Grudzień 2011 - Parafia Matki Bożej Fatimskiej

BIULETYN INFORMACYJNY
ŻYWEGO RÓŻAŃCA
SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ FATIMSKIEJ
Sosnowiec Zagórze
NR 12 (59)
GRUDZIEŃ 2011
Pogodnych i Zdrowych
Świąt Bożego Narodzenia
oraz
wielu Łask Bożych
w Nowym 2012 Roku
Droga Wspólnoto
Żywego Różańca
Czas płynie nieubłaganie. To już
grudzień, ostatni miesiąc kalendarzowego
roku 2011. Rodzi się w sercu wdzięczność
Bogu za przeżyty czas, za otrzymane dary i za opiekę Bożej Opatrzności nad nami.
Rozpoczął się już nowy rok liturgiczny 2011/2012, który przebiegać będzie
pod hasłem „Kościół naszym domem”.
Kościół prawdziwie jest naszym domem, gdyż mamy jednego Ojca, który
obdarzył nas łaską udziału w Jego boskim życiu i uczynił z nas jedną duchową
rodzinę. Razem mówimy Ojcze nasz, wspólnie zasiadamy do eucharystycznego
stołu słowa i chleba, jednomyślnie wyznajemy tę samą wiarę.
Lecz choć tak wiele nas łączy i podejmujemy wiele dzieł wspólnie, to jednak
nie wszyscy czujemy się w swoim kościele, jak w swoim domu. Nowy rok
duszpasterski ma przyczynić się do odkrywania własnego miejsca w Kościele, do
pogłębiania ducha zaangażowania i współodpowiedzialności za kościół, do patrzenia
na kościół w taki sposób, w jaki rodzina patrzy na swój dom.
Pierwszą odsłoną tajemnic roku liturgicznego jest Adwent, który rozpoczął
się 27 listopada. To już kolejny Adwent naszego życia. Kolejne Boże wezwanie i
kolejna próba wiary. Czy będzie to czas błogosławiony czy stracony - zależy
wyłącznie od nas.
Adwent ma podwójny charakter. Jest czasem przygotowania do
uroczystości Bożego Narodzenia, przez którą Kościół czci pierwsze przyjście
Syna Bożego do ludzi, ale zarazem jest okresem, w którym, wspominając to
przyjście, oczekujemy drugiego, jakie będzie miało miejsce u kresu dziejów
ludzkości.
Liturgia Adwentu ukazuje nam dwie wielkie postaci: proroka Izajasza i św.
Jana Chrzciciela. Pierwszy, uosobienie tęsknoty Starego Testamentu, jest
prorokiem, który zostawił najwięcej proroctw związanych z Mesjaszem. Jan
Chrzciciel nie tyle przepowiada, ile wskazuje na osobę Jezusa, który jako Zbawiciel i
Odkupiciel już przyszedł i niedługo rozpocznie swą misję.
Św. Jan Chrzciciel swoim życiem i słowem uczy nas, w jaki sposób należy
przygotować się na przyjście Pana: przez pokutę, zerwanie z grzechem, powstanie z
nałogów, słowem - ze starego człowieka przeobrażenie się w nowego, na wzór
samego Chrystusa.
Święty czas adwentowy jest także przypomnieniem prawdy, ogarniającej całe
dzieje ludzkie, że Chrystus przyjdzie powtórnie, aby chwałą zmartwychwstania
umarłych zakończyć dzieje świata. Zapowiadał przecież: „Przyjdę powtórnie i
zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. Kiedy odszedł,
strapieni apostołowie usłyszeli potwierdzenie tej zapowiedzi: „Ten Jezus, wzięty od
was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba”.
A zatem On przyjdzie, dlatego życie całego świata, życie każdego z nas jest
czekaniem na Jego przyjście, jest adwentem przed tym powtórnym i ostatecznym
przyjściem Chrystusa.
Przeżywanie Adwentu powinno nas mobilizować do uporządkowania swego
wnętrza tak, aby powitać Pana czystym sercem. Każdy Adwent to czas
nawrócenia, by jeszcze raz, ale już głębiej i pełniej, przebyć drogę Jezusa, w
rozpoczynającym się roku liturgicznym.
Adwent to oczekiwanie w ciemnościach symbolizujących człowieka
pogrążonego w grzechu, szukającego ratunku i światła. Tym światłem jest dla
nas Matka Jezusa, jasna Jutrzenka, Zorza rano powstająca, która błądzących
prowadzi ku niebu, ku zbawieniu.
Ona jest jakby drabiną Jakubową, po której zeszło na ziemię Zbawienie. Ona
jest biblijną tęczą, zapowiadającą pojednanie, kres gniewu i kar. Ona, wybrana na
Matkę Zbawiciela, zapowiada koniec nocy oczekiwania i bliskość wschodu Jego
przyjścia. Ona w noc betlejemskiego cudu poda nam od żłóbka swego Syna, byśmy
napełnieni Jego łaskami, szli przez życie ku wiekuistemu szczęściu.
Ją szczególnie uwielbiamy w Adwencie, zwłaszcza przez nabożeństwa
roratnie oraz 8 grudnia, kiedy Kościół obchodzi uroczystość Niepokalanego
Poczęcia Maryi Panny. Pochylając się w tym dniu nad Tajemnicą Niepokalanego
Poczęcia i znaczeniem tego dogmatu dla katolików, możemy świadomie przeżyć
okres adwentowego oczekiwania, zrozumieć sens narodzin Mesjasza i lepiej
przygotować się do duchowego odrodzenia. W tym szczególnym dniu, w godz.
1200 – 1300, przypada również Godzina Łaski dla całego świata. Zaproszenie do
wspólnej modlitwy na str. 7. Msze św. roratnie odprawiane są w naszym
Sanktuarium o godz. 18.
Wśród ważnych symboli adwentowych wyróżnić należy światło. Świece i
lampiony w Kościele posiadają bogatą i głęboką symbolikę. W ciemności czujemy
się źle, brak nam pewności, nawet znając drogę, możemy łatwo zabłądzić.
Światłość jest darem Bożym. Chrystus przychodzi na świat jako światłość świata,
przynosi nam światło swojej nauki. Dlatego dzieci przynoszą na Msze święte
roratnie lampiony i zapala się światła na „Chwała na wysokości”. Jest to jeden
z nielicznych przypadków w roku liturgicznym, kiedy hymn ten śpiewa się każdego
dnia (chociaż wyłącznie podczas Rorat).
W naszej polskiej tradycji już od ponad 160 lat przyjął się też zwyczaj
ustawiania wieńca adwentowego.
Wieniec adwentowy jest wykonany w kształcie koła z gałązek szlachetnych
drzew iglastych, świerku, jodły, daglezji lub sosny. Wieniec może być również
wykonany z liści laurowych lub mahoniowych. Na wieńcu umieszcza się cztery
świece – symbol czterech niedziel Adwentu. Płomienie tych świec, zapalanych
kolejno w poszczególne niedziele, przypominają nam o tym, że:
Pan jest już blisko!
Chrześcijanie poszczególnym świecom nadali ewangeliczną symbolikę.
 Pierwsza świeca nazwana została świecą pokoju. Symbolizuje
nieposłuszeństwo pierwszych rodziców i Boże przebaczenie dla każdego
człowieka.
 Druga świeca to świeca wiary, którą posiadali biblijni patriarchowie Izraela
jako wdzięczność za dar od Boga - Ziemię Obiecaną.
 Trzecia świeca została nazwana świecą miłości. Miłość i radość ta
wynika z celebrowanego przez króla Dawida przymierze z Jahwe.
 Czwarta świeczka jest świecą nadziei. Wskazuje na nauczanie proroków,
którzy obwieszczali rychłe przyjście Jezusa.
Bardzo ciekawa jest również symbolika samego wieńca. Wiecznozielone
gałązki z których powstaje, również są nieprzypadkowe. Wskazują na wieczne
życie każdego człowieka. W tym miejscu pozwólcie, że opowiem wam bajkę:
„Kiedy Bóg stwarzał drzewa, każdemu przekazał dar odpowiedni
poszczególnym gatunkom. Na początku jednak przeprowadził test, który z tych
darów byłby użyteczny dla poszczególnych rodzajów drzew. Bóg powiedział
drzewom: Chcę, abyście czuwały i strzegły ziemi przez siedem nocy.
Młode drzewa były podekscytowane tak ważnym zadaniem, jakie im zlecono.
Pierwszej nocy nie miały żadnego problemu. Następna noc była trudniejsza;
kilka drzew zasnęło. Trzeciej nocy niektóre drzewa zaczęły szeptać między
sobą, aby nie usnąć. Mimo to wiele z nich zostało zmożonych przez sen. Gdy
minęła siódma noc, tylko kilka drzew czuwało. Był to cedr, sosna, świerk, jodła,
ostrokrzew i wawrzyn. Do nich Bóg powiedział: Co za wytrzymałość. W
nagrodę pozostaniecie zawsze zielone. Będziecie stróżami lasu. Zimą,
gdy inne drzewa, obumierając, potracą swoje liście, w waszych
gałęziach znajdą schronienie i wsparcie.
Przytoczona bajka o drzewach niech nam przypomina o potrzebie czuwania i o tym,
że Bóg wynagrodzi tych, którzy nie zmarnują tego czasu.
Powracając do symboliki wieńca adwentowego, to:
 krąg symbolizuje wieczność Boga, ludzkiej duszy oraz życie wieczne
odnajdywane w Chrystusie;
 szyszki, orzechy czy nasiona przywoływać mają na myśl życie i
odrodzenie;
 wplecione liście laurowe oznaczają zwycięstwo nad prześladowaniem i
cierpieniem;
 sosna, ostrokrzew i cis nieśmiertelność;
 cedr siłę i uzdrowienie;
 kłujące gałązki ostrokrzewu mają się kojarzyć z koroną cierniową.
W całości wieniec adwentowy to oznaka zwycięstwa, nadziei i oczekiwania, a
także godności królewskiej oraz hołdu składanego Chrystusowi, to symbol całej
wspólnoty parafialnej, oczekującej w radości spotkania z Chrystusem, a palące
się w Wigilię Bożego Narodzenia 4 świece oznajmiają przyjście Jezusa, który jest
światłością świata.
Rozpoczynamy kolejny Adwent, czas przygotowania się na przyjście Pana –
przyjście na Boże Narodzenie i to, które nastąpi przy końcu czasów. Intensywnym
treningiem na tej drodze są REKOLEKCJE ADWENTOWE, które w naszej parafii
rozpoczną się 11 grudnia w III Niedzielę Adwentu. Wykorzystajmy je dobrze,
aby „ochłonąć” „pozbierać się” i „odzyskać” to, co w codziennym zabieganiu
zgubiliśmy. W tym czasie bardzo ważne jest spotkanie z Bogiem w sakramencie
pojednania i pokuty bowiem spowiedź adwentowa sprawi, że nasze serca nie będą
przypominać ewangelicznej gospody, w której nie było miejsca dla Jezusa, lecz
staną się betlejemską grotą, gościnną dla Bożej Rodziny.
Abyśmy głęboko przeżyli przyjście Jezusa, przygotujmy się też duchowo
poprzez nowennę do Dzieciątka Jezus. Niech ta 9-dniowa modlitwa, którą
powinniśmy rozpocząć - podobnie jak w latach ubiegłych - 16 grudnia, pomoże
nam wyrwać się z wiru zewnętrznych przygotowań i połączy nas we wspólnej
modlitwie do Boga, który już niedługo ma narodzić się w naszych sercach.
Panie przygotuj nasze serca, abyśmy dobrze przeżyli ten czas oczekiwania
na Jezusa, naszego Zbawiciela i mogli radować się Jego obecnością.
Niech Twój Jednorodzony Syn zawsze ma pierwsze miejsce w naszym życiu,
abyśmy oczyszczeni przez Niego z grzechów mogli każdego dnia
otwierać się na Twoje przyjście w sakramentach i drugim człowieku.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Do opracowania korzystałam m. in. z www.katolik.pl oraz www.franciszkanie
INTENCJE MODLITEWNE
Polecając się opiece Matki Bożej Niepokalanie Poczętej
wspierajmy się darem modlitwy różańcowej i módlmy się:
PPA
APPIIEES
SKKIIEE IIN
NT
TEEN
NCCJ
JEE A
APPO
OS
ST
TO
OLLS
ST
TW
WA
A M
MO
OD
DLLIIT
TW
WY
Y
OGÓLNA:
Aby wszystkie ludy
ziemi, poznając się wzajemnie
i szanując, wzrastały w zgodzie
i pokoju.
MISYJNA: Aby dzieci i młodzież
były zwiastunami Ewangelii oraz
by szanowano i zachowano je od
przemocy i wyzysku.
IIN
NT
TEEN
NCCJ
JA
A KKR
RU
UCCJ
JA
AT
TY
Y R
RÓ
ÓŻ
ŻA
AŃ
ŃCCO
OW
WEEJ
J
Z Maryją Królową Polski módlmy się o Polskę
wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii,
o wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu.
IIN
NT
TEEN
NCCJ
JEE PPA
AR
RA
AFFIIA
ALLN
NEE
MÓDLMY SIĘ:
 o łaskę czuwania i modlitwy, a także o głębokie duchowe przeżycie

















adwentowych rekolekcji;
o Światło Ducha Świętego dla księdza rekolekcjonisty i księży
spowiedników;
o Boże błogosławieństwo, potrzebne dary Ducha Świętego oraz
opiekę Najświętszej Maryi – Matki Kapłanów dla ks. Dariusza Karonia;
o powrót do zdrowia dla brata Adama;
o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej Fatimskiej, zdrowie i
wszelką pomyślność dla pana Henryka – człowieka o WIELKIM
SERCU;
o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Najświętszej, w sposób
szczególny o łaskę zdrowia dla Reni Spirytulskiej;
o zdrowie dla pani Marii oraz o pomyślny przebieg ciąży i zdrowie dla
Kasi;
o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej Fatimskiej oraz o łaskę
zdrowia dla brata Stanisława i bratowej Heleny;
o łaskę wiary i Światło Ducha Świętego dla męża;
o zdrowie oraz pomyślny i skuteczny przebieg rehabilitacji dla
wnuczusia;
o łaskę zdrowia, wiary, nadziei i cierpliwości w ciężkiej chorobie dla
Marii;
o ufność i wiarę w Miłosierdzie Boże oraz o łaskę zdrowia dla
Krystyny;
o Boże błogosławieństwo, opiekę Matki Bożej Fatimskiej oraz o łaskę
zdrowia dla Wiesi;
o Bożą pomoc i pomyślny przebieg leczenia dla męża Oli;
o Boże błogosławieństwo i nieustanną opiekę Matki Bożej Fatimskiej
oraz potrzebne łaski dla rodzin córek Agnieszki i Alicji;
o łaskę nawrócenia i uzdrowienie z nałogu alkoholowego dla męża
Małgosi;
o łaskę wiecznego zbawienia dla Marianny Bińczak;
o wysłuchanie wszystkich intencji osób, które prosiły nas o modlitwę.
„Wdzięczność jest pamięcią serca”
W tym miesiącu swą wdzięczność całej wspólnocie Żywego Różańca za
modlitwę o szczęśliwy przebieg operacji okulistycznej pragnie przekazać
pani Janina Tomalska z Róży św. Rity. Zaplanowana na wrzesień
operacja po raz kolejny miała być przesunięta w terminie. Dziwnym zbiegiem
okoliczności - pani Janeczka jest przekonana, że pomogła w tym modlitwa
różańcowa - operacja została pomyślnie wykonana 13 października o godz. 12.
Jako wyraz swej wdzięczności pani Janeczka zamówiła także Mszę św. dziękczynną
dla Róż Różańcowych, która sprawowana będzie 19 stycznia 2012 r. o godz.18.
Każdego roku na początku Adwentu, staje przed nami Maryja Panna,
Niepokalanie Poczęta. 8 grudnia Kościół obchodzi uroczystość Niepokalanego
Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, która ma nam przypominać, jak wielką rolę
spełnia Maryja w dziele odkupienia i zbawienia ludzkości. Stale wstawia się za nami,
a w wielu objawieniach przypomina światu o prawdach Bożych, upomina i
przestrzega świat przed karą Bożą. Fatima, La Salette, Lourdes czy Montichiari
mówią same za siebie.
Matka Boża objawiając się w 1947 r.
w Montichiari powiedziała:
…"pragnę, aby każdego roku w dniu 8 grudnia w
południe obchodzono uroczyście Godzinę Łaski
dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie
ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą wielkie i
liczne nawrócenia".
8 grudnia:
godz. 1200 - 1300
zapraszam
do
wspólnej
modlitwy
w naszym
Sanktuarium
Godzina Łaski dla Świata to szczególna godzina i dobrze będzie, jeśli
zdołamy wykorzystać ją całą. Im więcej czasu spędzimy z Maryją, tym więcej łask
spłynie na nas i tych, których nosimy w sercu. Dlatego postarajmy się oddać
Niepokalanej całą świętą godzinę. Z góry serdecznie przepraszam za moją
nieobecność. W tym dniu mam wyznaczony termin przyjęcia do szpitala
(prawdopodobnie jednodniowy pobyt). Modlitwę poprowadzi Bożenka Potempa.
Rozważania na adwentowe dni
Jest taki zwyczaj, że dzieci otrzymują pod koniec listopada adwentowe
kalendarze. Otwieranie kolejnych okienek ma przybliżać je
do upragnionych Świąt.
Ja natomiast proponuję zestaw adwentowych rozmyślań, myśli różnych
mądrych i światłych ludzi, które mogą pomóc
w lepszym, głębszym przeżyciu dalszej części Adwentu:
1 grudnia
Pokora nie jest słabością, ale wielką
potęgą człowieka, dlatego, że miłość
jest potęgą.
ks. Jan Twardowski
2 grudnia
Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.
Psalm 23
3 grudnia
Na twoim niebie musi świecić słońce.
Wtedy ręce twoje będą wciąż pełne
kwiatów, nie kamieni. (…)
Wtedy będziesz szedł z twarzą
pogodną, nie zasnutą smutkiem, nie
ściągniętą gniewem.
ks. Mieczysław Maliński
4 grudnia
Jesteśmy tak pochłonięci naszym
zabieganiem, że często zapominamy
jaki jest jego cel. Niech ta myśl będzie
odrobiną światła mającego nam pomóc
w rozjaśnieniu całego dnia.
— w którym ujrzymy wszystkie barwy
w całym natężeniu i zawstydzimy się
naszej szarości.
ks. Mieczysław Maliński
7 grudnia
Bóg dochowuje wierności na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, wypuszcza
na wolność więźniów.
Psalm 146
8 grudnia
Bądź pozdrowiona, bez zmazy poczęta,
W której przedwieczne zamieszkało
Słowo. Bądź pozdrowiona, o Maryjo
święta. Bądź pozdrowiona Królowo!
Teofil Lenartowicz
9 grudnia
Obecność
nadziei
każdego
dnia
sprawia,
że
uchronimy
się
od
rozpaczy, z przekonaniem, iż nie ma
sytuacji
przegranych,
uczuć
niepotrzebnych. Nadzieja prowadzi do
wiary, a wiara porządkuje wszystkie
pozorne przeciwności.
ks. Jan Twardowski
Pino Pellegrino
5 grudnia
Do nieba patrzysz w górę,
a nie spojrzysz w siebie.
Nie znajdzie Boga, kto go szuka
tylko w niebie.
Adam Mickiewicz
6 grudnia
Żyjemy w półtonach, w półcieniach, w
szarościach. (…)
Aż przejdzie obok nas jakiś wielki
dobry czyn — jakaś miłość — światło
10 grudnia
Człowiek, który ma Boga w sercu, daje
temu świadectwo.
Ale, (…) żeby to było możliwe, w
człowieku
musi
się
coś
bardzo
ważnego dokonać. Mówimy: musi się
odnowić, musi się na nowo odrodzić.
ks. Józef Tishner
11 grudnia
Dobre życie przypada w udziale tym,
którzy się o nie starają.
Lew Tołstoj
12 grudnia
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według
Twych pouczeń,
Boże i zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Psalm 25
19 grudnia
Życie ludzkie składa się z czekań.
Spośród różnych czekań jest jedno
czekanie
najważniejsze,
wspólne
wszystkim — czekanie na Boga
ks. Mieczysław Maliński
13 grudnia
Wielka to jest rzecz umieć obcować z
Jezusem; a wielka mądrość umieć
Jezusa zatrzymać w sobie.
Bądź pokorny i cichy, a Jezus będzie z
tobą. Bądź
pobożny i spokojny, a
Jezus zostanie z tobą.
św. Tomasz á Kempis
14 grudnia
Modlitwa — mój dar z czasu:
pozwalam się Bogu kochać.
20 grudnia
Ważne, by o tym pamiętać, że Bóg
zawsze czeka.
ks. Jan Twardowski
21 grudnia
Pan, gdy się w sercu przyjmie, jest jak
kwiat, spragniony ciepła słonecznego.
Więc przypłyń, o światło z głębin
niepojętego dnia i oprzyj się na mym
brzegu.
ks. Jan Twardowski
Karol Wojtyła
15 grudnia
Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego
serca, który nie skłonił swej duszy ku
marnościom…
22 grudnia
Oby nad tobą wciąż świeciła gwiazda.
Po to są święta. Wszystkie kościelne i
wszystkie twoje domowe:
abyś nie dał się zamknąć w jarzmie
codziennego życia. (…) Oby Ci nad
szopą twoich spraw codziennych nie
zgasła gwiazda.
Psalm 24
16 grudnia
Sumienie jest Bożym środowiskiem
człowieka, jest możliwością spotkania
z Bogiem, jest miejscem słuchania
Jego słowa, tyglem, w którym wiara
staje się z życiem, w którym dojrzewa
nadzieja, miłość zaś się realizuje
Carlo Caretto
17 grudnia
Wołasz Boga; on często schodzi po
kryjomu
I puka do drzwi twoich, aleś rzadko w
domu.
Adam Mickiewicz
18 grudnia
Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj
Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu,
sławcie Jego imię, każdego dnia
głoście Jego zbawienie.
Psalm 96
ks. Mieczysław Maliński
23 grudnia
Boże Narodzenie jest zaprzeczeniem
powiedzenia: „Nie ma nic nowego pod
słońcem”. Betlejem jest nieustanną
nowiną, najważniejszą nowiną, która
pozostaje zawsze aktualna i która
każdego roku pojawia się znów jak
rewelacja.
Pino Pellegrino
24 grudnia
Wierzysz, że się Bóg zrodził
w betlejemskim żłobie,
Lecz biada ci, jeżeli nie zrodził się
w tobie.
Adam Mickiewicz
Prawie że… wigilijna opowieść
Akcja
zbierania
artykułów
szkolnych
zorganizowana przez naszą wspólnotę Żywego
Różańca zakończyła się wprawdzie we wrześniu,
ale ma ona niejako ciąg dalszy. I o tym jest ta
opowieść.
Przede wszystkim chciałabym z głębi serca
podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek
sposób przyczynili się do tego, że zainicjowana po
raz pierwszy akcja przyniosła tak znakomite
efekty - zobaczcie zresztą sami. Z tych
podarowanych rzeczy skompletowaliśmy pięć
bogatych „wyprawek szkolnych”, które do ubogich
rodzin z naszej Parafii przekazała pani Teresa
Zellner – „szefowa” parafialnego CARITAS.
Pozostałe różnorodne artykuły szkolne - których
było naprawdę wiele - w obecności księdza
Proboszcza, przekazaliśmy na ręce pani
Grażyny
Włoch
kierowniczki
w
Ośrodku
Opiekuńczo-Wychowawczym przy ul. Koszalińskiej.
Była to też okazja do rozmowy i bliższego poznania trudnej sytuacji Ośrodka i jego
problemów, między innymi finansowych. Dlatego też zebrane przy okazji „akcji
szkolnej” fundusze postanowiliśmy przeznaczyć nie na zeszyty, ale na zakup
obuwia dla dzieci, przy czym zakupów dokonywaliśmy wspólnie z dziećmi na
naszym zagórzańskim targowisku.
I było to wyjątkowe przeżycie, jak w niejednej opowieści wigilijnej,
kiedy to zdarzają się cuda.
Do tej pory widzę te iskierki w oczach czwórki chłopców, którzy mogli wybrać dla
siebie adidasy, te, które im się najbardziej podobały oraz buty na zimę, a w
dodatku otrzymać do ręki zapakowane w reklamówkę swoje zakupy.
Sprzedawca obuwia był łaskawy i udzielił nam rabatu, dzięki czemu w naszym
portfelu pozostała kwota 30 zł, a że w trakcie przymierzania butów zauważyłyśmy,
że Damian ma potargane spodnie, więc mówimy – może uda się kupić nowe.
Całą więc gromadą - czterech chłopców i trzy opiekunki - wchodzimy do sklepiku ze
spodniami. Jak szybko weszliśmy, tak i szybko wyszliśmy bo uprzejmy sprzedawca
uświadomił nas, że posiadana kwota to może wystarczy na pasek do spodni ale na
pewno nie na spodnie.
Wizyta w kolejnym sklepiku potwierdziła niestety nabytą już wiedzę, więc kupujemy
„szałowe” rękawiczki – cztery pary – wszak zima za pasem.
I… po pieniądzach, ale radość z poczynionych zakupów ogromna, zwłaszcza u
chłopców. My czujemy niedosyt.
Po wyjściu ze sklepiku podchodzi do nas poznany wcześniej uprzejmy sprzedawca
spodni i pyta: I co, kupiliście te spodnie?
My, prawie, że chórem odpowiadamy: Nie…, ale za to kupiliśmy rękawiczki.
Uprzejmy sprzedawca na to: To chodźcie i prowadzi nas do swojego sklepiku, w
którym przed chwilą poznaliśmy realia cenowe i dalej pyta: dla którego kawalera
te spodnie? Wypychamy nieśmiało Damiana do przodu.
No to masz chłopie - podaje Damianowi nowiutkie dżinsy – śmigaj za kotarę i
przymierz. A w odpowiedzi na nasz zdziwiony i jakiś taki, jakby mokry wzrok
odpowiada - wychowałem się w Domu Dziecka, byłem kiedyś w podobnej
sytuacji jak oni.
Uprzejmy sprzedawca to pan Henryk, człowiek o WIELKIM SERCU, którego w
tym miesiącu obejmujemy naszą serdeczną modlitwą różańcową.
Ośrodek Opiekuńczo – Wychowawczy przy ul. Koszalińskiej, to w zasadzie taki
mały Dom Dziecka. Przebywa w nim 47 dzieci – od niemowlaka do nastolatka –
przy czym rotacja dzieci jest duża. Potrzeby też są współmiernie duże. Stąd kolejna
nasza akcja związana tym razem ze zbiórką dobrej odzieży i obuwia dla dzieci i
młodzieży. Cieszymy się, że podobnie jak poprzednio znajdują się ofiarodawcy. W
momencie kiedy piszę te słowa mamy już osiem pełno załadowanych dużych
reklamówek odzieży do przekazania. A to dopiero początek akcji.
Otuchą i nadzieją na lepszy los dzieci napawa też fakt, że znajdują się dobrzy
ludzie, podobnie jak pan Henryk o WIELKICH SERCACH, którzy zamierzają objąć
indywidualną opieką materialną jedno lub więcej dzieci.
Bogu niech będą dzięki!
Ludziom też składamy serdeczne Bóg Zapłać!
NASZE SPRAWY
16 grudnia, na dziewięć dni przed Narodzeniem Pańskim, podobnie
jak w latach ubiegłych rozpoczynamy odmawianie Nowenny do
Dzieciątka Jezus. Tekst nowenny (ten z 2007 r.) można będzie
otrzymać w sklepiku parafialnym.
19 grudnia o godz. 1800 sprawowana będzie Msza św.
z prośbą o Boże błogosławieństwo, potrzebne dary Ducha
Świętego i opiekę Najświętszej Maryi, Matki Kapłanów,
dla ks. Dariusza Karonia z racji Imienin.
Zapraszam wszystkich do wspólnej modlitwy
i złożenia życzeń solenizantowi.
Wspomnienie Świętej Rodziny z Nazaretu umieszczone jest w
kalendarzu liturgicznym pod datą 30 grudnia. Dlatego w tym właśnie
dniu o godz. 18 sprawowana będzie Msza św. w intencji członków
Żywego Różańca z Róży, której Święta Rodzina patronuje.
W naszym Sanktuarium - jak co roku - przed świętami będą prowadzone prace
porządkowe i dekoracyjne związane z przygotowaniem świątecznego wystroju
kościoła. Serdecznie zapraszam i zachęcam do czynnego udziału w tych
pracach. Będzie to pierwsza nadarzająca się okazja do sprawdzianu z tematu:
czy Kościół jest naszym domem?
W grudniu modlitwę różańcową poprowadzą:
05
12
19
27
02
–
–
–
–
–
10
17
23
31
07
grudnia
grudnia
grudnia
grudnia
stycznia
-
Róża
Róża
Róża
Róża
Róża
św. Anny
św. Moniki
św. Faustyny
św. Maksymiliana
św. Franciszka
Zapraszam i zachęcam do wspólnej modlitwy.
W listopadowym numerze miesięcznika „RÓŻANIEC” - w części
przeznaczonej na formację różańcową - został poruszony problem
„nieodpowiedzialności osób należących do Żywego Różańca, a nie przychodzących
na spotkania zmiany tajemnic ani po „tajemniczki”. Pani Barbara - zelatorka pisząca
do redakcji miesięcznika ma wątpliwości, czy te osoby rzeczywiście odmawiają
swoją tajemnicę różańca?”.
Z tym problemem i podobnymi wątpliwościami borykają się również zelatorki
w naszej wspólnocie Żywego Różańca i dlatego pozwalam sobie zacytować znaczący
fragment odpowiedzi ks. Szymona Muchy diecezjalnego moderatora Rodziny
Różańcowej:
Droga Pani Barbaro!
Odpowiedzialności człowiek uczy się od dzieciństwa, w domu i w szkole.
Trudno jest dopiero na „stare lata” opanować tę niełatwą sztukę. Myślę
jednak, że dorosły człowiek powinien bardziej zawstydzić się, kiedy zrobi coś
nieodpowiedzialnie.
Pamiętajmy, że włączając się do Żywego Różańca, zobowiązaliśmy się nie
tylko do codziennej modlitwy wyznaczonej tajemnicą różańca, lecz także do
uczestnictwa w comiesięcznych spotkaniach, formacji i apostolstwie.
Tak, to prawda, że często różne sprawy rodzinne, zawodowe i osobiste
krzyżują nam plany. Ale przecież tak niewiele potrzeba, by zadzwonić do
zelatorki i usprawiedliwić się z nieobecności na spotkaniu, a po „tajemniczkę”
przyjść następnego dnia. Ważne jest nasze zainteresowanie tym, co było na
spotkaniu….
Faktycznie tak niewiele potrzeba. Zadzwonić do zelatorki, umówić się,
wykazać zainteresowanie. Czy to takie trudne?
Apolonii Bochenek
z Róży św. Anny
składamy serdeczne wyrazy współczucia
i pocieszenia z powodu
śmierci córki Marianny Bińczak.
Podzielamy smutek i wspieramy modlitwą.
Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie,
a światłość wiekuista niechaj jej świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.
Amen.
Msza św.
o zbawienie wieczne dla
śp. Marianny Bińczak
od Żywego Różańca
odprawiona będzie
24 stycznia o godz.18.
Teresa Duszyc – Przewodnicząca Rady Żywego Różańca