Wytyczne dotyczące profilaktyki i postępowania w przypadku

Wytyczne dotyczące profilaktyki i postępowania w przypadku gronkowca złocistego opornego na metycylinę (MRSA). Opracowano na podstawie: National Clinical Effectiveness Committee (NCEC) Prevention and Control Methicillin-­‐Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) National Clinical Guideline No. 2, 2013. Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) – gram-­‐dodatnia bakteria kolonizująca jamę nosowo-­‐gardłową oraz skórę. Mechanizm oporności na metycylinę polega na syntezie nowego białka wiążącego antybiotyk -­‐ tzw. PBP. Badania przesiewowe wykonywane w kierunku MRSA nie powinny być wykonywane rutynowo u wszystkich pacjentów przyjmowanych do szpitala. Badania należy wykonać u pacjentów: • u których wcześniej stwierdzono nosicielstwo/infekcję MRSA • przyjętych bezpośrednio z innego szpitala lub placówki medycznej • którzy byli przyjęci w ciągu ostatnich sześciu miesięcy do szpitala lub placówki opieki długoterminowej • przetransportowanych ze szpitala za granicą, lub którzy byli pacjentami w szpitalu za granicą w ciągu ostatnich 12 miesięcy • z uszkodzoną skórą: rany, owrzodzenia, łuszcząca się skóra, z założoną: rurką gastrostomijną, cewnikiem moczowym, centralną linią naczyniową • przed planowym zabiegiem operacyjnym wysokiego i średniego ryzyka (np. zabiegi kardiochirurgiczne, chirurgia naczyniowa, chirurgia ortopedyczna -­‐ założenie implantów). • przy przyjęciu do oddziałów intensywnej terapii dorosłych i dzieci, a następnie wymazy powinny być powtarzane co tydzień • dializowanych przed rozpoczęciem dializy, a następnie kwartalnie • będących pracownikami medycznymi mającymi bezpośredni kontakt z pacjentami • w trakcie trwania epidemii • 48 godzin po zakończeniu dekolonizacji, a następnie po uzyskaniu trzech negatywnych wyników, badania powinny być powtarzane co tydzień w trakcie pobytu pacjenta w szpitalu Miejsce pobierania wymazów: • nozdrza, krocze lub pachwin, mocz w przypadku założenia cewnika moczowego, plwocina w przypadku odkrztuszania, uszkodzona skóra tj. rana operacyjna, rurka gastrostomijna • w przypadku diagnozowania infekcji: krew, końcówka linii naczyniowej według wskazań klinicznych W przypadku stwierdzenia pozytywnych wyników MRSA należy poinformować pacjenta o wyniku. W przypadku wypisania pacjenta ze szpitala należy poinformować o wyniku lekarza pierwszego kontaktu lub placówkę medyczną, której jest rezydentem. Profilaktyka zakażeń MRSA • Wszyscy pracownicy medyczni powinni być przeszkoleni w zakresie używania standardowych środków ochronnych, higieny rąk i stosowania odzieży ochronnej •
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
przy przyjęciu do pracy, a następnie szkolenie powinno być powtarzane co roku. Pacjenci powinni być wyedukowani z zasad przestrzegania higieny rąk. Gdy izolatki jednoosobowe lub sale wieloosobowe na oddziale izolacyjnym nie są dostępne, skolonizowanych MRSA pacjentów można kohortować. Higiena rąk powinna być wykonywana zgodnie z 5 momentami według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO): ü Przed kontaktem z pacjentem ü Przed czystą/aseptyczną procedurą ü Po kontakcie z płynami ustrojowymi ü Po kontakcie z pacjentem ü Po kontakcie z otoczeniem pacjenta. Higiena rąk powinna być przeprowadzana regularnie, także przez pacjentów oraz osoby je odwiedzające. Odległość pomiędzy łóżkami powinna być tak planowana, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się zakażeń krzyżowych. Nowo wybudowane szpitale powinny w 100% mieć pokoje jednoosobowe z prysznicem i toaletą (nie dotyczy to placówek opieki długoterminowej). Szpitale gdzie MRSA występuje endemicznie mogą rozważyć otwarcie oddziałów izolacyjnych dla pacjentów z alert patogenami. Wszyscy pacjenci przyjęci bezpośrednio z innych szpitali w kraju lub za granicą powinni przebywać w izolatce do czasu uzyskania negatywnych wyników w kierunku MRSA. Należy podjąć wszelkie wysiłki w celu zapewnienia, że wszyscy pacjenci przeniesieni do oddziałów wysokiego ryzyka (OIOM, oddziałów: kardiochirurgii, ortopedii, urazowych, chirurgii naczyniowej i transplantacji) spoza obszarów wysokiego ryzyka (oddziały medyczne i opieki geriatrycznej) w obrębie tego samego szpitala powinni być izolowani lub kohortowani do czasu uzyskania negatywnych wyników wymazów w kierunku MRSA W przypadku identyfikacji nowego przypadku MRSA w sali wieloosobowej, pozostali pacjenci z tej samej sali powinni mieć wykonane badania w kierunku nosicielstwa MRSA Pacjenci czekający na wyniki wymazów w kierunku MRSA powinni być izolowani do czasu otrzymania negatywnych wyników wymazów, jeśli: wcześniej byli skolonizowani lub mieli infekcję MRSA, byli niedawno hospitalizowani lub byli przyjmowani często do szpitala w ciągu ostatnich 6 miesięcy, zostali przyjęci z innej placówki medycznej czy domu opieki, byli pacjentami innej placówki medycznej w ciągu ostatnich sześciu miesięcy, mają rany przewlekłe/owrzodzenia, zostali przetransportowani ze szpitala za granicą. Liczba pracowników medycznych mających bezpośredni kontakt z pacjentami, którzy są izolowani z powodu kolonizacji lub infekcji MRSA powinna być ograniczona do minimum. Personel ze złuszczającymi się zmianami skóry powinni być wyłączeni z opieki nad pacjentami z MRSA. Izolację kontaktową pacjentów należy kontynuować do czasu otrzymania trzech kolejnych negatywnych wyników w kierunku MRSA w odstępach czasu co najmniej 48 godzin, w przypadku dekolonizacji pobranych 2 dni po jej zakończeniu. Odzież ochronną należy zdjąć przed opuszczeniem izolatki. Często nie ma potrzeby, żeby osoby odwiedzające nosiły odzież ochronną. Najistotniejsze jest przestrzeganie higieny rąk przed i po kontakcie z pacjentem. Przenoszenie pacjentów z MRSA pomiędzy oddziałami w tym samym szpitalu i pomiędzy szpitalami powinno być ograniczone do minimum •
•
•
Pacjenci z infekcją lub kolonizacją MRSA nie muszę być umieszczani na ostatnim miejscu na liście zabiegów operacyjnych, jeśli sala operacyjna jest odpowiednio umyta i zdezynfekowana. Na drzwiach sali operacyjnej w trakcie zabiegu operacyjnej powinna być umieszczona informacja o konieczności izolacji kontaktowej. Ilość sprzętów i materiałów na sali operacyjnej powinna być ograniczona do minimum. W sali wybudzeń powinno być wyznaczone miejsce do opieki nad pacjentami MRSA. Wyposażenie takie jak stetoskop czy mankiet aparatu do mierzenia ciśnienia powinny być dedykowane dla pacjenta. Karta obserwacji pacjenta powinna znajdować się na zewnątrz izolatki. Całe wyposarzenie izolatki powinno być z materiałów łatwych w myciu. Izolatkę codziennie należy sprzątać przy użyciu detergentu i wody. Po wypisaniu pacjenta izolatkę należy umyć, a następnie zdezynfekować. Bieliznę pościelową należy transportować do pralni jako potencjalnie skażoną, po umieszczeniu w worku, który zostanie rozpuszczony w trakcie prania. Śmieci z sali pacjenta MRSA powinny być traktowane jako śmieci nie kliniczne (standardowe) chyba, że zostały zanieczyszczone materiałem organicznym tj. krew czy plwocina.