Badanie oddziaływań międzymolekularnych w związku
Transkrypt
Badanie oddziaływań międzymolekularnych w związku
Joanna Jankowska Pracownia Oddziaływań Międzycząsteczkowych Kierownik pracy: Prof. dr hab. Joanna Sadlej Cel pracy Chemia gazów szlachetnych Metodologia Otrzymane wyniki Podsumowanie i wnioski wyznaczenie możliwych struktur rozważanego kompleksu oraz zbadanie ich względnej trwałości analiza natury występujących oddziaływań międzycząsteczkowych zbadanie wpływu korelacji elektronowej oraz efektów relatywistycznych na podstawowe własności magnetyczne związku kompleksowego Helowce - występowanie i podstawowe właściwości Występowanie na Ziemi (ok.1%) – atmosfera, złoża mineralne, oceany w warunkach normalnych – bezbarwne, bezwonne gazy bierność chemiczna – konfiguracja oktetu elektronowego ns2np6 Ksenon Źródło: http://pl.wikipedia.org Podstawowe własności fizyczne Z A ρ wzg. T top. [K] T wrz. [K] ΔH jon. [kJ/mol] 54 131,3 4,53 166,1 1170,4 161,3 Bogactwo występujących w naturze izotopów; 129Xe, Problem „brakującego” ksenonu 131Xe Chemia… Początki chemii helowców – hipoteza Paulinga (1933) i eksperyment Bartletta (1962) – Xe+[PtF6]- „Rewolucja” - nowa grupa związków typu (H-Ng)+−Y- (1995) Wykorzystywane metody i bazy Modelowanie molekularne Stosowane metody Stosowane bazy Punkt wyjścia – metoda HF (Hartree – Focka) Metody uwzględniające korelację elektronową – MP2 (rachunek zaburzeń Møllera – Plesseta drugiego rzędu), CCSD (Coupled Claster Singles & Doubles), DFT (Density Functional Theory) Metody uwzględniające efekty relatywistyczne – metoda DHF (Diraca – Hartree – Focka), DFT + DK (Douglas-Kroll) aug-cc-pVTZ Partridge 3 SAPT (Symmetry – Adapted Perturbation Theory) Geometria kompleksu – rozważane geometrie wyjściowe Stuktura1 Stuktura2 Stuktura4 Stuktura3 Stuktura5 Stuktura6 Zoptymalizowana geometria kompleksu Stuktura1 Stuktura2 Stuktura4 Stuktura3 Stuktura5 Podstawowe parametry CCSD/aug-cc-pVTZ Całkowita energia układu: −529.146 a.u. Całkowity moment dipolowy: 7.73 D Wartości formalnych ładunków elektrycznych: H1 Xe F1 H2 F2 −0.16 1.03 −0.82 0.44 −0.49 Natura oddziaływań międzymolekularnych – SAPT [E] = kcal/mol 40 30 20 10 0 -10 -20 -30 E_elst E_exch E_ind E_disp E_delta E_tot Stałe ekranowania NMR - znaczenie korelacji elektronowej oraz efektów relatywistycznych Efekty korelacyjne (baza: aug-cc-pVTZ) σ H1 Xe F1 H2 F2 HF 28.08 469.61 248.96 20.61 409.48 MP2 27.49 469.02 214.81 21.59 408.36 CCSD 31.19 462.16 243.03 20.50 406.75 Efekty relatywistyczne (baza: Partridge 3) σ H1 Xe F1 H2 F2 HF 29.28 4652.45 240.11 24.51 409.26 DHF 47.06 6082.38 259.21 24.53 414.14 DK_DFT 28.62 4745.96 162.86 26.05 397.49 Porównanie wartości stałych ekranowania NMR kompleksu i monomerów Wartości stałych ekranowania (DHF/Partridge 3) - kompleks i monomery w geometrii optymalnej H1 Xe F1 H2 F2 47.06 6082.38 259.21 24.53 414.14 H1 Xe F1 48.19 6095.76 224.05 H2 F2 29.80 407.18 Udało się zbadać strukturę i naturę oddziaływań w rozważanym związku kompleksowym. Korelacja elektronowa okazuje się być szczególnie istotna podczas optymalizacji geometrii. Uwzględnienie efektów relatywistycznych jest niezbędne podczas obliczeń stałych ekranowania NMR. Plany na przyszłość