21-24
Transkrypt
21-24
21 jubileusze Irena i Franciszek POTRYKUS z Koleczkowa Na początek Msza św. w kościele parafialnym w Kielnie, gdzie Jubilat bierze czynny udział w pracach Rady Parafialnej. Uroczystość uświetnił też zespół regionalny „Koleczkowianie”, którego członkiem jest syn Ryszard. Potem zabawa z udziałem wszystkich gości przy orkiestrze. Jubilaci są w bardzo dobrej formie, czego dali wyraz na parkiecie. Ich serdeczność i dobroć zaowocowała w całej rodzinie. Razem z dziećmi i wnukami tworzą wspaniałą rodzinę, pełną radości i wzajemnego szacunku. Wychowali 6 dzieci, doczekali się 16 wnucząt i 5 prawnucząt. Ponadto obchodziliśmy jeszcze niecodzienną uroczystość, bo 60-lecie małżeństwa Państwa Gertrudy i Klemensa PERSZON z Łebna. Swoją uroczystość obchodzą już od kilku dni. Najpierw odbyła się msza dziękczynna w gronie najbliższej rodziny, a potem spotkania z krewnymi, znajomymi, sąsiadami. Wójt Gminy – Zbigniew Engelbrecht również odwiedził dostojnych Jubilatów z kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego, by złożyć gratulacje i szacunek. Wręczono też upominek i kwiaty. W 1995 roku Jubilaci otrzymali medale „Za długoletnie pożycie małżeńskie” Minęło 10 lat i dalej są tacy sami – pogodni, radośni i cieszący się każdym dniem. Pani Gertruda na bieżąco interesuje się życiem społecznym, dużo czyta i interesuje się historią. Pan Klemens jest trochę schorowany, ale chętnie słucha opowieści żony i lubi pożartować. Oboje pracowali w gospodarstwie rolnym, a teraz odpoczywają na emeryturze. Wychowali 3 dzieci i doczekali się 5 wnucząt. Przy okazji warto wspomnieć, że córka Kinga jest siostrą zakonną w Zgromadzeniu Świętej Rodziny i pracuje na Misji w Zambii. Akurat w tym czasie jest w Polsce sprawiając tym samym wielką radość swoim rodzicom biorąc udział w tak doniosłej uroczystości. Przy okazji dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o pracy misyjnej. Córka Jubilatów prowadzi tam szkołę gospodarstwa domowego. Życzymy całej rodzinie wszystkiego dobrego, a Jubilatom szczególnie dużo zdrowia na dalsze wspólne lata. R. Balandowska • październik 2005 • 22 II Pòmòrsczi Przezérk Kaszëbsczi Gòdowi Spiéwë w Szëmùdzë II Pomorski Przegląd Kaszubskiej Pieśni Bożonarodzeniowej w Szemudzie Rok Andersena W tym roku obchodzimy dwusetną rocznicę urodzin Hansa Christiana Andersena, duńskiego baśniopisarza. Z tej okazji Biblioteka Publiczna organizuje konkurs dla dzieci pt. „Baśnie Andersena”. I. Z jakiej bajki pochodzą cytaty? 1. „(...) nie marzyłem o takim szczęściu wówczas, kiedy byłem tylko brzydkim (...)” 2. „Teraz nadchodzi chłodna zima... Lecą daleko stąd, do ciepłych krajów, czy chcesz polecieć ze mną?” 3. „Coś mnie ukłuło w serce! O, teraz coś mi wpadło do oka!” 4. Pewnego ranka rozpadł się. Z tego miejsca, gdzie stał, wystawało coś, co przypominało (...)” 5. Na zamku wszystko porządnie wyszorowano. Porcelanowe ściany i podłogi lśniły w blasku tysięcy złotych lamp (...)” Organizatorzy: Starostwo Powiatowe w Wejherowie Wójt Gminy Szemud Gminne Centrum Kultury Sportu i Rekreacji w Szemudzie Gminna Izba Regionalna im. Remusa w Łebnie Gimnazjum w Szemudzie I. Zasady uczestnictwa: Do wzięcia udziału w konkursie zapraszamy dzieci, młodzież szkolną, dorosłych i zespoły w kategoriach: kl. 0–I, kl. II–III, kl. IV–VI; gimnazjum, szkoły średnie; dorośli i zespoły. Do każdego etapu przechodzą, po eliminacjach gminnych, dwie osoby lub zespoły z każdej kategorii. Każdy uczestnik przeglądu występuje solo i musi zaśpiewać w języku kaszubskim dwie dowolne pieśni bożonarodzeniowe (minimum po dwie zwrotki) – jedną a’capella, drugą z podkładem (z linią melodyczną lub profesjonalnym). Dzieci z klas 0–III SP wykonują jedną pieśń a’capella lub z podkładem muzycznym. Komisja preferuje żywy akompaniament. Mile widziane są teksty nowych pieśni. Nie będą oceniane pieśni, które nie są oryginalnymi pieśniami kaszubskimi, tzn. pierwsza wersja nie powstała w języku kaszubskim. II. Przegląd odbywa się drogą eliminacji: 1. Gminne Gimnazjum w Szemudzie – 7 grudnia o godz. 10.00 2. Finał Pomorski w Gimnazjum w Szemudzie – 17 grudnia 2005 r. o godz. 9.00 III. Komisje oceniające wszystkich szczebli dokonują oceny, uwzględniając: - umiejętności wokalne, - ogólny wyraz artystyczny, - wierność językową IV. W eliminacjach gminnych i finale pomorskim laureaci otrzymują dyplomy i nagrody książkowe przygotowane i zakupione przez organizatorów. V. Zgłoszenia poszczególnych szkół gminy Szemud (podobnie od osób dorosłych) na eliminacje gminne należy nadsyłać do 5 grudnia 2005 roku na adres: Gimnazjum w Szemudzie, ul. Szkolna 6, 84-217 Szemud, faks: 676 41 82. VI. Dodatkowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu 676 41 82. VII. Ustalenia końcowe: Komisja konkursowa ma prawo do wprowadzenia bieżących korekt i dodatkowych ustaleń regulujących przebieg konkursu. Odpowiedzi prosimy przesyłać lub przynosić do bibliotek w Bojanie, Częstkowie, Kielnie, Łebnie i Szemudzie do 30 listopada 2005 roku. Podsumowanie konkursu i rozdanie nagród odbędzie się w Bibliotece Publicznej w Szemudzie dnia 10 grudnia 2005 roku. Stanisław Belgrau Bibliotekarze W Łebnie grają w „baśkę” W Łebnie już tradycyjnie raz w miesiącu wieczorem spotykają się panowie w Wiejskim Ośrodku Kultury, aby grać towarzysko w karty. Spotkania odbywają się z inicjatywy Klubu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i WOK w Łebnie. Wśród gier w karty, oprócz brydża sportowego, skata i lisa, króluje „baśka”. Trzeba przyznać, że panowie grają z rozmachem i słychać tylko okrzyki: „wesele!” lub „zolo! czy „zolo-du”, a po kontrze i rekontrze dorzucają jeszcze: „hirsz” i „bok”. Dla początkujących „baśka” może okazać się skomplikowaną grą, ale na miejscu zawsze jest szef klubu pan Roman Chustak, który w przystępny sposób objaśni zasady gry II. Pytania 1. 2. 3. 4. Z ziarenka jakiej roślinki wyrosła Calineczka? Kto porwał Calineczkę? Kogo porwała Królowa Śniegu do swojego królestwa? Co wpadło w oko i serce Kaya, bohatera baśni „Królowa Śniegu”? 5. Kogo chciał mieć za żonę książę z bajki „Księżniczka na ziarnku grochu”? 6. Kto wydobył z dziupli czarodziejskie krzesiwo? 7. Ile psów strzegło skarbów w baśni „Krzesiwo”? 8. W jakim państwie rozgrywa się baśń „Słowik? 9. Gdzie zimowało kaczątko? 10.W jaki sposób Calineczka dostała się do Krainy Kwiatów i Księcia Elfów? III. Podaj tytuł baśni, z której pochodzi ten przedmiot: - zapałki – ....................... łupinka od orzecha – ....................... baletnica – ...................... groch – ..................... róża – ....................... IV. Narysuj ilustrację do dowolnej baśni H. Ch. Andersena. i nauczy dobrze grać. Z moich obserwacji wynika, że „baśka” to wybitnie dżentelmeńska gra, bo wszystkie damy są faworyzowane, choć dwie najważniejsze – treflową i pikową – obdarza się niezbyt delikatnie przymiotnikami „stare”. Może dlatego, że te „stare” i „nie stare” damy biją bez pardonu wszystkich panów: i tych w randze „bubków”, i głowy koronowane. W sumie „baśka”, zwana również kaszubskim brydżem, to bardzo interesująca gra w karty i jednocześnie dobry sposób na wolne jesienne i zimowe wieczory. Przypominamy, że „wieczory gier towarzyskich w karty” odbywają się w każdą drugą sobotę miesiąca o godzinie 17.00. Zainteresowane osoby zapraszamy do Łebna. Leszek Walkowiak • październik 2005 • 23 Czy wiecie, że... nie ma chyba drugiego warzywa, które tak zamotałoby w historii świata, zarówno tej politycznej, ale również gospodarczej i obyczajowej. Zgodnie z wieloma opiniami, żadna roślina nie przyniosła tylu korzyści naszej cywilizacji. Warzywo to stało się czymś znacznie więcej niż tylko źródłem pożywienia, było też przyczyną wielu nieszczęść i zmian kulturowych ZIEMNIAK, bo o nim mowa, to jednoroczna roślina bulwiasta, należąca do rodzaju Solanum z rodziny psiankowatych, której ojczyzną jest Ameryka Środkowa. Do Europy ziemniak przywieziony został w połowie XVI wieku przez hiszpańskich konkwistadorów, jednakże nie zachwycił swoim smakiem ani Hiszpanów ani Włochów, na których stoły trafił. Początkowo wręcz upatrywano przyczynę rozprzestrzeniania się różnych chorób ludzi i zwierząt w spożywaniu bulw ziemniaczanych. Bardziej ceniono kwiat ziemniaka, uchodzącego za ozdobną roślinę egzotyczną, którym co możniejsze elegantki (i nie tylko panie) przyozdabiały swoje szaty. Do gospodarczego wykorzystania ziemniaków w Europie przyczynili się Anglicy. W czasach, gdy Anglia pod panowaniem Królowej Elżbiety I (1558– –1603), pokonawszy Hiszpanię, zawładnęła morzami, dwaj korsarze i handlarze niewolników – John Hawkins oraz Francis Drake – kolonizując w imieniu królowej tereny Ameryki Północnej (dzisiejszych USA), oprócz wielu dóbr pozyskali również ziemniaki. Hawkins przywiózł ziemniaki do Irlandii, gdzie uprawa bardzo szybko się przyjęła i rozpowszechniła, niejednokrotnie ratując od śmierci głodowej lud zamieszkujący tę biedną wyspę. Wyspy Brytyjskie natomiast zawdzięczają ziemniaka drugiemu z korsarzy, admirałowi Drake. Tu bardzo szybko staje się ziemniak jednym z najważniejszych płodów rolnych. Jednakże największe zasługi w rozpowszechnianiu tego warzywa na Starym Kontynencie miał Francuz Antoine Parmentier, farmaceuta, agronom, twórca nowych odmian i wielu oryginalnych przepisów kulinarnych. W 1769 r. podczas wielkiego głodu we Francji Akademia Paryska ogłosiła konkurs na pracę naukową o roślinach, które byłyby łatwe w uprawie i mogłyby zaspokoić głód ludności. Parmentier zgłosił się do konkursu i napisał pracę o uprawie i własnościach ekonomicznych ziemniaków. Został zwycięzcą konkursu. Otrzymał nagrodę pieniężną, a ponadto został obdarowany przez króla kawałkiem ziemi pod uprawę ziemniaków. Parmentier, aby rozpowszechnić plantacje wśród rolników, obsadzony ziemniakami areał kazał pieczołowicie pilnować w ciągu dnia, natomiast w nocy zdejmował straże. Wieśniacy korzystając z ciemności, nagminnie kradli bulwy i zaczęli je uprawiać na własnych polach. W ten sposób, znając doskonale ułomności natury ludzkiej, przyczynił się do rozpowszechnienia uprawy ziemniaka we Francji. Na grobie Parmentiera od ponad 190 lat kwitną ziemniaki. A jak ziemniak trafił do Polski? Na naszych rodzimych stołach ziemniaki znalazły się dzięki królowi Janowi III Sobieskiemu, który przysłał je z Wiednia swojej ukochanej Marysieńce jako osobliwość cesarskich ogrodów. Gdy w Wilanowie podano je po raz pierwszy, nie wzbudziły entuzjazmu. Dopiero za panowania Augusta II (XVIII w) ziemniaki zostały rozpowszechnione w całym kraju, a na początku XIX wieku uratowały większą część ludności od klęski głodu. Istnieje wiele odmian ziemniaka. Pod koniec marca 2003 roku w Krajowym Rejestrze Odmian figurowało aż 117, a wśród nich dominowały jadalne. Ziemniaki rozmnażają się wegetatywnie. Do spożycia wykorzystuje się bulwy występujące jako podziemna część łodygi służąca roślinie za magazyn składników zapasowych. Bulwy, w zależności od odmiany mają kształt kulisty, owalny, wydłużony lub spłaszczony. Skórka może przybierać kolor jasnoszary, żółty, czerwony lub fioletowy o różnych odcieniach. Ziemniaki zawierają m.in.: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź, cynk, fosfor, fluor, chlor, jod, karoten, witaminy K, B1, B2, B6, C, biotynę, fruktozę, sacharozę, skrobię, kwas nikotynowy i pantotenowy. Na temat ziemniaka napisano wiele prac naukowych i opracowano setki przepisów kulinarnych. Jędrzej Kitowicz, opisując obyczaje za panowania króla Augusta III, poświęcił im cały rozdział zatytułowany „O kartoflach”. W Biesiekierzu koło Koszalina w hołdzie ziemniakowi postawiono największy (ok. 9 m) nie tylko w Europie, ale również na świecie pomnik. W zależności od regionu kraju, ziemniaka nazywa się potocznie kartoflem, pyrą, grulą, a u nas na Kaszubach – bulwë. Do starych, aczkolwiek zanikających tradycji, należy „dzień pieczonego ziemniaka” – czyli inaczej zakończenie zbioru tego warzywa, tzw. wykopki. Onegdaj rolnicy późną jesienią palili na polach wysuszone łęty ziemniaka, a w rozgrzanym popiele piekli wybronowane ostatnie ziemniaki, niejednokrotnie zakrapiając to czymś mocniejszym. A ile przy tym było radości! Dzisiaj do rzadkości należą takie widoki, może więc warto powrócić do tego zwyczaju. Ognisko jednoczy rodzinę, integruje sąsiadów, a pieczony ziemniak daje nie tylko dużo składników pokarmowych, ale również i dużo frajdy. 15 października br. przed Wiejskim Ośrodkiem Kultury w Szemudzie próbowaliśmy wrócić do tradycji, urządzając „Dzéń Piekłё Bulwё”. Niestety, jedynie dzieci ze swoją naturalną potrzebą zabawy, ochoczo przybyły i przy muzyce i strzelającym iskrami ognisku kultywowały tradycję. Szkoda, że rodzice pozostali w domach, bo dzięki szemudzkiemu sołtysowi Panu Stanisławowi Drawsowi (serdecznie dziękujemy) ziemniaków starczyłoby dla całej wsi. Kultura ziemniaka? • październik 2005 • Zebrała i opracowała na podstawie materiałów: K.Bańburski „Pasjonująca historia ziemniaka” – Wikipedia A.Szarafin-Grządkowska 24 Konkurs „5 pytań” Przypominamy UWAGA, KONKURS! Gminne Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Szemudzie oraz Gminna Izba Regionalna im. Remusa w Łebnie, zainspirowani zdjęciami z letniego konkursu pt. „Najciekawszy zakątek gminy”, ogłaszają nowy otwarty konkurs fotograficzny „Cztery pory roku w gminie Szemud” Za rok Gminna Izba Regionalna im. Remusa w Łebnie obchodzić będzie swoje dziesięciolecie. Jest to nie lada okazja do zrobienia wystawy, której celem będzie przedstawienie uroku naszego obfitującego w walory krajobrazowe regionu o każdej porze roku. Prace prosimy nadsyłać etapami. Biblioteka Publiczna w Kielnie ogłasza konkurs polegający na comiesięcznym udzielaniu odpowiedzi na 5 pytań. Pytania będą dotyczyły różnych dziedzin wiedzy – w każdym miesiącu innej. Między osoby, które udzielą prawidłowej odpowiedzi rozlosujemy nagrodę książkową tematycznie związaną z pytaniami. Odpowiedzi prosimy przynosić lub przesyłać listownie albo elektronicznie na adres: [email protected] w terminie do 20 dnia każdego miesiąca. * * * Listopad to miesiąc, w którym nasze myśli w sposób szczególny mkną ku tym, których już nie ma wśród nas. Nasuwają się refleksje nad trwaniem i przemijaniem. Twórczość Alojzego Nagla łączyła misterną pracę nad słowem z wielkim poczuciem typowej kaszubskiej zadumy nad losem, nad ludźmi, a przede wszystkim nad sobą. Dlatego w tym miesiącu tematem konkursu jest życie i twórczość Alojzego Nagla. 1. W jakich latach żył Alojzy Nagel oraz gdzie znajduje się jego mogiła? 2. Która szkoła w powiecie wejherowskim posiada izbę pamięci i nosi imię Alojzego Nagla? 3. Jakim pseudonimem posługiwał się Alojzy Nagel? 4. Na łamach jakiej gazety debiutował Alojzy Nagel? 5. W jakich zbiorach opublikowano wiersze i bajki Alojzego Nagla? I etap – JESIEŃ Termin nadsyłania prac tego etapu upłynie w pierwszym dniu kalendarzowej zimy. Rozstrzygnięcia będą się odbywały etapami, tak jak pory roku, natomiast finał całego konkursu oraz wystawa wszystkich prac odbędzie się w dniu jubileuszu Izby Regionalnej, czyli za rok. Każdy uczestnik konkursu może wziąć udział zarówno w jednym tylko etapie, jak i we wszystkich. Wyniki każdego etapu oraz informacje na temat następnych będziemy publikowali na łamach „Lesôka”. Wiek uczestników nie ma znaczenia, przy czym osoby niepełnoletnie uczestniczą w konkursie za pisemną zgodą rodziców (opiekunów). Konkurs polega na przesłaniu za pośrednictwem poczty na adres GCKSiR w Szemudzie lub osobistym złożeniu w siedzibie GCKSiR maksymalnie czterech zdjęć wraz z opisem: - format – 15 x 21 cm, - kolorowe, - mile widziane zdjęcia uwidoczniające prace polowe przebiegające w tradycyjny sposób oraz przy użyciu starych, tradycyjnych narzędzi rolniczych. Osoba zgłaszająca swój udział w konkursie podaje swoje dane osobowe (imię i nazwisko, adres oraz telefon kontaktowy), a także składa oświadczenie o posiadaniu praw autorskich do zdjęć. Autorom najciekawszych prac zostaną przyznane nagrody, które wręczymy w dniu jubileuszu Gminnej Izby Regionalnej. Szczegółowy Regulamin Konkursu znajduje się do wglądu w: - Gminnym Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Szemudzie, ul. Szkolna 4a, - Gminnej Izby Regionalnej im. Remusa w Łebnie, 84-217 Szemud, Łebno, ul. Ks. Stawickiego 25, opiekun Stanisław Belgrau, - na stronie internetowej: www.szemud.pl. Zapraszamy do udziału! Stanisław Belgrau i Alicja Szarafin-Grządkowska Podziękowanie Serdeczne podziękowanie na ręce Pana Ryszarda Sikory za troskę i czynne zaangażowanie w realizacji potrzeb Biblioteki Publicznej w Kielnie składa bibliotekarka Podziękowanie Biblioteka Publiczna w Kielnie wyraża szczere podziękowanie Panu Wojciechowi Żywickiemu prezesowi firmy EKO-PROD z Częstkowa za przekazanie kserokopiarki na cele biblioteczne. Dziękujemy bardzo za dostrzeżenie i zrozumienie potrzeb naszej placówki. Z wyrazami szacunku i uznania dyrektor Biblioteki Publicznej w Szemudzie Irena Piastowska i bibliotekarka Teresa Sendacka WIEJSKI OŚRODEK KULTURY W KIELNIE zaprasza na Bal Sylwestrowy 31.12.2005 r. godz.20.00 Cena 190 zł od pary. W cenie biletu: coś dla ciała – gorące i zimne dania coś dla ucha – dobra muzyka (Czarne Kapelusze) coś dla ducha – miła atmosfera i szampańska zabawa tel. kontaktowy 676 09 61 lub 676 07 29 w godz. od 11.00 do 18.00 Zapraszamy do wspólnej zabawy. • październik 2005 •