Dziecko i ksią ka

Transkrypt

Dziecko i ksią ka
Dziecko i książka
Autor: Natalia
05.10.2016.
Już dwulatek sięga po książkę, w której pociąga go kolorowa ilustracja. Jednak pozostawiony sam na
sam z książką traktuje ją w zabawie jak każdy przedmiot. Z charakterystyczną dla tego wieku pasją
poznawczą zagina kartki, drze je, robi z nich daszek na budowlę z klocków. Dlatego w tym wieku dajemy
dziecku sztywne kolorowe książeczki- zabawki, które nie tak łatwo zniszczyć, a dzięki którym dziecko
zaspokaja swoją pasję poznawczą. Wraz z rozwojem dziecka zmieniają się jego potrzeby i
zainteresowania. Czytając dzieciom książki, musimy uwzględnić możliwości ich percepcji, cechy
osobowości, wrażliwość emocjonalną, zainteresowania poznawcze. Kontakty dzieci w wieku
przedszkolnym z książką mają specyficzny charakter, gdyż mali czytelnicy zwykle nie umieją czytać lub
stawiają pierwsze kroki czytelnicze. Pomiędzy dzieckiem, a tekstem literackim znajduje się więc
pośrednik, ktoś, kto książkę wskaże, przeczyta lub opowie jej treść. Rola ta przypada zwykle rodzicom,
dziadkom, rodzeństwu i oczywiście nauczycielom w przedszkolu. Kontakty dziecka z książką w
przedszkolu są jednak ograniczone pewnymi wymaganiami programowymi, pracą z cała grupą dzieci,
warunkami życia w zbiorowości przedszkolnej .Czytaniu w domu , towarzyszy często atmosfera ciepła,
intymności, bliskiego kontaktu z osobą dorosłą- matką, ojcem, rodzeństwem. Może się również tak
zdarzyć, że książka, po którą sięga dziecko ma już pewną tradycję. Należała do rodziców, wujków lub
nawet dziadków. Stanowi swego rodzaju skarb rodzinny. Starajmy się więc nie przegapić tego okresu w
rozwoju dzieci, kiedy możemy uczestniczyć w ich kontaktach z literaturą . Czytając dzieciom rozbudzamy
ich wyobraźnię, aktywność intelektualną, wzbogacamy wiedzę, a jednocześnie odwołujemy się do ich
uczuć i wrażliwości. Dobierając literaturę dla przedszkolaków, nie zapominajmy o tym, że dzieci lubią się
śmiać. Dlatego tak chętnie słuchają utworów humorystycznych J. Brzechwy, J. Tuwima, W. Chotomskiej
lub Cz. Janczarskiego. Małych czytelników bawi także humor sytuacyjny i humor postaci, dlatego tak
lubią wesołe przygody Misia Uszatka, Koziołka Matołka, Kubusia Puchatka, które wypełnia atmosfera
życzliwości, uśmiech i dowcip. A sądzę, że utwory te mogą również bawić dorosłych odbiorców,
przyczyniają się do wyrobienia poczucia humoru, cechy pomagającej zachować pogodę ducha, w wielu
trudnych sytuacjach. Czytając dzieciom książki, znajdźmy czas na refleksję, na wczucie się w ich
atmosferę, bo przekazanie utworu literackiego to nawiązanie kontaktu emocjonalnego z dzieckiem,
śledzenie jego reakcji, wspólne odkrywanie sensu i piękna poezji czy prozy. Przychodzi wreszcie taki
moment, gdy dziecko samo bez pomocy dorosłych, chce poznać treść książki. Dzięki naszym
wcześniejszym staraniom rozbudzona zostaje motywacja do czytania. Następuje zaciekawienie znakiemzapisem liter i wyrazów. Dziecko zaczyna pytać o ich znaczenie, próbuje je odczytać. Mały czytelnik sam
zaczyna odkrywać, poznawać świat kreowany przez twórców
literackich.
opracowała: Katarzyna Piasecka
http://www.przedszkole253.waw.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:48