Przewodnik dla studentów I roku

Transkrypt

WARSZAWSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY
PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY
DLA STUDENTÓW I ROKU
I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Kierunek elektroradiologia
Rok Akademicki 2013 / 2014
Opracowanie edytorskie i druk:
Oficyna Wydawnicza Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zam. ..... / 2013
nakład ....... egz.
tel. (22) 5720 327
e-mail: [email protected]
www.oficynawydawnicza.wum.edu.pl
Spis treści
. WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO..................3
. PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2013/2014..................................................4
3. Skład Zarządu Samorządu Studentów WUM
w kadencji 2012-2014.........................................................................................5
4. Plan studiów na rok akademicki 2013/2014.........................................6
5. ANATOMIA PRAWIDŁOWA i RADIOLOGICZNA...............................................7
6. Bezpieczeństwo i Higiena Pracy...............................................................13
7. FIZJOLOGIA.............................................................................................................14
8. Aparatura w diagnostyce obrazowej.................................................15
9. Matematyka........................................................................................................17
0. Fizyka z elementami fizyki radiacyjnej.............................................19
. Rentgenodiagnostyka klasyczna........................................................22
. PATOMORFOLOGIA................................................................................................24
3. PATOFIZJOLOGIA....................................................................................................25
14. JĘZYKI OBCE (do wyboru język angielski, francuski, niemiecki lub rosyjski).................. 26
15. WYCHOWANIE FIZYCZNE....................................................................................28
6. ETYKA W MEDYCYNIE.........................................................................................30
17. PRZYSPOSOBIENIE BIBLIOTECZNE..................................................................31
RAMOWY PROGRAM PRAKTYKI WAKACYJNEJ po I roku
DLA STUDENTÓW I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
KIERUNEK ELEKTRORADIOLOGIA
Po I roku studiów obowiązuje studentów 4 tygodniowa (20 dni roboczych, czyli 100 godzin) praktyka w ogólnodiagnostycznych zakładach radiologii.
Kierownik Zakładu ustala szczegółowy harmonogram praktyki oraz sprawuje nadzór nad
pracą studenta.
Opiekunem praktyki powinien być pracownik zakładu radiologii o odpowiednim przygotowaniu zawodowym i ogólnym.
Student pod nadzorem opiekuna powinien w miarę możliwości wykonywać wszystkie
czynności zawodowe.
Odbycie praktyki potwierdza opiekun, a zalicza praktykę Kierownik Zakładu Radiologii.
Nieobecność studenta w pracy może być usprawiedliwiona formalnym zwolnieniem lekarskim. Choroba dłuższa niż 1 tydzień wymaga przedłużenia praktyki.
Celem praktyki jest pogłębienie wiedzy i rozszerzenie umiejętności wymaganych od elektroradiologa w ogólnodiagnostycznym Zakładzie Radiologii, oraz ugruntowanie właściwych postaw pracowniczych.
W szczególności są to:
• znajomość organizacji Szpitala (Kliniki) i Zakładu Radiologii,
• umiejętność doboru metody i techniki badania do problemu,
• wykonanie badań (w tym ułożenie pacjenta, dobór ekspozycji i obróbka ciemniowa),
• realizowanie procedur zapewnienia jakości,
• przestrzeganie zasad bhp,
• prowadzenie dokumentacji badań,
• nawiązanie i utrzymanie kontaktu psychologicznego z pacjentem,
• współpraca z zespołem diagnostycznym i innymi osobami związanymi z działaniem
Zakładu,
• przestrzeganie dyscypliny pracy.
WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
REKTOR – prof. dr hab. MAREK KRAWCZYK
Prorektorzy
PROREKTOR ds. DYDAKTYCZNO–WYCHOWAWCZYCH
– prof. dr hab. MAREK KULUS
PROREKTOR ds. NAUKI I WSPÓŁPRACY Z ZAGRANICĄ
– prof. dr hab. SŁAWOMIR MAJEWSKI
PROREKTOR ds. KLINICZNYCH, INWESTYCJI i współpracy z regionem
– prof. dr hab. SŁAWOMIR NAZAREWSKI
PROREKTOR ds. KADR – prof. dr hab. RENATA GÓRSKA
DZIEKAN I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
– prof. dr hab. MIROSŁAW WIELGOŚ
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. I / II/ III r.
– prof. dr hab. Barbara Górnicka
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. IV / V / VI r.
– prof. dr hab. Krzysztof Zieniewicz
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. studiów licencjackich
– prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Przewodów Doktorskich
– dr hab. Paweł Włodarski
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Nauki
– prof. dr hab. Krzysztof Filipiak
WŁADZE UCZELNI urzędują w budynku przy ul. Żwirki i Wigury 61.
Przewodniczący Rady Pedagogicznej I r. – Prof. dr hab. med. Marek Gołębiowski
Kierownik dziekanatu – mgr Joanna Kwiatkowska, tel. (22) 57 20 208,
fax (22) 57 20 266, pok. 208.
SEKRETARIAT I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Sprawy studenckie I r. studiów p. Iwona Dybowska, pok. 213 c, przyjmuje w poniedziałek,
wtorek, czwartek, piątek w godz. 1030–1500, tel. (22) 5720 262, fax: (22) 5720 266.
SEKCJA SPRAW BYTOWYCH STUDENTÓW tel. (22) 57 20 814, 57 20 815.
Przychodnia dla studentów WUM: Niepubliczny ZOZ Centrum Medyczne WUM
ul. Banacha 1 a, tel. (22) 599 18 01,02-03.
PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2013/2014
Na podstawie Zarządzenia nr 11/2013 Rektora WUM z dnia 21 lutego 2013 r. oraz Zarządzenia
nr 61/2013 Retora WUM z dnia 24 lipca 2013 r.
SEMESTR ZIMOWY
30.09.2013 22.12.2013
zajęcia dydaktyczne
23.12.2013 06.01.2014
wakacje zimowe
07.01.2014 26.01.2014
27.01.2014 02.02.2014
sesja egzaminacyjna zimowa
03.02.2014 09.02.2014
przerwa semestralna
10.02.2014 16.02.2014
sesja poprawkowa
12 tygodni
3 tygodnie
SEMESTR LETNI
17.02.2014 19.04.2014
20.04.2014 27.04.2014
wakacje wielkanocne
28.04.2014 07.06.2014
08.06.2014 29.06.2014
sesja egzaminacyjna letnia
01.09.2014 07.09.2014
sesja poprawkowa
9 tygodni
6 tygodni
Skład Zarządu Samorządu Studentów WUM
w kadencji 2012-2014
Warszawski Uniwersytet Medyczny
SAMORZĄD STUDENTÓW
ul. Oczki 5, pok. 307
02-007 Warszawa
tel./faks: +48 22 62 88 306
SkųadZarzČduSamorzČduStudentówWUMwkadencji2012Ͳ2014:
PrzewodniczČcy
TomaszZawadzki,Vrok,IWLkieruneklekarski,
Tel.Kom.:510Ͳ051Ͳ468
WiceprzewodniczČcy
1.MarcinWojciechowski,IrokdrugiegostopniaWNOZ,
2.PiotrSobieraj,VIrok,IWLkieruneklekarski,
WiceprzewodniczČcy,PrzewodniczČcyKomisjiDydaktyki
MaciejPawliszewski,Vrok,IWLkieruneklekarski,
PrzewodniczČcyKomisjiInformacjiiPromocji
MarcinWojciechowski,IrokdrugiegostopniaWNOZ,
PrzewodniczČcyKomisjiKultury
MichaųGontkiewicz,VIrok,IWLkieruneklekarski
PrzewodniczČcaKomisjiSportuiTurystyki
EwaSzymczyk,IVrokkieruneklekarski,
Sekretarz
MartaPieŷkowska,IIIrok,zdrowiepubliczne,
Wiħcejinformacjinastroniehttp://www.samorzad.wum.edu.pl/
Przedmiot nazwa (ID)
2
2
60,0
2013-10-21 14:26:49
Podpis Dziekana
Utworzono na podstawie wersji: 2013-10-17 12:03 (el_s_s1)
Razem:
c
2,0
12 Patomorfologia (19273)
2
2
2,0
11 Patofizjologia (19272)
2,0
3,0
10 Język (19270)
1
2
14 Wychowanie fizyczne (19277)
3,0
9 Fizjologia (19268)
1
1
c
1
1
c
1
Przysposobienie biblioteczne
13
(19274)
1,0
8 Etyka w medycynie (19267)
Bezpieczeństwo i higiena pracy
(19266)
7
15,0
Bezpieczeństwo i higiena pracy
(19266)
4,0
Rentgenodiagnostyka
5
klasyczna (19276)
8,0
Fizyka z elementami fizyki
radiacyjnej (19269)
3
4 Matematyka (19271)
12,0
8,0
Aparatura w diagnostyce
obrazowej (19265)
6
se-
Forma
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
egz
egz
egz
egz
egz
Studium Wychowania Fizycznego i Sportu(S3)
Biblioteka Główna(BIBG)
Katedra i Zakład Patomorfologii(1M11)
Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i
Doświadczalnej(2M2)
1/1
926,0
60,0
2,0
30,0
30,0
60,0
45,0
Studium Języków Obcych(S1)
30,0
Katedra i Zakład Fizjologii Doświadczalnej i
Klinicznej(1MA)
2,0
2,0
225,0
50,0
120,0
150,0
120,0
suma
Zakład Bioetyki i Humanistycznych Podstaw
Medycyny(2MC)
Zakład Medycyny Zapobiegawczej i
Higieny(1M31)
Dział Ochrony Pracy i Środowiska(AB)
I Zakład Radiologii Klinicznej(1W11)
Zakład Biofizyki i Fizjologii Człowieka(NZME)
Zakład Biofizyki i Fizjologii Człowieka(NZME)
I Zakład Radiologii Klinicznej(1W11)
Zakład Anatomii Prawidłowej i Klinicznej(1M12)
Nazwa Jednostki
liczba studentów ogółem: 40
45.0
50.0
75.0
60.0
ćwicz
30.0
30.0
45.0
60.0
2.0
60.0
60.0 165.0
5.0
40.0
75.0
sem
124,0 285,0 517,0
30.0
2.0
2.0
30.0
60.0
wyk
zaj
prak
wymiar godz. obowiązujący studenta
sam
sem ćwicz
zaj
c. kurs
c. kurs
c. kurs
c. kurs
c. kurs
wyk
20
20
20
20
20
20
20
zaj
prak
AM\beata.krawczyk
20
20
20
10
10
10
10
10
sem ćwicz
Akceptacja Rektora
prak
Liczba grup w jednostce
wyk
Min. liczba student. w grupie
Warszawa, dnia 2013-10-21 r.
i wydział Lekarski, elektroradiologia - 3 letnie studia I stopnia stacjonarne i niestacjonarne (d. wieczorowe)
eCTs zwł. mestr zalicz.
2
Anatomia prawidłowa i
1
radiologiczna (19264)
Lp
Na
Rok studiów: 1
Rok akademicki: 2013/2014
Plan studiów w warszawskim Uniwersytecie Medycznym
ANATOMIA PRAWIDŁOWA i RADIOLOGICZNA
ZAKŁAD ANATOMII PRAWIDŁOWEJ i KLINICZNEJ
CENTRUM BIOSTRUKTURY
Warszawa, ul. Chałubińskiego 5, tel. 22628-10-41, bezp. tel. i fax 22629-52-83
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. Bogdan Ciszek
Odpowiedzialny za dydaktykę: dr n. med. Paweł Szaro – godziny przyjęć zostaną podane na tablicy
informacyjnej Zakładu na początku roku akademickiego.
Liczba godzin
Zajęcia obejmują 120 godzin zajęć wg poniższego podziału.
Wykłady 60 h
Ćwiczenia 60 h.
Odbywają się we czwartki w pracowni dydaktycznej Zakładu wg grafiku podawanego do wiadomości przed rozpoczęciem zajęć.
Wprowadzanie osób postronnych oraz wykonywanie zdjęć lub filmów jest niedozwolone.
Sposób zakończenia zajęć
Egzamin praktyczny i testowy.
Zaliczenie ćwiczeń w formie 3 kolokwiów cząstkowych jest jednocześnie warunkiem dopuszczenia
do egzaminu.
Egzamin jest pisemny i praktyczny, obejmuje tematy ćwiczeń i wykładów.
Aby uzyskać ocenę pozytywną należy odpowiedzieć prawidłowo na 65% z każdej części egzaminu.
Egzamin odbywa się w sesji egzaminacyjnej letniej.
W przypadku uzyskania na egzaminie oceny niedostatecznej egzamin poprawkowy odbywa się w sesji poprawkowej letniej.
CELE NAUCZANIA
Celem nauczania anatomii prawidłowej na kierunku Elektroradiologia jest:
1/ zapoznanie studentów z ogólną budową ciała ludzkiego.
2/ umożliwienie posługiwania się prawidłową i jednoznaczną nomenklaturą medyczną przy opisie
części ciała człowieka, narządów i tkanek.
3/ zapoznanie z zagadnieniami dotyczącymi anatomii opisowej, topograficznej i czynnościowej
dotyczącej narządów i ich układów u człowieka.
4/ przygotowanie w drodze praktycznych ćwiczeń podstaw morfologicznych niezbędnych do rozpoznawania struktur anatomicznych we współczesnych metodach obrazowania ciała ludzkiego
takich jak badanie rentgenowskie, angiografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny.
5/ zwrócenie uwagi na niektóre aspekty przydatne w udzielaniu pierwszej pomocy przed lekarskiej.
REGULAMIN ZAJĘĆ STUDENCKICH
1. Warunkiem zaliczenia semestru, i dopuszczenia do egzaminu z Anatomii jest czynny udział
w wykładach i ćwiczeniach oraz uzyskanie zaliczenia z każdego tematu ćwiczeń oraz kolokwiów.
UWAGA! – Na każdym ćwiczeniu obowiązuje znajomość materiału ze wszystkich poprzednio
odbytych ćwiczeń.
2. Materiał podzielony jest na 3 cykle tematyczne:
♦ Osteologia, kończyny
♦ Mózgowie, Głowa-szyja
♦Jamy ciała.
Cykl tematyczny kończy się kolokwium teoretycznym i praktycznym. Ewentualny drugi termin
– poprawkowy – może mieć miejsce w terminie wyznaczonym przez Zakład. Pozytywną ocenę
student uzyskuje po otrzymaniu 65% prawidłowych odpowiedzi z każdej części kolokwium.
W przypadku niezaliczenia jednej z części student zdaje tylko niezaliczoną część. Termin trzeci
(w przypadku nie zaliczenia dwóch poprzednich terminów) ma miejsce przed sesją egzaminacyjną pod koniec semestru po zakończeniu kursu anatomii (forma tego zaliczenia może być
ustna lub pisemna).
3. Dopuszczalna jest usprawiedliwiona nieobecność na nie więcej niż dwóch ćwiczeniach z każdego cyklu tematycznego. Większa liczba nieobecności uniemożliwia przystąpienie do kolokwium. Osoby te zdają kolokwium w trybie komisyjnym.
4. Usprawiedliwiona nieobecność na kolokwium pozwala na przesunięcie terminu zaliczenia
na najbliższe ćwiczenia po ustaniu powodu nieobecności.
5. Egzamin z Anatomii odbywa się w sesji letniej. Jest to egzamin testowy i praktyczny. Aby uzyskać ocenę pozytywną należy odpowiedzieć prawidłowo na 65% z każdej części egzaminu.
6. Termin poprawkowy jest wyznaczony w sesji poprawkowej. Jest to egzamin testowy i praktyczny.
7. Ćwiczenia odbywają się na terenie Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej. Wprowadzanie
osób postronnych oraz wykonywanie zdjęć lub filmów jest niedozwolone.
8. We wszystkich pomieszczeniach Zakładu obowiązuje bezwzględne przestrzeganie zasad higieny
(czystość!) oraz zasad BHP.
9. Przypomina się, że na terenie Zakładu i całego gmachu obowiązuje zakaz palenia tytoniu.
10.Aby w pełni wykorzystać czas ćwiczeń student obowiązany jest przychodzić na zajęcia przygotowany teoretycznie z aktualnego materiału.
LIETRATURA ZALECANA
1/ Anatomia Człowieka W. Woźniak Urban & Partner Wrocław 2001/2003.
2/ Anatomia Człowieka W. Sylwanowicz (red. Sokołowska Pituchowa) PZWL.
3/ Atlas Anatomii Radiologicznej B. Daniel PZWL.
4/ Kieszonkowy atlas anatomii radiologicznej w przekrojach tomografii komputerowej i rezonansu
magnetycznego tom I-III. Medipage, Warszawa 2007, wyd. 1.
5/ Anatomia ośrodkowego układu nerwowego H. Dobaczewska, Wyd AM w Warszawie (wybrane
rozdziały).
6/ Anatomia kliniczna głowy i szyi. R.Aleksandrowicz, B.Ciszek, PZWL wyd.1 (wybrane zagadnienia).
7/ Strona Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej, dostępne są tam atlasy radiologiczne
http://anatomia.wum.edu.pl/radiologia/index.htm
8/ Atlas klasyczny do wyboru z listy:
a/ Bertollini Atlas Anatomii PZWL dowolne wydanie.
b/ Frank H. Netter Atlas Anatomii Człowieka Urban &Partner 2003.
c/ Kiss Atlas Anatomii PZWL dowolne wydanie.
d/ Petra Kopf-Maier Atlas Anatomii Człowieka PZWL 2003.
e/ Sinielnikow Atlas Anatomii dowolne wydanie.
f/ Sobotta Atlas Anatomii Człowieka T I-II Urban&Partner lub inne dowolne wydanie.
Podane niżej programy wykładów i ćwiczeń zostały określone w ogólnym i krótkim brzmieniu.
Szczegółowy program ćwiczeń zostanie podany na początku roku.
Wykłady i ćwiczenia
Osteologia, Kończyny
Wykłady
1. Ogólna budowa ciała ludzkiego, budowa szkieletu, układy narządów.
2. Szkielet osiowy: Klatka piersiowa i kręgosłup
3. Anatomia radiologiczna kręgosłupa
4. Budowa kończyny górnej
5. Anatomia radiologiczna kończyny górnej
6. Budowa kończyny dolnej
7. Anatomia radiologiczna kończyny dolnej
Ćwiczenia
1. Ogólna budowa ciała ludzkiego, osie i płaszczyzny, budowa szkieletu: szkielet osiowy, szkielet obręczy, szkielet kończyn, szkielet czaszki, rozpoznanie poszczególnych kości, Ogólne
wiadomości o połączeniach kości: połączenia nieruchome i ruchome. Typy stawów i ich
mechanika.
2. Klatka piersiowa i kręgosłup. Budowa typowego kręgu, Kręgi nietypowe. Zróżnicowanie
budowy kręgów w poszczególnych odcinkach kręgosłupa. Krzywizny kręgosłupa. Połączenia
kręgosłupa. Krążek międzykręgowy. Budowa żebra i mostka. Klatka piersiowa, jako całość.
3. Anatomia radiologiczna kręgosłupa. Analiza RTG, kręgosłupa szyjnego w projekcji bocznej,
przednio-tylnej, przez otwarte usta, Kręgosłupa piersiowego w projekcji przednio-tylnej,
bocznej i skośnej. RTG kości krzyżowej i stawów krzyżowo-biodrowych. Ocena anatomiczna w/w odcinków w badaniu CT i MR Mięśnie grzbietu i klatki piersiowej widoczne w w/w
badaniach.
4. Budowa kończyny górnej. Kości obręczy: obojczyk, łopatka, Kości kończyny wolnej:
k. ramienna, promieniowa, łokciowa, kości nadgarstka, kości palców. Staw ramienny, łokciowy, promieniowo-nadgarstkowy, stawy ręki. Grupy topograficzne mięśni kończyny. Przebieg
głównych pni nerwowych i naczyniowych.
5. Anatomia radiologiczna kończyny górnej. Ocena zdjęć RTG: stawy ramiennego AP i osiowe,
łokciowego w pozycji wyprostu i zgięcia, promieniowo-nadgarstkowego zwykłe i czynnościowe, zdjęcia ręki. Obrazowanie stawów i grup mięśniowych w badaniach warstwowych. Stożek
rotatorów. Angiografia kończyny górnej.
6. Budowa kończyny dolnej. Kości obręczy: kość miedniczna: kość biodrowa, kulszowa
i łonowa. Kości kończyny wolnej. Kość udowa, piszczel strzałka rzepka, stęp, stopa. Staw
biodrowy, kolanowy i skokowo-goleniowy. Grupy topograficzne mięśni kończyny. Przebieg
głównych pni nerwowych i naczyniowych.
7. Anatomia radiologiczna kończyny dolnej. Ocena zdjęć RTG: miednicy dorosłego i dziecka.
Staw biodrowy: AP i osiowe. Staw kolanowy: projekcja AP i boczne oraz projekcje dodatkowe. Staw skokowo goleniowy. RTG stopy. Obrazowanie stawów i grup mięśniowych w badaniach warstwowych. Angiografia kończyny dolnej.
8. Kolokwium.
Mózgowie, Głowa, szyja
Wykłady
1. Anatomia czaszki
2. Anatomia radiologiczna czaszki
3. Podział układu nerwowego, mózgowie układ komorowy. Kresomózgowie.
4. Anatomia warstwowa czaszki i mózgu (CT). Międzymózgowie, śródmózgowie, tyłomózgowie.
5. Anatomia warstwowa czaszki i mózgu (NMR). Naczynia OUN.
6. Rdzeń kręgowy, budowa kanału kręgowego, nerw rdzeniowy, unaczynienie rdzenia kręgowego
7. Główne ośrodki czynnościowe i drogi i anatomiczne aspekty badań neurofizjologicznych
8. Topografia głowy i szyi, anatomia warstwowa trzewioczaszki i szyi.
9. Narządy zmysłów. Anatomiczne podstawy badań naczyniowych w zakresie głowy i szyi.
Ćwiczenia
1. Kości czaszki. Mózgoczaszka: kość czołowa, klinowa, potyliczna, ciemieniowa, skroniowa
i sitowa. Podstawa (doły czaszki) i sklepienie czaszki. Twarzoczaszka. Oczodół. Jama nosowa.
Położenie zatok obocznych nosa w kościach czaszki. Dół skroniowy i podskroniowy.
2. Anatomia radiologiczna czaszki (rtg projekcja przednio-tylna, boczna i tylno-jamowa). Uwidocznienie zatok obocznych nosa. Piramida kości skroniowej. Pantomografia i zdjęcia zębów.
Korona, szyjka, korzeń zęba. Tomografia komputerowa głowy – okno kostne.
3. Budowa ogólna układu nerwowego. Budowa neuronu: ciało komórki nerwowej, akson,
dendryty. Pojęcie jądra w ośrodkowym układzie nerwowym. Pojęcie włókien istoty białej.
Pojęcia: mózgu, mózgowia i pnia mózgu. Opony ośrodkowego układu nerwowego oraz
przestrzenie oponowe. Kresomózgowie. Budowa półkuli mózgu: jądra podkorowe, istota
biała (ciało modzelowate, spoidło przednie, torebka wewnętrzna). Szczelina podłużna mózgu,
szczelina poprzeczna mózgu- położenie i zawartość. Kora mózgu – budowa zewnętrzna:
bruzdy i zakręty powierzchni mózgu oraz czynność kory (ośrodki: pierwszorzędowa kora
ruchowa, kora czuciowa, ośrodki mowy, ośrodek wzroku i słuchu). Odniesienia poszczególnych części kresomózgowia do jam czaszki. Obrazy kresomózgowia w CT i MRI (przekroje
strzałkowe, czołowe i poprzeczne).
4. Międzymózgowie. Podział międzymózgowia. Komora III – ograniczenia i połączenia (otwory
międzykomorowe oraz wodociąg mózgu). Śródmózgowie: (przekrój) – odnoga/konar mózgu,
nakrywka/pokrywa, wodociąg mózgu. Obrazy międzymózgowia i śródmózgowia w CT
i MRI (przekroje strzałkowe, czołowe i poprzeczne). Tyłomózgowie wtórne. Komora IV.
Móżdżek: podział czynnościowy, morfologia: półkula móżdżku, robak móżdżku, konar środkowy móżdżku. Rdzeniomózgowie. Obrazy tyłomózgowia wtórnego i rdzeniomózgowia
w CT i MRI (przekroje strzałkowe, czołowe i poprzeczne).
5. Rdzeń kręgowy. Początek oraz zakończenie rdzenia kręgowego u dorosłego i dzieci. Budowa
zewnętrzna rdzenia kręgowego. Przekrój rdzenia kręgowego (róg przedni, boczny i tylny) oraz
ich charakter. Powtórzenie pojęcia kanału kręgowego. Nerw rdzeniowy. Powtórzenie ograniczeń otworu międzykręgowego. Obrazy rdzenia kręgowego w MRI (przekroje strzałkowe,
czołowe i poprzeczne). Unaczynienie ośrodkowego układu nerwowego. Koło tętnicze mózgu
(koło Willisa): tętnica szyjna wewnętrzna, tętnica przednia mózgu, tętnica łącząca tylna (oraz
t. środkowa mózgu), tętnica tylna mózgu. Układ kręgowo-podstawny (tt. kręgowa, t. podstawna
oraz t. tylna mózgu). Położenie koła Willisa w przestrzeni oponowej (podpajęczynówkowej).
Topografia tętnic mózgowia. Zatoki żylne opony twardej. Żyła szyjna wewnętrzna. Obrazy
naczyń ośrodkowego układu nerwowego w angiografii klasycznej, MRI, CT.
6. Układy czynnościowe ośrodkowego układu nerwowego. Przebieg dróg przez poszczególne
części mózgowia i rdzenia kręgowego. Położenie poszczególnych neuronów w układzie nerwowym. Drogi ruchowe: droga korowo-jądrowa, droga korowo-rdzeniowa. Pojęcie uszkodzenia dróg ruchowych – porażenie spastyczne (uszkodzenie neuronu ośrodkowego) oraz wiotkie
(uszkodzenie neuronu obwodowego). Porażenie ośrodkowe i obwodowe nerwu twarzowego.
Drogi czuciowe: droga czucia bólu i temperatury, drogi wstępujące sznurów tylnych. Droga
wzrokowa. Droga słuchowa. Anatomia włókien dróg ośrodkowego układu nerwowego
w MRI (traktografia). Nerwy czaszkowe, Położenie jąder nerwów czaszkowych względem
części pnia mózgu.
7. Budowa szyi. Mięśnie: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy, mięsień szeroki szyi.
Mięśnie pochyłe: przedni, środkowy i tylny oraz szczeliny: przednia i tylna szczelina mięśni
pochyłych (oraz ich zawartość). Trójkąt tętnicy szyjnej. Mięśnie przedkręgowe (m.długi
głowy i długi szyi). Pęczek naczyniowo-nerwowy (t.szyjna wspólna, ż.szyjna wewnętrzna,
nerw błędny, pochewka naczyń szyjnych). Tętnice kręgowe (miejsce odejścia oraz przebieg
w kręgosłupie). Przestrzenie międzypowięziowe szyi (przestrzeń środkowa szyi – zawartość).
Krtań (przedsionek krtani, jama głośni, jama podgłośniowa), chrząstki krtani. Tchawica. Przełyk. Gruczoł tarczowy. Miejsce wyczuwania tętna na szyi. Obrazy MRI i CT struktur szyi
(przekrój poziomy, czołowy i strzałkowy).
10
8. Budowa ogólna głowy. Budowa i zawartość oczodołu. Jama ustna (ograniczenia i zawartość).
Ślinianki. Jama nosowa (ograniczenia, zatoki oboczne nosa, miejsca ujścia zatok i przewodu
nosowo-łzowego). Gardło – części, ujście gardłowe trąbki słuchowej. Wzajemne położenie
dołu skroniowego (m.skroniowy, t.skroniowa powierzchowna), podskroniowego (mięśnie
skrzydłowe przyśrodkowe i boczne, t. szczękowa, nerw trójdzielny). Tętnica szyjna zewnętrzna (t.tarczowa górna, t.językowa, t. twarzowa, t.szczękowa, t.skroniowa powierzchowna).
Miejsce wyczuwania tętna na twarzy. Podstawowe pojęcia z zakresu narządów zmysłów.
Narząd wzroku. Narząd słuchu i równowagi (ucho zewnętrzne, ucho środkowe – jama bębenkowa oraz kosteczki słuchowe, ucho wewnętrzne [ślimak, przedsionek, kanały półkoliste]
– funkcja i położenie. Obrazy CT, MRI głowy oraz odniesienie ich do struktur mózgowia.
9. Kolokwium
Jamy ciała
Wykłady
1. Topografia klatki piersiowej (śródpiersie), płuca, anatomia warstwowa klatki piersiowej.
2. Budowa serca i jego unaczynienie koronarografia.
3. Anatomiczne podstawy rentgenodiagnostyki klatki piersiowej, echografii serca i badań elektrofizjologicznych.
4. Jama brzuszna jej podział, topografia jamy otrzewnej.
5. Anatomiczne podstawy badań kontrastowych narządów jamy brzusznej.
6. Anatomia warstwowa jamy brzusznej. Anatomiczne podstawy ultrasonografii jamy brzusznej.
7. Przestrzeń zaotrzewnowa. Nerki. Układ moczowy. Narządy rozrodcze.
8. Anatomia radiologiczna przestrzeni zaotrzewnowej i miednicy mniejszej.
Ćwiczenia
1. Anatomia ściany klatki piersiowej: powtórzenie z zakresu szkieletu klatki piersiowej,
pojęcie i zawartość przestrzeni międzyżebrowej. Mięśnie klatki piersiowej. Przepona- funkcja,
części i unerwienie. Ruchomość klatki piersiowej. Topografia klatki piersiowej (pojęcie śródpiersia, podział i zawartość: śródpiersie górne i dolne [przednie, środkowe, dolne]). Opłucna
–opłucna płucna i ścienna (części). Zachyłki opłucnej. Tchawica – budowa ściany i topografia.
Oskrzela główne – topografia. Płuca – podział na płaty, topografia. Pojęcie segmentu oskrzelowo-płucnego oraz korzenia płuca.
2. Anatomia serca. Położenie serca. Anatomia jam serca, (jakie naczynia wchodzą/wychodzą?,
jaka zastawka się w niej znajduje?). Wzajemna relacja jam serca oraz ich topografia względem
innych struktur klatki piersiowej. Budowa ściany serca: wsierdzie, śródsierdzie, nasierdzie,
osierdzie. Pojęcie osierdzia, zatoki osierdzia. Stosunek osierdzia do przepony. Śródsierdzie
(mięsień sercowy, szkielet serca oraz układ bodźcoprzewodzący). Budowa zastawek (zastawka pnia płucnego, zastawka aorty, zastawka trójdzielna, zastawka dwudzielna). Przegroda
serca (między przedsionkowa, przedsionkowo-komorowa, międzykomorowa). Unaczynienie
mięśnia sercowego: tętnice wieńcowe oraz żyły wieńcowe. Unerwienie serca – splot sercowy (wzajemna relacja splotu sercowego oraz układu bodźco-przewodzącego). Wizualizacja
naczyń wieńcowych w koronarografii. Krążenie małe i duże (systemowe).
3.Przełyk – położenie oraz topografia. Badanie kontrastowe przełyku. Gruczoł piersiowy
– położenie, drenaż limfatyczny (powtórzenie anatomii jamy pachowej) oraz funkcja. Obrazowanie gruczołu stukowego (mammografia). Rozpoznawanie struktur anatomicznych
klatki piersiowej na zdjęciach RTG (projekcja przednio-tylna, boczna i skośna), CT i MRI
(przekroje czołowe, strzałkowe i poziome). Oglądanie badania echograficznego. Powtórzenie
materiału z zakresu klatki piersiowej.
4. Anatomia jamy brzusznej /część 1/. Anatomia ściany jamy brzusznej: mięśnie i ich rozcięgna. Miejsca zmniejszonego oporu ściany jamy brzusznej oraz implikacje kliniczne (przepukliny). Kanał pachwinowy – ograniczenia (relacja do kanału udowego). Układ narządów w jamie
11
brzusznej. Otrzewna- ścienna i trzewna. Pojęcie krezki i więzadła w zakresie otrzewnej. Pojęcie narządu zewnątrz i wewnątrzotrzewnowego. Zachyłki otrzewnej – definicja, położenie torby sieciowej. Żołądek – topografia, funkcja. Jelito cienkie. Dwunastnica – położenie oraz rzut
na szkielet. Jelito czcze, jelito kręte – położenie, funkcja, unaczynienie i unerwienie. Krezka
jelita cienkiego. Jelito grube – części, położenie, funkcja, stosunek do otrzewnej, krezka esicy,
unaczynienie i unerwienie. Badania kontrastowe przewodu pokarmowego.
5. Anatomia jamy brzusznej /część 2/. Trzustka (funkcja wewnątrz i zewnątrzwydzielnicza),
położenie i topografia. Przewód trzustkowy. Wątroba – podział na płaty, więzadło sierpowate
wątroby, więzadło obłe wątroby oraz więzadło żylne, pojęcie segmentu wątroby. Drogi żółciowe zewnątrzwątrobowe oraz ich odniesienie do przewodu trzustkowego. Badania kontrastowe
dróg żółciowych. Żyła wrotna – przebieg, obszar drenowania oraz zakończenie. Żyły wątrobowe. Unaczynienie tętnicze wątroby (t.wątrobowa właściwa). Unaczynienie pozostałych
narządów jamy brzusznej (gałęzie nieparzyste aorty brzusznej). Anatomia palpacyjna jamy
brzusznej.
6. Anatomia radiologiczna narządów jamy brzusznej – ciąg dalszy. Obrazy CT i MRI narządów jamy brzusznej. Badania kontrastowe, enterokliza. Badania obrazowe naczyń zaopatrujących narządy jamy brzusznej (angiografia, angio – MR, angio – CT). Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej.
7.Przestrzeń zaotrzewnowa. Ograniczenia przestrzeni zaotrzewnowej. Nadnercza – położenie,
topografia oraz funkcja (kora, rdzeń). Nerki – położenie, rzut na szkielet, korzeń nerki, funkcja, topografia. Moczowody – początek, koniec, części, topografia, funkcja. Pęcherz moczowy
– topografia (różnice międzypłciowe), budowa ściany, funkcja, unerwienie. Cewka moczowa żeńska oraz męska – części, topografia i zagięcia. Anatomia dna miednicy – przepona
miednicy oraz przepona moczowo-płciowa (wzajemne położenie). Stosunek cewki moczowej
do mięśni dna miednicy. Narządy przestrzeni zaotrzewnowej w badaniach obrazowych
CT, MRI, urografia.
8.Narządy płciowe. Powtórzenie budowy miednicy kostnej. Narządy płciowe męskie. Podział:
zewnętrzne i wewnętrzne. Jądro – położenie, unaczynienie oraz funkcja. Najądrze- położenie
w stosunku do jądra, części najądrza. Nasieniowód – początek oraz koniec, topografia. Powrózek nasienny (położenie względem kanału pachwinowego). Gruczoł krokowy – topografia,
funkcja. Pęcherzyki nasienne – topografa, funkcja. Przewód wytryskowy. Płciowy odcinek
cewki moczowej męskiej. Budowa prącia: ciała jamiste, ciała gąbczaste, unaczynienie. Przebieg cewki moczowej męskiej przez prącie. Narządy płciowe żeńskie. Podział: zewnętrzne
i wewnętrzne. Jajnik – położenie oraz funkcja. Jajowód – odcinki, topografia, funkcja, miejsce
zapłodnienia. Macica – topografia, budowa ściany, pojęcie endometrium, części. Szyjka macicy – topografia. Pochwa – topografia. Przedsionek pochwy – ograniczenia, oraz jakie narządy
uchodzą do przedsionka pochwy. Łechtaczka – budowa. Położenie wzajemne narządów płciowych w miednicy małej. Przekrój pośrodkowy miednicy mniejszej – obrazy MRI oraz
przekroje anatomiczne.
9. Kolokwium
10.Powtórzenie materiału. Kolokwia komisyjne.
12
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów, semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
Nazwa jednostki dydaktycznej prowadzącej
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
Osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Liczba punktów ECTS
Metody dydaktyczne
(organizacja zajęć)
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Elektroradiologia
I rok, semestr zimowy
Stacjonarne/niestacjonarne I stopnia
Bezpieczeństwo i Higiena Pracy
Obowiązkowy
Przedmiot realizowany jest w ramach Rozporządzenia MNiSzW z dnia 5 lipca 2007 roku
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach (Dz.U. Nr 128, poz. 897).
Podstawowy
Język polski
Zakład Medycyny Zapobiegawczej i Higieny
(we współpracy z Działem Ochrony Pracy i Środowiska WUM)
prof. dr hab. med. Longina Kłosiewicz-Latoszek
dr inż. Irena Kosińska
[email protected]
Wykłady
4h
1 pkt
Wykład organizowany jest jako jeden 4-godzinny wykład lub dwa wykłady po
2 godziny.
Podstawowa wiedza z zakresu nauk przyrodniczych
Celem nauczania jest zapoznanie studentów z zasadami bezpieczeństwa
i higieny pracy oraz bezpieczeństwem pożarowym w trakcie studiów w Warszawskim
Uniwersytecie Medycznym, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń związanych
z odbywaniem zajęć praktycznych.
(zgodnie z Rozporządzenia MNiSzW z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach (Dz.U. Nr 128, poz. 897).
Tematyka wykładów:
Treści merytoryczne
przedmiotu
1. Regulacje prawne z zakresu ochrony pracy (prawa i obowiązki studentów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas studiów w uczelni medycznej).
2. Zagrożenia zdrowia studentów na stanowiskach pracy/nauki w trakcie studiów
(fizyczne, chemiczne i biologiczne) i ochrona przed zagrożeniami. Procedura
poekspozycyjna w narażeniu na HIV, WZWB, WZWC.
3. Postępowanie w razie wypadków i w sytuacjach zagrożeń (pożar, awaria,
zagrożenie terrorystyczne, powódź itp.), zasady ewakuacji z budynków.
4. Zasady udzielania pomocy przedlekarskiej.
5. Zasady ergonomii na stanowiskach pracy.
Metody oceny pracy stuWarunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na wykładzie, rozwiązanie
denta (forma i warunki ankiety i zaliczenie testu. Test zaliczeniowy odbywa się na zakończenie wykładu
zaliczenia przedmiotu)
Literatura obowiązko1. Ciuruś M. Procedury higieny w placówkach ochrony zdrowia. Instytut Problewa:
mów Ochrony Zdrowia, Warszawa 2009.
2. Rączkowski B.: BHP w praktyce, poradnik. ODDK Gdańsk, 2006.
3. Strona internetowa: www.ciop.pl
Literatura uzupełnia1. Kodeks pracy. Praca zbiorowa, Wydawnictwo LexisNxis 2012.
jąca:
2. Marcinkowski J. (Red.): Higiena, profilaktyka i organizacja w zawodach medycznych, PZWL, Warszawa 2004
3. Strony internetowe: www.osha.eu.int, www.who.int; www.cdc.gov/niosh; www.ilo.org
Koło naukowe
Studenckie Koło Naukowe Higieny i Profilaktyki; [email protected]
Regulamin:
Standardowy regulamin WUM dotyczący uczestniczenia w wykładach
13
FIZJOLOGIA
Katedra i Zakład Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej WUM
00-927 Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, tel.: (22) 826 07 78, 824 45 86, 826 18 45
Strona internetowa: http://www.fizjologia.amwaw.edu.pl, e-mail: [email protected]
Kierownik Katedry: dr n. med. Liliana Puchalska
Godziny przyjęć w sprawach studenckich: pon., śr. w godz. 1030–1200
Odpowiedzialni za dydaktykę:
dr n. med. Anna Waszczuk-Religa,
dr n. med. Michał Biały
Forma prowadzenia zajęć: seminaria.
Roczny wymiar seminariów: 45 godzin.
Seminaria odbywają się w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej ul. Krakowskie Przedmieście 26/28.
Zasady i formy oceny wyników nauczania
Zaliczenie
Cel nauczania
Celem nauczania fizjologii jest poznanie mechanizmów warunkujących prawidłowe funkcjonowanie
organizmu człowieka i zapobiegających powstawaniu stanów chorobowych. Nauczanie fizjologii ma
również na celu poznanie możliwości adaptacyjnych organizmu człowieka zdrowego i chorego do naturalnych obciążeń życia codziennego. W programie dydaktycznym eksponowane jest wytwarzanie
świadomości, że zdrowie polega na prawidłowym przebiegu procesów fizjologicznych w poszczególnych narządach i w całym organizmie. Choroba zaś jest wyrazem zaburzenia tych procesów, a konieczność dostosowania trybu życia człowieka do indywidualnych możliwości fizjologicznych jego
organizmu jest warunkiem dla właściwych zachowań prozdrowotnych i profilaktycznych.
TEMATYKA SEMINARIÓW
ER – 1. Elektrofizjologia nerwów obwodowych, mięśni, synapsy.
ER – 2. Neurofizjologia układów czuciowych. Ból. Peptydy opioidowe.
ER – 3. Układ siatkowaty, układ limbiczny. Rytmika funkcji biologicznych.
ER – 4. Układ ruchowy – mięśnie szkieletowe i gładkie. Miografia.
ER – 5. Cykl hemodynamiczny, ciśnienie tętnicze, opór naczyniowy.
ER – 6. Krew elementy morfotyczne, transport gazów, grupy krwi, krzepnięcie.
ER – 7. Mikrokrążenie, krążenie miejscowe, układ autonomiczny.
ER – 8. EKG i inne metody oceny pracy serca (USG, cewnikowanie).
ER – 9. Mechanika oddychania, wymiana gazowa, podstawowe próby spirometryczne.
ER – 10. Regulacja nerwowa krążenia i oddychania.
EK – 11. Fizjologia nerek, gospodarka wodno-elektrolitowa.
EK – 12. Fizjologia przewodu pokarmowego. Wydzielanie żołądkowe, jelitowe, procesy trawienne
i wchłanianie, funkcje wątroby i trzustki.
EK – 13. Hormony, cykl miesiączkowy, ciąża.
EK – 14. Próby wysiłkowe, deficyt i dług tlenowy.
EK – 15. Zaliczenie pracowni.
Piśmiennictwo zalecane
Literatura obowiązkowa:
1. Traczyk W., Trzebski A.: „Fizjologia człowieka” PZWL 2001.
2. Szczepańska-Sadowska E., Koźniewska E.: Seminaria z fizjologii Wyd. AM, cz. I, 2000.
14
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów, semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Łączna liczba godzin
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Efekty kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
Elektroradiologia
I, dwa semestry
Stacjonarne
Aparatura w diagnostyce obrazowej
Podstawowy
Zaawansowany
Język polski
I Zakład Radiologii Klinicznej
prof. dr hab.med. Marek Gołębiowski
inż. Jerzy Plota
Seminaria, ćwiczenia
150
wykłady:
ćwiczenia: 75
seminaria: 75
Seminaria i ćwiczenia w poniedziałki i piątki
Powinien poznać:
– postępy techniki w medycynie
– nowoczesne rozwiązania aparatury elektromedycznej
– zależności między rozwojem techniki, elektroniki a postępem w medycynie we
wszystkich aspektach
– wiedzę techniczną na bieżąco
– rozumieć ścisłą zależność między prawidłową i właściwą eksploatacją aparatury
a wynikiem diagnozy, zabiegu i trwałości aparatury.
- w zakresie umiejętno- Powinien umieć:
ści student:
– przedstawić główne rodzaje aparatów elektromedycznych
– rozróżnić poszczególne typy aparatów
– omówić poszczególne czynności w obsłudze aparatów
– przedstawić zasady prawidłowej eksploatacji aparatury
– scharakteryzować sposób odbioru lub podania sygnału w aparacie
– rozróżnić aparaturę diagnostyczną od terapeutycznej
– rozróżnić poszczególne typy zastosowanej ochrony przeciwpożarowej
– zastosować procedury w sytuacjach nagłych i awaryjnych.
- w zakresie kompetencji Powinien:
personalno-społecznych
– współpracować z personelem medycznym i technicznym w trakcie badań prowadzonych zespołowo
– przestrzegać zasad regulaminów i instrukcji bhp.
Metody oceny pracy stu- Warunkiem zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenia ćwiczeń
denta (forma i warunki na ocenę co najmniej dostateczną podczas kolokwiów sprawdzających.
Studenci, którzy nie uzyskają wymaganej do zaliczenia oceny mogą zostać dopuszczeni do egzaminu po zaliczeniu dodatkowego kolokwium.
Egzamin końcowy z przedmiotu przeprowadzony jest w formie pisemnej.
15
Literatura obowiązkowa:
1. BHP w służbie zdrowia. Praca zbiorowa. Wyd. Woj.Stacja SANEPID 1987.
2. Medycyna Nuklearna. Toto. PZWL, Warszawa 1983.
3. Termowizja i jej zastosowanie. G.Rudowski. WKiŁ., Warszawa 1978.
4. Elektronika medyczna., J.Keller, tom. I i II. PZWL, Warszawa 1984.
5. Elektrodiagnostyka medyczna. M.Stopczyk, PZWL, Warszawa 1984.
6. Podstawy elektrotechniki medycznej. R.Miller, R.Richwian, PZWL, Warszawa
1973.
7. Promieniowanie „X” i zastosowanie w medycynie. ST.Klevenhagen.
Literatura uzupełniająca:
Książki:
1. Poradnik elektroenergetyka przemysłowego SEP. J. Laskowski.
2. Biocybernetyka i Inżyniera Biomedyczna 2000. Fizyka medyczna pod red.
G. Pawlickiego, T. Pałko.
Czasopisma:
Koło naukowe
Regulamin:
– Wszystkich przebywających na terenie pracowni rentgenowskiej obowiązują
i ogólne przepisy bhp , przepisy bhp I Zakładu Radiologii Klinicznej WUM
– Lekceważenie zasad lub przepisów bhp może narazić osoby przebywające
w pracowni na urazy mechaniczne, porażenia prądem, oparzenia, zakażenia lub
zbyteczne napromieniowanie
– wszelkie zagrożenia lub uszkodzenia powinny być niezwłocznie zgłaszane osobie prowadzącej zajęcia lub Kierownikowi Zakładu a czynności obarczone ryzykiem – przerwane
– osoby nie posiadające uprawnień i zgody Kierownika Zakładu nie mogą wykonywać żadnych zapraw ani przeróbek
16
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Elektroradiologia
I rok, semestr I
stacjonarne
Matematyka
obowiązkowy ogólny
zaawansowany
Język polski
Zakład Biofizyki i Fizjologii Człowieka
Ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa, IV p.
prof. dr hab n. med. Jacek Przybylski
dr Maria Sobol
50
wykłady:
0
ćwiczenia:
45
seminaria:
5
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Treści programowe
Przy realizowaniu niżej wymienionych zagadnień wykorzystywane są metody:
podająca, programowa, praktyczna, problemowa
Tematyka ćwiczeń i seminariów
1. Funkcje i ich własności:
a) sposoby przedstawiania funkcji,
b) funkcje złożone i odwrotne,
c) funkcje ograniczone i monotoniczne.
2. Granica i ciągłość funkcji:
a) ciąg liczbowy i jego granica,
b) granice funkcji,
c) granice niewłaściwe i w nieskończoności,
d) funkcje ciągłe i ich własności.
3. Pochodna funkcji:
a) definicja pochodnej,
b) ekstrema funkcji.
4. Pochodne funkcji złożonych. Pochodne wyższych rzędów.
5. Badanie przebiegu zmienności wybranych funkcji.
6. Macierze, wyznaczniki, rozwiązywanie układu równań liniowych.
7. Rachunek wektorowy. Iloczyn skalarny i wektorowy, pola skalarne i wektorowe,
gradient, dywergencja, rotacja.
8. Całka nieoznaczona. Całka oznaczona.
9. Podstawowe pojęcia i prawa rachunku prawdopodobieństwa.
10. Rozkłady podstawowych zmiennych losowych.
Bardzo dobra znajomość matematyki na poziomie szkoły średniej.
17
Cele kształcenia
Efekty kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z wybranymi elementami matematyki wyższej oraz uzyskanie pewnej biegłości rachunkowej w stopniu koniecznym do zrozumienia wykładów z fizyki oraz przedmiotów zawodowych.
– zna i rozumie wybrane elementy matematyki wyższej ( funkcje i ich
własności , rachunek różniczkowy i całkowy).
– poznał zasady stosowania rachunku wektorowego i umieć je zastosować w dal-
szych studiach.
– posiada biegłość rachunkową w zakresie realizowanych w kursie treści merytorycznych przedmiotu oraz wykonuje proste obliczenia.
– umie stosować zasady logiki i rachunku zbiorów do zagadnień związanych
z elektroradiologią.
– umie rozpoznać własności funkcji opisujących proste zjawiska w zakresie medycyny i elektroradilogii oraz rozwiązać związane z nimi równania i nierówności Potrafi.
– zastosować rachunek macierzowy do zagadnień napotkanych w dalszych studiach.
– rozpoznawać ciągi i szeregi liczbowe oraz umieć obliczyć ich granice.
– rozpoznawać funkcje ciągłe oraz wyznaczać asymptoty funkcji rzeczywistych
jednej zmiennej rzeczywistej.
– posiada pewną biegłość rachunkowej w stopniu koniecznym do zrozumienia
wykładów z fizyki oraz przedmiotów zawodowych.
- w zakresie kompetencji – posiada świadomość własnych ograniczeń
personalno-społecznych – posiada nawyk i umiejętności stałego dokształcania się
-właściwie organizuje pracę własną.
Metody oceny pracy stu- Egzamin – rozwiązanie zadań otwartych
denta (forma i warunki Ćwiczenia – ocenianie formujące
Seminaria – ocena formująca
Egzamin z przedmiotu – ocenianie podsumowujące.
Literatura obowiązkoLiteratura i materiały obowiązkowe:
wa:
1. A. Sobotka „Elementy matematyki wyższej” PZWL.
2. W. Krysicki, L. Włodarski „Analiza matematyczna w zadaniach” PWN
- w zakresie umiejętności student:
Koło naukowe
Regulamin:
Książki:
1.J. Chmaj : Rachunek różniczkowy i całkowy . Wyd. II . Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.
Czasopisma:
1. W trakcie semestru są dwa kolokwia składające się z 5 zadań otwartych. Z każdego kolokwium można uzyskać maksymalnie 20 punktów. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie 50% punktów + 1 z każdego kolokwium.
2. Egzamin końcowy składa się z materiału obejmującego tematykę ćwiczeń
i seminariów. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń
i seminariów.
3. Na egzaminie jest 6 zadań otwartych, za rozwiązanie wszystkich zadań można
maksymalnie zdobyć 30 punktów.
4. Warunkiem zdania zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie 60% punktów z egzaminu.
18
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Elektroradiologia
I rok, semestr I i II
Stacjonarne
Fizyka z elementami fizyki radiacyjnej
obowiązkowy ogólny
zaawansowany
Język polski
Zakład Biofizyki i Fizjologii Człowieka
Ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa, IV p.
prof. dr hab n. med. Jacek Przybylski
dr Maria Sobol
Wykłady, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia rachunkowe, seminaria
120
wykłady:
ćwiczenia:
seminaria:
30
50
40
6
Treści programowe
Przy realizowaniu niżej wymienionych zagadnień wykorzystywane są metody: podająca, programowa, praktyczna, problemowa
Wykłady/seminaria/ćwiczenia laboratoryjnych
• Pomiary fizyczne- wielkości fizyczne i ich jednostki. Zasadnicze wiadomości z teorii błędów (metoda podająca)
• Ruch harmoniczny, zjawisko rezonansu, zjawiska falowe, ultradźwięki.
• Podstawy fizyczne przepływów -układ krążenia krwi (metody: podająca,
praktyczna)
• Elektryczność i magnetyzm. Podstawy fizyczne bioelektryczności (metoda
podająca)
• Podstawy fizyki atomowej: atom wodory, atomy wieloelektrodowe, elektronowy rezonans paramagnetyczny, emisja wymuszona, lasery (metody:
podająca, praktyczna)
• Podstawy fizyki jądrowej: budowa atomu, prawo rozpadu promieniotwórczego, rodzaje i właściwości promieniowania, oddziaływanie promieniowania jądrowego z materią, promieniotwórczość naturalna i sztuczna (metody:
podająca, praktyczna, problemowa)
• Promieniowanie rentgenowskie, osłabienie i pochłanianie promieniowania
rentgenowskiego, zjawisko fotoelektryczne, efekt Comptona (metody: podająca, praktyczna, problemowa)
• Akceleratory. Ćwiczenia/seminaria
Podstawy fizyczne technik elektroradiologii:
• RTG, mammografia (metoda: praktyczna, problemowa, programowana)
• Tomografia komputerowa (metoda: podająca, problemowa)
• Jądrowy rezonans magnetyczny (metoda: podająca, problemowa)
• PET (metoda: podająca, problemowa)
Podstawy fizyczne diagnostyki elektromedycznej
• Elektryczna i magnetyczna czynność serca (metody: praktyczna, problemowa)
19
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
• Fale mechaniczne, ultradźwięki. Biofizyka narządu słuchu (metody: podająca, praktyczna)
• Wstęp do mechaniki oddychania (metody: podająca, praktyczna)
• EEG (metody: podająca, problemowa).
Znajomość fizyki na poziomie szkoły średniej). Dodatkowo studentów obowiązuje samodzielne opracowanie zagadnień do ćwiczeń przedstawionych w skrypcie
„Skrypt do biofizyki” praca zbiorowa
Przed rozpoczęciem każdego ćwiczenia laboratoryjnego teoretyczne przygotowanie
studentów do zajęć sprawdzane jest w formie pisemnej albo ustnej.
1. Przekazanie studentom pewnego zasobu wiedzy teoretycznej i praktycznej
pozwalającej na zrozumienie fizycznych podstaw procesów życiowych zachodzących w organizmie oraz metod fizycznych stosowanych w medycynie.
2. Poznanie fizycznej struktury układów biologicznych, fizyczna interpretacja ich
funkcji
3. Poznanie fizycznych podstaw metod diagnostycznych
4. Poznanie jakie mechanizmy oddziaływania czynników fizycznych na organizmy żywe są wykorzystywane w celach terapeutycznych
6. Znajomość czynników fizycznych oddziaływujących na człowieka w jego środowisku
7. Poznanie ogólnej zasady posługiwania się fizycznymi przyrządami pomiarowymi i aparaturą fizyczną
8. Zwrócenie uwagi na to, że każdy pomiar laboratoryjny jest obarczony błędem
9. Poznanie najprostszych zasad szacowania błędów pomiarów bezpośrednich
i pośrednich.
Efekty kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
– zna i rozumie podstawy fizyczne elektroradiologii, w szczególności fizykę promieniowania jonizującego, akustyki, elektryczności i przepływu prądu elektrycznego
– zna i rozumie fizyczne podstawy radioterapii
– zna fizyczne podstawy nieinwazyjnych metod obrazowania,
– posiada wiedzę dotyczącą zasady działania aparatury rentgenodiagnostycznej
i diagnostyki obrazowej
– zna zasadę działania aparatury w medycynie nuklearnej: skanera PET, PET/TK,
PET/MRI
– zna naturalne i sztuczne źródła promieniowania jonizującego oraz jego oddziaływania z materią;
- w zakresie umiejętno– obsługuje proste przyrządy pomiarowe oraz ocenia dokładność wykonywanych
ści student:
pomiarów;
– wykorzystuje znajomość praw fizyki do wyjaśnienia wpływu czynników zewnętrznych, takich jak temperatura, przyspieszenie, ciśnienie, pole elektromagnetyczne oraz promieniowanie jonizujące na organizm i jego elementy;
– potrafi ocenić szkodliwość dawki promieniowania jonizującego i stosuje się
do ochrony radiologicznej;
- w zakresie kompetencji – posiada umiejętność prostego i przejrzystego sposobu wyjaśnienia zasady dziapersonalno-społecznych
łania aparatury medycznej wykorzystywanej podczas badania
– posiada świadomość własnych ograniczeń
– posiada nawyk i umiejętności stałego dokształcania się
– właściwie organizuje pracę własną.
Metody oceny pracy stu- Egzamin – test wiadomości oraz praca pisemna – rozwiązanie zadań otwartych.
denta (forma i warunki Ćwiczenia – ocenianie formujące.
Seminaria – ocena formująca.
Egzamin z przedmiotu – ocenianie podsumowujące.
Literatura obowiązkoLiteratura i materiały obowiązkowe:
wa:
. „Człowiek i promieniowanie jonizujące” pod red. A. Hrynkiewicza, PWN,
Warszawa 2001.
. „Biofizyka” pod red. prof. F. Jaroszyka.
3. „Wybrane zagadnienia z biofizyki” pod red. prof. S. Miękisza.
4. „Skrypt do biofizyki” Wydawnictwo WUM, praca zbiorowa.
20
Koło naukowe
Regulamin:
Książki:
. „Podstawy biofizyki” pod red. prof. Pilawskiego.
. Diagnostyka Obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka badań” Pruszyński
B., Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2000.
3. „Elementy fizyki, biofizyki i agrofizyki” pod red. prof. S. Przestalskiego.
4. Physics in Biology and Medicine, P. Daviodovits, Harcourt Academic Press, An
Imprint of Elsevier, 2008.
Czasopisma:
Ćwiczenia i seminaria
1. Obecność na ćwiczeniach i seminariach jest obowiązkowa. Każda nieobecność
musi być usprawiedliwiona, a ćwiczenie/seminarium należy odrobić w terminie
ustalonym z osobą odpowiedzialną za dydaktykę dla Elektroradiologii. Usprawiedliwieniem może być zwolnienie lekarskie, bądź zaświadczenie o zaistnieniu wypadku losowego.
Ćwiczenia laboratoryjne – ocena formująca
1. Ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują w grupach 4-ro maksymalnie 5-cio
osobowych.
2. Warunkiem zaliczenia każdego ćwiczenia jest zaliczenie części teoretycznej
(odpowiedź ustna na początku zajęć) i części praktycznej (wykonanie ćwiczenia i napisanie sprawozdania).
3. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium końcowego jest zaliczenie wszystkich
ćwiczeń laboratoryjnych.
4. Studenci, którzy nie zaliczyli ćwiczeń laboratoryjnych są niedopuszczeni
do zaliczenia przedmiotu.
Ćwiczenia rachunkowe/seminaria
1. Zaliczenie ćwiczeń rachunkowych i seminariów – zaliczenie dwóch kolokwiów (w środku i na końcu semestru), dodatkowo pod uwagę brana jest aktywność studentów podczas zajęć.
Kolokwium (ocena podsumowująca)
1. Kolowium składa się z 20 pytań testowych jednokrotnego wyboru i 10 zadań
rachunkowych.
2. Każde pytanie testowe zawiera 4 odpowiedzi. Za zaznaczenie prawidłowej odpowiedzi student uzyskuje 1 punkt. Maksymalna liczba punktów z kolokwium
50 (20 pkt pytania testowe, 30 ptk zadania rachunkowe).
3. Pytania dotyczą materiału ćwiczeniowego i seminariów.
Warunkiem zaliczenia kolokwium jest uzyskanie 60% wszystkich punktów
Egzamin pisemny (ocena podsumowująca)
1. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych,
oraz kolokwiów.
2. Egzamin końcowy składa się z materiału obejmującego tematykę wykładów,
seminariów, ćwiczeń laboratoryjnych oraz rachunkowych.
3. Egzamin składa się z 60 pytań testowych jednokrotnego wyboru i 5 zadań
rachunkowych.
4. Każde pytanie testowe zawiera 4 odpowiedzi. Za zaznaczenie prawidłowej odpowiedzi student uzyskuje 1 punkt. Maksymalna liczba punktów z kolokwium
80 (60 pkt pytania testowe, 20 ptk zadania rachunkowe).
Warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie 60% wszystkich punktów.
21
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Efekty kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
Elektroradiologia
I, semestr zimowy i letni
Stacjonarne
Rentgenodiagnostyka klasyczna
Podstawowy
Zaawansowany
Język polski
I Zakład Radiologii Klinicznej
prof. dr hab. med. Marek Gołębiowski
mgr Wojciech Trojanowski
225
wykłady:
ćwiczenia: 165
seminaria: 60
Seminaria i ćwiczenia w poniedziałki i wtorki
Dostarczenie umiejętności realizacji badań rentgenowskich od strony technicznej.
Powinien poznać:
– fizyczne, techniczne i geometryczne podstawy rentgenografii
– metodykę ogólną badań rtg (w tym ochronę radiologiczną)
– rentgenografię ortopedyczną
– materiały światłoczułe
– techniki specjalne rtg
– metody badania głowy
– badania czaszki i jej struktur
– ciemnię automatyczną, normalizację obróbki
– badania narządów jamy brzusznej
– badania naczyniowe
– badania o.u.n.
- w zakresie umiejętno- Powinien nauczyć się:
ści student:
– sprawowania opieki nad pacjentem i porozumiewania się z nim w sprawach
związanych z badaniem.
– wykonywania samodzielnie dokumentacji zdjęciowej badania rtg odpowiednio
do problemu klinicznego i treści skierowania, stanu i możliwości pacjenta, jego
budowy anatomicznej oraz możliwości technicznych aparatu.
– obsługiwać ciemnię i eksploatować materiały światłoczułe.
- w zakresie kompetencji Powinien:
personalno-społecznych
– współpracować z personelem medycznym i technicznym w trakcie badań prowadzonych zespołowo.
– przestrzegać zasad ogólnych regulaminów i instrukcji bhp.
22
Metody oceny pracy stu- Kolokwia cząstkowe (2 terminy wyznaczone przez Zakład). W przypadku niepodenta (forma i warunki wodzenia trzeci termin dla wszystkich nie zaliczonych kolokwiów wyznaczony jest
na koniec semestru. Przedmiot kończy się egzaminem.
Po praktyce wakacyjnej student otrzymuje wpis do indeksu.
Literatura obowiązko1. B. Pruszyński: „Diagnostyka obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka
wa:
badań. PZWL, Warszawa 2000.
2. B. Daniel: „Atlas anatomii radiologicznej człowieka”, PZWL, Warszawa 1998.
3. Klewenhagen: „Promienie X i ich zastosowanie w medycynie. PZWL.
4. Eberhardt, Iliński:” Zarys radiografii medycznej. PZWL.
Książki:
1. B. Pruszyński: Radiologia. Diagnostyka obrazowa. PZWL.
2. St. Leszczyński: Radiologia. PZWL.
3. S.L. Zgliczyński: Radiologia. Podręcznik dla studentów. PZWL.
4. Borejko, Dziak: Badania radiologiczne 4 w ortopedii. PZWL.
5. Gładysz: Tomografia. PZWL.
6. G. Pawlicki, T. Pałko, N. Golnik, B. Gwiazdowski, L. Królicki: Cybernetyka
i Inżynieria Biomedyczna 2000. Fizyka Medyczna. Wyd. Oficyna Wydawnicza.
Exit. 2002.
Czasopisma:
– Leksykon radiologii.
– Polski przegląd Radiologii – roczniki.
Koło naukowe
Regulamin:
– Wszystkich przebywających na terenie pracowni rentgenowskiej obowiązują
ogólne przepisy bhp, oraz przepisy bhp I Zakładu Radiologii Klinicznej WUM.
– lekceważenie zasad lub przepisów bhp może narazić osoby przebywające
w pracowni na urazy mechaniczne, porażenia prądem, oparzenia, zakażenia lub
zbyteczne napromieniowanie.
– wszelkie zagrożenia lub uszkodzenia powinny być niezwłocznie zgłaszane
osobie prowadzącej zajęcia lub Kierownikowi Zakładu a czynności obarczone
ryzykiem – przerwane.
– osoby nie posiadające uprawnień i zgody Kierownika Zakładu nie mogą wykonywać żadnych zapraw ani przeróbek.
23
PATOMORFOLOGIA
KATEDRA I ZAKŁAD PATOMORFOLOGII CENTRUM BIOSTRUKTURY WUM
02-004 Warszawa, ul. Chałubińskiego 5, tel./fax (22) 629 98 92
Kierownik Zakładu – prof. dr hab. med. Barbara Górnicka
Odpowiedzialny za dydaktykę – dr n. med. Dorota Biernacka-Wawrzonek
Godziny przyjęć w sprawach studenckich: środa 9.30 – 11.00.
Roczny wymiar zajęć: 30 godzin.
Zajęcia odbywają się w formie seminariów w semestrze zimowym (I); 30 godzin (tj. 2 godz. tygodniowo) w środy w godz. 8.00 – 9.30 w Sali im. Prof. Józefa Hornowskiego w Colegium Anatomicum, ul. Chałubińskiego 5.
Celem nauczania patomorfologii (anatomii patologicznej) jest:
– przekazanie studentom zasobu wiedzy, która pozwoli na zrozumienie mechanizmów prowadzących do powstania procesu chorobowego i jego dynamiki,
– zintegrowanie wiadomości z patomorfologii z wiadomościami z dyscyplin podstawowych
i klinicznych,
– przygotowanie do współpracy z lekarzami różnej specjalizacji.
Tematyka seminariów obejmuje:
– patomorfologię ogólną,
– patomorfologię szczegółową.
Patomorfologia ogólna obejmuje zagadnienia:
– zaburzenia w krążeniu,
– uszkodzenie komórek i adaptację,
– zapalenie i naprawa,
– nowotwory.
Patomorfologia szczegółowa obejmuje wybrane zagadnienia z patomorfologii narządowej i wybranych jednostek chorobowych:
– patologia serca i naczyń,
– patologia układu oddechowego,
– patologia przewodu pokarmowego,
– patologia układu moczowo-płciowego,
– patologia układu nerwowego,
– patologia układu krwiotwórczego,
– patologia układu odpornościowego.
Zaliczenie: kolokwium z nabytych wiadomości jest przeprowadzane po zakończeniu zajęć
w formie pisemnej (bez oceny).
PIŚMIENNICTWO ZALECANE:
1. „Patomorfologia kliniczna” red. prof. S. Kruś, E. Skrzypek-Fakhoury. PZWL 1996.
2. „Anatomia patologiczna” red. prof. S. Kruś, PZWL 2001.
3. „Pathology” Stevens A., Lowe J., Mosby – Edinburg. London. New York 2000.
4. „Patologia” Kumar V., Cotran R.S. Robbins S.L. Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner.
Wrocław 2005.
5. „Patologia znaczy słowo o chorobie” J. Stachura, W. Domagała. Polska Akademia Umiejętności
Wydział Lekarski. Kraków 2005.
24
PATOFIZJOLOGIA
Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej WUM
00-927 Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, tel./fax (22) 826-45-85, tel. 826-81-41
Kierownik Katedry: dr hab. Dariusz Szuniewicz
Odpowiedzialny za dydaktykę: dr Anna Witanowska
Godziny przyjęć studentów: wtorek g: 12–14
Zajęcia odbywają się w salach WUM ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, na I roku w semestrze II. Do obowiązku studentów należy przygotowanie się do zajęć seminaryjnych z zakresu fizjologii i anatomii.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy seminariów
1. Pojęcia ogólne – zdrowie i choroba
2. Zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej
3. Wpływ czynników środowiskowych na zdrowie człowieka.
4. Molekularne podstawy odczynu zapalnego
5. Patofizjologia układu dokrewnego
6. Patofizjologia układu krążenia
7. Patofizjologia układu krążenia
8. Zaburzenia czynności układu oddechowego
9. Patofizjologia układu trawiennego
10.Patofizjologia nerek
11. Patofizjologia chorób tkanki łącznej
12.Starzenie się organizmu
13.Patofizjologia nerek
ZASADY I FORMY OCENY WYNIKÓW NAUCZANIA
Warunkiem zaliczenia przedmiotu patofizjologii jest obecność na wszystkich seminariach
(a w przypadku usprawiedliwionych nieobecności – zaliczenie odpowiedniej partii materiału w formie ustalonej z asystentem prowadzącym) i zdanie kolokwium.
Piśmiennictwo zalecane:
. Patofizjologia pod red. S. Maślińskiego i J. Ryżewskiego, PZWL 2008.
. Patofizjologia człowieka w zarysie J.W. Guzek.
25
JĘZYKI OBCE
(do wyboru język angielski, francuski, niemiecki lub rosyjski)
Studium Języków Obcych
02-109 Warszawa ul. Księcia Trojdena 2 A (Centrum Dydaktyczne). Tel.: (+4822) 5720863.
Fax: (+4822) 5720864, e-mail: [email protected]
Kierownik Studium: dr Maciej Ganczar
Odpowiedzialna za dydaktykę: mgr Urszula Swoboda-Rydz
Godziny przyjęć w sprawach studenckich oraz dyżury lektorów podane są do wiadomości zainteresowanych na tablicy ogłoszeń w SJO (Centrum Dydaktyczne).
PROGRAM NAUCZANIA
Lektorat wybranego języka obcego (angielskiego, francuskiego, niemieckiego lub rosyjskiego)
trwa dwa lata. Prowadzony jest na I oraz II roku studiów (po 30 h w semestrze) i kończy się egzaminem w sesji letniej II roku studiów. Jest to lektorat języka specjalistycznego prowadzony na poziomie
średnio zaawansowanym oraz zaawansowanym i opiera się na znajomości języka ogólnego wyniesionej ze szkoły średniej.
Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia
Językowego Rady Europy oraz umie posługiwać się językiem specjalistycznym z zakresu elektroradiologii.
Celem nauczania jest wprowadzenie słownictwa i funkcji językowych pozwalających na:
● opis budowy anatomicznej i funkcji fizjologicznych,
● omawianie podstawowych procesów fizycznych,
● komunikowanie się z pacjentem,
● zrozumienie tekstów medycznych o tematyce radiologicznej, w tym opisów wyników różnych typów badań obrazowych.
Tematy zajęć:
1. Wprowadzenie słownictwa z dziedziny anatomii (części ciała, narządy i ich układy). Specjalistyczna terminologia pochodzenia łacińskiego i greckiego oraz nazewnictwo potoczne; słowotwórstwo ze szczególnym uwzględnieniem przedrostków i przyrostków.
2. Wprowadzenie do opisu anatomicznego. Słownictwo stosowane w opisie prawidłowego położenia, wzajemnych relacji pomiędzy narządami, ich kształtu i rozmiarów oraz zmian w stosunku
do normy.
3. Opis procesów fizjologicznych. Opis roli poszczególnych układów w organizmie oraz czynności
narządów.
4. Wprowadzenie pojęć związanych z biologią nowotworów.
5. Opis organizacji szpitala i miejsca Zakładów Radiodiagnostyki i Radioterapii w jego strukturze
Omawianie poszczególnych podspecjalizacji radiologicznych.
6. Porozumiewanie się z pacjentem Przedstawianie się, udzielanie niezbędnych informacji odnośnie przebiegu badania, wydawanie poleceń i instrukcji dotyczących przygotowania do badań
i samego badania. Kierowania pacjenta do innych oddziałów.
7. Skrócony wywiad.
Pytania nt. charakteru dolegliwości i zaburzeń, alergii, odpowiedniego przygotowania pacjenta
do badania.
8. Płaszczyzny badania pacjenta.
Instrukcje podawane w celu odpowiedniego ustawienia i ułożenia pacjenta podczas badania.
26
9. Wprowadzenie do międzynarodowego układu jednostek miar SI oraz jednostek stosowanych
w USA i Wielkiej Brytanii.
10.Czytanie ze zrozumieniem tekstów i artykułów o tematyce radiologicznej.
11. Przygotowanie oraz przedstawienie plakatu naukowego/informacyjnego dla pacjentów i prezentacji.
ZASADY I FORMY OCENY WYNIKÓW NAUCZANIA
Podstawę zaliczenia każdego semestru stanowi systematyczny, aktywny udział w zajęciach, pozytywne oceny ze sprawdzianów cząstkowych i pisemnego sprawdzianu końcowego oraz przedstawienie plakatu lub prezentacji w oparciu o samodzielną lekturę.
Podręczniki:
Język angielski
1.J. Ciecierska, B. Jenike: English in Medicine. Podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007.
2.J. Ciecierska, B. Jenike, K. Tudruj: English for Medical Purposes – Self-Assessment Tests, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, PZWL, 1999.
3. E. Glennding, B. Holmstrom: English in Medicine, Cambridge University Press 2005.
4. A. Pohl: Test Your Professional English, Medical, Penguin English 2002.
Język francuski
1. F. Mourholn-Dallies, J. Tolas: Santé – médecine. com, CLE International, Paris 2004.
2. T. Fassier T., S. Talavera-Goy: Le Français des médecins, PUG 2008.
Język niemiecki
1. U. Firnhaber-Sensen U, G. Schmidt: Deutsch im Krankenhaus, Langenscheidt, Berlin, 2005.
2. M. Ganczar M., Rogowska: Medycyna. Ćwiczenia i słownictwo specjalistyczne Hueber, 2007.
Język rosyjski
1. A. Gołubiewa, N. Kowalska: Russkij jazyk siegodnia, AGMEN – Wyd. Eduk. 1998.
27
WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIUM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU WUM
02-091 Warszawa, Ul. Żwirki i Wigury 81A, Tel.: 5720-528; 5720-529
Kierownik Studium: mgr Jerzy Chrzanowski
Przyjmuje: wtorek 1100–1300; czwartek 1030–1200.
Sekretariat Studium czynny w sprawach studenckich: poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek
w godz. 900–1500 środa dniem bez interesanta, e-mail: [email protected],
Zastępca kierownika ds. dydaktycznych: mgr Bożena Glinkowska
Przyjmuje: poniedziałek 1000–1200; czwartek 1000–1200.
Roczny wymiar zajęć: 30 godzin ćwiczeń w semestrze letnim.
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Kultura fizyczna, jako ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań w odniesieniu do ludzkiego ciała, harmonijny rozwój organizmu, wzmacnianie układu ruchowego – stabilizacja budowy
ciała, stymulacja układu krążeniowo – oddechowego i nerwowego, hartowanie organizmu na bodźce
fizyczne i psychiczne (m.in. odporność na stres), zapoznanie z zasadami i metodologią programów
profilaktycznych w stopniu umożliwiającym czynny udział w ich projektowaniu, wdrażaniu i realizacji.
PROGRAM NAUCZANIA
Zadaniem przedmiotu jest tworzenie warunków do doskonalenia sprawności fizycznej i umiejętności ruchowych studenta w nawiązaniu do jego możliwości fizycznych i zdrowotnych oraz wyposażenie w wiedzę z zakresu kultury fizycznej i wybranych zagadnień z fizjologii wysiłku sportowego
i rehabilitacji ruchowej. Rozwój cech motorycznych: siły, szybkości, wytrzymałości, koordynacji
ruchowej, zwinności i gibkości. Studenci mają możliwość wyboru preferowanych przez siebie zajęć:
atletyka siłowa, biegi terenowe, Cuba Latino, fitness, pływanie, piłka nożna, piłka siatkowa, koszykówka, jazda konna, judo, joga, karate, korfbal, kulturystyka, Latino Ladies, Miecz Tai Chi, nordic
walking, Pilates, rehabilitacja dla studentów ze zwolnieniem lekarskim, samoobrona, siłownia, stretching, Tai Chi, taniec brzucha, Włócznia Tai Chi, wspinaczka, zajęcia dla osób z nadwagą. Poznanie
nowych i atrakcyjnych form aktywności ruchowej, w tym „sportów całego życia” (indywidualnych
i zespołowych), zapewniających aktywne uczestnictwo w kulturze fizycznej.
METODY ORGANIZACJI PRACY
Ćwiczenia – zajęcia praktyczne, na które, każdy student ma obowiązek zapisania się drogą elektroniczną, poprzez Internet, po zapoznaniu się z Ogólnymi Zasadami Rejestracji na Zajęcia z Wychowania Fizycznego!!! Zajęcia praktyczne w semestrze letnim, odbywają się przez 15 tygodni dydaktycznych w wymiarze 2 godzin tygodniowo.
Studenci mogą wybrać interesującą ich formę zajęć, aktualny plan, wykaz obiektów oraz system
zapisów – za pośrednictwem strony internetowej: www.swfis.superhost.pl/zapisy/
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
1. Student przestrzega regulamin obiektu, w którym odbywają się ćwiczenia z wychowania fizycznego i posiada regulaminowy strój sportowy.
2. Studenci zwolnieni przez lekarza z zajęć wychowania fizycznego ze względu na stan zdrowia
są obowiązani zgodnie z kwalifikacją lekarską uczestniczyć w zajęciach rehabilitacji ruchowej
w Studium Wychowania Fizycznego WUM.
28
3. Podstawowym kryterium zaliczenia przedmiotu przez studenta jest 100% frekwencja na zajęciach, oraz zaliczenie sprawdzianów w wybranych dyscyplinach rekreacyjno-sportowych.
PIŚMIENNICTWO OBOWIĄZKOWE
Zgodne z programem nauczania wybranej dyscypliny sportowej lub rekreacyjnej – prezentowane
na pierwszych zajęciach.
STUDENCKIE KOŁO NAUKOWE TeleZdrowie
Opiekun Koła: mgr Bożena Glinkowska
Członkowie Koła zajmują się szerzeniem wiedzy na temat Telezdrowia I Telemedycyny jako
nowej formy opieki zdrowotnej (w tym telerehabilitacji, telepielęgniarstwa i innych),
propagowaniem i wdrażaniem systemów telemedycznych w polskim systemie ochrony zdrowia,
zgłębianiem wiedzy na temat zagadnień cybermedycyny, rzeczywistości wirtualnej, technologii zdalnego nadzoru nad pacjentami dziedzin pokrewnych, współpracą naukową ze stowarzyszeniami działającymi w telemedycynie, poznawaniem tajników pracy badawczej i klinicznej z wykorzystaniem
technologii informacyjnych i udział w takiej pracy.
29
ETYKA W MEDYCYNIE
Zakład Bioetyki i Humanistycznych Podstaw Medycyny
ul. Zwirki i Wigury 81
Kierownik Zakładu: Prof. dr hab. Tomasz Pasierski
Odpowiedzialny za dydaktykę: prof. nadzw. dr hab. Marek Wichrowski
Roczny wymiar zajęć wnosi – 30 godzin wykładów i ćwiczeń (2 godz. tygodniowo). Przyjęcia w sprawach
studenckich: godz. 1100–1300. Zajęcia odbywają się w Zakładzie Historii Medycyny i Filozofii ul. Złota 7.
CEL NAUCZANIA
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawami współczesnej etyki medycznej (bioetyki)
oraz elementami prawa medycznego.
Program nauczania
Zadanie naczelnym zajęć: „Etyka w medycynie” jest wprowadzenie studentów z podstawami
współczesnej, głównie anglosaskiej i polskiej, filozoficznej etyki medycznej. Materiał podzielony
został na dwie części: ogólnoetyczną, realizowaną podczas wykładów (główne systemy moralne)
i szczegółową, realizowaną podczas ćwiczeń (właściwa etyka medyczna – bioetyka). Teorie bioetyczne uzupełniane są analizą kazusów – studenci mają okazję poznać kilka klasycznych przypadków
(np. Quinlan, Baby Jane Doe, Texas Burn Case, eutanazja w Holandii, doświadczenia genetyczne)
oraz dyskutować nad kazusami polskimi.
WYKŁADY
1. Etyka: podstawowe dysfunkcje pojęciowe.
2. Tradycja hipokratejska i współczesna bioetyka.
3. Katolicka teoria prawa naturalnego a bioetyka.
4. Utylitaryzm czynów i zasad – antagonista etyki katolickiej.
5. Etyka Immanuela Kanta.
6. Główne zasady etyki medycznej; primum non nocere, dobro pacjenta.
7. Główne zasady etyki medycznej; sprawiedliwość i autonomia
8. Rekapitulacja; czy i jak możliwe jest rozstrzyganie konfliktów moralnych w medycynie?
Program ćwiczeń
1. Spory wokół definicji śmierci.
2. Eutanazja i hospicja.
3. Status moralny embrionu: aborcja, in vitro, doświadczenia genetyczne etc.
4. Eksperymenty na człowieku.
5. Relacje pacjent –lekarz: paternalizm, libertarianizm, tajemnica lekarska, współczesne rozwiązania prawne (np. The Patient Self Determination Act, ustawodawstwo polskie).
6. Relacje pacjent-lekarz: analiza kazusów.
7. Czy i jak jest możliwe rozstrzyganie konfliktów moralnych w medycynie?
ZASADY I FORMY ZALICZANIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie w formie pisemnej odbywać się będzie na ostatnim wykładzie.
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
Fragmenty następujących dzieł:
1. T. L. Beauchampa i J, F. Childressa: „Zasady etyki medycznej” (przekład dr Witolda Jacórzyńskiego).
2. P. Vardy, P. Grosh:,,Etyka” (dowolne wydanie).
3. M. Wichrowski: „Prawo dożycia”, Warszawa 2005.
Piśmiennictwo zalecane: kopie źródeł historycznych dostarczane przez prowadzącego zajęcia
i bioetyczne strony www.
30
PRZYSPOSOBIENIE BIBLIOTECZNE
BIBLIOTEKA GŁÓWNA WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
02-091 Warszawa, ul. Żwirki i Wigury 63, informacja tel. (22)1166003; 1166004
www.biblioteka.wum.edu.pl
p.o. Dyrektor Biblioteki: mgr Irmina Utrata
Odpowiedzialna za dydaktykę: mgr Irmina Utrata
godziny przyjęć: 900–1200.
Jednorazowe zajęcia z przysposobienia bibliotecznego (2 godz.) odbywają się w Czytelni Ogólnej
Biblioteki Głównej (parter), przy ul. Oczki 1, dla grup dziekańskich.
Celem zajęć jest: przygotowanie do samodzielnego korzystania z systemu informacyjno-bibliotecznego uczelni, zapoznanie się z możliwościami oferowanymi przez Bibliotekę w zakresie dostępu
do literatury medycznej.
Wykład poświęcony jest omówieniu struktury i zasad korzystania z systemu biblioteczno-informacyjnego WUM oraz najważniejszych bibliotek w Warszawie ze szczególnym uwzględnieniem bibliotek medycznych. Prezentowane są bazy danych, serwisy informacyjne i edukacyjne dostępne ze
strony www.bibl.amwaw.edu.pl
Ćwiczenia polegają na wyszukiwaniu w katalogach wybranych pozycji z literatury i wypełnieniu
rewersu.
31

Przewodnik dla studentów I roku

Transkrypt

Podobne dokumenty

Anatomia - wszkipz.pl

18 kwietnia 2016 r. Godzina 10-13 ORGANIZACJA OPIEKI NAD

NAZWA PRZEDMIOTU Anatomia i fizjologia

Wyższa Szkoła Fizjoterapii SYLABUS PRZEDMIOTU 1 Kod

anatomia prawidłowa człowieka om1_w02, om1_u03, om1_k01

przewodnik dydaktyczny - I Wydział Lekarski Warszawskiego

Anatomia roślin

Anatomia człowieka II - Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii

Anatomia i rysunek anatomiczny prof. med. Marek Grzybiak dr hab