brzeczka BartBydg, FalZioł(3), LibMal (2)

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: BRZECZKA (stan na dzień: 11-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
BRZECZKA (9) sb f
brzeczka (8), brzedka (1); brzeczka BartBydg, FalZioł(3), LibMal (2), Mącz, Calep; brzedka
SienLek.
e oraz a jasne.
sg N brzeczka (3). ◊ G Brzeczki (2). ◊ I brzeczką (2). ◊ L brzeczce (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w.
1. Wyciąg ze słodu, miodu lub wina; mustum Mącz, Cn; nectar, dulcis liquor, vinum pigmentatum
BartBydg; mellatum, sapa Mącz; sacrima Calep (7) : nectar, dulcis liquor, vinum pigmentatum, vel
brzeczka BartBydg 97; FalZioł III 19a; Kopr/ w młodym piwie álbo w brzedce wárzony/ mnoży
mámkam mleko SienLek 87; Calep 937a.
Zestawienie: »miodowa brzeczka« (3): Też ta żywicza pita z miodową brzecżką/ zaſtanowienie
rżeczy niewieſciey othwiera FalZioł III 31b, I 87a; Mellatum, Sapa seu mustum ad mediam partem
decoctum. Nonius, Miodowa brzeczká. Mącz 213d.
2. n-pers (2) : Napiſchal lyſth ymyenyem panyey Brodniczkiey do Lucaſſa Brzeczky rzeznyka y
myeſzczanyna poznanſkyego LibMal 1551/159v, 1552/168.
Synonim: moszcz.
KN