Dziedzice 43-502 Czechowice – Dziedzice, Pl. Jana Pawła II 1

Inwestor :
Gmina Miejsko – Wiejska Czechowice – Dziedzice
43-502 Czechowice – Dziedzice, Pl. Jana Pawła II 1
Obiekt, adres :
Budynek użyteczności publicznej (Przedszkole Publiczne nr 2).
43-502 Czechowice-Dziedzice, ul. ks. Piotra Skargi 4,
dz. nr 3788/857
Inwestycja :
Ocieplenie budynku oraz częściowa wymiana stolarki zewnętrznej.
Jednostka
projektowa
Pracownia Projektowa “MIZAWA” Mirosław Zawartka
41-200 Sosnowiec , ul. Andersa 41
Rodzaj
opracowania:
Projekt budowlany
ZESPÓŁ PROJEKTOWY
Branża
Projektant
Architektura
mgr inż. arch.
Witold Józefowski
mgr inż.
Konstrukcja Mirosław Zawartka
Nr upraw.
Podpis
1076/61
SLK/2121/
POOK/08
Sprawdzający
Nr upraw.
mgr inż. arch.
Magdalena Zając
6/06/SLOKK
mgr inż.
SLK/2269/
Sławomir Prusiewicz PWOK/08
Sosnowiec, styczeń 2012r.
1
Podpis
PROJEKT BUDOWLANY
2. ZAWARTOŚĆ DOKUMENTACJI:
1. Strona tytułowa.
2. Zawartość dokumentacji.
3. Podstawa opracowania.
4. Opis techniczny. Projekt budowlany.
5. Opis techniczny prac budowlanych.
6. Wytyczne planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
7. Załączniki.
8. Część rysunkowa.
Spis rysunków:
01
Plan sytuacyjny.
1:500
I_01
I_02
I_03
I_04
I_05
I_06
Elewacja północno – zachodnia (1), (2) – inwentaryzacja.
Elewacja północno – wschodnia, południowo – wschodnia – inw.
Elewacja południowo – zachodnia (1), (2) – inwentaryzacja.
Rzuty: fragmentu piwnic oraz przyziemia – inwentaryzacja.
Obrys budynku – inwentaryzacja.
Rzut dachu – inwentaryzacja.
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
A_01
A_02
A_03
A_04
A_05
A_06
A_07
Elewacja północno – zachodnia (1), (2) – projekt.
Elewacja północno – wschodnia, południowo – wschodnia – projekt.
Elewacja południowo – zachodnia (1), (2) – projekt.
Rzuty: fragmentu piwnic – projekt.
Rzut dachu – projekt.
Usytuowanie wymienianej stolarki / ślusarki – projekt.
Zestawienie wymienianej stolarki / ślusarki – projekt.
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
D_01
D_02
D_03
D_04
D_05
D_06
D_07
D_08
Detal standardowego mocowania ocieplenia na ścianie – projekt.
Detal mocowania ocieplenia na ścianach podcienia (wejście) – projekt.
Wyrównanie nierówności elewacji płytami różnej grubości – projekt.
Detal ocieplenia strefy cokołu – projekt.
Detal wykonania ościeża ocieplonego, okno cofnięte – projekt.
Detal obróbki parapetu – projekt.
Zbrojenie diagonalne otworów budowlanych – projekt.
Detal wykonania ocieplenia (pocienianego) na ścianie płn.-wsch.
(strefa wejściowa) – projekt.
D_09 Detal wykonania kapinosa na zakończeniu podcienia (wejście) – projekt.
D_10 Detal ocieplenia gzymsu (Typ I) – projekt.
2
D_11 Detal ocieplenia gzymsu (Typ II) elewacja płd.-zach. (1) – projekt.
D_12 Detal obróbki połączenia ściany z dachem – projekt.
Spis załączników:
Zał.1 Oświadczenia Inwestora o prawie do dysponowania nieruchomością na cele
budowlane.
Zał.2 Oświadczenia projektantów o zgodności projektu z obowiązującymi przepisami.
Zał.3 Uprawnienia budowlane oraz zaświadczenia o przynależności do Śląskiej
Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa.
3. PODSTAWA OPRACOWANIA.
3.1. Umowa - zlecenie zawarta z Inwestorem.
3.2. Mapa zasadnicza (1:500).
3.3. Inwentaryzacja architektoniczna budynku.
3.4.Audyt energetyczny przedmiotowych budynków opracowany przez Regionalny
Fundusz Ekorozwoju S.A.
3.5. Dokumentacja fotograficzna stanu istniejącego.
3.6. Przepisy Prawa Budowlanego i obowiązujące normy.
3
4. OPIS TECHNICZNY. PROJEKT BUDOWLANY.
4.1. Przeznaczenie i program użytkowy.
Celem opracowania jest projekt ocieplenia budynku oraz częściowej wymiany
stolarki zewnętrznej w budynku Przedszkola Publicznego nr 2 usytuowanego w
Czechowicach – Dziedzicach przy ul. ks. Piotra Skargi 4; dz. nr 3788/857.
Projektuje się ocieplenie:
− ścian zewnętrznych budynku,
− stropodachów,
oraz częściową wymianę stolarki zewnętrznej.
Powyższe prace zapewnią poprawę stanu technicznego przegród oraz właściwości
izolacyjnych co wpłynie ostatecznie na zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz w
konsekwencji kosztów ogrzewania.
Dodatkowym aspektem przeprowadzonych prac jest poprawa estetyki budynku.
4.2. Forma architektoniczna i funkcja.
W budynku znajduje się przedszkole publiczne.
Budynek użyteczności publicznej parterowy, częściowo podpiwniczony, o
zróżnicowanej bryle.
Budynek zrealizowany jako tradycyjny murowany.
Obecnie ściany zewnętrzne budynku nie są ocieplone (z wyjątkiem podcienia
wejściowego), wykończone tynkiem cem.-wap.
Stropodachy nie są ocieplone.
4.3. Układ konstrukcyjny.
Budynek wykonany jako tradycyjny murowany.
Konstrukcję budynku stanowi układ podłużnych oraz poprzecznych ścian nośnych
murowanych z cegły pełnej oraz bloczków PGS.
Fundamenty w postaci ław żelbetowych monolitycznych. Posadowienie na różnych
poziomach (ławy schodkowe).
Ściany piwnic murowane z cegły pełnej.
Ściany zewnętrzne oraz wewnętrzne konstrukcyjne murowane z cegły pełnej /
bloczków betonu komórkowego o zróżnicowanej grubości.
Nad piwnicą strop żelbetowy prefabrykowany.
Stropodach pełny niewentylowany o konstrukcji w postaci płyt żelbetowych
prefabrykowanych układanych w spadku. Pokrycie z papy.
Schody wewnętrzne żelbetowe.
Schody zewnętrzne betonowe.
4
Stan techniczny budynku.
Ogólny stan techniczny budynku jest dostateczny.
Ściany piwniczne oraz nadziemia pokryte tynkiem cementowo - wapiennym,
widoczne częściowe odspojenia i spękania tynku, stan techniczny ścian dostateczny.
Ściany piwniczne miejscami zawilgocone.
Strop nad piwnicą żelbetowy prefabrykowany, stan techniczny dostateczny.
Stropodach: strop żelbetowy prefabrykowany, wylewka, pokrycie z papy. Stan
techniczny dostateczny.
Barierki schodów zewn. oraz tarasowe, stalowe. Stan techniczny balustrad
dostateczny.
Stolarka okienna w większości z PCV, stan techniczny dobry.
Stolarka okienna drewniana (piwnica, przyziemie – elewacja płn.-wsch.) – stan
techniczny niedostateczny.
Stolarka / ślusarka drzwiowa wejściowa do budynku PCV / stalowa – stan techniczny
dobry.
Stolarka drzwiowa (elewacja płn.-zach. (2)) drewniana – stan techniczny
niedostateczny.
Zadaszenie wejścia tylnego (elewacja płd.-wsch.) stalowe – stan techniczny
dostateczny.
Schody wewnętrzne w stanie technicznym dobrym.
Schody zewnętrzne oraz tarasy zużyte – stan techniczny dostateczny.
Na podstawie przeprowadzonych oględzin budynku i audytu energetycznego
stwierdzono że: ściany zewnętrzne, stropodachy oraz część stolarki zewnętrznej nie
spełniają wymagań obowiązujących norm i przepisów, co do wartości
współczynników przenikania ciepła. Nieocieplone przegrody zewn. powodują
wysokie i nieracjonalne zużycie energii dla celów grzewczych.
4.4. Dostępność osobom niepełnosprawnym – nie dotyczy.
4.5. Rozwiązania obiektu liniowego – nie dotyczy.
4.6. Zasadnicze wyposażenie budowlano – instalacyjne.
Budynek wyposażony jest w instalacje:
− wod. - kan.,
− elektryczną,
− gazową,
− c.o. zasilaną z własnej kotłowni gazowej,
− telekomunikacyjną.
4.7. Instalacje techniczne – nie dotyczy.
4.8. Charakterystyka energetyczna.
Na podstawie Rozporządzenia w sprawie metodologii obliczania charakterystyki
energetycznej budynków oraz wzoru świadectw energetycznych (Dz. U. z 2008r nr
5
201, poz. 1240) przeprowadzono obliczenia wskaźnika sezonowego zapotrzebowania
na ciepło rozpatrywanego budynku.
Zgodnie z przeprowadzonymi obliczeniami zawartymi w audycie określono wskaźnik
sezonowego zapotrzebowania na ciepło dla przedmiotowego budynku:
- przed termomodernizacją:
EV=71,5 kWh/m3 *rok
- po termomodernizacji:
EV=33,0 kWh/m3 *rok
4.8.1.
Bilans mocy urządzeń elektrycznych – nie dotyczy.
4.8.2.
Właściwości cieplne przegród zewnętrznych.
Projektowane ocieplenie spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra
Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać
budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz.690).
Niniejszy projekt jest poprzedzony audytem energetycznym który określa sposób
ocieplenia poszczególnych przegród budowlanych.
4.8.3.
Gospodarka cieplna obiektu – nie dotyczy.
4.9. Wpływ obiektu na środowisko – nie dotyczy.
4.10. Warunki ochrony przeciwpożarowej.
Styropian:
Zgodnie w wymogami przepisów ppoż. zastosowano styropian odmiany FS (Fire
Stop) czyli samogasnący. Materiał ten nie zapala się od iskry, pali się jedynie w
obcym płomieniu, a po usunięcia z płomienia gaśnie i nie zapala się ponownie.
Styropian samogasnący, osłonięty w lekkiej mokrej metodzie ocieplania warstwami
kleju i tynku strukturalnego, jest traktowany jako układ nierozprzestrzeniający ognia
(NRO) i w myśl Rozporządzenia Ministra Spraw Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r.
(Dz. U. Nr 75 poz. 690 Dział IV) jest dopuszczony do ocieplania budynków
istniejących o wysokości do 25 metrów oraz budynków 11-kondygnacyjnych
wzniesionych przed 1 kwietnia 1995 r.
5. OPIS TECHNICZNY PRAC BUDOWLANYCH.
5.1. Prace przygotowawcze.
Rusztowanie musi być ustawione w odpowiedniej odległości od ściany, należy
przewidzieć, że zostanie dołożone kilkanaście centymetrów materiału ocieplającego.
6
Jeżeli rusztowanie będzie stało za blisko, pojawią się problemy z właściwym
wykonaniem złącz technologicznych wyprawy tynkarskiej na wysokości podestów.
Podłoża na których występuje ewentualne zagrzybienie i zaglonowanie należy
oczyścić i poddać działaniu środka odgrzybiającego.
Złuszczające się fragmenty ścian zeskrobać i bardzo dokładnie zmyć ścianę budynku
wodą bez dodatków chemicznych.
Płaszczyznę ściany sprawdzić należy łatami aluminiowymi.
Wykonać próbę odrywania płyt izolacyjnych zgodnie z instrukcją technologiczną.
Do demontażu lub rozbiórki przewidziano:
− zadaszenie wejścia tylnego (elewacja płd.-wsch.),
− zadaszenie stalowe znajdujące się przy wejściu frontowym (elewacja płn.-zach.),
− ścianki murowane obudów okienek piwnicznych,
− skucie uszkodzonych tynków zewn. i pozostawienie ich do przeschnięcia,
− rozbiórka pasma tarasów szer. ~0,8m wzdłuż ścian. Płytę betonową tarasów należy
skuć, podsypkę wybrać do głębokości ~-1,0m poniżej poz. tarasu,
− obróbki blacharskie gzymsów, dachu,
− parapety zewnętrzne okienne z blachy stalowej,
− rynny, rury spustowe, czyszczaki i wloty kanalizacji deszczowej (gejzery),
− drabinę stalową, segmentową (elewacja płd.-wsch.),
− skrzynki instalacyjne,
− stolarkę okienną / drzwiową (wg rys. A_06),
− komin stalowy Ø150 (elewacja płd.-wsch.),
− instalację odgromową (do ponownego montażu),
− sygnalizatory świetlno – dźwiękowe systemu alarmowego (do ponownego
montażu),
− elementy zewnętrzne tj. flagownice, lampy oświetleniowe, tablice informacyjne.
5.2. Wymiana części stolarki okiennej i drzwiowej.
5.2.1. Demontaż części istniejącej stolarki okiennej i drzwiowej.
Wymianie podlega wyłączenie część okien oraz drzwi wg rys. A_06.
Należy wyjąć (o ile to możliwe) skrzydła z ram okiennych i drzwiowych. Usunąć
mocowania ram do ścian i wyjąć ramy z otworów okiennych.
Luksfery (elewacja płd.-zach. (1)) demontować pasmami posuwając się od góry.
5.2.2. Wykonanie zamurowań.
Po usunięciu starej stolarki okiennej piwnicznej należy wykonać zamurowania
otworów okiennych. Zamurowanie należy wykonać z bloczków fundamentowych
betonowych murowanych na zaprawie cem. M5.
Nowe fragmenty ściany należy połączyć z istn. ścianą budynku przez osadzenie co
2-gą warstwę bloczków 2 prętów żebrowanych Ø12. Pręty dł. 30cm należy osadzić w
ścianie istn. na głębokość ~15cm, na żywicy epoksydowej.
7
Po usunięciu luksferów należy wykonać zamurowania fragmentów otworów
okiennych. Zamurowanie należy wykonać z pustaków ceramicznych np. Porotherm
P+W gr. 30cm (grubość potwierdzić na budowie) murowanych na zaprawie
systemowej.
Nowe fragmenty ściany należy połączyć z istn. ścianą budynku przez osadzenie co
2-gą warstwę pustaków 2 prętów żebrowanych Ø12. Pręty dł. 30cm należy osadzić w
ścianie istn. na głębokość ~15cm, na żywicy epoksydowej. Pierwszą warstwę
wymurować na przekładce izolacyjnej 2x papa lub 2xfolia 0,4mm. Na pierwszej
warstwie pustaków należy wykonać dodatkową izolację 1xpapa lub folia 0,4mm.
Nowe fragmenty murów należy otynkować (obustronnie) a następnie pomalować
(od strony wewnętrznej budynku).
5.2.3. Montaż nowej stolarki okiennej i ślusarki drzwiowej.
Nową stolarkę okienną i ślusarkę drzwiową należy zamontować w miejscach
przewidzianych zgodnie z dokumentacją rysunkową.
Stolarkę okienną montowaną w miejscu luksferów należy usytuować tak aby
krawędzie okien pokrywały się ze stolarką znajdującą się w wyższej części elewacji.
Okna i drzwi mocować należy do ścian za pomocą dybli lub kołków. Elementy
mocujące rozmieścić w odległości 15 ÷ 25cm od każdego naroża lub słupka. Odstępy
między nimi po obwodzie ramy nie powinny być większe niż 70cm.
Należy pamiętać o prawidłowym rozmieszczeniu klinów stabilizujących stolarkę /
ślusarkę na czas montażu. Powinno się je umieszczać przy narożach i słupkach.
Po zamontowaniu ramy należy uszczelnić miejsca między ramą a ścianą za pomocą
pianki poliuretanowej. Przed jej użyciem ościeże i ramę okienną trzeba zwilżyć
wodą. Ościeżnice na czas uszczelniania pianką należy usztywnić za pomocą np.
drewnianych rozpórek. Po zastygnięciu pianki nadmiar jej należy usunąć.
W przypadku nie montowania nowej stolarki / ślusarki zaraz po usunięciu starej
zaleca się zasłonięcie otworów okiennych i drzwiowych folią.
Uwaga: wszystkie wymiary otworów sprawdzić przed zamówieniem stolarki!
5.2.4. Prace wykończeniowe wewnętrzne.
Po zamontowaniu stolarki okiennej należy obrobić ościeżnice i je pomalować.
Zastosować materiał wykończeniowy identyczny z pozostałymi fragmentami
istniejących ścian.
5.3. Naprawa uszkodzeń ścian oraz gzymsów.
Na ścianach zewnętrznych oraz gzymsach występują nieliczne spękania.
Projektowana jest naprawa pęknięć przez zastosowanie systemowego rozwiązania
składającego się z profili stalowych (pręty śrubowe) zatopionych w specjalnej
zaprawie iniekcyjnej na bazie cementowo – mineralnej (odmienne zaprawy dla
napraw murów z cegły pełnej oraz napraw elementów betonowych). Pręty
umieszczane są w uprzednio wykonanych bruzdach w ścianie oraz w gzymsie.
8
Wykonanie wzmocnienia składa się z następujących prac:
− wyznaczenie na ścianie (gzymsie) miejsc frezowania szczelin,
− przy pomocy bruzdownicy podłączonej do odkurzacza przemysłowego
wyfrezowanie szczelin o parametrach zgodnych z projektem wykonawczym.
Założono wykonanie szczelin szer. 12mm, głębokości 35mm (bez uwzględnienia
tynku), długości 100cm (50cm po każdej stronie pęknięcia) w rozstawie ~0,45m.
− wyrównanie wewnętrznej ścianki szczeliny z pozostałości po frezowaniu
korzystając z przecinaka i młotka,
− wyczyszczenie szczeliny z pyłu przy pomocy odkurzacza lub sprężonego
powietrza,
− przepłukanie wyczyszczonych szczelin bieżącą wodą,
9
− przygotowanie profili wzmacniających o odpowiednich długościach,
− przygotowanie zaprawy systemowej przeznaczonej do murów z cegły pełnej.
Zaprawa jest dwuskładnikowa - proporcje poszczególnych składników (proszku i
mlecznego płynu) dobrane są „na gotowo” przez producenta. Porcje zaprawy
mieszać w plastikowych wiadrach przy użyciu mieszadła do zapraw
zainstalowanego do wiertarki elektrycznej, prędkość obrotowa wiertarki nie
powinna przekraczać 600 obr/min. Jednorazowo przygotowywać taką ilość
zaprawy, aby można ją było zużyć w przeciągu około 20 do 30 minut.
Bezwzględnie zabronione jest stosowanie dodatków do zaprawy nie dostarczonych
w zestawie przez producenta (piasek, plastyfikatory, itp.).
− napełnienie zaprawą tuby pistoletu iniekcyjnego,
− ponowne przepłukanie szczelin bieżącą wodą,
− przy pomocy pistoletu iniekcyjnego z odpowiednią końcówką wypełnienie
szczeliny pierwszą warstwą zaprawy systemowej - „wałek” zaprawy o średnicy
około 1 cm. Zaprawę pompować podobnie jak aplikuje się masy silikonowe lub
akrylowe w tubach,
− do wypełnionej zaprawą szczeliny włożenie wcześniej przygotowanego profilu
stalowego wzmacniającego. W przypadku pęknięcia ściany w pobliżu otworu
okiennego i narożnika (bliżej niż 50cm) profil wzmacniający należy zagiąć i
zamontować w otworze okiennym (na głębokość ~25cm) lub w otworze
wykonanym w narożniku w odległości 10-15cm od krawędzi ściany (na głębokość
~25cm). Założono wykorzystanie prętów Ø8mm,
− wciśnięcie profilu do szczeliny przy pomocy szpachelki, pręta lub listewki
zatapiając go w zaprawie. W przypadku długich profili dodatkowo na około 30
minut ustabilizować profil w szczelinie przy pomocy klinów drewnianych,
− wypełnienie szczeliny drugą warstwą zaprawy systemowej – kolejny „wałek” o
średnicy około 1 cm,
− wygładzenie zaprawy szpachelką do spoinowania. Należy zwrócić uwagę na to,
aby cały profil zatopiony został w zaprawie i na jej ścisłe przyleganie do ścianek
szczeliny,
− uzupełnienie uszkodzonego tynku.
Powyższe prace należy wykonać w ścianach gdzie wielkość pęknięcia kwalifikuje
ścianę do naprawy powyższą metodą.
Drobne pęknięcia należy oczyścić z istn. zaprawy oraz tynku i wykonać wyłącznie
iniekcję samą systemową zaprawą naprawczą.
Uszkodzone gzymsy żelbetowe należy także naprawić powyższą metodą z
zastosowaniem prętów wzmacniających oraz zaprawy systemowej przeznaczonej do
betonów.
Powyższe opracowanie oparto na rozwiązaniu systemowym Brutt Technologies firmy
BRUTT SAVER. System składa się z: profili (pręty śrubowe) Saver Profile, zaprawy
Saver Powder S (do murów z cegły), zaprawy Saver Powder HS (do betonów) oraz
akcesoriów do montażu w postaci bruzdownic, odkurzacza przemysłowego,
pistoletów iniekcyjnych.
10
Dopuszczalne jest zastosowanie innych technik wzmocnienia uszkodzonych
elementów (ściany, gzymsy). Należy stosować rozwiązania systemowe (posiadające
odpowiednie aprobaty techniczne) gwarantujące uzyskanie oczekiwanego efektu.
Nakłada się obowiązek wykonania przez firmę wykonawczą projektu wykonawczego
naprawy uszkodzeń konstrukcji. Projekt powinna wykonać osoba z odpowiednimi
uprawnieniami budowlanymi.
5.4. Naprawa ubytków w elementach żelbetowych – gzymsy.
W miejscach gdzie występują ubytki i odspojenia betonu od zbrojenia należy usunąć
resztki luźnego betonu i dokonać naprawy przy zastosowaniu systemowego
rozwiązania do napraw elementów żelbetowych oferowany np. przez firmę „Sto”.
Naprawa elementów żelbetowych powinna odbywać się wg. kolejności:
− oczyszczenie betonu,
− oczyszczenie zbrojenia,
− zabezpieczenie antykorozyjne stali zbrojeniowej,
− wykonanie warstwy kontaktowej – mostek szczepny – StoCrete BE
Haftbrucke,
− nałożenie warstwy wyrównawczej Sto Crete TG,
Powyższy system naprawy jest jedynie przykładem szerokiej oferty producentów
systemów naprawczych do betonu. Projekt dopuszcza zmianę systemu na inny np.
Sika, Ceresit, Atlas Betoner lub inny mający wymagane aprobaty techniczne.
5.5. Montaż kanałów wentylacyjnych typu „Z”.
W miejscach uprzednio zdemontowanych na ścianach piwnicznych, kratek
wentylacyjnych i kanału wentylacyjnego projektowane jest wykonanie kanałów
wentylacyjnych.
Projektowana wentylacja grawitacyjna składa się ze stalowych kanałów
wentylacyjnych 30x30cm i 15x20cm, typu „Z”. Czerpnie powietrza należy
poprowadzić 30cm powyżej poz. posadzki w piwnicy. Wyrzutnie powietrza należy
poprowadzić 30cm poniżej stropu nad piwnicą. Kratki wentylacyjne z kanałów
powinny znajdować się min. 50cm powyżej poz. terenu przy budynku. Kanały
wentylacyjne należy prowadzić po ścianie wewn. piwnicy.
Przejścia kanałów przez ściany należy uszczelnić.
Wszystkie wloty i wyloty wentylacji zabezpieczyć kratkami wentylacyjnymi
systemowymi.
5.6. Ocieplenie stropodachów.
W związku z ociepleniem stropodachów przewiduje się wykonanie następujących
prac:
− odgazowanie przestrzeni stropodachu poprzez nawiercenie w pokryciu otworów
>Ø12mm (aż do warstwy wypełniającej),
− reperacja istniejącego podłoża z papy,
11
−
−
−
−
−
−
ułożenie na dachu płyt styropapy gr. 15cm (λ<0,038 W/mK),
mocowanie styropapy przez klejenie oraz łącznikami teleskopowymi do podłoża,
ułożenie papy podkładowej np. ICOPAL G200 S40 mocowanej mechanicznie,
ułożenie papy wierzchniego krycia np. ICOPAL EXTRADACH WF TOP 5,2mm
Szybki Profil SBS,
obróbka miejsc szczególnych,
montaż obróbek blacharskich.
5.6.1.1.
Odgazowanie stropodachu.
W pokryciu stropodachu należy wykonać otwory >Ø12mm (4szt/m2) poprzez
nawiercenie. Otwory wykonać aż do warstwy wypełniającej. Pozostawić stropodach
na ~7 dni nie dopuszczając do zawilgocenia wypełnienia stropodachu.
5.6.1.2.
Przygotowanie podłoża.
Reparacja starych warstw papowych (w tym wykonanych otworów) polega na
naprawie uszkodzeń (odspojeń, pęcherzy, fałd, zgrubień, pęknięć itp.). Odspojenia i
pęcherze należy naciąć „na krzyż”, wywinąć i osuszyć palnikiem, a następnie zgrzać
lub podkleić lepikiem asfaltowym. Fałdy i zgrubienia należy ściąć i wyrównać. W
przypadku rozległych uszkodzeń pap, należy je wyciąć aż do podłoża, po czym
wkleić łaty z nowych pap.
5.6.1.3.
Montaż okapów.
Wzdłuż linii okapu należy przymocować mechanicznie do płyty dachowej, belki
drewniane impregnowane. Okap należy obrobić papą podkładową Glasbit G200 S40
mocowaną: mechanicznie do belek drewnianych, oraz klejoną do styropianu. Klej
bitumiczny nie może zawierać związków szkodliwych dla styropianów
(rozpuszczalników organicznych).
Na okapie należy zamocować obróbki blacharskie (pas podrynnowy i nadrynnowy)
oraz haki do mocowania rur spustowych.
5.6.1.4.
Wykonanie izolacji.
Projektowane jest ocieplenie stropodachów (na istniejącym pokryciu) z wykonaniem
nowego pokrycia z papy.
Po uprzednim oczyszczeniu i uszczelnieniu istn. pokrycia należy:
a) ułożyć płyty termoizolacyjne w postaci styropapy (jednostronnie oklejonej papą).
Montaż płyt styropapy należy wykonać ściśle wg wytycznych producenta.
Należy dokładnie wytyczyć kąt prosty pomiędzy linią okapu a zakładem
poprzecznym pierwszej montowanej płyty bazowej na powierzchni dachu. Płyty
należy układać od wybranego końca stropodachu.
Płyty styropapy należy kleić do podłoża przy użyciu klejów lub mas bitumicznych.
Ważne jest również, aby stosowane środki nie zawierały związków organicznych,
które mogłyby doprowadzić do degradacji styropianu. Dodatkowo w strefie
12
krawędziowej i narożnej należy zastosować mocowanie mechaniczne do podłoża
za pomocą łączników teleskopowych systemowych np. firmy EJOT.
Ze względu na wymiary dachy dł. > 1,5 szer. mocowanie wykonać wg poniższego
schematu:
Ilość łączników mechanicznych o nośności 0,6kN:
− strefa wewn. - 3 szt./m2,
− strefa brzegowa (krawędziowa) – 6 szt./m2,
− strefa naroży – 9 szt./m2,
b) wykonać pokrycie dachu z dwóch warstw papy termozgrzewalnej tzn.
podkładowej (np. ICOPAL G200 S40 do mocowania mechanicznego) oraz
wierzchniego krycia (np. ICOPAL EXTRADACH WF TOP 5,2 Szybki Profil
SBS).
Na styku z kominami papę należy ułożyć na klinach z wełny mineralnej 5x5cm
lub styropianowych oklejonych papą.
Uwaga:
Należy wykonać próbny montaż styropapy na losowo wybranym fragmencie dachu
za pomocą klejenia, a następnie wykonać próbę odrywania. W przypadku zbyt małej
nośności podłoża należy łączniki mechaniczne stosować na całej powierzchni
zadaszenia.
5.6.1.5.
Montaż kominków wentylujących pokrycie.
Ze względu na możliwość występowania wilgoci pod pokryciem (obecnie i w
przyszłości) przyjęto wykonanie kominków wentylacyjnych pokrycie. Należy
zamontować po jednym kominku systemowym (przeznaczonym do wentylacji pokryć
papowych) na każde 50 m2 pokrycia.
13
5.6.1.6.
Naprawa okładzin kominów.
Podczas remontu stropodachu należy naprawić okładzinę kominów, tzn. skuć luźny
tynk a następnie uzupełnić ubytki za pomocą szpachlówki do tynków.
5.6.1.7.
Montaż kominków wentylacyjnych.
W miejscu istniejących kominków wentylacyjnych stalowych i żeliwnych należy
zamontować nowe kominki wentylacyjne Ø110mm zakończone nasadami
systemowymi.
5.6.1.8.
Montaż obróbek blacharskich.
Nowe obróbki blacharskie należy wykonać z blachy powlekanej gr. min. 0,65mm.
5.6.1.9.
Montaż instalacji odgromowej.
Istniejące zwody instalacji odgromowej należy powtórnie zamontować przy użyciu
nowych łączników. Lokalizacja zwodów bez zmian do stanu istniejącego.
5.7. Ocieplenie ścian budynku.
Metoda lekka mokra BSO składa się z następujących faz: przygotowanie podłoża,
mocowanie płyt z materiału termoizolacyjnego, wykonanie zbrojonej warstwy
szpachlowej, wykonanie warstwy pośredniej, wykonanie wyprawy elewacyjnej.
Zakres rzeczowy robót oraz technologię ocieplenia przyjęto w oparciu o uzgodnienia
z Inwestorem w systemie Sto ispotherm na warstwie izolacyjnej wykonanej ze
styropianu. Polega na umocowaniu do istniejącej ściany, od zewnątrz, płyt
termoizolacyjnych i wykonaniu na nich warstwy z zaprawy klejącej zbrojonej tkaniną
impregnowaną przeciwalkaicznie oraz wyprawy tynkarskiej. Płyty termoizolacyjne
mocować należy za pomocą zaprawy klejowej oraz łączników mechanicznych
stalowych.
Niniejszy projekt opiera się na przykładowym ociepleniu BSO i dopuszcza
zastosowanie innych systemów ocieplenia ścian metodą BSO z zastosowaniem
jako izolacji płyt: styropianowych, pod warunkiem uzyskania nie niższych
parametrów technicznych. Wybrany system musi posiadać aktualne świadectwa
lub aprobaty techniczne ITB. Należy przestrzegać zasady stosowania tylko tych
materiałów, które przewidziane są w świadectwie lub aprobacie danego systemu.
5.7.1. Zakres i warunki stosowania.
Ocieplenie należy wykonać:
− polistyrenem ekstrudowanym (λ<0,035) gr. 10cm na ścianach piwnicy oraz
cokołowych,
− styropianem EPS 70 038 gr. ~3cm we wnękach okiennych,
− styropianem EPS 70 038 gr. 8cm na gzymsach,
14
− styropianem EPS 70 038 gr. 10cm na ścianach podcienia (wejście główne),
− styropianem EPS 70 038 gr. 14cm na pozostałych ścianach,
metodą lekką mokrą opisaną poniżej, np. w systemie Sto ispotherm (styropian), wg
detali załączonych do projektu.
5.7.2. Właściwości techniczne i wymagania dla systemu Sto ispotherm.
System Sto ispotherm charakteryzuje się właściwościami:
− wysoką izolacyjnością termiczną i odpornością na oddziaływanie czynników
atmosferycznych;
− odpornością na oddziaływanie mikroorganizmów (algi, grzyby);
− wysoką odpornością na powstawanie rys;
− wysoką odpornością mechaniczną;
− wysoka paroprzepuszczalność pary wodnej i CO2
− nie rozprzestrzeniający ognia.
5.7.2.1.
Gruntowanie powierzchni.
Stoplex W – wodny, gotowy do użycia środek gruntujący, na bazie akrylu,
wzmocniony siloksanem.
5.7.2.2.
Zaprawa klejąca.
Ispo Zaprawa Klejąca - mineralna zaprawa klejowa do stosowania na nierównych,
mineralnych i organicznych, sztywnych podłożach, charakteryzująca się wysoką siłą
klejenia. Dostosowana do obróbki ręcznej lub maszynowej. Cementowo szara.
5.7.2.3.
Izolacja cieplna.
Płyty polistyrenu ekstrudowanego
Płyty gr. 10cm λ<0,035 [W/mK] o powierzchni: gładkiej (poniżej poziomu terenu),
szorstkiej (powyżej poziomu terenu).
Płyty styropianowe:
Należy stosować płyty styropianowe wg normy PN-EN-13163; 2004 rodzaju EPS 70
FASADA, z gładkimi brzegami (lub o lepszych parametrach) i spełniający
dodatkowe wymagania:
- grubość: 3; 8; 10; 14cm - λ<0,038 [W/mK];
- wymiary powierzchniowe: nie więcej niż 50 x 100cm,
- powierzchnia płyt: szorstkie, po krojeniu z bloków,
- krawędzie płyt: proste, ostre, bez wyszczerbień,
- sezonowanie: w okresie co najmniej 2 miesięcy od wyprodukowania.
5.7.2.4.
Łączniki mechaniczne.
Przyjęto łączniki mechaniczne z zaślepką termoizolacyjną wykonaną ze styropianu.
Rozwiązanie redukujące mostki termiczne i maskujące miejsca kołkowania.
15
Zastosowano łączniki firmy EJOT do montażu zagłębionego.
W zależności od grubości termoizolacji przyjęto:
− gr. 8cm – EJOT TID – T 8/60L x 155,
− gr. 10cm – EJOT TID – T 8/60L x 235 (zwiększona długość ze względu na
istniejące ocieplenie gr. 5cm),
− gr. 14cm – EJOT TID – T 8/60L x 215.
Uwaga:
Mocowanie mechaniczne w postaci łączników mechanicznych należy wykonać
zawsze powyżej 8m oraz jeżeli próba odrywania termoizolacji wykaże że nośność
podłoża jest niedostateczna (< 0,08 N/mm2).
Długość przyjętych łączników należy potwierdzić na budowie po wykonaniu
przewiertów kontrolnych w kilku losowo wybranych miejscach na ścianach
elewacyjnych. Przewierty powinny być wykonane na wszystkich ścianach oraz na
różnych wysokościach.
5.7.2.5.
Zbrojenie.
Warstwa zbrojąca wykonywana w postaci:
− ispos nr 1 Zaprawa Zbrojąca - mineralna zaprawa zbrojąca. Na mineralne i
organiczne, sztywne podłoża. O wysokiej sile klejenia, wzmocniona dodatkiem
mikrowłókien, o doskonałych właściwościach obróbki, na bazie białego cementu,
− ispo Armierungsgewebe – tkanina zbrojąca impregnowana przeciwalkaicznie,
charakteryzująca się wysoką wytrzymałością na rozciąganie. Szer. 100cm,
wielkość oczka 4x4mm,
− Sto-Glasfasergewebe – odporna na działanie alkaliów siatka zbrojąca. Siatka
zbrojąca o uniwersalnym zastosowaniu układana na zakład w górnej części masy
zbrojącej. Odporna na działanie alkaliów, charakteryzująca się stabilnością
wymiarów oraz wysoką wytrzymałością na rozciąganie.
5.7.2.6.
Powłoka pośrednia.
StoPrep Miral – mineralna powłoka pośrednia z wypełniaczem kwarcowym. Pod
powłoki silikonowe, silikatowe i mineralne. Poprawiająca przyczepność, regulująca
chłonność podłoża, przepuszczalna dla pary wodnej i CO2, wydłużająca czas
obróbki dalszych powłok, biała, możliwość barwienia wg systemu StoColor. Gotowa
do obróbki, wodorozcieńczalna. Na bazie wodnego szkła potasowego.
Sto Putzgrund – akrylowa powłoka pośrednia z wypełniaczem kwarcowym. Pod
powłoki akrylowe i silikonowe. Poprawiająca przyczepność, regulująca, chłonność
podłoża, wydłużająca czas obróbki dalszych powłok, przepuszczalna dla pary
wodnej i CO2, biała, możliwość barwienia wg systemu StoColor. Gotowa do
obróbki, wodorozcieńczalna.
16
5.7.2.7.
Masa tynkarska.
Cokół:
StoSuperlit – akrylowy tynk kamyczkowy. O wysokiej odporności na obciążenia
mechaniczne, wysokiej elastyczności, wysokiej paroprzepuszczalności oraz
odporności na oddziaływanie czynników atmosferycznych. Na życzenie dostępny w
wersji o podwyższonej odporności na oddziaływanie alg i grzybów. Gotowy do
użycia, do obróbki ręcznej.
Ściana powyżej cokołu:
StoSilco K 1,5mm – silikonowy tynk wierzchni o fakturze baranka. Przenoszący
naprężenia, posiadający odporność mechaniczną, o bardzo niskiej skłonności do
zabrudzeń, wysokiej odporności na oddziaływanie alg i grzybów, nie wymaga
dodatkowego zabezpieczenia przeciwgrzybicznego. O bardzo wysokiej
przepuszczalności CO2 i pary wodnej, bardzo wysokiej odporności na oddziaływanie
czynników atmosferycznych i wody. Biały, barwiony w ograniczonym zakresie
systemu StoColor, o wysokiej stabilności kolorów. Gotowy do użycia.
5.7.2.8.
Technologia postępowania przy wykonaniu ocieplenia.
− Okładzinę ścienną należy zagruntować,
− Płyty termoizolacyjne należy mocować do podłoża za pomocą zaprawy klejącej
oraz łączników mechanicznych (w przypadku niewystarczającej nośności podłoża
oraz powyżej wys. 8m),
− Płyty termoizolacyjne pokryć masą zbrojącą a następnie nałożyć tkaninę szklaną,
− Na warstwie zbrojącej wykonać warstwę pośrednią,
− Na warstwie pośredniej nałożyć barwiony tynk.
5.7.2.9.
Prace przygotowawcze.
Przed przystąpieniem do prac należy zbadać stan techniczny ocieplanych ścian.
Istotne jest dokładne sprawdzenie jakości podłoża ściennego. Dotyczy to jego stopnia
nośności, równości i płaskości powierzchni oraz czystości.
Podłoża na których występuje ewentualne zagrzybienie i zaglonowanie należy
oczyścić i poddać działaniu środka Stoplex W w wersji z zabezpieczeniem przed
działaniem alg i/lub grzybów (Filmkonservierung).
Fragmenty tynku wykazujące oznaki odspojenia od podłoża należy zbić.
Złuszczające się fragmenty ścian i stropu nad przejazdem zeskrobać i bardzo
dokładnie zmyć ścianę budynku wodą bez dodatków chemicznych.
Tynk (mozaikowy i akrylowy) znajdujący się w podcieniu należy usunąć a uzyskaną
powierzchnię przeszlifować papierem ściernym.
Płaszczyznę ściany sprawdzić należy łatami aluminiowymi.
Wykonać próbę odrywania płyt termoizolacyjnych.
Zdemontować wszystkie obróbki blacharskie.
Potrzebny sprzęt należy rozłożyć w taki sposób aby nie naruszyć interesów osób
trzecich.
17
5.7.2.10. Przygotowanie masy klejącej.
Suchą mieszankę kleju należy dokładnie wymieszać z wodą zgodnie z instrukcją
podaną przez Producenta.
5.7.2.11. Przyklejenie płyt termoizolacji.
Przygotowaną masę klejącą nałożyć na obrzeże płyty i w kilku miejscach w środku,
tak aby pokryć przynajmniej 40% powierzchni płyty. Niedopuszczalne i niezgodne z
technologią jest pominięcie klejenia obwodowego płyty.
Przy nakładaniu kleju na płyty należy uważać by nie zabrudzić ich bocznych
krawędzi.
Po nałożeniu masy klejącej na płytę należy ją przyłożyć do ściany i docisnąć, aż do
uzyskania równej płaszczyzny z innymi płytami. Płytę po dociśnięciu należy lekko
przesunąć aby zapewnić właściwe rozprowadzenie kleju.
Powierzchnia kleju przylegająca do ściany po dociśnięciu płyt musi wynosić min.
40% (w przypadku wełny lamelowej 100%). W trakcie przyklejania płyt należy
poziomicą sprawdzać równość powierzchni.
Płyty przyklejać w układzie poziomym dłuższych krawędzi, z zachowaniem
mijankowego układu spoin.
Płyty termoizolacyjne muszą być tak układane, aby krawędź ich styku nie pokrywała
się z krawędziami otworów w elewacjach (ościeży itp.)
Przyklejanie płyt rozpocząć od dołu ściany budynku i posuwać się do góry. Płyty
układać na styk. Pierwszy rząd termoizolacji powyżej cokołu należy ułożyć w tzw.
listwie startowej. Jest to aluminiowy profil z kapinosem, który ułatwia dokładne
ułożenie pierwszej warstwy, a przy tym chroni dół systemu przed uszkodzeniami
mechanicznymi. Co pewien czas należy sprawdzać długą łatą (im dłuższa tym lepiej
ale nie krótsza niż 2 m) równość powierzchni, ewentualne odchyłki nie powinny być
większe niż 1mm. Cały czas kontrolujemy pion i poziom.
Dla uniknięcia mostków termicznych należy usunąć zaprawę wypływającą ze spoin.
Po upływie 24 godzin należy wyrównać powierzchnię termoizolacji. Następnie
wykonać mocowanie mechaniczne za pomocą łączników z zaślepką termoizolacyjną
w ilości co najmniej 6szt/m2 na powierzchni ściany, 8szt/m2 w strefie krawędziowej.
Po osadzeniu zaślepek zeszlifować ich powierzchnię tak aby tworzyły równą
powierzchnię z termoizolacją.
Uwaga:
Mocowanie mechaniczne w postaci łączników mechanicznych należy wykonać
zawsze:
− powyżej 8m,
− wokół wszystkich otworów okiennych,
− poniżej 8m jeżeli próba odrywania termoizolacji wykaże że nośność podłoża jest
niedostateczna (< 0,08 N/mm2).
18
5.7.2.12. Wykonywanie warstwy zbrojącej.
Przed wykonaniem warstwy zbrojącej należy sprawdzić, czy płyty ułożone są w
sposób szczelny a ich powierzchnia jest wyrównana przez szlifowanie. Nieszczelne
spoiny należy wypełnić pianką lub paskami materiału termoizolacyjnego. Zapobiega
to powstawaniu na warstwie wierzchniej śladów spoin, rys itp.
Zbrojenie strefy wzmocnionej:
Do wysokości minimum 2,5 m powyżej p.p.t. należy wykonać strefę wzmocnioną
poprzez wtopienie 2 warstw tkaniny zbrojącej. Strefę wzmocnioną należy także
wykonać wokół strefy wejściowej do wysokości minimum 2,5m powyżej poziomu
spocznika.
Zbrojenie narożników okien:
Powyżej i poniżej krawędzi otworów okien i drzwi należy najpierw nakleić kawałek
tkaniny z włókna szklanego, wielkości 30 x 30 cm (tzw. zbrojenie diagonalne).
Zbrojenie powierzchni elewacji:
Warstwę zbrojoną wykonuje się najwcześniej po upływie 24 godzin, po nałożeniu
płyt termoizolacyjnych. Zaprawę zbrojącą ispos Nr 1 miesza się z wodą w stosunku
25 kg (= 1 worek) na 6,5 l wody. Właściwą konsystencję mieszanki, w zależności od
zapotrzebowania, uzyskuje się poprzez dolanie wody.
Zaprawę zbrojącą nakłada się i rozprowadza pacą zębatą 10 x 12 mm tworząc łoże
grzebieniowe. Szerokość pasa nałożonej zaprawy wynosi ok. 120 cm.
Tkaninę zbrojącą z włókna szklanego ispo Armierungsgewebe należy ułożyć pasami
na naniesionym kleju delikatnie wciskając ją pacą stalową, a następnie ściągnąć
płasko zaprawę wydostającą się przez oczka tkaniny. Tkanina powinna być
niewidoczna i całkowicie zatopiona w jednej trzeciej grubości (od zewnętrznej
strony) warstwy zbrojonej. Tkaninę ispo Armierungsgewebe należy układać pasami,
na zakład ok. 10 cm, względnie przeciągnąć ją poza krawędzie i otwory okienne. Po
nałożeniu tkaniny, w pobliżu haków rusztowania itp. na nacięcie nakłada się
dodatkowy pasek i zatapia w zaprawie zbrojącej. Przy wykańczaniu cokołu, po
zatopieniu tkaniny zbrojącej ispo Armierungsgewebe, należy obciąć ją natychmiast
ostrym nożem przy dolnej krawędzi listwy cokołowej.
Na ścianach cokołowych należy stosować tkaninę zbrojącą Sto-Glasfasergewebe.
Całkowita grubość warstwy zbrojącej powinna wynosić ok. 3 mm, a siatka powinna
być umieszczona możliwie w środku warstwy. Płaszczyzna warstwy szpachlowej
powinna być równa i gładka, ewentualne niedokładności można skorygować
następnego dnia papierem ściernym.
5.7.2.13. Ocieplenia w miejscach szczególnych.
Ściana w strefie cokołu:
Projektowane jest wykonanie izolacji ścian piwnicy / fundamentowych w postaci
izolacji przeciwwilgociowej oraz termicznej.
19
Izolacje należy wykonać:
− pionową przeciwwilgociową do poz. posadowienia,
− izolację termiczną 1,0m poniżej poz. terenu.
Wykopy należy wykonać jako profilowane o odcinku poz. dna wykopu przed ścianą
fundamentową szerokości ~0,8m oraz kącie skarpy max 45º. Prace ziemne należy
wykonywać na odkład w pobliżu budynku. W miejscu istniejących tarasów należy
skuć płytę betonową tarasu w paśmie ~0,8m (uprzednio naciąć płytę piłą do betonu).
Ściany fundamentowe należy oczyścić z resztek gruntu np. szczotkami stalowymi.
Podłoża zawilgocone, zagrzybione lub zaglonowane należy oczyścić z tynku, podłoże
należy osuszyć a następnie poddać działaniu środka odgrzybiającego.
Na uszkodzonych fragmentach tynku wykonać rapówkę gr. ~1cm.
Izolację przeciwwilgociową należy wykonać w postaci 2xDysperbit bez
rozpuszczalników organicznych.
Po wyschnięciu i sprawdzeniu poprawności wykonanie izolacji przeciwwilgociowej
należy przykleić polistyren ekstrudowany gr. 10cm. Izolację należy kleić lepikiem
asfaltowym bezrozpuszczalnikowym lub klejem montażowym systemowym. W
części cokołowej należy zastosować polistyren ekstrudowany o szorstkiej
powierzchni.
Na termoizolacji wykonać warstwę zbrojącą (wg detalu) a następnie po jej
wyschnięciu nanieść warstwę uszczelniającą 2x StoFlexyl. Na tak przygotowanej
powierzchni wykonać po naniesieniu warstwy pośredniej tynk.
Wykonaną izolację należy zabezpieczyć folią kubełkową.
Wykopy należy zasypać niezwłocznie po zakończeniu robót na ścianach
fundamentowych. Zaleca się wykonywanie prac ziemnych w okresie braku opadów
deszczu. Wykopy po zakończeniu prac należy zasypać gruntem rodzimym z odkładu.
Grunt w wykopie należy zagęszczać warstwami gr. ~30cm.
Po zasypaniu wykopów należy odtworzyć rozebraną wcześniej przyległą do budynku
nawierzchnię.
Wzdłuż strefy cokołowej na terenach nieutwardzonych należy wykonać opaskę
antyrozbryzgową szer. 30cm. Opaskę wypełnić żwirem na geowłókninie, na krawędzi
zamontować obrzeże trawnikowe.
Narożniki:
Obróbkę narożników wykonać na pomocą narożników Sto – Gewebewinkel, Sto –
Panzerwinkel i Sto – Rolleckwinkel, wtapiając je w masę zbrojącą za pomocą kielni
narożnikowej. Siatkę zbrojącą powierzchnię ściany doprowadzić do narożników i
połączyć na zakład ze zbrojeniem narożników.
Ościeża okienne i drzwiowe:
Do wykończenia ościeży okien i drzwi zaleca się stosowanie specjalnej,
samoprzylepnej listwy Sto-Anputzleiste gwarantującej właściwe połączenie wyprawy
tynkarskiej z ościeżnicą oraz ułatwiającej zabezpieczenie okien i drzwi przed
zniszczeniem w wyniku prowadzonych prac ociepleniowych.
Przy uszczelnianiu podokienników lub przy połączeniach ocieplenia z elementami
elewacji o innej rozszerzalności termicznej zaleca się stosowanie samorozprężnych
taśm uszczelniających Sto-Fugendichtband.
20
Instalacja odgromowa:
Istniejące zwody pionowe instalacji odgromowej należy prowadzić w rurach
ochronnych, w warstwie ocieplenia – lokalizacja bez zmian do stanu istniejącego.
Rurki mocować do ściany obejmami z pasków blachy ocynkowanej mocowanymi do
warstwy fakturowej kołkami szybkiego montażu. Skrzynkę kontrolną mocować pod
listwą startową.
Po zakończeniu robót ociepleniowych i założeniu instalacji odgromowej,
przeprowadzić jej pomiary, których wyniki przedstawić Inwestorowi.
Kratki wentylacyjne:
W ścianach elewacyjnych w miejsce zdemontowanych kratek należy zamontować
kratki wentylacyjne systemowe.
Wszystkie kratki wentylacyjne należy zabezpieczyć siatką miedzianą o oczkach
2x2 mm uniemożliwiającą przedostawanie się owadów.
5.7.2.14. Wykonanie warstwy pośredniej.
Przed wykonaniem wyprawy elewacyjnej należy nanieść warstwę pośrednią:
− Sto PrepMiral (ściany powyżej cokołu)
− Sto Putzgrund (ściany cokołu).
Preparat nanosić pędzlem, wałkiem lub szczotką. Nie stosować natrysku
hydrodynamicznego. Przy wysokiej wilgotności powietrza i/lub niskiej temperaturze
proces schnięcia może się wydłużyć.
5.7.2.15. Wykonanie wyprawy elewacyjnej.
Wykonanie wyprawy rozpoczynamy po wyschnięciu warstwy zbrojonej oraz
nałożeniu warstwy pośredniej, nie wcześniej jednak niż po 48 godzinach. Nie należy
wykonywać tynków dekoracyjnych przy silnym wietrze lub bezpośrednim
nasłonecznieniu – może to spowodować powstawanie śladów połączeń i rys.
Przyjętą masę tynkarską Stosilco należy wykonać wg zaleceń Producenta.
Samo tynkowanie wykonuje się w sposób właściwy dla techniki tynków
cienkowarstwowych.
5.7.3. Renowacja konstrukcji stalowych.
Kraty okienne należy oczyścić, zagruntować dwukrotnie farbą poliwinylowo –
akrylową, np. Wikor 1 „Polifarb” Dębica i pomalować dwukrotnie emalią
poliwinylowo – akrylową nawierzchniową, np. Wikor 2 lub inną farbą do metalu w
kolorze zgodnym z rysunkami kolorystyki – wg odrębnego opracowania.
5.7.4. Montaż skrzynek instalacyjnych.
Na ścianach zewnętrznych w miejscu zdemontowanych podczas ocieplenia skrzynek
instalacyjnych należy zamontować nowe o tych samych wymiarach.
21
Uwaga:
Prace przy demontażu i ponownym montażu skrzynek instalacyjnych powinny być
prowadzone przez uprawnione osoby w uzgodnieniu z Właścicielami przyłączy
instalacyjnych.
5.7.5. Montaż drabiny stalowej.
W miejscu uprzednio zdemontowanej drabiny stalowej projektowane jest wykonanie
nowej drabiny spełniającej obecne wymagania techniczne. Przyjęto:
− szerokość drabiny min. 0,5m,
− odstęp pomiędzy szczeblami < 0,3m
− powyżej wysokości 3,0m nad poziomem terenu drabina wyposażona ma zostać w
obręcz ochronną,
− obręcz ochronna rozmieszczona co max 0,8; pionowe pręty co max 0,3m,
− odległość drabiny od ściany 0,3m
− odległość obręczy ochronnej od drabiny 0,7 – 0,8m
− górne końce podłużnic (bocznic) drabiny wyprowadzone 1,0m (min 0,75m)
powyżej poz. wejścia na dach.
Ze względu na możliwość dostępu do drabiny przez dzieci należy dolny odcinek
drabiny (np. 1,8m) wykonać jako demontowalny z możliwością podwieszenia na
głównej części drabiny.
5.7.6. Montaż daszków poliwęglanowych.
Nad tylnym wejściem do budynku w miejscu uprzednio zdemontowanego zadaszenia
należy zamontować daszek systemowy stalowy z pokryciem z płyt poliwęglanowych,
dł. min. 1,4m. Przyjęto zadaszenie systemowe Markiza Fastlock 120 L=1,4m firmy
Icopal. Mocowanie do ściany przy użyciu tulei dystansowych ukrytych w grubości
ocieplenia wg instrukcji producenta.
Obok wejścia głównego projektowany jest montaż daszka stalowego z pokryciem z
płyt poliwęglanowych. Przyjęto dł. 7,2m , wysięg 1,1m. Daszek należy wykonać jako
wspornikowy z zastrzałami, mocowany do ściany. Mocowanie do ściany przy użyciu
tulei dystansowych ukrytych w grubości ocieplenia wg instrukcji producenta. Kolor
konstrukcji wg projektu kolorystyki – wg odrębnego opracowania.
5.7.7. Montaż oświetlenia zewnętrznego i sygnalizatorów alarmowych.
W miejscu uprzednio zdemontowanych punktów świetlnych należy zamontować
nowe punkty świetlne (plafony).
Sygnalizatory alarmowe należy powtórnie zamontować. Lokalizacja bez zmian.
5.7.8. Montaż elementów zewnętrznych.
Tablice informacyjne i flagownice należy powtórnie zamontować. Lokalizacja bez
zmian.
22
5.7.9. Montaż rynien i rur spustowych.
Na stropodachu należy zamontować nowe rynny Ø150 i rury spustowe Ø110,
wykonane z PCV.
Na proj. zadaszeniu obok wejścia głównego należy zamontować rynny Ø75 i rurę
spustową Ø55.
Na włączeniu do istn. kanalizacji należy zamontować: wloty deszczowe (gejzery),
oraz czyszczaki.
5.7.10. Wykonanie nowych obróbek blacharskich.
Nowe obróbki blacharskie wykonać z blachy powlekanej gr. min. 0,65mm. Parapety
pod oknami montować przed wykonaniem prac tynkarskich.
5.7.11. Prace końcowe.
Demontaż rusztowań / urządzeń dźwigowych oraz uporządkowanie terenu wokół
budynku.
5.7.12. Nadzór techniczny.
Prace budowlane powinny być prowadzone pod nadzorem osób posiadających
odpowiednie uprawnienia do kierowania pracami budowlanymi. Prace budowlane
powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych i odpowiednio przeszkolonych
pracowników. W czasie prowadzenia robót należy dokonywać częściowych odbiorów
robót zanikających:
- przygotowanie powierzchni ścian;
- przyklejenie, wyrównanie i zamocowanie mechaniczne płyt termoizolacji;
- wykonanie warstwy zbrojącej;
- wykonanie wyprawy elewacyjnej;
- wykonanie obróbek blacharskich i uszczelnień,
- wykonanie izolacji stropodachu za pomocą styropapy.
Odbioru powinien dokonywać Inspektor Nadzoru inwestorskiego przy udziale
Wykonawcy.
5.7.13. Zestawienie faktur i kolorów
Projektuje się zastosowanie materiałów i kolorów firmy Sto zgodnie z projektem
kolorystyki – wg odrębnego opracowania.
UWAGI KOŃCOWE:
Całość robót należy wykonywać zgodnie z dokumentacją projektową, sztuką
budowlaną, aktualnie obowiązującymi przepisami, pod nadzorem osób posiadających
odpowiednie uprawnienia oraz zgodnie z zasadami BHP.
Wszystkie wymiary należy sprawdzić na budowie przed przystąpieniem do prac
budowlanych.
23
6. WYTYCZNE DO PLANU BIOZ.
Rodzaj opracowania :
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I
OCHRONY ZDROWIA
Nazwa i adres
obiektu
budowlanego :
Ocieplenie budynku oraz częściowa wymiana stolarki
zewnętrznej.
Inwestor :
Gmina Miejsko – Wiejska Czechowice – Dziedzice
43-502 Czechowice – Dziedzice, Pl. Jana Pawła II 1
Przedszkole Publiczne nr 2
43-502 Czechowice-Dziedzice, ul. ks. Piotra Skargi 4,
dz. nr 3788/857
Autor opracowania : mgr inż. Mirosław Zawartka
Upr. bud. nr SLK/2121/POOK/08
24
ZAKRES ROBÓT DLA CAŁEGO ZAMIERZENIA BUDOWLANEGO ORAZ
KOLEJNOŚĆ REALIZACJI POSZCZEGÓLNYCH OBIEKTÓW:
Przed przystąpieniem do prac należy przygotować zaplecze socjalne dla
pracowników w miejscu wyznaczonym przez Inwestora.
Teren placu budowy wydzielić należy ogrodzeniem i oznaczyć zgodnie z
przepisami.
Projektuje się ocieplenie ścian zewnętrznych, stropodachów oraz wymianę części
stolarki zewnętrznej.
Inwestycja dotyczy budynku Przedszkola Publicznego nr 2 zlokalizowanego w
Czechowicach - Dziedzicach, ul. ks. Piotra Skargi 4, dz. nr 3788/857.
WYKAZ ISTNIEJĄCYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH:
Na w.w. działce zlokalizowany jest przedmiotowy budynek użyteczności
publicznej.
WSKAZANIE ELEMENTÓW ZAGOSPODAROWANIA DZIAŁKI KTÓRE MOGĄ
STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI:
Podczas prac rozbiórkowych może zaistnieć ryzyko upadku elementów budynku:
elementy okładziny ściennej, okna, parapety ...
Podczas prac ziemnych może zaistnieć ryzyko osunięcia ziemi, wpadnięcia do
wykopu.
Przy pracach na wysokości niezbędne jest ustawienie rusztowań oraz urządzeń
dźwigowych, które muszą być zabezpieczone przed upadkiem narzędzi i
ewentualnych materiałów budowlanych. Teren prac musi być odpowiednio
oznaczony i zabezpieczony przed dostępem osób nieupoważnionych.
WSKAZANIE
DOTYCZĄCE
PRZEWIDYWANYCH
ZAGROŻEŃ
WYSTĘPUJĄCYCH PODCZAS REALIZACJI ROBÓT BUDOWLANYCH,
OKREŚLAJĄCE SKALĘ I RODZAJE ZAGROŻEŃ ORAZ MIEJSCE I CZAS ICH
WYSTĘPOWANIA:
− Prace rozbiórkowe, ziemne, montażowe, dekarskie i inne roboty budowlane
należy prowadzić z zachowaniem przepisów BHP.
− Prace na wysokości większej niż 5m winny być wykonywane przez
pracowników uprawnionych do prac na wysokości.
− Rusztowania powinny być zabezpieczone przed upadkiem z wysokości.
− Należy zapewnić wykonanie prac przez uprawnionych wykonawców
posiadających specjalistyczny sprzęt.
25
WSKAZANIE SPOSOBU PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW
PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT SZCZEGÓLNIE
NIEBEZPIECZNYCH:
Przed przystąpieniem do robót budowlanych pracownicy powinni zostać
przeszkoleni przez uprawnioną osobę do prowadzenia prac w przedmiotowym
zakresie.
WSKAZANIE
ŚRODKÓW
TECHNICZNYCH
I
ORGANIZACYJNYCH,
ZAPOBIEGAJĄCYCH
NIEBEZPIECZEŃSTWOM
WYNIKAJĄCYM
Z
WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO
ZAGROŻENIA ZDROWIA LUB W ICH SĄSIEDZTWIE, W TYM
ZAPEWNIAJĄCYCH
BEZPIECZNĄ
I
SPRAWNĄ
KOMUNIKACJĘ,
UMOŻLIWIAJĄCĄ SZYBKĄ EWAKUACJĘ NA WYPADEK POŻARU, AWARI I
INNYCH ZAGROŻEŃ:
− informację o sposobie prowadzenia instruktażu pracowników przed
wykonywaniem robót szczególnie niebezpiecznych, w tym określenie
postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia, konieczność stosowania przez
pracowników środków ochrony indywidualnej, zasady bezpośredniego nadzoru
nad pracami szczególnie niebezpiecznymi przez wyznaczone w tym celu osoby,
− określenie sposobu przechowywania i przemieszczania materiałów, wyrobów,
substancji oraz preparatów na terenie budowy,
− wskazanie miejsca przechowywania dokumentacji budowy oraz dokumentów
niezbędnych do prawidłowej eksploatacji maszyn i urządzeń technicznych.
26