uroczystoœć - Parafia św. Pawła w Wieliczce

uroczystoœć - Parafia św. Pawła w Wieliczce

Gazetka Parafii p.w. Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy
Wieliczka - Krzyszkowice
ROK 4
CZERWIEC 2006
Nr 6/33
UROCZYSTOή
POŒWIÊCENIA PLACU BUDOWY
BUDOWY,,
WMUROW
ANIA KAMIENIA WÊGIELNEGO
WMUROWANIA
I AKTU EREKCYJNEGO
POD BUDOWÊ KOŒCIO£A
W P
ARAFII WIELICZKA - KRZYSZKOWICE
PARAFII
BOGUR
CA
DZI-
27 czer
wca 2006
czerwca
„
K oœció³
jest wspólnot¹ ludzi wierz¹cych, którzy wyznaj¹ Boga ¿ywego
i wyznaj¹ - tak jak Piotr - ¿e Chrystus jest Synem Bo¿ym, Odkupicielem
Œwiata. Wy, drodzy Bracia i Siostry, jesteœcie cz¹stk¹ tej wielkiej wspólnoty
Koœcio³a zbudowanego na Piotrze. Wraz z waszym biskupem, wraz
z papie¿em g³osicie i wyznajecie wiarê w Syna Bo¿ego i na tej wierze opieracie
ca³e wasze ¿ycie osobiste, rodzinne zawodowe. W ten sposób jesteœcie
uczestnikami Królestwa Bo¿ego. Chrystus bowiem powiedzia³ do Piotra:
„Tobie dam klucze królestwa niebieskiego” (Mt. 16,19).
To wasze sanktuarium, które dzisiaj zostaje poœwiêcone Bogu, ma s³u¿yæ
Koœcio³owi - wspólnocie, ¿ywym ludziom.”
Jan Pawe³ II fragment homilii wyg³oszonej w Zakopanem - Krzeptówkach
7 czerwca 1997
czerwiec 2006
strona 2
Bogurodzica Nr 6
WITAJ EMINENCJO -
KSIʯE
KARDYNALE
W NASZEJ PARAFII!
Miesi¹c czerwiec 2006 r. w Naszej Parafii bêdzie obfitowa³ w wa¿ne wydarzenia. Wydarzenia, które powinny zaowocowaæ otwarciem naszych serc na sprawy, kórych bêdziemy uczestnikami.
Po uroczystej wspólnej procesji uczczenia Cia³a i Krwi
Pana Jezusa, w œwiêto Bo¿ego Cia³a, po skromnej uroczystoœci 10-lecia Arcybractwa Stra¿y Honorowej Bo¿ego Serca
bêdziemy goœciæ w Naszej Parafii Ksiêdza Kardyna³a Stanis³awa Dziwisza, Metropolitê Krakowskiego. Ksi¹dz Kardyna³ przyjedzie na zaproszenie Ksiêdza Proboszcza Wies³awa
Popielarczyka, w³adz samorz¹dowych tj. Burmistrza Miasta
Wieliczka oraz Starosty Powiatu Wielickiego, jak równie¿
Cz³onków Rady Budowy Koœcio³a Naszej Parafii, reprezentuj¹cej nasze spo³eczeñstwo.
Ksi¹dz Kardyna³ z zadowoleniem przyj¹³ zaproszenie,
b³ogos³awi¹c przysz³e Dzie³o Bo¿e. Nale¿y podkreœliæ, ¿e w
ca³ym swoim kap³añskim ¿yciu Ksi¹dz Kardyna³ zawsze s³u¿y³ wiernie Koœcio³owi Œwiêtemu, a przez 26 lat wiernie trwa³
u boku Jana Paw³a II - Papie¿a Polaka, obecnie upamiêtniaj¹c dzie³o Jego ¿ycia.
27 czerwca br. bêdziemy mogli goœciæ Jego Eminencjê wraz z
zaproszonymi kap³anami z oœciennych parafii, w³adzami Starostwa i Miasta, a tak¿e wielu Dostojnych Goœci.
Siostry i Bracia!
W naszej Parafii powstaje Wielkie Dzie³o - Dom Bo¿y, dla
nas ¿yj¹cych obecnie, dla tych którzy przybywaj¹ osiedlaj¹c
siê, dla naszch dzieci, wnuków i prawnuków, po wieczne czasy. Dom Bo¿y, tak bardzo potrzebny, na miarê czasów w jakich ¿yjemy. Dynamicznie rozwijajace siê osiedle Krzyszkowice, najwiêksze osiedle na terenie miasta domaga siê budowy Nowej Œwi¹tyni. Jest to wielkie wyzwanie dla ka¿dego
mieszkañca Naszej Parafii, aby wspólnie d¹¿yæ do wyznaczonego celu: wybudowaæ piêkny, nowoczesny Dom Bo¿y. Dziêki
wysi³kom Ks. Proboszcza, przy wspó³pracy Rady Budowy Koœcio³a, Przyjació³ Tego Dzie³a oraz - co nale¿y stwierdziæ z
przykroœci¹ - tylko czêœciowo zaanga¿owanych mieszkañców
Naszej Parafii, uda³o siê w bardzo krótkim czasie za³atwiæ
trudne sprawy zwi¹zane z budow¹, a mianowicie:
- pozyskaæ dzia³kê pod budowê,
- za³atwiæ wszystkie formalnoœci dotycz¹ce budowy,
³¹cznie z wydaniem decyzji pozwolenia na budowê,
- przygotowaæ teren pod przysz³¹ budowê wraz z uzbrojeniem,
- wykonaæ fundamenty i podpiwniczenia.
Ten krótki - dwuletni okres mia³ du¿y wp³yw na realizajê prac koniecznych, aby móg³ nast¹piæ widoczny ju¿ etap
budowy - budowa œcian Koœcio³a Parafialnego.
Przybycie na teren budowy Domu Bo¿ego Kardyna³a
Stanis³awa Dziwisza bêdzie zwi¹zane z uroczystym poœwiêceniem terenu budowy, wmurowaniem kamienia wêgielnego
wraz z aktem erekcyjnym. W akcie erekcyjnym bêd¹ wpisane
dane historyczne odnioœnie powstania Nowej Œwi¹tyni, osób
bior¹cych udzia³ w realizacji tej inwestycji ³¹cznie z nazwiskami gospodarza budowy - Ks. Proboszcza, cz³onków Rady
Budowy, w³adz miasta i powiatu, Przyjació³ którzy wspierali
finansowo to Bo¿e Dzie³o i Mieszkañców, kórych nazwiska
od lat s¹ wpisane w Serce tej Parafii. Pragnê zaznaczyæ, ¿e
w zamyœle Bo¿ym ju¿ od wielu lat by³o powstanie Nowej
Œwi¹tyni w naszym osiedlu.
Po przybyciu do naszej parafii Ks. Wies³awa i objêciu
probostwa Kap³an ten sta³ siê Gospodarzem, dziêi któremu
budowa nabra³a du¿ego rozmachu. Uda³ siê On do Ojca Œwiêtego Jana Paw³a II prosz¹c o b³ogos³awieñstwo dla przysz³ego Koœcio³a Parafialnego i cz³onków Wspólnoty. Z papieskim
b³ogos³awieñstwem rozpocz¹³ budowê przy wspó³pracy Rady
Budowy.
Wieczorem 2 kwietnia 2005 r. zgromadzi³ wiernych na Placu Budowy, aby modliæ siê o zdrowie ciê¿ko chorego papie¿a Jana Paw³a II. W trakcie odmawiania Koronki
do Mi³osierdzia Bo¿ego, o godzinie 2137 papie¿ Polak odszed³ do Domu Ojca. To wydarzenie sta³o siê znakiem, ¿e
Nasz Ojciec Œwiêty patrzy na nasz¹ Budowê i b³ogos³awi
wstawiaj¹c siê za nami do Pana Boga. W kwietniu bie¿¹cego roku cz³onkowie Rady Budowy z naszej parafii wraz z ks.
Proboszczem odebrali poœwiêcon¹ bry³ê kamienia wêgielnego pod budowê naszej Œwi¹tyni z r¹k infu³ata Janusza Bielañskiego, kustosza Katedry Wawelskiej. Nast¹pi³o to przy
relikwiach Œw. Stanis³awa Biskupa i Mêczennika w trakcie
wspólnej modlitwy.
Siostry i Bracia!
Zbli¿a siê œwiêty czas dla Naszej Wspólnoty. Niech na
tej wielkiej uroczystoœci 27 czerwca 2006 r. nie zabraknie
nikogo z parafii. Przyb¹dŸmy na teren Budowy, aby wspóln¹
modlitw¹ prosiæ o ³aski i b³ogos³awieñstwo w realizacji Nowej Œwi¹tyni. Wesprzyjmy duchowo i finansowo to Bo¿e Dzie³o. Razem podziêkujmy Panu za te dary, które ju¿ otrzymaliœmy, za Kap³anów naszej Parafii, za ludzi dobrej woli, którzy
z potrzeby serca wspomagaj¹ to wielkie Dzie³o Bo¿e.
Szczêœæ Bo¿e!
Lucyna Œwietlik
Bogurodzica Nr 6
czerwiec 2006
TR
WAJCIE MOCNI W WIERZE TRW
PIELGRZYMKA
BENEDYKT
A XVI DO POLSKI
BENEDYKTA
strona 3
Œwiety Ojciec Pio Œwiadek Chrystusa
c.d.
W dniach 24 - 27 maja 2006 goœci³ w Polsce Ojciec Œwiêty
Benedykt XVI. Przyby³ do kraju Swego Wielkiego Poprzednika, by
umocniæ nasz i swoj - jak sam podkreœla³ - wiarê.
Te kilka dni niestrudzonej pielgrzymki, na trasie której znalaz³y
siê: Warszawa, Czêstochowa, Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska, Kraków, Oœwiêcim da³y nam bardzo wiele. Pozwoli³y nam przede wszystkim odnaleŸæ w³aœciwe proporcje - to, co najwa¿niejsze sta³o siê pierwsze
i zyska³o najwy¿sz rangê, to mniej wa¿ne - rzeczywiœcie takie siê sta³o.
Bo dla nas - podobnie jak dla Ojca Œwiêtego by³a to pielgrzymka sentymentalna œladami serca; pielgrzymka wiary, ale tak¿e - i przede
wszystkim - pielgrzymka duchowego umocnienia i jednoœci.
Z uroczystym wzruszeniem wêdrowaliœmy z Benedyktem XVI
œladami Naszego Umi³owanego Jana Paw³a II, odnajduj c w sobie dawny zapa³, odczuwaj c równoczeœnie poczucie dojmuj cej straty po Jego
odejœciu i radoœæ, ¿e Jego Nastêpca jest w³aœnie taki i jest wœród nas.
Oczyma Benedykta XVI patrzyliœmy na Nasz Ojczyznê i to pozwala³o nam ustawiæ nasze sprawy i nasze problemy w odpowiedniej
kolejnoœci.
S³owa Ojca Œwiêtego przypomnia³y i utrwali³y prawdy oczywiste: ¿ycie chrzeœcijanina, to ¿ycie z Chrystusem, zawierzenie Jego s³owu, Jego przykazaniom i Jego mi³oœci; to droga wybaczania i pojednania; to trud budowy na mocnym fundamencie.
Jesteœmy œwiadkami Chrystusa na ziemi, winniœmy dawaæ temu
wyraz we wspó³czesnym œwiecie pod ¿aj c Jego szlakiem. A to znaczy,
¿e Bóg obdarzy³ nas wielk ³ask - da³ nam p³omieñ i tylko od nas
zale¿y, czy rozpalimy nim œwiat.
Jednego mo¿emy byæ pewni - rozpaliliœmy serce Ojca Œwiêtego, Jego uœmiech, serdeczne s³owa i b³ogos³awieñstwo towarzyszy³y
nam podczas tej pielgrzymki na ka¿dym kroku.
Stawiaj c nam wysokie wymagania Ociec Œwiêty dawa³ te¿ si³ê
i nadziejê na ich sprostanie. Mo¿e w³aœnie dlatego sta³ siê dla nas tak
wa¿ny i bliski. T³umy przychodzi³y s³uchaæ Jego nauki, wita³y Go z radoœci , ¿egna³y z ¿alem. Wspania³e spotkania, zw³aszcza te mniej oficjalne pozwoli³y nam poznaæ Papie¿a - Cz³owieka, niezwykle skromnego, delikatnego, o ujmuj cym uœmiechu i ciep³ym spojrzeniu. Mocno wzrusza³y s³owa wymawiane po polsku z trudem i determinacj i
dawa³y œwiadectwo g³êbokiego zaanga¿owania Ojca Œwiêtego w to z
nami spotkanie.
By³a te¿ ta pielgrzymka i pielgrzymk symboli - homlilie Benedykta XVI nawi zywa³y do homilii Jana Paw³a II, Papie¿ Niemiec z³o¿y³
ho³d cierpieniu ofiar hitlerowskich obozów œmierci, têcza nad Brzezink sta³a siê symbolem pojednania, a „krakowskie okno” - mostem
miêdzy sercami.
Oby te prze¿ycia trwa³y w nas jak najd³u¿ej.
Renata Strug
Styczeñ 1903 rok to wielki dzieñ dla Francesco. W nocy 5 stycznia, ukazuj¹ mu siê Jezus i Matka Bo¿a, aby dodaæ mu odwagi na czas nowicjatu,
który rozpocz¹³ nastêpnego dnia w klasztorze w Morcone. Przywdziewa habit franciszkañski i otrzymuje imiê Brata Pio z Pietrelciny.
Po up³ywie roku w klasztorze, 22 stycznia
1904r. sk³ada œluby zwyczajne i 25 stycznia przenosi siê do ni¿szego seminarium w Campobasso.
Bardzo pragn¹³ uzupe³niæ program gimnazjum i w
tym celu rozpocz¹³ naukê retoryki.
18 stycznia 1905r. Brat Pio, doœwiadcza po
raz pierwszy bilokacji, znajduj¹c siê w domu w Udine w którym ojciec umiera³ w momencie narodzin
córki. W przysz³oœci dziewczyna ta stanie siê jedn¹ z
córek duchowych Kapucyna. We wrzeœniu tego samego roku, ujrza³ demona na parapecie okna s¹siaduj¹cego z jego pokojem. Mia³ postaæ olbrzymiego
czarnego psa, który najpierw na niego warcza³, a
potem da³ susa i znikn¹³ w ciemnoœciach nocy.
W koñcu pa¿dziernika 1905r. uda³ siê do San
Marco - prowincja Foggia, aby rozpocz¹æ studia filozoficzne. 27 stycznia 1907r. z³o¿y³ œluby wieczyste. 19 grudnia 1908r. przyj¹³ w Katedrze Benevento z r¹k abp. Bonazzjego œwiêcenia ni¿sze, a 21
grudnia z rak abp. Polo Schinosiego, œwiêcenia subdiakonatu. Tymczasem zaczê³y siê pojawiaæ problemy ze zdrowiem, tak ¿e wiosn¹ 1909r. powróci³ do
rodzinnego miasta - Petrelciny, poniewa¿ lekarze
uznali i¿, potrzebuje powietrza stron, w których siê
urodzi³. Prze³o¿eni czterokrotnie zmieniali mu miejsce pobytu, aby uzyskaæ poprawê stanu jego zdrowia. Jednak trapi¹ca go tajemnicza choroba zmusza³a Brata Pio, do pobytu w Petrelcinie. Z pomoc¹
Bo¿¹ i dziêki silnej woli Ojciec Pio przezwyciê¿y³
wszystkie trudnoœci i 10 sierpnia 1910r. otrzyma³
œwiêcenia kap³añskie w Katedrze w Benewencie.
Wrótce zostaje wcielony do armii. By³ to listopad 1915r., wydarzenie to przerwa³o okres pobytu Ojca Pio w Petrelcinie. Jednak po ci¹g³ych
urlopach zdrowotnych w marcu 1918r. , zosta³ zwolniony z wojska z powodu obustronnego od oskrzelowego zapalenia p³uc. Latem tego samego roku wróci³ do San Giovanni Rotondo, by nigdy ju¿ stamt¹d
nie wyjechaæ. Decyduje siê poœwiêciæ swe ¿ycie dla
dobra wszystkich ludzi, szukaj¹c w modlitwie zadoœæuczynienia za ludzkie winy. Ojciec Pio czuje siê
szczêœliwy, wie czego chce od ¿ycia i pragnie realizowaæ swoje postanowienia.
C.d.n.
Lucyna Œwietlik
strona 4
czerwiec 2006
Bogurodzica Nr 6
CYKL ROZWA¯AÑ O DZIESIÊCIU
PRZYKAZANIACH BO¯YCH
Dziesiêæ Przykazañ wyra¿a wymagania mi³oœci Boga i bliŸniego. Trzy pierwsze odnosz¹
siê do mi³oœci Boga, a siedem pozosta³ych do mi³oœci bliŸniego i skierowane s¹
do pojedynczej osoby.
PRZYKAZANIE ÓSME: „NIE MÓW F
A£- PRZYKAZANIE DZIEWI TE: „NIE PO¯ DEAJ ¯ONY
FA£SZYWEGO ŒWIADECTW
A PRZECIW BLI•NIEGO SWEGO.”
ŒWIADECTWA
BLI•NIEMU SWEMU.”
„Ósme przykazanie Dekalogu: „nie mów fa³szywego œwiadectwa” w szczególny sposób wi ¿e
siê z prawd , kóra obowi zuje cz³owieka w obcowaniu z innymi ludŸmi i w ca³ym ¿yciu spo³ecznym.
Tym przykazaniem Bóg Przymierza szczególnie daje poznaæ, ¿e cz³owiek jest stworzony na
Jego obraz i podobieñstwo. Dlatego w³aœnie ca³e
ludzkie postêpowanie poddane jest wymogom
prawdy. Prawda jest dobrem, a k³amstwo, fa³sz,
zak³amanie jest z³em, doœwiadczamy tego w ró¿nych wymiarach i ró¿nych uk³ dach.
W odnowionej Polsce nie ma ju¿ urzêdu cenzury, ró¿ne stanowiska i pogl dy mog byæ przedstawiane publicznie. Zosta³a przywrócona - jakby
powiedzia³ Cyprian Norwid - „wolnoœæ mowy”.
Przez wiele lat doœwiadczaliœmy w wymiarze spo³ecznym, ¿e publicznie nie mówiono prawdy - i nie dopuszczano do jej mówienia.
Trzeba przywróciæ niezast pione niczym
miejsce cnocie prawdomównoœci. T
rzeba, by ona
Trzeba,
kszta³towa³a ¿ycie rodzin, œrodowisk, spo³eczeñstwa, œrodków przekazu, kultury, polityki i ekonomii”.
(Jan Pawe³ II, Olsztyn 5 czerwca 1991)
Prawda lub prawdomównoœæ jest cnot¹, która
polega na tym, by okazywaæ siê prawdziwym w swoich czynach, by mówiæ prawdê w s³owach wystrzegaj¹c siê dwulicowoœci, udawania, ob³udy.
Sobór Watykañski II w deklaracji „Dignitatis
humanae 2” stwierdza: „Ludzie nie mogliby ¿yæ razem, gdyby nie mieli do siebie zaufania, czyli gdyby
nie przekazywali sobie prawdy”, a w dekrecie „Ad gentes 11”: „Wszyscy wyznawcy Chrystusa, gdziekolwiek
¿yj¹, s¹ zobowi¹zani ukazywaæ œwiadectwem s³owa i
przyk³adem ¿ycia Nowego Cz³owieka, przyobleczonego przez Chrzest i dzia³anie Ducha Œwiêtego, który
umocni³ ich w Sakremencie Bierzmowania”.
Mêczeñstwo jest najwy¿szym œwiadectwem z³o¿onym prawdzie wiary; oznacza ono œwiadectwo a¿ do
œmierci.
Fa³szywe œwiadectwo i krzywoprzysiêstwo podwa¿aj¹ w sposób istotny sprawowanie wymiaru sprawiedliwoœci i s³usznoœæ wyroku og³oszonego przez sêdziów.
Pochopny s¹d, obmowa i oszczerstwo szkodz¹
dobremu imieniu ka¿dej osoby.
K³amstwo jest prawdziwym wykroczeniam przeciw drugiemu cz³owiekowi.
Ile k³amstwa, zawiœci i zazdroœci kryj¹ w sobie
przeogromne archiwa Instytutu Pamiêci Narodowej?
„Id c za Przykazaniami Dekalogu, które wytyczaj program mojego pielgrzymowania poprzez Polskê tym razem nale¿y tutaj przywo³aæ Przykazanie Dziewi te: „Nie po¿ daj ¿ony bliŸniego swego”. Nie tylko „Nie cudzo³ó¿”, ale te¿ „Nie po¿ daj”.
Nie daj siê uwik³aæ wszystkim tym si³om po¿ dania, kóre drzemi w tobie jako zarzewie grzechu. Nie daj siê opanowaæ cz³owiekowi cielesnemu (por
(por.. 1Kor
1Kor.. 3.3.).
Je¿eli bêdziecie ¿yli wed³ug cia³a - pisze Aposto³ - czeka
was œmieræ (Rz.8.13). Cia³o samo nie ma innej perspektywy - tylko duch. Je¿eli zaœ przy pomocy ducha uœmiercaæ bêdziecie popêdy cia³a - bêdziecie ¿yli (Rz. 8.13). A si³y ducha s w cz³owieku. I
dzia³a te¿ w sercach ludzkich mi³oœæ, która jest z Ducha Œwiêtego.
A zatem - podj æ to, co ka¿dy z nas ma w sobie z ducha, i z
Ducha Œwiêtego. Nie daæ siê te¿ uwik³aæ ca³ej tej cywilizacji po¿ dania i u¿ycia, która panoszy siê wœród nas, korzystaj c z ró¿nych œrodków przekazu i uwodzenia. Czy jest to cywilizacja, czy
Trzeba
raczej antycywilizacja? Kultura czy antykultura? T
rzeba wróciæ
do elemanternych rozró¿nieñ. Przecie¿ kultur jest to, co czyni
cz³owieka bardziej cz³owiekiem. Nie to, co tylko „zu¿ywa” jego
cz³owieczeñstwo.”
(Jan Pawe³ II we W³oc³awku 7 czercwa 1991)
Po¿¹danie jest konsekwencj¹ niepos³uszeñstwa grzechu pierworodnego (Rz. 3.11). Wywo³uje ono nieporz¹dek we w³adzach moralnych
cz³owieka i nie bêd¹c samo w sobie grzechem, sk³ania cz³owieka do pope³nienia grzechu (Sobór Trydencki).
„Z serca pochodz¹ z³e myœli, zabójstwa, cudzo³óstwa, czyny nierz¹dne” (Mt.15.19).
Czystoœæ domaga siê wstydliwoœci. Jest ona integraln¹ czêœci¹
umiarkowania. Chroni intymnoœæ osoby. Polega ona na odmowie ods³aniania tego, co powinno byæ zakryte. Wstydliwoœæ jest zwi¹zana z
czystoœci¹, œwiadczy o jej delikatnoœci. Kieruje ona spojrzeniami i gestami, które odpowiadaj¹ godnoœci osób i godnoœci ich zjednoczenia.
Wstydliwoœæ strze¿e tajemnicy osób i ich mi³oœci. Zachêca do cierpliwoœci i umiarkowania w zwi¹zku mi³oœci, domaga siê, by zosta³y
spe³nione warunki daru i pe³nego wzajemnego oddania mê¿czyzny i
kobiety.
Wstydliwoœæ jest skeomnoœci¹.
PRZYKAZANIE DZIESI TE:”ANI ¯ADNEJ RZECZY
RZECZY,,
KTÓRA JEGO JEST”.
W Przykazaniu „Nie po¿ daj ¿adnej rzeczy, która jego jest ( podobnie jak w przykazaniu poprzednim) dotykamy wnêtrza ludzkiego. „Po¿ danie” jest zewnêtrznym uczynkiem. „Po¿ danie” jest
tym, czym ¿yje ludzkie serce. „Nie po¿ daj ¿adnej rzeczy, kóra
jego jest” - mówi Bóg w Synajskim Przymierzu z Moj¿eszem. Bezpoœrednio chodzi tu o dope³nienie tego, co zawiera siê w siódmym przykazaniu. Nie kradnij - chodzi o rzecz, która jest cudz
w³asnoœci . I do tego Przykazanie odnosi siê wprost i bezpoœrednio.
Rownoczeœnie jednak Przykazanie wskazuje na tak
hie-
Bogurodzica Nr 6
rarchiê wartoœci, w której „rzeczy”,
czyli dobra materialne, zajmuj miejsce nadrzêdne. Po¿ danie „rzeczy” tak
opanowuje serce ludzkie, ¿e nie ma w
nim ju¿ niejako miejsca na dobra wy¿sze, duchowe. Cz³owiek staje siê poniek d niewolnikiem posiadania i u¿ywania, nie bacz c nawet na w³asn
godnoœæ, ani te¿ na bliŸnich, na dobro
spo³eczeñstwa, na dobro Boga.
Jest to po¿ danie zwodnicze,
Chrystus mówi: „Có¿ bowiem za korzyœæ odniesie cz³owiek, choæby ca³y
œwiat zyska³, a na swej duszy szkodê
poniós³?” (Mt.16.26.)
W momencie kiedy Polacy podejmuj swoj reformê gospodarcz
Przykazanie „Nie po¿ daj rzeczy swojego bliŸniego” nabiera szczególnego
znaczenia. Rozumie siê samo przez siê,
¿e w ró¿nych naszych dzia³aniach i zabiegach kierujemy siê motywacjami
ekonomicznymi. Prawid³owo rozwijaj ca siê gospodarka prowadzi zarówno do wzbogacenia siê poszczególnych
ludzi, jak do ogólnego podniesienia
spo³ecznego dostatku. W
iele b
iedy
Wiele
biedy
mo¿na w ten sposób usun æ, równie¿
w wymiarze spo³ecznym.
Ale zarazem nigdy nie zapominajmy o tym, Bracia i Siostry, ¿e pieni dz, bogactwo i ró¿ne wygody tego
œwiata przemijaj , a zatem nie mog
byæ naszym celem ostatecznym. Osoba ludzka jest wa¿niejsza ni¿ rzeczy, a
dusza jest wa¿niejsza ni¿ cia³o, tote¿
nigdy i nikomu nie wolno d ¿yæ do
dóbr materialnych z pogwa³ceniem
praw drugiego cz³owieka”.
(Jan Pawe³ II w P³ocku 7 czerwca 1991)
Dzieci¹te Przykazanie stanowi dalszy ci¹g i uzupe³nienie Przykazania Dziewi¹tego, które odnosi siê do po¿¹dliwoœci
cia³a. Zabrania ono po¿¹dania dóbr drugiego cz³owieka, które jest Ÿród³em kradzie¿y, grabie¿y i oszustwa, zakazanych przez
Siódme Przykazanie. Po¿adliwoœæ oczu prowadzi do przemocy i niesprawiedliwoœci zakazanych przez Pi¹te Przykazanie. Zach³annoœæ ma swe Ÿród³o - podobnie jak
nierz¹d - w ba³wochwalstwie zakazanym
w Trzech Pierwszych Przykazaniach.
Dziesi¹te Przykazanie zwraca uwagê na intencjê serca i wraz z Dziewi¹tym
streszcza ono wszystkie Przykazania Prawa. Zakazuje chciwoœci, zakazuje pope³niania niesprawiedliwoœci, zabrania nieumiarkowanej zach³annoœci. ¯¹da usuniêcia zazdroœci z serca ludzkiego. Zazdroœæ
polega na smutku doznawanym z powodu
dobra drugiego cz³owieka i nadmiernym
pragnieniu przyw³aszczania go sobie. Jest
ono wad¹ g³ówn¹.
Korzystaj¹c z Katechizmu Koœcio³a Katolickiego i materia³ów IV Pielgrzymki Papie¿a
Romuald Rudzik
czerwiec 2006
strona 5
Najœwietsze Serce Jezusa Dziêkujemy!
Rok 1996 by³ rokiem radosnym w naszej Parafii. W dniu 04 paŸdziernika
rozpoczê³a dzia³alnoœæ Stra¿ Honorowa Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa. Pierwszym Opiekunem Duchowym Stra¿y Honorowej zosta³ ksi¹dz Proboszcz- Rafa³ Domaga³a. Pierwsz¹ zelatork¹ zosta³a powo³ana przez Arcybractwo Stra¿y w Krakowie - Lucyna Œwietlik. Uroczystoœæ przyjêcia Cz³onków Stra¿y Honorowej Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa swoj¹ obecnoœci¹ zaszczyci³ ksi¹dz Dyrektor Generalny Arcybractwa- Stanis³aw Wajdziak. W tym uroczystym dniu przyst¹pi³o do
Niej oko³o 50 osób. Stra¿ Honorowa rozpoczê³a sumienn¹ pracê, aby pozyskaæ dla
Serca Pana Jezusa wiele dusz. Ka¿dego roku przez 10 lat istnienia, Stra¿ Honorowa
godnie stawa³a na wysokoœci zadañ jakie przed ni¹ stanê³y. Cz³onkowie Stra¿y
Honorowej postanowili wspólnie ufundowaæ - Sztandar Stra¿y Honorowej Serca
Bo¿ego. Zbieraliœmy ofiary na ten cel przez 4 lata. Dziêki hojnoœci Sióstr i Braci Cz³onków Stra¿y Honorowej, zebraliœmy potrzebn¹ kwotê. Wykona³y go Siostry
Wizytki w Krakowie. Uroczyste wprowadzenie nowego sztandaru Stra¿y Honorowej, nast¹pi³o podczas uroczystej Mszy Œwiêtej pierwszopi¹tkowej w dniu 07 kwietnia 2000r. , przez ksiêdza Rafa³a Domaga³ê. Rodzicami Chrzestnymi zostali: Siostry - Waleria Odroñ, Roma Skibiñska, oraz Brat - Edward Filipek.
Pragnê zaznaczyæ, ¿e w zastêpstwie sztandaru przez okres 4 lat, towarzyszy³o
nam podczas wszystkich procesji, poœwiêcone Serce Pana Jezusa, jako ma³a figurka na podstawce poduszki. Z chwil¹ poœwiêcenia sztandaru, wysun¹³ siê on na
pierwszy plan, ju¿ podczas wszystkich Mszy Œwiêtych pierwszopi¹tkowych, a tak¿e podczas uroczystoœci procesyjnych w naszej Parafii. Cz³onkowie Stra¿y Honorowej ufundowali tak¿e oprawê Zegara Stra¿y Honorowej Najœwiêtszego Serca Pana
Jezusa, który znajduje siê po lewej stronie Prezbiterium w naszym Koœciele, zawiera on wszystkie nazwiska osób przyjêtych do Stra¿y Honorowej. Stra¿ Honorowa
przez 10 lat istnienia przyjê³a do swego stowarzyszenia ponad 80 osób, z tego odesz³o do wiecznoœci 8 osób. Otrzyma³a apostolskie b³ogos³awieñstwo Ojca Œwiêtego
Jana Paw³a II w roku 1996. Odby³a pierwsz¹ pielgrzymkê do Sanktuarium Jezusa
Mi³osiernego w Krakowie - £agiewnikach w roku 1996. Zorganizowa³a pielgrzymki: do Cudownego Pana Jezusa w Mogile w listopadzie 1996r, do Cudownej Matki
Bo¿ej Czêstochowskiej w 1997r, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, do Cudownej
Matki Bo¿ej - Królowej Podhala, a tak¿e na Krzeptówki do Matki Bo¿ej Fatimskiej,
do Matki Bo¿ej z La Salette w Dêbowcu , piêciokrotnie do Matki Bo¿ej Licheñskiej,
do Œwiêtego Józefa Kaliskiego, do Niepokalanowa i na ¯oliborz do Œwiêtego Stanis³awa Koski, nawiedzaj¹c grób ksiêdza Jerzego Popie³uszki, oraz do Gniezna do
Œwiêtego Wojciecha - Patrona Polski.
Lipiec 1997r. by³ tragicznym rokiem z powodu katastrofalnej powodzi w
Polsce po³udniowej i zachodniej. Arcybractwo Stra¿y Honorowej, zorganizowa³o
zbiórkê ¿ywnoœci i odzie¿y dla powodzian. Zebrane œrodki i dary przekazano Polskiemu Czerwonemu Krzy¿owi w Krakowie. Transportem darów zaj¹³ siê bezinteresownie pan Edward W³odarczyk. Siostry i Bracia- Cz³onkowie Stra¿y Honorowej, brali udzia³ we wszystkich uroczystoœciach parafialnych jak: Bo¿e Cia³o, Rezurekcja Zmartwychwstania Pana Jezusa, procesje odpustowe ku czci Matki Bo¿ej
Nieustaj¹cej Pomocy, adoracje przed Najœwiêtszym Sakramentem ze œwiecami,
uczestniczenie podczas wielu wizytacji naszej Parafii. W sierpniu 2003r. odszed³
do wiecznoœci nasz Opiekun Duchowy ksi¹dz Rafa³ Domaga³a.
By³ to dla nas bardzo bolesny czas. Stra¿ Honorowa wraz ze sztandarem uczestniczy³a w uroczystoœciach pogrzebowych, w ¿a³obnej Mszy Œwiêtej, w czuwaniu,
oraz w uroczystoœci pogrzebowej na Cmentarzu Salwatorskim. Serce Bo¿e dziêkujemy za ksiêdza Rafa³a i za Jego opiekê nad Stra¿¹ Honorow¹ i prosimy o radoœæ
wieczn¹ dla Jego duszy. Pragnê równie¿ dodaæ, ¿e Stra¿ Honorowa Serca Bo¿ego
sprawuje opiekê nad gablot¹ parafialn¹ po lewej stronie wejœciowego portalu do
koœcio³a. W miesi¹cu listopadzie - 2003r. na proœbê Sióstr i Braci naszej Stra¿y
Honorowej, Opiekunem Duchowym zosta³ ksi¹dz Proboszcz Wies³aw Popielarczyk.
W rocznicê 10 - lecia powo³ania Stra¿y Honorowej w naszej Parafii, pragnê
gor¹co podziêkowaæ ka¿dej Siostrze i ka¿demu Bratu za dobroæ, wspóln¹ pracê, za
czas i si³y poœwiêcone Sercu Pana Jezusa w naszej Parafii;
Niech Serce Bo¿e bêdzie Wam nagrod¹ w ¿yciu i w wiecznoœci: Dziêkujê Wam,
¿e mogliœmy poprowadziæ to Bo¿e Dzie³o wspólnie, zgodnie s³u¿¹c Najœwiêtszemu
Sercu Pana Jezusa i naszej Parafii, a tak¿e Koœcio³owi Œwiêtemu.
Pragnê przede wszystkim podziêkowaæ - Najœwiêtszemu Sercu Pana Jezusa
za bezmiar ³ask i b³ogos³awieñstw jakie otrzymali Cz³onkowie Stra¿y Honorowej,
za kierowanie naszymi wspólnymi sprawami. Za opiekê i mi³oœæ Twego Serca Panie Jezu Dziêkujemy!
Niech ¿yje Jezus!!
Zelatorka- Lucyna Œwietlik
czerwiec 2006
strona 6
UŒMIECHNIJ SIÊ
Z JANEM PAW£EM II
„Prawdziwy chrzeœcijanin jest najweselszym cz³owiekiem ze wszystkich ludzi” - przekonywa³ kiedyœ Œw.Franciszek Salezy. Niew¹tpliwie Jana Pawe³
II mia³ tê dewizê g³êboko wyryt¹ w sercu. Jego serdeczny, ciep³y uœmiech skutecznie przykrywa³ cierpienie, a niezwyk³a poczucie humoru rozbraja³o z
powagi najtrudniejsze sytuacje. Bezpoœrednioœæ i talent aktorski dope³nia³y
obrazu tego prawdziwego chrzeœcijanina naszych czasów.
Z ksi¹¿ki Marka Latasiewicza „Jan
Pawe³ II poza protoko³em”
„ZNAJDZIE CHWILÊ CZASU”
S³ynny piosenkarz Andrzej Rosiewicz w
czasie jednego ze swoich licznych wywiadów wspomnia³, ¿e papie¿ Jan Pawe³
II ma wielkie poczucie humoru. „Jeszcze w czasch, gdy by³ kardyna³em w
Krakowie, chcia³ siê spotkaæ z Józefem
Klas¹, który podówczas by³ I Sekretarzem partii w tym mieœcie. Ten jednak
wykaza³ wiele zrêcznoœci, by unikn¹æ
kontaktu osobistego z przysz³¹ G³ow¹
Koœcio³a. Nied³ugo potem Józef Klasa
zosta³ ambasadorem w Meksyku, a kardyna³ Wojty³a papie¿em Janem Paw³em II.
W 1979 roku w czasie swej pierwszej
pielgrzymki apostolskiej przyby³ w³aœnie do tego kraju. Na lotnisku przedstawiono Papie¿owi korpus dyplomatyczny. Gdy Jan Pawe³ II doszed³ do
ambasadora Józefa Klasy, wtedy powiedzia³ z uœmiechem: „Nigdy nie w¹tpi³em, ¿e jednak znajdzie pan chwilê czasu dla mnie...”
Z ksi¹¿ki „Uœmiech Jana Paw³a II
OD REDAKCJI:
W imieniu Naszej Wspólnoty
Parafialnej pragnê serdecznie
podziêkowaæ
Pani Organistce
Annie Matuszyk
za
wieloletni¹
obecnoϾ
wœród nas, za ubogacanie liturgii,
wspomaganie
naszych wysi³ków ku lepszemu
i pe³niejszemu wychwalaniu
Stwórcy.
Bóg Zap³aæ!
Ks. Proboszcz
Wies³aw Popielarczyk
Bogurodzica Nr 6
Moi Kochani Parafianie!
Pozwalam sobie skierowaæ do Was kilka s³ów, gdy¿ po przesz³o dwunastu latach
pracy w Waszej wspólnocie z³o¿y³am wypowiedzenie z dniem 31 maja br.
Powodów mojej decyzji jest kilka, ale dwa s¹ najwa¿niejsze. Pierwszy, pewnie
najbardziej oczywisty, finansowy. Drugi powód jest ju¿ zupe³nie innej natury. Aby
go wyjaœniæ muszê cofn¹æ siê dwanaœcie lat wstecz i od wyznania, które Was zaskoczy - Nigdy nie chcia³am zostaæ organistk¹. Zawsze uwa¿a³am, ¿e jest to zawód
„niewykonywalny” – bo jak mo¿na braæ dŸwiêki z powietrza i odpowiadaæ na nie
konkretn¹ muzyk¹?
Gdy przysz³am do Waszej parafii, choæ z najwy¿sz¹ ocen¹ na dyplomie ukoñczenia studiów, mia³am tylko teoretyczne pojêcie o wykonywanym zawodzie. Na swoje szczêœcie nie mia³am pojêcia o muzycznym wykszta³ceniu i organistowskiej przesz³oœci ksiêdza Rafa³a, bo chyba bym od razu uciek³a. Mówiê na moje szczêœcie, bo z
jednej strony s³u¿y³ mi rad¹, pomoc¹. Zaszczepia³ mi³oœæ do tego zawodu. Z drugiej
zmusza³ do samokszta³cenia, do aktywnoœci.
To wszystko, czego siê dziêki niemu nauczy³am, pozwoli³o mi sprostaæ funkcji
organistki na prywatnej Mszy Œw. sprawowanej przez naszego umi³owanego Ojca
Œwiêtego, a dziœ s³ugi Bo¿ego Jana Paw³a II w Castel Gandolfo w 2000 roku. I wtedy,
otrzyma³am najwiêksz¹ nagrodê, o jakiej mog³am tylko marzyæ. Ojciec Œwiêty
powiedzia³ do mnie „Dobrze to robisz.”
Jak widzicie zbyt wiele mam do zawdziêczenia ksiêdzu Rafa³owi. Po Jego œmierci
czu³am, ¿e nie mogê Was opuœciæ. ¯e muszê choæ czêœciowo sp³aciæ ten d³ug. Nie by³a
to ³atwa decyzja. Cenê za ni¹ ponoszê ca³y czas. D³u¿ej, nie mam ju¿ si³y.
Pragnê przeprosiæ Was wszystkich za wszystkie nieczyste dŸwiêki, za wszystkie fa³szywe tony, za niezrozumia³e teksty. Czasem za poœpiech, za brak czasu. Mo¿e
za cierpkie s³owo. Za wszystkie uchybienia - PRZEPRASZAM!
Z ca³ego serca mówiê - DZIÊKUJÊ!
Dziêkujê zarówno wszystkim grupom parafialnym jak i ka¿demu z osobna. Dziêkujê za wszelkie dobro od Was otrzymane. Za ¿yczliwoœæ, za serdecznoœæ. Za troskê i
ciep³o. Za to, ¿e dzieliliœcie moje radoœci i smutki. Najgorêcej dziêkujê za modlitwê w
mojej intencji. Bóg Wam Zap³aæ!
Dziêkujê Panu koœcielnemu Józefowi. Choæ daleko mi do idea³u i czasem trudno ze mn¹ wytrzymaæ, nigdy nie us³ysza³am od niego z³ego s³owa. Dziêkujê za
wsparcie, za ¿yczliwoœæ i wspó³pracê przez te wszystkie lata. Niech Matka Bo¿a wyprasza Panu potrzebne si³y.
Pragnê te¿ gor¹co podziêkowaæ ks. Wikaremu Zdzis³awowi. Za wsparcie, s³owa
otuchy, niejednokrotnie pomoc. Niech Ciê ksiê¿e Pan Bóg obdarzy wszelkimi potrzebnymi ³askami za okazane mi dobro. Bóg Zap³aæ!
Chcê te¿ podziêkowaæ scholi – a mia³a ze mn¹ ciê¿ki ¿ywot. Dziêki Wam czu³am
siê, jakby czas choæ na chwilê zatrzyma³ siê w miejscu. Dziêkujê za Wasze zaanga¿owanie i za œwiadectwo wiary. Wszystkim jej by³ym, obecnym i przysz³ym cz³onkom ¿yczê, by ta piêkna sztuka œpiewu, wymagaj¹ca, czasem odp³acaj¹ca bólem
gard³a, czasem utrat¹ g³osu, dawa³a Wam wiele radoœci. Pamiêtajcie, ¿e kto œpiewa, dwa razy siê modli.
Wiem, ¿e zostajecie z wielkim wyzwaniem – budow¹ koœcio³a. Pamiêtajcie o
jednym, ten koœció³ budujecie dla Pana Boga, dla siebie i nastêpnych pokoleñ.
Zaufajcie Bo¿ej Opatrznoœci, bo Ona sprawia, ¿e nic nie dzieje siê bez celu. Ja
Jej ufam. I choæ teraz moje ¿ycie bardzo siê zmieni wiem, ¿e gdziekolwiek na œwiecie
siê znajdê, tam bêdzie czeka³o na mnie zadanie. Muszê je tylko odnaleŸæ i wype³niæ
w duchu Ewangelii.
¯yczê Wam, abyœcie stanowili Jedno. Abyœcie siê wzajemnie wspierali, otaczali
nawzajem ¿yczliwoœci¹, której tu doœwiadczy³am. Abyœcie otworzyli siê na Bo¿¹
£askê, a wtedy pokonacie wszelkie trudnoœci. Niech Wasze zaanga¿owanie w ¿ycie
Waszej parafii sprawi, ¿e Wasze ¿ycie stanie lepsze i pe³niejsze.
Niech Pan Bóg wam b³ogos³awi, a Matka Bo¿a wyprasza potrzebne ³aski!
Szczêœæ Wam Bo¿e!
Anna Matuszyk
organistka
czerwiec 2006
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
Rok
paŸdziernik - kanoniczna wizytacja biskupia Ks. Bp Kazimierz Nycza,
po³¹czona z obchodami X. lecia Parafii i udzieleniem m³ozie¿y Sakramentu bierzmowania.
listopad - zakoñczono k³adzenie dachu i przygotowano budynek na zimê.
1994 - kwiecieñ - remont œcian œwi¹tyni, rozpoczêto murarskie prace nad
zaadaptowaniem salki katechetycznej na zakrystiê i kancelariê, zbudowanie podium na organy.
1995 - marzec - m³odzie¿ z klas VIII przyjê³a Sakrament Bierzmowania przez
pos³ugê Ks. Bpa Jana Szkodonia.
kwiecieñ - na œcianie œwi¹tyni zawis³ obraz przedstawiaj¹cy Pana Jezusa
Mi³osiernego.
maj - Krzy¿ Misyjny zosta³ ustawiony na cokole przed Kaplic¹.
1996 - kwiecieñ Sakramentu Bierzmowania udzieli³ Ks. Bp Kazimierza Nycz.
1998 - kwiecieñ - ufundowanie i poœwiêcenie Sztandaru, rozpoczêto prace
budowlane na terenie budowy Domu Parafialnego.
wrzesieñ - jubileusz XV-lecia. parafii , wizytacja Ks. Kardyna³a
Franciszka Macharskiego.
paŸdziernik - ufundowanie obrazu Ojca Œwiêtego Jana Paw³a II.
1999 - prace budowlane przy Domu Parafialnym.
grudzieñ - uroczyœcie wniesiony ZNAK MILENIUM KOŒCIO£A
KRAKOWSKIEGO.
2000 - styczeñ - poœwiêcenie ZNAKU MILENIUM KOŒCIO£A KRAKOWSKIEGO,
przys³anie z Watykanu apostolskiego b³ogos³awieñstwa przez Ojca
Œwiêtego.
2001 - wrzesieñ - wizytacja kanoniczna - Ks. Bp Jan Szkodoñ udziela Sakra
mentu Bierzmowania.
2002 - trwaj¹ prace przy budowie Domu Parafialnego.
2003 - 16 sierpnia - odchodzi do wiecznoœci Ks. Rafa³ Domaga³a
wrzesieñ - parafiê obejmuje Ks. Proboszcz dr WIES£AW POPIELARCZYK
wraz z wikarym ZDZIS£AWEM ZIÊB¥
wrzesieñ - jubileusz XX-lecia powstania parafii, Sakramentu Bierzmowania udziela Ks. Kardyna³ Franciszek Macharski
2004 - dokoñczenie budowy Domu Parafialnego wraz z elewacj¹
23 listopada - pocz¹tek budowy koœcio³a
2005 - 2 kwietnia - œmieræ Ojca Œwiêtego, pierwsza wspólnotowa modlitwa na
placu budowy.
czerwiec - Msza Œw. na placu budowy i procesja do 4 o³tarzy
kontynuacja budowy: wylanie p³yty dennej i fundamentów wraz z podpiwniczeniem pod Prezbiterium
2006 - 23 maja - rozpoczêcie wznoszenia murów koœcio³a
27 czerwca - poœwiêcenie placu budowy, wmurowanie kamienia wêgielnego i aktu erekcyjnego przez Ks. Kardyna³a Stanis³awa Dziwisza
P
.W. MA
TKI BO¯EJ NIEUST
AJ¥CEJ POMOCY
P.W.
MATKI
NIEUSTAJ¥CEJ
Rok 1849 - pierwsza wzmianka o istnieniu kaplicy w Krzyszkowicach w kaplicy
znajdowa³ siê obraz Matki Boskiej Kodeñskiej i figura Œw. Micha³a
Archanio³a, wyrzeŸbiona w drzewie.
Rok 1935 - wybudowanie nowej, murowanej kaplicy w Krzyszkowicach
Rok 1936 - Ks. Kard. Adam Sapieha uznaje kaplicê za obiekt sakralny i
zezwala
na odprawianie mszy œw.
Rok 1970 - po wizytacji Ks. Kardyna³a Karola Wojty³y, Krzyszkowice w³¹czone
do Duszpasterstwa przy Klasztorze OO. Franciszkanów - Reformatów
w Wieliczce. Opiekunkowie: O. Gwardian, O.Rafa³.
Lata 1972 - 1975 - przeniesienie kaplicy na nowe miejsce. Wprowadzono na
sta³e
Msze Œw. w niedziele i œwiêta.
Ufundowanie i poœwiêcenie dzwonu.
Rok 1976 - wizytacja kanoniczna ks. Bp Albina Ma³ysiaka. Budowa nowej salki
katechetycznej.
Rok 1978 - oddano do u¿ytku salkê katechetyczn¹.
Rok 1981 - maj - rozpoczêto budowê rozpoczêto wiaty i œcian zamykaj¹cych
listopad - poœwiêcenia dokona³ Ks. Kard. Franciszek Macharski.
Rok 1983 - lipiec - duszpasterstwo obejmuje Ks. Jan CIEŒLIK
16. paŸdziernika - erygowanie Parafii pw. MB Nieustaj¹cej Pomocy.
Rok 1984 - prze³om stycznia i lutego - przygotowania do zagospodarowania
placu pod budowê Domu Parafialnego i katechetycznego
maj - Ks. Kardyna³ Franciszek Macharski udzieli³ m³odzie¿y
Sakramentu Bierzmowania.
Rok 1985 - listopad - Parafiê obejmuje Ks. Andrzej W¥CHA£A.
luty - wykonano drewniane ³awki dla koœcio³a.
maj- wykonano prowizoryczn¹ zakrystiê i kancelariê w tyle œwi¹tyni.
Rok 1987 - wrzesieñ - kanoniczna wizytacja biskupia, udzielenie Sakramentu
Bierzmowania - Ks. Bp Kazimierz Górny.
Rok 1988 - kwiecieñ - Parafia otrzyma³a urzêdowe wskazanie lokalizacyjne na
budowê Domu Parafialnego.
Rok 1990 - ufundowano now¹ Chrzcielnicê.
czerwiec rozpoczê³y siê ziemne prace przy budowie Domu Parafialnego.
Rok 1991 - czerwiec - Redemptoryœci ofiarowali nowy, olejny obraz dla
Parafii.
Rok 1992 - maj - wstrzymanie prac budowlanych po zalaniu p³yty I kondygnacji.
Rok 1993 - czerwiec - zakoñczy³ duszpastersk¹ pracê Ks. Andrzej W¹cha³a,
parafiê obj¹³ Ks. RAFA£ A. DOMAGA£A
lipiec - wznowienie prac budowlanych.
KALENDARIUM P
ARAFII
PARAFII
Bogurodzica Nr 6
strona 7
czerwiec 2006
strona 8
Bogurodzica Nr 6
z ¿ycia szko³y
TESTY KOMPETENCYJNE
W dniu 4 kwietnia, we wszystkich szko³ach podstawowych w Polsce, uczniowie klas
szóstych pisali test kompetencji. Jest to sprawdzian badaj¹cy umiejêtnoœci uczniów w
zakresie czytania, pisania, rozumowania, korzystania z informacji i wykorzystywania
wiedzy w praktyce. Wyniki s¹ badane w odniesieniu do okrêgów administracyjnych
oraz w przekroju ogólnopolskim.
Test kompetencji szóstoklasisty jest tak naprawdê pierwszym powa¿nym egzaminem w
¿yciu ka¿dego ucznia. Oprócz umiejêtnoœci, które badane s¹ poprzez odpowiednio dobrane zadania, jest to wa¿ny egzamin z dojrza³oœci uczniów do radzenia sobie z wa¿nymi i
stresuj¹cymi wydarzeniami decyduj¹cymi o ich ¿yciu. Wiêkszoœæ uczniów wype³nia
standardowe arkusze egzaminacyjne, ale aby wszystkim daæ równe szanse w odniesieniu do ich mo¿liwoœci, wype³niano równie¿ arkusze dla uczniów s³abo widz¹cych, niedowidz¹cych, niewidomych, s³abo s³ysz¹cych oraz uczniów z lekkim upoœledzeniem umys³owym.
W ca³ej Polsce do sprawdzianu przyst¹pi³o 473 tysi¹ce uczniów, z czego w obrêbie OKE w
Krakowie obejmuj¹cym województwa: ma³opolskie, lubelskie i podkarpackie - blisko 100
tysiêcy, co stanowi ponad 23% ca³ej populacji. Wynik ³¹czny za ca³y sprawdzian móg³
wynieœæ od 0 do 40 punktów. Œredni wynik liczony z obszaru ca³ej Polski wyniós³ 25,3
punku, wynik uzyskany przez uczniów z województwa ma³opolskiego by³ wy¿szy ni¿
œrednia krajowa i wyniós³ 26,39 punktu. Rewelacyjnie wrêcz na tym tle wypad³a Samorz¹dowa Szko³a Podstawowa nr 4 w Wieliczce, nasi uczniowie uzyskali œredni wynik
wynosz¹cy a¿ 30,0 punktu! Warto zauwa¿yæ, ¿e w klasie „6a” wynik ten wyniós³ 31,63.
Trójka uczniów z naszej szko³y, a s¹ to: Grzegorz Kapusta, Gabriela Markowska i Jakub
Hojo³, uzyska³a maksymaln¹ liczbê punktów, cztery osoby uzyska³y 39 punktów, a a¿
15 osób na wszystkich 48, uzyska³o wynik lepszy od 35 punktów. Wyniki te s¹ niew¹tpliwie najlepszym œwiadectwem wysokiego poziomu nauczania w naszej SSP nr 4, poziomu, który stanowi mocny fundament do dalszej edukacji na poziomie gimnazjalnym.
Anna
Pietras
PRZYJÊLI
SAKRAMENT
CHRZTU
Kacper, Piotr, Chudy
Och. 21.05.2006r.
Rodzice chrzestni:
Pawe³ Czaja
Marzena Chudy
Gabriela, Jowita Demczak
Och. 06.05.2006r.
Rodzice chrzestni:
Arkadiusz Bêbas
Katarzyna Kapica
Kamil, Krzysztof Piechówka
Och. 06.05.2006r.
Rodzice chrzestni:
Krzysztof Piechówka
Cecylia Kania
Witamy nowych cz³onków wspólnoty
parafialnej!
Kalendarz Liturgiczny - czerwiec 200
20066
1 VI
Wspomnienie św. Justyna
3 VI
4 VI
Wspomnienie św. Męczenników Karola
Lwangi i towarzyszy
Uroczystość Zesłania Ducha Świę te go 19 VI W spomnienie św. Romualda opata
8 VI
Wspomnienie św. Jadwigi Królowej
10 VI Wspomnienie bł. Bogumiła biskupa
11
13
14
15
VI
VI
VI
VI
Uroczystość Trójcy Najśw ię tszej
Wspomnienie św. Antoniego z Padwy
Wspomnienie bł. Michała Kozala
Uroczystość Najśw ię tsze go Ciała i
Krwi Chrystusa
17 VI W spomnienie św. Brata Alberta
Chmielowskiego
18 VI XXI Niedziela Zwykła
23 VI Uroczystość Najświętszego Serca Pa na
Jezusa
24 VI Uroczystość Narodzenia św. Jana
Chrzciciela
25 VI XXII Nie dzie la Zw ykła
27 VI Uroczystość NMP Nieusta ją ce j Pomocy
28 VI W spomnienie św. Ireneusza biskupa
29 VI Uroczystość św. App. Piotra i Pa wła
Intencja na czerwiec:
Abyœmy naszym ¿yciem, umacnianym przez Eucharystiê, oddawali chwa³ê Panu
i darzyli braci mi³oœci¹.
1 VI 06 czwartek 700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – 1. Za dobrodziejów naszej Parafii
2. O zdrowie i b³ogos³awieñstwo Bo¿e, opiekê MB dla wnucz¹t, synowych i synów
2 VI 06 pi¹tek
700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – Aby mi³uj¹ce ludzi serce Pana Jezusa otoczy³o opiek¹ chorych, cierpi¹cych, samotnych
– cz³onków Stra¿y Honorowej i by³o dla nich radoœci¹
3 VI 06 sobota 700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – zbiorowa:
1. Proœba o szczêœliwe i obfite zbiory oraz oddalenie klêsk ¿ywio³owych w naszej Parafii
2. Proœba do Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy o b³ogos³awieñstwo i opiekê we wszystkich
pracach i staraniach przy budowie nowego koœcio³a
4 VI 06 niedziela 700 – + Odroniów, Witkowskich, Matusiaków i Kwaœniowskich
900 – + August i Maria Kaczmarczyk
1100 – 1. Za zmar³ych wypominanych w wypominkach rocznych
2. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1500 – + Helena i Franciszek Listopad i ich rodzice
1800 – + Jerzy i Stanis³aw Rachwa³ (r. œm.)
5 VI 06 poniedzia³ek
700 – + Kunegunda Wiktor i Stefania
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
6 VI 06 wtorek 700 – 1. rez.
2. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – + Maria i Stanis³aw Zapalscy
7 VI 06 œroda
700 – Dziêkczynna za otrzymane ³aski z proœb¹ o dalsz¹ opiekê
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
8 VI 06 czwartek 700 – ++ z rodz. Zapalskich i Bodzioch
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
9 VI 06 pi¹tek
700 – 1. rez.
2. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – + Daniel Kaczmarczyk
10 VI 06 sobota 700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – zbiorowa:
11 VI 06 niedziela 700 – rez.
900 – 1. + Maria GaŸdziak (3 r. œm.) i jej teœciowie
2. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1100 – O b³ogos³awieñstwo Bo¿e i potrzebne ³aski dla Agaty w 18 rocznicê urodzin
1500 – + rodzice Helena i Ludwik Panek
1800 – rez.
12 VI 06 poniedzia³ek
700 – + Edward Szel¹g
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
13 VI 06 wtorek 700 – + Antoni Sosin, Maria i Maria Grochal
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
14 VI 06 œroda
700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – 1. W rocznicê œlubu Joanny i Bogumi³a; dziêkczynna z proœb¹ o zdrowie i
b³ogos³awieñstwo Bo¿e
2.+ Jerzy Go³dyn (1 r. œm.)
15 VI 06 czwartek 700 – O b³ogos³awieñstwo Bo¿e, potrzebne ³aski dla prawnuczka i jego rodziców
900 – + Michalina i Tadeusz Dyna
1100 – 1. Za parafian
2. + Wiktoria i Franciszek G¹ska
czerwiec 2006
1900 – 1. rez.
2. O szczêœcie wieczne dla + Jana i ¿ony Stefanii Florek
27 VI 06 wtorek 700 – 1. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
2. + W³adys³awa Dajworek
1900 – rez.
28 VI 06 œroda
700 – + Franciszek Skibiñski i jego rodzice
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
29 VI 06 czwartek 800 – + W³adys³aw Rojek, c. Halina Bomba
1600 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1800 – + Józef Dziedzic (3 r. œm.)
30 VI 06 pi¹tek
700 –
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
26 VI 06
riañska)
25 VI 06
24 VI 06
23 VI 06
22 VI 06
21 VI 06
20 VI 06
19 VI 06
18 VI 06
17 VI 06
1800 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
700 – + Stanis³aw i Helena Chyla
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
sobota 700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – zbiorowa:
niedziela 700 – rez.
900 – 1. + W³adys³aw Kaleta
2. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1100 – rez.
1500 – + Jadwiga Smagur (7 r. œm)
1800 – + Helena i W³adys³aw Mieszaniec
poniedzia³ek
700 – + Stanis³aw i Aniela Walosik
00
19 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
wtorek 700 – + Leszek Walosik
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
œroda
700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – 1. Janina S³omka
2. W³adys³aw Zarêbski, c. Alicja
czwartek 700 –
1900 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
pi¹tek
800 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – Podziêkowanie sercu Jezusowemu za bezmiar ³ask i b³ogos³awieñstw wylanych na
cz³onków Stra¿y Honorowej w ci¹gu 10 lat istnienia Stra¿y Honorowej NSPJ w naszej
parafii
sobota 700 – 1. + Janina i Zdzis³aw Dziob
2.+ Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
1900 – zbiorowa:
1. + Jan Oprych
niedziela 700 – rez.
900 – + W³adys³aw Kaleta
1100 – O b³ogos³awieñstwo Bo¿e, zdrowie dla Krystyny i Zygmunta w 45 rocznicê œlubu
1500 – 1. + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza gregoriañska)
2.+ Szyd³owskich, Grzywów i Hermów
1800 – rez.
poniedzia³ek
700 – + Jan Wosuch, W³adys³awa Kaczor, W³adys³aw Michalik (Msza grego16 VI 06 pi¹tek
Intencje mszalne na czerwiec
Bogurodzica Nr 6
strona 9
strona 10
czerwiec 2006
CO... MY... TUTAJ... MAMY ?
Ka¿dy parafianin ma okreœlone losem warunki bytowania na
codzieñ. Jedni maj¹ dostatek i mieszkaniowy i ¿ywieniowy, a
inni marne warunki lokalowe, s³abe zrowie i braki w od¿ywianiu.
O ile tak du¿a ró¿nica jest w fizycznych warunkach
bytowania cz³owieka na ziemi, to warunki ¿ycia duchowego
s¹ te same dla wszystkich w rejonie jednej parafii; zak³adaj¹c
¿e dotyczy to ludzi pe³nosprawnych.
W piesni œpiewamy: „Jakie¿ na tej ziemi skarby posiadamy, Bóg mieszka z grzesznymi, serce Jego mamy”. Co my
mamy duchowego ¿yj¹c w krzyszkowickiej parafii?
Ju¿ samo wezwanie Matki Bo¿ej Nieustaj¹cej Pomocy daje nam
nadziejê nieustaj¹cej bo¿ej pomocy.
Pan Bóg pozwoli³ nam zamieszkaæ w pobli¿u Krakowa,
s³awnego z historii Koœcio³a. Tu kilka lat temu œwiêtowaliœmy
1000-lecie biskupstwa krakowskiego; tu w 1979 roku razem z
Polskim Papie¿em œwiêtowaliœmy 900-lecie mêczeñskiej œmierci Œw. Stani³awa Biskupa, w roku 2003 obchodziliœmy 750
rocznicê kanonizacji Tego Œwiêtego, tu w niedzielê 8 maja 1966
r. wraz z ca³ym Episkopatem Polski odbywaj¹c doroczn¹ pielgrzymkê z Wawelu na Ska³kê z udzia³em wielkiego t³umu
archidiecezjan uczciliœmy 1000-lecie chrzeœcijañstwa w Polsce i tu w Królewskim Mieœcie Krakowie spotkaliœmy siê siedem razy z Ojcem Œwiêtym Janem Paw³em II (1979,
1983,1987,1991,1997,1999,2002). Tutaj tak¿e mia³o miejsce spotkanie z Papie¿em Benedyktem VI w dniach 26 - 28
maja br.
Po 1013 latach chrzeœcijañstwa Kraków otrzyma³ czterech œwiêtych, a po 26 latach pontyfikatu Jana Paw³a II ma
ich dziesiêcioro, wœród b³ogos³awionych by³o siedmioro, a obecnie mamy jeszcze szeœcioro nowych, przy czym w czasie tego
pontyfikatu w czterech przypadkach te same osoby zosta³y
beatyfikowane i kanonizowane.
W Krakowie (B³onia, Katedra na Wawelu, Rynek G³ówny) Papie¿ og³osi³ szeœæ beatyfikacji i kanonizacji.
Kraków, miasto jedenastu bazylik z relikwiami œwiêtych i b³ogos³awionych; miasto z histori¹ dziesiêciu wieków
pos³ugi wielu kardyna³ów i biskupów staje siê rajem dla duszy.
Koœcio³y Krakowa posiadaj¹ dziesiêæ koronowanych
obrazów Maryjnych, a w archdiecezji - poza Krakowem - jeszcze dziewiêtnaœcie. Które jeszcze polskie miasto posiada tyle
oryginalnych œwi¹tyñ i sanktuariów?
Je¿eli pozostawimy na póŸniej królewski Wawel, to
mamy co podziwiaæ w królewskiej Katedrze: sarkofagi królów,
sarkofag Œw. Jadwigi Królowej i Czarny Krzy¿, przed kórym
siê Królowa modli³a.
Czy¿ nie jest cudownym przypadkiem, ¿e w Krakowie
dokona³a krótkiego ¿ycia siostra Faustyna Kowalska, póŸniejsza œwiêta i ¿e klasztor w którym ¿y³a nawiedza³ w latach wojny Karol Wojty³a, póŸniejszy ksi¹dz, biskup, kardyna³, a potem i papie¿, i ¿e dosz³o do upublicznienia objawieñ Pana Jezusa Mi³osiernego siostrze Faustynie, a¿ wreszcie Bóg pokierowa³
tak, ¿e siostra Faustyna zosta³a przez tego¿ papie¿a og³oszona
b³ogos³awion¹ w 1993 roku, a w roku 2000 - œwiêt¹?
W tym¿e czasie Pan Bóg upatrzy³ przy klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bo¿ej Mi³osierdzia miejsce na Sanktuarium Bo¿ego Mi³osierdzia - po 2 latach budowy powsta³ wielki
koœció³ i w czasie ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny ten sam
papie¿ konsekrowa³ œwi¹tyniê, jadnoczeœnie oddaj¹c ludzkoœæ
w opiekê Bo¿emu Mi³osierdziu, a pó³ roku póŸniej podniós³ koœció³ do godnoœci bazyliki mniejszej.
Kult Bo¿ego Mi³osierdzia (zakazany w latach 1959 1978) rozwin¹³ siê po kilku latach do skali równej kultowi
Matki Bo¿ej Czêstochowskiej czy Licheñskiej.
Ilu¿ ludzi mo¿e wskazaæ, gdzie le¿¹ wyspy filipiñskie,
odleg³e od Krakowa - £agiewnik o 11 tysiêcy kilometrów, sk¹d
Bogurodzica Nr 6
przybywaj¹ pielgrzymi do tego Santuarium. £agiewniki sta³y siê Œwiatowym Centrum Mi³osierdzia Bo¿ego. Jaki¿ to dla
nas zaszczyt i zobowi¹zanie!
Czy nasza ziemia wielicka i krakowska nie jest ziemi¹
œwiêtych i b³ogos³awionych i ziemi¹ Mi³osierdzia Bo¿ego? Do
Bazyliki Mi³osierdzia Bo¿ego mamy tylko 7 km.
Bêd¹c obdarzeni bliskoœci¹ miejsc œwiêtych winniœmy
dziekowaæ Bogu za to dobrodziejstwo. Za to, ¿e mamy nieopoda³ Kraków, gdzie pos³uguje 3 kardyna³ów i 5 biskupów; ¿e
mamy pod dostatkiem œwi¹tyñ i ksiê¿y i nie musimy podró¿owaæ daleko, by skorzystaæ z nabo¿eñstw i sakramentów.
Duchowo ubogacaj¹ uczestników coroczne procesje z
Wawelu na Ska³kê, nie mniej doznañ duchowych doœwiadczamy uczestnicz¹c co roku w procesjach Bo¿ego Cia³a do czterech
o³tarzy.
Mamy nieskrêpowan¹ mo¿liwoœæ nawiedzania Sanktuariów w Krakowie i okolicy, jak choæby tylko wspomnieæ wypada Kalwariê Zebrzydowsk¹. Dla chêtnych du¿¹ pociech¹
jest uczestnictwo w pielgrzymkach.
Codzienne Msze Œwiête rano i wieczorem, i œwi¹teczne
sze Œw. w ró¿nych porach dnia powinny zadowalaæ ka¿dego
wierz¹cego.
Bogactwo polskich pieœni religijnych i bogactwo muzyki sakralnej utrwalone na taœmach i p³ytach z pewnoœci¹ pozwala czerpaæ „do sytoœci”.
Godne jest s³uchanie krakowskich chórów koœcielnych:
Chóru Mêskiego Katedralnego, Chóru Cecyliañskiego, Chóru
Mariañskiego, a wielicka „Lutnia” licz¹ca 136 lat te¿ ma bogaty repertuar.
Dla poszukuj¹cych slowa pisanego s³u¿¹ ksiêgarnie wydawnictw katolickich znajduj¹ce siê w Krakowie (Ksiêgarnia
Œw. Stanis³awa - ul. Wiœlna 12a, Ksiêgarnia Œw. Wincentego a
Paulo - ul. Gertrudy 23, Ksiêgarnia Archidiecezjalna - ul. Straszewskiego 2, Ksiêgarnia Wydawnictwa Apostolstwa Modlitwy
o.o. Jezuitów - ul. Kopernika 26).
S³uga Bo¿y Jan Pawe³ II pozostawi³ nam wielk¹ spuœciznê w s³owie pisanym, które czêœæ wydawnictw mieœci w 15, a
inne w 27 tomach (iloœæ lat pontyfikatu). Wielka Radoœæ p³ynie z tego dzie³a, którego dokona³ nasz Wielki Rodak.
Koœció³ jest otwarty tak¿e na radio i telewizjê. Transmisje tych stacji pozwalaj¹ uczestniczyæ duchowo w nabo¿eñstwach z ró¿nych miejsc kultu.
Mamy komfortowe warunki do rozwoju naszej wiary.
Doceñmy to i umiejmy wykorzystaæ je w drodze Ku Bogu.
Romuald
Rudzik
okienko z wierszem
Z zapomnianej kapliczki
Chrystus Frasobliwy
spogl da
na zabiegany œwiat
Zatrzymaj siê przechodniu
pomyœl
ku czemu pêdzisz
Daj sobie czas
na Niebo
Renata Strug
Bogurodzica Nr 6
czerwiec 2006
strona 11
KULT MARYJNY W EUROPIE
Kult Maryjny w Polsce doprowadzi³ do 212
koronacji obrazów i figur (do po³owy 1983 r. by³o ich
126). Najbardziej ubogacona w sanktuaria jest matropolia krakowska. W Polsce, co roku w maju odprawiane s¹ ka¿dego dnia nabo¿eñstwa ku czci Najœwiêtszej Maryi Panny.
We wstêpie do albumu „MADONNY EUROPY”
kardyna³ Maria Deskur napisa³;
„ Europa od wieków jest ziemi¹ Matki Bo¿ej, dlatego sanktuaria maryjne rozsiane s¹ po ca³ym kontynencie od Uralu a¿ po Portugaliê, od Irlandii a¿ po Maltê. Zrodzi³y sie onê z potrzeby duchowej Koœcio³a zarówno wschodniego, jak i zachodniego. Stanowi³y
dowód g³êbokiej wiary wszystkich narodów europejskich i przez wieki by³y niczym stanice broni¹ce chrzeœcijañskiej Europy”.
W PORTUGALII
od 1935 roku trwa wielki
kult Matki Bo¿ej. W pobli¿u dwóch klasztorów z promieniuj¹cym kultem maryjnym le¿y miejscowoœæ
Fatima, gdzie 13 maja 1971 roku po raz pierwszy
ukaza³a siê Matka Bo¿a trojgu dzieciom: Hiacyncie,
£ucji i Franciszkowi. Potem by³y nastêpne objawienia i przekazanie tajemnic. Cztery figury, jako kopie
pielgrzymowa³y przez Europê do Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk. W Polsce od paŸdziernika 1995
figura przez rok nawiedzi³a wszystkie diecezje.
Maryja przepowiedzia³a w Fatimie upadek komunizmu i nawrócenie Rosji. Mia³o to nast¹piæ po
poœwiêceniu Jej Niepokalanemu Sercu ca³ego œwiata, ze szczególnym uwzglêdnieniem Rosji. Aktu zawierzenia dokona³ 25 marca 1984 r. w Rzymie Ojciec Œwiêty Jan Pawe³ II w obecnoœci Cudownej Figury.
Co roku do Fatimy przybywa oko³o 5 milionów
p¹tników z ca³ego œwiata.
W HISZPANII nie ma regionu bez choæby jednego sanktuarium Matki Bo¿ej. S¹ miasta, gdzie ka¿da dzielnica ma w osobie Maryi swoj¹ patronkê. W
Katalonii - Monserat, w Andaluzji - Sewilla, w Asturii
- Covadonga. Patronk¹ œwiata hiszpañskojêzycznego
jest Matka Bo¿a na Filarze z katedry w Saragossie.
Niemal ka¿da niesiona w procesji figura Madonny przybrana jest we wspania³e stroje, wyszywane z³ot¹ nici¹ i zdobione drogimi kamieniami. Na
twarzy widoczne ³zy - wyraz bólu po œmierci Syna.
Nad figur¹ rozpoœciera siê baldachim wykonany z
równie cennych tkanin i wsparty na srebrnych dr¹¿kach.
W Sewilli w Wielki Czwartek i Wielki Pi¹tek
odbywa siê procesja z figurami - o³tarzami, a nios¹cy
je s¹ w habitach - przy ka¿dym o³tarzyku w innym
kolorze. O³tarze nosi siê na g³owach.
W Saragossie w dniu Matki Bo¿ej Pilar - 12 paŸdziernika z olbrzymiej iloœci kwiatów jest upinana
wokó³ kopii Cudownej Figury wspania³a „sukienka”.
W Monserat („Góra Pi³a”) znajduje siê jedno z
najstarszych sanktuariów maryjnych w tej czêœci
Europy - pocz¹wszy od VIII wieku.
WE FRANCJI w La Salette, na wysokoœci 1800
m.n.p.m. poœród surowych alpejskich szczytów widnieje bazylika Najœwiêtszej Marii Panny. Jej kult jest
zwi¹zany z objawieniami Matki Bo¿ej 19 wrzeœnia 1846r. Wtedy Maryja wybra³a dwoje pastuszków: 15-letni¹ Melaniê Calvat i 11-letniego Maksymina Giraud aby przekazaæ swoje orêdzie, w którym wzywa
do odnowy moralnej. Piêkna Pani z twarz¹ ukryt¹ w d³oniach ubrana
by³a w strój wieœniaczki sabaudzkiej, w bia³¹ sukniê okryt¹ ¿ó³tym
fartuchem z chust¹, na której wisia³ z³oty krucyfiks i narzêdzia Mêki
Pañskiej.
Wielkimi czcicielami P³acz¹cej Pani byli: Œw. Jan Maria Vianney i Œw. Jan Bosco.
Co roku przybywa tu ponad 200 tysiêcy pielgrzymów. O zachodzie s³oñca rozpoczyna siê procesja ze œwiecami, pochodniami wokó³
miejsca objawienia tworz¹c szlak w kszta³cie litery „M”.
W Pary¿u, w kaplicy Zgromadzenia Sióstr Mi³osierdzia przy ulicy du Bac 140 spoczywa zabalsamowane cia³o Œw. Katarzyny Labour,
której w 1830 roku kilka razy objawi³a siê Matka Bo¿a i tu zaczê³a siê
historia Cudownego Medalika z napisem: „O Maryjo, bez grzechu poczêta módl siê za nami, którzy siê do Ciebie uciekamy”. Na odwrocie
Krzy¿, Litera „M” i dwa serca - jedno otoczone koron¹ cierniow¹, a
drugie przebite mieczem i otoczone koron¹ ró¿.
W Lourdes w 1858 roku Matka Bo¿a 18 razy objawi³a siê Œw.
Bernadecie Soubirous. Sanktuarium s³yn¹ce z cudownych uzdrowieñ
odwiedza rocznie ponad 6 milionów pielgrzymów. Codziennie wieczorem odbywa siê procesja ze œwiecami i lampionami, z uczestnictwem
chorych i upoœledzonych. Codziennie te¿ organizowana jest procesja
eucharystyczna i codzienne czuwanie przed Najœwiêtszym Sakramentem. Bazylika Œw. Bernadetty mieœci 5000 wiernych.
W Le Puy na skale stoi statua Matki Bo¿ej mierz¹ca 16 metrów
wysokoœci. Do jej wnêtrza mo¿na wchodziæ. Po wspiêciu siê schodami
mo¿na przez specjalne okienka umieszczone w stalowym odlewie podziwiaæ wspania³y widok na bazylikê i miasto.
c.d.n.
Roman Rudzik
na podstawie albumu „Madonny Europy”
Janusza Rosikonia 1998r.
WIELMED
Jolanta Wiœniecka-Tyrawa
Niepubliczny Zak³ad Opieki Zdrowotnej
Lekarze Rodzinni
32-020 Wieliczka, ul. S³owackiego 9
tel: 012 278 49 41, 012 289 02 60
W Przychodni œwiadczone s¹ us³ugi medyczne
dla DOROS£YCH I DZIECI
NFZ
w ramach umowy
z Narodowym Funduszem Zdrowia
w Zakresie Podstawowej Opieki
Zdrowotnej
Przychodnia czynna
od poniedzia³ku do pi¹tku od 800 do 1800
PORZ¥DEK MSZY ŒWIÊTYCH W NASZEJ PPARAFII:
ARAFII:
* W NIEDZIELÊ
o godz. 700 , 9 00, 11 00, 15 00, i 1800
* UROCZYSTOŒÆ BO¯EGO CIA£A
15 czerwca , Msze Œw.; godz. 700, 900, 1100 (na Placu Budowy Koœcio³a) - po Mszy Œw. procesja do 4
o³tarzy.
Prosimy o przygotowanie o³tarzy i
obecnoœæ dzieci do sypania kwiatów, dzieci
pierwszokomunijnych, górników, nios¹cych chor¹gwie i feretrony
* UROCZYSTOŒÆ NAJŒWIÊTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
23 czerwca ; Msze œw.: godz. 800 (zakoñczenie roku
szkolnego), 1900 - Uroczysta Msza Œw. z okazji 10lecia Stra¿y Honorowej Najœwiêtszego Serca Jezusowego.
* UROCZYSTOŒC ŒWIÊTYCH
PIOTRA I PAW£A
* W TYGODNIU
o godz. 700 i 1900
TRIDUUM
przygotowuj¹ce nas na prze¿ycie Uroczystoœci wmurowania kamienia wêgielnego i poœwiêcenia placu budowy przez
Ks. Kardyna³a Metropolitê Stanis³awa Dziwisza rozpocznie siê w sobotê 24 czerwca podczas Mszy Œw. o
godz. 19 00 . Bêdzie kontynuowane w niedzielê - Msze
Œw. po³¹czone z naukami.
Zakoñczy siê w poniedzia³ek 26 czerwca. Msze Œw.:
godz 800, godz.1900.
W godzinach: 830 - 930 i 1600 - 1900 mo¿liwoœæ przyst¹pienia do spowiedzi, tak¿e na zakoñczenie roku szkolnego i akademickiego.
Homilie wyg³osi ks. prof.dr hab. Andrzej Zwoliñski
29 czerwca , Msze Œw.: godz.800, 1600 1800.
III pi¹tek miesi¹ca - 16 czerwca po Mszy Œw.
o godz.1900
UROCZYSTOŒÆ POŒWIÊCENIA
PLACU BUDOWY
I WMUROWANIE KAMIENIA
WÊGIELNEGO -
* W KA¯D¥ SOBOTÊ - RO¯ANIEC ŒW.
27 czerwca o godz.1800
na Placu Budowy Koœcio³a.
* KORONKA DO MI£OSIERDZIA
BO¯EGO
o godz. 1830
*
W pierwszy pi¹tek miesi¹ca Ks. Pro-
boszcz pojedzie do chorych z Panem Jezusem.
W zwi¹zku z tym nale¿y zg³osiæ nowych chorych
i starszych w kancelarii parafialnej b¹dŸ telefonicznie.
* Mo¿liwoœæ spowiedzi przed ka¿d¹ Msz¹
Œw., kancelaria parafialna czynna po Mszach Œw.
* Na Plebanii istnieje mo¿liwoœæ skorzystania
z bezp³atnej porady prawnej
w poniedzia³ek 12 czerwca w godz. 1900 - 2000
Serdecznie zapraszamy do udzia³u w tej - niezwykle donios³ej dla Naszej Wspólnoty Uroczystoœci - wszystkich
parafian, dzieci pierwszokomunijne, górników, scholê.
Jest do wydarzenie o wielkim znaczeniu historycznym dla Naszej Parafii. Niech nie zabraknie nam si³ i chêci, by wraz z Kardyna³em Stanis³awem Dziwiszem Naszym
Metropolit¹ i Dzuszpasterzem zjednoczyæ siê w modlitwie
i dziêkczynienu za Ten Wspania³y Dzieñ.
27 czerwca bêdzie te¿ dniem Odpustu Parafialnego.
„BOGURODZICA”
Gazetka wydawana przez parafiê p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy w Wieliczce-Krzyszkowicach.
Zespó³ redaguj¹cy: ks. Wies³aw Popielarczyk, ks. Zdzis³aw Ziêba, kl. Pawe³ Zaczyk, Lucyna
Œwietlik, Romuald Rudzik, Renata Strug.
Adres: PARAFIA RZYMSKO-KATOLICKA. p.w. MB Nieustaj¹cej Pomocy, ul. Jaœminowa
5, 32-020 Wieliczka
Tel.: Ks. proboszcz: 012-278-37-00; Ks. wikary: 012-278-49-