Konspekt

Dziesięcina
Motto: 2Kor
2Kor 9:6-11
24.
24. października
października 201
2010 r.
J
ako motto dzisiejszego studium tematycznego o dziesięcinie
przyjmujemy tekst z Nowego Przymierza, który jest jednym z
najważniejszych tekstów organizujących nasze życie finansowe.
Co do dziesięciny, warto rozróżnić trzy jej ważne aspekty: biblijny,
teologiczny i praktyczny. Zachodzą one na siebie i bez tego rozróżnienia
mogą zaciemnić nasze zrozumienie sprawy
Czym jest dziesięcina
dziesięcina?
ęcina?
________________________________________________________
________________________________________________________
Dziesięcina to oddanie 10% swojego majątku Bogu i Jego przedstawicielom (Rdz 14:18-21; Lb 18:21) lub Jego sprawie, tj. obcym przybyszom, sierotom, wdowom (Pwt 14:29; 26:12).
•
Pierwszy raz wspomniany w Rdz 14:18-21 (Hbr 7:2-6).
•
Praktykowany jeszcze przed nadaniem Prawa – Rdz 28:22.
•
Wznowiony za panowania Hiskiasza – 2Krn 31:5-10, a później
z inicjatywy Nehemiasza – Neh 13:12.
•
Musiał być przypominany – Neh 13:10; Mal 3:8.
•
Przestrzegany w czasach nowotestamentowych – Mt 23:23; Łk
11:42; 18:12.
•
Zachowywany nawet przed bałwochwalców – Am 4:4-5.
Dzie
Dziesięcina
sięcina przykazana
________________________________________________________
Kpł 27:30-33; Lb 18:21-24; Pwt 12:6,7,17,19; 14:22-29; 26:12-15.
Cechy charakterystyczne dziesięciny
dziesięciny
________________________________________________________
1. Dawana w naturze (Kpł 27:30-33; Pwt 14:22).
str. 2
Rozważania
2. Mogła być spieniężona, ale w ostatecznym rozrachunku same pieniądze nie mogły stanowić dziesięciny (Pwt 14:24-27).
3. Z tekstów takich jak Kpł 19:10; Pwt 24:19,21; Rt 2:7 wynika, że
dziesięcina dotyczyła dochodów netto.
4. W świątyni dawca mógł skorzystać przynajmniej z części swojej
dziesięciny (Pwt 12:7; 14:24-27; 17:17-19).
5. Musiała być wysokiej jakości (Neh 9:36-40; Mal 3:9-12).
6. Dawano ją w trzyletnich cyklach – dwa lata odkładano ją w świątyni, a pod koniec trzeciego w lokalnych spichlerzach (Pwt 14:28-29;
26:12; 2Krn 31:11, 12; Neh 10:38, 39; 12:44; 13:5, 12; Mal
3:10).
7. Dotyczyła ludzi, którzy wyrażali tak swoje oddanie Bogu i Jego
sprawie, a także Lewitów wspierających w ten sposób kapłanów.
Nie ma mowy o tym, by płacili ją sami kapłani (Lb 18:21-32).
8. Wiązała się z obietnicą (Pwt 26:12-15; Mal 3:9-12).
9. Dziesięcinami zajmowała się specjalna administracja (2Krn 31:11.
10. Dziesięciny nie były jedynymi darami należnymi Bogu (Pwt 12:6).
11. Zwyczaj dziesięciny, choć ważny, dopuszczał pewien stopień wolności (Pwt 14:24-27).
12. Zwyczaj dziesięciny ustalił się w rolniczej rzeczywistości Izraela na
początku jego państwowości (np. w Lb 18:29 mowa jest tylko o
Aaronie).
13. Dziesięcina w Biblii opisana jest w kontekście jednego narodu,
jednego Boga, z jedną świątynią w Jerozolimie. Troska Izraela o
przybyszów, sieroty i wdowy ograniczała się do granic ich społeczeństwa lub państwa. Warto pamiętać, że dziesięciny były częścią
systemu podatkowego.
Dyskusyjne przy dziesięcin
dziesięcinie:
ęcinie:
________________________________________________________
1. Komu dawali dziesięcinę kapłani?
2. Jak dokładnie zarządzano dziesięcinami?
Ważne
Ważne od strony biblijnej
________________________________________________________
Bible studies
str. 3
1. Dziesięcina była nakazem Starego Testamentu (ST).
2. W swojej mowie do faryzeuszy, w Mt 23:23, Jezus powiedział, że
dziesięcin nie powinno się zaniedbywać. Dziesięciny nie pojawiają
się jednak w Nowym Testamencie (NT) jako wyraźna zasada dla
chrześcijan.
3. W ST dziesięciny przynoszono do świątyni (lub raz na trzy lata, do
lokalnych spichlerzy) jako źródło utrzymania kapłanów, Lewitów,
sierot, wdów i obcych przybyszów.
4. W czasach ST uważano, że cały majątek człowieka, poza 10%, które oddawano Bogu, należy tylko i wyłącznie do niego. W NT nowy
człowiek nie posiada nic – wręcz przeciwnie, sam należy w całości
do Boga (1Kor 6:19-20; 2Kor 8:1-5, 9-15). Jako taki, zostanie dystrybutorem lub zarządcą wszystkiego, co może w mocy i z natchnienia Ducha Świętego osiągnąć. W tym ujęciu nauka o dziesięcinie
staje się dla nowego człowieka cenną radą lub dodatkową wskazówką, a nie obowiązkiem (1Tm 1:8-11). W końcu jak możemy dawać dziesięcinę, skoro nawet nie należymy do siebie samych?
5. Choć NT mówi wiele o dawaniu, nie wspomina o dziesięcinie. Zob.
(1) 2Kor 9:6-13; (2) Mt 10:10; Łk 10:7; 1Kor 9:4-18; 1Tm 5:17-18;
(3) 1Kor 16:1-2.
Ważne
Ważne od strony teologicznej
________________________________________________________
Na nasze postrzeganie obowiązywalności zalecenia o dziesięcinie
wpływa między innymi to, jak postrzegamy kościół? Z podziałem na
kler i laikat? Jak postrzegamy siebie w sensie powszechnego kapłaństwa
— czy dotyczy ono nas wszystkich czy tylko niektórych? Jak postrzegamy rolę ST – jako wiążącą czy doradczą?
Ważne
Ważne od strony praktycznej
________________________________________________________
1. Kościół to globalne królestwo Boga, a nie organizacja pomocy społecznej, która stara się zmienić świat. Odpowiedzialnością kościoła
są przybysze, wdowy i biedni na całym świecie, nie tylko w obrębie
jednego narodu.
str. 4
Rozważania
2. Jako organizacja Kościół wyraża się w lokalnych wspólnotach,
uniach, stowarzyszeniach lub związkach wyznaniach oraz w organizacjach międzywyznaniowych.
3. Wspólnoty lokalne mogą być w różnych stopniu gotowe do pełnienia swojej misji na świecie. Jeśli nie są wystarczająco zorganizowane, to pojedynczy członkowie mogą działać na własną rękę, wykorzystując inne organizacje, zgodnie ze swoim postanowieniem przed
Bogiem.
Zastosowanie na poziomie zasad
________________________________________________________
1. 1Kor 6:19-20: Jestem tylko zarządcą, a nie właścicielem.
2. 2Kor 9:6-13: Być otwartym i szczodrym.
3. 1Tm 1:8-11: Szukać wskazówek w Starym Testamencie.
4. Rz 13:8: Unikać długów, jesteśmy powołani do wolności.
5. 1Ts 4:12: Być samowystarczalnym.
6. Ef 4:28: Pracować na potrzebujących.
7. 2Kor 12:14: Gromadzić majątek dla swoich dzieci.
Zastosowanie w przykładach
przykładach
Podane przykłady biorą pod uwagę zróżnicowanie w obrębie naszych
dochodów i koniecznych kosztów życia. Nie powinniśmy oddawać dziesięciny tak, by popadać w długi, bo to przeczy zasadzie naszej wolności
od długów. Również niektórzy z nas nie mają pieniędzy na dziesięcinę,
ale mogą ją „opracować” zgodnie z zasadą, że dziesięcina była składana
w naturze. Niektórzy z nas mają na dziesięcinę i więcej. Są też i tacy,
którzy mogą ofiarować dużo więcej (bywa, że wierzący oddają 90%, a
żyją z 10%).
Przykład 1:
________________________________________________________
1. 1Kor 6:19-20: Nie należę do siebie, jestem tylko administratorem
powierzonych mi dóbr.
2. 2Kor 9:6-13: Daję chętnie i z nadzieją Bożej odpowiedzi.
3. Jeśli nie możesz dać pieniędzy, daj siebie: na przykład 10% swego
życia (czasu).
Bible studies
str. 5
Przykład 2:
________________________________________________________
1. 1Kor 6:19-20: Nie należę do siebie, jestem tylko administratorem
powierzonych mi dóbr.
2. 2Kor 9:6-13: Daję chętnie i z nadzieją Bożej odpowiedzi.
3. (a) Policz dochody netto, to znaczy te koszty, bez których Twój
dochód nie byłby możliwy (coś w rodzaju kosztów uzyskania przychodu). Do tych kosztów „uzyskania przychodu” dolicz jakiś procent swego długu (na przykład wziętego na zakup mieszkania); (b)
odłóż do 10% na przyszłość; (c) oddaj 10% Bogu i jego sprawie.
Przykład 3:
________________________________________________________
1. 1Kor 6:19-20: Nie należę do siebie, jestem tylko administratorem
powierzonych mi dóbr.
2. 2Kor 9:6-13: Daję chętnie i z nadzieją Bożej odpowiedzi.
3. (a) Policz swoje dochody brutto, odliczając ewentualnie od nich
jakiś procent swego długu (na przykład wziętego na zakup mieszkania); (b) oddaj 10% Bogu i jego sprawie; odłóż 10% lub więcej na
przyszłość — i zgłoś osobie zaufanej, że to robisz.
4. Oddaj część swego życia i czasu lub wesprzyj kogoś, kto to zrobi za
twoje pieniądze.
Przykład 4:
________________________________________________________
1. 1Kor 6:19-20: Nie należę do siebie, jestem tylko administratorem
powierzonych mi dóbr.
2. 2Kor 9:6-13: Daję chętnie i z nadzieją Bożej odpowiedzi.
3. Zarabiaj, ile się da; dawaj, ile się da; oszczędzaj, ile się da — i zgłoś
osobie zaufanej, że to robisz.
4. Zostań współdyrektorem gotowym brać udział w transformacji
świata przez głoszenie lub finansowanie głoszenia dobrej nowiny
lokalnie i globalnie.
Piotr Zaremba, Kościół 5N