Konspekt 6 - Modlitwa spotkanie 2

KROK VI
II spotkanie - NAMIOT SPOTKANIA
„dlatego chcę być wierny praktyce codziennego Namiotu Spotkania.”
I. Wprowadzenie.
Tym razem dobrze będzie rozpocząć rozmowę ewangeliczną w kościele lub kaplicy przed tabernakulum i płonącą
wieczną lampką.
Po wprowadzeniu w temat rozmowy można odprawić Namiot Spotkania, trwając przez 15 minut w ciszy przed
tabernakulum, starając się stanąć w obecności Pana. Jeżeli nie ma odpowiednich warunków, to można przeprowadzić
na początku Namiot Spotkania przy zapalonej świecy i księdze Pisma Świętego, szukając obecności Pana w swoim
sercu, w myśl słów: „Niech Jezus Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach” (Ef 3, 17).
II. Odkrycie.
1. Kiedy słyszymy „Namiot Spotkania” (np. jako określenie jednego z elementów dnia w oazie lub w wezwaniu:
„nie zapomnijcie o Namiocie Spotkania”), rozumiemy, że mowa jest o pewnej praktyce religijnej, polegającej
po prostu na chwili samotnej modlitwy „przed Panem”, którą rezerwujemy sobie w ciągu dnia i o której staramy
się nie zapominać.
2. Sama nazwa została zaczerpnięta z następującego fragmentu Księgi Wyjścia:
„Mojżesz wziął namiot i rozbił go za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chciał się zwrócić
do Pana, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem. Ile razy zaś Mojżesz szedł do namiotu, cały lud
stawał przy wejściu do swych namiotów i patrzał na Mojżesza, aż wszedł do namiotu. Ile zaś razy Mojżesz wszedł
do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u
wejścia do namiotu i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do
namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. A Pan rozmawiał z Mojżeszem
twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem” (Wj 33, 7-11).
3. Mówiąc w przenośni o „Namiocie Spotkania” mamy na uwadze następujące momenty:
a) każdy musi rozbić w swoim życiu „Namiot Spotkania” poza obozem, tj. zapewnić sobie w porządku dnia
czas i miejsce na niezakłóconą rozmowę z Najwyższym Panem;
b) każdy musi z własnej woli i przekonania - chcąc się zwrócić do Boga - udawać się do „Namiotu
Spotkania”, tj. trwać przez określony czas na modlitwie, będąc do dyspozycji Pana, słuchając Jego głosu,
przedstawiając Mu swoje sprawy, rozmawiając z Nim „twarzą w twarz”, jak przyjaciel z przyjacielem;
c) wtedy także zstąpi na niego „słup obłoku”, tzn. zostanie ogarnięty szczególną dobrocią Boga.
Konspekt opracowany przez Diakonię Ewangelizacji diecezji Sandomierskiej na podstawie podręcznika „DZIESIĘĆ KROKÓW ku dojrzałości chrześcijańskiej”
4. Rozmowa na temat realizacji praktyki Namiotu Spotkania:
 Czy udaje mi się czynić to codziennie, regularnie, czy tylko sporadycznie?
 Ile czasu przeznaczam na Namiot Spotkania?
 Jakie przeżywam trudności w związku z wypełnieniem czasu, który przeznaczam na Namiot Spotkania?
III. Zrozumienie.
1. Czy jest konieczna ta osobista modlitwa, czy nie wystarczy modlitwa liturgiczna lub modlitwa w grupie
modlitewnej? Odpowiedź: Mt 6, 6; przykład Chrystusa, który często modlił się w samotności.
2 . C z y ma sens to trwanie w Namiocie Spotkania - przez określony czas, np. 15 minut (to powinno stanowić
minimum), gdy modlitwa „nie wychodzi”, gdy we mnie jest zupełna pustka, ciemności, oschłości, gdy nie mam
o czym rozmawiać z Chrystusem, gdy tylko wysiłkiem woli trwam na miejscu, patrząc co chwilę na zegarek,
ile minut „muszę wytrzymać”? Odpowiedź: Taka modlitwa posiada wielką wartość, może nawet większą,
niż chwile uniesień, w których czuję, że Duch we mnie się modli i doświadczam obecności Pana. Pod warunkiem,
że będzie to czas, gdy jestem do Jego dyspozycji, gdy dla Niego „marnuję czas”, chociaż mam tyle pracy.
Taka modlitwa wytrwała i wierna ma wielkie znaczenie, jest oczyszczeniem mojej wiary i nadziei, uwolnieniem
z przywiązania do siebie i do pociech. Każdy, kto przez dłuższy czas w ten sposób praktykuje wiernie swój
„Namiot Spotkania”, na pewno dozna błogosławionych skutków tej praktyki.
IV. Zastosowanie.
1. Przeczytać fragment Syr 2, 1-18 (powoli, chwile refleksji w ciszy).
2. Różaniec: Tajemnica Modlitwy w Ogrójcu.
3. Postanowienie: wierność praktyce codziennego Namiotu Spotkania.
4. Inne zastosowania: patrz Notatnik szóstego kroku.
Konspekt opracowany przez Diakonię Ewangelizacji diecezji Sandomierskiej na podstawie podręcznika „DZIESIĘĆ KROKÓW ku dojrzałości chrześcijańskiej”