scenariusz uroczystości z okazji 216 rocznicy uchwalenia konstytucji

Małgorzata Bartyzel
Marzena Kococik
SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI
Z OKAZJI 216 ROCZNICY UCHWALENIA KONSTYTUCJI 3 MAJA
Recytacja wiesza "Ojczyzna"
Ojczyzna ma droga, to cały ten kraj,
te lasy i pola, ten ogród i gaj
i strumień, co srebrnie
pod słońca blask drga.
To wszystko, to wszystko, ojczyzna ma !
Ojczyzna ma droga, to rzędy tych chat,
gdzie mieszka kmieć szczery,
rodzony nasz brat.
Gdzie kwiatów tysiące i ptasząt tych ćma.
To wszystko, to wszystko, ojczyzna ma !
Ojczyzna ma droga, to każdy nasz gród,
gdzie siedzi od wieków
hartowny w łzach lud.
Gdzie echo przeszłości jak złota pieśń drga.
To wszystko, to wszystko, ojczyzna ma !
Recytacja wiersza „Trzeci Maj „
Maj - rocznica pięknych serc!
Maj - rocznica wielkich myśli,
Tym, co dawno przeminęli,
Hołd składają ci, co przyszli.
Choć przeminął dawno wiek,
Dawne hasła się zmieniły,
Orzeł począł nowy bieg,
Lecz z przeszłości czerpał siły.
Z tych w ciemnościach jasnych chwil,
Kiedy miłość pobratała
W jedną całość Polski stany,
Miłość ponad wszystko trwała.
Tym, co Polsce dali myśl,
Aby stworzyć cud majowy,
Cześć z oddaniem złóżmy dziś,
Przed pamiątką chyląc głowy.
Piosenka „Witaj majowa jutrzenko”
Witaj majowa jutrzenko,
świeć naszej polskiej krainie,
ucieszymy ciebie piosenką,
która w całej Polsce słynie.
Witaj Maj, Trzeci Maj,
u Polaków błogi raj!
Nierząd braci naszych cisnął,
gnuśność w ręku króla spała,
a wtem Trzeci Maj zabłysnął
i nasza Polska powstała.
Wiwat Maj, piękny Maj
Wiwat wielki Kołłątaj!
Tam w Łazienkach jest ruina,
w której Polak pamięć chował,
tam za czasów Konstantyna
szpieg na nasze łzy czatował.
I gdy nadszedł Trzeci Maj,
kajdanami brzęczał kraj.
W piersiach rozpacz uwięziona
w listopadzie wstrząsła serca,
wstaje Polska z grobu łona,
pierzchają dumni morderce.
Błysnął znowu Trzeci Maj
i już wolny błogi kraj.
Prowadzący przypomina historię obchodów uroczystości.
Rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja obchodzona była w czasie zaborów przez
patriotyczną część społeczeństwa polskiego. Pod koniec XIX wieku w Galicji obchody te
przybierały doniosły charakter. Również w okresie międzywojennym rocznica ta była
wielkim świętem państwowym. Jednak po II wojnie światowej w okresie Polski Ludowej
zaprzestano obchodzenia tej uroczystości. Dopiero 17 lat temu, a dokładnie 6 kwietnia 1990
roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przywrócił jako święto państwowe dzień 3 maja to jest
rocznicę uchwalenia pierwszej polskiej konstytucji. W dniu dzisiejszym kontynuujemy tą
tradycję, wpisaną i głęboko zakorzenioną w Naszej historii narodowej.
Uczennica rozpoczyna część artystyczną słowami J. Szczepkowskiego "Opowiedz nam
moja Ojczyzno"
Opowiedz nam moja ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną,
na wiekach chwały i sławy!
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów,
niech ludzie żyją tu w dumie,
że taki wydał ich naród!
A jeśli wielka historia
I dla nas ma trochę miejsca,
Bądź w wiernych mi najwierniejsza
I mnie weź sobie do serca!
Prowadzący:
Większość z Was zastanawia się cóż to za święto? Rocznica Uchwalenia Konstytucji. Cóż to
takiego konstytucja? Czy to ważne czy ona jest czy nie? Otóż jest bardzo ważne dla państwa
by miało konstytucje, czyli zbiór praw i obowiązków jego mieszkańców – obywateli. Obecna
konstytucja różni się od tej sprzed 216 lat – jest dopasowana do współczesnych czasów. A
jakie zawiera Wasze prawa – czy wiecie?
1. Macie prawo, ale też obowiązek
chodzenia do szkoły.
2. Macie prawo do opieki lekarskiej
3. Macie prawo do tego byście byli
bronieni przez armię naszego kraju.
Nie zawsze tak było. Ponad 216 lat temu nasza ojczyzna
przeżywała ciężkie chwile. Nasi sąsiedzi, państwa z Polską sąsiadujące wcale nie byli mili.
Scenka z sąsiadami:
·
Pokażcie się tu sąsiedzi; Wchodzą Prusy, Rosja i Austria.
·
Jestem Rosja. Jestem potężnym państwem, zajmuje wiele
ziem, ale kusi mnie żeby mieć więcej. Chce mieć kawałek Polski dla siebie.
·
Jestem Austria. Jestem dużym cesarstwem, ale bardzo podoba mi się Kraków.
Chce go mieć (tupie
nogą)
·
Prusy. Jestem dość młodym państwem i dlatego ciągle mam apetyt na nowe ziemie.
Królestwo Polskie to łakomy kąsek. Też chce kawałek.
R: Podejdźcie tu bliżej. Mam plan.
A: Nie ma mowy, chcesz wywołać wojnę.!!!
R: Nie!!! Nie napadnę ani na Prusy, ani na Austrię.
P: Nie wierzymy Ci.
R: Oh! Naprawdę obiecuje Wam pokój i duże zyski.
P i A: No dobrze. (podchodzą)
R: Czy przyglądaliście się ostatnio Rzeczpospolitej? Widzieliście ile ma ziem? A jakie
bogactwa!!! A jakie piękne miasta!!! (przytakują)
A: Taaak! Kraków bardzo mi się podoba.
R: No właśnie! Każde z nas ma ochotę na
kawałek Polski. Weźmy sobie! Co?
P: Ale jak? Przecież polski król i sejm
się nie zgodzą.
A: Mam pomysł. Damy łapówki komu trzeba
i powiemy, że tak będzie lepiej dla Polaków.
R: Tak, tak. Zwołajmy te ich zebranie –
chyba sejm się nazywa i powiedzmy, żeby nam dali co chcemy, po kawałku, bo
inaczej... (grozi palcem)
P: …bo inaczej zabierzemy cały kraj.
Polska zniknie z map Europy. Zawołajmy Polskę.
A: A jak będzie się bronić?
R: Nie będzie, przecież nie ma wojska,
hi, hi, hi!
Wołają Polskę. Wchodzi Polska.
P: Zawołaliśmy Cię tutaj droga
sąsiadko…..
A: Mamy dla Ciebie propozycję….
R: Raczej żądamy….
P: Donieśli nam przekupieni przez nas szpiedzy,
że ciągle się kłócicie o błahe sprawy –
a gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta.
Ja chcę Gdańsk, Olsztyn i wszystkie ziemie aż do Bydgoszczy.
Polska: Nie zgadzam się!!!
A: A ja Kraków, koniecznie!!! I Lwów –
i w ogóle całe południe.
Polska: To bezprawie!!!
R: Cicho! Zgódź się! To stracisz tylko tyle.
Oddaj po dobroci, wtedy ja wezmę tylko kawałek na wschodzie,
a zostawimy Ci jeszcze całkiem ładny kawałek kraju.
Szarpią Polskę, wycinają nożyczkami swoje części.
Polska krzyczy:
Ratunku, dlaczego nikt mnie nie broni,
gdzie moje wojsko, gdzie Ci co kochają swoją ojczyznę?
(Wszyscy schodzą ze sceny)
Chórek śpiewa pieśń " Rozproszeni po wszem świecie"
Rozproszeni po wszem świecie,
Gnani w obce wojny,
Zgromadziliśmy się przecie
W jedno koło zbrojne.
Marsz, marsz, Polonia,
Marsz, dzielny narodzie,
Odpoczniemy po swej pracy
W ojczystej zagrodzie.
Kiedy zagrzmi trąbka nasza,
Pocwałują konie.
Buławą polskiego pałasza
Zabrzmią nasze błonie.
Marsz, marsz, Polonia …
Nad królewski gród zhańbiony
Wzleci orlę białe.
Hukną działa, jękną dzwony,
Polakom na chwałę.
Marsz, marsz, Polonia …
Prowadzący:
W tym czasie w Polsce władzę sprawował król, a był nim Stanisław August Poniatowski.
W Warszawie obradował od trzech lat Sejm zwany Czteroletnim lub Wielkim. Sytuacja
Polski była bardzo trudna. W roku 1772 trzy sąsiednie państwa: Rosja, Prusy i Austria
podzieliły się ziemiami Polski. W kraju brakowało silnej władzy państwowej, armia była
nieliczna i słaba, w skarbie nie było pieniędzy. Znaleźli się jednak wśród Polaków tacy,
którzy chcieli ją ratować. Należeli do nich: Hugo Kołłątaj, Stanisław Staszic, Stanisław
Małachowski, Ignacy Potocki. Byli wśród Polaków też tacy, którzy nie chcieli ratować
Ojczyzny. Mimo wielu przeszkód dnia 3 maja 1791 roku po burzliwych obradach doszło do
uchwalenia konstytucji.
Recytacja wiersza
Zgoda sejmu to sprawiła,
że nam wolność przywróciła,
Wiwat krzyczcie wszystkie stany
niechaj żyje król ukochany,
Taka jest narodu wola,
za swych braci i za króla.
Wiwat krzyczcie wszystkie stany
niechaj żyje król ukochany.
Wiwat sejm i naród cały
dziś nam nieba żywot dały.
Wiwat krzyczcie wszystkie stany
niechaj żyje król ukochany.
Prowadzący:
Król złożył przysięgę na Ewangelię, a swą wypowiedź zakończył: „ Przysięgam Bogu i
żałować nie będę.” Potem wraz z posłami przeszedł do Katedry Św. Jana, aby podziękować
Bogu za tak ważne wydarzenie dla Polski.
Prowadzący:
Prace Sejmu Czteroletniego uwieńczyło uchwalenie Konstytucji w dniu 3 Maja 1791 roku.
Choć połowiczna w kwestiach społecznych, stanowiła poważny krok naprzód w dziele
reformy państwa. Wiele jej postanowień, znoszących zacofane wolne elekcje, konfederacje,
rokosze i liberum veto, było zdecydowanie postępowym.
 Panująca religia miał być katolicyzm przy tolerancji uznanych przez państwo wyznań.
 Szlachta korzystać miała z dotychczasowych przywilejów z pewnymi ograniczeniami
 Uszczuplono wpływy magnaterii
 Mieszczanom zatwierdzono prawo nabywania dóbr
 Miastom zapewniono możliwość rozwoju
 Utrzymano poddaństwo chłopów
 Władze państwowa podzielono na prawodawcza, wykonawcza i sadownicza
 Zniesiono liberum veto. - Ta ostatnia wola konającej ojczyzny, mimo swych
ograniczeń i ustępstw na rzecz dawnych instytucji polskich, była wielkim,
postępowym dziełem odradzającego się narodu, przełomowa chwila w społecznym i
politycznym życiu kraju.
Recytacja wiersza:
Nie zginął naród, lecz skruszył pęta,
Żyje Ojczyzna, ta Matka święta,
Już oddychają wolności kraje.
Więc narodowe uczcijmy święto,
dzień ogłoszenia ustaw przesławnych,
prowadźmy dalej pracę poczętą
na wzór tych przodków, praojców, dawnych.
Na wzór ich łączmy w uścisku bratnim
Dłonie zwaśnione przez długie lata,
Niechaj nie będzie ten akt ostatnim,
niech się przykładem stanie dla świata!
O, dniu pamiętny, O Trzeci Maju!
świeć nam jutrzenką w wolności świecie,
gwiazdą przewodnią zajaśniej w kraju,
zgodą, jednością opromień życie!
Chórek śpiewa pieśń „Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród”
Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
nie damy pogrześć mowy:
polski my naród, polski lud,
królewski szczep Piastowy!
Nie damy, by nas gnębił wróg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Do krwi ostatniej kropli z żył
bronić będziemy ducha,
aż się rozpadnie w proch i w pył
krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg.
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
ni dzieci nam germanił.
Orężny wstanie hufiec nasz,
duch będzie nam hetmanił
pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg.
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Recytacja wiersza: „Wspomnienie”
Tamte dni to bezcenne kartki pamiętnika
Pisane nie tylko myślą, ale także i sercem.
Kartki stare, ale żywe - bo nie można o nich zapomnieć.
Bo to one kolorem swoich wspomnień
Zabarwiły teraźniejszość, odsłoniły słońce chmur,
Zabrały niebezpieczeństwo,
A zostawiły tylko blask tamtych dni.
Recytacja wiersza: „Kocham Cię, Polsko”
Kocham Cię, Polsko, za Twą przeszłość sławną,
Którą przyniosły miecze Twe waleczne,
Za chrobre dzieje, co minęły dawno,
Lecz będą w pieśni aż po czasy wieczne.
Kocham Cię, Polsko, za wiek sztuki złoty,
światło Kuźnicy i znicz Oświecenia,
Za miasta stare przepysznej urody,
Co kryją skarby, których czas nie zmienia.
Kocham Cię, Polsko, za doliny, góry,
Bure kominy, miasta Twe wysokie,
Jasne obłoki i przelotne chmury,
Co czasem wchodzą w szyby naszych okien.
Kocham Cię, Polsko, za przyszłość Twą jasną,
Drogę szczęśliwą aż przez pokolenia.
Za zdrową młodzież, co czci ziemię własną,
Za to, co trwałe i to, co się zmienia.
Kocham Cię, Polsko!
Chórek śpiewa pieśń "Jak długo na Wawelu"
Jak długo w sercu naszym
choć kropla polskiej krwi,
jak długo w ręku naszym
ognista szabla lśni.
Refren: Stać będzie kraj nasz cały,
stać będzie Piastów gród,
zwycięży Orzeł Biały,
zwycięży polski lud.
Jak długo z gór karpackich
brzmi polskiej pieśni ton,
jak długo na Wawelu
Zygmunta bije dzwon.
Refren: Stać będzie kraj nasz cały,
Jak długo święta wiara
ożywia polską krew,
stać będzie Polska stara
bo każdy Polak lew.
Refren: Stać będzie kraj nasz cały,