Nasi Patroni

Krzysztof Kamil Baczyński – Patron Gimnazjum-urodził się 22 stycznia 1921 roku. Ojciec Stanisław
Baczyoski walczył w Legionach Piłsudskiego, był działaczem plebiscytowym na Śląsku Cieszyoskim,
Spiszu i Orawie, walczył także w powstaniu śląskim. Po jego powrocie między nim, a jego żoną
Stefanią pojawiły się konflikty, dlatego też matka wyjechała z synem do Białegostoku, gdzie przez rok
pracowała jako nauczycielka. Zaraz jak wróciła do Warszawy odbył się chrzest Krzysztofa. Niestety nie
porozumienia małżeoskie narastały i po jakimś czasie doprowadziło to do rozpadu rodziny.
W wieku 6 lat Baczyoski rozpoczął naukę w szkole, gdzie uczył się 3 lata po czym ze względu na
zdrowie przerwał naukę na rok, a czwartą klasę przerobił w domu z matką. Krzysztof uczęszczał do
warszawskiego gimnazjum im. Stefana Batorego.
Zdał maturę niewiele tygodni przed wybuchem II Wojny Światowej.
Krzysztof był jednym z pierwszego pokolenia wychowanego i urodzonego w ojczyźnie, obdarzonej
własną paoszczyzną. A jednocześnie nikt nie doznał okrutniejszego losu niż jego rówieśnicy –
więźniowie hitlerowscy. Wiersz „wspomnienie” dotyczy wakacji które spędził w Jugosławie, a później
w Bukowinie Tatrzaoskiej. 1939 roku umiera ojciec Baczyoskiego, co powoduje większe oddanie się
twórczości poetyckiej i odmową wznowienia działalności w Spartakusie. Lata 1939 – 1944 były
twórcze dla Baczyoskiego ponieważ napisał ponad 500 utworów poetyckich. W koocu kwietnia
Baczyoski poznał Jerzego Andrzejewicza, od tamtej pory zostają przyjaciółmi, a dzięki tej znajomości
Krzysztof znalazł się w gronie członowych twórców podziemnej literatury tak jak Miłosz, Iwaszkiewicz,
a środowisko dowiedziało się o wybitnym talencie młodego poety.
Wszystkie lata okupacji Baczyoski spędził w Warszawie. Na tajnych Uniwersytetach studiował
polonistykę. Tam właśnie poznał o rok młodszą od siebie Barbarę Drabczyoską, której oświadcza się
w czerwcu. Między żoną, a matką Krzysztofa występują konflikty, z powodu których Stefania
wyprowadza się do Anina.
W styczniu 1943 roku Baczyoski otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie poetyckim. Od czerwca
został uczestnikiem podziemia. Wraz z kolegami tworzyli oddziały harcerskie „Szare Szeregi”. Już
wtedy wiedział że chce byd żołnierzem. Szczęście mu dopisało, pod koniec czerwca został żołnierzem
grup szturmowych szarych szeregów i objął dowództwo selekcji w plutonie „sad”. Po śmierci
Tadeusza Zawadzkiego została wprowadzona regionalizacja oddziałów GS (grup szturmowych) szare
szeregi w dyspozycji AK i powstał batalion „Zośka”.
K. K. Baczyoski ukooczył kurs szkoły podchorąży oraz otrzymał stopieo starszego strzelca. Jednak dla
wykształcenia wojskowego rzucił studia na Uniwersytecie, mimo to ukooczył pierwszy rok tajnej
polonistyki.
Rok później w lipcu przeszedł do batalionu „Parasol” na stanowisko zastępcy dowódcy II plutonu 3
kompani. 13 lipca poeta napisał swój ostatni wiersz pt. „Gdy za powietrza osłoną”.
Wybuch powstania zaskoczył Baczyoskiego i niemal całe dowództwo plutonu nie otrzymało rozkazu o
wybuchu. Następnego dnia Krzysztof dołączył do AK i wziął udział w zdobyciu placu „Blanka”.
4 sierpnia był najtragiczniejszym dniem ponieważ, Krzysztof Kamil Baczyoski poległ w gmachu
posterunku powstaoczego. Został on bowiem trafiony kulą w głowę, a miało to miejsce w wschodnim
skrzydle pałacu „Blanka” na pierwszym piętrze. Tego samego dnia odbył się pogrzeb poety na
dziedziocu ratusza. W tym miejscu gdzie po latach wzniesiono pomnik bohaterów Warszawy.
Baczyoski umarł w wieku 24 lat przedwcześnie, więc przez to tragicznie. Dojrzałośd osiągnął w sposób
szybki jego poezja to zdanie pełne i skooczone.
Grób Krzysztofa Kamila Baczyoskiego znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Co
roku uczniowie naszego gimnazjum wybierają się na grób poety by zapalid świeczkę i uporządkowad
grób.
HYMN GIMNAZJUM
Kurzem historii przeszłośd zasnuta
Wiatr dziejów wciąż nam towarzyszy
Lecz w sercech naszych gra piękna nuta
Kto umie słuchad – dźwięk jej usłyszy.
Ref.
Bo o Krzysztofie Kamilu śpiewa
O pięknie w jego wierszach zaklętych
Gdzie słowo nową formę przywdziewa
Stając się cudem niepojętym.
Czas wielkiej rzeźby jest nam łaskawy
Kolumbom dał karabin w dłonie
Ich pieśni znaczył mrokiem obawy
Naszej napisał radości płomieo.
Ref.
Bo o Krzysztofie Kamilu śpiewa
O pięknie w jego wierszach zaklętych
Gdzie słowo nową formę przywdziewa
Stając się cudem niepojętym.
Lotnictwo Polskie – Patron Liceum -sięga roku 1918, czasu I wojny światowej. Właściwie proces
powstawania lotnictwa rozpoczął się jeszcze przed odzyskaniem niepodległości. Trzeba tu zaznaczyd,
że polskie formacje powstawały na terenach zagranicznych, jednak Polacy, którzy tam służyli,
stanowili trzon powstałego później lotnictwa polskiego. Polski, wyniszczonej wojną, nie było stad
wtedy na jakąkolwiek produkcję na szerszą skalę. Sprzęt, który używano w budujących się dopiero
polskich formacjach, pochodził z arsenału paostw, w których formacja powstawała. Były to także
zdobycze z terenów wyzwolonych i zakupów realizowanych poza granicami.
Warto podkreślid, że wiele z nich zdobyto właśnie w Polsce, m.in. na lotniskach w Warszawie i
Poznaniu-Ławicy, Krakowie i Lwowie. Były to głównie samoloty wycofane z jednostek bojowych,
mocno wysłużone, wymagające remontów. Tak więc lotnictwo polskie używało sprzętu produkcji
niemieckiej, austriackiej, francuskiej, rosyjskiej, angielskiej.
Ale ponieważ Polacy jak wiadomo są pomysłowi w lotnictwie używali też „składaków” montowanych
z podzespołów pochodzących z różnych typów samolotów lub z dostarczonych wraków.
Jak daje się zauważyd, początki lotnictwa polskiego nieodłącznie wiążą się z lotnictwem wojskowym.
Pierwszy lot bojowy polskiego samolotu odbył się 5 listopada 1918 roku. Równocześnie utworzono
wtedy Dowództwo Wojsk Lotniczych-pierwszą organizację lotnictwa wojskowego.
Lotnictwo polskie, które rozpoczynało swój rozwój, wymusiło powstanie bazy szkoleniowej. Pierwszy
taki ośrodek powstał w Ławicy koło Poznania, gdzie zorganizowano Wyższą Szkołę Lotniczą, szkolącą
pilotów wojskowych.
W 1933 roku eskadry myśliwskie otrzymały nowy sprzęt w postaci samolotów polskiej konstrukcji P.7,
a w 1935 rozpoczęto przezbrajanie eskadr na nowsza wersję P.11. Jednak już po czterech latach, P.11
były przestarzałe w porównaniu z konstrukcjami zagranicznymi.
W marcu 1939 Sztab Lotnictwa przy Sztabie Głównym przy pojawiających się pogłoskach możliwości
wybuchu kolejnej wojny, przystąpił do przetwarzania sił lotniczych z organizacji pokojowej na
wojenną. Nie udało się to w pełni. Na początku II wojny światowej lotnictwo polskie dysponowało
zaledwie 400 samolotami, w dużej mierze przestarzałymi technicznie.
Polacy we wrześniu 1939 roku zestrzelili ponad 200 samolotów niemieckich. W 1940 rozpoczęto
formowanie 7 dywizjonów polskich we Francji, a po francuskiej klęsce polscy lotnicy przedostali sie
do Wielkiej Brytanii. Tu przeszli intensywne szkolenia i brali udział w walkach. Lotnictwo Polskie
uczestniczyło w działaniach bojowych RAF od sierpnia 1940 do maja 1945, wykonując zadania we
wszystkich ważniejszych operacjach na froncie zachodnim.
Szczególnie wsławił się Dywizjon 303 im. T. Kosciuszki, walczacy podczas bitwy o Anglię w 1940 r.
Polscy lotnicy walczyli również na froncie wschodnim.
Po II wojnie światowej, w latach 1945-1947 w polskim lotnictwie rozpoczęły się zmiany, które
polegały na rozformowaniu pułków, dywizji oraz korpusów, a w zamian tworzeniu pułków różnych
rodzajów lotnictwa.
Lata późniejsze to czas modernizacji sprzętu. W marcu 1947 została bowiem podpisana umowa z
ZSRR o dostawie sprzętu lotniczego. To wtedy rozpoczęto budowy fabryk lotniczych i modernizowano
ich wyposażenie. W 1952 r. przemysł lotniczy w Polsce byl na tyle rozwinięty, ze można było już
podjąd seryjną produkcją samolotów odrzutowych na licencji radzieckiej.
W 1962 r. Wojska Obrony Powietrznej Kraju uzyskały rangę samodzielnego rodzaju sił zbrojnych. Na
początku lat 60-tych lotnictwo myśliwskie otrzymało naddźwiękowe samoloty Mig-21. W 1968 r.
utworzono jednolite Wojska Lotnicze, jako samodzielny rodzaj sił zbrojnych. W latach 70-tych
następowały dalsze udoskonalenia techniczne i organizacyjne jednostek, zmodernizowano i
unowocześniono siec lotnisk, udoskonalono systemy zabezpieczenia lotów. Lotnictwo Wojskowe
każdego roku uczestniczyło wielokrotnie w dwiczeniach.
Obecnie Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej integrują się ze strukturami NATO.
HYMN LICEUM
My młodzi chcemy byd silni
poznawad tajniki gwiazd
Zwyciężad mądrością i wiedzą,
by szczęście zakwitło wśród nas
Ref.
Led w górę stalowy ptaku!
zdobywaj obszary wśród gwiazd
z uporem nas prowadź do czynu
bo przestrzeo jest nasza i czas.
Ref.
Przed nami przyszłośd otwarta,
urzeka niełatwy cel
i hasło „żyj dla ludzi”
otwiera nasz każdy dzieo.