Wystąpienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych
Transkrypt
Wystąpienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych
MAC li GENERALNY INSPEKTOR OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH 1I BAA 0106243 dr Wojciech R. Wiewiórowski DOLiS 072 — 12/13/ AFS/C Warszawa, dniaĄOpaździernika 2013 r. Pan Michał Boni Minister Administracji i Cyfryzacji 5 Administracji i Cyfryzacji ul. Królewska 27 00 — 060 Warszawa w nawiązaniu do pisma z dnia 25 czerwca 2013 r. (znak: DAP-WN-0748-l/2013/Ako) na wstępie dziękuję za przesłane informacje dotyczące działań podjętych w sprawie wskazywanej przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych pismem z dnia 27 maja 2013 r. (sygn. DOLiS-072- 12/1 3/AFS/3 3072) konieczności respektowania przez jednostki samorządu terytorialnego przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.) w treści podejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego uchwal określających między innymi wzory deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Przyjmując do wiadomości treść przesłanego zestawienia podkreślić należy, iż Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych prowadzi kontrole w wybranych jednostkach samorządu terytorialnego pod kątem zgodności z przepisami o ochronie danych osobowych zakresu pozyskiwanych przez te jednostki danych osobowych w związku z podjętymi uchwałami w następstwie których podejmuje działania wynikające z przepisów ustawy. Niezależnie od powyższego informuję, iż do wiadomości organu do spraw ochrony danych osobowych (a także — jak z będącej w posiadaniu GIODO korespondencji wynika także Pana c :ixsrj i c;zcji KArw.EI.Ar .4-. ul. Stmyki2 teL (022) 860— 70—81 %py!:3 dn 00— 193 Warszawa nr (JQ ............ zł./kart. . Qi ( fax (022) 860 —70 —90 www. ejodo. eoy. ni Ministra) wpłynęło pismo Pana Tomasza Kałużnego, Burmistrza Miasta i Gminy Września, z treścią którego nie sposób się zgodzić. Podkreślić wszakże należy, iż opisane przez Pana Burmistrza działanie polegające za uznaniu zasadności pozyskiwania od mieszkańców gmin w celu prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi informacji dotyczących imienia ojca i matki, numeru NIP, czy daty urodzenia lub innych, szeroko opisanych przez GIODO w treści przywołanej we wstępie korespondencji, informacji o osobach, na wypadek toczącego się postępowania egzekucyjnego stanowi jaskrawy przykład naruszenia jednej z naczelnych zasad przetwarzania danych osobowych, a mianowicie zasady adekwatności danych w stosunku do celów ich pozyskania. o której stanowi tak art. 26 ust. 1 pkt 3 polskiej ustawy o ochronie danych osobowych, jak i art. 6 ust. 1 lit. c dyrektywy nr 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U.WE.23.11 .1995). Jej poszanowanie wymaga bowiem, aby administrator danych każdorazowo przetwarzał dane osobowe wyłącznie w zakresie niezbędnym z punktu widzenia określonego celu przetwarzania danych. Swym rodzajem i swą treścią dane osobowe nie powinny zatem wykraczać poza potrzeby wynikające z celu ich zbierania. W glosie do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2001 r. (II SA 2869/00) A. Drozd podniósł, iż zbieranie danych osobowych na zapas, co do zasady narusza zasadę adekwatności, ponieważ takie postępowanie nie mieści się w ramach celu przetwarzania. Adekwatność danych w stosunku do celu ich przetwarzania powinna być rozumiana jako równowaga pomiędzy dobrem osoby, której dane dotyczą, a interesem administratora danych. Oznacza to, że administrator danych nie może przetwarzać danych w zakresie szerszym, niż niezbędny dla osiągnięcia zamierzonego celu, jak również danych o większym, niż uzasadniony tym celem, stopniu szczegółowości. Równowaga będzie zachowana, jeżeli administrator zażąda danych tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia celu, w jakim dane są przez niego przetwarzane (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2005 r. o sygn. akt II SA/Wa 9 17/2005). Cel wprowadzenia deklaracji i pozyskiwania za jej pośrednictwem danych osobowych jest niewątpliwy i w sposób wyraźny wynika z cytowanego przez Pana Burmistrza art. 6n ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.). Jest nim „konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (...)„. Celu przetwarzania danych osobowych w tym przypadku nie stanowi z cała pewnością skuteczne prowadzenie egzekucji w następstwie prawidłowo wypełnionego tytułu wykonawczego. Warto zważyć, iż prawo do irzetwarzania danych w związku z koniecznością wszczęcia egzekucji administracyjnej powstaje z chwila istnienia określonej zaległości. Trudno bowiem z góry zakładać, iż każdy z mieszkańców — osób, których dane dotyczą — będzie uchylać się od obowiązku wypełniania swych zobowiązań finansowych względem danej jednostki samorządu terytorialnego i będzie dłużnikiem w stosunku do którego zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne. Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, iż w opisywanym przez Pana Burmistrza przypadku, dochodzi do zbierania danych osobowych jeszcze przed zaistnieniem okoliczności usprawiedliwiających takie pozyskanie. Inaczej mówiąc, w chwili pozyskiwania danych nie istnieje cel, dla którego one są gromadzone i dalej przetwarzane. Tego typu działanie zabronione jest — podobnie, jak opisane powyżej pozyskiwanie danych wbrew „zasadzie adekwatności danych w stosunku do celu ich pozyskania” — mocą tak dyrektywy nr 95/46/WE, jak i polskiej ustawy o ochronie danych osobowych. Dyrektywa posługuje się pojęciem konieczności przetwarzania danych dla .określonych, jednoznacznych i legalnych celów” (art. 6 ust. 1 lit. b), zaś ustawa wymaga, aby dane osobowe były „zbierane dla oznaczonych, zgodnych z prawem celów” (art. 26 ust. 1 pkt 2). Trudno natomiast mówić o uczynieniu zadość tym obowiązkom przez administratora danych, który pozyskuje dane osobowe pomimo, iż w chwili ich pozyskania nie ma ku temu powodów. Cel, dla którego są one pozyskiwane, nie istnieje. Należy podkreślić, iż w demokratycznym państwie prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej jakim jest Rzeczpospolita Polska (art. 2 Konstytucji RP), władze publiczne nie mogą pozyskiwać, gromadzić i udostępniać innych informacji o obywatelach, niezbędne w demokratycznym państwie prawnym. Dopiero przejście tzw. „konstytucyjnego testu proporcjonalności” nie naraża podmiotu/organu wprowadzającego rozwiązania „dotykające” praw i wolności obywatelskich na zarzut zbyt głębokiej ingerencji. W zakresie rozumienia treści art. 51 ust. 2 Konstytucji RP wypowiadał się już wielokrotnie Trybunał Konstytucyjny. Itak w wyroku z dnia 20 listopada 2002 r. o sygn. akt K 4 1/02 Trybunał wskazał, że istnienie w przedmiotowym przepisie odrębnej regulacji dotyczącej proporcjonalności wkraczania w prywatność jednostki należy tłumaczyć tym, iż naruszenie autonomii informacyjnej poprzez żądanie niekoniecznych, lecz wygodnych dla władzy publicznej informacji o jednostce, jest typowym dla czasów współczesnych instrumentem, po który władza publiczna chętnie sięga i dzięki któremu uzyskuje potwierdzenie swej pozycji wobec jednostki. Na powyższe nie ma i nie może mieć wpływu okoliczność, iż organy pozyskuj ące dane osobowe „są obowiązane do zachowania w tajemnicy pozyskanych informacji”. Powyższe nie legalizuje bynajmniej żądania danych w nadmiarze, danych zbędnych i takich, których przetwarzanie jest niedopuszczalne. Obowiązek zachowania danych w tajemnicy jest obowiązkiem wtórnym w stosunku do konieczności legitymowania się pierwotnym prawem przetwarzania określonego zakresu informacji. Dlatego też należy wskazać, iż zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, kto przetwarza w zbiorze dane osobowe, choć ich przetwarzanie nie jest dopuszczalne albo do których przetwarzania nie jest uprawniony, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (art. 49 ust. 1). Gmcralny Inspektor Ochrony Danych Osobowych zup. Z ca neralnego Inspektom A Do wiadomości: - „LćwWjskj Pan Tomasz Kałużny, burmistrz Miasta i Gminy Września, ul. Ratuszowa 1, 62 Września. — 300