14 P.Psychologia kliniczna wykład

Transkrypt

14 P.Psychologia kliniczna wykład
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu
Pedagogika resocjalizacyjna z socjoterapią
Studia I stopnia
Przedmiot: Psychologia kliniczna
Przedmiot w języku angielskim:
Grupy szczegółowych efektów kształcenia:
Typ przedmiotu/modułu:
Rok: III
Semestr: piąty
Rodzaje zajęć i liczba godzin:
Wykład
Liczba punktów ECTS:
Kod przedmiotu:
obowiązkowy
Studia stacjonarne
15
1
obieralny
Studia niestacjonarne
C3
Cel przedmiotu
Zapoznanie z terminologią psychologii klinicznej i psychopatologii
Zdobycie wiedzy i umiejętności pozwalających na zrozumienie specyfiki funkcjonowania osób z
zaburzeniami zachowania, poznanie mechanizmów ich powstawania
Zapoznanie z klasyfikacją, zakresem leczenia i formami pomocy psychologicznej
1
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji
Wiedza z zakresu psychologii ogólnej i rozwojowej
C1
C2
EKW1
EKW2
EKU1
EKU2
EKK1
W1
W2
W3
W4
W5
W6
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
Ma podstawową wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń
psychicznych, metod diagnostycznych i terapeutycznych
Posiada elementarną wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych i
społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w komunikacji
interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in. anoreksją i bulimią,
całościowymi zaburzeniami rozwoju)
W zakresie umiejętności:
Posiada umiejętność identyfikowania problemów wymagających współpracy interdyscyplinarnej
oraz przygotowanie do współdziałania ze specjalistami z innych dziedzin
Ma rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego oraz jego specyfiki, metod i narzędzi właściwych
dla psychologii klinicznej
W zakresie kompetencji społecznych:
Ma świadomość etyczną i wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w pracy z
osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie
Treści programowe przedmiotu
Forma zajęć – wykłady
Treści programowe
Psychologia kliniczna – pojęcie, zadania, subdyscypliny. Kryteria zdrowia
i choroby. Praktyka psychologiczna – problemy
Klasyfikacje zaburzeń – kryteria, systemy; zaburzenia wczesnodziecięce,
ich specyfika, objawy i możliwe kategorie zaburzeń
Czynniki społeczne w genezie zaburzeń, ich możliwa obecność w
rodzinie, szkole, środowisku rówieśniczym. Patomechanizmy
wyzwalające i zapewniające ich trwałą obecność
Zaburzenia ujawniane na terenie szkoły. Dzieci ryzyka złego
przystosowania do warunków szkolnych; przyczyny trudności i
niepowodzeń w nauce
Neuropsychologia jako subdyscyplina psychologii klinicznej.
Problematyka. Rodzaj zaburzeń i objawy ogniskowych uszkodzeń mózgu
Przykłady przejawów nieprawidłowego rozwoju zdeterminowanego
Liczba godzin
2
2
2
2
2
2
W7
W8
M1
M2
M3
SD1
czynnikami biologicznymi – konsekwencje psychologiczne zaburzeń
genetycznych oraz uszkodzeń organicznych
Suicydologia. Zamachy samobójcze dorosłych i młodzieży – przyczyny.
Kryteria ułatwiające ocenę ryzyka samobójstwa, interwencja kryzysowa
Profilaktyka i działania terapeutyczne- możliwości i ograniczenia
Suma godzin:
2
1
15
Metody i środki dydaktyczne
Wykład z prezentacją multimedialną
Wykład konwencjonalny
Pokaz
Zestaw komputerowy, prezentacja multimedialna
Sposoby oceniania
Ocenianie kształtujące
F1
F2
F3
Aktywność podczas zajęć
Przygotowanie do zajęć
Pisemna praca zaliczeniowa
P1
Egzamin pisemny (wykład)
Ocenianie podsumowujące
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na
realizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć
dydaktycznych – łączna liczba godzin w semestrze
15
Godziny kontaktowe z wykładowcą realizowane w formie (np.
konsultacji) – łączna liczba godzin w semestrze
5
Przygotowanie się do zajęć
Praca własna studenta
Suma
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu/modułu
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
5
5
30
1
Literatura podstawowa
Kępiński A., Psychopatie, Kraków 2007.
Lazarus A.A., Colman A.M., Psychopatologia, Poznań 2001.
Radziwiłłowicz W., Sumiła A., Psychopatologia okresu dorastania: wybrane zagadnienia, Kraków
2006.
Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L., Psychopatologia, Poznań 2003.
Sęk H., Psychologia kliniczna, Warszawa 2005, t. 1-2.
Literatura uzupełniająca
Aleksandrowicz J., Zaburzenia nerwicowe, Warszawa1998, 23-95.
Carson R.C., Butcher J., Mineka S., Psychologia zaburzeń, Gdańsk 2003, t. I ,rozdz. 4, 9, 10, 12.
Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza. Modele i techniki kliniczne, Gdańsk 2003.
Jakubik A., Zaburzenia osobowości, Warszawa 1995, s. 50-82.
Meyer R., Psychopatologia, Warszawa 2003.
Pospiszyl K., Psychopatia, Warszawa 1992.
Rosenhan D.l, Seligman E.P., Psychopatologia, Warszawa 2003, rozdz. 7 (zaburzenia nastroju), rozdz.
10 ( schizofrenia), rozdz. 14 (alkoholizm).
Rydzyński Z., Psychiatria – podręcznik dla psychologów, Warszawa 2000.
Sęk H. (red), Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa 1993.
Sęk H., Wprowadzenie do psychologii klinicznej, Warszawa 2001.
M1, M2,
M3, SD1
F1-F3
P1
EKW2
K_W08
++
S_W07
++
C1-C3
W1-W8
M1, M2,
M3, SD1
F1-F3
P1
EKU1
K_U02
++
S_U02
++
C1-C3
W1-W8
M1, M2,
M3, SD1
F1-F3
P1
EKU2
K_U05
++
S_U05
++
C1-C3
W1-W8
M1, M2,
M3, SD1
F1-F3
P1
EKK1
K_K04
+
S_K04
+
C1-C3
W1-W8
M1, M2,
M3, SD1
F1-F3
P1
Na ocenę
2 (ndst)
•
•
•
•
•
Na ocenę
3 (dst)
•
•
•
•
•
Na ocenę
3+ (dst+)
•
•
Sposoby oceniania
W1-W8
Metody i środki dydaktyczne
C1-C3
Treści programowe
+++
Cele przedmiotu
S_W04
•
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
+++
Odniesienie danego efektu do
efektów nauczycielskich
K_W05
•
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
Odniesienie danego efektu do
efektów specjalnościowych
EKW1
Efekt
kształcenia
Odniesienie danego efektu
kształcenia do efektów
zdefiniowanych dla całego
programu (PEK)
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
Macierz efektów kształcenia
Formy oceny – szczegóły
nie ma podstawowej wiedzy na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń
psychicznych, metod diagnostycznych i terapeutycznych;
nie posiada elementarnej wiedzy na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych
i społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w
komunikacji interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in.
anoreksją i bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
nie posiada umiejętności identyfikowania problemów wymagających współpracy
interdyscyplinarnej oraz przygotowania do współdziałania ze specjalistami z innych dziedzin;
nie ma rozeznania odnośnie procesu diagnostycznego oraz jego specyfiki, metod i narzędzi
właściwych dla psychologii klinicznej;
nie ma świadomości etycznej i wrażliwości na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w
pracy z osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma podstawową wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń
psychicznych;
posiada elementarną wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych i
społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania;
posiada elementarne umiejętności w zakresie identyfikowania problemów wymagających
współpracy interdyscyplinarnej;
ma ogólne rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego właściwego dla psychologii
klinicznej;
wykazuje elementarną wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w pracy z
osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma podstawową wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń
psychicznych, metod diagnostycznych i terapeutycznych;
posiada elementarną wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych i
społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w komunikacji
interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in. anoreksją i
bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
posiada umiejętności w zakresie identyfikowania problemów wymagających współpracy
interdyscyplinarnej;
ma ogólne rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego, metod i narzędzi właściwych dla
•
•
•
Na ocenę
4 (db)
•
•
•
•
•
Na ocenę
4+ (db+)
•
•
•
•
•
Na ocenę
5 (bdb)
•
•
•
psychologii klinicznej;
wykazuje wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w pracy z osobami
zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń psychicznych, metod
diagnostycznych i terapeutycznych;
posiada wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych i społecznych)
kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w komunikacji
interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in. anoreksją i
bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
posiada
umiejętność
identyfikowania
problemów
wymagających
współpracy
interdyscyplinarnej oraz przygotowanie do współdziałania ze specjalistami z innych dziedzin;
ma rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego oraz metod i narzędzi właściwych dla
psychologii klinicznej;
posiada świadomość etyczną i wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w
pracy z osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie;
ma rzetelną wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń psychicznych,
metod diagnostycznych i terapeutycznych;
posiada szeroką wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych, klinicznych i
społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w komunikacji
interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in. anoreksją i
bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
posiada
umiejętność
identyfikowania
problemów
wymagających
współpracy
interdyscyplinarnej oraz dobre przygotowanie do współdziałania ze specjalistami z innych
dziedzin;
ma rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego oraz jego specyfiki, metod i narzędzi
właściwych dla psychologii klinicznej;
posiada świadomość etyczną i głęboką wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające
się w pracy z osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi
społecznie.
ma ugruntowaną wiedzę na temat psychopatologii rozwojowej i dziecięcych zaburzeń
psychicznych, metod diagnostycznych i terapeutycznych;
posiada szeroką i ugruntowaną wiedzę na temat złożoności czynników (indywidualnych,
klinicznych i społecznych) kształtujących prawidłowe i nieprawidłowe zachowania, zaburzeń w
komunikacji interpersonalnej z pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in.
anoreksją i bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
posiada ugruntowane umiejętności identyfikowania problemów wymagających współpracy
interdyscyplinarnej oraz dobre przygotowanie do współdziałania ze specjalistami z innych
dziedzin;
ma dobre rozeznanie odnośnie procesu diagnostycznego oraz jego specyfiki, metod i narzędzi
właściwych dla psychologii klinicznej;
ma dogłębną świadomość etyczną i wyczuloną wrażliwość na problemy i dylematy etyczne
pojawiające się w pracy z osobami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i
niedostosowanymi społecznie.
Prowadzący zajęcia:
Adres e-mail:
Jednostka organizacyjna:
Agata Szabała-Walczuk
[email protected]
Katedra Pedagogiki
Instytut Matematyki i Informatyki PWSZ w Chełmie
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu
Pedagogika resocjalizacyjna z socjoterapią
Studia I stopnia
Przedmiot: Psychologia kliniczna
Przedmiot w języku angielskim:
Grupy szczegółowych efektów kształcenia:
Typ przedmiotu/modułu:
Rok: III
Semestr: piąty
Rodzaje zajęć i liczba godzin:
Ćwiczenia
Liczba punktów ECTS:
C1
C2
C3
1
EKW1
EKW2
EKU1
EKU2
EKK1
ĆW1
ĆW2
ĆW3
Kod przedmiotu:
obowiązkowy
Studia stacjonarne
30
2
obieralny
Studia niestacjonarne
Cel przedmiotu
Poznanie etiologii i symptomatologii zaburzeń nerwicowych, zaburzeń zachowania oraz zaburzeń
osobowości.
Kształtowanie umiejętności identyfikacji symptomów mogących świadczyć o zaburzeniach
nerwicowych, zaburzeniach zachowania, zaburzeniach osobowości.
Poznanie zróżnicowanych sposobów udzielania pomocy psychologicznej (psychoprofilaktyka,
interwencje kryzysowe, psychoterapia i rehabilitacja psychologiczna).
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji
Wiedza z zakresu psychologii ogólnej i rozwojowej
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
Ma podstawową wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym
Posiada elementarną wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
niedostosowanymi społecznie, pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in.
anoreksją i bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju)
W zakresie umiejętności:
Potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej oraz
powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych i
wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów
zachowania młodzieży nieprzystosowanej społecznie
Posiada elementarne umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku –
dokonanie prostych diagnoz resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych, uwzględniających
psychologiczne koncepcje człowieka; Potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować
wyniki (z wykorzystaniem ICT) oraz wskazywać kierunki dalszych działań
W zakresie kompetencji społecznych:
Ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niesodtosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie
Treści programowe przedmiotu
Forma zajęć – ćwiczenia
Treści programowe
1Czynniki psychogenne w genezie zaburzeń. Sytuacje trudne – stres,
frustracja. Kryzys. Krytyczne wydarzenia życiowe. Lęk – rodzaje,
konsekwencje dla rozwoju (choroby psychosomatyczne, reakcje na
chorobę)
Czynniki biologiczne w genezie zaburzeń rozwoju. Rodzaj czynników
biologicznych, czas zadziałania a skutki. Zaburzenia o podłożu
organicznym – klasyfikacja, przykłady, analiza objawów (ogniskowe,
uogólnione)
Modele nieprawidłowego rozwoju. Struktura i dynamika zaburzeń;
zależność od fazy rozwojowej na przykładzie okresu dojrzewania
(kryzys tożsamości)
Liczba godzin
2
2
2
ĆW4
ĆW5
ĆW6
ĆW7
ĆW8
ĆW9
ĆW10
ĆW11
ĆW12
ĆW13
ĆW14
ĆW15
M1
M2
M3
M4
M5
SD1
SD2
SD3
SD4
Zaburzenia wycinkowe, parcjalne; przykłady; konsekwencje. Trudności
i niepowodzenia w nauce, nieprzystosowanie szkolne
Psychosomatyka. Somatopsychologia. Czynniki psychogenne w genezie
chorób. Psychiczne skutki chorób, wpływ na rozwój i stan psychiczny.
Reakcje na przewlekłą chorobę
Diagnoza w psychologii klinicznej – modele (nozologiczny,
funkcjonalny, psychospołeczny; diagnoza różnicowa, funkcjonalna,
interakcyjna), struktura
Postawy diagnosty jako źródła trafnej i błędnej diagnozy (rodzaje
błędów w działalności diagnostyczno-terapeutycznej). Diagnoza
dynamiczna i statyczna; metody diagnozy
Czynniki determinujące zaburzenia zachowania i zaburzenia psychiczne
jednostki. Biologiczne, psychospołeczne i socjokulturowe przyczyny
zaburzeń
Stres jako przyczyna zaburzeń zachowania. Pojęcie stresu
psychosomatycznego, konsekwencje stresu. Mechanizmy obronne.
Modele chorób psychosomatycznych
Lęki i zaburzenia nerwicowe. Pojęcie nerwicy. Etiologia i mechanizmy
nerwicowe. Rodzaje nerwic
Psychozy endogenne, egzogenne i reaktywne. Zaburzenie procesów
poznawczych, emocji, intelektu i działania w psychozach. Klasyfikacja
psychoz
Uzależnienie od alkoholu. Przyczyny uzależnienia. Fazy rozwoju
choroby alkoholowej. Psychofizyczne skutki uzależnienia
Zaburzenia osobowości. Mechanizmy powstawania zaburzeń.
Klasyfikacja zaburzeń osobowości. Etiologia
Zaburzenia odżywiania. Anoreksja, bulimia – etiologia, przebieg i
leczenie
Pomoc psychologiczna. Rodzaje oddziaływań psychoterapeutycznych w
zależności od celu, teorii, stopnia dyrektywności; środki
wykorzystywane w toku oddziaływań terapeutycznych
Suma godzin:
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
30
Metody i środki dydaktyczne
Dyskusja
Pokaz (prezentacja multimedialna)
Analiza tekstów z dyskusją
Film dydaktyczny
Wykład
Teksty drukowane
Zestaw komputerowy
Prezentacje multimedialne
Film
Sposoby oceniania
Ocenianie kształtujące
F1
F2
F3
Aktywność podczas zajęć
Przygotowanie do zajęć
Pisemna praca zaliczeniowa
P1
Ocenianie podsumowujące
2 kolokwia sprawdzające (ćwiczenia)
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na
realizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć
dydaktycznych – łączna liczba godzin w semestrze
30
Godziny kontaktowe z wykładowcą realizowane w formie (np.
konsultacji) – łączna liczba godzin w semestrze
5
Przygotowanie się do zajęć
10
Praca własna studenta
15
60
2
Suma
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu/modułu
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Literatura podstawowa
Kępiński A., Psychopatie, Kraków 2007.
Lazarus A.A., Colman A.M., Psychopatologia, Poznań 2001.
Radziwiłłowicz W., Sumiła A., Psychopatologia okresu dorastania: wybrane zagadnienia, Kraków
2006.
Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L., Psychopatologia, Poznań 2003.
Sęk H., Psychologia kliniczna, Warszawa 2005, t. 1-2.
Literatura uzupełniająca
Aleksandrowicz J., Zaburzenia nerwicowe, Warszawa1998, 23-95.
Carson R.C., Butcher J., Mineka S., Psychologia zaburzeń, Gdańsk 2003, t. I ,rozdz. 4, 9, 10, 12.
Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza. Modele i techniki kliniczne, Gdańsk 2003.
Jakubik A., Zaburzenia osobowości, Warszawa 1995, s. 50-82.
Meyer R., Psychopatologia, Warszawa 2003.
Pospiszyl K., Psychopatia, Warszawa 1992.
Rosenhan D.l, Seligman E.P., Psychopatologia, Warszawa 2003, rozdz. 7 (zaburzenia nastroju), rozdz.
10 ( schizofrenia), rozdz. 14 (alkoholizm).
Rydzyński Z., Psychiatria – podręcznik dla psychologów, Warszawa 2000.
Sęk H. (red), Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa 1993.
Sęk H., Wprowadzenie do psychologii klinicznej, Warszawa 2001.
Sposoby oceniania
Metody i środki dydaktyczne
Treści programowe
Cele przedmiotu
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
Odniesienie danego efektu do
efektów nauczycielskich
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
Odniesienie danego efektu do
efektów specjalnościowych
Stopień w jakim efekty kształcenia
związane są z przedmiotem
Efekt
kształcenia
Odniesienie danego efektu
kształcenia do efektów
zdefiniowanych dla całego
programu (PEK)
Macierz efektów kształcenia
EKW1
K_W05
+++
S_W04
+++
C1-C3
ĆW1-ĆW15
M1-M5,
SD1-SD4
F1-F3
P1
EKW2
K_W08
++
S_W07
++
C1-C3
ĆW1-ĆW15
M1-M5,
SD1-SD4
F1-F3
P1
EKU1
K_U02
++
S_U02
++
C1-C3
ĆW1-ĆW15
M1-M5,
SD1-SD4
F1-F3
P1
EKU2
K_U05
++
S_U05
++
C1-C3
ĆW1-ĆW15
M1-M5,
SD1-SD4
F1-F3
P1
EKK1
K_K04
+
S_K04
+
C1-C3
ĆW1-ĆW15
M1-M5,
SD1-SD4
F1-F3
P1
•
Na ocenę
2 (ndst)
Na ocenę
3 (dst)
•
•
•
•
Formy oceny – szczegóły
nie ma podstawowej wiedzy na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego;
nie potrafi w praktyce wykorzystywać wiedzy z zakresu psychologii klinicznej, ani w celu
analizowania i interpretowania podstawowych problemów edukacyjnych i wychowawczych,
ani w celu dokonania analizy przypadku;
nie jest świadomy znaczenia zachowania się w sposób profesjonalny i etyczny.
ma podstawową wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym;
posiada elementarną wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
•
•
•
•
•
Na ocenę
3+ (dst+)
•
•
•
•
•
Na ocenę
4 (db)
•
•
•
•
•
•
Na ocenę
4+ (db+)
•
•
•
•
•
Na ocenę
5 (bdb)
•
•
niedostosowanymi społecznie;
potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej w celu
analizowania i interpretowania podstawowych problemów edukacyjnych i wychowawczych;
posiada umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku;
jest świadomy znaczenia zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niedostosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma podstawową wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym;
posiada elementarną wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
niedostosowanymi społecznie oraz z wybranymi jednostkami nozologicznymi;
potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej w celu
analizowania i interpretowania podstawowych problemów edukacyjnych i wychowawczych;
posiada umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku, wysnucie
wniosków oraz dokonanie prostej prognozy pozytywnej i negatywnej;
jest świadomy znaczenia zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niedostosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla funkcjonowania
psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym;
posiada rzetelną wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
niedostosowanymi społecznie, pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi;
potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej w celu
analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych wychowawczych i opiekuńczych;
posiada umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku, potrafi
sformułować wnioski oraz wskazywać kierunki dalszych działań;
ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niedostosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma rzetelną wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym;
posiada wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
niedostosowanymi społecznie, pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in.
anoreksją i bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej w celu
analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych i wychowawczych, opiekuńczych,
kulturalnych i pomocowych;
posiada umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku – dokonanie
prostych diagnoz resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych, potrafi sformułować wnioski, oraz
wskazywać kierunki dalszych działań;
ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niedostosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie.
ma ugruntowaną wiedzę na temat zaburzeń rozwoju człowieka i ich konsekwencji dla
funkcjonowania psychicznego i społecznego jednostki w aspekcie rozwojowym;
posiada rzetelną wiedzę dotyczącą zaburzeń w komunikacji interpersonalnej z jednostkami
niedostosowanymi społecznie, pacjentami z wybranymi jednostkami nozologicznymi (m.in.
anoreksją i bulimią, całościowymi zaburzeniami rozwoju);
potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej w celu
analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych i wychowawczych, opiekuńczych,
kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów zachowania młodzieży
nieprzystosowanej społecznie;
posiada umiejętności badawcze pozwalające na dokonanie analizy przypadku – dokonanie
prostych diagnoz resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych, uwzględniających psychologiczne
koncepcje człowieka. Potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować wyniki (z
wykorzystaniem ICT) oraz wskazywać kierunki dalszych działań;
ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy z jednostkami zagrożonymi niedostosowaniem
społecznym i niedostosowanymi społecznie.
Prowadzący zajęcia:
Adres e-mail:
Agata Szabała-Walczuk
[email protected]
Jednostka organizacyjna:
Katedra Pedagogiki
Instytut Matematyki i Informatyki PWSZ w Chełmie