ŻYCIE TO NAJPIĘKNIEJSZA BAŚŃ Refleksje po XII Małopolskim

Małgorzata Modzelewska
ŻYCIE TO NAJPIĘKNIEJSZA BAŚŃ
Refleksje
po XII Małopolskim Konkursie Literackim i Plastycznym „Co kto może wymyślić?”
Hasło tegorocznego konkursu „Co kto może wymyślić?” zostało zaczerpnięte z baśni Hansa
Christiana Andersena po tym właśnie tytułem. -Wokół nas jest pod dostatkiem tematów do
pisania i opowiadania, o ile się umie opowiadać – podkreślał duński baśniopisarz,
zaznaczając, że Możesz czerpać z chwastów rosnących na ziemi. Z płynącej i stojącej wody,
ale musisz wiedzieć, jak pochwycić promień słoneczny. Wypróbuj moje okulary, wsadź sobie
do ucha słuchawkę[…] i przestań myśleć o sobie samym!”.
W baśniowych krainach laureatów naszego konkursu świat wyobraźni przenika się ze
światem, w którym żyjemy. Nawet w najbardziej fantastycznych opowieściach pojawiały się
obrazy, które mogły nam się wydać dziwnie znajome. To, co niemożliwe, okazywało się na
wyciągnięcie ręki. Jednakże jeden warunek musiał być spełniony. Podkreślało to wielu
uczniów: Zawsze ale to zawsze powtarzaj sobie: Dam radę! Uwierzę w siebie!
Jak w kalejdoskopie zmieniały się baśniowe krainy, lecz we wszystkich pracach dzieci widać
przywiązanie do tradycyjnych wartości, jakimi są: rodzina oraz solidarność z innymi, a także
otwartość na drugiego człowieka, brak zgody na niesprawiedliwość społeczną i przemożna
wiara w zwycięstwo dobra nad złem.
Zajrzyjmy zatem do nagrodzonych prac:
Laureatką nagrody I stopnia w klasach młodszych jest Sara Kralka, autorka książeczki
pt. „Magiczna kraina”, opowiadającej historię małej Laury tęskniącej za mamą, która
wyjechała do pracy w Niemczech. Pewnego razu, jak to w baśniach bywa, otworzyły się
drzwi jednego z obrazów namalowanych przez tatę dziewczynki. Laura przeszła przez nie do
Magicznej Krainy, niczym Alicja w Krainie Czarów. Miała tu wiele przygód i okazała dobre
serce księżniczce, za co w nagrodę król podarował jej bilet powrotny dla mamy oraz skrzynię
pełną pieniędzy. Teraz mogli otworzyć rodzinną kawiarnię, gdzie jak pisze Sara – kawa
kosztowała 5 zł, kawa z mlekiem 7 zł, a kawa z mlekiem i cukrem 9 zł…
Ex aequo I miejsce zdobyła również Milena Smajdor za wiersz, w którym opisała swoją
Krainę Marzeń. Puenta wiersza znakomicie koresponduje z pracą Sary:
Rodzice czas dla dzieci mają
Bo pieniądz tutaj się nie liczy
Nie ma tu rozstań i tęsknoty,
Bo wszyscy wrócili z zagranicy
Szymon Bożęcki - laureat nagrody II stopnia w pracy pt. „Miętus” nawiązał do poetyki baśni
Andersena, który często w swoich utworach nadawał przedmiotom cechy ludzkie i
pokazywał, iż to, że ktoś jest „inny” wcale niż znaczy, że gorszy. Tak właśnie było z
tytułowym Miętusem, którego nikt nie chciał spróbować. Sporo czasu upłynęło, zanim
krasnale skosztowały rosnącego na drzewach cukierka miętowego i przekonały się, jaki jest
odświeżający i smaczny. Od tej chwili - jak pisze Szymon - miętusy żyły sobie szczęśliwie
razem ze swoimi sąsiadami owocowymi cukierkami.
Podobnie było z Anakinem, bohaterem baśni Alicji Janik pt. „Niezwykły koń”, laureatki
nagrody II stopnia. Małego Anakina szybko osierociła matka. Źrebak został sam na świecie,
na dodatek na jego czole i grzbiecie pojawiły się dziwne zgrubienia. Koledzy wyśmiewali się
z niego, że jest odmieńcem, lecz konik z czasem zamienił się w jednorożca, tak jak kiedyś
brzydkie kaczątko przemieniło się w pięknego łabędzia. Odleciał w poszukiwaniu ojca,
odnalazł go u czarnoksiężnika i oswobodził magicznym rogiem. A później żyli długo i
szczęśliwie…
Szymon Foltyn, laureat nagrody III stopnia, w baśni „Wesołe Serduszko” przedstawił historię
narysowanego przez siebie czerwonego serca. Serduszko bardzo się przestraszyło, gdy
usłyszało, że chłopiec chce je wyciąć. Szukało ratunku, krzycząc: Boję się! Czuję, że zginę!
Ale w ostatecznym rozrachunku miało więcej szczęścia niż niejeden z bohaterów baśni
Andersena, gdyż stało się prezentem dla mamy. Mama nie wyrzuciła go na śmietnik, lecz
przykleiła na szafkę, mówiąc To serduszko jest bardzo ładne. Odtąd już niczego się nie bało,
na dodatek Szymon wyciął jeszcze kilka innych serc i nie było ono samotne.
Wyróżniona praca Filipa Sawickiego pt. „Zamykając oczy” to opis planety, na której
wszystko jest zrobione ze słodyczy – i tak na przykład drzewa mają korony z waty cukrowej,
owoce oblane są czekoladą, domy zbudowane z piernika, a w rzekach zamiast wody płyną
trzy rodzaje mleka: waniliowe, truskawkowe i czekoladowe. Każda pora roku ma też swoje
słodkie atrakcje. Ich opis jest niezwykle sugestywny i apetyczny. Czytając baśń Filipa, nawet
ten, kto nie jest łasuchem, ma chęć sięgnąć po spadające z nieba przysmaki i najeść się nmi
do woli.
Wyróżniona praca Filipa Bąka pt. „Wielka galaktyczna zamiana planet” to baśń o dwóch
królach Kirittitim XII i Thinki Winkim, którzy dokonali międzyplanetarnej zamiany miejsc
wraz ze swoimi podwładnymi, niezadowolonymi z dotychczasowego życia na swojej
planecie. Niestety, okazało się jednak, że w nowym świecie wszyscy byli nieszczęśliwi, gdyż
jak orzekli Myśliciele obu ciał niebieskich, nie można być szczęśliwym bez wspomnień
miejsc, których nie da się oglądać, dotknąć i poczuć.
Elżbieta Roch
Życie to najpiękniejsza baśń
W baśniach uczniów klas starszych często pojawia się babcia, która podobnie jak u
Andersena, ukazana jest jako opoka rodziny i dobra wróżka. W magicznych krainach można
teleportować się w czasie. Każda z nich rządzi się swoimi prawami, pełna jest
najdziwniejszych stworów i przedmiotów, posiadających szczególną moc. W tym świecie
wszystko może się zdarzyć, zależy to tylko od człowieka…
Magiczna walizka w pracy Weroniki Kułacz, dzięki niezwykłym zdolnościom babci Anny
zamienia się w łódkę, która płynie na Wyspę Zdrowie, gdzie w Pałacu Życie oczekują na
bohaterkę rodzice, czyli Królowa Aspiryna Łagodna i Król Syrop Pierwszy. A gdy potężny
sztorm zatapia jej wyspę, babcia, niczym dobra wróżka, zaprasza wnuczkę do kolejnego rejsu,
tym razem na Wyspę Nadziei.
Afrach – główna bohaterka opowiadania Julii Grzeni- to 8-letnia dziewczynka, mieszkająca
w Syrii. Z powodu panującej tam wojny jej rodzice podejmują decyzję o wyjeździe do
Europy. W czasie kilkugodzinnej podróży pontonem dziewczynka zasypia i śni o pięknym
mieście Arabis, któremu też grozi wielkie niebezpieczeństwo ze strony złych
czarnoksiężników. Dzięki magicznemu pierścieniowi, a przede wszystkim dzięki wierze, że
jej się uda pokonać zło, dziewczynka ratuje magiczną krainę.
Agnieszka Kurowska przedstawia historię życia Wiktora, wychowanka domu dziecka,
którego ulubionym miejscem jest biblioteka. To jego schronienie przed nieprzychylnym
światem. Pewnego dnia znajduje w bibliotece wisiorek w kształcie czterolistnej koniczyny.
Wierzy, że to dzięki niemu spotyka psa, który staje się jego przyjacielem. Wraz z psem
Smokiem przeżywa niezwykłe przygody. I nie ma znaczenia fakt, że dzieją się one tylko w
jego wyobraźni.
„Co można wymyślić?”- pyta w tytule Olga Sadurska. Można wymyślić baśń o babci. Tym
razem babcia nie opowiada wnuczce bajek- sama jest bohaterką bajki. W czasie snu przenosi
się do świata marzeń i tam spotyka Czerwonego Kapturka, Dziewczynkę z zapałkami, a
nawet Hansa Christiana Andersena, który jej obiecuje, że opowie jej bajkę o życiu
dziewczynki, która nosiła do wioski granaty od partyzantów jeżeli zdecyduje się nie wracać
do domu i rodziny i z nim pozostanie.
Kacper- główny bohater opowiadania Agaty Świderskiej mieszka w sierocińcu i marzy o
tym, aby mieć rodziców i prawdziwy dom. W końcu jego marzenie się spełnia i dzięki swej
odwadze i szczerości trafia do podniebnej krainy, której właścicielem jest Antoine de
Saint- Exupery. Teraz będzie wiódł życie z bohaterami tego niezwykłego lotnika –Małym
Księciem, różyczką, lisem i Trombusiami, dziwnymi istotami, które wprowadziły do
podniebnej krainy dużo radości.
W pracy Karoliny Kułacz Janek, biegnąc za psem Prążkiem, wpada do studni, a tam spotyka
sympatyczna rodzinę, która okazuje mu wiele ciepła i serdeczności, a tego właśnie brakowało
mu w jego prawdziwej rodzinie. Gdy chłopiec z pomocą strażaka, który twierdzi, że jest
Hansem Christianem Andersenem, wraca do swojego świata, przekonuje się, że jego rodzice
też go kochają.
W Krainie Wiecznej Zabawy Bartłomieja Podsiadły są tylko dwie pory roku: lato oraz zima.
Latem ziemię porasta trawa w kolorze tęczowym, a góry pokryte są mleczną czekoladą. Zimą
zamiast śniegu pojawia się biała czekolada. Ludzie żyją tu spokojnie, są pogodni, życzliwi,
niemal każdy dzień spędzają na wesołej zabawie.
W swoim wierszu Zuzanna Skurzyńska opisała baśniową krainę, w której są „piękne skarby
i dziwy, w której nie ma strachów, niczego bać się nie trzeba, życie beztrosko mija, nikt łez
nie wylewa”. W tej krainie pełno rajskich plaż i drzew palmowych. A jej sercem jest
wodospad czekoladowy, „który przyprawia wszystkich o niezły zawrót głowy”.
W pracy Szymona Filipca główny bohater pisze baśń o swoim ogrodzie, w którym jesienny
Król Żywiołów daje popis swoich umiejętności. „ Brzozy ubrane zostały w żółtopomarańczowe sukienki liści”. A modrzew cały wyzłocony, najeżony igłami, jak waleczny
wojownik, stanął na baczność.
„W mojej krainie wyobraźni zawsze jest czas na postój i odpoczynek”- pisze Jan Skalski. Ta
kraina nazywa się Relaxum . W Relaxum czas można zatrzymać, przyspieszyć lub cofnąć. Tu
nie ma tyranów i niebezpieczeństw. Są za to heroiczne i fantastyczne przygody. To kraina
spełniania życiowych marzeń- wystarczy zerwać źdźbło i wypowiedzieć marzenie, a ono się
spełnia.
Natalia Mazurek wymyśliła opowieść o dziewczynce Sarze, która za sprawą magicznych
słuchawek przeniosła się do niezwykłej krainy, którą sama, kiedyś, w chwilach smutku,
wymyśliła. Pobyt w tej krainie, którą nazwała Nowym Światem, sprawił, że stała się radosną,
pełną życia istotą.
Bohaterka opowiadania Julii Gałązki „Dwa światy, jedno serce” , Hana, przeżyła wielką,
osobistą tragedię. Mając 12 lat straciła najpierw ojca, a wkrótce potem matkę. Siły dodawały
jej słowa matki, która przed śmiercią podarowała córce magiczny pamiętnik. Wkrótce
dziewczynka miała okazję przekonać się, jak niezwykłą posiadał on moc.
Główny bohater opowiadania Emilii Mowczan- profesor Albertus jest właścicielem Krainy
Wyobraźni i oprowadza nas po jej wybranych zakątkach. Jego kraina nie składa się z materii,
ale z połączonych w jedno: wspomnień i marzeń. Mamy tu więc: Krainę Przeszłości, Krainę
Jutra, Krainę Dziecięcych Marzeń, a nawet Krainę Schematu na Idealną Przyszłość.
Na „Wyspę Szczęścia” Karoliny Dziubek można dostać się jedynie za pomocą snów. W
stolicy o nazwie Kolorowa Tęcza Radości znajduje się Zamek Uśmiechu . Na północy wyspy
wznoszą się Góry Lukrowe, a na Owocowej Górze leży, pokryte białym puchem, miasto
Smak. Puszcza Chichotów to miejsce spotkań z przyjaciółmi, a w miejscowości Rodzina
wszystkie dzieci mają mamę i tatę i całe dnie spędzają razem, bawiąc się i rozmawiając.
„Magiczne tabletki” w pracy Laury Morawskiej miały zdolność uleczania różnych chorób:
cukrzycy, migreny, nerwowości oraz bezsenności. To dzięki nim najbliżsi głównej bohaterki
mogli odzyskać zdrowie a ona przekonała się, że życie to ciągłe wybory.
……………………………………………………………………………………………….
Dziewięcioletnia dziewczynka Sophie- bohaterka opowiadania Oli Kozoduj- traci w
wypadku samochodowym całą rodzinę. Adoptuje ją ciocia Elania, która ma opinię osoby
nieczułej i niewrażliwej na los innych. W czasie snu Sophie trafia do krainy swojej
wyobraźni, gdzie przekonuje się , że wszystko jest możliwe, jeśli się tego naprawdę chce i
stale dąży do obranego celu.
Monika Wójtowicz zaprasza wszystkich do apetycznej krainy, gdzie można wieść słodkie
życie. To niezwykłe miejsce opływa rzeka, przez którą wiedzie czekoladowy most. Batoniki
rosną tu jak ziemniaki, a na drzewach- lizaki. Domy zbudowane z piernika ozdobionego
gęstym lukrem przypominają domek Baby Jagi. Krainę wypełnia szczęście i słodka
atmosfera, której trudno się oprzeć.
Ewa Modzelewska
PODSUMOWUJĄC
Dzieci stworzyły prace wielokrotnie zaskakujące swą dojrzałością i podejściem do aktualnych
problemów społecznych. Wyobraźnia i wiara w spełnienie marzeń stają się dla nich
największą pomocą w walce z przeciwnościami losu, takimi jak śmierć najbliższych, wyjazd
za granicę ukochanych rodziców, choroby nowotworowe czy brak społecznej akceptacji
wobec odmiennej kultury jak w przypadku bajki Julii Grzeni o uchodźcach. Prace dzieci
pokazują, że na marzenia nigdy nie jest za późno, nie można się ich bać, bo urzeczywistniają
się one również w prawdziwym życiu, a nie tylko w najpiękniejszej bajce.
Marta Czekaj
CZAS WYOBRAŹNI
Prace plastyczne nadesłane na tegoroczny konkurs charakteryzowały się ponadprzeciętną dojrzałością
artystyczną. Prace te przenoszą nas w fantastyczny świat wyobraźni dziecięcej, w podróż po
rozmaitych baśniowych krainach:
Fabian Kmak w swojej pracy „Zaczarowany świat”: zabiera nas drogą wykładaną złotymi monetami
do zamku, którego broni ogromny, zielony, ziejący ogniem smok. Przed nami roztacza się przepiękny
krajobraz, gdzie w oddali widzimy szczyty gór, a po niebie płyną obłoki wyglądające jak kamyki.
Praca bardzo dojrzała jak na dziecko klasy I, z perspektywą, żywą kolorystyką, wykonana techniką
rysunkowo – malarską.
Dominika Byrka w pracy „Tęczowa kraina” przenosi nas na drugi koniec tęczy, gdzie wszystko jest
kolorowe, ludzie są szczęśliwi i uśmiechnięci. Praca wykonana techniką mieszaną, z wykorzystaniem
plasteliny, pasteli, farb i pisaków.
Milena Byrska w pracy „Kraina słodkości” wykonanej w technice mieszanej, z wykorzystaniem
plasteliny i pasteli, kusi nas wspaniałymi kolorowymi lizakami, a ciasteczkowy chłopiec zaprasza nas
do domku z piernika. Kolorystyka przyprawia o zawrót głowy, z nieba spada lentilkowy deszcz. Na
widok tej pracy aż cieknie ślinka na słodkie co nieco.
Wiktoria Damasiewicz w pracy „Siedem księżniczek’”, zgodnie z tytułem namalowała 7 bohaterek.
Każda jest złotowłosa, lecz w zupełnie innej sukience. Krainę tę zamieszkują też kolorowe stworki nie wiadomo czy ślimaczki, czy żółwie, różowe dżdżownice w okularach, pełno jest też kwiatów i
kolorowych drzew. Pracę charakteryzują jaskrawe kolory.. Do jej stworzenia wykorzystano farby i
bibułę.
Piotr Damasiewicz w pracy „ W nieznanej baśniowej krainie” przedstawia szereg nieznanych
nikomu wcześniej baśniowych stworzeń: króla ślimaka, latające strzały, skaczące jabłuszka, A
wszyscy oni chcą dotrzeć do zamku na nieznanym wzgórzu, w którym rządzi król Strzała. .Mamy też
tutaj przybyszów z naszego świata: świnkę i baranka. W pracy tej szczególnie malarskie są nieznane
wzgórza, skąpane w słońcu. Praca wykonana techniką mieszaną – pastelami tłustymi i farbą.
Paulina Faberska w pracy wyklejanej brokatem przedstawia płynącego po niebie pegaza na tle
zachodzącego słońca. Pegaz zmierza do czarodziejskiego zamku. Praca skrzy się wszystkimi kolorami
tęczy, mieni srebrem, złotem i szafirem. Wykonana jest w bardzo żmudnej technice.
Natalia Januszek w pracy „Koralikowe krasnale z Koralowej Krainy” pokazała nam wesołe krasnale
z koralików, zamieszkujące koralikowy świat, w którym żyją świecące się cekinowe rybki i słonie, a
na drzewach rosną cekinowe listki. Kwiatki zakwitają niczym drogocenne kamienie, symbolizujące
bogactwo wyobraźni. Praca wykonana w technice kolażu., z wykorzystaniem wielu materiałów.
Igor Mazur w pracy „Moja smocza kraina” odmalował wspaniały zamek z mnogością wież i
otworów strzelniczych, głęboką fosą, i jak na prawdziwy zamek przystało – mostem zwodzonym.
Zamek musi być wielki i dobrze ufortyfikowany, skoro ma dać odpór olbrzymiemu skrzydlatemu
czerwonemu smokowi, który zieje ogniem. Praca zachwyca detalami i bardzo wprawnym rysunkiem.
Nadia Łubik w pracy „Podwodny świat” przedstawia nam w pastelowych barwach świat małej
syrenki, która uśmiecha się nieśmiało, chcąc dołączyć do nas. Słonce odbija się w toni wody w toni,
tworząc barwne refleksy. W oddali zaś widzimy zamek i domy na brzegu. Zastosowana technika
akwarelowa sprawia, że jesteśmy gotowi uwierzyć w skryty w oceanie podwodny świat. Praca
wykonana z rozmachem.
Paulina Kogut w pracy „Motylkowa księżniczka” wykonanej w technice qullingu , wymagającej
wiele czasu i cierpliwości, zaproponowała nam portret być może spokrewnionej z Calineczką
uskrzydlonej księżniczki wśród kwiatów, której towarzyszy motylek. Praca wykonana bardzo
starannie, z przemyślaną kompozycją.
Gabriela Rotter w pracy „Czas wyobraźni” przenosi nas w świat, w którym czas płynie kolorowo, a
każdy zagajnik opowiada nam swoją historię. Dziewczynka w niebieskiej sukience, być może sama
autorka, zabiera nas w podróż do świata dziecięcej wyobraźni z kolorowymi grzybami, rodem z Alicji
w Krainie Czarów i tylko rozglądamy się za kotem Chesterem. Praca barwna, malowana farbami
plakatowymi, poprawnie skomponowana, pełna symboli - z zegarowym drzewem, odmierzającym
czas wyobraźni. Na pierwszym planie widać książkowe drzewa, a w oddali zamek, o którym marzy
każda dziewczynka, która chce być księżniczką.
Natasza Kostenko w pracy „Gdzieś za końcem tęczy” malowanej temperą i kredkami akwarelowymi
zabiera nas w świat w kolorach tęczy, który zamieszkują tajemnicze stwory, kryjące się pomiędzy
korzeniami rozłożystego drzewa. Krainę tę porastają rośliny przypominające koralowce i ukwiały z
baśni o Małej Syrence, a w powietrzu fruwają kolorowe kleksy, pan profesor z przyjemnością dodałby
do zupy. Praca bardzo dojrzała kompozycyjnie. Pomimo ograniczonej palety barw, przyciąga wzrok.
Marysia Suchodolska zaproponowała nam pracę do schrupania z czekoladową ścieżką, wzdłuż
której rosną słodkie pianki. Drzewa w tej krainie to wata cukrowa i lizaki. A domek przypominający
chatkę z bajki o Jasiu i Małgosi zaprasza nas do środka truskawkowym aromatem. Można tam dojść
drogą z popcornu. Chmurki przypominają lody malinowe. A strudzony wędrowiec po tej krainie może
się poczęstować lodami wszystkich smaków chrupiących wafelkach. Praca wykonana pastelą suchą w
pastelowych barwach. Dominuje w niej róż, ulubiony kolor dziewczynek.
Weronika Grabczak – praca ta przyciąga wzrok bogactwem kolorów i wzorów. Mamy tutaj tęczowa
drogę i dwa majestatyczne wodospady- błękitny i różowy. Kolorowe pagody przycupnęły śród
prastarych drzew wiśniowych okrytych różowym kwieciem i kolorowymi lizakami. Praca wykonana
w bardzo żmudnej technice, cienkopisami, pisakami, autorka wykazała się duża pomysłowością,
ukazując wodę płynącą z różną prędkością..
Malwina Sarmacka w pracy „Kraina czterech żywiołów” ukazuje piękne dzikie konie w galopie. Na
pierwszym planie mamy konia symbolizującego żywioł ognia z płomienistą grzywą , w oddali
widzimy trzy żywioły wodę, powietrze i ziemię. Ten świat jest równie dynamiczny jak same żywioły
– widzimy płynącą lawę, rwącą rzekę a na niebie kotłują się chmury, widać rozbłyski piorunów. Praca
wykonana farbami plakatowymi, kompozycja dynamiczna, a sposób prowadzenia pędzla przez
autorkę doskonale nawiązuje do tytułu pracy.
Karol Babiński w pracy „Świat z lotu ptaka” wykonanej w technice wydrapywani ukazują mknące
w przestworzach ptaki , które pozwalają nam obserwować wzgórza na których widzimy małe domki,
owocowe sady. Pomimo, że dużą część pracy stanowi czerń praca jest pełna słońca. Czujemy radość
lotu ptaków
Rozalia Walkosz zabiera nas do swojej „Magicznej Krainy”. Kraina ta znajduje się wśród chmur, w
koronach drzew. Dziewczynka którą widzimy na obrazie otoczona jest motylami. Z chmur zaś
wyłaniają się zwierzęta- koza i lew. Wśród gałęzi przycupnął nietoperz. Praca wykonana technika
mieszaną, autorka wykorzystała pastele olejne, farby akrylowe i żelowe. W pracy dominują barwy
chłodne.
W pracy Liliany Walkosz „ Moja podróż do świata snów” wędrujemy wraz z dziewczynką wśród
olbrzymich liści Towarzyszą nam magiczne stworzenia feniks i jednorożec. W oddali zaś widać wieże
fioletowego zamku. Praca pełna kolorów, połyskując złotem , na nad niebem unosi się uśmiechnięte
słoneczko.
Praca Katarzyny Niemczyk „Surrealistyczna kraina mojej wyobraźni” malowana na desce
nawiązuje do prac Pablo Picassa. Ukazuje podwójny portret mężczyzny i kobiety, którzy przenikają
się nawzajem. Nie jesteśmy pewni, gdzie zaczyna pierwsze, a kończy się drugie. Intrygują nas też
intensywne barwy, które wprowadzają światło w księżycową noc. Praca wykonana techniką kolażu, z
przewagą elementów malowanych
Praca Franciszka Zarębskiego „Głębia wyobraźni” malowana jest czernią. Kłębią się w niej
tajemnicze kształty, pośrodku zaś widzimy zielono fluorescencyjne plamy, przypominające
stworzenia z morskich głębin mogą być to olbrzymie ryby z własną luminescencją, jak i maleńkie
radiolarie urzekające ażurowością swoich pancerzyków.
Marlena Midowicz w pracy „W moim śnie” ukazuje wśród granatowej nocy pająki tkające swoją
sieć, w którą chwytają gwiazdy. Na księżycu przyczaił się chiński smok, a magiczne drzewo
przygląda nam się wieloma oczami. Biały jeleń z ognistą kulą w porożu przyniesie nam szczęście.
Praca wykonana farbami akrylowymi.
Zuzanna Rawicka w „Baśni o różanych ludkach” przedstawia wśród pięknie namalowanych róż o
delikatnych pastelowych barwach wesołe ludki, które wydają się bawić z nami w chowanego. Autorka
pracy wprawnie posługując się trudną techniką akwareli, oddała w pełni delikatny charakter różanego
świata
Magdalena Kraciuk w pracy „Tęczowa Kraina” przedstawiła bogactwo baśniowej krainy. Mamy tu
domek Baby Jagi, kota w butach, małą Syrenkę magiczną fasolę, i wiele innych baśniowych światów,
które przenikają się nawzajem. Praca urzeka wielością szczegółów i starannością wykonania.
Magdalena Wójtowicz w pracy „Kraina liter” zaprezentowała zupełnie inne niż wszyscy podejście
do tematu. Litery są jak cegiełki, Dzięki nim autor może budować słowa, które płynąc tworzą
opowieść. Praca wykonana techniką rysunkową pisakami i kredką.
Piotr Kumięga w pracy „Dolina Smoków” malarsko przedstawia krainę, gdzie smoki tworzą jedność
z magicznym światem, wyłaniając się z niego jak z mgły. Autor zadbał o to, by potwory miały łuski,
żeby zionęły straszliwym ogniem, Praca bardzo malarska, urzekająca różnorodnością faktur,
wykorzystująca technikę tempery..
Gabriela Ruchała w swojej pracy „Magioland” zabiera nas do wymarzonej krainy dziewczynek,
gdzie piękna królewna i książę przechadzają się po baśniowo kolorowym ogrodzie. Towarzyszą im
elfy oraz jednorożec. Na niebie zawsze króluje tęcza, a chmury są z waty cukroowej. Praca w
technice rysunkowej kredki, pastele, pisaki.
Nadesłane prace były bardzo różnorodne, nie mniej jeden z tematów pojawiał się dość często –
słodkości: być może odzwierciedla to umiłowanie dzieci dla łakoci, a może wierzą, że gdyby dorośli
częściej sięgali po te słodkie smakołyki, świat byłby lepszy. Często też pojawiały się smoki ,
księżniczki i inne magiczne istoty. W pracach zakwitały przepiękne ogrody, zapierające dech w
piersiach bogactwem barw oraz zastosowanymi technikami plastycznymi. Wiele z prac
charakteryzowało się ponadprzeciętną dojrzałością artystyczną.