wyrok uzasadnienie - Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

Sygn. akt II K 860/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 stycznia 2015 roku
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Sylwia Zierkiewicz
Protokolant: Anna Zienkiewicz – Woźniak
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Krzysztof Długosz
po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 12 września 2014 rok, 5 grudnia 2014 roku, 20 stycznia 2015 roku
s p r a w y : K. L.
syna B. i H. z domu N.
urodzonego (...) w J.
oskarżonego o to, że:
w okresie od grudnia 2013 roku do marca 2014 roku przy ulicy (...) w Ł., województwo (...), działając w krótkich
odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, z otwartego terenu budowy dokonał zaboru w celu przywłaszczenia
185 sztuk prętów stalowych o łącznej wartości 2500 złotych, z garażu dokonał zaboru w celu przywłaszczania 50
sztuk profili do budo ścianek działowych o łącznej wartości 1000 złotych i 20 sztuk płyt regipsowych firmy (...) o
łącznej wartości 1200 złotych, oraz z domu przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczania 7 sztuk kaloryferów
żeliwnych o łącznej wartości 450 złotych, powodując starty o łącznej wartości 5150 złotych na szkodę R. L. i G. L.,
tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
I. uznaje oskarżonego K. L. za winnego popełnienia tego, że w okresie od grudnia 2013 roku do marca 2014 roku
przy ulicy (...) w Ł., województwo (...), z otwartego terenu budowy dokonał zaboru w celu przywłaszczenia nie mniej
niż 30 sztuk prętów stalowych o łącznej wartości 51,52 złotych, oraz z domu przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu
przywłaszczania 7 sztuk kaloryferów żeliwnych o łącznej wartości nie mniejszej niż 197,62 złote, powodując starty o
łącznej wartości 266,32 złote na szkodę R. L. i G. L., tj. czynu z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w.
wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej kontrolowanej pracy na
cel społeczny w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym;
II. na podstawie art. 119 § 4 k.w. orzeka wobec oskarżonego obowiązek zapłaty równowartości skradzionego mienia
w kwocie 266,32 złote (dwieście sześćdziesiąt sześć złotych i trzydzieści dwa grosze) na szkodę R. L. i G. L.;
III. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. zwalnia w całości oskarżonego od kosztów sądowych
obciążając nimi Skarb Państwa.
II K 860/14
UZASADNIENIE
Oskarżony K. L. jest ojcem pokrzywdzonych G. i R. L.. Wszyscy trzej mężczyźni zamieszkują na terenie nieruchomości
położonej w Ł. przy ul. (...). Nieruchomość jest własnością G. i R. L., którzy wybudowali w latach 2009-2012 na
terenie nieruchomości budynek tzw. bliźniak, w którym aktualnie zamieszkują. Oskarżony zamieszkuje na terenie
nieruchomości w „starym” domu, w którym uprzednio mieszkała jego matka, aktualnie będącym własnością do jego
synów. Zgodnie z treścią § 6 Aktu Notarialnego z dnia 8 sierpnia 2008 roku numer (...) G. i R. L. ustanowili na rzecz
ojca K. L. dożywotnią i bezpłatną służebność osobistą zamieszkania w „starym” budynku mieszkalnym. Na terenie
nieruchomości znajduje się również garaż wolnostojący.
( dowód: Akt Notarialny z dnia 8 sierpnia 2008 roku numer (...) k. 56-60,zeznania R. L. k. 3-4,12-13,30-31,65-66
zeznania G. L. k.7-8,66v.-67)
Na potrzeby budowy domu tzw. „bliźniaka”, bracia L. w 2010 roku dokonali zakupu stali zbrojeniowej w postaci
prętów fi 12 mm, w 6 metrowych odcinkach, w ilości około 185 sztuk o wartości 2500 złotych, którą składowali na
wolnym powietrzu przy garażu. Ponadto na przełomie 2011 /2012 w garażu składowali około 50 sztuk profili do ścianek
działowych o wartości około 1000 złotych, zaś w „starym” domu około 20 sztuk płyt regipsowych o wartości 1200
złotych.
W okresie od grudnia 2013 roku do marca 2014 roku oskarżony K. L. dokonał kradzieży nie mniej niż 30 sztuk prętów
stalowych o różnej długości o łącznej wartości 51,52 złote oraz z budynku w którym mieszka 7 sztuk kaloryferów
żeliwnych o łącznej wartości 197,62 złote. Wartość skradzionego mienia wynosi łącznie 266,32 złote czym działał na
szkodę G. i R. L..
( dowód : zeznania K. P. k. 15-16, umowa kupna-sprzedaży k. 17,wyjaśnienia K. L. 23-24, 38-39, częściowe zeznania
R. L. k. 3-4,12-13,30-31,65-66,106v. częściowe zeznania G. L. k.7-8,66v.-67, pismo (...) SA k. 84, zeznania I. B. k.
85v.,zeznaia W. B. k. 86 )
Jak dotychczas K. L. był karany dwukrotnie za czyny z art. 178a§1 k.k., oraz z art. 178a§2 k.k.
(dowód: dane o karalności k 91 )
Przesłuchany w postepowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem K. L. tylko częściowo przyznał się do zarzucanego
mu czynu i wyjaśnił, że w lutym 2014 roku zebrał kawałki prętów stalowych, które leżały przy garażu, a nadto od
grudnia 2013 roku sukcesywnie wynosił z domu, w którym mieszka, żeliwne kaloryfery. Ponadto oskarżony wyjaśnił,
że dysponował kluczem do garażu parę lat temu, nie widział w garażu żadnych profili do ścianek działowych CW i CD.
Nie ukradł ich jak również nie ukradł 20 płyt regipsowych przechowywanych w domu w którym mieszka.
Sąd wyjaśnieniom oskarżonego przydał walor wiarygodności, albowiem znajdują one odzwierciedlenie w
zgromadzonym materiale dowodowym.
Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie ilości skradzionych kaloryferów potwierdzają pokrzywdzeni jak i świadek W. B..
Rozbieżności pojawiają się w zakresie wielkości kaloryferów. Pokrzywdzeni bracia wskazali, że miały one długość 2
metrów oraz twierdzili, że jeden kaloryfer nie mógł być podniesiony przez jedną osobę. Zeznania pokrzywdzonych nie
zostały potwierdzone przez pozostałych naocznych świadków w osobach I. B. i W. B., którzy wskazywali, że kaloryfery
miały długość około 1 metra do 1,20 cm. Ponadto z zeznań świadka K. P. wynika, że oskarżony na wózku dwukołowym,
w dniu 28 lutego 2014 roku sam przywiózł dwa kaloryfery i perty stalowe w o różnej długości. Łącznie na skup
przywiózł 144 kg żelaza i stali. Przyjmując, że jeden stalowy pręt o długości 6 m waży około 5,5 kg, co wynika z pisma
(...) we W. , to przyjmując, długość prętów przywiezionych przez oskarżonego miała nie więcej niż 2,5 m, to waga
jednego wynosi 2,29 kg. Z zeznań K. P., którym Sąd dał wiarę w pełnym zakresie, wynika, że oskarżony przywiózł
na skup około 30-40 sztuk prętów różnej długości nie większej niż 2,5 m, dlatego też na potrzeby postepowania
przyjęto najkorzystniejszą wersje dla oskarżonego uznając ilość prętów na 30 sztuk o długości 2,5m, co wyniosło
68,7 kg. Ustalając wartość przyjęto wagę złomową za 1 kilogram tj. 0,75 złotych. W ten sposób ustalono, że wartość
przywiezionych prętów wynosiła 51,52 złote. Oskarżony przywiózł na skup 144 kg złomu za co otrzymał kwotę 108
złotych, a zatem od wagi 144 kg należało odjąć wagę prętów czyli 68,7 kg, co dało wagę dwóch kaloryferów 75,3
kg. Jeden kaloryfer zatem ważył 37,65 kg i miał wartość złomową 28,23 grosze. Nie ma zatem żadnych podstaw do
przyjęcia za wiarygodne w tym zakresie, zeznań pokrzywdzonych, gdyż kaloryfer o takiej wadze mężczyzna w średnim
wieku bez problemu jest w stanie samodzielnie podnieść i przenieść. Wartość 7 kaloryferów, mając na uwadze wyżej
wskazane obliczenia ustalono na kwotę 197,62 grosze.
Wyjaśnienia oskarżonego dotyczące ilości pozbieranych przy garażu prętów i wywiezionych na skup złomu
potwierdzają również zeznania I. B., która wskazywała, że latem 2013 roku pod garażem było dużo stali różnej długości
1-2,5 m, zaś wiosną 2014 roku już jej nie było, co pozwoliło jej na stworzenie w tym miejscu rabaty. Zeznania W. B.
wskazują na fakt, że stal pod garażem faktycznie była jednak zniknęła około 1,5 roku temu, a pozostały tylko kawałki
prętów o długości 30-50 cm o łącznej wadze około 50 kg. Jak ustalono oskarżony przywiózł na skup 68,7 kg prętów,
co czyni jego wyjaśnienia wiarygodnymi.
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na przypisanie oskarżonemu zaboru w celu przywłaszczenia
20 sztuk płyt regipsowych umieszczonych w „starym” domu. Z zeznań R. L. wynika, że płyty regipsowe widział w
przedsionku „starego” domu jeszcze na początku 2014 roku. Tych zeznań Sąd nie podważa, jednak mając na uwadze
fakt wynikający z zeznań W. B., który wskazał, że „stary” dom prawdopodobnie od roku nie jest zamykany, ponieważ
K. L. zgubił klucz i wyrwał futrynę drzwi i dostęp do domu ma każdy, R. L. zeznał że nie jest zamykany od 2 lat, a żaden
przeprowadzony dowód nie wskazuje na to, aby to oskarżony wynosił płyty regipsowe nie sposób przypisać właśnie
jemu kradzieży tychże przedmiotów.
Podobnie należało ocenić materiał dowodowy w zakresie kradzieży z garażu profili do ścianek działowych. Z zeznań W.
B. wynika, że K. L. zgubił klucz do garażu wiosną 2013 roku. Pokrzywdzeni zeznali, że po zgubieniu przez oskarżonego
klucza zmienili kłódkę i nie dawali mu juz kluczy ale zdarzały się włamania do garażu, których nie zgłaszali na policję.
Profile do ścianek działowych zakupione zostały według zeznań R. L. na przełomie 2011 roku i 2012 roku, zaś ich
kradzież ujawniona 14 lutego 2014 roku. Sam oskarżony również wyjaśnił, że po zgubieniu klucza do garażu synowie
nie dali mu już żadnego klucza i często zmieniali kłódki. Żaden z przeprowadzonych dowodów nie wskazuje na
dokonanie kradzieży profili do ścianek działowych przez oskarżonego, dlatego też Sąd nie przyjął jego winy i sprawstwa
w tym zakresie.
Łączna wartość skradzionego przez oskarżonego K. L. mienia wyniosła 266,32 złote, zatem nie przekroczyła kwoty
437,50 złotych co stanowi ¼ minimalnego wynagrodzenia w roku 2015, stąd też należało przyjąć, że oskarżony
dopuścił się wykroczenia opisanego w art. 119§1 k.w. Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie przypisanego przez
Sąd czynu nie budzi wątpliwości.
Stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego jest znaczny oskarżony, działał umyślnie, jednak spowodował
stosunkowo niewielkie szkody. Przyznał się do popełnienia kradzieży złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym
stanem faktycznym co stanowił okoliczność łagodzącą. Jak dotychczas był uprzednio karany za jazdę na rowerze i
samochodem pod wpływem alkoholu, a nie za przestępstwa przeciwko mieniu.
W związku z tym za adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy obwinionego Sąd uznał karę 1 miesiąca
ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin w
stosunku miesięcznym. Kara w takim wymiarze powinna uświadomić oskarżonemu, nieopłacalność łamania prawa.
Z uwagi na to, że oskarżony praktycznie nie posiada środków do życia nie celowe było wymierzanie mu kary grzywny.
Sad uznał jednak za uzasadnione zobowiązanie oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonych równowartości
skradzionego mienia w kwocie 266,32 złote.
Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów tego postępowania, ponieważ nie pracuje utrzymuje się z zasiłku
socjalnego wysokości 271 złotych, a zatem zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że ich uiszczenie byłoby dla niego
zbyt uciążliwe.