HRSpot 16/2015
Transkrypt
HRSpot 16/2015
28 sierpnia HRSpot 16/2015 W skrócie Obciążenia pracownicze: Koszt szkolenia dla członków Rad Nadzorczych jest ich przychodem podlegającym obowiązkowemu oskładkowaniu Prawo pracy: Wykonywanie czynności prezesa zarządu a istnienie stosunku pracy Rozwiązanie stosunku pracy z powodu prowadzenia działalności konkurencyjnej przez pracownika Obciążenia pracownicze Koszt szkolenia dla członków Rad Nadzorczych jest ich przychodem podlegającym obowiązkowemu oskładkowaniu Jak wskazał Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie, dodatkowe świadczenia w postaci pokrycia przez spółkę kosztów szkolenia dla członków Rad Nadzorczych są wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zgodnie z wnioskiem złożonym przez Spółkę, członkowie Rady Nadzorczej podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu od wynagrodzenia otrzymywanego za uczestnictwo w posiedzeniach. Ponadto, spółka planuje opłacić koszt szkolenia dla członków RN dotyczącego funkcjonowania Rad Nadzorczych. W związku z tym zadano pytanie, czy pokrycie kosztów szkolenia powinno zostać wliczone do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zdaniem spółki, świadczenie w postaci pokrycia kosztu szkolenia nie mieści się w zakresie stosowania para. 2 ust.1 pkt 29 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. W konsekwencji, świadczenie nie podlega wyłączenia z oskładkowania, a tym samym, jego wartość jest wliczana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Organ podzielił prawidłowość stanowiska wnioskodawcy. Prawo pracy Wykonywanie czynności prezesa zarządu a istnienie stosunku pracy Sąd Najwyższy w wyroku z 18 marca 2015 roku o sygnaturze III PK 116/14 stanął na stanowisku, że chociaż dopuszczalne jest zawarcie umowy o pracę w sposób dorozumiany, również z członkiem zarządu spółki kapitałowej, to za niewystarczającą do uznania ważności takiej umowy uznać należy uchwałę rady nadzorczej o powołaniu na stanowisko prezesa zarządu, gdyż ma ona w rozumieniu prawa pracy charakter wyłącznie intencjonalny. Sąd Najwyższy podkreślił także, że sam fakt wykonywania przez daną osobę obowiązków spoczywających zgodnie z Kodeksem Spółek Handlowych na członku zarządu oraz akceptacja takiego stanu rzeczy przez Spółkę poprzez dopuszczenie danej osoby do świadczenia takiej pracy, nie mogą stanowić samodzielnej przesłanki nawiązania stosunku pracy. W przedmiotowej sprawie, powód pełniący początkowo w pozwanej spółce funkcję prokurenta na podstawie umowy zlecenia, powołany został następnie mocą uchwały rady nadzorczej na stanowisko prezesa zarządu. Organ nadzorczy w podjętej uchwale określił jedynie podstawowe www.pwc.pl/podatki HRSpot 16/2015 warunki niezawartej ostatecznie umowy o pracę jak np. wysokość wynagrodzenia, długość okresu wypowiedzenia, okres obowiązywania umowy (czas nieokreślony), nie precyzując jednakże, kiedy i w jakiej formie miałoby dojść do zawarcia ważnego kontraktu. Pomimo braku podpisania przez powoda rzeczonej umowy, przystąpił on do wykonywania obowiązków prezesa zarządu, czego skutkiem było m.in. zatwierdzenie przez niego sprawozdania finansowego spółki, wypowiedzenie umowy zlecenia audytorowi finansowemu, czy dokonanie wypłaty dywidendy z zysku. Po kilku dniach sprawowania przez powoda funkcji prezesa zarządu, został on przez radę nadzorczą odwołany z zajmowanego stanowiska, a kolejne kilka miesięcy przebywał na zwolnieniu lekarskim. Odwołany prezes zarządu wytoczył przeciwko spółce powództwo, domagając się ustalenia istnienia stosunku pracy, a w konsekwencji także i wypłaty wynagrodzenia za czas pełnienia obowiązków prezesa zarządu oraz wypłaty świadczenia chorobowego. Po rozpoznaniu wniesionej przez powoda skargi kasacyjnej, Sąd Najwyższy podtrzymał przyjętą w ostatnich latach linię orzeczniczą, zgodnie z którą możliwe jest dorozumiane zawarcie umowy o pracę, poprzez dopuszczenie do wykonywania pracy, również przez członka zarządu spółki kapitałowej. Jednocześnie jednak Sąd zaznaczył, iż wykonanie przez osobę jedynie kilku jednorazowych czynności, które należały do zakresu obowiązków zarządczych członka zarządu spółki, takich jak podpisanie sprawozdania finansowego czy zdanie majątku spółki nowemu właścicielowi, nie prowadzi automatycznie do konkludentnego zawarcia umowy o pracę. Sąd Najwyższy wskazał również, że sama czynność podjęcia przez radę nadzorczą uchwały o powołaniu danej osoby na stanowisko prezesa zarządu jest jedynie wyrazem intencji tego organu do zawarcia w przyszłości z wybraną osobą określonego rodzaju umowy. Nie można w rezultacie uznać za oświadczenie woli o zawarciu umowy o pracę zachowania organu stanowiącego zaledwie informację, iż skutek ten zostanie wywołany w inny, bliżej nieokreślony sposób. Wykonywanie czynności prezesa zarządu a istnienie stosunku pracy Sąd Najwyższy w wyroku z 22 kwietnia 2015 roku o sygnaturze II PK 158/14 stanął na stanowisku, iż podjęcie przez pracownika działalności konkurencyjnej w stosunku do tej prowadzonej przez pracodawcę, powodujące utratę zaufania wobec pracownika, nie może stanowić samodzielnej przesłanki rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 KP, jeżeli nie zostały wykazane konkretne czyny pracownika, które naruszyłyby żywotne lub konkretne interesy pracodawcy. W przedmiotowej sprawie, pracownik zatrudniony u pozwanego pracodawcy na stanowisku menedżera produktu wypowiedział łączącą go z pracodawcą umowę o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Kilka tygodni później, w trakcie trwania okresu wypowiedzenia, pracodawca dowiedział się o prowadzeniu przez powoda działalności konkurencyjnej, co skłoniło go do wręczenia powodowi pisma o rozwiązaniu stosunku pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia w trybie art. 52 §1 pkt 1 KP z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, jakim jest lojalność wobec pracodawcy oraz obowiązek dbałości o dobro zakładu pracy. Zwolniony pracownik wytoczył pracodawcy powództwo do sądu pracy domagając się zasądzenia na jego rzecz odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez okresu wypowiedzenia. Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wniesionej przez powoda, Sąd Najwyższy przychylił się do argumentacji zwolnionego pracownika uznając, iż ocena zgodności z prawem rozwiązania umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia wymaga każdorazowej weryfikacji skutków deliktu pracowniczego, który skłonił pracodawcę do zastosowania tak radykalnego mechanizmu rozwiązania stosunku pracy. Sąd podkreślił także, że skoro strony stosunku pracy nie zawarły umowy o zakazie konkurencji, to naruszenie kodeksowej zasady „szczególnej lojalności pracownika względem pracodawcy” uzasadnia rozwiązanie stosunku pracy pwc HRSpot 16/2015 w trybie art. 52 § 1 pkt 1 KP tylko w sytuacji, gdy przewinienie pracownicze doprowadziło do kwalifikowanego naruszenia istotnych interesów pracodawcy i mogło przyczynić się do powstania szkody. Co więcej, nawet w przypadku zawarcia umowy o zakazie konkurencji, „odwetowe” rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy motywowane naruszeniem tej umowy wymaga wykazania zwalnianemu pracownikowi, iż jego czyny noszą znamiona kwalifikowanej bezprawności rozumianej jako zaszkodzenie lub zagrożenie istotnym interesom pracodawcy. Porozmawiajmy W przypadku pytań, prosimy o kontakt: Katarzyna Serwińska Dyrektor Doradztwo Podatkowe tel. +48 22 746 47 94 [email protected] Robert Kujoth Menedżer Doradztwo HR tel. +48 22 746 72 22 [email protected] Monika Dmochowska Senior Associate Prawo pracy tel. +48 22 746 49 07 [email protected] Zastrzeżenie prawne: Publikacja ma jedynie charakter informacyjny i nie stanowi porady podatkowej w rozumieniu polskich przepisów, w szczególności Ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Nie powinni Państwo opierać swoich działań/decyzji na treści informacji zawartych w tej publikacji bez uprzedniego uzyskania profesjonalnej porady. © 2015 PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. W tym dokumencie nazwa "PwC" odnosi się do PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., firmy wchodzącej w skład sieci PricewaterhouseCoopers International Limited, z których każda stanowi odrębny i niezależny podmiot prawny.