Inne ptaki

Inne ptaki
PZOrn., poza hodowcami kanarków i papug, zrzesza także hodowców innych ptaków
ozdobnych. Pierwsze informacje na temat oswojonych srok, sójek, czy kruków można znaleźć
już w starożytnych przekazach greckich i rzymskich. W XV wieku Hiszpanie trzymali w klatkach
kanarki. Chińczycy mieli w tym czasie swoje przemiłe mewki, zwane chińskimi. Hinduscy
radżowie natomiast w swoich pałacach hodowali półdzikie pawie, a francuscy arystokraci
sprowadzane z Azji bażanty złociste. Dziś ptak trzymany w domu jest dla wielu osób
przyjacielem i towarzyszem, umilającym chwile samotności. Prowadzenie hodowli bywa
sposobem na odpoczynek po pracy, a często sposobem na dalsze aktywne życie po przejściu
na emeryturę.
Czym innym jest trzymanie pojedynczego egzemplarza w domu, a czym innym hodowla
ptaków, która przeważnie wiąże się z olbrzymią pasją i emocjami spowodowanymi
współzawodnictwem, konkursami, wystawami, ocenami i medalami. Dzięki hodowcom, którzy
wciąż utrwalają nowe cechy w ptakach, zyskujemy nowe odmiany, które są bardziej odporne na
zmianę temperatury, środowiska oraz formy żywienia.
W polskich hodowlach najczęściej spotkać można ptaki z rzędu:
1. Blaszkodziobych. Należą do nich między innymi łabędzie czarne, które są okazałymi,
ale dość agresywnymi ptakami oraz mandarynki, które mają niezwykle barwne upierzenie.
Mniej znanymi ptakami z tego rzędu są: ohary, kazarki rdzawe, gęsiówki egipskie, bernikle
białolice, śnieżyce cesarskie i duże.
2. Grzebiących (kuraków). Przedstawicielami tego rzędu są pawie, które stanowią ozdobę
każdego parku czy ogrodu, a także perlice, wszystkie bażanty (królewskie, diamentowe,
srebrne, złote i inne) oraz przepiórki chińskie, najmniejsze kuraki świata.
3. Gołębiowych. Spośród nich wymienić należy gołębia zielonoskrzydłego, nikobarczyka
(gołębia nikobarskiego), gołąbka diamentowego oraz cukrówkę.
4. Papugowych. Tym ptakom poświęcamy oddzielną stronę.
5. 5. Wróblowych (wróblowatych). Największy rząd ptaków, obejmujący około 5400
gatunków, czyli ponad połowę wszystkich występujących dziś gatunków ptaków. W naszych
hodowlach reprezentują go przede wszystkim ptaki z rodzin łuszczaków, wikłaczowatych i
astryld.
W skład rodziny łuszczaków (ziarnojadów, ziębowatych) wchodzi od 119 do 125 gatunków.
Obejmuje ona gatunki zasiedlające różnorodne środowiska, od lasów po obszary pustynne lub
zurbanizowane, Łuszczaki zamieszkują cały świat poza
Australią
1/3
Inne ptaki
,
Oceanią
,
Madagaskarem
i
Antarktydą
. Należą do nich między innymi kanarek (także ma oddzielną stronę), szczygieł, dzwoniec,
czyżyk, wszystkie kulczyki, makolągwa, zięba i gil.
Rodzina wikłaczowate obejmuje ponad 150 gatunków . Większość z nich żyje w Afryce
subsaharyjskiej
, pozostałe w
Azji
i
Australii
. Najbardziej znanym ptakiem tej rodziny są wróble, które rozprzestrzeniły się na całym świecie.
Samce
wielu gatunków są kolorowo ubarwione, często żółte lub czerwone. W tej rodzinie spotykamy
także wdówkę rajską z pięknym, długim ogonem oraz wikłacza czerwonodzibego, uważanego
za najliczniejszego ptaka na świecie, którego populację ocenia się na 1,5 miliarda osobników.
Astryldy to małe ptaki, posiadające dzioby przystosowane do miażdżenia ziaren. Do rodziny
należy sto kilkadziesiąt gatunków ptaków występujących w tropikach
Starego Świata
oraz
Australazji
. Z powodu barwnego upierzenia niektóre gatunki astryldów są chętnie trzymane w niewoli jako
ptaki ozdobne. Do najpopularniejszych należy
zeberka
. W jej hodowli uzyskano wiele odmian barwnych, a nawet opracowano specjalne standardy. Do
astryld należą także wszystkie amadyny i amadynki, motyliki i mniszki, w tym mewka japońska.
Mewki japońskie nie występują w przyrodzie. Jest to udomowiona przez Chińczyków kilkaset
lat temu forma mniszki brązowej. Jest łatwa w hodowli, bo zawsze była rozmnażana w
warunkach, jakich zapewnił jej człowiek. Do Europy została sprowadzona w 1860 r.
Przedstawicielami rzędu wróblowych są także słowiki, drozdy, błyszczaki, szpaki oraz kos i
gwarek. Ten ostatni posiada duże zdolności naśladowania różnych dźwięków, w tym ludzkiej
mowy, w związku z czym jest cenionym ptakiem hodowlanym. Przewyższa pod tym względem
papugi
. Na wolności nigdy nie naśladuje głosów innych gatunków, a jedynie śpiew innych gwarków.
2/3
Inne ptaki
Większość z wymienionych powyżej ptaków można spotkać w hodowlach naszych członków.
Oczywiście tylko te, które nie są objęte ochroną. Po latach poświęconych tym małym istotkom,
po oddaniu im każdej wolnej chwili trudno wyobrazić sobie bez nich dalsze życie. W dowód
wdzięczności za opiekę i przyjaźń nasi skrzydlaci przyjaciele obdarowują opiekunów swym
potomstwem. Pozwalają jeszcze nieupierzone pisklaki wziąć do ręki, obejrzeć je, a nawet, jeśli
zachodzi taka potrzeba, dokonać zabiegu. Jest to wielkie zaufanie okazane opiekunowi. Ptasia
mama i tata wiedzą, że przy tym człowieku ich dziecku nie stanie się krzywda. On ich przecież
też wychował i pomagał, gdy zaszła potrzeba, Zaufanie i przyjaźń, którą obdarzają ludzi, jest
najcenniejszą rzeczą jaką może dostać człowiek od ptaka. Każdy, kto kocha ptaki zrobi
wszystko, aby na to sobie zasłużyć. Tym bardziej, że z roku na rok ginie coraz więcej ptaków.
Nie powinniśmy dopuścić do tego, że będziemy żyć w „betonowej dżungli”, a nieliczne gatunki
ptaków będziemy oglądać tylko w Ogrodach Zoologicznych. Następne pokolenia nie będą
wiedziały, że ptaki żyły kiedyś nie tylko na wolności, ale też w naszych domach, gdzie były
traktowane jak członek rodziny.
Serdecznie zapraszamy wszystkich, którym leży na sercu dobro ptaków, do odwiedzenia Pzorn.
Na pewno spędzicie tu mile czas na interesującej rozmowie. Zachęcamy do założenia hodowli.
Jeżeli warunki Wam na to nie pozwalają, to proponujemy przynajmniej pojedynczego małego
ptaszka. On nie potrzebuje wiele, żeby był z nami szczęśliwy. Wystarczy niewielka klateczka,
poidełko z czystą wodą i karmnik z dobrym jedzeniem. On „je tyle, co ptaszek”. W zamian
otrzymacie piękny śpiew, widok zadowolonego ptaszka i wdzięczne małe serduszko oraz dużo,
dużo radości, z której jeszcze nie zdajecie sobie sprawy.
3/3