Muzeum Miasta Łodzi_środa 24 września 2014_godz.18:00 70

Muzeum Miasta Łodzi_środa 24 września 2014_godz.18:00
70-lecie śmierci Henryka Szczyglińskiego
Obchody 70-lecia śmierci Henryka Szczyglińskiego (1881-1944), łódzkiego modernisty,
połączone z prezentacją pejzaży artysty wypożyczonych z Muzeum Narodowego w Krakowie
oraz z łódzkiej kolekcji prywatnej
24 września (środa), godz. 18:00
Miejsce: sala recepcyjna przed Galerią Mistrzów Polskich
Muzeum Miasta Łodzi, ul. Ogrodowa 15
Wstęp wolny
Tego dnia zapraszamy także na:
Godz. 16:15 Oprowadzanie kuratorskie po wystawie Perły z getta,
http://www.muzeum-lodz.pl/pl/muzeum/wiadomoci/722-oprowadzanie-kuratorskie-powystawie-qpery-z-gettaq
Godz. 17:00 Oprowadzanie po nowym Gabinecie Profesora Jana Karskiego,
http://www.muzeum-lodz.pl/pl/muzeum/wiadomoci/723-oprowadzanie-po-nowym-gabinecieprofesora-jana-karskiego
HENRYK SZCZYGLIŃSKI ((1881 - 1944)-pejzażysta, który współtworzył kabaret„Zielony
Balonik”
Henryk Szczygliński przyszedł na świat w Łodzi w 1881 roku. Edukację artystyczną
rozpoczął w łódzkiej Szkole Rysunkowej Witolda Wołczaskiego. Naukę malarskiego
rzemiosła kontynuował on w monachijskiej pracowni Stanisława Grocholskiego – wybitnego
pedagoga, u którego kształcił się także Gustaw Gwozdecki. Po niedługim czasie Szczygliński
powrócił do Polski i zaczął doskonalić swój warsztat pod okiem Jacka Malczewskiego, a
później także Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza i Jana Stanisławskiego –
profesorów Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie.
Henryk Szczygliński przebywał w Krakowie do 1914 roku. W tym czasie był on aktywnym
uczestnikiem wielu przedsięwzięć kulturalnych. Artysta współpracował między innymi z
„Zielonym Balonikiem” – najbardziej znanym kabaretem początku dwudziestego wieku,
którego spektakle przyciągały najsłynniejszych poetów, pisarzy, malarzy oraz
karykaturzystów. Henryk Szczygliński był odpowiedzialny głównie za oprawę plastyczną,
którą współtworzył wraz z Witoldem Wojtkiewiczem, Alfonsem Karpińskim, Stanisławem
Kamockim, Kazimierzem Sichulskim i innymi.
Podczas I wojny światowej artysta walczył w szeregach Legionów Polskich. W 1917 roku
Szczygliński przeniósł się na stałe do Warszawy, a rok później został członkiem Towarzystwa
Artystów Polskich „Sztuka”. Kilka lat później malarz objął posadę prezesa Warszawskiego
Towarzystwa Artystycznego.
Henryk Szczygliński zginął w Powstaniu Warszawskim w 1944 roku.
Debiut artystyczny malarza odbył się w 1901 roku - od tego czasu jego prace regularnie
pojawiały się na polskich i zagranicznych wystawach. Henryk Szczygliński malował głównie
pejzaże, z których większość przedstawiała krakowskie zabytki i parki oraz widoki z
okolicznych wiosek. Nazwisko artysty rozsławiły także nastrojowe nokturny, w których
często dostrzec można inspirację stylem secesyjnym. Wyraża się ona zwykle w dekoracyjnym
wyprofilowaniu gałęzi wysmukłych drzew, przedstawianych często w zimowej aurze.
Alejkami miejskich zieleńców z płócien Szczyglińskiego suną niekiedy sylwetowo ujęte
postacie, takie jak damy z parasolkami w dziele zatytułowanym „Park”. W nikłym świetle
zapadającego już zmierzchu jaśnieją ich białe oraz czerwone suknie, które z daleka
przypominają wielobarwne pąki kwiatów, rozkwitłe w samym sercu spacerowego ogrodu.
Dopiero po chwili naszym oczom ukazuje się schowany za drzewami mężczyzna w białych
spodniach – cel, do którego zmierzają oświetlone księżycowym blaskiem damy. Czy to urok
parku sprawił, że nie zauważyły zapadającego zmierzchu? A może celowo wybrały się na
wieczorną przechadzkę, by delektować się bijącym od olbrzymich drzew spokojem i ciszą
pozbawionego spacerowiczów zieleńca? Intrygująca tajemniczość obrazu oraz nastrojowy
charakter nokturnu Henryka Szczyglińskiego prowokują do snucia wciąż nowych domysłów
na temat rozwiązania tej zagadki. Zaledwie trzy barwne plamy wystarczyły, by malarz
przekształcił zwykły nokturn w enigmatyczną historię z wieloma niewiadomymi.
Nie wszystkie obrazy Henryka Szczyglińskiego przedstawiają jednak krajobrazy rozświetlone
jedynie blaskiem księżyca. Dorobek artystyczny malarza obfituje też w takie dzieła, jak
jaśniejąca pastelowymi odcieniami fioletu, błękitu i bieli „Zagroda wiejska” czy obraz
zatytułowany „Przed cerkwią”, który przedstawia jasną bryłę świątyni, otoczoną niewielkimi
sylwetkami wiernych. Oprócz pejzaży znane są również martwe natury autorstwa Henryka
Szczyglińskiego.