PISANIE - PORADNIK SZÓSTOKLASISTY

PISANIE - PORADNIK SZÓSTOKLASISTY
Źródło: GazetaEdukacja.pl
Aż 10 punktów mogli zdobyć szóstoklasiści, pisząc w ramach ubiegłorocznego sprawdzianu 2008
własne teksty. Mowa tu o dwóch zadaniach: 24. i 25.
Pierwsze z nich polegało na napisaniu kilkuzdaniowej notatki dotyczącej przewidywanej pogody w
Polsce. To zadanie łączyło dwie cenne umiejętności: zanim uczniowie zabrali się do pisania, musieli
poprawnie zinterpretować informacje zawarte na mapie. Dlatego zadaniu przyjrzymy się bliżej w
innej części poradnika, specjalnie poświęconej korzystaniu z informacji. Tymczasem przejdźmy do
zadania 25., w którym wymagane było napisanie dłuższego tekstu.
ZADANIE 25. (0-9)
Jedyne pod słońcem! Napisz o miejscu, które jest dla ciebie wyjątkowe. Wyjaśnij, dlaczego.
Twoje wypracowanie powinno zająć co najmniej połowę wyznaczonego miejsca.
Co sprawdzało to zadanie?
Redagowanie wypowiedzi na podany temat i o określonej długości (co najmniej 9 linii).
Jak należało je rozwiązać?
Jak w przypadku każdego zadania, należało rozpocząć od uważnego przeczytania polecenia. Część
uczniów przenośne określenie jedyne pod słońcem zrozumiała dosłownie - jako miejsce słoneczne.
Uważaj na takie "pułapki"!
Maksymalnie 3 punkty szóstoklasista mógł dostać za realizację tematu. Aby w pełni zrealizować
temat, uczeń musiał w swej pracy:
podać szczególne dla niego miejsce,
opisać to miejsce,
uzasadnić, dlaczego właśnie ono jest wyjątkowe.
Wybór miejsca nie został określony w poleceniu zadania. Mogło być to miejsce istniejące w
rzeczywistości, ale też miejsce fantastyczne (np. świat przedstawiony w ulubionej książce). Niektórzy
pisali o swoim domu, w którym czują się dobrze i bezpiecznie; inni wybierali egzotyczne kraje.
Także forma wypowiedzi była dowolna - najczęściej szóstoklasiści wybierali formę opisu, ale mógł to
być też np. list.
Poprawność językowa - tutaj można było zdobyć maksymalnie 2 punkty. Jednym z błędów, które
popełniali uczniowie, było niepoprawne wyznaczanie granicy zdania. Co to oznacza? Zamiast
zakończyć jedne zdanie kropką i rozpocząć nowe (od wielkiej litery), niektórzy po prostu pisali dalej,
jednym ciągiem: Można się tam huśtać na huśtawce jest tam pięknie pod koniec dnia. Inni
niepotrzebnie rozdzielali jedno zdanie na dwa tam, gdzie nie powinno się tego robić: Bawiłam się na
plaży. Na której świeciło słońce.
Błędne jest też posługiwanie się wyrazami potocznymi, takimi jak np. fajny. Zastanów się, jak inaczej
można nazwać fajne miejsce - jest tyle różnych słów!
Za ortografię również można było otrzymać maksymalnie 2 punkty. Dużo problemów szóstoklasiści
mieli z literami ą i ę. Zwróć uwagę na pisownię takich czasowników jak: lubię, chcę, robię, poznaję choć na końcu wyrazu słychać e, trzeba napisać ę.
Powtórz też, kiedy wyrazy piszemy razem, a kiedy osobno. Kilka słów, które często sprawiają
kłopoty, to: dlatego, po prostu, co dzień, w ogóle, od razu, stąd. Pamiętaj także, że nie z
czasownikami piszemy osobno: nie lubię, nie chcę, nie wiem.
Po jednym punkcie otrzymać można było za poprawność interpunkcyjną (przypomnij sobie, kiedy
należy stawiać przecinek!) i za celowe stosowanie środków językowych - ten punkt dostawali
uczniowie, których prace wyróżniały się żywym, barwnym stylem i bogatym słownictwem.
STANDARD WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH
Obszar II – pisanie
Uczeń:
1) pisze na temat i zgodnie z celem, posługując się następującymi formami wypowiedzi:
a) opowiadanie,
b) opis przedmiotu, krajobrazu, postaci rzeczywistej i literackiej, dzieła sztuki,
c) sprawozdanie z uroczystości szkolnej, wycieczki,
d) notatka w formie planu, tabeli, wykresu, streszczenia,
e) kartka pocztowa,
f) list prywatny i oficjalny,
g) telegram,
h) zaproszenie,
i) zawiadomienie,
j) ogłoszenie,
k) instrukcja,
l) przepis,
2) formułuje wypowiedzi ze świadomością celu (intencji):
a) pyta i odpowiada,
b) potwierdza i zaprzecza,
c) poleca i prosi,
d) przyrzeka i obiecuje,
e) zachęca i zniechęca,
f) zaprasza,
g) przeprasza,
h) współczuje,
i) żartuje,
j) wątpi,
k) odmawia,
3) buduje tekst poprawny kompozycyjnie (ok. 1 strony formatu A4), celowo stosując środki językowe
i przestrzegając norm gramatycznych, ortograficznych i interpunkcyjnych,
4) przedstawia w postaci graficznej dane zapisane w tabeli:
a) przenosi informacje na oś liczbową, chronologiczną, układ współrzędnych,
b) wyraża dane w postaci diagramu słupkowego, prostego schematu, innego rysunku,
5) dba o układ graficzny, czytelność i estetykę zapisu:
a) dostosowuje zapis do formy wypowiedzi,
b) wyróżnia części tekstu zgodnie z jego strukturą,
c) pisze czytelnie.