Bez tytu³u-4 - Serwis Elektroniki

G³owice
2
3
.c
T
R
O
N
om IK
.p I
l
G³owice
w
w
w
.s
er
w
ki
ni
ro
kt
le
is
-e
E
LE
K
G³owice stosowane w nowoczesnych odbiornikach telewizyjnych pozwalaj¹ na odbiór programów nadawanych w pasmach: VHF1, VHF2, UHF, HYPERBAND oraz CATV.
Pasma te pokrywaj¹ ca³y zakres czêstotliwoœci przeznaczonych dla nadawania programów telewizyjnych od 48MHz do 862MHz. Prawie wszystkie produkowane obecnie
g³owice posiadaj¹ symetryczne, szerokopasmowe wyjœcie sygna³u IF, przystosowane do
bezpoœredniego sterowania filtrem z fal¹ powierzchniow¹ (SAW). Impedancja wyjœciowa jest rzêdu 75÷100R.
Dostrajanie g³owicy odbywa siê za pomoc¹ diod pojemnoœciowych do³¹czonych równolegle do obwodów rezonansowych, wzmacniacza w.cz., stopnia przemiany i heterodyny. Pojemnoœæ diod przestrajaj¹cych g³owicê zale¿y od doprowadzonego do nich napiêcia sta³ego - napiêcia warikapowego.
Pierwsze uk³ady steruj¹ce g³owicami wyposa¿one by³y w zespo³y potencjometrów i
prze³¹czników ustalaj¹cych napiêcie warikapowe i napiêcie prze³¹czaj¹ce pasmo. Uk³ady te umo¿liwia³y zaprogramowanie odbiornika na odbiór kilku kana³ów.
Lata 90. to okres upowszechnienia telewizji kablowej, oferuj¹cej du¿e iloœci programów oraz pojawienia siê mo¿liwoœci bezpoœredniego odbioru programów satelitarnych.
Spowodowa³o to pojawienie siê zapotrzebowania na odbiorniki telewizyjne z mo¿liwoœci¹ programowania du¿ej iloœci stacji. Rozbudowa programatorów mechanicznych ze
wzglêdu na koszt i ich rozmiary nie wchodzi³a w rachubê.
Zastosowane w odbiornikach rozwi¹zania polega³y najpierw na wykorzystaniu zasad
syntezy napiêciowej, a nastêpnie syntezy czêstotliwoœci.
4
G³owice
2.1. System syntezy napiêciowej
.c
ki
ni
kt
le
er
w
is
R
-e
E
+33V
ro
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Istotê funkcjonowania systemu syntezy napiêciowej przedstawia rysunek 2.1. G³ównymi elementami systemu s¹:
• procesor steruj¹cy,
• pamiêæ,
• g³owica TV.
Sterowanie g³owic¹ (wybór kana³ów) odbywa siê poprzez podanie na jej wyprowadzenie napiêcia warikapowego oraz napiêcia prze³¹czaj¹cego pasmo pracy g³owicy. Wartoœci napiêcia warikapowego oraz numer pasma ustala u¿ytkownik w trakcie programowania odbiornika. Wartoœci tych dwóch parametrów strojenia przechowywane s¹ w pamiêci systemu. Kontrolê nad procesem zapamiêtywania i odczytu informacji z pamiêci
sprawuje mikrokontroler steruj¹cy. Steruje on prze³¹czaniem pasm g³owicy oraz generuje sygna³ PWM (sygna³ o modulowanej szerokoœci impulsu). Wartoœæ wspó³czynnika
wype³nienia sygna³u PWM decyduje o wartoœci napiêcia warikapowego, niezbêdnej dla
dostrojenia generatora lokalnego g³owicy do wartoœci umo¿liwiaj¹cej odbiór okreœlonej
stacji telewizyjnej. Numer pasma i wartoœæ wspó³czynnika wype³nienia w chwili wywo³ania ¿¹danego programu mikrokontroler pobiera z pamiêci. Pojemnoœæ zastosowanej
pamiêci decyduje o iloœci programów, któr¹ mo¿na zaprogramowaæ i przechowywaæ. W
starszych rozwi¹zaniach syntez stosowano akumulatory do podtrzymywania informacji
w pamiêci. Obecnie u¿ywa siê pamiêci nieulotnych typu EEPROM (deklarowany czas
przechowywania, bez w³¹czania zasilania wynosi 10 lat).
Napiêcie
przestrajania
w
w
w
.s
Uk³ad
ca³kuj¹cy
Odbiornik zdalnej
regulacji lub
klawiatura lokalna
Mikrokontroler
steruj¹cy
2
Szyna I C
Pamiêæ
Sygna³y prze³¹czania pasm
Napiêcie ARCz
G³owica TV
IF
Uk³ad
p.cz.
Rys.2.1. Schemat blokowy systemu syntezy napiêciowej.
CVBS
G³owice
5
w
w
w
.s
er
w
.c
ki
ni
ro
kt
le
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Dok³adnoœæ dostrojenia generatora lokalnego (heterodyny) do wymaganej wartoœci
zale¿y od rozdzielczoœci przetwornika C/A zastosowanego w procesorze steruj¹cym do
wytwarzania sygna³u PWM (zazwyczaj jest to przetwornik 14-bitowy). Czternaœcie bitów pozwala na uzyskanie 16384 kroków przestrajania. Oznacza to rozdzielczoœæ przestrajania 2mV (33V / 16384 = 2mV).
Rozdzielczoœæ przetwornika decyduje o minimalnym skoku napiêcia przestrajania im rozdzielczoœæ wiêksza, tym dostrojenie mo¿e byæ dok³adniejsze. Jednak im krótszy
krok, tym czas strojenia wyd³u¿a siê. Rozwi¹zania kompromisowe polegaj¹ na modyfikowaniu d³ugoœci kroku w trakcje strojenia. Wielkoœæ niedostrojenia, która zale¿y równie¿ od nachylenia charakterystyki przestrajania g³owicy, w praktyce odpowiada zmianom napiêcia przestrajania rzêdu kilkunastu miliwoltów. Praktycznie jest to wartoœæ nie
maj¹ca wp³ywu na jakoœæ odbieranego obrazu.
Programowanie odbiornika polega na dostrojeniu go do stacji telewizyjnej poprzez
wybór odpowiedniego pasma i ustaleniu wartoœci napiêcia warikapowego. Nastêpnie
wybrany zostaje numer, pod którym zapamiêtane zostaj¹ te parametry w pamiêci nieulotnej. Numer ten jest adresem, do którego odwo³ywaæ siê bêdzie mikrokontroler przy
ka¿dorazowym wyborze zapamiêtanego programu. Wys³anie wiêc przez system zdalnej
regulacji lub klawiaturê lokaln¹ numeru programu powoduje pobranie przez mikrokontroler spod w³aœciwego adresu pamiêci informacji o numerze pasma i napiêciu warikapowym, przetworzeniu jej i uaktywnieniu odpowiednich wyjœæ procesora (pasmo, sygna³ PWM) celem dostrojenia g³owicy odbiornika do ¿¹danej stacji TV.
Stabilnoœæ dostrojenia utrzymywana jest przez pêtlê sprzê¿enia zwrotnego. Sygna³em wejœciowym dla mikrokontrolera decyduj¹cym o zakoñczeniu procesu dostrajania
siê odbiornika do stacji TV, jest okreœlona wartoœæ napiêcia ARCz wytwarzanego w
uk³adach p.cz. odbiornika. Mikrokontroler œledzi wartoœæ napiêcia ARCz przez ca³y czas
trwania dostrojenia i przerywa je w chwili, kiedy po zaistnieniu koincydencji sygna³ów
synchronizacji i impulsów powrotu linii napiêcie ARCz osi¹ga zadan¹ wartoœæ.
Stosowanie mikrokontrolerów w uk³adach syntez napiêciowych (a tak¿e czêstotliwoœciowych) daje mo¿liwoœci stosowania dowolnie skomplikowanych procedur strojeniowych. Celem ich jest oczywiœcie uzyskanie jak najwiêkszej precyzji dostrojenia odbiornika do stacji nadawczej i utrzymywanie tego stanu przez ca³y czas jej odbioru. W tym
celu, miêdzy innymi, stosuje siê nastêpuj¹ce zabiegi:
• zmiana wielkoœci kroku narastania napiêcia warikapowego w czasie strojenia w
zale¿noœci od wyboru pasma (im wy¿sze pasmo, tym krok krótszy),
• modyfikacja zmian d³ugoœci kroku w czasie trwania strojenia w obrêbie jednego
pasma - w chwili zbli¿ania siê wartoœci czêstotliwoœci oscylatora g³owicy do wartoœci
czêstotliwoœci stacji nadawczej, procesor zmienia krok przestrajania na coraz krótszy,
• zmiana d³ugoœci kroku w zale¿noœci od typu u¿ytej g³owicy.
Uk³ady syntez napiêciowych daj¹ce powy¿sze mo¿liwoœci bazuj¹ miêdzy innymi na
nastêpuj¹cych procesorach firmy Philips: PCA84C640P/019(030), PCA84C641P/068.
6
G³owice
2.2. G³owice sterowane napiêciem
.c
ki
ni
ro
kt
le
w
w
.s
er
w
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
G³owice telewizyjne stosowane w systemach syntez napiêciowych nie ró¿ni¹ siê w
zasadzie od stosowanych w odbiornikach z programatorami mechanicznymi. Posiadaj¹
tak¹ sam¹ iloœæ wejœæ steruj¹cych i napiêæ zasilaj¹cych. G³owice starszego typu obejmuj¹ pasma VHF i UHF, nieco m³odsze - pasma VHF, CATV oraz UHF. Tunery telewizyjne stosowane w nowoczesnych odbiornikach posiadaj¹ zwykle mo¿liwoœæ odbioru
kana³ów w pe³nym zakresie telewizyjnym. Niektóre typy g³owic wykonane s¹ z wydzielonym pasmem HYPERBAND. Posiadaj¹ one wówczas cztery wyprowadzenia do
prze³¹czania pasm: VHF1, VHF2, HYPERDAND oraz UHF (np. g³owica UV615 Philips: wyprowadzenie 6, patrz rysunek 2.2, odpowiedzialne jest za za³¹czanie pasma
HYPERBAND).
Na rynku polskim mo¿na spotkaæ odbiorniki telewizyjne z syntez¹ napiêciow¹, które
wyposa¿one s¹ w g³owice standardu D/K produkowane przez takich producentów, jak:
Philips, Telefunken, Salcomp, Thomson, OTF-S³owacja, Selteka-Litwa, Mitsumi, Alps,
Daewoo. Parametry g³owic poszczególnych producentów ró¿ni¹ siê nieznacznie, dlatego z wyj¹tkiem problemów zwi¹zanych z wymiarami mechanicznymi (obudowa), g³owice te s¹ praktycznie zamienialne. W rozwi¹zaniach mechanicznych europejskich producentów dominowa³y dwa typy obudów: o rozstawie 80.2mm oraz 62.2mm (jest to
wymiar rozstawu skrajnych wyprowadzeñ).
Rozk³ad wyprowadzeñ g³owic z syntez¹ napiêciow¹ uleg³ równie¿ pewnej standaryzacji. Na rysunku 2.2 przedstawiono wymiary mechaniczne i wyprowadzenia najczêœciej stosowanych g³owic.
1
w
1
»15
M
M
0.5
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
14×4.445
62.2
80.2
» 98
M
Rys.2.2. Najczêœciej spotykany rozk³ad wyprowadzeñ i wymiary mechaniczne
g³owic produkowanych w Europie, przeznaczonych do uk³adów syntezy
napiêciowej.
G³owice
7
.c
ki
ni
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Funkcje poszczególnych wyprowadzeñ s¹ nastêpuj¹ce:
1. RF - wejœcie w.cz. typu IEC 9.5mm lub SNIR 9mm,
2. AGC - napiêcie ARW (0.8÷9.2V),
3. B+ - napiêcie zasilania (+12V),
4. LVHF - napiêcie za³¹czania pasma VHF1 (+12V),
5. HVHF - napiêcie za³¹czania pasma VHF2 (+12V),
6. N.C. - (nie pod³¹czone) lub napiêcie za³¹czania pasma HYPERBAND,
7. UHF - napiêcie prze³¹czania pasma UHF (+12V),
8. VT - napiêcie przestrajania UVAR (0.5÷33V),
9. N.C. - nie pod³¹czone,
10. N.C. - nie pod³¹czone,
11. N.C. - nie pod³¹czone,
12. N.C. - nie pod³¹czone,
13. IF - wyjœcie symetryczne sygna³u IF,
14. IF - wyjœcie symetryczne sygna³u IF,
M. - GROUND (pod³¹czenie masy).
W tablicy 2.1 przedstawiono typy g³owic producentów europejskich, stosowanych w
systemach syntez napiêciowych.
ro
kt
E
LE
2.3. System syntezy czêstotliwoœci
w
w
w
.s
er
w
is
-e
le
Synteza napiêciowa, mimo ¿e rozwi¹za³a podstawowe problemy programowania
odbiorników telewizyjnych przystosowuj¹c je do zaprogramowania nawet kilkudziesiêciu programów, ma jednak istotn¹ wadê: stabilnoœæ dostrojenia uzale¿niona jest silnie od
czynników zewnêtrznych, takich jak temperatura czy procesy starzeniowe elementów
pêtli sprzê¿enia zwrotnego. Aby pozbyæ siê tej dolegliwoœci zaprojektowano i skonstruowano system strojenia g³owic TV oparty na zasadach syntezy czêstotliwoœci. Stabilnoœæ dostrojenia w tym systemie zale¿na jest praktycznie tylko od stabilnoœci oscylatora
kwarcowego (stabilnoœæ drgañ rezonatora kwarcowego mierzy siê z dok³adnoœci¹
10-6 ppm). W rozwi¹zaniu tym nie jest konieczne stosowanie uk³adu ARCz.
System syntezy czêstotliwoœciowej wykorzystuje zasadê dzia³ania fazowej pêtli sprzê¿enia zwrotnego PLL (Phase-Locked Loop). Podstawê systemu wyjaœnia rysunek 2.3.
W zamkniêtej pêtli PLL czêstotliwoœæ wyjœciowa generatora sterowanego napiêciem
fosc, czyli heterodyny, w której obwodach znajduj¹ siê diody warikapowe, jest dzielona
przez dzielnik wstêpny (prescaler) o sta³ym wspó³czynniku podzia³u P, a nastêpnie przez
dzielnik programowany o wspó³czynniku podzia³u N, do czêstotliwoœci fdiv.. Czêstotliwoœæ odniesienia fref jest wytwarzana przez podzielenie czêstotliwoœci oscylatora kwarcowego przez sta³y (lub programowany - w niektórych nowoczesnych rozwi¹zaniach uk³adów PLL) wspó³czynnik M. Czêstotliwoœci fdiv i fref s¹ porównywane w cyfrowym komparatorze fazy. Je¿eli oba sygna³y maj¹ ró¿n¹ fazê, detektor fazy wytwarza napiêcie, które
jest proporcjonalne do b³êdu fazy i koryguje napiêcie dostrojenia oscylatora lokalnego do
Odbiornik
zdalnej
regulacji
IR
Mikrokontroler
steruj¹cy
Pamiêæ
Szyna danych
4MHz
fosc
2
LE
E
fazy
p.cz.
ARCz z obwodów
K
le 3-bitowy
Blok prze³¹czania
ktADC T
ro R
portów
ni O
ki
N
Uk³ad wyboru
.
c
adresu
om IK
.p I
p7
p3
l
-e
is
w
Cyfrowy
komparator
fref
fdiv
p0
var
Uk³ad
prze³¹czania
pasm
U
Wybór adresu
p2
p1
+33V
Rys.2.3. Schemat blokowy systemu syntezy czêstotliwoœci.
(SDA,SCL:I C)
N
Dzielnik sta³y
M (=512)
er
szyny danych
Uk³ad
nadawczoodbiorczy
Oscylator
w
w
.s
w
f
q
Prescaler
P (=8)
15-bit. dzielnik
programowany
UK£AD PLL
3-pasmowy
tuner w.cz./p.cz.
(heterodyna)
fosc
8
G³owice
G³owice
9
chwili, gdy fref i fdiv zrównaj¹ siê w fazie. Napiêcie strojenia podawane jest tak¿e do warikapów wchodz¹cych w sk³ad przestrajanych filtrów obwodów wejœciowych g³owicy.
Czêstotliwoœæ oscylatora w stanie ustalonym, tzn. gdy fdiv = fref, wynosi:
fosc = (P × N × fq )/M
(2.1)
gdzie:
P - sta³y wspó³czynnik podzia³u czêstotliwoœci generatora przestrajanego napiêciem (heterodyny),
N - programowany wspó³czynnik podzia³u czêstotliwoœci heterodyny,
M - sta³y (lub programowany) wspó³czynnik podzia³u czêstotliwoœci generatora kwarcowego fq,
fq - czêstotliwoœæ drgañ generatora kwarcowego.
.c
UHF
ki
VHF2
T
VHF1
R
Producent
Napiêcie
ARW
Napiêcie
warikapowe Uvar
Rozstaw
Salcomp
Telefunken
Telefunken
E2-S10 E5-S41 E21-E69
R1-S6 S7-S41 E21-E69
E2-S6 S7-S41 E21-E69
0.85 ÷ 9.2V
0.85 ÷ 9.2V
0.85 ÷ 9.2V
0.5 ÷ 33V
0.5 ÷ 30V
0 ÷ 30V
62.2mm
62.2mm
HTV 221S
Thomson
Orega
E2-S10 E5-S41 E21-E69
0.85 ÷ 9.2V
0 ÷ 30V
62.2mm
0.85 ÷ 8V
0.5 ÷ 28V
80.2mm
E2-S10 E5-S41 E21-E69
0.85 ÷ 9.2V
0.7 ÷ 28V
80.2mm
E2-S1 S2-S20 E21-E69
0.85 ÷ 9.2V
0.7 ÷ 28V
62.2mm
E2-S10 E5-S41 S40-E69
0.85 ÷ 9.2V
0.7 ÷ 28V
62.2mm
R1-S9 E5-S39 S40-E69
0.8 ÷ 8.5V
0.5 ÷ 28V
80.2mm
R1-S9 E5-S39 S40-E69
0.8 ÷ 8.5V
0.5 ÷ 28V
80.2mm
R1-S9 E5-S39 S40-E69
0.8 ÷ 8.5V
0.5 ÷ 28V
80.2mm
E2-S1
E2-S10
E2-S10
E2-S10
E2-R5
0.85 ÷ 9.2V
0.85 ÷ 9.2V
0.85 ÷ 9.2V
0.8 ÷ 28V
0.7 ÷ 28V
0.3 ÷ 28V
0.5 ÷ 28V
0.3 ÷ 28V
80.2mm
80.2mm
62.2mm
ni
ro
le
kt
LE
E
is
w
er
w
w
.s
E2-S1 S2-S20 E21-E69
w
SeltekaLitwa
SeltekaKS-H-61
Litwa
SeltekaKS-K-91
Litwa
SeltekaKS-H-93
Litwa
OTF6PN 387 145
S³owacja
OTF6PN 387 225
S³owacja
OTF6PN 387 273
S³owacja
UV617
Philips
UV816
Philips
UV915E
Philips
UV917
Philips
UV953
Philips
KS-V-65
K
SK 1090 O
2010 KYC
2000 KHC
-e
Typ g³owicy
O
N
Zakres odbioru
om IK
.p I
l
Tablica 2.1. Typy g³owic producentów europejskich stosowanych
w systemach syntez napiêciowych
E5-S20
E5-S39
E5-S39
E5-S20
R6-R12
E21-E69
S40-E69
S40-E69
E21-E69
E21-E69
0.85 ÷ 9.2V
62.2mm
10
G³owice
Z zale¿noœci tej wynika, ¿e czêstotliwoœæ drgañ oscylatora lokalnego fosc, mo¿e byæ
zmieniana (przy uwzglêdnieniu sta³oœci wspó³czynników P i M oraz czêstotliwoœci fq)
przez zmianê stopnia podzia³u N dzielnika programowanego. Wartoœæ podzia³u N przekazywana jest do dzielnika (dzielnik programowany jest czêœci¹ uk³adu PLL) przez mikrokontroler steruj¹cy za pomoc¹ szyny danych.
Dla starszych opracowañ systemów syntez czêstotliwoœci wartoœci wspó³czynników
M i P oraz czêstotliwoœæ fq by³y nastêpuj¹ce:
P = 64,
M = 1536,
fq = 3MHz.
Uwzglêdniaj¹c zale¿noœæ (2.1), otrzymujemy:
fosc = 125kHz × N
(2.2)
.c
ni
K
T
N = 214.15MHz /125kHz =1713.2
ki
R
O
N
om IK
.p I
l
Poniewa¿ N mo¿e przyjmowaæ tylko wartoœci ca³kowite, czêstotliwoœæ heterodyny
mo¿e zmieniaæ siê skokowo z krokiem 125kHz. Jest to tzw. krok syntezy, który decyduje
o dok³adnoœci dostrojenia g³owicy do kana³u TV - im krok jest mniejszy, tym dostrojenie
mo¿e byæ precyzyjniejsze. Dla kroku 125kHz (przy uwzglêdnieniu wartoœci P, M i fq jak
wy¿ej), np. dla kana³u 5 standardu B (wg CCIR), którego czêstotliwoœæ wizji wynosi
175.25MHz, czêstotliwoœæ heterodyny powinna byæ równa: fosc = 214.15MHz (fosc = fPC+
fIF, gdzie IF = 38.9MHz, standard B), wiêc N przyjmuje wartoœæ:
w
w
w
.s
er
w
ro
kt
le
is
-e
E
LE
Poniewa¿ N mo¿e byæ tylko liczb¹ ca³kowit¹, wiêc przyjmuje siê N = 1713. Oznacza
to, ¿e odstrojenie heterodyny od wartoœci optymalnej wynosi 25kHz
(1713×125kHz = 214.125MHz). Taka wartoœæ odstrojenia nie ma praktycznie wiêkszego wp³ywu na jakoœæ odbioru.
Wartoœci wspó³czynników P i M oraz wartoœæ fq dobierane s¹ przy uwzglêdnieniu wielu
kryteriów, miêdzy innymi, szybkoœci pracy pêtli PLL oraz dok³adnoœci dostrojenia. W nowszych rozwi¹zaniach systemów syntez czêstotliwoœci, na przyk³ad z wykorzystaniem uk³adów PLL firm: Siemens serii: SDA3302, SDA3402, SDA3412, Philips serii: TSA5511,
TSA5512, TSA5514, TSA5515, Telefunken serii: U6202B, U6204B, U6316B, U6358B,
U6359B i Motorola MC44818, wspó³czynniki P, M oraz fq przyjmuj¹ nastêpuj¹ce wartoœci:
P = 8,
fq = 4MHz (lub 3.2MHz),
M = 512.
W niektórych rozwi¹zaniach wspó³czynnik M jest programowalny i mo¿e przyjmowaæ wartoœci: M = 1024 (np. dla MC44818) lub M = 640.
Uwzglêdniaj¹c zale¿noœæ (2.1) oraz wartoœci wspó³czynnika M, otrzymujemy ró¿ne
wartoœci kroku syntezy:
M = 512: fosc = 62.5kHz × N,
M = 640: fosc = 50kHz × N,
M = 1024: fosc = 31.25kHz × N.
G³owice
11
.c
ki
ni
ro
kt
le
er
w
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Programowanie odbiornika wyposa¿onego w system syntezy czêstotliwoœci odbywa
siê w sposób bardzo podobny jak odbiornika z systemem syntezy napiêciowej. W pamiêci systemu pod okreœlonym adresem (numer programu) zostaje zapisany wspó³czynnik podzia³u N oraz informacja o numerze pasma. W rozwi¹zaniach praktycznych zapisywany jest numer kana³u i informacja o standardzie TV, albo bezwzglêdna wartoœæ
czêstotliwoœci odpowiadaj¹ca kana³owi TV. Na podstawie tych danych w czasie odczytu
(wywo³anie numeru programu), mikrokontroler pobiera z tablicy kana³ów z w³asnej pamiêci ROM wartoœæ wspó³czynnika N oraz numer pasma. Dane te poprzez dwukierunkowy uk³ad interfejsu mikrokontrolera wysy³ane s¹ do interfejsu uk³adu PLL. Numer
pasma uaktywnia odpowiedni port uk³adu PLL za³¹czaj¹c w³aœciwe pasmo g³owicy, natomiast wspó³czynnik N powoduje wytworzenie napiêcia koryguj¹cego dla uk³adu heterodyny i dostrojenie g³owicy do ¿¹danej stacji TV.
Wspó³czesny system syntezy czêstotliwoœciowej pracuje pod nadzorem mikrokontrolera steruj¹cego. Jest to, podobnie jak w przypadku nowoczesnych syntez napiêciowych,
specjalizowany 8-bitowy jednouk³adowy mikrokontroler (np.: 8048, 8051). Mikrokontroler komunikuje siê z otoczeniem (pamiêci¹, uk³adem PLL oraz z wieloma innymi obwodami odbiornika) poprzez szeregowy interfejs pracuj¹cy w oparciu o protokó³ szyny I2C.
Z punktu widzenia systemu syntezy czêstotliwoœci, interesuj¹c¹ jest przede wszystkim komunikacja pomiêdzy mikrokontrolerem a uk³adem PLL. W rozwi¹zaniach z zastosowaniem interfejsu szyny I2C komunikat wysy³any do uk³adu PLL sk³ada siê z piêciu bajtów (osiem bitów informacyjnych plus jeden bit potwierdzenia).
Poni¿ej opisany zostanie sposób komunikacji pomiêdzy uk³adem steruj¹cym a g³owic¹ na przyk³adzie g³owicy Selteka KS-H-64. W tablicy 2.2 podano jako przyk³ad format danych interfejsu szyny I2C dla transmisji dla tej g³owicy (tryb zapisu).
w
w
w
.s
Bajt pierwszy trybu zapisu - jest to bajt adresowy.
Uk³ad PLL g³owicy podobnie, jak ka¿dy inny uk³ad-odbiornik szyny I2C posiada
swój adres (siedem bitów). Poniewa¿ odbiornik TV mo¿e byæ wyposa¿ony w dwie, a
nawet trzy g³owice, uk³ad PLL posiada mo¿liwoœæ modyfikowania swojego adresu. Wyprowadzenie 12 g³owicy maj¹ce bezpoœrednie po³¹czenie z portem adresowym uk³adu
PLL jest odpowiedzialne za ustawienie indywidualnego adresu g³owicy.
Tablica 2.2. Format danych interfejsu szyny I 2C dla transmisji do
g³owicy Selteka KS-H-64 (tryb zapisu)
MSB
bajt 1
bajt 2
bajt 3
bajt 4
bajt 5
*)
**)
1
0
n7
1
X
*)
LSB
1
0
0
n14 n13 n12
n6 n5 n4
T14 0
0
X
X
X
MSB - bit najbardziej znacz¹cy
LSB - bit najmniej znacz¹cy
0
n11
n3
T11
P3
MA1
n10
n2
T10
P2
MA0
n9
n1
1
P1
0
n8
n0
0
P0
**)
A
A
A
A
A
Adres
Progr. dzielnik bajt 2
Progr. dzielnik bajt 1
Bajt kontrolny 1 (testy)
Bajt kontrolny 2 (porty I/O)
12
G³owice
W tablicy 2.3 podano przyporz¹dkowanie bitów MA1 i MA0 pierwszego bajtu do
napiêæ na wyprowadzeniu 12 g³owicy Selteka KS-H-64.
Podaj¹c wiêc do wyprowadzenia 12 g³owicy odpowiedni¹ wartoœæ napiêcia mo¿na ustawiæ adres g³owicy zgodnie z przewidzianym przez program steruj¹cy mikrokontrolera.
Ósmy bit, najmniej znacz¹cy - LSB, w bajcie adresowym odpowiedzialny jest za
ustawienie kierunku transmisji:
• LSB=0 dla transmisji do g³owicy - zapis do g³owicy,
• LSB=1 dla transmisji z g³owicy do uk³adu steruj¹cego - odczyt z g³owicy.
Bajt drugi oraz bajt trzeci trybu zapisu - dwa bajty okreœlaj¹ce wartoœæ wspó³czynnika N podzia³u czêstotliwoœci heterodyny. Dzielnik N zapisany jest na 15 bitach (bajt
trzeci jest bajtem m³odszym).
W czasie odbioru 69 kana³u TV (ostatni kana³ telewizyjny), czêstotliwoœæ heterodyny przyjmuje wartoœæ: fosc=894.15MHz (855.25MHz + 38.9MHz), a wiêc wspó³czynnik
N dla najni¿szej wartoœci kroku syntezy 31.25kHz wynosi:
N = 894.15MHz / 31.25kHz = 28612.8
om IK
.p I
l
Dla zapisania tej liczby potrzebnych jest 15 bitów (215=32768)
.c
ki
ni
ro
LE
K
T
R
O
N
Bajt czwarty trybu zapisu - pierwszy bajt kontrolny zawiera miêdzy innymi informacje zwi¹zane z popraw¹ szybkoœci dzia³ania pêtli fazowej oraz ze wspó³czynnikiem
podzia³u czêstotliwoœci generatora odniesienia.
w
kt
le
is
-e
E
Tablica 2.3. Przyporz¹dkowanie bitów MA1, MA0 pierwszego
bajtu do napiêæ na wyprowadzeniu 12 g³owicy
Selteka KS-H-64
w
w
.s
w
MA0
0
1
0
1
er
Bity bajtu adresowego
MA1
0
0
1
1
Napiêcie wejœcia adresowego
AS, n.12 (port P 3)
(0 ÷ 0.1) × VPLL
open (nie pod³¹czony)
(0.4 ÷ 0.6) × VPLL
(0.9 ÷ 1) × VPLL
Tablica 2.4. Ustawienia wspó³czynnika podzia³u dokonywane
przy pomocy bitów T11, T10 bajtu czwartego dla
g³owicy KS-H-64
T11
T10
Stosunek podzia³u czêstotliwoœci
generatora odniesienia
Krok syntezy
X
0
1
0
1
1
640
1024
512
50kHz
31.25kHz
62.5kHz
G³owice
13
Powy¿ej pewnego kana³u, dla ka¿dego pasma oddzielnie, w³¹cza siê dodatkowe Ÿród³o pr¹dowe, poprawiaj¹ce szybkoœæ dzia³ania komparatora fazy w uk³adzie pêtli fazowej, a tym samym skraca siê czas ustalania napiêcia. Bit T14 bajtu 4 g³owicy KS-H-64
ustala nastêpuj¹co wydajnoœæ Ÿróde³ pr¹dowych:
• T14 = 0 ustawia wydajnoœæ 15mA,
• T14 = 1 ustawia wydajnoœæ 50mA.
W niektórych rozwi¹zaniach uk³adów PLL (np. MC44818) sta³y wspó³czynnik M
podzia³u czêstotliwoœci odniesienia fq jest równie¿ programowalny. Na dwóch bitach
bajtu czwartego zapisana jest wówczas informacja o jego wartoœci (np. dla MC44818
M=512 lub M=1024).
W tablicy 2.4 przedstawiono ustawienia wspó³czynnika podzia³u dokonywane przy
pomocy bitów T11 i T10 bajtu czwartego dla g³owicy KS-H-64.
.c
ki
ni
ro
kt
le
w
w
w
.s
er
w
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Bajt pi¹ty trybu zapisu - drugi bajt kontrolny.
Bajt ten zawiera miêdzy innymi informacjê dotycz¹c¹ za³¹czanego pasma g³owicy
(trzy bity). Uk³ady PLL posiadaj¹ zwykle 7 lub 8 portów typu I/O, które mog¹ byæ
wykorzystywane do prze³¹czania pasm. Od producenta g³owic zale¿y, które z nich wykorzysta i czy aktywnym bêdzie stan 0, czy stan 1.
W tablicy 2.5 przedstawiono mo¿liwe ustawienia bitów bajtu pi¹tego dla g³owicy
KS-H-64.
Prawie ze wszystkimi uk³adami PLL mo¿liwa jest równie¿ transmisja w kierunku z
g³owicy do mikrokontrolera (w bajcie adresowym LSB=1). Z tego rodzaju transmisji korzystaj¹ programy steruj¹ce mikrokontrolerów w odbiornikach, w których napiêcie ARCz
wykorzystuje siê do wspomagania procesu programowania odbiornika. Jest ona szczególnie u¿yteczna, jeœli mikrokontroler steruje g³owic¹ w oparciu o tzw. tablicê kana³ów, czyli
wartoœci czêstotliwoœci odpowiadaj¹ce kana³om TV zapisane w pamiêci ROM procesora.
Podczas programowania odbiornika, po wybraniu kana³u TV, mo¿e okazaæ siê, ¿e stacja
nadawcza pracuje poza rastrem (noœna wizji kana³u usytuowana jest wy¿ej lub ni¿ej w
stosunku do wymaganej wartoœci). W typowych odbiornikach TV u¿ytkownik, w takiej
sytuacji musi pos³u¿yæ siê funkcj¹ precyzyjnego dostrojenia (fine tuning), natomiast w
odbiornikach z mo¿liwoœci¹ transmisji w kierunku od g³owicy do mikrokontrolera proces
precyzyjnego dostrojenia odbywa siê automatycznie. Napiêcie ARCz doprowadzone do
Tablica 2.5. Mo¿liwe ustawienia bitów bajtu pi¹tego dla g³owicy
KS-H-64
Pasmo
VHF-L
VHF-H
UHF
Bajt kontrolny 2 (porty wyjœciowe)
P7
X
X
X
P6
X
X
X
P5
X
X
X
P4
X
X
X
P3
0
0
0
P2
0
1
0
P1
1
0
0
P0
0
0
1
- X - stan logiczny bitów bajtu kontrolnego 2 mo¿e mieæ dowoln¹ wartoœæ (jest bez znaczenia).
14
G³owice
wyprowadzenia 7 g³owicy przetwarzane jest w przetworniku A/C uk³adu PLL do postaci
cyfrowej, a nastêpnie poprzez szynê I2C odczytywane jest przez mikrokontroler, który
modyfikuj¹c wspó³czynnik N doprowadza do w³aœciwego dostrojenia.
Informacje odczytywane przez mikrokontroler z uk³adu PLL g³owicy sk³adaj¹ siê z
dwóch bajtów.
W tablicy 2.6 przedstawiono przyk³ad bajtów odczytywanych przez mikrokontroler
z g³owicy.
Bajt pierwszy trybu odczytu - zawiera adres uk³adu PLL (taki sam, jak dla kierunku
zapis do g³owicy).
Najmniej znacz¹cy bit tego bajtu przyjmuje wartoœæ 1. Bit ten okreœla, ¿e nastêpuje
odczyt danych z uk³adu PLL.
.c
ki
ni
ro
kt
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Bajt drugi trybu odczytu - bajt statusu.
Trzy bity tego bajtu (A2, A1, A0) zawieraj¹ kod konwersji dla poziomów napiêcia na
wyprowadzeniu 7 g³owicy. Napiêcie ARCz doprowadzone do tego wyprowadzenia podawane jest do 3-bitowego konwertera A/C wewn¹trz uk³adu PLL. Rozró¿nianych jest
piêæ poziomów napiêciowych. W tablicy 2.7 podano przyk³ad przyporz¹dkowania bitów A2, A1, A0 do poziomów napiêæ na wejœciu 7 g³owicy.
Dodatkow¹ informacj¹ odczytywan¹ z g³owicy w bajcie drugim w podanym przyk³adzie jest stan portów P7, P5 i P4.
MSB
1
FL
0
P7
0
P5
0
P4
MA1
A2
w
w
.s
1
POR
w
bajt1
bajt2
er
w
is
-e
le
Tablica 2.6. Przyk³ad bajtów odczytywanych z g³owicy przez
mikrokontroler
MA0
A1
LSB
1
A0
A
A
adres
bajt statusu
Tablica 2.7. Przyk³ad przyporz¹dkowania bitów A2, A1, A0 do
poziomów napiêæ na wejœciu 7 g³owicy
A2
A1
A0
Napiêcie wejœciowe przetwornika A/C, wyprowadzenie 7
g³owicy
1
0
0
0
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
0.6 × VPLL - VPLL
0.45 × VPLL -0.6 × VPLL
0.3 × VPLL -0.45 × VPLL
0.15 × VPLL -0.3 × VPLL
0.0 × VPLL -0.15 × VPLL
G³owice
15
2.4. G³owice TV - czêstotliwoœciowe
w
w
w
.s
er
w
.c
ki
ni
ro
kt
le
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
G³owice telewizyjne stosowane w systemach syntez czêstotliwoœci w parametrach
elektrycznych na ogó³ nie ró¿ni¹ siê od tych stosowanych w systemach syntez napiêciowych. Wynika to z faktu, ¿e g³owica do syntezy czêstotliwoœciowej to w zasadzie g³owica napiêciowa z uk³adem PLL lub samym preskalerem, pozosta³e obwody s¹ identyczne.
Nie ma równie¿ ró¿nic w wymiarach mechanicznych (dla g³owicy z syntez¹ czêstotliwoœci obowi¹zuj¹ wymiary podane na rysunku 2.2).
Wyprowadzenia dla g³owic z syntez¹ czêstotliwoœci maj¹ nastêpuj¹ce znaczenie:
1. RF - wejœcie w.cz. typu IEC 9.5mm lub SNIR 9mm,
2. AGC - napiêcie ARW (0.8÷9.2V),
3. B+ - napiêcie zasilania (+12V),
4. N.C. - nie pod³¹czone,
5. N.C. - nie pod³¹czone,
6. N.C. - nie pod³¹czone,
7. ADC - nie pod³¹czone lub wejœcie konwertera A/C,
8. VT - napiêcie przestrajania (+33V bezpoœrednio lub przez szeregowy rezystor 22k),
9. VPLL - napiêcie zasilania uk³adu PLL (+5V),
10. SCL - szyna sygna³u taktuj¹cego,
11. SDA - szyna danych,
12. AS - wejœcie wyboru adresu,
13. IF - wyjœcie symetrycznego sygna³u IF,
14. IF - wyjœcie symetrycznego sygna³u IF,
M. - GROUND (pod³¹czenie masy).
Na polskim rynku spotykane s¹ g³owice przeznaczone do systemów syntezy czêstotliwoœci praktycznie wszystkich producentów europejskich oraz dalekowschodnich.
Nie jest jednak spraw¹ prost¹ zamiana tych g³owic. Oprócz spraw tak oczywistych
jak budowa mechaniczna czy rozk³ad wyprowadzeñ, trzeba bardzo uwa¿nie przeœledziæ
uk³ad aplikacyjny danej g³owicy. Nale¿y zawsze sprawdziæ:
• czy wykorzystywane jest wejœcie napiêcia ARCz,
• jak¹ wartoœæ napiêcia przyjmuje wejœcie adresowe,
• czy wystêpuj¹ ró¿nice w specyfikacji bajtów kontrolnych g³owicy - bajt czwarty i
pi¹ty trybu zapisu.
Poza tym bardzo wiele zale¿y od programu steruj¹cego mikrokontrolera. Uk³ady PLL
ró¿nych producentów maj¹ ró¿ne cechy indywidualne, równie¿ ró¿ne cechy indywidualne posiadaj¹ g³owice wykorzystuj¹ce nawet te same uk³ady PLL (np. mog¹ mieæ inny
podzia³ kana³ów w obrêbie pasm). Dobry program steruj¹cy przewiduje te fakty, ale nie
wszystkie musz¹ byæ dobre.
W tablicy 2.8 umieszczono przyk³adowe typy g³owic producentów europejskich, stosowanych w systemach syntez czêstotliwoœci. Wszystkie wymienione g³owice posiadaj¹ interfejs szyny I2C. Kolumna „Napiêcie Uvar” podaje wartoœæ napiêcia, któr¹ nale¿y
doprowadziæ do uk³adu PLL g³owicy, aby uzyskaæ pe³ny zakres jej przestrajania oraz
16
G³owice
sposób, w jaki nale¿y to uczyniæ. Niektóre typy g³owic wymagaj¹ w³¹czenia szeregowego rezystora o wartoœci 22k±5% pomiêdzy Ÿród³o napiêcia +33V i wyprowadzenie 8
g³owicy (dopuszczalnym jest te¿ zasilanie tego wyprowadzenia tego typu g³owic ze Ÿród³a pr¹dowego o wydajnoœci 1÷1.5mA).
Tablica 2.8. Przyk³adowe typy g³owic producentów europejskich
stosowanych w systemach syntez czêstotliwoœci
Typ g³owicy Producent
Zakres odbioru
VHF1
VHF2
UHF
Przetwornik
A/C
Napiêcie
Uvar
Rozstaw
Telefunken
E2-S6 SR5-S41 E21-E69
-
+33V±5%
62.2mm
2002 PHC
Telefunken
E2-S6
S7-S41
E21-E69
-
+30V±5
62.2mm
2201 PHC
Telefunken E2-S10 E5-S39
S40-E70
-
+30V±5
62.2mm
3412 PYC
TFK Temic
R1-S6 SR5-S41 E21-E69
+
+33V
62.2mm
SK0103
Salcomp
E2-S10 E5-S41
E21-E69
-
+33V±1.5V
80mm
SK1001 O
Salcomp
E2-S10 E5-S41
E21-E69
-
+33V±1.5V 62.2mm
HTP 221 S
Thomson
E2-S10 E5-S41
E21-E69
-
+33V / 22k 62.6mm
KS-H-64
SeltekaLitwa
E2-S10 E5-S41
E21-E69
KS-H-62
SeltekaLitwa
E2-S10 E5-S41
E21-E69
KS-H-92
SeltekaLitwa
E2-S10 E5-S41
6PN 387 224
OTF
S³owacja
R1-S9
R6-S39
6PN 387 144
OTF
S³owacja
R1-S9
R6-S39
6PN 387 147
OTF
S³owacja
R1-S9
6PN 387 227
OTF
S³owacja
6PN 387 272
O
N
om IK
.p I
l
2012 PYC
-
+33V / 22k
80mm
-
+33V / 22k 62.2mm
-
+30V±10%
80mm
S40-E69
-
+30V±10%
80mm
R6-S39
S40-E69
-
+30V±10%
80mm
R1-S9
R6-S39
S40-E69
-
+30V±10%
80mm
OTF
S³owacja
R1-S9
R6-S39
S40-E69
-
+30V±10%
80mm
6PN 387 274
OTF
S³owacja
R1-S9
R6-S39
S40-E69
-
+30V±10%
80mm
UV816
Philips
E2-S10 E5-S39
S40-E69
-
+33V / 22k
80mm
UV916M(E)
Philips
E2-S10 E5-S39
S40-E69
-
+33V / 22k 62.2mm
UV916MA(H) Philips
E2-S10 E5-S39
S40-E69
+
+33V / 22k 62.2mm
UV954
E2-R5
E21-E69
-
+33V / 22k 62.2mm
Philips
ki
ni
T
ro
K
kt
LE
E
is
-e
le
.c
80mm
R
+33V / 22k
E21-E69
-
w
w
w
.s
er
w
S40-E69
R6-E12
G³owice
17
2.5. Uk³ady scalone w obwodach mieszacz-oscylator g³owicy
2.5.1. Uk³ad TDA5030A/AT
Uk³ad ten umo¿liwia budowê obwodu mieszacz - oscylator obejmuj¹cego zakres czêstotliwoœci od 45MHz do 470MHz, czyli pasma: VHF1, VHF2, CATV i HYPERBAND.
Uk³ad TDA5030A wystêpuje w obudowie DIL18, natomiast uk³ad TDA5030AT w obudowie SO20 (SOT163A), przeznaczonej do monta¿u powierzchniowego. Na rysunku
2.4 przedstawiono schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5030A/AT. Obwód mieszacz-oscylator dla pasma UHF zbudowany jest w oparciu o elementy dyskretne.
W tablicy 2.9 przedstawiono opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5030A, a w tablicy 2.10
opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5030AT.
2.5.2. Uk³ady TDA5330T i TDA5331T
.c
ki
ni
ro
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Uk³ady TDA5330T, TDA5331T przeznaczone s¹ do stosowania w g³owicach trójpasmowych, pe³nozakresowych. Pokrywaj¹ one ca³y zakres czêstotliwoœci od 45MHz do
860MHz. Uk³ady te w obudowach SO28 (SOT136-1) przeznaczone s¹ do monta¿u powierzchniowego. Omawiane uk³ady s¹ identyczne pod wzglêdem elektrycznym, ró¿ni¹
kt
le
E
Tablica 2.9. Opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5030A
Nazwa
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
VHF DECOUP
VHF IN
GND
UHF IF DECOUP
UHF IF IN
MIX OUT
MIX OUT
IF IN
IF IN
IF OUT
IF OUT
BS
LO OUT
GND
Vp
VHF OSC
RF GND
VHF OSC
w
w
w
.s
er
w
is
-e
Nr wyprowadzenia
Przeznaczenie
Odsprzê¿enie stopnia wej. VHF
Wejœcie pasma VHF
Masa (0V)
Odsprzê¿enie przedwzmacniacza p.cz. UHF
Wejœcie p.cz. dla pasma UHF
Wyjœcie mieszacza
Wyjœcie mieszacza
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Elektroniczny prze³¹cznik pasm
Wyjœcie wzmacniacza oscylatora lokal. VHF
Masa (0V)
Napiêcie zasilania (dodatnie)
Obwód rezonansowy oscylatora VHF
Masa dla sygna³ów wejœciowych VHF
Obwód rezonansowy oscylatora VHF
Vb
VHF I/III
filtr wejœciowy
ANTENA
BA483
BB901
Vb - napiêcie prze³¹czaj¹ce pasma
Vt
N
O
BB901
UHF oscylator
BF569N
BF970N
BA481
UHF mieszacz
om IK
.p I
l
.c
ki
R
T
K
ni
ro
k
UHF - filtr pasmowy t
le
-e
LE
E
Vt
BB405B
4
5
n.c.
6
n.c.
15
19
17
1
2
16
14
12
13
15
17
12
9
8 10
11
10
8
6
7
14
13
20
16
18
filtr
p.cz.
BA482
wyjœcie p.cz.
(IF)
do
PLL/prescaler
Vt
VHF I/III
obwód rezonansowy
oscylatora
Vb
- numeracja nó¿ek dlaTDA5030AT
wejœcie prze³¹czania
pasm VHF/UHF
3
wzmacniacz
p.cz.
UHF
przedwzm.
p.cz.
wzmacniacz
buforowany
VHF
oscylator
VHF
mieszacz
TDA5030A/AT
Rys.2.4. Schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5030A/AT.
Vt - napiêcie przestrajania dla filtrów i obwodów
rezonansowych oscylatorów lokalnych
BB405B
ARW(AGC)
wzmacniacz
BB405B
Vt
is
w
er
w
w
.s
BB405B
UHF- filtr
wejœciowy
BB901
w
BB909A
Vt
BA483
Vb
BB909A
BF990A
BF996S
BF992
BF994S
BA483
Vb
VHFI/III - filtr pasmowy
BB909A
Vt
BB909A
Vt
wzmacniacz
18
G³owice
G³owice
19
Tablica 2.10. Opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5030AT
Przeznaczenie
N
.c
O
ki
ro
le
kt
LE
w
.s
er
w
is
-e
E
om IK
.p I
l
Odsprzê¿enie stopnia wej. VHF
Wejœcie pasma VHF
Masa (0V)
Odsprzê¿enie przedwzmacniacza p.cz. UHF
Wejœcie p.cz. dla pasma UHF
Nie pod³¹czone
Wyjœcie mieszacza
Wyjœcie mieszacza
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Elektroniczny prze³¹cznik pasm
Wyjœcie wzmacniacza oscylatora lokalnego VHF
Masa (0V)
Nie pod³¹czone
Masa (0V)
Napiêcie zasilania (dodatnie)
Obwód rezonansowy oscylatora VHF
Masa dla sygna³ów wejœciowych VHF
Obwód rezonansowy oscylatora VHF
R
VHF DECOUP
VHF IN
GND
UHF IF DECOUP
UHF IF IN
N.C.
MIX OUT
MIX OUT
IF IN
IF IN
IF OUT
IF OUT
BS
LO OUT
GND
N.C.
GND
Vp
VHF OSC
RF GND
VHF OSC
ni
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
14
15
16
17
18
19
20
T
Nazwa
K
Nr wyprowadzenia
w
w
siê jedynie rozmieszczeniem wyprowadzeñ. Wyprowadzenia uk³adu TDA5331T s¹ lustrzanym odbiciem wyprowadzeñ uk³adu TDA5330T.
Na rysunku 2.5 przedstawiono schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5330T, a w
tablicy 2.11 zamieszczono opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5330T.
2.5.3. Uk³ady TDA5630T i TDA5630M
Uk³ady TDA5630T, TDA5630M pe³ni¹ te same funkcje jak uk³ady TDA5330T i
TDA5331T. Przeznaczone s¹ one do bardzo ma³ych g³owic pe³nozakresowych. Zasadnicz¹ cech¹ ró¿nic¹ je od uk³adów TDA5330T, TDA5331T jest mniejsza moc strat i ni¿sze
napiêcie zasilania +9V (zamiast 12V). Uk³ady te nie wymagaj¹ stosowania zewnêtrznego filtru dla sygna³ów p.cz. przez co zmniejsza siê iloœæ elementów dyskretnych w aplikacjach tych uk³adów. Uk³ad TDA5630T wystêpuje w obudowie SO20 (SOT163-1),
natomiast uk³ad TDA5630M w obudowie SSOP20 (SOT266-1).
Na rysunku 2.6 przedstawiono schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5630T/M,
a w tablicy 2.12 zamieszczono opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5630T/M.
ARW(AGC)
BF990A
BF998
wzmacniacz
Vt
O
12
pasmo "B"
stopieñ
wejœciowy
mieszacz
pasmo "A"
stopieñ
wejœciowy
mieszacz
2
+Vp
19
pasmo "C"
oscylator
wzmacniacz
p.cz.
pasmo"B"
oscylator
wzmacniacz
buforowany
pasmo"A"
oscylator
prze³¹czanie pasm
dolne A/œrodkowe B/górne C
20
16
15
18
17
23
22
26
25
24
TDA5330T
pasmo"C"
stopieñ
i.c NI wejœciowy
om 21K mieszacz
.p I
l
ik
R
filtr
IF
BB901
T
K
on
tr
Vt
filtr pasmowy
ek
el
Vt
E
is
LE
-
er Vt
w
BB405B
BB405B
Rys.2.5. Schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5330T.
Vt - napiêcie przestrajania dla filtrów i obwodów
rezonansowych oscylatorów lokalnych
Vt
BB405B
filtr wejœciowy
BF990A
BF998
w
w
.s
w
Vt
filtr pasmowy
BB910
pasmo górne "C"
BB901
wzmacniacz
Vt
BB910
Vt
BB910
filtr wejœciowy
BB901
filtr pasmowy
BB911
pasmo œrodkowe "B"
BF992
BF994S
wzmacniacz
BB911
Vt
BB901
pasmo dolne "A"
BB911
filtr wejœciowy
ANTENA
Vt
BB911
8
9
10
11
14
13
4
5
6
7
28
Vt
BB405B
WYJŒCIE P.CZ. (IF)
Vt
BB910
DO UK£ADU PLL/PRESCALER
27
1
3
obwody rezonansowe
oscylatorów lokalnych
20
G³owice
ARW(AGC)
BF990A
BF998
wzmacniacz
Vt
Vt
Vt
filtr pasmowy
Vt
5
3
6
pasmo“B”
stopieñ
wejœciowy
mieszacz
1
2
13
+Vp
7
pasmo “C”
oscylator
wzmacniacz
p.cz.
pasmo “B”
oscylator
wzmacniacz
buforowany
pasmo “A”
oscylator
prze³¹czanie pasm
pasmo A/pasmo B/pasmo C
10
pasmo“C”
stopieñ
wejœciowy
mieszacz
om IK
.p I
l
.c
TDA5630T/M
pasmo“A”
stopieñ
wejœciowy
mieszacz
N
O
T4
R
ki
ni
ro
kt
K
LE
BB901
E
le
-e
is
w
BB405B
BB405B
Rys.2.6. Schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5630T/M.
Vt - napiêcie przestrajania filtrów i obwodów
rezonansowych oscylatorów lokalnych
Vt
BB405B
filtr wejœciowy
BF990A
BF998
er
w
.s
Vt
filtr pasmowy
BB910
pasmo górne"C"
BB901
wzmacniacz
w
w
Vt
BB910
Vt
BB910
filtr wejœciowy
BF992
BF994S
filtr pasmowy
BB911
pasmo œrodkowe"B"
BB901
wzmacniacz
BB911
Vt
BB911
filtrwejsciowy
ANTENA
pasmo dolne "A"
Vt
BB911
VHF-L
15
19
17
11
12
14
16
8
Vt
Vt
BB910
UHF
WYJŒCIE
P.CZ.(IF)
VHF-H
DO UK£ADU PLL/PRESCALER
9
18
20
obwody rezonansowe
oscylatorów lokalnych
G³owice
21
BB405B
22
G³owice
2.5.4. Uk³ady TDA5332T i TDA5333T
Uk³ady TDA5332T i TDA5333T s¹ dwuzakresowymi wersjami uk³adów TDA5330T
i TDA5331T. Podstawowa ró¿nica polega na tym, ¿e nie mog¹ byæ stosowane do g³owic
z uk³adami PLL, poniewa¿ nie posiadaj¹ wyjœcia dla sygna³ów oscylatorów lokalnych.
Stosowane s¹ w g³owicach, w których pasmo podzielone jest na nastêpuj¹ce zakresy:
• pasmo dolne od 45MHz do 470MHz,
• pasmo górne od 160MHz do 860MHz.
Na rysunku 2.7 przedstawiono schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5332T, a w
tablicy 2.13 zamieszczono opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5332T.
Tablica 2.11. Opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5330T
Przeznaczenie
w
om IK
.p I
l
N
.c
O
ki
R
ni
T
ro
K
le
kt
LE
LO OUT
-e
28
E
LO OUT
is
27
Wejœcie oscylatora pasma A
Masa (0V)
Wyjœcie oscylatora pasma A
Wejœcie oscylatora pasma B
Wyjœcie oscylatora pasma B
Wyjœcie oscylatora pasma B
Wejœcie oscylatora pasma B
Wejœcie oscylatora pasma C
Wyjœcie oscylatora pasma C
Wyjœcie oscylatora pasma C
Wejœcie oscylatora pasma C
Elektroniczny prze³¹cznik pasm
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie mieszacza
Wyjœcie mieszacza
Napiêcie zasilania (dodatnie)
Wejœcie pasma C
Wejœcie pasma C
Wejœcie pasma B
Wejœcie pasma B
Wejœcie pasma A
Wejœcie pasma A
Masa sygna³ów wejœciowych RF
Wyjœcie wzmacniacza oscylatorów
lokalnych
Wyjœcie wzmacniacza oscylatorów
lokalnych
w
A OSC
GND
A OSC
B OSC
B OSC
B OSC
B OSC
C OSC
C OSC
C OSC
C OSC
BS
IF OUT
IF OUT
IF IN
IF IN
MIX OUT
MIX OUT
Vp
C IN
C IN
B IN
B IN
A IN
A IN
RF GND
er
Nazwa
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
w
w
.s
Nr wyprowadzenia
G³owice
23
2.5.5. Uk³ady scalone w obwodach PLL g³owic - TSA6611,
TSA5512, TSA5514, TSA5515
Uk³ady mog¹ wystêpowaæ w ró¿nych obudowach:
TSA5511, TSA5512, TSA5514 - obudowa DIL18,
TSA5511T, TSA5512T, TSA5514T - obudowa SO16,
TSA5511AT, TSA5512AT, TSA5514AT - obudowa SO20,
TSA5512M - obudowa SSOP20,
TSA5515T - SO14.
Na rysunku 2.8 przedstawiono schemat blokowy uk³adów TSA5511, TSA5512, na
rysunku 2.9 schemat blokowy uk³adu TSA5514, natomiast na rysunku 2.10 przedstawiono schemat blokowy uk³adu TSA5515T.
Uk³ady te sterowane s¹ szyn¹ I2C. Ró¿nice pomiêdzy uk³adami polegaj¹ na sposobie
konfiguracji portów, rozwi¹zaniu wejœcia adresowego AS i iloœci konfigurowalnych adresów oraz posiadaniu przetwornika analogowo-cyfrowego. W tablicy 2.14 wyszczególniono ró¿nice pomiêdzy tymi uk³adami, gdzie:
• OK oznacza port typu otwarty kolektor,
• Wy oznacza port wyjœciowy,
.c
ki
T
R
O
N
om IK
.p I
l
•
•
•
•
•
-e
is
w
er
w
.s
w
w
ni
ro
C IN1
C IN2
RF GND
B IN1
B IN2
A IN
Vp
LO OUT1
LO OUT2
BS
IF OUT1
IF OUT2
GND
B OSC OC
C OSC OC1
B OSC IB
C OSC OC2
A OSC OC
C OSC IB
A OSC IB
Przeznaczenie
Wejœcie 1 pasma C
Wejœcie 2 pasma C
Masa dla sygna³ów RF
Wejœcie 1 pasma B
Wejœcie 2 pasma B
Wejœcie pasma A
Napiêcie zasilania
Wyjœcie 1 wzmacniacza oscylatorów lokalnych
Wyjœcie 2 wzmacniacza oscylatorów lokalnych
Elektroniczny prze³¹cznik pasm
Wyjœcie 1 wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie 2 wzmacniacza p.cz.
Masa (0V)
Kolektor wyj. oscylatora pasma B
Kolektor wyj. 1 oscylatora pasma C
Baza wejœcia oscylatora pasma B
Kolektor wyj. 2 oscylatora pasma C
Kolektor wyj. oscylatora pasma A
Baza wejœcia oscylatora pasma C
Baza wejœcia oscylatora pasma A
le
Nazwa
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
E
Nr wyprowadzenia
kt
LE
K
Tablica 2.12. Opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5630T/M
napiêcie
prze³¹czaj¹ce
DC
filtr
p.cz.
N
O
14
stopieñ
wejœciowy
stabilizator
.c 13 I
o12m K
. I
11 p
l
ki
R
T
15
16
17
pasmo
B
stopieñ
wejœciowy
pasmo
A
mieszacz
pasmo
A
oscylator
pasmo
B
oscylator
Rys.2.7. Schemat blokowy g³owicy z uk³adem TDA5332T.
ARW (AGC)
ni
ro
kt
Vp
K
LE
E
le
-e
is
w
er
w
w
.s
filtr
18
19
20
prze³¹cznik
pasm
Vt
pasmo B (UHF)
wzmacniacz
filtr
filtr
TDA5332T
mieszacz
w
wzmacniacz
filtr
pasmo A (VHF)
ANTENA
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
WYJŒCIE
P.CZ.(IF)
VHF/UHF
prze³¹czanie
pasm
24
G³owice
obwody rezonansowe
oscylatorów lokalnych
wzmacniacz
p.cz.
G³owice
25
.c
ki
T
R
O
N
om IK
.p I
l
• We oznacza port wejœciowy,
• We-wy oznacza port z mo¿liwoœci¹ konfiguracji jako wejœciowy lub wyjœciowy.
Na rysunku 2.11. przedstawiono schemat aplikacyjny uk³adu TSA5511. Schematy
aplikacyjne pozosta³ych uk³adów s¹ podobne. Ró¿nice wynikaj¹ jedynie z ró¿nic w konfiguracji portów.
W tablicy 2.15 podano format danych interfejsu szyny I2C w trybie zapisu dla uk³adów TSA5511, TSA5512.
W tablicy 2.16 podano format danych interfejsu szyny I2C w trybie zapisu dla uk³adu
TSA5514, a w tablicy 2.17 format danych interfejsu szyny I2C w trybie zapisu dla uk³adu TSA5515.
Zale¿noœæ pomiêdzy bitami adresowymi MA0, MA1 uk³adów: TSA5511, TSA5512,
TSA5514, TSA5515 a napiêciem portu P3 dla uk³adów TSA5511, TSA5512 lub wejœciem AS dla uk³adów TSA5514, TSA5515 podano w tablicy 2.18.
Uk³ady TSA5511, TSA5512 maj¹ jeden adres sta³y (MA1, MA0 =01) i trzy adresy
programowalne, natomiast uk³ady TSA5514, TSA5515 maj¹ cztery adresy programowalne.
Bity N0÷N14 to bity programowalnego dzielnika. Krok syntezy uk³adów: TSA5511,
TSA5512, TSA5514, TSA5515 jest równy 62.5kHz.
-e
is
w
er
w
.s
w
w
ni
ro
A OSC
GND
A OSC
B OSC
B OSC
B OSC
B OSC
BS
IF OUT
IF OUT
IF IN
IF IN
MIX OUT
MIX OUT
Vp
B IN
B IN
A IN
A IN
RF GND
Przeznaczenie
Wejœcie oscylatora pasma A
Masa (0V)
Wyjœcie oscylatora pasma A
Wejœcie oscylatora pasma B
Wyjœcie oscylatora pasma B
Wyjœcie oscylatora pasma B
Wejœcie oscylatora pasma B
Elektroniczny prze³¹cznik pasm
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wejœcie wzmacniacza p.cz.
Wyjœcie mieszacza
Wyjœcie mieszacza
Napiêcie zasilania (dodatnie)
Wejœcie pasma B
Wejœcie pasma B
Wejœcie pasma A
Wejœcie pasma A
Masa dla sygna³ów wejœciowych RF
le
Nazwa
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
E
Nr wyprowadzenia
kt
LE
K
Tablica 2.13. Opis wyprowadzeñ uk³adu TDA5332T
SDA
OSCILLATOR
4 MHz
ADDRESS
SELECTION
+
_
3-BIT
ADC
TTL LEVEL
COMPARATORS
f REF
f DIV
P0 P1 P2 P3 P4 P5 P6 P7
LATCH
ro 8-BIT
R
PORT
niINFORMATION
O
ki
N
.c
om IK
.p I
l
T
15-BIT LATCH
DIVIDER RATIO
K
LE
kt
le
-e
E
7.8125 kHz
is
w
er
w
w
.s
w
DIVIDER
N=512
15-BIT
PROGRAMMABLE
DIVIDER
GATE
f DIV
>
f REF
T1
FL
LATCH 3
CONTRAL DATA
IN-LOCK
DETECTOR
f DIV
<
f REF
OS
LOGIC
TSA5512/T/AT/M
TSA5511/T/AT
CP
CHARGE
PUMP
TO
Rys.2.8. Schemat blokowy uk³adów TSA5511 i TSA5512.
RTANSCEIVER
IIC-BUS
POR
POWER DOWN
DETECTOR
PRESCALER
:8
DIGITAL PHASE
COMPARATOR
SCL
Q2
Q1
RF IN2
RF IN1
V
CC
V
EE
UD
PD
26
G³owice
SDA
AS
PRESCALER
:8
3-BIT
ADC
ki
ni
P4 P5 P6 P7
T1
FL
TO
CP
CHARGE
PUMP
LATCH 3
CONTRAL DATA
Rys.2.9. Schemat blokowy uk³adu TSA5514.
P0 P1 P2
GATE
f DIV
>
f REF
IN-LOCK
DETECTOR
f DIV
<
f REF
om IK
7-BIT LATCH
.p I
PORT INFORMATION
l
.c
N
O
f REF
15-BIT
f DIV
PROGRAMMABLE
DIVIDER
E15-BIT LATCH
is DIVIDER
L RATIO
-e E
le K
kt
T
ro R
w
7.8125 kHz
er
w
.s
w
w
DIVIDER
N=512
TTL LEVEL
COMPARATORS
RTANSCEIVER
IIC-BUS
POR
POWER DOWN
DETECTOR
OSCILLATOR
4 MHz
ADDRESS
SELECTION
+
_
DIGITAL PHASE
COMPARATOR
SCL
Q2
Q1
RFIN1
RFIN2
TSA5514/T/AT
OS
LOGIC
VCC
VEE
UD
PD
G³owice
27
3
2
SDA 4
+
_
OSCILLATOR
4 MHz
7
AS
ADDRESS
SELECTION
O
R
I
f REF
f DIV
P7
P2
P1
GATE
f DIV
>
f REF
T1
FL
TO
CP
CHARGE
PUMP
LATCH 3
CONTROL DATA
IN-LOCK
DETECTOR
f DIV
<
f REF
Rys.2.10. Schemat blokowy uk³adu TSA5515T.
6
8
9
l
.p
IK
N
om
.c
ki
ni
ro
3-BIT LATCH
PORT INFORMATION
T
15-BIT LATCH
DIVIDER RATIO
K
LE
kt
le
-e
E
7.8125 kHz
is
w
er
DIVIDER
N=512
w
w
.s
w
RTANSCEIVER
IIC-BUS
POR
POWER DOWN
DETECTOR
PRESCALER
:8
15-BIT
PROGRAMMABLE
DIVIDER
DIGITALPHASE
COMPARATOR
SCL 5
Q2
Q1
RF IN2 12
RFIN1 11
TSA 5515T
OS
LOGIC
10 VCC
13 V
EE
14 UD
1 PD
28
G³owice
G³owice
29
+33V
39n
22k
22k
1
2
3
4
5
6
7
8
9
TSA5511
180n
PD
Q1
Q2
27p
SDA
mikrokontroler SCL
P7
P6
P5
P4
4MHz
VIDEO
w.cz.
wej. warikap.
wyj. heterod.
UD
18
Vee
17
RF 1n
16
RF 1n
15
Vcc
14
P0 100n
13
P1
12
P2
11
10 P3
adres
22k
wej. pasm
IF
IF
3-pasmowy
tuner w.cz.
22k
22k
+12V
AFC
+5V
tor p.cz.
ARCz
om IK
.p I
l
+12V
.c
ki
K
T
R
O
N
Rys.2.11. Schemat aplikacyjny uk³adu TSA5511.
TSA5511AT
TSA5512
TSA5512T
TSA5512AT,
M
TSA5514
TSA5514T
TSA5514AT
TSA5515T
ni
ro
kt
le
-e
-
P3
P2
P1
We.
PrzeP0 AS/iloϾ twornik
adresów
A/D
we-wy
we
we
we
-/3
we-wy
-
-
-
-/3
we-wy
we
we
we
-/3
we-wy wy wy
OK
OK OK
we-wy wy
OK
OK
we-wy wy wy
OK
OK OK
wy wy
OK OK
wy
OK
wy wy
OK OK
wy wy
OK OK
wy
OK
-/3
-
-/3
is
wy OK
P4
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
-
-
w
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
we-wy
OK
er
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK.
we-wy
OK
P5
w
.s
TSA5511T
P6
w
TSA5511
P7
w
Uk³ad
E
LE
Tablica 2.14. Ró¿nice pomiêdzy wymienionymi uk³adami
wy
OK
wy
OK
-/3
jest/4
-
jest/4
wy
OK
jest/4
-
jest/4
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
jest (we
P6)
-
30
G³owice
Bit CP ustawia wydajnoœæ Ÿród³a pr¹dowego.
• CP = 0 ustawia 50µA,
• CP = 1 ustawia 220µA.
Bity: T0, T1, OS przeznaczone s¹ do celów kontrolno-pomiarowych, a T0, T1, OS=0
ustawiaj¹ normaln¹ pracê uk³adu PLL.
Gdy T1=1, to wymuszone jest w uk³adach TSA5511, TSA5512 i TSA5514 przesy³anie do portu P6 sygna³u fref, a do portu P7 sygna³u fdiv, natomiast w uk³adzie TSA5515
nastêpuje przesy³anie do portu P2 sygna³u fref, a do portu P7 sygna³u fdiv.
T0=1 wyjœcie PD Ÿróde³ pr¹dowych ustawione jest w stan wysokiej impedancji.
OS=1 wyjœcie UD steruj¹ce napiêciem przestrajania g³owicy jest wy³¹czone.
Bity P7÷P0 to bity ustawiaj¹ce porty.
Dla uk³adów TSA5511, TSA5512, TSA5514:
Tablica 2.15. Format danych interfejsu szyny I 2C w trybie zapisu
dla uk³adów TSA5511 i TSA5512
0
N8
N0
OS
P0
A
A
A
A
A
.c
O
N
MA0
N9
N1
1
P1
ki
MA1
N10
N2
1
P2
R
0
N11
N3
1
P3
Adres
Dzielnik 2/2
Dzielnik 1/2
Test
Porty I/O
ni
0
N12
N4
T0
P4
T
0
N13
N5
T1
P5
ro
1
N14
N6
CP
P6
K
1
0
N7
1
P7
LE
Bajt 1
bajt 2
bajt 3
bajt 4
bajt 5
LSB
om IK
.p I
l
MSB
0
N13
N5
T1
P5
0
N12
N4
T0
P4
0
N11
N3
x
x
MA1
N10
N2
x
P2
w
w
.s
1
N14
N6
CP
P6
w
1
0
N7
1
P7
er
MSB
bajt 1
bajt 2
bajt 3
bajt 4
bajt 5
w
kt
le
is
-e
E
Tablica 2.16. Format danych interfejsu szyny I 2C w trybie zapisu
dla uk³adu TSA5514
LSB
MA0
N9
N1
x
P1
0
N8
N0
OS
P0
A
A
A
A
A
Adres
Dzielnik 2/2
Dzielnik 1/2
Test
Porty I/O
Tablica 2.17. Format danych interfejsu szyny I 2C w trybie zapisu
dla uk³adu TSA5515
MSB
bajt 1
bajt 2
bajt 3
bajt 4
bajt 5
1
0
N7
1
P7
LSB
1
N14
N6
CP
x
0
N13
N5
T1
x
0
N12
N4
T0
x
0
N11
N3
x
x
MA1
N10
N2
x
P2
MA0
N9
N1
x
P1
0
N8
N0
OS
x
A
A
A
A
A
Adres
Dzielnik 2/2
Dzielnik 1/2
Test
Porty I/O
G³owice
31
• P3, P2, P1, P0=1 ustawienie to uaktywnia odpowiedni port,
• P7, P6, P5, P4, P0=1 odpowiednie porty typu otwarty kolektor staj¹ siê aktywne,
• P7 ÷ P0=0 odpowiednie porty znajduj¹ siê w stanie wysokiej impedancji.
Dla uk³adu TSA5515:
• P7, P2, P1=1 odpowiednie wyjœcia staj¹ siê aktywne,
• P7, P2, P1=0 odpowiednie wyjœcia przechodz¹ w stan wysokiej impedancji.
W tablicy 2.19 podano format danych interfejsu szyny I2C w trybie odczytu dla uk³adów: TSA5511, TSA5512, TSA5514.
Bity A2, A1, A0 odpowiadaj¹ napiêciu ustawionemu na porcie P6 uk³adu PLL. W
tablicy 2.20 podano sposób konwersji napiêcia na porcie P6 na wartoœci bitów.
Bity P4, P5, P7 przekazuj¹ w trybie odczytu dane wejœciowe z portów P4, P5, P7.
Bit FL jest ustawiany przez wewnêtrzny cyfrowy detektor, FL=1, gdy pêtla fazowa
uk³adu PLL jest zamkniêta.
N
ki
kt
le
0.4 × VCC 0.6 × VCC
-e
E
.c
R
1
ni
0
1
T
1
ro
1
Port P3 lub wejœcie AS
0V 0.1 × VCC
dowolne (bez znaczenia) dla TSA5511, TSA5512
otwarte (nie pod³¹czone) dla TSA5514, TSA5515
K
0
Napiêcie wejœcia adresowego
LE
MA0
0
O
Bity modyfikacji bajtu adresowego
MA1
0
om IK
.p I
l
Tablica 2.18. Zale¿noœæ pomiêdzy bitami adresowymi MA0, MA1
uk³adów: TSA5511, TSA5512, TSA5514, TSA5515
er
w
is
0.9 × VCC 13.5V
w
w
w
.s
Tablica 2.19. Format danych interfejsu szyny I 2C w trybie
odczytu dla uk³adów: TSA5511, TSA5512, TSA5514
MSB
bajt1
bajt2
LSB
1
POR
1
FL
0
P7
0
P5
0
P4
MA1
A2
MA0
A1
1
A0
A
A
adres
bajt statusu
Tablica 2.20. Sposób konwersji napiêcia na porcie P6 na
wartoœci bitów
A2
A1
A0
Napiêcie wejœciowe przetwornika A/C, port P6
1
0
0
0.6 × Vcc - Vcc
0
1
1
0.45 × Vcc-0.6 × Vcc
0
1
0
0.3 × Vcc -0.45 × Vcc
0
0
1
0.15 × Vcc -0.3 × Vcc
0
0
0
0.0 × Vcc-0.15 × Vcc
32
G³owice
Tablica 2.21. Format danych interfejsu szyny I 2C w trybie
odczytu dla uk³adu TSA5515
MSB
Bajt1
Bajt2
1
POR
LSB
1
FL
0
1
0
P1
0
1
MA1
1
MA0
1
1
1
A
A
Adres
Bajt statusu
w
w
w
.s
er
w
.c
ki
ni
ro
kt
le
is
-e
E
LE
K
T
R
O
N
om IK
.p I
l
Bit POR monitoruje napiêcie zasilania uk³adu, POR=1, gdy napiêcie zasilania zmniejszy siê poni¿ej 3V lub podczas wy³¹czania zasilania.
W tablicy 2.21 podano format danych interfejsu szyny I2C w trybie odczytu dla uk³adu TSA5515. Iloœæ danych odczytywana z uk³adu TSA5515 jest skromna ze wzglêdu na
brak przetwornika A/D w tym uk³adzie oraz znacznie mniejszy ni¿ w innych uk³adach
zestaw portów.
Uk³ady: TSA5511, TSA5512, TSA5514, TSA5515 pomimo ró¿nic pomiêdzy nimi
mog¹ byæ na ogó³ zamieniane. Wynika to z faktu, ¿e praktyczne aplikacje wykorzystuj¹
zaledwie czêœæ mo¿liwoœci zastosowanych uk³adów PLL. Zwykle oprócz wyjœcia UD
steruj¹cego napiêciem przestrajania g³owicy wykorzystywane s¹ jedynie trzy porty wyjœciowe do za³¹czania pasm g³owicy oraz wejœcie adresowe. Dysponuj¹c schematem ideowym g³owicy mo¿na oceniæ zakres wykorzystanych mo¿liwoœci uk³adu PLL i sposób
sterowania uk³adami prze³¹czania pasm g³owicy i wybraæ zamiennik dla zastosowanego
uk³adu.