Untitled

Tryb Full-Duplex wykorzystywany jest przez następujące standardy:
10-Base-T, 10Base-FL, 100Base-TX, 100Base-FX, 100Base-T2, 1000Base-CX, 1000Base-SX, 1000Base-LS, oraz 1000Base-T.
Tryb Full-Duplex nie jest wykorzystywany przez następujące standardy: 10Base5, 10Base2, 10Base-FP, 10Base-FB, and 100Base-T4
10 Megabit Ethernet
10BASE5 - tzw. "gruby koncentryk" (ang.Thicknet), standard z 1980 roku IEEE
802.3 używający grubego (12 mm) kabla koncentrycznego o impedancji falowej
50 Ohm. Umożliwiał budowę segmentów o długości do 500 m. Obecnie już nie
stosowany. Szybkość transmisji 10 Mb/s.
10BROAD36 – przestarzały, kabel koncentryczny 75 Ohm
StarLAN 10 - pierwsza implementacja kabla typu „skrętka” przy szybkości 10 Mbit/s
100 Megabit Ethernet
100Base-TX - podobny do 10BASE-T, maksymalna szybkość transmisji 100Mb/s. Wymaga 2 par skrętki kategorii 5. Obecnie jeden z
najpopularniejszych standardów sieci opartych na UTP.
100Base-FX - Ethernet 100Mb/s, medium transmisji: światłowod wielomodowy. Maksymalna odległość 2 km.
1 Gigabit Ethernet
1000BASE-T -maksymalna szybkość transmisji 1 Gb/s, medium transmisyjne: kabel miedziany UTP kat. 5 lub wyższej.
1000BASE-SX - maksymalna szybkość transmisji 1 Gb/s, medium transmisyjne: światłowód (maksymalna odległość do 550 m).
10 Gigabit Ethernet
10GBASE-SR - 10 Gb/s przeznaczony dla światłowodów wielomodowych o maksymalnym zasięgu od 26 do 82 m (długość fali
światła 850nm), światłowody wielomodowe do 300 m.
10GBASE-T – najnowszy standard w tej kategorii. Umożliwia transmisję o prędkości 10 Gb/s na odległość 100 m kablem
nieekranowanym UTP kategorii 6a/7. Możliwe jest również wykorzystanie kabla kategorii 6 – wtedy maksymalna długość kabla nie
powinna
przekraczać 55 m.
100 Gigabit Ethernet
Opracowany w 2006 r., maksymalna szybkość transmisji 100 Gb/s
Diagnostyka połączeń sieciowych
ipconfig - Wyświetla informacje na temat bieżącej konfiguracji protokołu TCP/IP dla wszystkich aktywnych interfejsów sieciowych.
Najczęściej używane przełączniki:
• /all - wyświetla bardziej szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu TCP/IP; opcja zalecana za każdym razem,
gdy chcesz wyświetlić konfigurację interfejsów sieciowych.
• /renew - powoduje pobranie nowego adresu IP komputera z serwera DHCP dla wszystkich interfejsów sieciowych, których
adres IP jest ustalany automatycznie.
• /release - powoduje rezygnację z wykorzystywania wszystkich automatycznie pobranych adresów IP (aby korzystać dalej z
połączeń sieciowych, należy interfejsom nadać adresy statyczne lub pobrać nowe adresy automatyczne).
• /flushdns - usuwa wszystkie wpisy z systemowego bufora przyspieszającego tłumaczenie nazw komputerów na
odpowiadające im adresy IP.
ping - Sprawdza, czy komputer o podanym adresie odpowiada na diagnostyczne pakiety danych i wyświetla informacje na temat czasu
odpowiedzi i liczby pakietów, na które odpowiedź nie nadeszła (wraz ze statystyką) Adres IP lub nazwę komputera należy podać na
końcu wiersza pc ecerua ping. Wyjątkowo, przełączniki polecenia ping poprzedzone są myślnikiem, a nie ukośnikiem.
Najczęściej używane przełączniki:
• -t - powoduje ciągłe odpytywanie komputera docelowego; zakończenie działania programu (i wyświetlenie statystyki) nastąpi
po naciśnięciu kombinacji klawiszy Ctrl+C; użyteczne przy ciągłym monitorowaniu wpływu zmian w konfiguracji konputera
lub budowie okablowania sieciowego na działanie sieci.
• -a - wymusza przetłumaczenie adresu IP podanego w wierszu poleceń na nazwę komputera za pomocą tak zwanego
mechanizmu odwrotnego DNS przydatne, jeżeli chcesz się dowiedzieć, jaka nazwa DNS przyporządkowana jest
interesującemu Cię adresowi.
• -n liczba - wymusza wysyłanie pakietów próbnych i zakończenie działania programu domyślnie polecenie ping pracuje tak,
jakby został podany przełącznik -n 4 — dokonuje czterech pomiarów.
• -l rozmiar - ustala rozmiar pakietów próbnych na rozmiar bajtów; domyślnie polecenie ping przyjmuje rozmiar 32 bajtów; im
większe pakiety tym większe wymagania stawiane są infrastrukturze sieci.
• -f - blokuje możliwość dzielenia dużych pakietów próbnych na wiele mniejszych; pamiętaj, że blokada ta uniemożliwi
przesłanie zbyt dużych pakietów (na przykład maksymalny rozmiar pakietu próbnego w sieci lokalnej Ethernet wynosi 1472
bajty).
• -i ttl - ustala czas wygaśnięcia pakietów (ang. Time To Live — TTL), na ttl przeskoków między routerami; system Windows
domyślnie zakłada TTL pakietu równe 128. Zmniejszenie tej wartości może pomóc w diagnozowaniu problemów w routingu
występujących w skomplikowanych sieciach.
• -w czas - ustala maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź na pakiet próbny na czas milisekund.
Polecenie ping korzysta z pakietów próbnych protokołu ICMP. Ponieważ ruch ICMP nie jest wykorzystywany przy transmisji
danych, urządzenia sieciowe często zmniejszają jego priorytet i celowo ignorują pakiety próbne, faworyzując dane przesyłane
pozostałymi protokołami. Z tego powodu badanie funkcjonowania dużej sieci (na przykład Internetu) za pomocą polecenia ping
mija się z celem, gdyż wyniki badania mogą być bardzo słabe (długi czas odpowiedzi, duże straty pakietów) mimo doskonałego
stanu łącza sieciowego. Polecenie ping doskonale nadaje się za to do badania działania sieci lokalnych.
tracert - Wyświetla trasę, którą podążają pakiety. wysyłane z Twojego komputera między routerami. Adres IP lub nazwę komputera należy podać na końcu wiersza polecenia tracert. Wyjątkowo, przełączniki polecenia tracert poprzedzane są myślnikiem, a nie
ukośnikiem.
Najczęściej używane przełączniki:
• -d - wyłącza przetwarzanie adresów IP komputerów na - odpowiadające im nazwy DNS opcja ta może znacząco przyśpieszyć
działanie polecenia w przypadkach, gdy serwer DNS jest niedostępny lub źle skonfigurowany.
• -h ttl - ogranicza liczbę routerów przez które może przejść pakiet próbny, do TTL; standardowo polecenie tracert przyjmuje
maksymalną liczbę „przeskoków” pomiędzy routerami równą 30.
• -w czas - ustala maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź na pakiet próbny na czas milisekund.
W dużych sieciach TCP/IP często stosuje się ruch asymetryczny, w którym pakiety podążają w każdą stronę różnymi trasami. Polecenie
tracert wyświetla trasę, którą podążają pakiety wysyłane z Twojego komputera, nie prezentuje jednak trasy powrotnej.
netstat - Wyświetla listę ustanowionych połączeń TCP. W zależności od użytych przełączników może też służyć do prezentowania
listy portów, na których komputer nasłuchuje nowych połączeń lub pakietów UDP, oraz do prezentowania statystyk interfejsów
sieciowych Ethernet. Polecenie to jest niezwykle przydatne przy sprawdzaniu, czy komputer nie nawiązuje podejrzanych połączeń TCP
(generowanych na przykład przez wirusa lub programy typu koń trojański) lub nie nasłuchuje na portach TCP, na których nie powinien
oczekiwać nowych połączeń. Wyjątkowo, przełączniki polecenia netstat poprzedzane są myślnikiem, a nie ukośnikiem.
Najczęściej używane przełączniki:
• -a - wyświetla oprócz aktywnych połączeń TCP również listę portów, na których komputer prowadzi nasłuch nowych
połączeń TCP oraz pakietów danych UDP; opcja bardzo przydatna w czasie diagnozowania, czy na komputerze nie działa
jakieś oprogramowanie akceptujące połączenia z zewnątrz (wirus, koń trojański, nielegalny serwer pośredniczący)
• -n - wyłącza przetwarzanie adresów IP komputerów na odpowiadające im nazwy DNS opcja ta może znacząco przyspieszyć
działanie polecenia w przypadkach, gdy serwer DNS jest niedostępny lub źle skonfigurowany, przyspiesza też wyraźnie
wyświetlanie listy w przypadku gdy serwer DNS pracuje normalnie
• -o - włącza tryb wyświetlania dodatkowej kolumny listy zawierającej identyfikatory (PID) procesów, które odpowiadają za
dane połączenie TCP lub nasłuch na wybranym porcie; nazwę procesu możesz uzyskać z pomocą Menedżera zadań Windows
włączając w nim wyświetlanie kolumny prezentującej identyfikatory PID.
• -b - włącza tryb wyświetlenia dodatkowej kolumny listy, zawierającej identyfikatory (PID) oraz nazwy procesów, które
odpowiadają za dane połączenie TCP lub nasłuch na wybranym porcie.
• -e - powoduje wyświetlenie statystyk interfejsów sieciowych Ethernet.
arp - Wyświetla zawartość tablicy translacji adresów IP komputerów na adresy sprzętowe (MAC) interfejsów sieciowych Ethernet.
Przydatne przy diagnozowania problemów z działaniem adresów IP oraz wykrywaniu obecności komputerów w sieci lokalnej
Najczęściej używane przełączniki:
• -a - wyświetla wszystkie wpisy z tablicy translacji
• -d ip - usuwa z tablicy wpis odpowiadający adresowi IP równemu ip.
• -s ip mac - tworzy nowy wpis w tablicy, wiążący adres IP równy ip ze sprzętowym adresem MAC karty sieciowej Ethernet
równym mac.
Zmiana konfiguracji sieci
netsh - Uniwersalne narzędzie służące do wyświetlenia informacji na temat konfiguracji interfejsów sieciowych oraz modyfikowania
parametrów i ich pracy.
• dump > nazwa_pliku - Zapisuje aktualną konfigurację połączeń sieciowych w pliku konfiguracja.txt.
• exec nazwa_pliku - Przywraca konfiguracją połączeń sieciowych zapisaną w pliku konfiguracja.txt.
route - Wyświetla lub modyfikuje tablicę routingu protokołu TCP/IP systemu Windows. Wiersz polecenia route może zawierać
przełączniki oraz polecenie wraz z parametrami
Najczęściej używane przełączniki:
• -f - usuwa wszystkie wpisy z tablicy routingu; używaj tego przełącznika tylko wówczas, jeżeli jesteś pewien, że potrafisz
odtworzyć prawidłowy kształt tablicy routingu.
• -p - czyni wpis dodawany do tablicy routingu za pomocą polecenia route add stałym (odtwarzanym przy każdym kolejnym
uruchamia systemu operacyjnego).
• print - wyświetla aktualną zawartość tablicy routingu.
• add adres sieci
mask maska sieci adres bramy - dodaje nowy wpis do tablicy routingu, wymuszający przekazywanie pakietów skierowanych do sieci o
adresie adres sieci i masce maska sieci przez bramę o adresie IP równym adres bramy.
•
change adres sieci mask maska sieci adres bramy - modyfikuje istniejący w tablicy routingu wpis, wymuszający
przekazywanie pakietów skierowanych do sieci o adresie adres sieci i masce maska sieci przez bramę o adresie IP równym
adres bramy, modyfikowany jest tylko adres bramy (adres i maska sieci muszą znajdować się już na liście).
delete adressieci - usuwa z tablicy routingu wpis wymuszający przekazywanie pakietów do sieci o adresie adres sieci.
•
Hostname - Służy do wyświetlania nazwy komputera hosta używanej do uwierzytelniania przez narzędzia Rcp, Rsh i Rexec.
Nbtstat - Służy do sprawdzania bieżących połączeń NetBIOS w sieci TCP/IP, aktualizowania pamięci podręcznej Lmhosts oraz
ustalania zarejestrowanych nazw i identyfikatora zakresu.
Najczęściej używane przełączniki:
nbtstat [[-a NazwaZdalna] [-A AdresIP] [-c] [-n] [-r] [-R] [-RR] [-s] [-S] [interwał]]
• -a - Wyświetla tabelę nazw z odległego komputera podając jego nazwę.
• -A - Wyświetla tabelę nazw z odległego komputera podając jego adres IP.
• -c - Wyświetla zawartość pamięci podręcznej NBT - nazwy zdalnych komputerów i ich adresy IP
• -n - Wyświetla lokalne nazwy NetBIOS.
• -r - Wyświetla nazwy rozpoznane przez emisję i przez WINS
• -R - Czyści i ponownie ładuje tabelę nazw ze zdalnej pamięci podręcznej
• -S - Wyświetla tabele sesji włącznie z docelowymi adresami IP
• -s - Wyświetla tabele sesji konwertując adresy docelowe adresy IP na nazwy NetBIOS komputerów.
• -RR - wysyła pakiety zwolnienia nazw do serwerów WIN, po czym rozpoczyna odświeżanie
NazwaZdalna - Nazwa zdalnego komputera hosta. AdresIP - Adres IP w notacji dziesiętnej z kropkami. interwał - Wyświetla wybrane
statystyki z częstotliwością równą wartości interwału. Aby przerwać wyświetlanie, naciśnij klawisze Ctrl+C.
Nslookup - Służy do sprawdzania rekordów, aliasów hostów domen, usług hostów domen i informacji o systemie operacyjnym za
pomocą kwerend wysyłanych do serwerów DNS.
Pathping - Służy do śledzenia trasy pakietu do punktu docelowego i do wyświetlania informacji o utraconych pakietach dla każdego
routera ścieżki. Polecenie Pathping może być także używane do rozwiązywania problemów z jakością usług (QoS, Quality of Service)
obsługujących połączenia.
Najczęściej używane przełączniki:
pathping [-g lista_hostów] [-h maks_przeskoków] [-i adres][-n] [-p okres] [-q liczba_kwerend] [-w limit_czasu] [-P] [-R] [-T] [-4] [-6]
nazwa_docelowa
• -g lista_hostów - Wyzwól trasę źródłową wzdłuż hostów z listy.
• -h maks_przeskoków - Maksymalna liczba przeskoków w poszukiwaniu celu.
• -i adres - Użyj określonego adresu źródłowego.
• -n - Nie rozpoznawaj adresów jako nazw hostów.
• -p okres - Czekaj wskazany okres czasu (w ms) między badaniami.
• -q liczba_kwerend - Liczba kwerend na przeskok.
• -w limit_czasu - Czekaj przez wskazany czas (w ms) na każdą odpowiedź.
• -P - Testuj łączność PATH RSVP.
• -R - Testuj, czy każdy przeskok obsługuje RSVP.
• -T - Testuj łączność z każdym przeskokiem za pomocą etykiet pierwszeństwa Layer-2.
• -4 - Wymuszaj używanie IPv4.
• -6 - Wymuszaj używanie IPv6.
Standardy IEEE 802 są kierowane przez IEEE 802 LAN/MAN Standards Committee (LMSC). Oto poszczególne grupy standardów:
•
IEEE 802.1 Higher layer LAN protocols
802.1D – Spanning Tree Protocol - Protokół drzewa
rozpinającego
o 802.1Q – Virtual Local Area Networks (VLAN)
o 802.1aq - Shortest Path Bridging (SPB)
o 802.1w RSTP – Rapid Spanning Tree Protocol
IEEE 802.2 Logical link control
IEEE 802.3 Ethernet
o 802.3ad LACP – Link Aggregation Control Protocol
IEEE 802.4 Token bus (disbanded)
IEEE 802.5 Token Ring
IEEE 802.6 Metropolitan Area Networks (disbanded)
IEEE 802.7 Broadband LAN using Coaxial Cable
(disbanded)
IEEE 802.8 Fiber Optic TAG (disbanded)
IEEE 802.9 Integrated Services LAN (disbanded)
IEEE 802.10 Interoperable LAN Security (disbanded)
o
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
IEEE 802.11 Wireless LAN (Wi-Fi certification)
IEEE 802.12 demand priority
IEEE 802.13 Cat.6 – 10 Gb LAN (new
founded)[potrzebne źródło]
IEEE 802.14 Cable modems (disbanded)
IEEE 802.15 Wireless PAN
o IEEE 802.15.1 (Bluetooth certification)
o IEEE 802.15.4 (ZigBee certification)
IEEE 802.16 Broadband Wireless Access (WiMAX
certification)
o IEEE 802.16e (Mobile) Broadband Wireless Access
IEEE 802.17 Resilient packet ring
IEEE 802.18 Radio Regulatory TAG
IEEE 802.19 Coexistence TAG
IEEE 802.20 Mobile Broadband Wireless Access
IEEE 802.21 Media Independent Handoff
IEEE 802.22 Wireless Regional Area Network