UJ Ó ZEFA - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie

KATECHIZM W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH
U
Co stanie się z tymi, którzy umierają nie całkiem oczyszczeni z grzechów?
Ci, którzy umierają w stanie łaski i w przyjaźni z Bogiem, ale nie są do końca
oczyszczeni z grzechów, choć maja pewność własnego zbawienia, poddani będą
po śmierci oczyszczeniu z win w celu osiągnięcia świętości, która jest niezbędna
by wejść do radości Bożej.
Co Kościół czyni dla tych dusz?
Na mocy „obcowania świętych” Kościół poleca miłosierdziu Bożemu dusze z
czyśćca, spieszy im z pomocą, szczególnie poprzez Ofiarę Eucharystyczną.
Czy Kościół naucza także o piekle?
Idąc za przykładem Chrystusa, który mówi o „wiecznym ogniu”, Kościół przestrzega wiernych przed smutnym i bolesnym stanem śmierci wiecznej, nazywanym także piekłem.
JÓZEFA
TYGODNIK
PARAFIALNY
Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
Duszpasterstwo Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
www.parafia.bodzanow.oblaci.pl
26. NIEDZIELA ZWYKŁA: 27.09.2009
Nr 38 (316)
ISSN 1731-5565
KANCELARIA PARAFIALNA czynna: wtorki, g. 15.00 – 17.00, soboty g. 11.00 – 13.00.
BIBLIOTEKA CARITAS czynna we wtorki g. 15.00 – 17.00.
SŁOWO NA NIEDZIELĘ
Nie zazdrościć darów Bożych (Lb
11,25-29).
Niegodziwi bogacze (Jk 5,1-6).
Na czym polega największa kara, jaką jest piekło?
Największa kara, jaką jest piekło, polega na wiecznym oddzieleniu od Boga: albowiem jedynie w Bogu człowiek może mieć życie i szczęście wieczne – do tego
został stworzony, i do tego dąży.
Czym są sakramenty?
Sakramenty to skuteczne znaki łaski, ustanowione przez Jezusa Chrystusa i powierzone Kościołowi, przez które udzielane jest nam życie Boże. Widzialne obrzędy, za pomocą których sprawowane są sakramenty, oznaczają i przekazują
łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc tym wszystkim, którzy je przyjmują po spełnieniu wymaganych warunków.
Dlaczego mówi się o sakramentach wiary?
Ponieważ zakładają wiarę u człowieka, który je przyjmuje, i za pomocą słów oraz
obrzędów wspomagają ją, umacniają i wyrażają.
Czy sakramenty są niezbędne do zbawienia?
Tak: Kościół potwierdza, że dla wierzących sakramenty Nowego Przymierza są
konieczne do zbawienia.
www.diecezja.opole.pl
Wydaje Parafia św. Józefa Robotnika, Bodzanów 66, 48-340 Głuchołazy,
tel. 077 439-56-65, kom. 600 911 651, e-mail: [email protected].
KONTO PARAFII: Bank Zachodni WBK S.A. 1 w Głuchołazach.
Nr 58 1090 2167 0000 0001 0124 3127.
Zazdrość. Zgorszenie
43.45.47-48).
(Mk
9,38-
Człowiek często zazdrości innym tylko dlatego, że nie ma tego, co inni
mają – tak dóbr materialnych, jak i darów duchowych. Nawet prorocy zazdrościli prorokom, o czym jest mowa w pierwszym czytaniu. Dlatego Jakub Apostoł przestrzega, aby zazdrość nie powodowała odstępstw od wiary. Zbytnie zaufanie do dóbr materialnych i nadmierne ich gromadzenie
sprawia, że można zagubić się w sprawach dotyczących życia wewnętrznego. Również i Apostołowie nie byli wolni od wady zazdrości. Pragnęli
mieć jakby patent w kwestii wyrzucania złych duchów. Chrystus poucza
ich, aby wystrzegali się wszelkiej zazdrości. Sercem i umysłem słuchajmy
słowa Bożego.
W niektórych rejonach Ukrainy i Białorusi ludzie mówią o dwóch rodzajach zazdrości: „białej” i „czarnej”. Ta „biała” występuje wtedy, gdy zazdrościmy komuś tego, co powinniśmy z natury rzeczy mieć, na przykład
zdrowie, powodzenie, szczęście. „Biała” zazdrość nie jest grzeszna – jest
wynikiem naturalnej skłonności do posiadania dobra. Natomiast „czarna”
zazdrość jest czymś złym, gdyż skłania nas do złego spojrzenia na bliźniego. Gdy zazdrościmy komuś majątku, pracowitości, a przy tym pragniemy,
aby coś złego się stało temu, kto jest w lepszej od nas sytuacji – wtedy źle
się dzieje w naszym wnętrzu.
Człowiek od samego początku zazdrości innym głównie dóbr materialnych.
Ale są też i tacy, którzy zazdroszczą darów duchowych. Nawet prorocy
zazdrościli prorokom! Jakub Apostoł poucza, że zazdrość jest niebezpieczna dla wiary. Trudno zdobyć się na zdrowy dystans do dóbr materialnych,
przywilejów, władzy. Apostołowie też nie byli wolni od wady zazdrości,
chcieli mieć monopol na wyrzucanie złych duchów. Jakby nagle pokazanie
wszystkim, że się panuje nad złymi duchami, było ważniejsze od bycia
przy Chrystusie!
Modlitwy Powszechne
Maryjo, Matko Nadziei,
bądź z nami na naszych drogach!
Naucz nas głosić Boga żywego;
pomóż nam dawać świadectwo Jezusowi,
jedynemu Zbawcy;
spraw, byśmy służyli bliźniemu,
otwierali się na potrzebujących,
wprowadzali pokój,
z zapałem budowali świat
bardziej sprawiedliwy;
wstawiaj się za nami,
którzy działamy w historii,
pewni, że plan Ojca się wypełni.
Jutrzenko nowego świata,
okaż się Matką nadziei i czuwaj nad
nami!
Czuwaj nad Kościołem w Europie:
niech będzie odzwierciedleniem
Ewangelii;
niech będzie autentycznym
miejscem komunii;
niech żyje swoją misją
głoszenia, celebracji i służby
Ewangelii nadziei
dla pokoju i radości wszystkich.
Królowo pokoju,
strzeż ludzkości trzeciego tysiąclecia!
Czuwaj nad wszystkimi chrześcijanami:
niech ufnie zdążają drogą jedności
jako zaczyn zgody na kontynencie.
Czuwaj nad młodzieżą,
nadzieją przyszłego świata;
niech wielkodusznie odpowiada
na wezwanie Jezusa.
Czuwaj nad ludźmi odpowiedzialnymi
za narody:
niech podejmują budowanie
wspólnego domu,
w którym szanować się będzie
godność i prawa każdego.
Maryjo, daj nam Jezusa!
Spraw, abyśmy za Nim szli i kochali
Go!
On jest nadzieją Kościoła,
Europy i ludzkości.
On żyje z nami, pośród nas,
w swoim Kościele!
Z Tobą mówimy:
«Przyjdź, Panie Jezu!» (Ap 22, 20).
Amen.
(Ecclesia in Europa).
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
26. Niedziela Zwykła: 27.09.2009
Serdeczne Bóg zapłać! rodzinom, które przygotowały kościół do niedzieli. W przyszłą
sobotę o godz. 9.00 proszę następujące rodziny: Lenkiewicz, Adamski, Walków Krzysztof, Pindera Franciszek, Gołębiowski Józef, Gołębiowski Jan, Hatała, Litowińska, Uchmanowicz Andrzej.
2. We wtorek - święto Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała; św. Michał jest pogromcą
szatana i patronem Kościoła; św. Gabriel to zwiastun Bożych tajemnic, mających ogromne
znaczenie dla naszego odkupienia; św. Rafał jest opiekunem w czasie niebezpiecznych
podróży i w chorobie. W środę przypada wspomnienie św. Hieronima, kapłana i doktora
Kościoła, który przetłumaczył Pismo św. na łacinę; w czwartek - św. Teresy od Dzieciątka Jezus, karmelitanki, doktora Kościoła i patronki misji; w piątek - świętych Aniołów Stróżów. Modlitwa do Anioła Stróża jest zazwyczaj jedną z pierwszych modlitw, jakiej uczą się dzieci.
3. Spotkanie dla kl. I gimnazjum we wtorek o godz. 16.45, a dla kl. II o godz. 18.45, na
salce.
4. W środę rozpocznie się maryjny miesiąc październik. Nabożeństwo różańcowe w dni
powszednie o godz. 16.30, a o 17.00 Msza św. Okazja do spowiedzi w październiku w dni
powszednie od godz. 16.00 do 16.20, a potem ćwiczenie śpiewu. W niedziele nabożeństwo różańcowe będzie przed sumą, o godz. 10.30. Okazja do spowiedzi pół godziny
przed Różańcem. W przyszłą niedzielę nabożeństwo różańcowe połączone będzie z
modlitwą za Misje i Przyjaciół Misji oraz zmianą tajemnic różańcowych.
5. Odmawiając różaniec w kościele lub rodzinie można zyskać odpust zupełny i ofiarować
za siebie lub osobę zmarłą. Warunki odpustu to: stan łaski uświęcającej, brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, przyjęcie Komunii św. i modlitwa w intencjach Ojca
Świętego. Korzystajmy z tego wielkiego daru, który jest tak pomocny zarówno dla żyjących, jak i dla zmarłych. Zachęcam do udziału w codziennej Mszy Świętej połączonej z
nabożeństwem różańcowym. A tych, którym trudniej jest dotrzeć do naszej świątyni, proszę o wspólne odmawianie różańca w domach.
6. W pierwszym dniu października, czyli w czwartek, przed nabożeństwem różańcowym o
godz. 16.30 nastąpi poświęcenie różańców dzieci pierwszokomunijnych z kl. III, które
przez cały październik będą starały się uczestniczyć w modlitwie różańcowej wraz z
rodzicami.
7. W przypadający w tym tygodniu pierwszy czwartek miesiąca, po różańcu, ucałowanie
relikwii św. Faustyny. Okazja do spowiedzi podczas adoracji Najśw. Sakramentu od godz.
16.00 do 16.30.
8. W pierwszy piątek miesiąca po Mszy św. o godz. 7.00 nabożeństwo ku czci Najśw.
Serca Jezusowego. Okazja do spowiedzi pół godziny przed Mszą św. Przypominam o
miesięcznej spowiedzi dzieciom i młodzieży. O godz. 17.00 Msza św. wypominkowa za
naszych zmarłych. Jest to równocześnie Msza św. szkolna dla wszystkich, zarówno dzieci,
jak i młodzieży. O godz. 16.30 dzieci i młodzież wraz ze starszymi wezmą udział w modlitwie różańcowej. Od godz. 9.00 odwiedziny chorych.
9. W pierwszą sobotę po Mszy św. porannej nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca
Maryi. Od pierwszej soboty października apel będzie w kościele bezpośrednio po Mszy
wieczornej.
10. W przyszłą niedzielę zostaną zebrane ofiary na Kurię oraz seminaria w Opolu i Obrze.
11. W przyszłą niedzielę odpust w Gierałcicach ku czci św. Michała Archanioła. Suma o
godz. 12.00.
1.
Poniedziałek
18.00
Wtorek
07.00
Środa
07.00
Czwartek
16.30
17.00
Piątek
07.00
16.30
17.00
Sobota
07.00
16.30
17.00
Niedziela
08.00
10.30
11.00
INTENCJE MSZALNE: 26.09 – 04.10.2009
28.09.2008 r.
Za + Wacława i ++ z rodziny.
29.09.2008 r.
Za ++ Michalinę i Józefa w rocznicę śmierci oraz ++ z rodziny. (28)
30.09.2008 r.
Za ++ dziadków, rodziców Marię i Piotra, ich rodziców oraz brata Kazimierza. (87)
01.10.2009 r.
Różaniec.
Zbiorcza do Miłosierdzia Bożego:
- w intencji czcicieli Bożego Miłosierdzia,
- o powołania,
- w poleconych intencjach
02.10.2009 r.
Za + Kazimierza Kliś, syna Czesława, wnuka Grzegorza, Andrzeja,
rodziców Penes, ++ z rodzin Kliś, Penes, siostrę , szwagra i dusze w
czyśćcu cierpiące. (150a)
Nabożeństwo do Najśw. Serca P. Jezusa.
Różaniec.
Wspominkowa za zmarłych.
03.10.2009 r.
Za ++ rodziców Józefa i Agatę Gawlik oraz córki Magdalenę i Annę.
(179)
Różaniec.
Za ++ Genowefę i Michała Jaworskich. (92)
04.10.2009 r.
Rez. P. Augustynowicz (88).
Różaniec.
W intencji żyjących i ++ z Piątej Róży.
Dla szczęścia ptaka, wolności potrzeba,
Dziękuję Ci Panie:
Dla szczęścia kwiatka - jasnego nieba,
Dla szczęścia dziecka, uścisku matki,
A dla tułacza rodzinnej chatki.
Do szczęścia mędrca, potrzeba wiary.
W szczęściu poety trza uczuć czary.
Myślą znękanym, trzeba wytchnienia.
Sercom zbłąkanym ciszy, wspomnienia...
Do szczęścia wszystkich ludzi na świecie
Jednego tylko, potrzeba przecie,
Bez czego świat ten, to otchłań sroga,
Dla szczęścia ludzi potrzeba Boga...
- za to, że jesteś przy mnie, nawet w złej
godzinie
- za to, że mogę na Ciebie liczyć, nawet gdy
świat milczy
- za to, że nie zostawiasz mnie, choć często
smucę Cię
- za to, że sił mi dodajesz, ze mną zostajesz
- za to, że mam choć trochę dobrego,
wiem, przy Tobie nie stanie mi się nic złego
- za to, że wiarę dajesz mi, gdy brak mi sił
- za to, że jesteś blisko; bo mając Ciebie MAM WSZYSTKO !
Ze zbiorów p. K. Cieleń.
ŻYWY RÓŻANIEC
Parafialne wspólnoty różańcowe są w każdej parafii
bardzo ważne. Od tych wspólnot bardzo wiele w
parafii zależy. Bo przecież ten, kto codziennie odmawia przynajmniej dziesiątkę różańca, wyprasza
potrzebne łaski nie tylko dla siebie, nie tylko dla
Kościoła powszechnego i całego świata, ale także
dla swojej parafii. A przecież modlitwa to nie
wszystko. Każdy członek Żywego Różańca ma być
także apostołem w swoim środowisku. A zatem
członek Żywego Różańca ma następujące obowiązki:
 codzienne odmawianie jednej dziesiątki różańca,
 udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych,
 częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach
maryjnych,
 rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską (każdy w
miarę swoich możliwości: pomoc w parafii, ofiarowanie cierpienia...),
 odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór świętych,
 udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za
spokój jego duszy (w wielu parafiach jest piękny zwyczaj zamawiania Mszy
św. za zmarłego przez pozostałych członków danej Róży).
Działalnością apostolską jest także zachęcanie przez członków Żywego Różańca
innych osób, by przystąpiły do wspólnoty różańcowej i podjęły wynikające z tego
uczestnictwa zobowiązania (młodych matek, ojców, dzieci, młodzież...). To zachęcanie do modlitwy różańcowej nie powinno być troską tylko Księdza Proboszcza i jego Księży współpracowników, ale także tych, którzy już do tej wspólnoty
należą.
Niektórzy wierni mówią, że oni nawet jeśli nie należą do Żywego Różańca, to i
tak każdego dnia na różańcu się modlą, odmawiają nawet więcej niż jedną dziesiątkę. To dobrze. Ale we wspólnocie różańcowej wszyscy jesteśmy jak jedna
Wielka Rodzina, która w wyznaczonych intencjach wspólnie prosi Ojca Niebieskiego. Spełniają się wtedy słowa: „Gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni są w imię
moje, tam ja jestem pośród nich”. Więc zachęcajmy innych do takiego wspólnego
odmawiania różańca. Nawet jeśli każdy z nas odmówi tylko jedną dziesiątkę różańca, tę wyznaczoną dla niego na dany miesiąc, to wszyscy razem tego samego
dnia odmawiamy cały różaniec. Wtedy wszyscy razem rozważamy całe życie
Pana Jezusa i Jego Matki. Wszystkie tajemnice: radosne, światła, bolesne i
chwalebne. A w świetle Ewangelii rozważamy także nasze życie – tajemnice
naszego zbawienia.
Jest także jeden ważny przywilej związany z przynależeniem do Żywego Różańca. Jest to możliwość zyskiwania odpustu zupełnego na mocy specjalnego
indultu Stolicy Apostolskiej, a mianowicie Święta Penitencjarna udzieliła (25
października 1967 r.) członkom Żywego Różańca odpustu zupełnego osiem
razy w roku, tj.:
1. w dniu (tzn. w rocznicę) przyjęcia danego członka do Żywego Różańca,
2. oraz w święta:
3. Narodzenia Pana Jezusa,
4. Zmartwychwstania Pańskiego,
5. Zwiastowania NMP (25 marca),
6. Wniebowzięcia Matki Bożej (15 sierpnia),
7. Królowej Różańca Świętego (7 października),
8. Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 grudnia),
9. Ofiarowania Pańskiego (MB Gromnicznej – 2 lutego).
Odpust ten można zyskać pod zwykłymi warunkami: należy przystąpić w danym dniu do Komunii św. i pomodlić się w intencjach Ojca św.
Żywy Różaniec ma swoją strukturę hierarchiczną. Na czele każdej Róży stoi
zelator, który:
1. sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwie,
2. dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym,
3. zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród
chorych i ubogich,
4. zbiera miesięczne składki, np. na Mszę św.,
5. odwiedza chorych członków i otacza ich miłością,
6. czuwa, by Róża posiadała pełny skład - 20 osób (jest to jeden z ważniejszych obowiązków zelatora),
7. pilnuje, aby Róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie,
8. utrzymuje stałą łączność między Różą a Księdzem Opiekunem.
Wszyscy zelatorzy Żywego Różańca tworzą Radę Żywego Różańca, która
spośród siebie wybiera Przełożonego i zastępcę. Zadania Przełożonego są następujące:
a) zwołuje Radę co kwartał i jej przewodniczy,
b) kieruje pracami Rady,
c) jest stałym łącznikiem między Radą a Księdzem Opiekunem.
Wreszcie nad całą parafialną wspólnotą Żywego Różańca czuwa Dyrektor
(Opiekun). Jest nim zazwyczaj Ksiądz Proboszcz albo Ksiądz Wikariusz.
W każdej parafii powinny odbywać się regularne miesięczne spotkania dla
całej wspólnoty Żywego Różańca, podczas których nie tylko następuje zmiana
tajemnic różańcowych, ale także są podawane intencje modlitw na najbliższy
miesiąc (te intencje warto też wywiesić w parafialnej gablocie ogłoszeń, gdzie
każdy może zajrzeć...). Opiekun powinien też wygłosić konferencję, tak aby to
spotkanie miało charakter formacyjny, i to z uwzględnieniem diecezjalnego
programu duszpasterskiego. Taka formacja ma prowadzić do apostolstwa,
zwłaszcza apostolstwa modlitwy – Żywy Różaniec powinien rozmodlić całą
parafię. Z tym związane są dyżury poszczególnych Róż w odmawianiu różańca w kościele, np. przed Mszą św.
W niektórych parafiach poszczególne Róże obierają sobie konkretnego świętego Patrona, np.
 dziewczynki mają Różę św. Bernadetty,
 chłopcy – to Róża św. Dominika Savio,
 młodzież żeńska – Róża Matki Bożej Niepokalanie Poczętej,
 młodzież męska – Róża św. Maksymiliana Kolbe,
 matki – Róża Matki Boskiej Bolesnej,
 ojcowie – Róża św. Józefa.
Wówczas członkowie Żywego Różańca starają się naśladować cnoty swoich
świętych Patronów. Uroczyście obchodzą ich święta. Zamawiają na ten dzień
Mszę św. za siebie i za zmarłych członków, przystępują do sakramentów św.
Jest to jakby ich uroczystość imieninowa w Żywym Różańcu – takie patronalne święto. Czasem nawet poszczególne Róże mają proporczyki swoich patronów, które są noszone podczas procesji.
Inną formą jednoczącą członków Żywego Różańca jest wspólne pielgrzymowanie, np. do pobliskich sanktuariów maryjnych.
Rytuał Żywego Różańca opracowany przez O. Szymona Niezgodę OP, a zatwierdzony przez Prymasa Polski Kard. Stefana Wyszyńskiego w dniu 7 września 1977 r., który był ostatnio drukowany w odcinkach w kolejnych numerach „Różańca” mówi także o uroczystej formie przyjmowania nowych członków do Żywego Różańca, a także o tym, że w każdej parafii należy prowadzić
księgę Żywego Różańca, do której wpisuje się imiona i nazwiska przyjętych.
Za: Ceremoniał Żywego Różańca.