Zasady pomocy publicznej dla inwestorów zagranicznych
Transkrypt
Zasady pomocy publicznej dla inwestorów zagranicznych
Zasady pomocy publicznej dla inwestorów zagranicznych 2015-12-20 21:52:29 2 W ramach strategii rządu mającej na celu pozyskiwane zagranicznych inwestorów, w roku 1999 została powołana agencja Invitalia (w pełnym brzmieniu Agenzia nazionale per l’attrazione degli investimenti e lo sviluppo d’impresa S.p.A. – Krajowa Agencja ds. Przyciągania Inwestycji i Rozwoju Przedsiębiorstw), która podjęła działalność w lipcu 2000 r. Realizuje ona swoją działalność poprzez sieć 17 spółek regionalnych oraz 6 spółek projektowych, ukierunkowanych na szczególne rodzaje działalności w sektorach uznanych za strategiczne dla rozwoju Włoch. W ramach strategii rządu mającej na celu pozyskiwane zagranicznych inwestorów, w roku 1999 została powołana agencja Invitalia (w pełnym brzmieniu Agenzia nazionale per l’attrazione degli investimenti e lo sviluppo d’impresa S.p.A. – Krajowa Agencja ds. Przyciągania Inwestycji i Rozwoju Przedsiębiorstw), która podjęła działalność w lipcu 2000 r. Realizuje ona swoją działalność poprzez sieć 17 spółek regionalnych oraz 6 spółek projektowych, ukierunkowanych na szczególne rodzaje działalności w sektorach uznanych za strategiczne dla rozwoju Włoch. W roku 2004 rząd Włoch za priorytetowe działanie przyjął przyciąganie inwestycji zagranicznych i internacjonalizację i powołał agencję InvestInItaly z siedzibą w Rzymie. Powstała ona na mocy porozumienia Invitalia z włoskim Instytutem Handlu Zagranicznego ICE . Celem jej działalności jest promocja zagranicznych inwestycji we Włoszech, a w szczególności zahamowanie tendencji spadkowej w napływie zagranicznych inwestycji do Włoch oraz przywrócenie prestiżu Włoch na międzynarodowym rynku inwestycyjnym. Obecnie jest to najważniejszy podmiot zajmujący się BIZ. Powołanie obu agencji uzasadnić należy niewielką zdolnością Włoch przyciągania zagranicznych inwestycji bezpośrednich, związaną przede wszystkim z niską konkurencyjnością włoskiej gospodarki, charakteryzującą się przestarzałymi strukturami. Barierami lokalizacyjnymi dla BIZ we Włoszech są przede wszystkim bariery typu biurokratyczno-administracyjnego oraz wysokie koszty energii (jedne z najwyższych w UE). Dlatego też we Włoszech odnotowuje się w szczególności niski poziom inwestycji zagranicznych typu greenfield. Wg raportu ICE (Italia Multinazionale 2006) BIZ pochodzą przede wszystkim z krajów europejskich, w tym głównie z Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii i Holandii (97% całości BIZ), z USA i Japonii. Zgodnie z danymi Foreign Direct Investments Confidence Index Włochy znajdują się „w tyle” w stosunku do innych państwa europejskich w przyciąganiu BIZ. Celem agencji Invitalia jest zarządzanie lub współzarządzanie finansami publicznymi (w porozumieniu z Ministerstwem Rozwoju Ekonomicznego – MISE – Ministero dello Sviluppo Economico), do swoich działań rynkowych wykorzystuje ona ponadto własny kapitał ryzyka. Dysponuje dwoma nowoczesnymi i elastycznymi instrumentami, mającymi uczynić Włochy krajem atrakcyjnym dla zagranicznych inwestorów: są to tzw. kontrakty lokalizacyjne (contratti di localizzazione) oraz merchant banking (finansowanie najbardziej rokujących przedsiębiorstw poprzez własny kapitał ryzyka Agencji). Kontrakty lokalizacyjne oferują inwestorom zagranicznym serię ułatwień natury finansowej, administracyjnej i proceduralnej, ukierunkowanych na usytuowanie inwestycji na terenie Mezzogiorno (generalnie południa Włoch, uznawanego za część kraju mniej rozwiniętą gospodarczo). Kontrakt lokalizacyjny łączy w sobie dwa instrumenty przewidziane przez włoskie ustawodawstwo w zakresie wspierania przez państwo ekonomicznego rozwoju kraju: kontrakt dot. programu, dzięki któremu zostają przyznane ulgi finansowe dot. inwestycji przemysłowych; wysokość tych ulg uwarunkowania jest lokalizacją geograficzną inwestycji i wielkością firmy, zgodnie z normatywą unijną oraz umowę dotyczącą jego realizacji pomiędzy Invitalia, administracją państwową, instytucjami regionalnymi i przedsiębiorstwem. W chwili obecnej instrument, jakim jest kontrakt dot. programu, nie jest operatywny (w fazie oczekiwania na nowe dyspozycje ze strony MISE), w związku z czym Agencja na tym etapie limituje swoją działalność do dokonania wstępnej oceny programu inwestycji, który zostanie zrealizowany dopiero po zatwierdzeniu nowego regulaminu przez MISE. Invitalia spełnia zatem rolę one stop shop, zarządzając i koordynując wszystkie fazy realizacji inwestycji, od wyboru miejsca poprzez pomoc w kontaktach z administracją państwową, po udzielanie ulg w ramach wsparcia 3 bezpośredniego i usługi after care. Zawarta umowa ma za zadanie dać inwestorowi pewność realizacji inwestycji w określonym czasie, gwarantować utrzymanie wysokości ustalonych kosztów, wypłatę środków wsparcia oraz zapewniać dostęp do infrastruktury. Przedsiębiorstwa inwestujące mogą ubiegać się o środki wsparcia w formie dotacji, przedkładając business plan oraz program planowanych inwestycji. W przypadku pozytywnej oceny projektu wysokość przyznanej dotacji określa się zgodnie z ustawodawstwem unijnym. Dotacja w formie pomocy unijnej może być przyznana na: projekt i studium wykonalności, teren (max. 10% inwestycji), infrastrukturę, budynki, prace murarskie, nowe urządzenia i maszyny, software - tylko w odniesieniu do konkretnej produkcji i potrzeb przedsiębiorstwa ( dot. tylko średnich przedsiębiorstw), meble do biura i wyposażenie wnętrz, patenty w zakresie nowych technologii i procesów produkcyjnych (w przypadku dużych przedsiębiorstw nie więcej niż do 25% inwestycji ogółem). Niezależnie od kontraktu lokalizacyjnego, Agencja zarządza bezpośrednio bodźcami ekonomicznymi, przewidzianymi w ustawie 181/89, dotyczącymi określonych terenów Włoch, zgodnie z ustawodawstwem w zakresie pomocy unijnej. Do bodźców tych należą: bezzwrotny udział w wysokości do 40% inwestycji, udzielenie pożyczki na korzystnych warunkach w wysokości do 30%, własny udział Agencji, mniejszościowy i charakterze czasowym. Zwrócić należy również uwagę na to, że Invitalia realizuje szeroki program marketingu obszarowego we współpracy z samorządami lokalnymi. Istotną częścią tego programu jest wyłanianie i waloryzacja na szczeblu regionalnym (ze szczególnym uwzględnieniem regionów potencjalnie rozwojowych,a odnotowujących słaby napływ inwestycji), obszarów przemysłowych, najbardziej konkurencyjnych z punktu widzenia uproszczeń procedur administracyjnych, atrakcyjnej lokalizacji i dostępności finansowych środków wsparcia przedsiębiorczości. Realizacja tego programu stała się możliwa dzięki umowie podpisanej w 2003 r. pomiędzy Invitalia i Departamentem Polityk Rozwojowych i Spójności Ministerstwa Finansów. Program ten ma wspierać Inwestor Scouting Network ISN, sieć wysokiej klasy profesjonalistów, których zadaniem jest wyszukiwanie i pozyskiwanie na rzecz Włoch potencjalnych inwestorów. Poza wyżej wymienionymi instrumentami wspierania BIZ we Włoszech zwrócić należy również uwagę na to, iż niektóre, prężne ekonomicznie regiony, biorą na siebie odpowiedzialność w przyciąganiu zagranicznych inwestycji. Jako przykład wskazać należy Piemont, którego instytucja regionalna ds. internacjonalizacji przedsiębiorczości (Centro Estero per l’Internalizzazione) stała się operatywna również w zakresie przyciągania inwestycji (region Piemontu znajduje się na drugim miejscu - po Lombardii i przed Lazio - w zakresie obecności BIZ na swoim terytorium). Za przykładem Piemontu w zakresie przyciągania inwestycji idą kolejne regiony włoskie, w tym Lombardia, Emilia-Romagna, Friuli – Venezia Giulia i Umbria. 4