STROPY TERIVA

CHARAKTERYSTYKA STROPÓW TERIVA
Dane ogólne
Stropy TERIVA-F są gęstoŜebrowymi stropami Ŝelbetowymi belkowo-pustakowymi,
wykonywanymi z kratownicowych belek stalowych, pustaków i betonu monolitycznego,
wylewanego na budowie. Stropy TERIVA-F są przeznaczone do montaŜu ręcznego. ObciąŜenia
stropu nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli.
Wymiary stropu
Wymiary stropów TERIVA-F powinny być zgodne z poniŜszą tabelą.
wymiary stropu
typ stropu
rozpiętość
modularna [m]
wysokość
konstrukcyjna [m]
rozstaw osiowy
belek [m]
grubość
nadbetonu [m]
TERIVA-F I
2,4 - 6,0
0,24
0,60
0,03
TERIVA-F I bis
2,4 - 7,2
0,265
0,45
0,03
TERIVA-F II
2,4 - 7,8
0,34
0,45
0,04
TERIVA-F III
2,4 - 7,2
0,34
0,45
0,04
ZuŜycie materiału
ZuŜycie materiału na 1 m2 stropu podano w poniŜszej tabeli.
typ stropu
zuŜycie betonu [m3]
zuŜycie pustaków [szt]
zuŜycie belek [m]
TERIVA-F I
0,0465
6,7
1,67
TERIVA-F I bis
0,075
9,2
2,22
TERIVA-F II
0,097
9,2
2,22
TERIVA-F III
0,097
9,2
2,22
Masa jednostkowa stropów
Masa 1 m2 stropu wynosi:
typ stropu
masa 1 m2
strop TERIVA-F I
268 kg
strop TERIVA-F I bis
357 kg
strop TERIVA-F II
400 kg
strop TERIVA-F III
400 kg
Izolacyjność akustyczna
Izolacyjność akustyczna stropu powinna spełniać wymagania określone w normie PN-87/B02151/03. W celu zagwarantowania spełnienia tych wymagań, rozwiązania podłóg w
budownictwie mieszkaniowym i ogólnym naleŜy przyjmować według "Katalogu rozwiązań podłóg
dla budownictwa mieszkaniowego i ogólnego".
Rozwiązania podłóg naleŜy przyjmować wedłóg tego katalogu pod warunkiem, Ŝe masa
1 m2 podłogi nie przekroczy 120 kg.
Odporność ogniowa
Odporność ogniowa stropów TERIVA-F wynosi 1 h, przy otynkowaniu tynkiem cementowowapiennym, grubości 1,5 cm. Odporność ogniowa stropów moŜe być zwiększona przez
zastosowanie innego wykończenia stropu lub specjalnych
zabezpieczeń.
ObciąŜenia
Całkowite obciąŜenie charakterystyczne stropu (i jego składowe) znajdują się poniŜszej tabeli.
wartość obciąŜenia [kN/m2]
obciąŜenie
TERIVA-F I
TERIVA-F I bis
TERIVA-F II
TERIVA-F III
obliczeniowe
7,367
8,456
11,500
14,300
charakterystyczne
całkowite
6,217
7,209
9,547
11,547
charakterystyczne
długotrwałe
5,250
6,233
7,598
8,298
ZASADY PROJEKTOWANIA STROPÓW
Forma i układ obliczeń statycznych powinny być zgodne z wymaganiami PN-90/B-03000.
Obliczenia statyczne stropu naleŜy wykonywać wg. PN-76/B-3001, a przyjmowanie obciąŜeń
powinno być zgodne z PN-82/B-02000, PN-82/B-2001, PN-82/B-02003, PN-80/B-02010 i PN77/B02011.
Obliczenia statyczne stropu polegają na zestawieniu obciąŜeń i porównaniu ich z wartościami
podanymi w tabeli. Wartość tych obciąŜeń naleŜy ustalić przy załoŜeniu pracy statycznej stropu
jako belki wolnopodpartej.
Wartości obciąŜeń maksymalnych i przekroje zbrojenia belek określono na podstawie analizy
pracy stropu w stanie granicznym nośności na zginanie w przekroju środkowym oraz w stanie
granicznym ugięć. Stan graniczny nośności na ścinanie w przeproju przypodporowym oraz
rozwarcia rys prostopadłych i ukośnych wobec zachowania wymiarów stropu i nieprzekroczenia
granicznych średnic zbrojenia przyjęto według danych dla stropów TERIVA.
Z uwagi na nośność przekrojów przypodporowych dla stropów TERIVA-F II, o rozpiętości 7,4 m
do 7,8 m oraz TERIVA-F III, o rozpiętości 6,2 m do 7,2 m wymagane jest dodawanie na budowie
zbrojenia w postaci strzemion o średnicy 5,5 mm ze stali klasy A-I gatunku St3S. Strzemiona te
połączone ze sobą za pomocą prętów konstrukcyjnych o średnicy
8 mm stanowią szkielet, jak pokazano na poniŜszym rysunku nakładany na kratownice belek, z
obu jej końców, bezpośrednio po ułoŜeniu pustaków.
W przypadku wykonywania stropu wieloprzęsłowego zaleca się nakładanie nad stałymi podporami
środkowymi szkieletu ciągłego o wymaganej długości dla belek z obu stron podpory z
uwzględnieniem szerokości podpory.
Uzyskanie ugięć stropu mniejszych od dopuszczalnych jest moŜliwe pod warunkiem wykonania
odwrotnego wygięcia belek (przed ich zabetonowaniem) o wartości 15 mm dla następujących
rozpiętości.
typ stropu
rozpiętość
strop TERIVA-F I
5,8 m
strop TERIVA-F I bis
6,4 m
strop TERIVA-F II
7,2 m
strop TERIVA-F III
7,0 m
Maksymalne wartości obciąŜeń przypadające na 1 m pasma stropu o szerokości 60 cm dla stropu
TERIVA-F I oraz 45 cm dla stropu TERIVA-F I bis, TERIVA-F II i TERIVA-F III przedstawia
poniŜsza tabela.
wartość obciąŜenia na 1 m Ŝebra stropu
rodzaj obciąŜenia
TERIVA-F I
TERIVA-F I bis
TERIVA-F II
TERIVA-F III
obliczeniowe
4,420
3,805
5,175
6,435
charakterystyczne
całkowite
3,730
3,244
4,296
5,196
charakterystyczne
długotrwałe
3,150
2,805
3,419
3,735
Obliczenia statyczne dodatkowych elementów stropu, tzn. Ŝeber, podciągów itp. naleŜy wykonać
zgodnie z PN-84/B-03264.
ZASADY WYKONYWANIA STROPÓW
Warunki przystąpienia robót
Do wykonania stropu moŜna przystąpić po sprawdzeniu:
- zgodności wykonania podpór (stałych) stropu z dokumentacją techniczną,
- wypoziomowania podpór.
Układanie i podpieranie belek
Belki naleŜy układać w rozstawie co 60 cm dla stropu TERIVA-F I i 45 dla stropu
TERIVA-F I bis, TERIVA-F II, TERIVA-F III. Sprawdzenie rozstawu belek dokonuje się przez
ułoŜenie po jednym pustaku między nimi przy kaŜdym końcu belki.
Najmniejsza długość oparcia belki na murze lub innej podporze stałej powinna wynosić
8 cm w przypadku stropu TERIVA-F I i 11 cm w pozostałych stropach. Końce belek naleŜy opierać
za pośrednictwem warstwy zaprawy cementowej marki M 12 o grubości ok. 2 cm. Sposób
opierania belek przedstawiono na poniŜszym rysunku.
W przypadku wykonania wieńca opuszczonego, belki naleŜy opierać na podporach montaŜowych
ustawionych przy licu ściany nośnej lub odległości nie większej niŜ 0,3 m od lica. Dolna krawędź
wieńca opuszczonego powinna znajdować się poniŜej spodu belki w odległości nie mniejszej niŜ 4
cm.
Oprócz podpór stałych naleŜy stosować takŜe podpory montaŜowe, których liczba dla jednej belki
zaleŜy od rozpiętości stropu i wynosi: przy rozpiętości do 3,9 m - 1 podpora, od 4,0 do 6,0 - 2
podpory oraz powyŜej 6 m - 3 podpory.
Podpory montaŜowe z uwzględnieniem podpory pod Ŝebram rozdzielczym naleŜy ustawiać w
równych odstępach pod węzłami dolnego pasa kratownicy. Przed ułoŜeniem belek, podpory stałe i
montaŜowe, powinny być w kierunku prostopadłym do osi belek spoziomowane, a w ierunku
równoległym - spoziomowane lub z wykonaną strzałką odwrotną przy podanych powyŜej
rozpiętościach. Sposób podpierania belek powinien być zgodny z poniŜszym rysunkiem.
Układanie pustaków
Po ułoŜeniu belek przestrzenie między nimi naleŜy wypełnić pustakami stropowymi układając je z
odpowiednio usztywnionych pomostów roboczych, których poziom powinien być niŜszy od dolnej
powierzchni belek o ok. 60 cm.
Układanie pustaków na stropie naleŜy prowadzić w jednym kierunku, prostopadłym do belek.
Powierzchnie czołowe pustaków przylegające do wieńców, podciągów i Ŝeber rozdzielczych
powinny być przed ich ułoŜeniem zamknięte (zadeklowane). Pustaków nie naleŜy opierać na
podporach stałych, na których są ułoŜone belki.
Układanie zbrojenia przypodporowego
W stropach TERIVA-F II o rozpiętości 7,4 - 7,8 m oraz w stropach TERIVA-F III o rozpiętości 6,2 7,2 m na kratownicę stalową z obu końców kaŜdej belki naleŜy nałoŜyć szkielet stalowy wg
zamieszczonego wcześniej rysunku. Szkielet ten naleŜy załoŜyć tak, aby pierwsze strzemię
znajdowało się w licu podpory stałej. Sposób ułoŜenia zbrojenia przypodporowego przedstawia
rysunek.
Wieńce stropowe
Na obrzeŜach stropów, na ścianach nośnych i ścianach równoległych do belek naleŜy wykonać
wieńce Ŝelbetowe o wysokości nie
mniejszej niŜ wysokość stropu i
szerokości co najmniej 12 cm.
Zbrojenie wieńców powinno składać
się co najmniej z trzech prętów o
średnicy nie mniejszej niŜ 10 mm.
Zaleca się stosowanie 4 prętów o
średnicy 10 mm.
Strzemiona o średnicy 4,5 mm
powinny być rozmieszczone co 25
cm. Pręty zbrojeniowe belek naleŜy
zakotwiczyć w wieńcach. Wieńce
naleŜy betonować równocześnie ze
stropem.
śebra rozdzielcze
W stropach TERIVA-F począwszy
od rozpiętości 4,2 m naleŜy
stosować Ŝebra rozdzielcze o
szerokości 7 - 10 cm i wysokości
równej wysokości stropu.
śebro rozdzielcze powinno
znajdować się w środkowej
części stropu. Zbrojenie
Ŝebra rozdzielczego
powinno składać się z
dwóch prętów (jeden pręt w
górnej strefie Ŝebra, a drógi
w dolnej). Średnica prętów
powinna wynosić co
najmniej 10 mm. Pręty
powinny być połączone strzemionami o średnicy 4,5 mm rozstawionymi co 30 cm. Przekrój przez
Ŝebro rozdzielcze przedstawia rysunek.
śebra pod ścianki działowe równoległe do belek
Pod ściankami działowymi usytuowanymi równolegle do belek stropowych naleŜy wykonać
wzmocnione Ŝebra stropowe. Wzmocnione Ŝebra stropowe mogą być wykonane przez ułoŜenie
dwóch belek kratownicowych obok siebie lub przez wykonanie belki Ŝelbetowej. Belki Ŝelbetowe i
Ŝebra wzmocnione naleŜy obliczać na całkowity cięŜar ścianki działowej. Przykłady rozwiązania
Ŝeber pod ścianki działowe równoległe do belek przedstawiono na rysunku.
Betonowanie stropu
Do betonowania stropu moŜna przystąpić po ułoŜeniu belek i pustaków oraz po zmontowaniu
zbrojenia przypodporowego, zbrojenia wieńców i Ŝeber. Bezpośrednio przed betonowaniem
naleŜy ze stropu usunąć wszelkie zanieczyszczenia, a pustaki i belki polać obficie wodą.
Betonowanie naleŜy wykonać na całej rozpiętości, posuwając się stopniowo w kierunku
prostopadłym do belek.
W czasie betonowania naleŜy zwracać szczególną uwagę na dokładne wypełnienie mieszanką
betonową wszystkich przestrzeni, prawidłowe zagęszczenie betonu i naleŜytą jego pielęgnację
szczególnie w okresie podwyŜszonych lub obniŜonych temperatur powietrza. Klasa betonu
powinna być zgodna z dokumentacją projektową, jednak nie niŜsza niŜ B 15, a wykonanie betonu
powinno odpowiadać normie PN-88/B-06250.
JeŜeli beton jest podawany na strop w sposób obciąŜający konstrukcję, to transport poziomy
betonu po stropie moŜe odbywać się taczkami o pojemności nie większej niŜ 0,075 m3 systemem
wahadłowym, po sztywnych pomostach ułoŜonych prostopadle do belek stropowych. Pomosty
powinny być wykonane z desek o grubości co najmniej 38 mm i szerokości min. 20 cm, a na
krawędziach bocznych powinny być obite listwami zabezpieczającymi przed stoczeniem się
taczek z pomostów.
BADANIA STROPÓW PRZY ODBIORZE
Badania naleŜy przeprowadzić dla kaŜdego wykonanego stropu. RozróŜnia się dwa rodzaje
badań: badania odbioru częściowego oraz badania odbioru końcowego.
Zakres badań odbioru częściowego
Badania odbioru częściowego powinny być wykonane przed przystąpieniem do betonowania
stropu i powinny obejmować sprawdzenie:
a) zgodności z dokumentacją techniczną stropu przygotowanego do betonowania,
b) materiałów i elementów stropu,
c) ułoŜenia belek, w tym sprawdzenie:
- prawidłowości oparcia belek na podporach,
- podparcia montaŜowego,
- poziomego ułoŜenia belek i ewentualnie odwrotnej strzałki wygięcia,
d) zbrojenia (średnic i połoŜenia),
e) ułoŜenia pustaków.
Zakres badań odbioru końcowego
Badania odbioru końcowego naleŜy przeprowadzać po usunięciu podparcia montaŜowego oraz
rozdeskowaniu tych miejsc stropu, które były wypełnione betonem np. Ŝeber. Badania te powinny
obejmować sprawdzenie:
a) wyglądu zewnętrznego zabetonowanego stropu,
b) poziomości wykonania stropu,
c) prawidłowości i wykonania wieńców, Ŝeber, wylewek itp.
Warunki przystąpienia do badań
Przed przystąpieniem do badań naleŜy sprawdzić, czy podpory stropu zostały wykonane zgodnie
z dokumentacją techniczną. W okresie niskich temperatur naleŜy sprawdzić, czy podczas
betonowania stropu zostały zachowane wymagania podane w normie PN-63/B-06251 oraz
Instrukcji ITB nr 282.
Opis badań
Sprawdzenie zgodności z dokumentacją techniczną stropu przygotowanego do betonowania
polega na porównaniu przez oględziny i pomiary usytuowania belek, Ŝeber, podciągów i wieńców
z wymaganiami niniejszych wytycznych i dokumentacji technicznej.
Sprawdzenie materiałów i elementów stropu polega na odszukaniu w dzienniku budowy i innych
dokumentacjach zapisów stwierdzających zgodność uŜytych materiałów i elementów z
wymaganiami niniejszych wytycznych.
Sprawdzenie prawidłowości oparcia belek na podporach i podparcia montaŜowego polega na
oględzinach, pomiarach i porównaniu szczegółów oparcia belek na podporach oraz szczegółów
podparcia montaŜowego belek z wymaganiami "Układania i podpierania belek".
Sprawdzenie poziomego ułoŜenia belek i ewentualne strzałki odwrotnej polega na ustaleniu
ułoŜenia belek względem dowolnie obranego stałego punktu przy uŜyciu odpowiedniego sprzętu
np. poziomicy rurkowej.