TP Metodyka pracy korekcyjno-kompensacyjnej

Transkrypt

TP Metodyka pracy korekcyjno-kompensacyjnej
SYLLABUS PRZEDMIOTOWY
Państwowa WyŜsza Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Instytut Neofilologii
Kierunek: filologia
Specjalność: filologia germańska nauczycielska
Przedmiot: METODYKA PRACY KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJ Z DZIECKIEM
Z TRUDNOŚCIAMI W NAUCE MATEMATYKI
Liczba punktów ECTS: 6
Status przedmiotu: z zakresu dodatkowej specjalności nauczycielskiej – terapia
psychopedagogiczna, obowiązkowy
Rodzaj studiów/semestr: stacjonarne/semestr V, VI
Forma zajęć i liczba godzin: wykłady (15 godz.), ćwiczenia (30 godz. + 15 godz.)
Rygor: zaliczenie/egzamin, zaliczenie z oceną
Cele realizacji przedmiotu: Celem zajęć jest dostarczenie studentom wiedzy na temat istoty
specyficznych trudności w nauce matematyki zwanych dyskalkulią rozwojową, uwraŜliwienie
na trudności w psychospołecznym funkcjonowaniu dzieci z dyskalkulią i na rolę emocji
w uczeniu się matematyki. WyposaŜenie w umiejętności z zakresu wczesnej diagnozy
pedagogicznej oraz organizowania pracy terapeutycznej z tymi dziećmi.
Treści programowe: I. Przyczyny i symptomy specyficznych trudności w uczeniu się
matematyki. Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych. Istota specyficznych
trudności w uczeniu się. Trudności w uczeniu się matematyki. Podobieństwa i odrębności
między dysleksją a dyskalkulią. Wspólne i odmienne uwarunkowania obu syndromów.
Językowy i pozajęzykowy aspekt matematyki. Współwystępowanie trudności w czytaniu,
pisaniu i liczeniu. Symptomatologia zaburzeń rozwoju umiejętności arytmetycznych. Dzieci
z trudnościami w czytaniu, pisaniu i liczeniu. Prawidłowo czytające dzieci z trudnościami
w matematyce. Przejawy ryzyka dyskalkulii rozwojowej. Dojrzałość do uczenia się
matematyki. Problem wraŜliwości i podatności w zakresie uczenia się matematyki na sposób
szkolny. Dziecięce liczenie, podstawą uczenia się matematyki w szkole. Rozwój
operacyjnego rozumowania i jego znaczenie w uczeniu się matematyki. Zdolność do
posługiwania się reprezentacjami ikonicznymi i symbolicznymi. Dojrzałość emocjonalna i jej
znaczenie w uczeniu się matematyki. Integracja czynności percepcyjno- motorycznych
a uczenie się matematyki w szkole. Diagnoza specyficznych trudności w uczeniu się
matematyki. Podstawy diagnozy działalności matematycznej. Techniki oceny umiejętności
szkolnych. Metody pomiaru zdolności specyficznych. Analiza kliniczna w diagnozie
dyskalkulii. Diagnoza na uŜytek zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. Interpretacja wyników
badań. Terapia dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Pomoc
dzieciom z dyskalkulią w świetle badań i praktyki. Terapia zaburzeń rozwoju umiejętności
arytmetycznych a wyniki badań naukowych. Zasady postępowania terapeutycznego
z dzieckiem z dyskalkulią według L.Kosca. Zalecenia do pracy z dziećmi z dyskalkulią
rozwojową według J. Strang i B. Rourke. Radzenie sobie z lękiem przed matematykąprogram trzech kroków B. Butterwortha. ZałoŜenia terapeutyczne w pracy z dzieckiem
z trudnościami w matematyce według E. Gruszczyk-Kolczyńskiej. Cele i zasady prowadzenia
terapii pedagogicznej. Teoretyczne podstawy zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.
Konstruowanie programów zajęć dostosowanych do potrzeb i moŜliwości dzieci. Organizacja
pracy w zespołach korekcyjno-kompensacyjnych. Dokumentacja zajęć. Konstruowanie
programów indywidualnych. Analiza przykładowych scenariuszy zajęć korekcyjnokompensacyjnych oraz samodzielne tworzenie scenariuszy zajęć.. Planowanie jednostki
metodycznej. WyposaŜenie gabinetu terapii pedagogicznej. Pomoce dydaktyczne
wykorzystywane w terapii dzieci z dyskalkulią. Metody prowadzenia zajęć korekcyjnokompensacyjnych z dziećmi.
Literatura podstawowa:
Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole., WSiP 2004,
Gruszczyk-Kolczyńska E., Dlaczego dzieci nie potrafią uczyć się matematyki, IWZW,
Warszawa 1989,
Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.
Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze, WSiP, Warszawa 1992.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Wyd. Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2001.
Košč L., Psychologia i patopsychologia zdolności matematycznych, WRiT, Warszawa 1982,
Oszwa U., Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii,
Impuls, Kraków 2006,
Oszwa U., Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu, Impuls, Kraków 2008,
Oszwa U., Psychologia trudności arytmetycznych u dzieci, Impuls, Kraków 2008,
Skorek E.M., Red., Terapia pedagogiczna. T. I, Zaburzenia rozwoju psychoruchowego,
Impuls, Kraków 2005.
Literatura uzupełniająca:
Bogdanowicz M., Terapia pedagogiczna. Przewodnik bibliograficzny, „Harmonia”, Gdańsk
2005,
Bogdanowicz M., O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniuodpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli, LINEA, Lubin 1995,
Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji . Problem i diagnozowanie, „Harmonia” Gdańsk 2002,
Bogdanowicz M., Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria-diagnoza-terapia, CMPPP,
Warszawa 2000,
Oszwa U., Przetwarzanie fonologiczne a rozumowanie arytmetyczne u dzieci. W: KrasowiczKupis G. (red.) Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna, Harmonia, Gdańsk 2006,
Oszwa U., Dyskalkulia, „Remedium”,2, 8-9,2002.