Język polski naszym dobrem narodowym
Transkrypt
Język polski naszym dobrem narodowym
Konspekt godziny wychowawczej Temat: Język polski naszym dobrem narodowym. Cele -uświadomienie uczniom konieczności dbania o właściwy i poprawny sposób wypowiadania się -uwrażliwienie na problemy kultury języka -uświadomienie siły języka, jakim się posługujemy -zaszczepienie troski o język i kulturę narodową -budowanie poczucia wyższości języka literackiego nad zapożyczeniami i slangiem -wpajanie odpowiedzialności za sposób posługiwania się językiem Tok lekcji 1. Po przypięciu do tablicy dwóch wyciętych z papieru sylwetek ludzkich (najlepiej, żeby zawierały też opis), jeden z uczniów na prośbę nauczyciela odczytuje z postaci tekst. Pan A- wysławia się grzecznie i kulturalnie - mówi płynnie ładnym językiem Pan B - jest gburowaty, niegrzeczny, używa wulgaryzmów - posługuje się ubogim niepoprawnym językiem • Uczniowie wypisują mazakiem pod sylwetkami, jakie wnioski o panach A i B można wyciągnąć na podstawie ich sposobu wypowiadania się: jeden jest wykształcony, dobrze wychowany, drugi nie budzi zaufania itd.( Można zróżnicować kolor pisaka – czarny i czerwony, aby wyraźniej zaakcentować pozytywne i negatywne opinie). • Wniosek- język , jakim się posługujemy, świadczy o nas dobrze lub źle. Inni ludzie często oceniają nas na podstawie naszego sposobu wypowiadania się. Warto dbać o bogactwo i poprawność języka, bo on znacząco wpływa na nasze relacje z innymi. 2. Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy, następnie wszystkim dzieciom rozdaje kartki z fragmentami tekstu ustawy Senatu Rzeczpospolitej Polskiej. Uczniowie głośno je odczytują. 1 grupa Polszczyzna łączyła w przeszłości i łączy dziś wszystkich Polaków, bez względu na miejsce zamieszkania, wiek, poglądy polityczne i wszelkie inne różnice czy odrębności. Nie ma innego dobra tak powszechnego i tak ważnego dla nas wszystkich jak język ojczysty. Po polsku rozmawiamy, przekazujemy swoje uczucia, uczymy mówić nasze dzieci, wyznajemy wiarę, piszemy wiersze. 2 grupa Możemy mieć różne poglądy, zajmować różne stanowiska w wielu kwestiach, możemy się spierać, dyskutować, ale zawsze będziemy to robić po polsku i nie jest obojętne, czy będzie to język różnorodny i bogaty, piękny i poprawny, etyczny i estetyczny, czy też ubogi i prymitywny, pełen sloganów i nieporadnych sformułowań, niepotrzebnych zapożyczeń i wulgaryzmów. Język jest podstawowym składnikiem tożsamości Polaków i dobrem kultury narodowej. 3 grupa Zdaniem Senatu - w telewizji, w radiu, na łamach prasowych należy upowszechniać wiedzę o języku, propagować dobrą polszczyznę oraz kulturę języka. To, jaka będzie polszczyzna, zależy przede wszystkim od nas samych, od naszej postawy wobec języka ojczystego; gospodarzami języka są bowiem wszyscy nim się posługujący. 4 grupa W opinii Senatu ochrona i rozwijanie języka polskiego pozwoli zachować tożsamość kulturową i świadomość odrębności we wspólnej, ale przecież różnorodnej Europie. Wejście do Unii Europejskiej spowodowało, że troska o polszczyznę nabrała nowego wymiaru: nasz język stał się piątym (pod względem liczby użytkowników) językiem Unii Europejskiej i istnieje duża szansa na to, by stał się także jednym z najważniejszych języków europejskich. Powinniśmy więc nie tylko dbać o polszczyznę w kraju, lecz także upowszechniać ją poza granicami Polski. 3. Dzieci samodzielnie wybierają i podkreślają na swoich kartach jedno zdanie – takie, które uznały za ważne. Czytają je głośno i uzasadniają wybór. 4. Nauczyciel dzieli uczniów na 4-5 osobowe zespoły. Otrzymują zadanie - na kartonach wypisać rady dla osób, które chcą posługiwać się piękną polszczyzną. Powinni szukać odpowiedzi na pytania: W jaki sposób i gdzie można doskonalić język ? Jak zwracać się do innych ? Na co zwracać uwagę podczas wypowiadania się? Jakich słów używać często, a jakich unikać? 5.Odczytanie uczniowskich prac i zawieszenie kartonów na tablicy jest punktem wyjścia do klasowej dyskusji. Powinna ona skłonić uczniów do zastanowienia się nad ważnymi zagadnieniami i uwrażliwić na kwestie poprawności językowej. Sponsor programu „Szkoła dobrze wychowana”