UJ Ó ZEFA - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
Transkrypt
UJ Ó ZEFA - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
U KATECHIZM W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH Kiedy przysługuje nieomylność Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła? Nieomylność przysługuje Biskupowi Rzymu, jako naj¬wyższemu pasterzowi i nauczycielowi Kościoła, lub Kolegium Biskupów w łączności z Papieżem, zgromadzonym na sobo¬rze powszechnym, gdy ogłaszają definitywnym aktem naukę dotyczącą wiary lub moralności, a także gdy Papież i biskupi, sprawując najwyższy Urząd Nauczycielski, przedkładają do wierzenia prawdy jako objawione przez Boga. Takie orzeczenia każdy wierny powinien przyjąć posłuszeństwem wiary. W jaki sposób biskupi wykonują misję uświęcania? Biskupi uświęcają Kościół, rozdzielając łaskę Chrystu¬sa, przez posługę słowa i sakramentów, w szczególności przez sprawowanie Eucharystii, a także przez swoją modlitwę, swoim przykładem i przez swoją pracę. W jaki sposób biskupi wykonują funkcję rządzenia? Do każdego biskupa, jako członka Kolegium Biskupiego, należy troska o wszystkie Kościoły partykularne i cały Kościół, wspólnie z innymi biskupami zjednoczonymi wokół Papieża. Władza, którą biskup osobiście sprawuje w powierzonym mu Kościele partykularnym, jest własna, zwyczajna i bezpośrednia, wykonywana jest w imieniu Chrystusa, Dobrego Pasterza, w jedności z całym Kościołem i pod przewodnictwem następcy Piotra. UŚMIECHNIJ SIĘ! Św. Wincenty Ferrer z Walencji był jednym z największych kaznodziei średniowiecza. Opowiedział się za papieżem rezydującym w Awinionie i od roku 1392 żył w południowej Francji. Tam też pewnego dnia przyszła do niego kobieta z prośbą o środek na przywrócenie pokoju w rodzinie. – Idź do klasztoru – odpowiedział jej Wincenty – i poproś, aby ci napełnili butelkę wodą z tamtejszej studni. Kiedy twój mąż znowu zacznie się kłócić i wyzywać cię, szybko zabierz wody w usta i nie wypuszczaj, dopóki się nie uspokoi. Już najbliższej niedzieli kobieta przyszła znowu do świętego i wylewnie mu dziękowała. Okazało się, że po krótkiej chwili mąż zdumiony ucichł, zaczynał przemawiać coraz przyjaźniej, a w końcu w ogóle zapomniał, o co szedł spór. www.diecezja.opole.pl Wydaje Parafia św. Józefa Robotnika, Bodzanów 66, 48-340 Głuchołazy, tel. 077 439-56-65, kom. 600 911 651, e-mail: [email protected]. KONTO PARAFII: Bank Zachodni WBK S.A. 1 w Głuchołazach. Nr 58 1090 2167 0000 0001 0124 3127. JÓZEFA TYGODNIK PARAFIALNY Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie Duszpasterstwo Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej www.parafia.bodzanow.oblaci.pl II NIEDZIELA ADWENTU: 04.12.2011 UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA N.M.P.: 08.12.2011 Nr 47 (429) ISSN 1731-5565 KANCELARIA PARAFIALNA W ADWENCIE czynna: wtorki g. 17.00 – 18.00; soboty g. 11.00 – 13.00. BIBLIOTEKA CARITAS czynna we wtorki g. 16.00 – 18.00. RORATY – g. 16.00 (sobota, g. 17.00). SŁOWO NA NIEDZIELĘ Obchodzimy dzisiaj II Niedzielę Adwentu. Ten czas pozwala słowu Bożemu przeniknąć głębiej nasze serca i umysły, aby Duch Święty mógł nas przygotować na godne przyjęcie Pana, który przychodzi. W dzisiejszej liturgii na pierwszy plan wysuwa się postać Jana Chrzciciela, proroka, który został posłany, aby przygotować drogę Mesjaszowi. Jego głos jest wołaniem "na pustyni", gdzie Jan przebywał i gdzie - jak pisze ewangelista Łukasz - "skierowane zostało słowo Boże" do niego (Łk 3, 2), czyniąc zeń zwiastuna Królestwa Bożego. Czyż i my nie powinniśmy przyjąć jego wezwania do nawrócenia, do skupienia, do wyrzeczenia - my, którzy żyjemy w epoce coraz bardziej narażonej na niebezpieczeństwo rozproszenia, wewnętrznego nieładu, kultu pozorów? Obraz "pustyni" kojarzy się odruchowo z samotnością, zagubieniem i lękiem, ale "pustynia" jest także opatrznościowym miejscem spotkania z Bogiem. Wołanie Jana Chrzciciela rozbrzmiewa z pokolenia na pokolenie: "Przygotujcie drogę Panu, prostujcie Jemu ścieżki; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi" (por. Łk 3, 4-5). Jakże naglące i aktualne jest to wezwanie, zarówno dla każdego człowieka, jak i dla całych społeczeństw! Bóg chce zamieszkać wśród ludzi żyjących w każdym miejscu i w każdym czasie i wzywa ich do współpracy w dziele zbawienia. Co jednak mamy czynić? Odpowiada nam dzisiejsza liturgia: mamy "prostować" wypaczenia i niesprawiedliwości, "wypełniać" pustkę, która oznacza brak dobra, miłosierdzia, poszanowania i zrozumienia bliźnich; "zrównywać" przeszkody wzniesione przez pychę i przemoc; "wygładzać" to wszystko, co sprzeciwia się wolności i godności życia ludzkiego. Tylko w ten sposób można się naprawdę przygotować na święta Bożego Narodzenia. W wigilię uroczystości Niepokalanego Poczęcia kierujemy wzrok ku Maryi, pokornej Służebnicy Pańskiej, która współpracowała z dziełem Ducha Świętego. Ten sam Duch, który rozniecił płomień wiary, nadziei i miłości w Jej Niepokalanym Sercu, niech odnowi nasze sumienia, abyśmy się przygotowali, wyrównując drogi sprawiedliwości i dobra, na przyjęcie Emmanuela, Boga z nami. Bł. Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański,7 12.1997 Odwaga W starodawnych kronikach znajduje się historia dziewczyny, która należała do grupy kobiet towarzyszących Jezusowi w drodze na Kalwarię. Była to dziewczyna nieśmiała, milcząca, skromna. Na wieść o Zmartwychwstaniu niepotrzebne jej były wizje czy potwierdzenia. Uwierzyła natychmiast. Pod wpływem odwagi, której nigdy dotąd nie miała, zaczęła pielgrzymować i głosić słowa Jezusa. Nie lękała się już. Głosiła posłanie w miastach i wsiach. Pewnego dnia podszedł do niej mężczyzna, którego głęboko poruszyło jej świadectwo. Zapytał ją: - Powiedz mi, w czym tkwi tajemnica twojej odwagi? - W pokorze. Tak nauczył mnie Nauczyciel. Mężczyzna stał przez chwilę milczący, potem znów spytał: – Do czego służy pokora? – Do tego, bym mogła powiedzieć jako pierwsza: „Kocham cię”. www.diecezja.opole.pl Czasem odchodzą nasze anioły... I nagle w miejscu staje czas... A z nimi cząstka nas odchodzi I wielki smutek marszczy twarz Czasem na chwilę gaśnie słońce Duszę wypełnia gęsty mrok. Nikną nadzieje i marzenia I w pustce ginie tęskny wzrok Czasem odchodzą dobrzy ludzie, Co nam pomogli w życiu wiele I próżno wtedy pytać Boga, Czemu odchodzą przyjaciele Lecz oni ciągle przecież żywi Nadal wytrwale są wśród nas. Ich dusze przy nas pozostały Tylko ich ciała zabrał czas... kawałeczek nieba... Życie jest jak świeca,którą rodzice zapalają,a tylko Bóg ma prawo zgasić. Dziękuję Ci Boże za to, że patrzę na błękit nieba. Na wędrujące chmurki, na ptaszę, co pięknie śpiewa. Na kwiat, co z ziemi wystrzelił i płatki ku słońcu kieruje, za wszystko, co nam podarowałeś Ojcze nasz dobry, dziękuję. Za wiatr, co hula po polach, za słońce, co życie daje, za ranek, w którym radosna dla Ciebie Ojcze wstaję. Za dobroć Twą Boże, którą mi z ufnością powierzyłeś dziękuję Ci jeszcze za to, że Jesteś, że Będziesz, że Byłeś! Dziękuję Ci za miłość, która w mym sercu gości, dziękuję za każdy najmniejszy okruch mojej radości. Za smutek Ci dziękuję, za łzę i wytrwanie, Kiedy tęsknota bólu nie koi, a czas cierpieniem znaczy dni szare; Ojcze nasz Miłosierny, tu znajdę szczęście, znajdę nadzieję Wszechmocny Panie! - uleczę rany nowe i stare. Ze zbiorów p. K. Cieleń. Tutaj odnajdę siebie za progiem cudownej tęczy nowego domu;_ tylko daj, proszę, ten skrawek nieba: ja go nie oddam przecież nikomu. ...Chciałabym dostać kawałek nieba - taki, jak kropla deszczu, malutki, gdzie będę chować swoje marzenia; wszystkie kłopoty radości i smutki. Poniedziałek 15.30 16.00 Wtorek 16.00 Środa 16.00 Czwartek 16.00 Piątek 16.00 Sobota 07.00 17.00 Niedziela 08.00 11.00 INTENCJE MSZALNE: 05 – 11.12.2011 05.12.2011 r. Różaniec za młode pokolenie. Roraty. Za + Annę Gembarowską, jej męża i syna Mariana. (139) Nowenna ku czci Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (7) 06.12.2011 r. Roraty. Za + Mikołaja Raczek, ++ Józefę i Władysława Król, ++ rodziców i rodzeństwo z obu stron. (90) Nowenna ku czci Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (8) 07.12.2011 r. Roraty. Za ++ Antoniego i Tekę Maluśkich. (162) Nowenna ku czci Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (9) 08.12.2011 r. 1. W intencji Róży M. B. Niepokalanie Poczętej. 2. W intencji p. Marysi Jaworskiej z okazji imienin. 3. Za + brata Aleksandra – od Parafian. 4. Za ++ Agnieszkę i Józefa Florek, + Stanisława i ++ z rodziny. (88) 5. Za ++ Annę i Władysława Juziuk. 09.12.2011 r. Roraty. Rez. P. Mielnicka. 10.12.2011 r. Rez. P. Paluch. Za + Władysława Domin oraz ++ rodziców i dziadków z obu stron. (43) 11.12.2011 r. Za ++ rodziców Helenę i Zenona Roćko; Stanisławę i Kazimierza Buratyńskich; ++ z rodziny Roćków, Lewconiów i Buratyńskich. (56) Rez. P. Michałek. (121) Bóg nie obiecywał nieba bez chmur ścieżek życia usłanych różami Bóg nie obiecywał słońca bez deszczu radości bez smutku pokoju bez bólu Bóg obiecał siłę na każdy dzień odpoczynek po trudzie światło na drogę pomoc z wysoka niezawodną przyjaźń nieśmiertelną miłość Dlatego dziękuję Bogu za wszystko... Ze zbiorów p. K. Cieleń. ADWENTOWE ZWYCZAJE RELIGIJNE Msza św. roratnia Od XII wieku znana jest w Polsce adwentowa Msza św. ku czci Matki Bożej, zwana roratami. Podczas tej Mszy zapala się dodatkową świecę przybraną w białą wstążkę symbolizującą Matkę Bożą, która jako gwiazda zaranna, jutrzenka, poprzedziła przyjście na świat prawdziwej Światłości – Chrystusa. W naszej parafii Msza św. roratnia będzie odprawiana w dni powszednie tygodnia o godz. 18. Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa. Świeca roratnia To biała świeca ozdobiona białą lub niebieską wstążką, zapalana podczas Mszy św. roratniej. Jest symbolem Maryi, która jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Jezusa. Wieniec adwentowy Ten niemiecki zwyczaj znany jest w Polsce od ponad 160 lat. Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece. Cała rodzina, gromadząc się w kolejne niedziele adwentu przy wspólnej modlitwie, zapala kolejne świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Jezusa. Wspólna modlitwa adwentowa Dawniej cały Adwent starano się przeżywać we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale też sąsiedzkiej. Gromadzono się, by wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe, a także pieśni o tematyce obyczajowej, które wzywały do życia zgodnego z Bożymi przykazaniami. Czytano Pismo Święte, żywoty świętych i książki budujące wiarę. Przygotowanie kolędników Wiele osób w czasie Adwentu przygotowuje szopki i gwiazdy do chodzenia po kolędzie. Podejmuje się próby do inscenizacji Jasełek. Warto podtrzymać te piękne zwyczaje. Dobre uczynki adwentowe Pobożni katolicy wiedzieli, że trzeba przed Panem stanąć z dobrymi uczynkami, dlatego starano się podczas Adwentu wzajemnie sobie pomagać, szczególnie ludziom starszym i biednym. Pięknym zwyczajem była na wsi tzw. szara godzina. Pod wieczór, gdy już skończono codzienne zajęcia gospodarskie, gdy robiło się szaro, coraz ciemniej, wszyscy domownicy – dziadkowie, rodzice, dzieci – zbierali się w kuchni, najlepiej w pobliżu pieca. Nie palono jeszcze lampy. Rozważano w ciszy swoje życie, zastanawiano się nad nim, nie brakowało też cichej modlitwy. Starsi, szczególnie dziadkowie, opowiadali dzieciom, wnukom, jak to było dawniej, jakie były tradycje, zwyczaje, przypominali też dzieje naszej Ojczyzny. Spowiedź adwentowa Warto w naszej polskiej tradycji kultywować niektóre piękne zwyczaje, zwłaszcza udział w roratach; trzeba skorzystać z rekolekcji adwentowych i sakramentu pokuty, przystępować do Komunii św. Możemy też we wspólnocie rodzinnej śpiewać pieśni adwentowe, razem modlić się i czytać Pismo Święte lub książki religijne i na ich temat rozmawiać. Warto też wyciszyć się, zrezygnować choć trochę ze słuchania muzyki czy oglądania telewizji i w Adwencie uczynić więcej dobrego, niż to zwykle czynimy. W czasie Adwentu, 8 grudnia świętować będziemy Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus Pius IX. Uczynił to w Bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów oraz 140 arcybiskupów i biskupów. Dokument głosi: Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć. Kraków, 30 XI 2008 – ks. Jan Przybocki, „Dobra Rada” GŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE II NIEDZIELA ADWENTU: 04.12.2011 1. Dziś II niedziela Adwentu. Pamiętajmy o nadaniu chrześcijańskiego charakteru temu specyficznemu okresowi, kiedy mamy pobożnie przygotować się na przyjście Pana Jezusa. Niech nasze przygotowanie dokonuje się zwłaszcza poprzez duchową przemianę. 2. Serdeczne Bóg zapłać! rodzinom, które przygotowały świątynię do niedzieli. Bóg zapłać za ofiary i kwiaty. W przyszłą sobotę o godz. 9.00 bardzo proszę rodziny: Gromala, Kozieł, Pietrzak, Hutek, Korczyński, Majda, Świetlikowski. 3. Gorące Bóg zapłać! Za ofiary składane dziś na Kurię oraz seminaria w Opolu i Obrze, a do puszek na pomoc Kościołowi na Wschodzie. W przyszłą niedzielę radni parafialni zbierać będą przed kościołem ofiary na kosiarko-odśnieżarkę. W listopadzie zebrano 1500 z. 4. Bóg zapłać też za dotychczasowe na ogrzewanie kościoła. 5. W poniedziałek pół godziny przed roratami nabożeństwo zmiany tajemnic różańcowych, połączone z misyjnym i różańcem za młode pokolenie. 6. We wtorek przypada wspomnienie św. Mikołaja, biskupa Miry, żyjącego na przełomie III i IV w. U nas gościć będziemy św. Mikołaja podczas roratów o godz. 16.00. 7. W czwartek przypada uroczystość Niepokalanego Poczęcia N.M.P. O g. 16.00 Msza św. koncelebrowana przez ojców naszego klasztoru. 8. W przyszłą niedzielę – zwyczajem lat ubiegłych – zapukają do naszych domów dzieci w imieniu Caritas Parafialnej z życzeniami świątecznymi. 9. Są jeszcze wolne intencje na nowy rok. Wybór Pewien człowiek wiecznie czuł się przygnębiony trudnościami życia. Pewnego razu poskarżył się znanemu mistrzowi życia duchowego. – Nie mogę tak dłużej! Życie stało się nie do zniesienia. Mistrz wziął garść popiołu, wrzucił do szklanki z kryształowo czystą wodą do picia, która stała przed nim, i rzekł: – To są twoje cierpienia. Woda w szklance zabrudziła się i zmętniała. Mistrz wylał ją. Mistrz wziął garść popiołu, tak jak poprzednim razem, i rzucił w morze. W jednej chwili popiół rozproszył się w morzu, a woda morska pozostała tak samo czysta jak przedtem. –Widzisz? – zapytał mistrz. – Każdego dnia musisz zdecydować, czy masz być szklanką wody, czy morzem. www.diecezja.opole.pl