AntOni

AntOni
Numer 3 (70)
Rok III
XXVIII Niedziela Zwykła, 13 październik 2013 r.
I czytanie 2 Krl 5, 14-17; II czytanie 2 Tm 2, 8-13; Ewangelia Łk 17, 11-19
XIII Dzień Papieski
Dziś obchodzimy XIII Dzień Papieski. Przebiegać
on będzie pod hasłem “Jan Paweł II – Papież
Dialogu”. Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego
mocno uderza w słaby punkt naszego życia
społecznego, gdzie nie tylko w świecie wielkiej
polityki, ale i w społecznościach lokalnych nie
prowadzi się dialogu, a nawet nie dostrzega się jego
potrzeby. Codziennością jest natomiast wzajemne
oskarżanie się, obrzucanie epitetami i traktowanie z
pozycji wroga. Tymczasem bł. Jan Paweł II
wielokrotnie pisał i wypowiadał się na temat
dialogu: uczył o jego naturze i potrzebie oraz
wzywał do wprowadzenia go w życie społeczne.
Dzisiejsza niedziela, to już 13
DZIEŃ PAPIESKI. Kolejny rok,
kolejne hasło, kolejna zbiórka
funduszy. To na nowo spotkanie z
myślą bł. Jana Pawła II, tym razem z
Papieżem dialogu. Może nam się
wydawać, że już nic nowego nie
usłyszymy. Na pewno?
Pontyfikat naszego rodaka był długi,
patrząc na dzieje papiestwa. Wiele
napisanych
encyklik,
adhortacji
apostolskich, listów, przemówień i
pielgrzymek. Warto zwłaszcza nam
rodakom
powracać do słów,
kierowanych podczas pobytów JPII w
Polsce. Podczas homilii w Kalwarii
Zebrzydowskiej 19 VIII 2002 roku
powiedział : „Dziś, gdy Polska stanowi terytorialną i
narodową jedność, słowa modlitwy :”Matko, byśmy
byli i między sobą jedno – i z Tobą jedno” nie tracą
swej aktualności, choć nabierają nowego znaczenia;
Trzeba je dziś powtarzać, prosząc Maryję, by
wypraszała jedność wiary, jedność ducha i myśli,
jedność rodzin i jedność społeczną”. Tworzymy
naród, który ma prawo do wyborów politycznych i
tych moralnych. Posiadamy wolne sumienie, które
potrafi oceniać co jest dobrem, a co złem. Nieustannie
Różaniec w październiku
dla dorosłych w dni powszednie o godz. 17.45
dla dzieci w poniedziałek, środę i piątek o godz. 17.00
dla młodzieży w piątek o godz. 19.30
musimy zabiegać o jedność, w tych sferach o których
mówił JPII, a dokonuje się to nie inaczej jak tylko
poprzez dialog z Bogiem, ze swoim sumieniem, z
rodziną, ze społeczeństwem. Sami doskonale wiemy
jak jest on trudny, ale również jak wielkie przynosi
owoce : duchowe, rodzinne, społeczne. Kolejne słowa,
które wypowiedział JPII „Wejrzyj, łaskawa Pani, na
ten lud. Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę.
Wrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad
głową. Rodzinom daj miłość, która pozwala
przetrwać wszelkie trudności”. Powyższe kwestie
były i są cały czas aktualne. Niech pomocą będzie
wstawiennictwo Matki Bożej. Październik niech
będzie czasem modlitwy różańcowej w tych
intencjach. JPII podał wskazówkę dla rodzin,
pokazującą, gdzie jest źródło siły rodziny. Nie w
wartościach materialnych, które są potrzebne, ale nie
najważniejsze. Prawdziwy fundament to prawidłowe
relacje opierające się na miłości, dialogu. „Młodym
pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość. Tobie
oddaję owoce mego życia. Tobie polecam mój
naród.” Pontyfikat Jana Pawła II przybliża każdemu z
nas wartości uniwersalne, które się nie zmieniają, one
nie tracą swej aktualności,. Zmieniają się natomiast
pokolenia ludzi. Dziękujmy za dar świętości JPII i z
radością oczekujmy w przyszłym roku jego
kanonizacji, którą ogłosił papież Franciszek.
ks. Adam Hrubiszewski

Wiara szuka zrozumienia
Ks. Krystian Wilczyński
([email protected])

Czym się różni święto od
uroczystości?
Właściwie jest to pytanie o całą
hierarchię obchodów kościelnych.
Kalendarz liturgiczny składa się ze
wspominania wydarzeń: najważniejszych, ważniejszych, mniej ważnych
(takich o które należy wspomnieć i
takich których wspominanie jest
dowolne).
Cały rok liturgiczny dzieli się na okresy. Wierni
przeżywają w nich poszczególne tajemnice życia Jezusa.
Wszystko zaczyna się Adwentem, który przechodzi w
okres Narodzenia Pańskiego. Potem trwa okres zwykły.
Środa popielcowa rozpoczyna Wielki Post, a po nim jest
najważniejszy okres, czyli pascha Jezusa (Trzy Dni
Męki, Śmierci i Zmartwychwstania). Czas po nim to
Okres Wielkanocny. Po nim trwa okres zwykły, aż do
Adwentu.
Najważniejsze wydarzenia dla życia wiary nazwane są
uroczystościami. Dotyczą Jezusa, albo Maryi, albo
patrona miejsca czy wspólnoty, którą się opiekuje (np.
odpust parafialny). Niższym obchodem jest święto.
Dotyczy wydarzenia wiary o mniejszej doniosłości (co
nie znaczy, że mniej ważnym). Po nim znajduje się
wspomnienie obowiązkowe. Najczęściej dotyczy
świętego lub świętej – tych jest najwięcej w
codziennych obchodach. Przypisane są do konkretnej
daty, najczęściej śmierci (narodzin dla nieba)
wspominanej osoby. Wtedy obchodzimy imieniny. Na
samym końcu drabiny obchodów stoi wspomnienie
dowolne, które jak wskazuje nazwa, zależy od wyboru
modlących się.
Jeśli święta i wspomnienia się na siebie nakładają (np.
ze względu na datę) wybiera się ważniejsze w hierarchii.
Najważniejszym dniem w Kościele jest zawsze
Niedziela, jako dzień zmartwychwstania Jezusa. Jej to
ustępują prawie wszystkie święta i wspomnienia.
Niektóre z tego względu zostały związane z niedzielą
(np. Niedziela Świętej Rodziny). Tylko uroczystości,
święta Pańskie i szczególne dni życia Kościoła ubiegają
obchód pierwszego dnia tygodnia. Wszystko zależy od
daty, w którą akurat w tym roku przypada niedziela i
jakaś uroczystość.
Znamy także podział na tzw. obchody obowiązujące i
nieobowiązujące, w których nieuczestniczenie w
liturgii jest/nie jest pod karą grzechu. Do niedawna było
ich kilkanaście. Dziś poza niedzielą są tylko dwa dni
obowiązujące: Objawienie Pańskie (6 stycznia) i
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej
(czwartek po Niedzieli Trójcy Świętej). Reszta
obowiązujących obchodów przeniesiona jest i
obchodzona w niedzielę, kiedy i tak każdy katolik
uczestniczy we Mszy świętej.
(Więcej szczegółów np. http://brewiarz.pl/appendix/pierwsz.php3)
(nie)
TYLKO DLA OJCÓW
(2)
ojciec - córka
TATO, jesteś najważniejszym mężczyzną w życiu swojej CÓRKI
Mamy nadzieję, że któryś z ojców zainteresuje się niniejszą rubryką i właśnie trzyma w rękach nasz tygodnik  Gdybyś,
drogi tato, mógł założyć czapkę „niewidkę” i posłuchać z jakimi problemami młode dziewczęta trafiają do poradni
pediatrycznej pewnie nie uwierzyłbyś. Depresja, anoreksja, bulimia, wagary, tatuaże i tak dalej, a wszystko ma swój
wspólny mianownik. Dziewczęta chcą zwrócić na siebie uwagę swoich ojców. Czy zauważyłeś, że Twoja córka w Twojej
obecności zachowuje się inaczej? Wszystko się w niej zmienia gdy widzi Ciebie. Masz wpływ na całe jej życie, ponieważ
ona daje takie prawo tylko Tobie i żadnemu innemu mężczyźnie na świecie. A Ty? Od chwili gdy ją ujrzałeś po raz
pierwszy, płaczącą i całą mokrą od wód płodowych, aż do dnia , gdy opuści Twój dom masz czas. Czas okazji, w których
możesz mieć na nią wpływ, możesz kształtować jej charakter, możesz pomóc odnaleźć się w życiu.
Nie daj sobie wmówić, że masz niewiele do powiedzenia na temat kształtowania charakteru swojej córki. Nie daj
się zwieść gdy usłyszysz, że to rówieśnicy czy popkultura i media (tutaj porada, która ułatwi Ci życie: nie pozwalaj
swojej córce na posiadanie własnego telewizora lub komputera w pokoju – telewizje oglądajcie wspólnie w rodzinie,
w pomieszczeniu do którego każdy może wejść) mają większy wpływ na Twoje dziecko niż Ty. Nie pozwól by
okłamywano Cię, że to córka sama powinna kształtować swoje życie. Nasze dzieci żyją w innym świecie od tego, w
którym my dorastaliśmy. Ten świat stał się mniej przyjazny, moralnie rozchwiany, niebezpieczny. Nasze córki
dorastają w kulturze, która usiłuje pozbawić je wszystkiego, co w nich najlepsze. Tylko jedno może stanąć na drodze
tych wszystkich niebezpieczeństw jakie pojawiają się na drodze twojej córki. Tylko jeden. Ty!
Musisz się zatrzymać w swym zabieganiu, otworzyć szeroko oczy i popatrzeć na sprawy przed którymi Twoja
córka stoi dziś, stanie jutro lub za dziesięć lat. Chcielibyśmy aby świat traktował nasze dzieci delikatnie i ostrożnie.
Ale nic z tego. Świat jest coraz bardziej okrutny. To przed czym chciałbyś ochronić swoja córkę: alkohol,
rozwiązłość seksualna, obrzydliwe słownictwo, narkotyki, agresywni chłopcy i mężczyźni jest wszędzie, także
wokół naszych dzieci.
Przeprowadzono wiele badań aby zobrazować niebezpieczeństwa czyhające na nasze dzieci. Wczesna inicjacja
seksualna oprócz spotęgowania ryzyka depresji u dziecka, naraża nastolatki na ryzyko zachorowania na choroby
przenoszone droga płciową. Dzieje się tak ponieważ błona okrywająca szyjkę macicy u nastolatki jest bardzo
podatna na wirusy i bakterie. Doustne środki antykoncepcyjne zażywane przez ponad pięć lat zwiększają
prawdopodobieństwo zachorowania na raka szyjki macicy czterokrotnie. Aż 90% osób zarażonych wirusem herpes 2
(wirus opryszczki pospolitej) nie jest tego świadomych. A wirus ten może przechodzić z matki na płód lub na
noworodka powodując opryszczkowe zapalenie mózgu…
12% młodych kobiet co roku próbuje popełnić samobójstwo; około 30% uczniów szkół średnich piło alkohol przed
osiągnięciem trzynastego roku życia. Ponad 1/3 dziewcząt ze szkół średnich doświadcza depresji klinicznej. Dane te
pochodzą z opracowań poważnych instytucji amerykańskich, ale jak dobrze wiemy, wszelkie zachodnie trendy
trafiają do nas.
Jeśli jesteś gotów być przewodnikiem swojej córki i stanąć pomiędzy nią, a współczesną kulturą, która ją zatruwa,
jeżeli zapewnisz swojemu dziecku bezpieczne miejsce w życiu, zasłużysz na hojna nagrodę. Doświadczysz miłości i
szacunku swojego dziecka. Będziesz czuł dumę, satysfakcje i radość, których nigdzie indziej nie zaznasz.
Żródło: Meg Meeker „Mocni ojcowie, mocne córki”
Magda Abraham; Janusz Szwoch
Caritas – ogłoszenia ze strony Chlebka Św. Antoniego
Oddam:
▪ materac dziecięcy 120x60
▪ kozaczki dziewczęce rozmiar 38
▪ fotel - finka ciemny brąz z wypełnieniem skórzanym
Potrzebuję:
▪ meble kuchenne
▪ kurtka męska rozmiar M
▪ spodnie dresowe na 170 cm
▪ adidasy rozmiar 41
▪ mała ława
▪ odkurzacz
▪ rzeczy damskie sportowe L lub XL
▪ buty damskie rozmiar 36-37
Kontakt: e-mail: [email protected], tel. 733225495 (Więcej ogłoszeń na stronie:
www.caritas.antoni-reda.pl)
Zachęcamy do odwiedzania naszej strony internetowej. Można tam znaleźć informacje o naszych bieżących
działaniach. Jednocześnie zapraszamy do włączania się w działalność PZ Caritas w charakterze wolontariusza lub
poprzez wsparcie finansowe. Potrzeby są ogromne!
Już teraz zapraszamy szczególnie, do wzięcia udziału w przygotowaniu 3 kiermaszu świątecznego, który jest
zaplanowany na początek grudnia. Osoby, które zechciałyby nam pomóc w przygotowaniu słodyczy i ozdób
świątecznych, prosimy o kontakt na nr tel. 733225495.
MODLIMY SIĘ W NASZYCH INTENCJACH
Założenia wspólnej modlitwy wstawienniczej poprzez gazetkę są następujące. Gazetka jest otwarta na Wasze
intencje. Prosimy zapisywać je na kartce i wrzucić do koszyka stojącego na stoliku przy wyjściu z kościoła. Te
wszystkie zapisane intencje trafią do naszej gazetki. I tu prośba do wszystkich czytających nas parafian aby w tych
intencjach pomodlić się, choćby w niedzielę wieczorem; choćby raz w tygodniu.
W tym tygodniu prosimy o modlitwę naszych parafian w następujących intencjach:
O dar zdrowia dla Julii.
O owocne przeżycie dni skupienia dla Parafialnego Zespołu Caritas
Zapraszamy do wspólnej modlitwy w naszych intencjach.
Prosimy wyciąć tą ramkę i na niej zapisać intencję, którą wydrukujemy w gazetce i będziemy prosić parafian o
wspólną modlitwę
(Kartki można wrzucać do koszyka z ofiarami na koszty wydruku naszej gazetki)
Proszę o modlitwę w intencji:
……………………………………………………………………………………………………………………...
………………………………………………………………………………………………………………….......
(imię składającego intencję)
I Ty możesz zostać Misjonarzem
(2)
Udało się przejść przez kolejne bariery bez żadnej kontroli, jak Izrael
suchą
nogą przez Morze Czerwone. „Przypomniały mi się słowa
Przed tygodniem rozpoczęliśmy opoJezusa
Miłosiernego, kto ufa będzie zbawiony” – wspomina
wieść o Venerandzie, afrykańskiej
Veneranda.
Ciotka chrzestna Oliwii, dopiero pod groźbą podania do
dziewczynie z plemienia Hutu.
sądu
powojennego
zdecydowała się pomóc Oliwii. Za kilka butelek
Jej losy przedstawia karmelita - ojciec
wina
dla
administracji
udało się wyrobić Oliwii nowe papiery. Dzięki
Maciej Jaworski autor szeregu felietonów o życiu i wierze z serca Afryki nim Oliwia staje się Hutu i może podróżować po kraju. Po krótkim
pracujący na co dzień w Rwandyjskim czasie cała trójka znów mieszka w rodzinnym domu Venerandy.
W połowie lipca 1994 roku następuje przełom w wojnie domowej. Przy
mieście - Butare.
pomocy Stanów Zjednoczonych wojska Tutsi, Incotanyi, powoli
przejmują teren. Hutu zaczynają już uciekać, pierwsze akty zemsty i
odwetu budzą popłoch we wioskach Hutu. Ludzie uciekający do Kongo zatrzymują się obok domu Venerandy. Są
agresywni. Veneranda z dwójką swoich przybranych dzieci znów jest w niebezpieczeństwie. „W nocy uciekliśmy z domu, by
ukrywać się w bananowcach. Było tak zimno, że wzięliśmy z sobą koce. Wieczorami modliliśmy się w bananowcach, na
różańcu i na koronce do miłosierdzia, za pokój naszych dusz kiedy zginiemy. Możliwości były dwie - albo tej nocy albo
kolejnej.”-opowiada Veneranda. Jednak udało się. Wojska Hutu opuszczają Rwandę. „Sytuacja się nieco uspokoiła,
żołnierze nowego reżimu przychodzą, by podziękować za uratowanie Tutsi, znali nas po imieniu. Dostałam 3 pagnes, (rodzaj
sukienki), 3 kilo soli, trochę mydła i jedzenia. Od tamtego czasu nie mogłam dotknąć mięsa. Tymi maczetami którymi zabijali
ludzi, później przygotowywali posiłki. Do dziś nie jem mięsa, widząc je bowiem, widzę krew.” – mówi Veneranda.
Spokój nie trwa długo. Zaczynają się przesłuchania. Jeden z życzliwych urzędników namawia naszą „lwicę:” Nikt nie
uwierzy, że jesteś zwykłą wieśniaczką, teraz nasi cię odstrzelą. Teraz będzie czas zemsty, tutaj nie przeżyjesz”. Cała
trójka znów ucieka, tym razem do stolicy kraju - Kigali. Za pośrednictwem międzynarodowych organizacji, Oliwia
odszukała swoją ciotkę , jedną z ostatnich osób z rodziny. Józef trafił na wychowanie do przyjaciół. Veneranda została
razem z Oliwią. „Wydawałoby się, że życie wracało do normy. Oliwia odnalazła rodzinę, jesteśmy razem. Zaczęłam na
nowo regularnie uczęszczać do kościoła, każdego dnia rano, chodziłam do katedry na mszę wraz ze starszą ciotką.
Powoli jednak prawda odkrywała swoje nowe, inne, oblicze” – wspomina Veneranda. Zaczął się czas rewanżu. W
nowym domu Oliwii, przy stole zaczęto rozmawiać jak to wynaleziono sposób na wyeliminowanie rzesz Hutu
ukrywających się w lasach Kongo. Jak wywoływano epidemię cholery i zatruwano uciekinierów. Veneranda jest
zdruzgotana, nie wytrzymuje i kolejnego dnia mówi co o tym myśli: „Nie macie prawa w ich imieniu czynić zła.
Dlaczego robicie to samo co wam uczyniono? Przecież widzicie zatrute owoce tego co oni zrobili: masakry, cierpienie,
błąkanie się po lasach, śmierć z biegunki. Wy jesteście jeszcze bardziej okrutni, bo wiecie o tym wszystkim, a robicie to
mimo wszystko”. Po tych słowach Veneranda musi opuścić dom ostatniej żyjącej ciotki Oliwii. Oliwia wyjeżdża na
kilka dni do swego kuzyna a nasza bohaterka zamieszkuje sama w jednym z opuszczonych domostw. Ciotka nasyła na
nią grupę bandytów. Veneranda ma umrzeć. Tuż po północy bandyci próbują wyłamać kraty w tymczasowym domu
Venerandy. Nie zauważają że drzwi wcale nie są zamknięte na kłódkę. Aniołowie stróżowie pilnowali otwartych drzwi
i nikomu nie przyszło do głowy by to sprawdzić. Rozzłoszczeni bandyci w końcu dają za wygraną. Rankiem
Veneranda z Biblią, krzyżem i kasetą z nagraniami objawień w Kibeho opuszcza stolicę. (dokończenie za tydzień)
o. Maciej Jaworski OCD
OGŁOSZENIA PARAFIALNE:
1. Spotkanie Wspólnoty Dzieci Bożych w sobotę o godzinie 11.00; próba scholki dziecięcej w sobotę o
godzinie 10.00; spotkanie aspirantów także w sobotę o godzinie 10.00
2. Spotkanie dla kandydatów na lektora 18.15
3. Spotkanie dla ministrantów wtorek 19.15
4. Spotkanie dla lektorów 19.45
5. W dniach 18-20.10.2013 PZ Caritas odbywa DNI SKUPIENIA W SOBIESZEWIE
6. W przyszłą niedzielę tj. 20.10 PZ Caritas będzie rozprowadzał przed kościołem znicze. Uzyskane fundusze
przeznaczymy na paczki świąteczne dla ubogich dzieci.
7. Dziś od godz. 15:00, (Gdańsk-Plac Solidarności /Trzy Krzyże/) odbędzie się Archidiecezjalny Marsz dla
Życia i Rodziny.
Parafia Świętego Antoniego, ul. Fenikowskiego 4, 84-240 Reda; Tel. 058-678-50-04
Msze św. w niedziele: 7.30; 9.00; 10.30; 12.00; 18.00; w tygodniu: 7.00; 18.30
Biuro parafialne: wtorek i czwartek od 16.00 do 17.30; sobota od 9.00 do 10.00
www.antoni-reda.pl