stąd - episkopalianie

Rocznicowe nabożeństwo ekumeniczne z Sakramentem Komunii Świętej
POLSKIEJ WSPÓLNOTY EPISKOPALNEJ
w kościele św. Marcina w Krakowie, 19 października 2013
Celebransi:
Asystenci:
Chór:
Organista:
ks. prof. K.M.P. Rudnicki, ks. dr Gregory S. Neal,
duchowni parafii ewangelickiej św. Marcina w Krakowie
Jarosław Kubacki, Dominik Chmielewski
Zespół Wokalny im. Wacława z Szamotuł pod
dyrekcją Łukasza Laxego
Łukasz Laxy
Preludium organowe "Toccata F dur" Dietricha Buxtehude, BuxWV 157
Powitanie Jarosław Kubacki, koordynator Polskiej Wspólnoty Episkopalnej
Słowo Boże
Zgromadzeni wstają, duchowieństwo i asystenci wchodzą w procesji do kościoła
W trakcie procesji śpiewamy „Niech śpiew narodów brzmi na ziemi”
(„Jauchzt, alle Lande, Gott zu Ehren”)
Niech kłania się już Tobie ziemia, / niech każdy Tobie modli się! / Chcę głośno chwałę Twą
wyśpiewać / i poddać się już woli Twej. / Chodź i oglądaj Boże dzieła, / co Stwórca je ludzkości
dał! / Jak wielka tkwi w nich moc i siła; / tak Pan, nas ludzi, uczcić chciał!
Brzmi śpiew narodów Panu w darze, / bo wszystkim się objawia wciąż. / Cel życia nam
wyraźnie wskaże, / by nogi nie błądziły już. / Tak nas oczyszczasz w doświadczeniach, / jak
srebro w tyglu topić chcesz, / a dni cierpienia w radość zmieniasz; / co tylko czynisz - dobre jest!
Dziś w Twej świątyni chcę przebywać, / by swą ofiarą uczcić Cię, / by z przyjemnością Ci
zaśpiewać / i ślubowanie złożyć swe. / Bom winien Tobie przyrzeczenia, / że w chwili złej
zaufam Ci; / tak, Panie, serce moje zmieniaj, / niech ślubowanie moje brzmi!
Tym, co się Boga boją, głoszę: / Ze mną się módlcie, chodźcie już! / Co Bóg uczynił dla mej
duszy, / dla waszej chętnie zrobi też. / Gdy Go wołałem w trudnym czasie, / gdy nędza otaczała
mnie, / był ze mną znów, więc mogłem zawsze / Go chwalić śpiewem, cieszyć się!
Więc jeszcze raz wysławiam Pana, / bo nie odrzuci prośby mej: / Dziś przyjmij znowu me
błagania, / gdy ciemno - światłem być mi chciej. / Gdy potrzebuję rady w biedzie, / a
nieprzyjaciół pełen świat, / Pan wiernie ze mną pójdzie wszędzie / i dobrem swym otoczy rad.
Celebrans
Zgromadzeni
Błogosławiony niech będzie Bóg: Ojciec, Syn i
Duch Święty.
I błogosławione Jego Królestwo, teraz i na wieki.
Amen.
Celebrans
Wszechmogący Boże, przed Tobą otwarte są wszystkie serca, Tobie
znane są wszystkie pragnienia i żadna tajemnica nie jest przed Tobą
zakryta: Oczyść myśli naszych serc przez tchnienie Twego Ducha
Świętego, abyśmy doskonale Cię miłowali i godnie wysławiali Twe
święte Imię, przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Zgromadzeni „Na wysokościach Bogu cześć” („Allein Gott in der Hoeh sei Ehr”)
O Boże Ojcze, wielbim Cię / i dzięki Ci składamy, / że nami opiekujesz się, / że Twoje rządy
mamy. / Bez granic jest potęga Twa, / coś postanowił, wiecznie trwa, / lepszego nie ma Pana.
O Jezu Chryste, Tyś jest Syn / Jedyny Najwyższego! / Za winyś cierpiał, sam bez win / zbawiłeś
świat od złego. / Baranku Boży, Panie nasz, / na łzy i prośby nasze zważ, / ulituj się nad
nami!
O Duchu Święty, łaskiś zdrój / i Pocieszyciel błogi! / Z sza-tanem pomóż toczyć bój, / zmóc
wszelki żywioł wrogi. / Dla Jezusowych ran i krwi / nas z nędzy ziemskiej wyrwać chciej; / toć w
Tobie ufność nasza.
Kolekta dnia
Celebrans, zwracając się do zgromadzonych
Zgromadzeni
Celebrans
Pan z wami
I z tobą także
Módlmy się.
Wszechmocny i wieczny Boże, w Chrystusie objawiłeś swą chwałę
pośród ludów; zachowuj dzieła swego miłosierdzia, tak aby Kościół na
całym świecie mógł trwać z niewzruszoną wiarą w wyznawaniu
Twojego Imienia, przez Jezusa Chrystusa naszego Pana, który żyje i
króluje z Tobą i z Duchem Świętym, jeden Bóg przez wszystkie wieki
wieków.
Zgromadzeni
Amen.
Czytania
Zgromadzeni siadają. Następują czytania, zapowiadane przez lektora
Czytanie z Księgi Rodzaju (32:22-31)
22 Wysłał więc ów dar przed sobą, a sam postanowił spędzić noc w
obozowisku. 23 Ale tej jeszcze nocy wstał i zabrawszy obie swe żony, dwie
ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku
Jabbok. 24 A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również [na
drugi brzeg] to, co posiadał. 25 Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś
zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, 26 a widząc, że nie może go
pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw
podczas zmagania się z nim. 27 A wreszcie rzekł: "Puść mnie, bo już
wschodzi zorza!" Jakub odpowiedział: "Nie puszczę cię, dopóki mi nie
pobłogosławisz!" 28 Wtedy [tamten] go zapytał: "Jakie masz imię?" On zaś
rzekł: "Jakub". 29 Powiedział: "Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz
Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś". 30 Potem Jakub
rzekł: "Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię?" Ale on odpowiedział:
"Czemu pytasz mnie o imię?" - i pobłogosławił go na owym miejscu. 31
Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: "Mimo że widziałem Boga
twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie".
Zgromadzeni
Oto Słowo Pańskie / Tu kończy się czytanie z Księgi
Rodzaju
Bogu niech będą dzięki
Chór
Psalm 121, tłum. J. Kochanowski , muz. Mikołaj Gomółka
Lektor
Czytanie z 2 Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza (3:14 – 4:5)
Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo
wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma
święte, 15 które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez
14
wiarę w Chrystusie Jezusie. 16 Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i
pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia
w sprawiedliwości - 17 aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do
każdego dobrego czynu. 1 Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który
będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego
królestwo: 2 głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby]
wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć
nauczasz. 3 Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili,
ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie
mnożyli nauczycieli. 4 Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się
ku zmyślonym opowiadaniom. 5 Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy,
wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!
Lektor
Oto Słowo Pańskie / Tu kończy się czytanie z Listu
św. Pawła do Tymoteusza
Zgromadzeni
Bogu niech będą dzięki
Chór
Psalm 117, tłum. M. Rej, muz. Wacław z Szamotuł
Następnie wszyscy wstają, a diakon albo kapłan czyta Ewangelię z następującym wprowadzeniem
Zgromadzeni
Święta Ewangelia naszego Pana Jezusa Chrystusa
według św. Łukasza (18:1-8)
Chwała Tobie Chryste
1 Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie
ustawać: 2 "W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył
się z ludźmi. 3 W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do
niego z prośbą: "Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!" 4 Przez pewien
czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: "Chociaż Boga się nie boję ani z
ludźmi się nie liczę, 5 to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa,
wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała
mnie"". 6 I Pan dodał: "Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. 7 A
Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą
wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? 8 Powiadam wam, że
prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na
ziemi, gdy przyjdzie?"
Po Ewangelii czytający mówi
Oto Ewangelia Pana.
Zgromadzeni
Chwała Tobie, Chryste.
Kazanie (ks. dr Gregory S. Neal, Zjednoczony Kościół
Metodystyczny w USA)
Zgromadzeni wstają, aby wspólnie złożyć
Nicejskie wyznanie wiary
Wierzę w jednego Boga,
Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi,
wszystkich rzeczy widzialnych i
niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa
Chrystusa,
Syna Bożego Jednorodzonego,
który z Ojca jest zrodzony przed
wszystkimi wiekami,
Bóg z Boga,
Światłość ze Światłości,
Bóg prawdziwy z Boga
prawdziwego.
Zrodzony a nie stworzony,
współistotny Ojcu,
a przez Niego wszystko się stało.
On to dla nas ludzi i dla naszego
zbawienia zstąpił z nieba.
I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało z Maryi Dziewicy i
stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas,
pod Poncjuszem Piłatem został
umęczony i pogrzebany.
I zmartwychwstał dnia trzeciego,
jak oznajmia Pismo.
I wstąpił do nieba, siedzi po
prawicy Ojca.
I powtórnie przyjdzie w chwale,
sądzić żywych i umarłych,
a Królestwu Jego nie będzie
końca.
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i
Ożywiciela,
który od Ojca i Syna pochodzi,
który z Ojcem i z Synem wspólnie
odbiera uwielbienie i chwałę,
który mówił przez proroków.
Wierzę w jeden, święty,
powszechny i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden Chrzest na
odpuszczenie grzechów.
I oczekuję wskrzeszenia umarłych
i życia wiecznego w przyszłym
świecie.
Amen
Modlitwy przyczynne (ludu)
Wyznanie win
Celebrans wzywa
Wyznajmy nasze grzechy przeciwko Bogu i bliźniemu.
Duchowny i Zgromadzeni modlą się wspólnie
Najmiłościwszy Boże,
wyznajemy, że zgrzeszyliśmy
przeciwko Tobie
myślą, mową i czynem,
tym, co uczyniliśmy,
i tym, czego zaniechaliśmy.
Nie miłowaliśmy Cię całym
naszym sercem;
nie miłowaliśmy naszych bliźnich
jak siebie samych.
Szczerze żałujemy i odczuwamy
głęboką skruchę;
przez wzgląd na Twego Syna
Jezusa Chrystusa,
zmiłuj się nad nami i przebacz
nam,
abyśmy odtąd z radością
wypełniali Twoją wolę
i podążali Twoimi drogami,
ku chwale Twego Imienia. Ame
Celebrans, stojąc, mówi
Niech Wszechmogący Bóg zmiłuje się nad wami i odpuści wam
wszystkie grzechy przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego; niech umocni
was we wszystkim, co dobre, i mocą Ducha Świętego zachowa was do
życia wiecznego. Amen.
Życzenie pokoju
Wszyscy stoją. Celebrans zwraca się do obecnych, mówiąc
Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.
Zgromadzeni
I z tobą także
Duchowni i zgromadzeni mogą wymienić pozdrowienie w imię Pańskie
Komunia Święta
Podczas ofertorium chór śpiewa „Czego chcesz od nas Panie” J. Kochanowskiego, oprac. na podst.
Chóralnika KEA; w tym czasie zbierana jest kolekta na potrzeby Polskiej Wspólnoty
Episkopalnej
Wielka Modlitwa Dziękczynna (Eucharystyczna)
(Poniższa część Modlitwy Eucharystycznej – Sursum Corda i Prefacja –
będzie śpiewana w j. angielskim; poniżej zamieszczamy też tłumaczenie)
Zgromadzeni nadal stoją
It is right, and a good and joyful thing, always and everywhere to give thanks
to you, Father Almighty, Creator of heaven and earth. For you are the source
of light and life, you made us in your image, and called us to new life in Jesus
Christ our Lord. Therefore we praise you, joining our voices with Angels and
Archangels and with all the company of heaven, who for ever
sing this hymn to proclaim the glory of your Name:
Tłumaczenie
Celebrans
Zgromadzeni
Celebrans
Zgromadzeni
Celebrans
Zgromadzeni
Pan z wami.
I z tobą także
W górę serca.
Wznosimy je do Pana.
Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.
Godne to i sprawiedliwe dziękować Mu i
wysławiać Go.
Zaprawdę godną, dobrą i radosną jest rzeczą zawsze i wszędzie dzięki Tobie składać,
Ojcze Wszechmogący, Stworzycielu nieba i ziemi. Albowiem jesteś źródłem światłości i
życia, uczyniłeś nas na swój obraz i wezwałeś do nowego życia w Jezusie Chrystusie,
naszym Panu. Dlatego też wysławiamy Cię, łącząc nasze głosy z aniołami i archaniołami i
z całym zgromadzeniem niebiańskim, które bez końca wyśpiewuje ten hymn, głosząc
chwałę Twojego Imienia:
Chór i Zgromadzeni
Zgromadzeni stają lub klękają
Celebrans następnie kontynuuje
Święty i łaskawy Ojcze: w swej nieskończonej miłości uczyniłeś nas
dla siebie, kiedy zaś popadliśmy w grzech i staliśmy się poddani złu i
śmierci, w swoim miłosierdziu posłałeś Jezusa Chrystusa, swego
jedynego i wiekuistego Syna, aby dzielił z nami naszą ludzką
naturę, żył i umarł jako jeden z nas, by nas pojednać z Tobą, Bogiem i
Ojcem wszystkich.
On rozpostarł swoje ramiona na krzyżu i, posłuszny Twojej woli,
złożył siebie samego w doskonałej ofierze za cały świat.
W nocy, w której został wydany na mękę i śmierć, nasz Pan Jezus
Chrystus wziął chleb i,
dzięki Tobie składając, łamał i dawał swoim uczniom, mówiąc:
“Bierzcie i jedzcie: To jest Ciało moje, za was wydane. To czyńcie na
moja pamiątkę”.
Po wieczerzy wziął kielich i, dzięki Tobie składając, dawał im, mówiąc:
“Pijcie z niego wszyscy: To jest Krew moja Nowego Przymierza, która
za was i za wielu jest wylana na odpuszczenie grzechów. Ilekroć pić ją
będziecie, na moją pamiątkę to czyńcie.
Przeto ogłaszamy tajemnicę wiary:
Celebrans i zgromadzeni
Chrystus umarł.
Chrystus zmartwychwstał.
Chrystus przyjdzie ponownie.
Celebrans kontynuuje
W tej ofierze chwały i dziękczynienia obchodzimy, Ojcze, pamiątkę
naszego odkupienia. Wspominając Jego śmierć, zmartwychwstanie i
wniebowstąpienie, ofiarujemy Ci te dary.
Uświęć je twoim Duchem Świętym, ażeby były dla Twego ludu ciałem
i krwią Twego Syna,
świętym pokarmem i napojem nowego i wiecznego życia w Nim.
Uświęć też nas, abyśmy z wiarą przyjęli ten święty Sakrament i służyli
Ci w jedności, wytrwałości i pokoju, i zgromadź
nas w dniu ostatecznym ze wszystkimi swymi świętymi w radości
Twego wiecznego Królestwa.
O wszystko to prosimy przez Twego Syna Jezusa Chrystusa: Przez
Niego, z Nim i w Nim, Tobie Boże, Ojcze wszechmogący, w
jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, teraz i na wieki.
AMEN.
Przeto teraz, nauczeni przez naszego Zbawiciela Chrystusa,
ośmielamy się mówić:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy;
naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw ode Złego.
Albowiem Twoje jest Królestwo
i moc, i chwała
na wieki wieków. Amen.
Łamanie chleba
Celebrans łamie Chleb konsekrowany
Następuje moment ciszy
Następnie śpiewa się lub mówi
Celebrans
Zgromadzeni
Alleluja. Chrystus został złożony w ofierze jako nasza
Pascha;
Przeto odprawiajmy nasze święto. Alleluja.
Zwracając się do zgromadzonych, celebrans wypowiada następujące zaproszenie
Dary Boże dla ludu Bożego.
i może dodać
Przyjmijcie je na pamiątkę tego, że Chrystus dla was
umarł, i karmcie się Nim w waszych sercach przez
wiarę, z dziękczynieniem.
Duchowni przyjmują Sakrament, a następnie od razu udzielają go zgromadzonym
[Zgodnie ze zwyczajami panującymi w Kościele episkopalnym, do udziału w
Sakramencie Komunii Świętej zapraszamy WSZYSTKICH OCHRZCZONYCH,
niezależnie od przynależności kościelnej; jeżeli jednak z jakiegoś powodu uważasz, że
nie jest dla Ciebie możliwe przyjęcie Darów Konsekrowanych, możesz również
podejść do ołtarza i poprosić kapłana o indywidualne błogosławieństwo. Można
uczynić to bez słów, krzyżując ręce na piersi, lub wypowiadając słowa „Pobłogosław
ojcze”. Komunię przyjmujemy pod obiema postaciami, stojąc wokół ołtarza;
konsekrowaną hostię przyjmujemy na otwartą dłoń, następnie możemy ją od razu
spożyć (wówczas zostanie podany kielich) albo zanurzyć ją w winie.]
Chleb i Kielich jest podawany z następującymi słowami
Ciało (Krew) Pana naszego Jezusa Chrystusa niech cię zachowa
w życiu wiecznym. [Amen.]
albo
Ciało Chrystusa, chleb z niebios. [Amen.]
Krew Chrystusa, kielich zbawienia. [Amen.]
W czasie udzielania Komunii słuchamy „O sacrum convivium” Oliviera Messiaena
Po Komunii śpiewamy „Dziękujmy Bogu wraz” („Nun danket alle Gott”)
Wieczyście Dobry Bóg / niech wciąż nam błogosławi, / radosne serce nam / i
błogi pokój sprawi. / Niech On nas w łasce swej / zachować raczy sam / i od
niedoli nas / wybawi tu i tam.
Niech będzie chwała, cześć / i Ojcu, i Synowi, / i hołd równemu Im / Świętemu też
Duchowi! / Jedyny w Trójcy Bóg / jak od początku trwa, / tak jest i będzie On / cześć wieczną niechaj ma!
Celebrans
Módlmy się.
Celebrans i zgromadzeni
Wszechmocny i wieczny Boże,
dziękujemy Ci za to, że nakarmiłeś nas duchowym pokarmem
najdroższego Ciała i Krwi
swego Syna, naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa,
i że w tych świętych tajemnicach dajesz nam pewność,
że jesteśmy żywymi członkami ciała Twego Syna
i dziedzicami Jego wiecznego Królestwa.
A teraz, Ojcze, poślij nas,
abyśmy sprawowali dzieło, które nam powierzyłeś,
miłowali i służyli Ci
jako wierni świadkowie Chrystusa, naszego Pana.
Tobie, Jemu i Duchowi Świętemu
niech będzie cześć i chwała, teraz i na wieki. Amen.
Celebrans udziela błogosławieństwa Zgromadzonym
Zgromadzeni „Pochwal,
mój duchu” („Lobe den Herrn”)
Celebrans i asystenci opuszczają kościół w procesji
Pochwal mój duchu, Mocarza, co ziemi obroty / sprawia i w niebo orlimi podnosi
cię loty; / który ci dał / w dobrach rozlicznych twój dział / z swojej ojcowskiej
szczodroty.
Pochwal Mocarza, co cudnie cię tak ukształtował, / zdrowiem obdarzył i drogi ci
zawsze torował. / Wśród iluż trwóg / wielki, potężny ten Bóg / ciebie pod
skrzydła swe chował!
Pochwal, mój duchu, Mocarza, co ci błogosławił, / który w strumieniach miłości
się tobie objawił. / Duchu mój, miej / Boga w pamięci wciąż swej, / byś Jego
wszechmoc rad sławił.
Pochwal, mój duchu, Mocarza i wznieś Mu śpiewanie! / Z wszystkim, co życie ma,
wespół zwróć doń swe błaganie; / On światłem twym. / Chwalmy więc sercem go swym: /
Amen, tak niechaj się stanie.
Asystent rozsyła zgromadzenie słowami
Idźmy w imię Chrystusa.
Zgromadzeni
Bogu niech będą dzięki.
Postludium organowe „Fantazja G-dur” J.S. Bacha, BWV 572
Polska Wspólnota Episkopalna to wspólnota ludzi, których zafascynował
anglikanizm. Wywodzimy się z różnych tradycji, reprezentujemy różne
poglądy i różne typy duchowości. Łączy nas chęć bycia w otwartej
społeczności, żyjącej Ewangelią Jezusa Chrystusa, w której anglokatolik i
chrześcijanin ewangelikalny, “konserwatysta” i “liberał”, biały i kolorowy,
hetero- i homoseksualista, może poczuć, że należy do jednego Kościoła. Tę
anglikańską „comprehensiveness”, wraz z liturgicznym bogactwem tego
nurtu chrześcijaństwa, chcemy kultywować po polsku i w polskim kontekście
kulturowym. Na razie spotykamy się na comiesięczne nabożeństwa
eucharystyczne w Krakowie oraz modlitewne w Warszawie i Poznaniu. Co 34 miesiące organizujemy również rekolekcje w różnych miejscach kraju i
pozostajemy ze sobą w stałym kontakcie za pośrednictwem internetu.
Współczesny anglikanizm stanowi mozaikę Kościołów lokalnych, które
tworzą światową Wspólnotę Anglikańską. Jednym z nich jest Kościół
Episkopalny, który powstał w XVIII w. w Stanach Zjednoczonych jako
pierwsza anglikańska wspólnota kościelna poza granicami Imperium
Brytyjskiego. Obecnie działa on w wielu częściach świata, w tym również w
Europie. Siedzibą Konwokacji Kościołów Episkopalnych w Europie jest
Paryż, a jej zwierzchnikiem bp Pierre Whalon. Konwokacja chce być
Kościołem europejskim, tzn. dostosowanym do kulturowego i językowego
kontekstu Europy kontynentalnej. To dlatego jako polscy anglikanie
działamy pod jej egidą a nie w ramach anglojęzycznej kapelanii siostrzanego
Kościoła Anglii w Warszawie.
Już w latach 70. ub. wieku Kościól Episkopalny dopuścił do święceń
kapłańskich kobiety. W 1989 r. wyświęcono w nim pierwszą anglikańską
biskup. Od 2006 r. jego zwierzchniczką jest bp Katharine Jefferts Schori.
Czerpiący inspirację z Ewangelii Jezusa Chrystusa i zachowujący zasady wiary
Kościoła pierwszych wieków, Kościół Episkopalny stara się reprezentować
chrześcijaństwo, które podkreśla ludzką godność - godność każdego
człowieka. To dlatego każdy, niezależnie od płci, orientacji seksualnej,
statusu społecznego, itp., cieszy się w nim tymi samymi prawami.
Anglikanizm opiera swoją specyfikę raczej na liturgii aniżeli na
rozważaniach teologicznych. Dlatego jedyna naprawdę adekwatna
odpowiedź na pytanie, czym on jest, brzmi: przyjdź na nasze
nabożeństwo, aby oddać Bogu cześć i chwałę "w pięknie świętości” (Ps.
28[29]). Zapraszamy!
KONTAKT:
episkopalianie.pl,
[email protected],
600-948-064