ich
powstawaniu należy codziennie nawilżać
skórę odpowiednimi kremami dla stóp suchych i wrażliwych. Trzeba również pamiętać o regularnym ścieraniu miejsc stopy
o szczególnym obciążeniu drobnoziarnistymi tarkami. Jeśli jednak dojdzie do powstania
modzeli czy nagniotków chory samodzielnie
nie powinien zajmować się ich usuwaniem.
Zawsze powinna zająć się tym wyszkolona
pedicurzystka lub nawet chirurg.
W razie gdyby mimo wzmożonej ostrożności doszło do jakichkolwiek skaleczeń podczas zabiegu, należy ranę oraz skórę wokół
niej zdezynfekować nie drażniącymi środkami odkażającymi. Następnie miejsce
skaleczenia okryć sterylną gazą. Jeśli
w przeciągu 2-3 dni ranka nie zacznie się
goić trzeba zgłosić wypadek u lekarza.
ŻANETA BOGUCKA
INSTRUKTOR AP
A K A D E M I A PA Z N O K C I A n r 1 2 • [ 2 ] 2 0 0 7
[31