BEZ KORZENI DRZEWO GINIE - JAK CHRZEST POLSKI

BEZ KORZENI DRZEWO GINIE
- JAK CHRZEST POLSKI WPŁYNĄŁ NA LOSY PAŃSTWA POLSKIEGO?
W X wieku tereny Polski zamieszkiwane były przez wiele różnorodnych, pogańskich
plemion, byli to m.in.: Opolanie, Ślężanie, Wiślanie, Pomorzanie, Mazowszanie i Polanie.
W II połowie X wieku plemię Polan, które zajmowało tereny Wielkopolski w dorzeczu Odry
i Noteci, urosło w siłę i wyróżniało sie na tle innych plemion polskich. Pierwszym źródłowo
poświadczonym władcą Polan był książę Mieszko I. Udało mu się podporządkować sobie
i zjednoczyć sąsiednie plemiona w dorzeczu Odry, Warty i Wisły, choć jego władza
zwierzchnia nie była jeszcze należycie respektowana, a połączenie poszczególnych ziem
w jedno państwo bardzo słabe. W roku 965 pojął on za żoną czeską księżniczkę Dobrawę,
córkę księcia czeskiego Bolesława I. Okazała się ona bardzo pomocna w realizacji planu
Mieszka I, bo oto już w 966 roku książę, a wraz z nim jego dwór, przyjął chrzest według
obrzędu rzymskiego, z rąk Czechów. W swojej pracy postaram się sie udowodnić jak wielki
wpływ na dalsze losy państwa polskiego miał chrzest Mieszka I.
Zastanawiając się nad znaczeniem i skutkami chrztu Polski musimy uświadomić
sobie, że bez przyjęcia chrześcijaństwa przez władcę tak szybko, prawdopodobnie wcale nie
moglibyśmy mówić o państwie polskim. Należałoby liczyć się z tym, że gdybyśmy nie
przyjęli chrztu dobrowolnie, z rąk Czechów, to najprawdopodobniej bylibyśmy skazani na
przymusową chrystianizację. Dopóki Polska była krajem pogańskim władcy państw
niemieckich, którzy stali na czele Świętego Cesarstwa Rzymskiego, mieli prawo, pod
pretekstem religijnym, najechać ziemie polskie. To, co stało sie w 966 roku posiada wielkie
znaczenie dziejowe. Nasz kraj znalazł się w kręgu państw chrześcijańskich i tym samym
wyrwał Niemcom propagandowy oręż do walki z pogańskimi dotychczas Polanami w imię
krzewienia wiary. Przyjęcie chrztu od przychylnych nam Czechów uchroniło nas
od najechania ziem polskich, przez władców niemieckich i ostatecznie przypieczętowało
powstanie Polski.
Plemiona zjednoczone przez Mieszka były ludami wyznającymi politeizm. Część
wyznawanych przez nie bóstw mogła być wspólna dla polskich plemion i znana pod różnymi
nazwami, np. Światowid, jeden z najważniejszych pogańskich bogów. Jednak poszczególne
plemiona, a nawet ludy zamieszkujące poszczególne tereny posługiwały się znanymi tylko
sobie bóstwami i wierzeniami, a także stosowały odrębne formy kultu. Przyjęcie chrztu przez
władcę, a co za tym idzie nawrócenie na chrześcijaństwo wszystkich jego poddanych
spowodowało wprowadzenie jednolitej religii w całym państwie. Oczywiście lud, który nie
rozumiał nowej wiary, ani konieczności jej przyjęcia wielokrotnie buntował sie i wracał do
dawnych wierzeń. Ludzi takich karano i ponownie chrystianizowano, aż z Polski całkowicie
wyparto pogaństwo. W 968 roku w Poznaniu powstało pierwsze polskie biskupstwo. Miało
ono charakter misyjny, podlegało Stolicy Apostolskiej, a zasięgiem działań obejmowało cały
kraj. Decyzją papież, potwierdzona przez cesarza Ottona III w 1000 roku utworzono także
arcybiskupstwo w Gnieźnie i biskupstwa w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu. Spójne
religijnie państwo mogło zacząć sprawnie funkcjonować.
Jak wcześniej wspomniałem władza Mieszka w okresie przed przyjęciem chrztu była
nieugruntowana. Niewątpliwie przyjęcie chrześcijaństwa przyczyniło się do jej umocnienia.
Książę władał jednolitym pod względem wiary państwem. Przyjęcie chrztu wieńczyło proces
budowy monarchii. Od tej chwili władza w Polsce stała się dziedziczna. Mieszko I został
pomazańcem Bożym, wyniesionym ponad resztę poddanych i rządzącym z boskiego nadania.
Od tego momentu jakikolwiek bunt przeciwko jego władzy mógł zostać uznany za herezję
i wystąpienie przeciwko samemu Bogu, co w średniowieczu było rzeczą niesłychaną. Polska
stała się monarchią patrymonialną, a to z kolei umocniło jej pozycję na arenie między
narodowej i przyczyniło się do dalszego rozwoju kraju. Wraz z nową wiarą do kraju przybyli
czescy duchowni, którzy mieli nauczać zasad wiary. To oni nauczali władcę i jego dwór
łaciny, czytania i pisania. Polska mogła odtąd w pełni uczestniczyć w życiu Europy. Był to
moment przełomowy dla polskiej kultury.
Nie da się zapomnieć, że przyjęcie religii chrześcijańskiej było pierwszym,
a zarazem kluczowym elementem w staraniu się o koronę królewską w przyszłości.
Pierwszym królem polski był syn Mieszka I, Bolesław Chrobry, który koronował się w 1025
roku. Wydarzenie to otworzyło nowy rozdział w historii naszego kraju. Od tej pory,
z różnymi skutkami, naszym krajem rządzili królowie, a Polska stała sie w pełni monarchią.
Musimy uświadomić sobie, że gdyby nie chrzest Polski to postacie takie jak np. Bolesław
Krzywousty, Kazimierz Wielki czy Jan III Sobieski nie odegrałyby w historii kraju żadnej
roli. W pewnym sensie chrzest i pierwszy król, który był władcą absolutnym, przyczyniły się
do upadku państwa za panowania ostatniego władzy Stanisława Augusta Poniatowskiego,
który królem był już tylko z nazwy.
Drzewo bez korzeni ginie. Chrzest Polski zakorzenił nasz kraj w strukturze Europy
i pozwolił mu utrzymać się w niej podczas licznych prób, które dokonały sie na przestrzeni
wieków. Chrzest ocalił nasze państwo w momencie, gdy ono dopiero powstało, zjednoczył
wewnętrznie Polskę i dał początek silnej i stabilnej monarchii, wprowadził religię, która do
dzisiaj jest naszą religią dominującą. Chrzest dał początek polskiej kulturze i otworzył nas na
Europę. Przyjęcie tego sakramentu przez Mieszka I w 966 roku ma wpływ na to, kim dziś
jesteśmy i gdzie jesteśmy. Chrzest Polski jest korzeniem, który mocno trzyma nasze drzewo
w europejskiej ziemi po dzień dzisiejszy.
Jakub Żubertowski kl. IIIb
Bez korzeni drzewo ginie - jak Chrzest Polski wpłynął na losy państwa polskiego ?