Obrońca wieczny ludzi utrapionych

numer katalogowy: 46/XVI/A/0607/SATB
Obrońca wieczny ludzi utrapionych
psalm XXXV
(data pierwszego wydania: 1580)
muzyka: Mikołaj GOMÓŁKA
(1535? - 1609?)
słowa: Jan KOCHANOWSKI
(1530 - 1584)
&c ˙
Sopran
˙
œ œ
O - broń - ca
Alt
wie
&c ˙
œ œ
Vc ˙
œ œ
?c ˙
œ œ
wie
O - broń - ca
wie
-
& œ . œj œ œ œ
œ
& œ œ
S
œ.
Cie-bie w swo
A
Cie
T
-
V œ ˙
bie
? œ œ
˙
Cie-bie
B
Cie-bie w swo
czny
œ œ
œ œ
œ œ œ œ
j
œ œ
5
-
˙
-
œ.
ich krzyw-dach
œ bœ
u - tra -
œ.
u - tra -
œœ œ œ œ
œ œ
Do
j
œ #˙
˙
pio - nych,
u - tra
-
œ
œ
˙
˙
Do
#
sie
u
œ œ œ œ
œ
œ ˙
œ
b
b
-
œœ œ
œœ œœ œ œ œ œ
nie - zli - czo-nych Ja
œ.
sie
j
œ ˙
œ
œ œ œ œ
œ
œ ˙
ich krzyw-dach
2007 © Związek Chórów Kościelnych Caecilianum
Zarząd Główny: ul. Dewajtis 3 , 01-815 Warszawa
tel./fax: (22) 561 01 38 , e-mail: [email protected]
http://www.caecilianum.webd.pl
nie - zli - czo-nych Ja
sie
w
cie - kam.
sie
œ bœ
˙
U
œ
nie - zli - czo-nych Ja
œ
˙
Do
nie - zli - czo-nych Ja
œœ˙
Do
nych,
u - tra - pio - nych,
#
˙
pio - nych,
œ œ œ œ
œœ œ
w swo - ich krzyw-dach
-
lu - dzi
czny lu - dzi
w swo - ich krzyw-dach
œ
j
œ œ œ
czny lu - dzi
-
œ
j
œœ œ œ
œ.
czny lu - dzi
œ.
wie
O - broń - ca
Bas
-
˙
O - broń - ca
Tenor
œ œ
#
j
œ ˙
u - cie
u - cie
u - cie
U
w
U
-
kam.
-
w
kam.
U
w
-
kam.
Do uŜytku publicznego.
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm XXXV - Mikołaj GOMÓŁKA
PSALM XXXV
Iudica, Domine, nocentes me
1.
Obrońca wieczny ludzi utrapionych,
Do ciebie w swoich krzywdach niezliczonych
Ja się uciekam.
11.
Niestety na złe ludzi niewstydliwe
Wiodą to na mię, o czym me poczciwe
Serce nie myśli.
2.
Zastaw' się o mię, daj odpór gwałtowi,
Porwi broń i tarcz, pomóŜ człowiekowi
Uciśnionemu!
12.
Uprzejmość moje złością mi oddali,
Miasto ratunku samiŜ zasiadali
Na gardło moje.
3.
Zastąp', dobywszy ostrej szable swojej, .
Mym prześladowcom; rzeczŜe duszy mojej:
"Jam zdrowie twoje."
13.
A jam w ich zły czas w parcie (mój Bóg to wie)
Chodził i poszcząc Pana za ich zdrowie
Prosił ustawnie.
4.
Niechaj wstyd najdą, którzy mię szukają,
Niechaj sromotnie nazad uciekają,
Co mi źle myślą.
14.
Tak przyjaciela przyjaciel Ŝałuje,
Tak brata płacze brat, tak lamentuje
Syn po swej matce.
5.
Jako gwałtowny wicher niezgoniony
Proch po powietrzu niesie, tak i ony
Anioł niech pędzi!
15.
A oni się w mej pladze weselili
I schadzki o mnie tajemne czynili,
Chasza nikczemna:
6.
Niech ślizawice i ćmy niespędzone
Ich drogi będą, a ony strwoŜone
Anioł niech Ŝenie!
16.
Głodni pochlebcę czci mi uwłaczali,
Mną sobie gęby dworni wymywali
Darmojadowie.
7.
Bo na mię sidła bez winy stawiają,
Bez winy doły zdradliwe kopają
Zdrowie me łowiąc.
17.
O Panie, kiedyŜ wejźrzysz? Pozbaw' mię tych
Pośmiewców kiedy a broń od przeklętych
Lwów dusze mojej,
8.
BodajŜe się w swych sieciach połowili,
Bodaj się w tychŜe dołach potopili,
Które kopali!
18.
Abych Twą dobroć przy wielkim wyznawał
Ludzi zebraniu i Tobie oddawał
Chwałę powinna.
9.
A ja (da Pan Bóg!) pozbywszy trudności
Dnia wesołego uŜyję, a kości
Wszytki me rzeką:
19.
Niechaj radości Ŝadnej nie uŜywa
Zły człowiek ani sobą pochutnywa
Patrząc na mój Ŝal.
10.
"Panie, kto Tobie rówien? Ty ubogich
Trapić moŜniejszym nie dasz; Ty z rąk srogich
Nędzne wyrywasz."
20.
Cokolwiek mówią, wszystko uszczypliwie,
A w sercu myślą, jakoby zdradliwie
Podyć dobrego.
-2-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm XXXV - Mikołaj GOMÓŁKA
21.
Gęby do uszu na mię rozdziewili
Mówiąc: "Owasmy przecie nacieszyli
Chciwe swe oczy."
22.
Widzisz, o Panie, jawną krzywdę moje,
Nie racz jej milczeć; okaŜ bytność swoje
Przy mnie, swym słudze!
23.
Wstań a rozciągni swój sąd sprawiedliwy,
A uznaj, kto z nas praw jest, a kto krzywy,
Mój wieczny BoŜe!
24.
Osądź mię według swej sprawiedliwości,
A nie daj, Panie, przeklętej zazdrości
Pociechy ze mnie!
25.
Niechaj nie mówią: "Lubuj, duszo, teraz,
Oto nam w ręce wpadł, czegośmy nieraz
Sobie Ŝyczyli."
26.
BodajŜe jawnej nie uszli sromoty,
Którym nieszczęście i moje kłopoty
Dobrą myśl czynią!
27.
Bodaj zelŜywość i wieczną odnieśli
Hańbę na sobie, którzy się podnieśli
Hardzie przeciw mnie!
28.
A ludzie, którzy cnocie mej Ŝyczyli
Będą się jeszcze (da Bóg!) weselili
I rzeką potym:
29.
"Chwała bądź wieczna Bogu nawysszemu,
Który dopomóc raczył słudze swemu
W trudnościach jego."
30.
Język mój takŜe będzie szerzył, Panie,
Twą sprawiedliwość ani poprzestanie
Twej chwały wiecznie.
-3-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl