przywrócić NADZIEJĘ przywrócić NADZIEJĘ

DWUMIESIĘCZNIK DLA CHORYCH
cena:
PLN
(w tym 5% VAT)
2(152)2014
kwiecień-maj
3,50
przywrócić
NADZIEJĘ
NADZIEJĘ
na dobry początek
temat z okładki
4
Między zemstą
a przebaczeniem
ks. Tomasz Pocałujko
Franciszek
6
Zmartwychwstań, Nadziejo!
żyć jak święci
8
Cicha droga do Boga
ks. Adam Pastorczyk SCJ
rozmowa „Wstań”
10
Glejak… i jest pięknie
rozmowa z ks. Janem Kaczkowskim
13
Jesteś lekiem na całe zło
rozmowa z mamą Danielka
w zdrowym ciele…
16
Czy można uchronić się przed rakiem?
lek. med. Katarzyna Dąbek
18
Dziecko w walce z rakiem
lek. med. Monika Cieplińska-Gostek
… zdrowy duch
20
Szklanka do połowy pełna
Aneta Pisarczyk
22
Ojcze nasz, który się nie gniewasz…
ks. Grzegorz Siedlarz SCJ
Duchowy Patronat Misyjny
24
Mamy tu ubogi Kościół
rozmowa z ks. Stanisławem
Zawiłowiczem SCJ
Prawie codziennie oglądam wieczorne serwisy
informacyjne. Choć słowo „informacyjne” pasuje coraz bardziej jak pięść do nosa. Bo informacje
zostają wypchnięte przez ściskające za i tak ściśnięte już serce historie pomyłek medyków, za
które ktoś zapłacił życiem bądź w optymistycznej
wersji – „jedynie” zdrowiem. Wieczorne „Fakty”
czy „Wiadomości” nie są dziś „całą prawdą”, lecz
dwudziestoparominutowym seansem wzbudzania
przeróżnych emocji. Tak, całą dobę. I wcale nie
chodzi o sąd, czy tak można, czy nie, lecz o zdanie
sobie sprawy, z czym dzisiejszy sposób funkcjonowania serwisów informacyjnych zostawia człowieka. Czy pozwala mu na interpretację wydarzeń?
Wątpię. Dziś po 20.00 każdego wieczoru czuję się
okradziony z nadziei. Z nadziei na dobro, na lepsze, na zwyczajne-niezwyczajne ludzkie nawrócenie. Bo czy zemsta kiedykolwiek będzie w stanie
zadośćuczynić sprawiedliwości? A lekarza, który
źle odebrał poród, warto jeszcze szanować? A co
ze sławnym mordercą, który po 25 latach wyszedł
na wolność? Pewnie i Bóg już na niego patrzeć nie
może, skoro i my okulary nienawiści dajemy sobie
założyć. Czy zatem kochać na oślep?
Ksiądz Jan Kaczkowski ma raka. Ludzie z Hospicjum dla Dzieci ALMA SPEI kilka razy w tygodniu jeżdżą do prawie sześcioletniego Danielka
z uszkodzonym mózgiem, który nigdy nie będzie
jak jego rodzeństwo. Co ich łączy? Zdolność spojrzenia prawdzie w oczy i jedno ważne pytanie. Zamiast słynnego „dlaczego?”, szukają odpowiedzi
na „do czego?”. Czemu to wszystko służy? Jakie
dobro z tego wyciągnąć? A co najlepsze: znaleźli
odpowiedź!
ks. Radosław Warenda SCJ
z-ca redaktora naczelnego
Wydawca: Wyższe Seminarium Misyjne Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca
Jezusowego (Księża Sercanie), 32-422 Stadniki 81, tel.: 12 271 15 24,
fax: 12 271 15 45, e-mail: [email protected]. Rok XXVI.
Redakcja: ks. Robert Ptak SCJ (red. nacz.), ks. Radosław Warenda SCJ (z-ca red. nacz.),
ks. Bartłomiej Król SCJ, kl. Daniel Lalik SCJ, kl. Michał Tomaka SCJ. Współpracownicy:
lek. med. Monika Cieplińska-Gostek, lek. med. Katarzyna Dąbek, Katarzyna Dominik,
Agnieszka Jędrzejowska, ks. Adam Pastorczyk SCJ, Aneta Pisarczyk, ks. Andrzej Sudoł SCJ.
Korekta: Joanna Matusiak. Fotografia na okładce: shutterstock.com.
Skład i łamanie: Wydawnictwo Księży Sercanów DEHON, Beata Bąk.
Druk: Drukarnia COLONEL S.A., Kraków. Nakład: 5200 egz.
Redakcja zastrzega sobie prawo zmiany tytułów i skracania nadsyłanych materiałów.
Fotografie bez podpisów są tylko przykładowymi ilustracjami i nie przedstawiają osób,
o których mowa w artykule. Publikacja za zezwoleniem władzy kościelnej.
Duchowy
na dobry
Patronat
początek
Misyjny
ks. Piotr Chmielecki SCJ
Lublin
„Nie byłem pewien, gdzie to dokładnie
jest, ale się zgodziłem, bo przecież to była
propozycja od Jezusa” – decyzję o rozpoczęciu misyjnej przygody w Finlandii
wspomina ks. Stanisław Zawiłowicz SCJ
w rozmowie z Katarzyną Jasińską.
24
Skąd wziął się pomysł, żeby jechać na misje? Przecież nie każdy sercanin tak robi.
W Krakowie-Płaszowie pracowałem przez
dwa lata i to był piękny czas. Jako diakon poprosiłem księdza prowincjała o zgodę na wyjazd do pracy w Chorwacji, bo wiedziałem, że
była taka potrzeba. Natomiast prowincjał zasugerował, żebym raczej zdeklarował, że chcę
wyjechać gdziekolwiek. Oczywiście zgodziłem
się, bo to było jeszcze bardziej ekscytujące.
Czy decyzja o opuszczeniu kraju była
prosta? Przecież miał Ksiądz zostawić
tu wszystko, co do tej pory znał i kochał
oraz co było znane…
Poprosiłem Pana Jezusa, że jeśli mnie
wyśle gdzieś daleko od bliskich i przyjaciół,
to liczę na to, że On będzie bardziej obecny
w moim życiu. Teraz wiem, że On jest zawsze
tak samo blisko, a to jak wygląda nasza rela-
Fot
o og
ogrrafifie:
e All
e:
Al a Yous
Youssiff
Mamy tu
ubogi
Kościół
cja, w znacznej mierze zależy ode mnie. Po
roku w Krakowie ksiądz prowincjał zaproponował mi pracę w Finlandii. Nie byłem pewien,
gdzie to dokładnie jest, ale się zgodziłem, bo
przecież to była propozycja od Jezusa. Kolejny
raz doświadczyłem tego, że Bóg najlepiej wie,
gdzie nas umieścić, abyśmy byli szczęśliwi.
Jak wygląda kwestia wiary w tym kraju?
Czy Finów trzeba nawracać, skoro Europa od średniowiecza jest katolicka?
Finlandia to typowo luterański kraj
i mimo że wielu Finów jest niepraktykujących,
to tradycje i kultura, a nawet język są mocno
związane z ruchem reformacyjnym. Dla mnie,
człowieka, który przez długie lata nie wiedział,
że można nie być katolikiem, było to dziwne
doświadczenie. Katolików w Finlandii jest
około 13 000 (na pięć milionów mieszkańców),
w tym prawie połowa to imigranci.
kwiecień-maj
Duchowy
na dobry
Patronat
początek
Misyjny
Finlandia to bogaty kraj. Na co są potrzebne pieniądze dla tamtejszego Kościoła? Ludzie przecież nie umierają tam
z głodu, tak jak jest np. w Afryce.
Standard życia jest wysoki, ale Kościół
katolicki jest tutaj jednym z uboższych w Europie, ponieważ to mała wspólnota. Kościół
luterański i Kościół prawosławny są wspierane przez państwo, bo są w większości. My nie
mamy zbyt wielu bardzo ubogich wiernych,
ale jako wspólnota musimy być oszczędni
i często prosić o pomoc. Wspierają nas niemieckie fundacje kościelne. W Finlandii posiadamy przywilej bycia ubogim Kościołem.
Jacy są tam ludzie?
Finowie są nieśmiali i niechętnie mówią
o sobie, ale są za to bardzo życzliwi. Podobno Fin katolik jest bardziej otwarty i radosny.
Zima jest tu długa i szara, ale nie to jest przyczyną zdarzających się tu często depresji, tylko
brak życia religijnego u wielu osób. Za to lato
jest tu piękne. Finlandia jest czysta i zielona.
Czuję się tu jak w domu i za to dziękuję Panu.
Jaka jest specyfika pracy w tym kraju?
Rok spędziłem w parafii w Helsinkach,
gdzie w ciągu miesiąca Msze św. były odprawiane w językach: fińskim, angielskim, polskim, szwedzkim, niemieckim, hiszpańskim
i wietnamskim. Na szczęście mamy księży,
którzy znają różne języki. Natomiast od września ubiegłego roku przebywam w parafii Tam-
!!
Patronat M
y
w
pere, która jest wielkości województwa mazowieckiego. Pracujemy tam we dwóch, obaj jesteśmy z Polski. Do naszych wiernych musimy
czasem jechać około 300 km. Nieraz Msze św.
odprawiamy w prywatnych domach lub w salach parafialnych kościołów luterańskich i prawosławnych. Niesamowite, jak Bóg nas łączy
w różnorodności. Nie wiem jednak, czym różni się ta praca od pracy w innych krajach, bo
gdzie indziej jeszcze nie byłem.
Czego najbardziej potrzebuje tamtejszy
Kościół?
Nasi wierni przede wszystkim potrzebują
poczucia jedności i ciepła w Kościele, bo czasami są jedynymi katolikami w całej swojej
rodzinie. Staramy się ich zachęcać do umacniania się poprzez sakramenty i wspólne rozmowy. Po każdej niedzielnej Mszy św. jest
spotkanie w sali parafialnej z kawą i ciastkiem.
A jak Finowie postrzegają Księdza?
Dla Finów jestem pewną egzotyką. Gdy
pojawiam się na ulicy w sutannie, czasami podchodzą i pytają, czy jestem katolickim księdzem. Raz jedna pani zapytała, czy to prawda,
że nie mogę mieć żony. Kiedy potwierdziłem,
podziękowała za odpowiedź i odeszła. Parafianie wyznaczają sobie tu dyżury i sami organizują spotkania. Finowie byli zaskoczeni, kiedy
im powiedziałem, że w Polsce nie ma kawy po
Mszy św. Nie mogą sobie wyobrazić, że ludzie
tłumnie przychodzą do kościoła.
Papieskie Intencje Misyjne na październik
o
Duch
jny
isy
Aby obchody Światowego Dnia Misyjnego uświadomiły
Papieskie
Intencje Misyjne
na kwiecień
wszystkim
chrześcijanom,
że są nie
tylko adresatami,
ale i głosicielami Słowa Bożego.
Aby zmartwychwstały Pan napełnił nadzieją serca ludzi
Msza Święta w intencji członków Duchowego
Patronatu Misyjnego
zostanie odprawiona
doświadczających
bólu i choroby.
20 października
oraz 17 listopada
Nowi członkowie
DPM-u: 2013 roku.
JADWIGA SOBCZYK – Ostrowiec Świętokrzyski, ALICJA KUNAT – Ostrowiec Świętokrzyski,
Zapraszamy
do włączenia
się w dzieło
Duchowego
PatronatuŚwiętokrzyski.
Misyjnego!
ANNA
SKARBA – Ostrowiec
Świętokrzyski,
WIESŁAWA
ŻUREK – Ostrowiec
Msza Święta w intencji członków Duchowego Patronatu Misyjnego zostanie odprawiona
20 kwietnia oraz 18 maja 2014 roku.
2(152)2014
25