docWiadomości Uczelniane
download 
Reklamacja Transkrypt
Wiadomości Uczelniane
Pismo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku Nr 1 (18) 2012 r. ISSN 1732-4130 Z ŻYCIA UCZELNI 1.Wybory w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Płocku........................................... 3 2.Nowa struktura organizacyjna Uczelni................ 6 3.Wizyta w Ambasadzie Amerykańskiej................. 6 4.10 lat Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku................................... 8 5.„Wiosenne spotkania z Zajączkiem”. .................. 11 „Przyjaciele mogą sobie pomagać. Prawdziwy przyjaciel jednak to ktoś przy kim możesz być całkowicie wolnym, być sobą i czuć. Albo, nie czuć nic. Akceptuje wszystko cokolwiek odczuwasz w danej chwili. Na tym właśnie polega prawdziwa miłość – pozwolić komuś być tym kim naprawdę jest.” [Jim Morrison] 6.Praktyki zawodowe studentów w roku akademickim 2011/2012.................................... 12 7.W kilku słowach................................................. 14 KONFERENCJE, SEMINARIA 1.Uczeń w szkole – założenia a rzeczywistość. VII Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe.......... 18 2.II Międzynarodowa Konferencja Studenckich Kół Naukowych................................................ 23 3.I Międzynarodowe Sympozjum „Edukacja a rynek pracy”................................... 24 4.Konferencja „Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu”....................................... 26 5.Shaw w Polsce, PWSZ w Dublinie. ................... 27 6.Dorota w Tarnobrzegu na Międzynarodowej Konferencji Studenckich Kół Naukowych ........ 29 SPRAWY STUDENCKIE 1.Chcemy być pomocni już dziś. .......................... 30 2.Działalność Koła Naukowego Edukacji Elementarnej „Elemelek”.................................... 31 3.Złoto i srebro dla chóru PWSZ w USA. ............ 33 4.Sportowe dokonania studentów PWSZ.............. 35 W KRĘGU NAUKI 1.Warsztaty Naukowe „Jak skutecznie uczyć się języka angielskiego?”.......................................... 36 2.Nowości Wydawnictwa PWSZ w Płocku.......... 41 3.Studenckie Koła Naukowe. ............................... 43 2 Studentom i Pracownikom PWSZ w Płocku życzę, żeby rok akademicki 2012/2013 był dla nas wszystkich okresem spokojnej, rzetelnej, przynoszącej zadowolenie pracy. Rektor PWSZ prof. Jacek Grzywacz NOWE WŁADZE W PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOLE ZAWODOWEJ W KADENCJI 2012-2016 Uczelniana Komisja Konkursowa ds. Wyboru Rektora i Prorektorów wybrała prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza na Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku Prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz jest absolwentem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki [dzisiejsza nazwa SGH] w Warszawie. Tam w 1990 r. uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych za rozprawę Bezpieczeństwo żywnościowe – gospodarka pokojowa a wojenna, a w 2000 r. stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych za pracę Warunki efektywnej współpracy przedsiębiorstwa z bankiem. W 2006 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Od początku kariery naukowej związany z SGH. W latach 1993-2002 równolegle pracował w sektorze bankowym. Od 2001 r. zatrudniony w PWSZ w Płocku, gdzie w nowo powstałym Instytucie Nauk Ekonomicznych powierzono mu funkcję Kierownika Zakładu Finansów i Rachunkowości. W 2004 r. został powołany na stanowisko Dyrektora Instytutu Nauk Ekonomicznych. W 2008 r. został wybrany na Rektora PWSZ w Płocku. Zainteresowania naukowe prof. Grzywacza skupiają się wokół problematyki finansów przedsiębiorstwa, przestępczości gospodarczej i bankowości. Jest autorem wielu opracowań zwartych oraz artykułów w prasie specjalistycznej. Niektóre publikacje książkowe: 1.Kapitał w przedsiębiorstwie i jego struktura. Wyd. 2 (Oficyna Wydawnicza SGH, 2012) 2.Pranie pieniędzy: metody, raje podatkowe, zwalczanie (Oficyna Wydawnicza SGH, 2011) 3.Marketing banku (Difin, 2010 4.Leasing w przedsiębiorstwie. Leasing in Enterprises (współautor) (Oficyna Wydawnicza SGH, 2007) 5.Współpraca przedsiębiorstwa z bankiem (Difin, 2006) 6.Podstawy bankowości (Difin, 2006) W wolnych chwilach zajmuje się pracami rolnymi, hodowlą ryb i przetworami 3 Uczelniana Komisja Konkursowa ds. Wyboru Rektora i Prorektorów wybrała doc. dr Ewę Wiśniewską na Prorektora ds. Nauki i Rozwoju PWSZ w Płocku Prorektor Ewa Wiśniewska jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, magistrem pedagogiki w zakresie nauczania początkowego. Jest płocczanką. W 2000 roku obroniła pracę doktorską na Wydziale Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego na temat: Kształcenie, dokształcanie i doskonalenie nauczycieli w Płocku w okresie międzywojennym i po 1945 roku uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Od 1985 r. do 1996 roku pracowała jako nauczyciel nauczania początkowego w Szkole Podstawowej Nr 11 w Płocku, a od 1994 roku jako nauczyciel–metodyk w Kolegium Nauczycielskim w Płocku. Od 1999 roku pracuje w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Płocku w Instytucie Pedagogiki. Była również pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Akademii Humanistycznej w Pułtusku. W latach 2000-2004 była prorektorem ds. promocji i rozwoju, a w latach 2008-2012 - prorektorem ds. nauki i rozwoju w PWSZ w Płocku. Funkcję tę będzie pełnić również w obecnej kadencji Władz Naszej Uczelni, tj. w latach 2012-2016. Prowadzi wykłady kursowe m.in. w zakresie pedeutologii, teorii wychowania, historii wychowania, pedagogiki, dydaktyki, pedagogiki wczesnoszkolnej, pedagogiki przedszkolnej; wykłady i seminaria na studiach podyplomowych z zakresu: Organizacji i zarządzania oświatą, Przygotowania pedagogicznego, Terapii pedagogicznej, Edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz seminaria dyplomowe. Jest promotorem ponad 200 prac licencjackich i 60 prac magisterskich oraz licznych prac podyplomowych. Posiada również dorobek ekspercki, gdyż w latach 2000-2010 była m.in. Ekspertem MEN ds. awansu zawodowego nauczycieli, członkiem Zespołu ds. kształcenia nauczycieli nauczania początkowego w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie, członkiem Rady ds. Kształcenia Nauczycieli przy MEN – Zespołu ds. specjalności nauczanie początkowe i wychowanie przedszkolne oraz członkiem Rady Naukowej Stowarzyszenia Uniwersytetu III Wieku w Płocku. Ma w swoim dorobku wiele autorskich publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, współautorstwo w opracowaniach zbiorowych. W 2004 r. opublikowała monografię „Zakłady kształcenia nauczycieli w Płocku”. 4 Uczelniana Komisja Konkursowa ds. Wyboru Rektora i Prorektorów wybrała doc. dr. Jana R. Kalinowskiego na Prorektora ds. Studenckich i Dydaktyki PWSZ w Płocku Doc. dr Jan Ryszard Kalinowski - rocznik 1957, Płocczanin, z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Płocku związany od 2002 roku gdzie jako pracownik dydaktyczno-naukowy Instytutu Nauk Ekonomicznych prowadził zajęcia ze studentami z zakresu zarządzania kadrami, zarządzania jakością, ochrony własności intelektualnej, regionalnej polityki strukturalnej Unii Europejskiej i organizacji pracy biurowej. Zajmował stanowiska: asystenta, starszego wykładowcy, docenta. Od 1 września 2008 roku w wyniku wyborów objął funkcję Prorektora ds. Studenckich i Nauczania na kadencję 2008-2012. W ramach konkursu przeprowadzonego na kolejną kadencję 2012-2016 kontynuuje realizację zadań na tym stanowisku (od 1.10.2012 roku Prorektor ds. Studentów i Dydaktyki). Doc. Jan R. Kalinowski jest doktorem nauk ekonomicznych o specjalności polityka społeczna. Stopień naukowy doktora otrzymał w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie broniąc rozprawę „Organizacje pozarządowe Ziemi Płockiej w okresie przemian ustrojowych w Rzeczypospolitej Polskiej”. Jest także absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz studiów podyplomowych z zakresu zarządzania. Od roku 1998 do 2011 był członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich w Warszawie gdzie pełnił funkcję wiceprezesa, a od 21 maja 2009 do 15 stycznia 2011 roku Przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Autorskiego – Ośrodka Naukowo-Dokumentacyjnego Stowarzyszenia Autorów Polskich. W Płockim Towarzystwie Oświatowych działał od 1992 roku, realizując później obowiązki dyrektora szkół prowadzonych przez to stowarzyszenie. Od 2008 roku jest członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego. W ramach działalności PWSZ jest Prezesem Akademickiego Związku Sportowego oraz przedstawicielem Uczelni we władzach AZS PWSZ Jutrzenka Płock. W zakresie działalności naukowo-twórczej jest autorem kilku monografii oraz opracowań dydaktycznych m.in.: „Organizacje pozarządowe na Ziemi Płockiej w okresie przemian ustrojowych w Rzeczypospolitej Polskiej”, „Wpływ przemian ustrojowych w Rzeczypospolitej Polskiej na działalność Stowarzyszenia Autorów Polskich” (wyróżnienie Platynowym Laurem im. E. Kochanowskiej), „Kryształowy jubileusz-zarys monograficzny z okazji 15 – lecia Płockiego Towarzystwa Oświatowego”, „Problematyka kadr, jakości i organizacji pracy biurowej”, „Kadry - rola i znaczenie w organizacji”, „Rozwój regionalny i lokalny – wybrane zagadnienia polityki spójności w Unii Europejskiej”. W kwestii zainteresowań poza zawodowych jest zwolennikiem aktywnego wypoczynku, turystyki, poznawania innych kultur, interesuje się sportem (teraz biernie), właściciel Hondy CB 750 oraz niebieskiego pasa w jiu- jitsu. 5 Nowa struktura organizacyjna Uczelni 1 października 2012 r. w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Płocku zacznie obowiązywać nowa struktura organizacyjna. Istniejący obecnie Instytut Pedagogiki oraz Instytut Neofilologii zostaną połączone w jeden Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych. Natomiast Instytut Nauk Ekonomicznych oraz Instytut Matematyki i Informatyki utworzą razem Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki. Zmiany zostały poprzedzone dwuletnią analizą funkcjonowania uczelni i mają usprawnić działania administracyjne. PWSZ w Płocku, tak jak do tej pory, będzie kształciła na sześciu kierunkach. Pedagogika i filologia znajdą się w ramach Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych, natomiast w Instytucie Nauk Ekonomicznych i Informatyki młodzież będzie studiować ekonomię, matematykę i informatykę. Bez zmian będzie funkcjonował Instytut Nauk o Zdrowiu, kształcący na kierunku pielęgniarstwo. Agnieszka Grażul-Luft [Dział Promocji i Współpracy Międzynarodowej] Wizyta w ambasadzie amerykańskiej – relacja Instytutu Neofilologii W trzydziestą rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, nieprzypadkowo, złożyliśmy wizytę w Ambasadzie Amerykańskiej w Warszawie – u naszego sojusznika. Kto pomyślałby wtedy (w 1981 roku), że można tak po prostu spotkać się z amerykańskimi dyplomatami, porozmawiać o polityce zagranicznej, porównać nasze rzeczywistości, wymienić się refleksjami 6 i spokojnie wrócić do domu. Kto pomyślałby, że wcale się tak bardzo nie różnimy, że w sumie chcemy tego samego – wolności, równości i demokracji. Świat jest jednak dużo mniejszy niż mogłoby się wydawać. Ale zacznijmy od początku... Kilka słów o ambasadzie Architektonicznie, budynek ambasady nie zachwyca, szczególnie wśród okolicznych pałacyków mieszczących placówki dyplomatyczne różnych krajów i inne instytucje państwowe umiejscowione przy Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Przyczynę tej ogromnej dysproporcji wyjaśnia przewodnik, Piotr Sandorski z warszawskiego PTTK. Teren przekazany ambasadzie stanowi jej niezależne od Polski terytorium, stąd znajdujący się na nim pałacyk, z chwilą przekazania, stał się własnością Stanów Zjednoczonych, które to z kolei zdecydowały o jego całkowitym wyburzeniu i postawieniu nowego budynku. Obawiano się, nie bez przyczyny, ewentualnego rozmieszczenia urządzeń komunistycznej inwigilacji. Na czele amerykańskiej misji dyplomatycznej w Polsce stoi ambasador, Lee Feinstein, oraz zastępca szefa, którzy odpowiadają za tak zwaną misję dyplomatyczną w Polsce. Ambasada dzieli się na wiele sekcji: Sekcję Polityczną (analiza wydarzeń politycznych i ich wpływu na interesy USA), Sekcję Ekonomiczną (analiza trendów makroekonomicznych i polityki handlowej), Sekcję Konsularną w Warszawie i Krakowie (wydają wizy, służą pomocą obywatelom amerykańskim), Sekcję Spraw Publicznych (kontakty z mediami), Sekcję Handlową (pomoc dla amerykańskich inwestorów), Sekcję Zarządzania (dział administracyjny), Sekcję Rolną (promocja amerykańskiego rolnictwa), liczne działy, między innymi pomocy wojskowej i bezpieczeństwa. Nasza wizyta Do budynku nie można wejść bez przepustki. Nasza grupa również zostaje dobrze sprawdzona, jak na lotnisku. Wewnątrz ambasady kolejna forma kontroli bezpieczeństwa – marines: żołnierze amerykańscy. To nie żarty, jesteśmy na terenie USA, widzimy ekran rzutnika i ustawione krzesła, równiutko, jak w wojsku. Na wprost mały podest dla mówcy z charakterystycznym dla amerykańskiej dyplomacji znakiem. Czekamy, aż wszyscy studenci zostaną wpuszczeni, a tu tyle pasków z metalowymi zapięciami, ktoś zapomniał z Płocka dowodu osobistego, czy wystarczy poręczenie... Wreszcie siadamy i kolejne dwie i pół godziny mija w mgnieniu oka. Pierwszym mówcą jest attache do spraw kultury, Andrew Paul, który wprowadza nas w tematykę wielokulturowości Stanów Zjednoczonych. Doskonale operuje techniką budowania treści, jego wykład ma po- mawiamy o przyszłości, o Unii Europejskiej, o problemach gospodarczych i perspektywach zmian na lepsze. Ostatnim tematem jest rola USA w zwalczaniu terroryzmu, przedstawiana przez Jeffery Snell’a , pracownika działu bezpieczeństwa Ambasady. Poznajemy strukturę służb bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych, dyskutujemy o zagrożeniach terrorystycznych, również w Polsce, o współpracy ze służbami amerykańskimi. Spotkanie kończy rozmowa z przemiłą panią Mał- czątek, rozwinięcie i puentę. Wszystko podpiera interaktywnymi slajdami, zadaje nam pytania, odpowiada na nasze, docenia to co wiemy o Ameryce i o historii współczesnej. Następnie Michael Rosenthal, doradca w Sekcji Politycznej Ambasady, mówi o współczesnej polityce gorzatą Dziełak, pracownikiem Sekcji Public Affairs Ambasady, która mówi o programach wymiany Departamentu Stanu, pozwalającym polskim uczestnikom reprezentującym różne dziedziny nawiązywać kontakty z ich amerykańskimi odpowiednikami: International Visitor Leadership Program oraz Voluntary Visitor Pro- zagranicznej wobec Unii Europejskiej i Polski. Porusza wiele ciekawych kwestii polsko-amerykańskiej dwustronnej współpracy obronnej, gospodarczej, kulturowej. Mówi o naszej przyjaźni, o wsparciu Stanów dla Polski w walce o demokrację, o stanie wojennym. Roz- gram. Jesteśmy również zaproszeni do odwiedzenia Ambasady na Facebook’u oraz na platformie Twitter, gdzie można znaleźć wiele ciekawych aktualności i konkursów dotyczących Ameryki. Spotkanie z dyplomatami odbyło się w ramach programu Meet America, z którego od obecnego roku akademickiego korzysta nasza Uczelnia. Pozwala on poszerzać wiedzę o kulturze amerykańskiej poprzez spotkania z autentycznymi dyplomatami pracującymi w Ambasadzie, jest okazją 7 sprawdzenia umiejętności językowych i jak widać na powyższych fotografiach, bardzo nam się podoba! Uczelnię reprezentowali studenci filologii angielskiej: Damian Nowicki, Michał Szpiek, Maciej Nowacki, Patryk Trzaska, Adam Kowalski, Sebastian Budner, Marcin Rozycki, Michał Jankowski, Łukasz Byttner, Karolina Kempisty, Marta Borowska, Justyna Rosmanowska, Michał Cichalewski, Aleksandra Orlińska, Urszula Skierkowska, Klaudia Rutkowska, Jan Puchalski, Kamil Borowski, Martyna Olesiejuk, Hubert Wujcik, Paula Jasińska, Bruno Sawicz, Błażej Gzylewski, Marcin Smółka, Bartosz Umiński, Radosław Turkowski, Łukasz Kaczmarczyk, Łukasz Rogala, Szymon Mikitiuk, Joanna Rykowska, Wioleta Piechowska, Michał Jasnowski, Martyna Paciorkiewicz, Daria Raczkowska, Joanna Olszewska, Bartosz Żakiewicz, Gracjan Lewandowski, Jaromir Tobota, Konrad Bienias, Kamil Głowacki, Hubert Środa, Przemysław Drążewski, Jarosław Nyckowski, Alicja Gołębiewska, Michał Kęsik, Katarzyna Markowska oraz nauczyciele Instytutu Neofilologii: Marcin Jaroszewski i Danuta Pietrzak. Danuta Pietrzak [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] 10 lat Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku Każdy jubileusz skłania do pewnych podsumowań i refleksji. Tak też się stało w dniu 14 maja 2012r. z okazji 10lecia powstania Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku. Było to dla jego słuchaczy niezwykle ważne wydarzenie. O jego randze świadczyło chociażby to, że nad uroczystością honorowy patronat objął Marszałek woj. mazowieckiego i Prezydent Miasta Płocka, patronat naukowy Państwowa Wyższa Szkoła zawodowa w Płocku, 8 zaś patronat medialny Gazeta Wyborcza i Tygodnik Płocki. Uroczystość 10-lecia SUTW odbyła się w najważniejszej instytucji kulturalnej Płocka – w Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego. Swoją obecnością na jubileuszu zaszczycili nas: posłanka PO pani Elżbieta Gapińska, Prezydent Miasta Płocka p. Andrzej Nowakowski, przedstawiciele Urzędu Marszałkowskiego i Delegatury Urzędu Wojewódzkiego w Płocku, prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz Rektor PWSZ w Płocku oraz dyrektorzy licznych placówek kulturalno-oświatowych w Płocku. Widownię teatru stanowiła kilkuset osobowa grupa słuchaczy. Wróćmy jednak do roku 2002. Grupa inicjatywna w składzie: p. Janina Czaplicka, p. Marian Choczyński – ówczesny prezes ZNP- Oddział Płock, p. dr Ewa Wiśniewska – Prorektor PWSZ, p. Elżbieta Balcerzak i p. Eugeniusz Płachecki podjęli decyzję o stworzeniu Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku i zwrócili się do władz Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku o sprawowanie patronatu naukowego nad uniwersytetem. Ta uczelnia do chwili obecnej pełni ważną rolę w funkcjonowaniu naszego uniwersytetu. Na uroczystości prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz Rektor PWSZ oraz prezes SUTW Maria Nagórka podpisali na czas nieokreślony porozumienie, w ramach którego PWSZ w dalszym ciągu będzie sprawowała patronat naukowy nad stowarzyszeniem i udzielała wszelkiej możliwej pomocy. Pani Janina Czaplicka została pierwszym prezesem UTW i tę odpowiedzialną funkcję pełniła w latach 2002-2008. Początki zawsze są trudne, wymagają wielu kontaktów z ludźmi, nawiązania szeregu porozumień, by uczelnia dla starszych osób mogła istnieć. W latach 2002-2003 skupiała w swych szeregach 23 słuchaczy. Informacja o możliwości spędzania czasu w sposób ciekawy i kreatywny odbiła się szerokim echem wśród mieszkańców Płocka. Przybywało coraz więcej słuchaczy, w 2007r. było już 181 osób w uniwersytecie. Dnia 21 stycznia 2005r. Sąd Rejonowy w Warszawie zarejestrował uniwersytet jako Stowarzyszenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku. SUTW posiada własny Statut i Regulamin obowiązujący wszystkich słuchaczy. Najwyższą władzą w Stowarzyszeniu jest Walne Zebranie Członków. Pracami na co dzień kieruje Zarząd. W Stowarzyszeniu działa Komisja Rewizyjna i Sąd Koleżeński. Uniwersytet utrzymuje się ze składek członkowskich. Wszyscy członkowie pracują społecznie. Słuchaczki i słuchacze naszej uczelni – to osoby w wieku 55-87 lat, które pracowały w różnych zawodach, mają wykształcenie od średniego po wyższe. Podsumowaniem pięcioletniej pracy SUTW jest książ- ka „Pięć lat uniwersytetu Trzeciego Wieku 2002-2007praca zbiorowa pod kierunkiem Janiny Czaplickiej. Od 2008r do chwili obecnej prezesem SUTW jest p. Maria Nagórka. Dzięki jej ogromnemu zaangażowaniu uniwersytet prężnie rozwija się. Z roku na rok przybywa słuchaczy, którzy chcą poszerzać swoją wiedzę, rozwijać zainteresowania i realizować marzenia. W roku 2012 SUTW liczy już 335 osób. W 2008r. Stowarzyszenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Płocku uzyskało status organizacji pożytku publicznego. Nasi słuchacze mają możliwość uczestnictwa w szerokim spektrum zajęć. Uczą się języka angielskiego/6 grup/, języka włoskiego, niemieckiego, rosyjskiego i francuskiego. Dużym zainteresowaniem cieszą się zajęcia z gimnastyki rehabilitacyjno- usprawniającej, mające na celu poprawę i aktywność ruchową osób w podeszłym wieku /6 grup/. Członkinie sekcji rękodzieła – istniejącej od założenia uniwersytetu wykonują kartki świąteczne, robótki, które przekazują osobom potrzebującym. Bardzo aktywnie działa klub dyskusyjny. Jego członkinie uczestniczą we wszystkich ważnych wydarzeniach kulturalnych Płocka, biorą udział w spotkaniach z pisarzami i aktorami, spotykają się w Książnicy Płockiej, Muzeum Mazowieckim, Płockiej Galerii Sztuki, oglądają spektakle teatralne. Jest w naszym Stowarzyszeniu grupa osób, które dopiero tu, w SUTW zaczęły i to z powodzeniem malować. Należą do sekcji plastyczno-malarskiej. Pod kierunkiem znanej płockiej malarki tworzą swe prace, które prezentują na wystawach w Ratuszu Miejskim, Klubie Prawnika i Domu Broniewskiego. Aktywna jest też sekcja turystyczno-krajoznawcza. Jej członkowie podczas licznych wycieczek poznali nie tylko nasze miasto, lecz także inne miejscowości powiatu płockiego i kraju. Czasami były to wycieczki kilkudniowe. Istnieje również sekcja brydża towarzyskiego i sekcja informatyczna. Słuchacze pogłębiają swoją wiedzę z zakresu obsługi komputera i internetu /3 grupy/. Jedną z najmłodszych sekcji jest chór „Vox Maiorum”, istniejący od listopada 2010r. Należą do niego 22 koleżanki. Chór uświetnia wszystkie uroczystości / wigilijne, wielkanocne, rozpoczęcie i zakończenie roku akademickiego/. Ponadto występuje dla szerszej widowni podczas uroczystości miejskich w Płocku i poza Płockiem. W maju 2012r chór uzyskał Grand Prix i I Nagrodę podczas XIII Międzywojewódzkiego Przeglądu Twórczości Klubów Seniora w Płocku. Bardzo aktywnie również działa grupa taneczna. Sekcja „tańce polskie” istnieje od 2009r /16 osób/. Grupa taneczna „Old Country” /skupia 30 osób/ - istnieje od 2011r i prezentuje tańce różnych narodów. Obie grupy uświetniają imprezy dla słuchaczy SUTW, dla mieszkańców Płocka i okolic. Ich występy widzowie przyjmują z aplauzem. Chór i grupy taneczne są wizytówką naszego SUTW, pokazują, że w starszym wieku można dawać radość innym ludziom. Ostatnio powstała sekcja teatralna prowadzona pod kierunkiem aktora płockiego teatru. Jej członkinie spełniają swoje marzenia związane ze sceną i wkrótce będziemy je oglądać w sztuce, którą przygotowują na koniec roku kalendarzowego. Uczestnictwo w SUTW to nie tylko zajęcia w różnych sekcjach. Już od kilku lat słuchacze uczestniczą w projektach i z powodzeniem je realizują. Jednym z pierwszych był projekt „Wystarczy niewiele, by zmienić wiele” współfinansowany przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności i Fundację dla Uniwersytetu Jagiellońskiego /2007r./. W tym też roku nasze stowarzyszenie wraz z w/w było współorganizatorem IV ogólnopolskiej Konferencji Uniwersytetów Trzeciego Wieku. W trosce o ochronę zdrowia osób starszych od 2008r są realizowane projekty zdrowotne. Pierwszy 9 był dofinansowany przez Fundację Fundusz Grantowy dla Płocka. Na pozostałe otrzymaliśmy dofinansowanie z Urzędu Miasta Płocka. Obecny projekt „Zdrowa seniorka” będzie kontynuowany do 2015r. Fundacja Fundusz Grantowy dla Płocka dofinansowała projekt samoobrony „/nie/bezpieczna babcia”/2009r./. Inny ciekawy projekt współfinansowany przez Urząd Miasta Płocka – to projekt „Płock w oczach seniora”/2008r./, zakończony wystawą prac fotograficznych uczestników zajęć. Najpiękniejsze zdjęcia Płocka prezentowano na wystawie w Domu Broniewskiego i Ratuszu Miejskim. Projekty turystyczne/4/ w ramach których poznawaliśmy Płock, powiat płocki i Mazowsze były dofinansowane przez Urząd Miasta Płocka, Starostwo Płockie i Urząd Marszałkowski woj. mazowieckiego. Trzykrotnie otrzymaliśmy dofinansowanie do projektów tanecznych, beneficjentami byli członkowie sekcji „tańce polskie”. Również dwukrotnie zostały dofinansowane projekty wokalne dla członków chóru Vox Maiorum. Wszystkie dofinansowane z Urzędu Miasta Płocka. W 2011r 90 osób z SUTW miało możliwość uczestniczyć w projekcie „Czas na nas” realizowanym przez Stowarzyszenie Wolna Przedsiębiorczość w partnerstwie z PWSZ w Płocku. Projekt był finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Słuchacze uczestniczyli w zajęciach z florystyki, języka angielskiego, obsługi komputera. Uczestniczyli też w warsztatach psychologicznych. Wszyscy słuchacze SUTW mogą również słuchać wykładów o różnej tematyce, Kiedyś odbywały się raz w miesiącu, a od 2008r. są co tydzień. Frekwencja na wykładach jest bardzo wysoka. Raz w roku ukazuje się biuletyn „Informacje SUTW w Płocku” redagowany przez zespół redakcyjny, w skład którego wchodzą koleżanki ze stowarzyszenia. Biuletyn jest chętnie czytany przez wszystkich słuchaczy. Niektórzy prezentują tu swoją twórczość, piszą artykuły dotyczące życia w stowarzyszeniu, dzielą się swoimi spostrzeżeniami i wspomnieniami. W 2008r. Stowarzyszenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku otrzymało od Prezydenta Miasta Płocka wyróżnienie jako najlepsza organizacja pozarządowa. W 20011r. prezes Maria Nagórka została liderem w konkursie dla organizacji pozarządowych organizowanym przez Prezydenta Miasta Płocka. Od początku istnienia uniwersytetu jest prowadzona kronika dokumentująca wszystkie wydarzenia związane z SUTW. Bez pomocy różnych instytucji płockich nie byłby możliwy rozwój naszej placówki. Dlatego serdecznie dziękujemy władzom Państwowej Wyższej Szkoły za- 10 wodowej w Płocku, Związkowi Nauczycielstwa Polskiego, Dyrekcji Harcerskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Dzieci Płocka”, Okręgowej Izbie Lekarskiej za wszechstronną pomoc i życzliwe podejście do spraw ludzi starszych. Tak przestawia się w skrócie historia naszego SUTW, które w 2012r. święci swoje 10 – lecie istnienia. Podczas uroczystości jubileuszowej zaplanowano panel dyskusyjny, w którym zabrały głos: • doc. dr Ewa Wiśniewska – Prorektor PWSZ, współorganizatorka naszego SUTW / o blaskach i cieniach powstawania uniwersytetu/, • mgr Katarzyna Przybysz / o wpływie przynależności do Uniwersytetu na postawy osób starszych/, • dr Liliana Tomaszewska / o potrzebach egzystencjalnych człowieka realizowanych poprzez zajęcia w SUTW/, • Krystyna Lewkowicz – koordynator Ogólnopolskiego Porozumienia Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Warszawie zapoznała zebranych z Deklaracją Kongresu UTW i omówiła perspektywy i zadania stojące przed uniwersytetami. W części artystycznej uroczystości jubileuszowej wystąpił z krótkim programem chór „Vox Maiorum”. Grupa taneczna zaprezentowała tańce polskie , a grupa Old Country taniec włoski i żydowski. Nasz jubileusz uświetnił występ chóru PWSZ „Vox Juventutis” oraz program artystyczny w wykonaniu aktorów Teatru Dramatycznego. Z okazji 10-lecia SUTW życzę Zarządowi wielu dalszych sukcesów i realizacji interesujących projektów, które słuchaczom pozwolą żyć ciekawie i kreatywnie. Wszystkim koleżankom i kolegom z SUTW życzę zdrowia, wiary w siebie, w swe umiejętności i zdolności, w odnalezienie sensu życia, bo jak trafnie powiedział w wierszu niemiecki pisarz i krytyk żyjący w XIX w. Theodor Fontane „ Żyć lekko, ale nie lekkomyślnie mieć odwagę bez pychy okazywać zaufanie i radosne wyrzeczenie bez fatalizmu oto SZTUKA ŻYCIA!” Bożenna Garwacka – Ceglarz [słuchaczka SUTW w Płocku] Zdjęcia: Dariusz Ossowski, Jan Waćkowski „Wiosenne spotkania z Zajączkiem” Tegoroczne, szóste „Wiosenne spotkania z Zajączkiem”, odbyły się 27 marca 2012 roku, i jak zawsze zostały zorganizowane przez Międzyinstytutowe Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku. Ponieważ zabawa ma zawsze charakter integracyjny, brały w niej udział dzieci i młodzież ze specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, oraz ze szkół podstawowych z oddziałami integracyjnymi: z Zespołu Szkół Ogólnokształcących Specjalnych nr 7 w Płocku, ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 1 oraz nr 2 w Płocku, z Zespołu Szkół Specjalnych w Goślicach, a także z płockich szkół nr 3, nr 22 i nr 23 w Płocku. Tegoroczna edycja była dość egzotyczna, przebiegała pod hasłem „Zajączek na tropikalnej wyspie”. Dzieci obejrzały przedstawienie, gdzie bohaterami byli studenci Pedagogiki, ucharakteryzowani i przebrani za dzikie zwierzęta tak realistycznie, że po bajce stanowili główną atrakcję fotograficzną dla dzieci. W tym roku tytułowy Zajączek musiał ratować swój Bajkowy Las, który pingwiny zamieniły w tropikalną wyspę, sku- piając tu wszystkie promienie słońca odbite od celowo ustawionych luster. Jak zwykle dzięki pomysłowości Zajączka i pomocy jego przyjaciół wszystko zakończyło się szczęśliwie. W przygotowaniach i realizacji zabawy uczestniczyło kilku wykładowców oraz ponad setka studentów Instytutu Pedagogiki. Przygotowali oni oprócz bajki stoiska z zadaniami sportowymi, plastycznymi, muzycznymi, konstrukcyjnymi, grami i zabawami logicznymi dla dzieci, przystosowanymi do możliwości osób niepełnosprawnych. Wszystkie elementy, gadżety, stroje, dekoracje wykonali samodzielnie. Ideą jest tu bowiem sprawienie przyjemności dzieciom w okresie przedświątecznym, ale i zdobycie przez studentów nowych doświadczeń pedagogicznych w kontakcie z dziećmi obciążonymi różnymi dysfunkcjami. W tym roku hala sportowa PWSZ przypominała wakacje w tropikalnym kraju – dominowały wielobarwne motyle, egzotyczne owoce, zwierzęta, kwiaty, oraz kilka dużych palm wykonanych z balonów. W trakcie zabawy dzieci otrzymywały za każde wykonane zadanie kolorową naklejkę z wesołą ilustracją, w trakcie zabawy był słodki poczęstunek, a na koniec każdemu dziecku wręczone zostały drobne upominki – wielkanocne słodycze oraz gadżety reklamowe Uczelni. Jak co roku, spotkaniu towarzyszył studencki zespół muzyczny, który zapewnił dzieciom dobrą zabawę, a zaprzyjaźnione panie z Młodzieżowego Domu Kultury w Płocku, malowały dzieciom kolorowe wzory na twarzach – oczywiście motywem były egzotyczne zwierzęta. Opracowały: dr Maria Szymańska, mgr Alicja Skibicka [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] Zdjęcia: Krzysztof Kolb, Anna M. Chyła 11 Praktyki zawodowe studentów w roku akademickim 2011/2012 Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych zajmuje się organizacją praktyk zawodowych studentów oraz prowadzeniem pełnej jej dokumentacji. Przebieg i organizacja praktyki jest bezpośrednio powiązana ze specjalnością kształcenia. Na specjalnościach nauczycielskich praktyka realizowana była w formie praktyki śródrocznej, w tym obserwacyjnej z elementami samodzielnie przygotowanych i prowadzonych lekcji i zajęć w szkołach podstawowych, gimnazjach, szkołach średnich, przedszkolach i placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz ciągłej (nauczycielskiej). Śródroczna praktyka organizowana przez Uczelnię odbywała się raz w tygodniu (4 godziny – ogółem 120 godzin dla studenta, grupy 7,8,9-osobowe) w 27 placówkach oświatowych, w tym: 9 szkołach podstawowych, 1 gimnazjum, 2 liceach ogólnokształcących, 4 zespołach szkół, 4 przedszkolach, 6 świetlicach środowiskowych oraz Młodzieżowym Domu Kultury w Płocku. Opiekę merytoryczną nad realizacją praktyki w placówkach pełniło 78 nauczycieli. Odbyło ją i uzyskało zaliczenie 638 studentów (II rok – 341, III rok – 297), w tym 508 studentów studiów stacjonarnych i 122 studentów studiów niestacjonarnych. 13 studentów zaliczyło praktykę na podstawie zaświadczeń o pracy na stanowisku nauczyciela. W ramach praktyk studenci byli również współorganizatorami różnego rodzaju zajęć pozalekcyjnych, między innymi: wieczoru andrzejkowego w Szkole Podstawowej Nr 23 w Płocku, inscenizacji bajki „Brzydkie Kaczątko” w Szkole Podstawowej Nr 18 w Płocku, imprezy Halloween w Świetlicy Środowiskowej „Słoneczny Krąg” w Płocku. Praktykę ciągłą (nauczycielską) we wrześniu 2011r. odbyło ogółem 392 studentów III roku (312 studentów studiów stacjonarnych i 80 studentów studiów niestacjonarnych). V spotkanie metodyczne z nauczycielami-opiekunami praktyk pedagogicznych 12 Ponadto, w ramach praktyki obserwacyjnej: • studenci I i II roku Instytutu Pedagogiki zwiedzali placówki edukacyjne (4 spotkania w szkole podstawowej, 3 spotkania w Ośrodku Opiekuńczo-Wychowawczym oraz 1 spotkanie w Młodzieżowym Domu Kultury), • studenci spec.: pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną zwiedzili Policyjną Izbę Dziecka w Płocku oraz odbyli wycieczkę do Zakładu Karnego we Włocławku, • studenci I i II roku Instytutu Pedagogiki obserwowali zajęcia z nauczycielem-metodykiem w klasach I-III szkół podstawowych oraz przedszkolach (ogółem 10 obserwacji: 4 w przedszkolu i 6 w szkole podstawowej), • studenci spec.: matematyka z informatyką obserwowali zajęcia w kl. I-III oraz na lekcji matematyki w Szkole Podstawowej Nr 17 w Płocku (ogółem: 5 obserwacji). VI spotkanie metodyczne z nauczycielami-opiekunami praktyk pedagogicznych Studenci Instytutu Nauk Ekonomicznych oraz specjalności: matematyka bankowa i aktuarialna, odbywali praktykę zawodową w dwóch formach: praktyki ciągłej w przedsiębiorstwach, instytucjach finansowych, bankach, jednostkach samorządu terytorialnego i organizacjach rolniczych oraz w formie treningu zadaniowego – podczas którego rozwiązywali problemy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, aktywnym poszukiwaniem pracy. Trening zadaniowy (40 godzin) odbyło 189 studentów Instytutu Nauk Ekonomicznych oraz 62 studentów specjalności: matematyka bankowa i ubezpieczeniowa. W semestrze zimowym w treningu uczestniczyło 112 studentów, w tym: II rok - finanse i rachunkowość przedsiębiorstw – 74 osoby, ekonomia integracji rolnej i regionalnej w UE – 21 osób, III rok - matematyka bankowa i ubezpieczeniowa – 17 osób. Zajęcia prowadziło 5 trenerów w grupach konwersatoryjnych (17-24 osoby). W semestrze letnim trening odbyło 139 studen- Podsumowanie praktyk tłumaczeniowych studentów spec.: filologia angielska tów II roku, w tym: ekonomika i organizacja turystyki – 26 osób, finanse publiczne i administracja – 43 osoby, handel zagraniczny – 25 osób oraz matematyka bankowa i ubezpieczeniowa – 45 osób. Zajęcia prowadziło 5 trenerów w grupach konwersatoryjnych (23-26 osób). Wybrane zajęcia odbywały się w miejscu pracy trenera tzn. w Miejskim Urzędzie Pracy w Płocku. W ramach praktyki obserwacyjnej zorganizowano także wycieczki dydaktyczne do Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości w Płocku, Biura Rachunkowego – Monika Szymańska oraz Centrum ds. współpracy z organizacjami pozarządowymi Urzędu Miasta Płocka. Trenerzy zajęć praktycznych oprócz uprawnień pedagogicznych posiadają również doświadczenie z realizowanej pracy zawodowej, m.in. w zakresie: rachunkowości, zamówień publicznych, aktywnego poszukiwania pracy, prowadzenia działalności gospodarczej, pozyskiwania funduszy unijnych. Praktykę ciągłą w czasie wolnym od zajęć dydaktycznych odbyło 217 studentów III roku studiów stacjonarnych oraz 9 studentów studiów niestacjonarnych. Na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu praktykę zaliczyło 77 studentów studiów niestacjonarnych i 25 studentów studiów stacjonarnych. Studenci specjalności: filologia angielska – grupa tłumaczeniowa realizowali praktykę w formie treningu zadaniowego. W treningu uczestniczyło 57 studentów, w tym 34 studentów III roku (sem. zimowy – 60 godzin) i 23 studentów II roku (sem. zimowy i letni – 120 godzin). Studenci III roku, podczas spotkania podsumowującego realizację praktyk, otrzymali certyfikaty ukończenia treningu zadaniowego w zakresie studenckiej praktyki tłumaczeniowej. Podczas spotkania odbyła się prezentacja przygotowanych przez studentów wystąpień, demonstrujących umiejętności w zakresie tłumaczeń ustnych. Nad prawidłowym przebiegiem praktyki ze strony Uczelni pracowało 17 metodyków, którzy odpowiadali za jej realizację zgodną z założeniami i ustalonym programem oraz dokonywali zaliczenia praktyki. Na podstawie ewaluacji praktyki zawodowej przeprowadzonej wśród wszystkich studentów III roku specjalności nauczycielskich (240 na 312 studentów odbywających praktyki), studentów spec.: filologia angielska – gr. Tłumaczeniowa (29 na 34 studentów odbywających praktyki), studentów II i III roku, specj.: matematyka bankowa i ubezpieczeniowa (53 na 62 studentów odbywających praktyki) oraz studentów II roku Instytutu Nauk Ekonomicznych (148 na 189 studentów odbywających praktyki) zrealizowanej na podstawie ankiet, można wysunąć następujące wnioski: • największą satysfakcję sprawia studentom kierunków nauczycielskich nawiązanie dobrego kontaktu z uczniami podczas praktyk, • największą trudność stanowi dla studentów specjalności nauczycielskich utrzymanie dyscypliny na zajęciach oraz prowadzenie dokumentacji praktyk, • studenci bardzo dobrze oceniają relacje, zarówno z nauczycielami-opiekunami w placówkach, jak i trenerami zajęć praktycznych, • w przypadku treningu zawodowego, problem dla Wieczór andrzejkowy w Szkole Podstawowej Nr 23 w Płocku Inscenizacja bajki „Brzydkie kaczątko” w Szkole Podstawowej Nr 18 w Płocku 13 studentów stanowi późna godzina jego realizacji, • tematyka poruszana na treningu jest interesująca i może być przydatna w przyszłości. W bieżącym roku akademickim zorganizowano, we współpracy z Instytutem Pedagogiki oraz Szkołą Podstawową Nr 23 w Płocku, dwa spotkania metodyczne dla nauczycieli-opiekunów praktyk w placówkach edukacyjnych, które miały na celu wymianę doświadczeń i poglądów na temat organizacji i realizacji praktyk pedagogicznych, zwłaszcza w zakresie edukacji dzieci niepełnosprawnych w szkole masowej. Uczestnicy spotkań mieli możliwość wysłuchania wystąpień mgr Ewy Woźniak – Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr 23 w Płocku, dr Elżbiety ędraszewskiej – pedagoga Szkoły Podstawowej Nr 23 w Płocku, doc. dr Jana Kalinowskiego – Prorektora ds. studenckich, dr Ewy Bartuś – wykładowcy Instytutu Pedagogiki. Uczestnicy spotkania w dn. 26.03.2012r. mieli okazję obserwować zajęcia prowadzone w klasach integracyjnych, oraz zwiedzić pomieszczenia do zajęć logopedycznych, pracownię biofeedback oraz salę doświadczania świata. Spotkania było również okazją do zaprezentowania osiągnięć Szkoły Podstawowej Nr 23 w Płocku – odbyło się przedstawienie „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” oraz występ chóru „Viva la musica”. Ponadto, zorganizowane zostały spotkania informacyjne dla studentów II roku, które miały na celu przybliżyć zagadnienia związane z organizacją i przebiegiem praktyk zawodowych Dodatkowo odbyło się spotkanie dla studentów I roku nowej specjalności: pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną, którzy rozpoczęli praktyki obserwacyjne w Policyjnej Izbie Dziecka. W sumie odbyło się 10 takich spotkań dla studentów Instytutu Pedagogiki, Instytutu Matematyki i Informatyki oraz Nauk Ekonomicznych. Każde spotkanie zostało wzbogacone odpowiednią prezentacją multimedialną. Maria Matuszewska [Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych] W kilku słowach Spotkanie świąteczne 14 grudnia w Instytucie Neofilologii odbyło się spotkanie świąteczne studentów trzeciego roku filologii angielskiej z uczniami drugiej klasy Gimnazjum Nr 13 w Płocku. Uczniowie, pod opieką wychowawcy – pani Anny Gawinowskiej, odwiedzili nas w budynku na ulicy Kościuszki, gdzie w przyjemnej atmosferze bożonarodzeniowych piosenek i poczęstunku, uczestniczyli w grach i tematycznych ćwiczeniach językowych. Życzenia 14 Z Zespołem Szkół Nr 3 w Płocku. świąteczne złożyła wszystkim pani dyrektor Instytutu, Urszula Malinowska. Spotkanie odbyło się w ramach współpracy PWSZ z Zespołem W przygotowaniu uczestniczyli studenci: Dorota Strupczewska, Marcin Nowak, Justyna Nowak, Mateusz Derybowski, Marlena Tomczyk, Agnieszka Bidas, Sylwia Michalska, Beata Ratajczyk oraz Justyna Kowalska, którym serdecznie dziękuję za zaangażowanie. Danuta Pietrzak [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] Socjologiczne Koło Naukowe Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku organizatorem Panelu Dyskusyjnego „Resocjalizacja – rzeczywistość czy utopia?” 14 grudnia 2011r. Socjologiczne Koło Naukowe wystąpiło z kolejną inicjatywą działań skierowaną do studentów, wykładowców i pracowników instytucji lokalnych zajmujących się resocjalizacją i profilaktyką społeczną. Głównym zadaniem Panelu Dyskusyjnego była integracja wiedzy teoretycznej dot. procesu modyfikacji jednostki społecznej w celu przywrócenia jej do życia w społeczeństwie z praktyczną aktywnością pedagogiczną z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi z zaburzeniami zachowania oraz niedostosowanymi społecznie, wykolejonymi obyczajowo. Wychodząc z założenia, że sama resocjalizacja może odbywać się nie tylko na terenie więzienia i w zakładach poprawczych, ale też w szkole, rodzinie, czy zakładzie pracy, zaproszono do udziału w dyskusji przedstawicieli kilku instytucji i placówek opiekuńczo-wychowawczych z terenu miasta Płocka. Dyskusję rozpoczęto wątkiem pracy resocjalizacyjnej podejmowanej w Zakładzie Karnym w Płocku. Studenci z wielką dociekliwością przyjmowali informacje o codziennej pracy w zakładzie i funkcjonowaniu szkoły przywięziennej. Pan Piotr Gomułka, zastępca dyrektora Zakładu Karnego zaprezentował różnorodność działań resocjalizacyjnych, zwrócił uwagę na cechy osobowości i kompetencje niezbędne do pracy z więźniami, na jej mocne i słabe strony, odpowiedzialność a także zainteresował studentów zapotrzebowaniem na wielu specjalistów, co determinowało kolejne pytania dotyczące pracy przyszłych naszych absolwentów specjalności pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną. „Zaskoczeniem była dla mnie informacja, że w Płocku istnieje szkoła przywięzienna. Nie spodziewałam się, że osadzeni mają możliwość przystąpienia do egzaminu maturalnego i zdobywać umiejętności zawodowe”, (…) Ze zdziwieniem poznaliśmy więzienie od drugiej strony, gdzie ludzie chcą się resocjalizować, uczyć i mają przede wszystkim prawo wyboru czy tego chcą”. Powyższy wątek był kontynuowany przez Pana Huberta Skrzyńskiego, nauczyciela w Zespole Szkół nr 4 przy Zakładzie Karnym w Płocku i jednocześnie wykładowcę w Instytucie Pedagogiki. W swoim wystąpieniu scharakteryzował specyfikę pracy nauczyciela, ze szczególnym zwróceniem uwagi na kompetencje niezbędne do realizacji profesji nauczycielskiej z więźniami. Podkreślił, iż oprócz dyplomu ukończenia stosownej specjalności akademickiej nauczyciel musi posiadać odpowiednie cechy osobowości i tzw. „zdatność”, aby sprostać zadaniom szkoły więziennej. „Panowie Piotr Gomułka i Hubert Skrzyński przedstawili bardzo ciekawą koncepcję życia więziennego i nauczania w szkole przywięziennej. Dzięki swojemu podejściu sprawili, iż wizja pracy w więzieniu stała się mniej przerażająca i jeszcze bardziej ciekawa.” Następnie poruszono tematykę specyfiki pracy Kuratora Sądowego z podopiecznymi. Na pytania studentów odpowiadała Pani Anna Majewska, kurator sądowy Sądu Rodzinnego w Płocku. „Pani Anna Majewska ukazała nam prawdziwą stronę zawodu kuratora, obalając wszystkie mity i niejasności oraz zapoznając nas z tajnikami tego zawodu” (…) Praca kuratora ujawniła ogromny trud i starania jakie należy podjąć aby dobrze wypełniać to zadanie”. Pani kurator zwróciła uwagę na fakt, że praca ta charakteryzuje się szczególną specyfiką, gdyż wykonuje się różne czynności bez wglądu na oczekiwania rodzin. Jednocześnie zachęciła studentów do podjęcia wyzwania: „Każdy z was może być kuratorem po zdaniu odpowiedniej aplikacji”. Kolejnym tematem dyskusji była osobowość wychowawcy w Policyjnej Izbie Dziecka. Pani Katarzyna Lorens, kierownik placówki, oprócz informacji dotyczących pracy z dzieckiem, które we wczesnym okresie życia wchodzi w konflikt z prawem, zasadach panujących w Izbie Dziecka oraz jej funkcjonowaniu, udzieliła studentom przesłanie – pracować nad swoją osobowością. „Pani Katarzyna Lorens uzmysłowiła nam jak ważna jest postawa wychowawcy (…) być dobrym wychowawcą to proces, dochodzenie do profesjonalizmu trwa długo, ważne są chęci, determinacja i permanentne doskonalenie swojego warsztatu”. Pani Wioletta Przybysz, specjalista ds. nieletnich i patologii w Komendzie Miejskiej Policji w Płocku przybliżyła studentom specyfikę pracy Zespołu ds. prewencji kryminalnej nieletnich i patologii. Studenci z wielką uwagą wysłuchali informacji o działaniach profilaktycznych realizowanych w szkołach i placówkach oświatowych, o pracy zespołów wychowawczych, metodyce rozmów indywidualnych a także o pracach kryminalno-dochodzeniowych. Liczne pytania kierowane do prelegenta sugerowały olbrzymie zainteresowanie praktycznym działaniem resocjalizacyjnym. Studenci ubolewali nad administracyjną stroną tej pracy, ich zdaniem „długotrwałe procedury administracyjne stanowią barierę w sprawnym działaniu prewencyjnym”. W dyskusji zabrała głos również Pani Anna Matuszewska, specjalista ds. uzależnień w Przychodni Specjalistycznej w Płocku. Tematem jej wystąpienia była resocjalizacja uzależnień na podstawie grup samopomocowych. „Pani Anna Matuszewska zwróciła naszą uwagę na dramat oraz zmagania alkoholików, jak i ich najbliższych. Uświadomiła nam, że samo zerwanie z piciem alkoholu nie rozwiązuje problemu, Alkoholikiem pozostaje się do końca życia”. Zdaniem prelegentki najważniejsza jest motywacja, która jest wynikiem akceptacji od osób będących w podobnym położeniu, dlatego należy wspierać grupy samopomocowe. Panel dyskusyjny okazał się ciekawą i atrakcyjną formą rozwijania i kształtowania wiedzy na temat resocjalizacji i profilaktyki społecznej. Zdaniem studentów: „Panel dyskusyjny był bardzo interesujący”, „wszystkie wystąpienia były bardzo ciekawe”, „Panele dyskusyjne powinny odbywać się częściej, gdyż w bezpośredni sposób uświadamiają nam wiele istotnych spraw, które wynikają z problemów otaczającego środowiska”, „Jeszce bardziej utwierdziłyśmy się w przekonaniu, ze chcemy pełnić rolę pedagoga i pomagać innym”. Okazuje się, że problem resocjalizacji, czyli do- 15 prowadzenia osoby do takich form zachowań, które są zgodne z obowiązującymi normami społecznymi i prawnymi dla współczesnego społeczeństwa, jest dla studentów niesłychanie ważny. Są przeświadczeni, że osobom niedostosowanym społecznie i wykolejonym społecznie można pomóc powrócić do życia społecznego, wyposażając w wiedzę i umiejętności pozwalające na pracę nad sobą, motywując ich do analizy popełnionych błędów i wyciągnięcia z nich wniosków. Rolę tą pełni pedagogika resocjalizacyjna. Socjologiczne Koło Naukowe będzie podejmowało kolejne inicjatywy. dr Kinga Przybyszewska, opiekun SKN dr Małgorzata Jagodzińska, prezes SKN [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] „Strategia” w Instytucie Nauk Ekonomicznych Dnia 20 stycznia 2012 roku mgr inż. Piotr Brzeski - Dyrektor Płockiego Oddziału Mazowieckiego Biura Planowania Regionalnego zaprezentował studentom III roku Instytutu Nauk Ekonomicznych „Strategię rozwoju Mazowsza 2020”. Prezentacja planowanych działań inwestycyjnych na Mazowszu wpisuje się w cykl konsultacji społecznych mających na celu nowelizację przyjętej wcześniej strategii. Tematycznie odpowiada też treściom wykładów i zajęć konwersatoryjnych dotyczących polityki strukturalnej i regionalnej prowadzonych przez doc. dr. Jana R. Kalinowskiego dla niektórych specjalności kierunku - ekonomia. Zaproszenie praktyka spoza Uczelni uzupełniło więc wiedzę teoretyczną studentów o informacje praktyczne dotyczące budowy dokumentu, zakresu działań Biura Planowania Regionalnego. Z zainteresowaniem wysłuchali też informacji o planowanych inwestycjach na Mazowszu jak: budowa lotniska w Modlinie, połączenia kolejowego Płock-Modlin i innych działań inwestycyjnych. doc. dr Jan R. Kalinowski [Prorektor ds. Studenckich i Dydaktyki] 16 Nowe przedsięwzięcie Socjologicznego Koła Naukowego Instytutu Pedagogiki - Panel międzynarodowy - system więziennictwa w wybranych krajach europejskich W dniu 10 lutego 2012 odbył się Panel Międzynarodowy dla studentów kierunku Pedagogiki, resocjalizacja z profilaktyką społeczną, z przedstawicielami rumuńskiego systemu penitencjarnego. Organizatorami panelu był mgr Hubert Skrzyński - wykładowca PWSZ i Socjologiczne Koło Naukowe Instytutu Pedagogiki PWSZ – wraz z opiekunami dr Kingą Przybyszewską i dr Małgorzata Jagodzińską. Goście z zagranicy przyjechali do Polski z wizytą do Zakładu Karnego w Płocku, która jest wynikiem wspólnych działań ZK Płock oraz Zakładu Karnego w Giurgiu (jest to miejscowość, z której przybyli zaproszeni). Dzięki uprzejmości przyjezdnych, którzy zgodzili się przybyć na spotkanie, studenci naszej Uczelni mieli możliwość dowiedzieć się jak wygląda praca ze skazanymi w Rumunii, jakie różnice i podobieństwa istnieją pomiędzy naszymi systemami penitencjarnymi. Studenci bardzo chętnie zadawali pytania i gdyby nie mała ilość czasu jaką dysponowali nasi przyjaciele z Rumunii, wizyta na pewno trwałaby znacznie dłużej. Co warte dodania, językiem roboczym panelu dyskusyjnego był język angielski, tak więc studenci mieli dodatkową możliwość sprawdzenia swojej praktycznej znajomości tego języka. Na spotkanie przybyło 7 pracowników Zakładu Karnego w Giurgiu: • Simona Urdea, • Razvan Cotofana, • Marius Cutus, • Roxana Fulga, • Mihaela Albu, • Nicusor Udrea, • Florin Antonescu. Wyżej wymieni to przedstawiciele różnych działów, począwszy od ścisłego kierownictwa, poprzez dział edukacyjny, administracyjny i penitencjarny. Więzienie w Giurgiu znajduje się w południowej części Rumunii, niemalże na granicy z Bułgarią, ok. 70 km na południe od Bukaresztu. Jest to więzienie o zaostrzonym rygorze, o pojemności ok. 1500 skazanych. W tym zakładzie karnym istnieje model edukacji ogólnej oraz zawodowej przeznaczony dla osadzonych, oparty na istniejących źródłach i możliwościach, lecz nie do końca spełnia on faktyczne potrzeby więźniów. Wszelkie działania edukacyjne oraz psychologiczne są wcześniej planowane i są częścią tak zwanego planu odbywania kary pozbawienia wolności. Taki plan powstaje na podstawie wielu czynników, m.in. natury popełnionego przestępstwa, długości wyroku, oceny ryzyka, wieku skazanego, stanu jego zdrowia, zarówno psychicznego jak i fizycznego, itd. Jeśli chodzi o pomoc psychologiczno-społeczną, w zakładzie tym funkcjonuje instytucja tzw. edukatora. Na tym stanowisku zatrudnione są cztery osoby, których zadaniem jest zapewnienie dostępu do szeroko pojętej edukacji. Dodatkowo jest trzech psychologów, jeden pracownik społeczny oraz ksiądz (prawosławny). W całym rumuńskim systemie penitencjarnym istnieją szkoły przywięzienne zapewniające dostęp do nauki na różnym poziomie. System ten nie odróżnia się niczym od systemu jaki obowiązuje w szkołach na wolności. Wymagania, programy nauczania itp. są identyczne. Pewne etapy nauki kończą się takimi samymi egzaminami jak w szkołach ‘wolnościowych’. Oczywiście istnieją inne możliwości edukacji, takie jak np. edukacja artystyczna (która w ZK w Giurgiu jest obecna), ale jest to już kwestia zindywidualizowana i zależy tylko i wyłącznie od chęci i inwencji osób zaangażowanych w proces resocjalizacyjny. mgr Hubert Skrzyński dr Kinga Przybyszewska dr Małgorzata Jagodzińska [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] O niepełnosprawnych na UW We wtorek, 22 maja, delegacja z naszej Uczelni w składzie: doc. dr Jan Kalinowski, prorektor ds. studenckich, dr Renata Biernat, wykładowca w Instytucie Pedagogiki, dr Anna Araucz, wykładowca w Instytucie Neofilologii, mgr Maria Matuszewska, pełnomocnik rektora ds. studenckich praktyk zawodowych oraz mgr Jolanta Pijanowska, p.o. rzecznika ds. studentów niepełnosprawnych uczestniczyli w spotkaniu z przedstawicielami Biura Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Warszawskiego. Pracownicy UW podzielili się doświadczeniem i wiedzą na temat współpracy ze studentami niepełnosprawnymi, w szczególności niewidomymi. Zapoznano się ze sposobami likwidowania barier, podejściem wykładowców do problematyki czy funkcjonowaniem biblioteki elektronicznej dla studentów niewidomych. Agnieszka Grażul-Luft [Dział Promocji i Współpracy Międzynarodowej] Konkurs na najlepszą pracę licencjacką w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Płocku w roku akademickim 2011/2012 rozstrzygnięty Kapituła konkursowa w składzie: doc. dr Jan Kalinowski (przewodniczący), dr inż. Piotr Michalik (Instytut Nauk Ekonomicznych), mgr Beata Korzeniak (Instytut Neofilologii), dr Renata Biernat (Instytut Pedagogiki), dr Cezary Obczyński (Instytut Matematyki i Informatyki), Monika August (Samorząd Studentów) oceniła siedem prac licencjackich i postanowiła przyznać następujące nagrody: I miejsce - Izabela Grzywacz Promotor – dr Dorota Dądzik Tytuł pracy licencjackiej: „Wpływ wzmocnień zewnętrznych na poziom twórczości plastycznej dzieci w wieku przedszkolnym”. II miejsce - Agata Słoniec Promotor – dr Izabela Lis - Lemańska Tytuł pracy licencjackiej: „Pochodzenie i rodzaje błędów tłumaczeniowych popełnianych przez studentów oraz metody ich eliminowania lub znacznego ograniczenia ich występowania” III miejsce - Krzysztof Krupniewski Promotor – dr Anna Schulz Tytuł pracy licencjackiej: „Płacowe i pozapłacowe sposoby motywowania w Wojsku Polskim” Nagroda dla zwyciężczyni to 1 tys. złotych. Zdobywczyni drugiego miejsca otrzyma 500 zł, natomiast autor pracy nagrodzonej trzecim miejscem trzysta złotych. Kapituła wytypowała również dwie prace licencjackie do VII edycji konkursu „Dyplom dla Płocka”, organizowanego przez Prezydenta Miasta Płocka. 1. praca Sebastiana Bieńka Promotor- doc. dr Ewa Wiśniewska Tytuł pracy licencjackiej „Działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego w Płocku w latach 1989 - 2011 2. praca Sylwii Trzaski Promotor dr Anna Schulz Tytuł pracy licencjackiej „Referendum lokalne jako fora demokracji bezpośredniej” Ponadto, prace Aleksandry Mielnikow oraz Kingi 17 KONFERENCJE, SEMINARIA Kalinowskiej zostały wyróżnione dyplomem prorektora ds. studentów. Wręczenie nagród laureatom i promotorom odbędzie się 2 października, podczas uroczystej Inauguracji Roku Akademickiego 2012/2013. Agnieszka Grażul-Luft [Dział Promocji i Współpracy Międzynarodowej] Program Erasmus Program Erasmus stanowi integralną część programu „Uczenie się przez całe życie”, który koncentruje się na podnoszeniu jakości i atrakcyjności kształcenia oraz szeroko pojętej współpracy międzynarodowej w dziedzinie edukacji uczelni i instytucji ze wszystkich 31 uprawnionych krajów (27 krajów członkowskich UE, 3 kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Turcja – kraj kandydujący). Uczeń w szkole – założenia a rzeczywistość VII Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe Dnia 13 grudnia 2011 r. w Auli Ratusza Urzędu Miasta Płocka odbyło się VII Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe zorganizowane przez Zespół Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej – Curie w Płocku i Instytut Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku. Było to kolejne – drugie sympozjum proponowane w ramach spotkań naukowych organizowanych pod wspólnym hasłem „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej. Patronat honorowy nad przedsięwzięciem objęli: Andrzej Nowakowski – Prezydent Miasta Płocka i prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz – Rektor PWSZ w Płocku. W skład Komitetu Honorowego Sympozjum weszły następujące osoby: Marek Bębenista, Dyrektor Wydziału Edukacji i Kultury UMP, dr Maria Szymańska, Dyrektor Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku, mgr Anna Piekarska, Dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej Curie w Płocku. Myślą przewodnią spotkania było poszukiwanie skutecznych zasad prawidłowej organizacji procesu edukacyjnego warunkującego wielokierunkowy rozwój 18 Nadana nam Karta Uczelni Erasmus uprawnia do następujących działań: • mobilność studentów w celu odbycia części studiów w uczelni partnerskiej, • mobilność nauczycieli akademickich w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych w uczelni partnerskiej, • mobilność pracowników uczelni w celu wzięcia udziału w szkoleniu w partnerskiej szkole wyższej lub instytucji nieakademickiej w innym kraju uczestniczącym w programie • prowadzenie działań wspomagających organizację wymiany studentów i pracowników Uczelnie partnerskie • UNIVERSITATEA DIN ORADEA (The University of Oradea) RO ORADEA01 • DAUGAVPILS UNIVERSITĀTE (Daugavpils University) LV DAUGAVP01 Kontakt: Pełnomocnik Rektora ds. Programu Erasmus 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 tel. (24) 3665400 wew. 203 e-mail: [email protected] ucznia, nauczyciela i rodzica w atmosferze dialogu i refleksja dotyczącą emocjonalno-motywacyjnych determinantów w zakresie budowania środowiska edukacyjnego wspierającego rozwój ucznia. Tematyka sympozjum oscylowała głównie wokół następujących zagadnień: psychospołeczne, prawne, etyczne i kulturowe konteksty funkcjonowania ucznia w rzeczywistości szkolnej; prawa i podmiotowość ucznia – rzeczywistość czy mit?; uczeń cyfrowej rzeczywistości wyzwaniem dla współczesnej szkoły – blaski i cienie; bezpieczeństwo ucznia i nauczyciela w szkole w kontekście zróżnicowanych relacji interpersonalnych i rozwiązań organizacyjnych; doc. dr Ewa Wiśniewska Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ w Płocku, dokonała uroczystego otwarcia VII Ogólnopolskiego Sympozjum Naukowego KONFERENCJE, SEMINARIA rola czynników emocjonalno -motywacyjnych w nowoczesnej trójpodmiotowej edukacji szkolnej w kontekście przemian społecznych; uczeń o specjalnych potrzebach – możliwości i bariery. Złożoność zagadnień, a przede wszystkim ich znaczenie w aspekcie tworzenia właściwego systemu edukacji i wychowania w dobie transformacji do społeczeństwa wiedzy zgromadziło w Auli Ratusza Urzędu Miasta Płocka przedstawicieli władz Miasta, Starostwa Powiatu Płockiego, przedstawicieli Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty w Warszawie, pracowników naukowych PWSZ w Płocku oraz dyrektorów, nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z powiatu płockiego, sierpeckiego i gostynińskiego. Wśród 143 zaproszonych gości i uczestników sympozjum znalazła się 21 osobowa grupa studentów PWSZ w Płocku. Andrzej Nowakowski Prezydent Miasta Płocka podczas wystąpienia w ramach Sympozjum Uroczystej inauguracji VII Ogólnopolskiego Sympozjum Naukowego „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej” pod hasłem „Uczeń w szkole – założenia a rzeczywistość” dokonała Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ w Płocku doc. dr Ewa Wiśniewska. Następnie głos zabrał Prezydent Miasta Płocka - mgr Andrzej Nowakowski, który podziękował organizatorom za przygotowanie sympozjum, podkreślając jednocześnie znaczenie tego typu przedsięwzięć dla wpracowania nowych rozwiązań w aspekcie poprawy i doskonalenia sytemu edukacji w subregionie płockim. Ponadto, w części oficjalnej spotkania zaproszeni goście mieli możliwość wysłuchania wystąpień: pana mgr Marka Bębenisty - Dyrektora Wydziału Edukacji i Kultury UMP , mgr Aleksandry Jadczak – Wicedyrektora Delegatury w Płocku Kuratorium Oświaty w Warszawie, dr Marii Szymańskiej – Dyrektor Instytutu Pedagogiki PWSSZ w Płocku oraz pani Anny Piekarskiej Dyrektor ZSZ im. Marii Skłodowskiej - Curie w Płocku. Pierwszą część obrad plenarnych uświetniło wystąpienie prof. zw. dr ha. Jacka Piekarskiego - Kierownika Zakładu Pedagogiki Opiekuńczo- Wychowawczej w Instytucie Pedagogiki w Płocku. W swoim wystąpieniu pt. O rzeczywistości szkoły poruszył trzy zasadnicze kwestie ujęte w formie „prostych” pytań: Czym jest szkoła?, Jak doświadczamy szkoły?, Jak opisujemy ucznia (doświadczanie szkoły – szkoła, jako doświadczenie życiowe). Udzielając odpowiedzi na pierwsze z pytań profesor przedstawił szkolę w ujęci funkcjonalnym – jako instytucję spełniającą funkcje: opiekuńcze, wychowawcze, kształcące, integrujące, odpowiadającą na potrzeby społecznego otoczenia oraz szerzej pojętych układów społecznych; strukturalnym – stanowiącą szczególną strukturę społeczno-kulturową podtrzymującą porządek społeczny odtwarzający systemową strukturę działań społecznych aktorów w systemowo pojętych strukturach społecznych; szkołę jako przestrzeń kulturową, miejsce zderzenia kultur i odpowiadających im habitusów; szkołę jako organizację, stanowiącą system o formalnej strukturze, który można opisywać zarówno w języku teorii organizacji jak i koncepcji edukacji;. szkołę jako dziadzinę życiowego doświadczenia człowieka, jak również miejsce wykorzystania wiedzy i jej tworzenia nie zaś transmisji i nabywania (podejścia antropologiczne). Prelegent podkreślił w swoim wystąpieniu, iż do istoty szkoły można zaliczać: współdziałanie w dziedzinie rozumienia świata – od nauki czytania do odpowiedzialnego działania, budowanie warunków zaangażowania - od poczucia bezpieczeństwa do zaufania i poczucia sprawstwa, kształtowanie relacji – od poczucia afiliacji do otwartości i dialogu respektującego różnice oraz kreowanie zmiany - od twórczej adaptacji do adaptowania twórczości. Kolejnym prelegentem była pani prof. dr hab. Aleksandra Tokarz, reprezentująca Uniwersytet Jagielloński w Krakowie. Wygłaszając referat na temat Inteligencja emocjonalna jako czynnik wspomagający edukację zwróciła szczególną uwagę na interakcję Nauczyciel- Uczeń - jako podstawowy wymiar społeczny w szkole. Przyjmując, iż omawiane relacje traktować należy jako spójny system, pani profesor odwołując się do literatury przedmiotu, wymieniła następujące reguły praktycznego działania: wielostronną i interdyscyplinarną diagnozę, komplementarność oddziaływań długo i krótkofalowych, ciągłe nadzorowanie wpływu, kontrolę uzyskiwanych efektów, integrację oddziaływań oraz zmiany procedury po jej analizie. Omówiła także czynniki pośredniczące w modelowaniu pożądanego zachowania tj. system wartości i przekonań, poziom inteligencji, postrzeganie kontroli nad własnym zachowaniem, poczucie własnej wartości, źródło motywacji oraz lęk przed oceną. Przedstawiła pozytywny i negatywny wpływ postaw nauczyciela na sukces szkolny ucznia. Poddała 19 KONFERENCJE, SEMINARIA analizie inteligencję emocjonalną jako zbiór właściwości ułatwiających wpływ społeczny poprzez odpowiednie spostrzeganie, rozpoznawanie i wyrażanie emocji, emocje wspomagające myślenie, świadome kierowanie emocjami na korzyść własnego rozwoju intelektualnego i emocjonalnego. Prelegentka udzieliła także słuchaczom odpowiedzi na postawione przez siebie pytanie Jak kształtować inteligencje emocjonalną? Jej zdaniem najlepszy sposób to prowadzenie obserwacji i omawianie jej wyników, pokazywanie, wskazywanie, nazywanie i interpretowanie zaistniałych faktów, „Wchodzenie w czyjąś skórę”, rozwijanie narracji – opowiadanie o sobie i o zdarzeniach, a także skupianie się na wzbogacaniu samowiedzy. Po wystąpieniu pani profesor Aleksandry Tokarz miejsce na mównicy zajął prof. dr hab. Maciej Klakla z Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowe w Krakowie, pracownik naukowy PWSZ w Płocku. Omówił on interesujący temat dotyczący edukacji matematycznej w odniesieniu do roli podręczników w rozwoju umiejętności uczniów. W referacie Nauczyciel i uczeń wobec podręcznika szkolnego z matematyki zwrócił uwagę, iż w ostatnich kilku latach obserwuje się istotnie negatywną zmianę osiągnięć uczniów szkół wszystkich szczebli w zakresie umiejętności matematycznych oraz w ramach innych dyscyplin nauk ścisłych. Podkreślił, że poprawa tego stanu będzie wymagała wieloletnich działań obejmujących wszystkich uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i matematycznych na podstawowym poziomie nauczania jest zastosowanie nowoczesnych metod kształcenia z szerokim wykorzystaniem usprawniających ten proces środków dydaktycznych. Następny prelegent - pan dr Tomasz Malicki (Dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie) przedstawił niekonwencjonalne metody pracy ukierunkowane na stymulację rozwoju ucznia i jego karierę szkolną. Opisał system organizacji zajęć pozalekcyjnych w ww. placówce, których głównym celem jest zaspakajane potrzeb ucznia tj. potrzeby rozwoju i samorealizacji. Zaznaczył, iż tylko szerokie spektrum zajęć daje możliwość zaspokojenia oczekiwań podopiecznych, zarówno tych o specjalnych potrzebach edukacyjnych jak i uczniów zdolnych. Zdaniem prelegenta, właściwa organizacja czasu wolnego jest jednym z podstawowych czynników sukcesu wychowanka w aspekcie jego kariery szkolnej. Innym, równie ważnym zagadnieniem, które poruszył dr Tomasz Malicki była współpraca szkoły ze środowiskiem rodzinnym ucznia. Określił on podstawowe płaszczyzny tej współpracy oraz sposoby zaangażowania rodziców/ prawnych opiekunów uczniów w proces kształcenia i wychowania. Uczeń w szkole – założenia a rzeczywistość to referat, 20 który został wygłoszony przez panią Aleksandrę Jadczak (Kuratorium w Warszawie. Delegatura w Płocku). Autorka wystąpienia skupiła się głównie na przedstawieniu sytuacji ucznia w nowoczesnej trójpodmiotowej edukacji oraz na problemie złożoności funkcjonowania ucznia w rzeczywistości szkolnej. Ukazała możliwości i zagrożenia dla procesu kształcenia i wychowania dziecka - ucznia wynikające z wdrażania poszczególnych elementów reformy oświaty. Podkreśliła znaczenie przepisów prawnych i potrzebę ich przestrzegania do stworzenia właściwych i optymalnych warunków dla edukacji. Według prelegentki, niejednokrotnie w szkołach – na każdym poziomie kształcenia, nie respektuje się praw podopiecznych, co w konsekwencji przyczynia się do powstawania konfliktów na linii uczeń – nauczyciel - rodzic. To natomiast skutkuje obniżeniem poziomu jakości kształcenia przez pryzmat uzyskiwanych wyników. Tylko właściwe relacje ww. podmiotów, świadomość praw i obowiązków oraz wypracowanie płaszczyzn współpracy daje nadzieję na poprawę istniejącego stanu rzeczy, a tym samy na sukces edukacyjno – wychowawczy. I część obrad plenarnych zakończyło wystąpienie dr Małgorzaty Kamińskiej - Dyrektora Szkoły Podstawowej w Brudzeniu Dużym, wykładowcę PWSZ w Płocku. Uwaga słuchaczy została zwrócona na istotny problem przemocy, jakiej doświadczają dzieci ze strony swoich rodziców. Prelegentka omówiła przyczyny, skutki przemocy wobec nieletnich, ze szczególnym zwróceniem uwagi na jej konsekwencje dla kształtowania się postaw moralno – społecznych uczniów, ich rozwoju oraz funkcjonowanie uczniów w środowisku szkolnym. Ponadto, w referacie Krótka historia o klapsie – o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, przedstawiła główne formy pomocy dziecku z rodzin niewydolnych wychowawczym oraz działania profilaktyczne możliwe do realizacji w placówkach oświatowych. Podsumowaniem wystąpienia pani dr Małgorzaty Kamińskiej były słowa Stefana Wyszyńskiego, zacytowane przez dr Dorotę Dądzik – „Nie wystarczy urodzić się człowiekiem trzeba jeszcze być człowiekiem”. W dalszej części sympozjum tematyka skoncentrowana była wokół problemów wychowawczych oraz profilaktyki w różnych jej aspektach. Dr Daria Domosławska zaprezentowała referat na temat Edukacja posturalna i zapobieganie hipokinezie oraz przeciążeniom narządu ruchu jako elementy profilaktyki powstawania wad postawy u dzieci. W swoim wystąpieniu podkreśliła, iż prawidłowa postawa ciała jest istotnym elementem właściwego rozwoju dzieci oraz jednym z warunków harmonijnego funkcjonowania organizmu. Niestety, u ogromnej części populacji dzieci i młodzieży w Polsce występują wady postawy, zakłócające ich prawidłowy rozwój. Chociaż w naturze młodego człowieka istnieje KONFERENCJE, SEMINARIA Od lewej: Andrzej Nowakowski - Prezydent Miasta Płocka, Aleksandra Jadczak - Wicedyrektor Delegatury w Płocku. Kuratorium Oświaty w Warszawie, doc. dr Ewa Wiśniewska - Prorektor ds. nauki i rozwoju PWSZ w Płocku spontaniczna, silna potrzeba ruchu, współczesna cywilizacja sprzyja raczej hipokinezji i sedenteryjnemu trybowi życia. Brak ruchu i siedzący tryb życia mogą prowadzić do osłabienia mięśni, złego nawyku postawy, a w konsekwencji – do pojawienia się wad postawy. Z drugiej strony, nadmierna aktywność ruchowa w postaci treningów sportowych i dążenie do uzyskania maksymalnych rezultatów podczas walki sportowej mogą niekorzystnie odbić się na zdrowiu młodego człowieka. Ponadto, prelegentka przedstawiła wiele aspektów prewencji powstawania wad postawy oraz ukazała możliwości kształtowania postawy ciała u dziecka od narodzin. Pani Anna Borkowska – Dyrektor Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego w Płocku przedstawiła referat na temat Wpływ nauczyciela na samoocenę ucznia. W odniesieniu do fachowej literatury przedmiotu, jak również w oparciu o własne doświadczenia zawodowe omówiła zależności jakie występują między prezentowanymi przez nauczycieli postawami wobec ucznia a poziomem ich samooceny. Swoje rozważania wzbogaciła o konkretne przykłady, które w sposób rzeczowy i dobitny uświadomiły słuchaczom jak wielki wpływ na kształtowanie się osobowości ucznia ma system wartości etycznych, moralnych i społecznych prezentowany przez pedagogów – wychowawców. Nie ulega bowiem żadnej wątpliwości, jak ogromne znaczenie odgrywa szkoła w życiu i rozwoju psychofizycznym każdej jednostki, szczególnie w trudnym dla niej okresie dorastania. Zdobyta w trakcie wielu lat doświadczeń szkolnych pozycja społeczna wpływa w ogromnym stopniu na jej samoocenę oraz funkcjonowanie w klasie szkolnej. Prawidłowe przystosowanie się do wymogów szkoły (nauczycieli i kolegów z klasy) stwarza z kolei uczniowi ogromną szansę samourzeczywistnienia, czyli kreowania siebie wedle przyjętych dobrowolnie wzorów. Następnym prelegentem była dr Agnieszka Głowa- la z PWSZ w Płocku. Jej wystąpienie poświęcone było błędom wychowawczym w percepcji uczniów. Zwróciła uwagę, iż błąd wychowawczy jest pojęciem względnym, gdyż u różnych osób i o różnym czasie to samo postępowanie wychowawcy może mieć inne znaczenie dla ich dalszego funkcjonowania i rozwoju. Kolejna sprawa, która została wyraźnie zaakcentowana to konieczność uwzględniania w ocenach potencjalnego błędu wychowawczego kontekstu kulturowego i społecznego oraz uprzednich doświadczeń obu stron relacji. Jeżeli znormalizowały one określony katalog zachowań, zachowania te nie będą traktowane jako błąd wychowawczy, gdyż w określonej sytuacji wychowawczej nie powodują negatywnych przeżyć wychowanka. Zdaniem dr Agnieszki Głowali, zadaniem wychowawcy jest unikanie sytuacji mogących wywołać niekorzystny wpływ na doświadczenia ucznia, a także niedopuszczenie do zaburzeń bądź zerwania wzajemnych interakcji. Kolejnym ciekawym zagadnieniem, któremu poświeciła uwagę w swoim wystąpieniu dr Liliana Tomaszewska, była postawa uczniów wobec etyki i religii w szkole. Temat ten od dawna budzi wiele kontrowersji wśród nauczycieli, katechetów, rodziców i samych uczniów. Podczas wystąpienia zostały przedstawione argumenty za i przeciw nauczaniu religii w szkole w punktu widzenia odbiorców tj. uczniów. Zwrócono uwagę na konieczność szanowania praw dzieci niewierzących poprzez możliwość nauczania etyki, co powinno być sprawą ważną także dla kościoła. Dlatego warto zastanowić się nad rozwiązaniami, które zmienią obecną sytuację, a szkoła nie będzie jedynie miejscem nauczania katechezy jednej wiary. „Bóg nam pomoże i postawi piątkę z minusem, potem minus wymaże…” Szkolne relacje a wartości religijne w kazaniach radiowych biskupa Józefa Zawitkowskiego to temat referatu, który wygłosiła mgr Małgorzat Szokalak reprezentująca Uniwersytet Warszawski w Warszawie. Punktem odniesienia do rozważań była teza, iż szkoła, po rodzinie jest najważniejszym miejscem przekazywania wartości istotnych dla rozwoju człowieka. Zdaniem prelegentki jest to miejsce, w którym gromadzą się doświadczenia, wiedza o świecie, normy społeczno-moralne i religijne. Właściwie prowadzony proces edukacyjny, utrwala i na stałe wiąże uczniów z wartościami, normami i zwyczajami mającymi decydujący wpływ na sens, jakość życia i relacje interpersonalne. Wychowanie religijne stanowi zaś silną barierę chroniącą przed podejmowaniem ryzykownych zachowań. Bez niego człowiek pozostanie bierny wobec życia i wobec siebie samego. WW założenia stanowiły osnowę dla rozważań nad religijnymi wartościami w szkole i nauczaniu, podejmowanymi przez biskupa Józefa Zawitkowskiego w swoich radiowych homiliach wygłoszonych na antenie Polskiego Radia w latach 1980-2008. 21 KONFERENCJE, SEMINARIA Pani dr Ewa Bartuś (Zespół Szkół Specjalnych w Goślicach, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku) przygotowała i zaprezentowała referat na temat Znaczenia grupy rówieśniczej w procesie integracji społecznej dziecka z niepełnosprawnością. Omówiła rodzaje, genezę i cele społecznej integracji, jej uwarunkowania oraz bariery. Podkreśliła, że szczególne znaczenie w procesie integracji dzieci z niepełnosprawnością odgrywają grupy rówieśnicze, w których przebywa dziecko zarówno w środowisku lokalnym, jak i w instytucjonalnych formach opieki i edukacji (przedszkola, szkoła, świetlice, internaty). W dziecięcych grupach dziecko z niepełnosprawnością może najpełniej samorealizować się w różnorodnych rodzajach aktywności, zaspokajać potrzeby psychiczne, nabywać umiejętności społeczne i uczyć się pełnienia ról społecznych. Dziecko nieomal w całym swoim okresie rozwojowym najdłużej przebywa w formalnie zorganizowanych grupach rówieśniczych w instytucjach edukacyjnych. Dlatego też, idea społecznej integracji dzieci niepełnosprawnych powinna rozumiana być jako tworzenie dla nich odpowiednich warunków rozwoju nie tylko w rodzinie, ale także w przedszkolu i w szkole. Idea ta spowodowała wiele istotnych przemian w systemie edukacji w Polsce. Skuteczne czynniki motywacyjne wobec ucznia w opinii nauczycieli były przedmiotem referatu pani mgr Martyny Klejnowskiej. Główne rozważania koncentrowały się wokół problematyki motywacji. Zagadnienie motywacji ciągle pozostaje aktualne i z pewnością nie ma nauczyciela, który nie starałby się motywować swoich uczniów do nauki. Prelegentka wyjaśniła znaczenie pojęcia motywacja, poprzez odwołanie się do definicji danego wyrazu proponowanych przez znanych dydaktyków i psychologów. Omówiła także sposoby, dzięki którym nauczyciel może motywować uczniów do nauki oraz roli rodziców w motywowaniu dziecka. Zaprezentowała także analizę wyników ankiet dotyczących motywowania uczniów. Respondentami było 30 nauczycieli języków obcych, ze stażem pracy ok. 4 lat, będących w przedziale wiekowym od 25 do 30 lat. Przeprowadzone badania wykazały, że nauczyciele pomagają w motywowaniu ucznia poprzez m.in.: prowadzenie ciekawych zajęć, pochwały, tworzenie przyjaznej atmosfery i zachęcanie. Czynnikiem motywacyjnym zależnym od nauczycieli, który ich zdaniem odgrywa dużą rolę w motywowaniu jest według respondentów prowadzenie ciekawych zajęć, co pozwala min. na utrzymanie koncentracji oraz rozbudzenie zainteresowania danym przedmiotem, co może przynieść długotrwałe rezultaty. Według respondentów należy wzbudzać zainteresowanie uczniów poprzez: ciekawe ćwiczenia w tym gry i zabawy, piosenki, zajęcia kulturoznawcze, ćwiczenia, które można odnieść do otaczającej nas rzeczywistości. Badanie wykazało jak dużą 22 rolę zdaniem ankietowanych odgrywają rodzice w motywowaniu dziecka do nauki. Biorąc pod uwagę wyniki badań pani Martyna Klejnowska podsumowując swoje wystąpienie stwierdziła, że nauczyciele powinni współpracować z rodzicami, ponieważ dzięki temu można w większym stopniu być pewnym, że to co robimy przyniesie pożądane rezultaty. Panel dyskusyjny, kończący wystąpienia w ramach obrad plenarnych dotyczył roli jaką odgrywa środowisko szkolne i domowe w wychowaniu młodego człowieka, niezależnie od miejsca zamieszkania (miasto/ wieś). Pani mgr Wioletta Stefaniak na przykładzie znanych i stosowanych przez uczniów zwrotów i zachowań grzecznościowych oraz analizy tzw. kodeksu grzeczności, który funkcjonuje nie tylko w każdej szkole w wersji pisanej bądź przekazywanej werbalnie, ale także w miejscach publicznych czy domu rodzinnym, podjęła w swoich rozważaniach próbę odpowiedzi min. na pytanie: W jaki sposób propagowane są w szkole i poza nią zasady kulturalnego zachowania w sytuacjach dnia codziennego uczniów? Swoim wystąpieniem prelegentka starała się zachęcić nauczycieli – wychowawców do refleksji nad stosowanymi zabiegami mającymi na celu ukształtowanie młodego człowieka. Ostatnia część Sympozjum poświęcona była jego podsumowaniu. Jako pierwsza głos zabrała dr Dorota Dądzik oraz kolejno: prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski i prof. dr hab. Aleksandra Tokarz. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że sympozjum, podczas którego wygłoszono 14 referatów, stało się okazją do wymiany poglądów przedstawicieli wszystkich podmiotów i środowisk edukacyjnych na temat funkcjonowania dziecka - ucznia w rzeczywistości szkolnej, zarówno w kontekście koncepcji teoretycznych, jak i refleksji nauczycieli praktyków, a tym samym w przyszłości pozwoli na wypracowanie wspólnych, konstruktywnych wniosków na temat skutecznych rozwiązań edukacyjnych. Prowadzący obrady plenarne Sympozjum (od prawej): prof. zw. dr hab. Jacek Piekarski, prof. dr hab. Aleksandra Tokarz, mgr Dariusz J. Szadkowski, dr Dorota Dądzik KONFERENCJE, SEMINARIA Organizatorzy sympozjum tj. dr Dorota Dądzik oraz mgr Dariusz J. Szadkowski otrzymali od Prezydenta Miasta Płocka Andrzeja Nowakowskiego pisemne podziękowanie za zorganizowanie VII Ogólnopolskiego Sympozjum Naukowego „W stronę dialogu – od teorii do praktyki” , który jednocześnie podkreślił, iż „(…)dyskusje prowadzone przez uczestników potwierdziły, że wygłoszone wykłady były interesujące i skłaniały do głębszej analizy. …..uczestnicy wzbogacili swoją wiedzę , a dzięki podjęciu problemów w teorii, będą mogli lepiej realizować w praktyce stojące przed sobą zadania”.(Andrzej Nowakowski) Komitet Organizacyjny Sympozjum zaprasza serdecznie do wzięcia udziału w VIII Ogólnopolskim Sympozjum Naukowym, które odbędzie się w dniu 11 grudnia 2013 r. pod hasłem „Nauczyciel XXI wieku– zawód czy powołanie?, podczas którego zostaną przedstawione zagadnienia z zakresu pedeutologii dotyczące osobowość nauczyciela, jego uzdolnień i autorytetu, zasad doboru kandydatów do zawodu nauczycielskiego i edukacji nauczycieli, etyki zawodu, kształtowania się funkcji społecznej nauczycielstwa, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki dotyczącej czynników determinujących sukces pracy edukacyjno - wychowawczej nauczycieli oraz barier w osiągnięciu satysfakcji zawodowej. Zachęcamy do refleksji i przemyśleń oraz do nadsyłania artykułów. Liczymy na Państwa udział w grudniowym sympozjum, z przeświadczeniem, iż „Kto nabytą wiedzę pielęgnuje a nową bez ustanku zdobywa ten może być nauczycielem innych” (Konfucjusz) dr Dorota Dądzik Dariusz J. Szadkowski [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] II Międzynarodowa Konferencja Studenckich Kół Naukowych Studenci członkowie studenckich kół naukowych Instytutu Nauk Ekonomicznych, podobnie jak w ubiegłym roku, zorganizowali międzynarodową konferencję naukową pod hasłem: INTERNET przyjazny ludziom aktywnym. Konferencja odbyła się w dniu 19 kwietnie 2012 r. w auli INE w Trzepowie. Tegoroczna konferencja była kontynuacją konferencji sprzed roku. Wzięło w niej udział znacznie więcej studentów zarówno z naszej Uczelni, jak również innych uczelni Płocka (Filia Politechniki Warszawskiej, Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica), a także Torunia (UMK) oraz studenci z Rosji i Ukrainy. Zgłoszono rekordową liczbę artykułów – 33, z czego najwięcej, prawie połowę ogólnej liczby zgłosili studenci naszej Uczelni. Ponadto 9 artykułów zgłosili studenci z Omska i Niżniewartowska (Rosja), 2 – studenci z Humania (Ukraina), 1 – UMK Toruń, 2 – Politechnika Warszawska Filia w Płocku, 2 – Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica. Najwięcej referatów dotyczyło zagadnień wpływu Internetu na stosunki społeczne, m.in. roli portali społecznościowych, zastosowań Internetu w edukacji, zagrożeń płynących z nieograniczonego dostępu do sieci, m.in. cyberstalkingu. Druga liczna grupa referatów dotyczyła zagadnień gospodarczych, szczególnie bankowości elektronicznej, płatności elektronicznych handlu on-line, możliwości zarobkowania w Sieci, narzędzi Internetu do zastosowań biznesowych. Inne tematy to możliwość zwiększenia udziału młodych ludzi w wyborach, nowe ujęcie czasu i przestrzeni, a także nowości technologiczne. W sumie przy opracowaniu referatów pracowało ponad 60 studentów oraz opiekunów naukowych. Oczywiście nie było możliwości, by wszyscy autorzy zaprezentowali swoje referaty w czasie sesji plenarnej. Sesja była podzielona na dwie części. W I części zaprezentowano referaty z zakresu zagadnień społecznych, w II – zagadnień gospodarczych. W sumie przedstawiono 14 referatów. Między innymi: 1.Facebook – nie tylko portal społecznościowy, Edyta Kalkowska, Joanna Kołodziejska (PWSZ w Płocku). 2.Redefinicja pojęcia czasu i przestrzeni w dobie Internetu, Małgorzata Pilewska, Jolanta Narożna (PWSZ w Płocku). 3.Przyczyny absencji wyborczej osób młodych a wpływ Internetu na zwiększanie udziału w głosowaniu, Joanna Gajewska, Justyna Grochowska, Kamil Michalak (PWSZ w Płocku). 4.E-learning jako nowoczesna forma nauki w szkołach wyższych, Beata Czekalska, Marta Kowal- 23 KONFERENCJE, SEMINARIA ska, Paulina Reduch (PWSZ w Płocku). 5.Portale społecznościowe jako nowa forma komunikacji młodzieży ponadgimnazjalnej w Internecie, Karolina Słupińska, Sylwia Trzaska, Monika Żakowska (PWSZ w Płocku). 6.Cyberstalting – jak uchronić się przed nękaniem w Internecie –Agata Kleczkowska (UMK Toruń) 7.Sklepy internetowe w Rosji. Wczoraj, dziś, jutro – Swietłana Simrok (Omsk, Rosja) 8.Kompetencje komunikacyjno-informacyjne współczesnego Rosjanina – Anna Nemytczenko (Omsk, Rosja) 9.Typy użytkowników Internetu. Portret Polskiego internauty – Paulina Cież, Justyna Gabryszewska, Anna Maślankowska (PWSZ w Płocku). 10.Wykorzystanie narzędzi gospodarki elektronicznej w działalności przedsiębiorstw, Magdalena Jakubaszek, Piotr Gutowski, Robert Zdunek, Natalia Kozłowska (PWSZ w Płocku). 11.Rola Internetu w rozwoju bankowości elektronicznej, Izabela Jabłońska, Anna Walczewska (PW Filia w Płocku). 12.Bezgotówkowy styl życia – wykorzystanie bankowości internetowej w zarządzaniu finansami, Agata Kupracz (PW Filia w Płocku). 13.Działalność gospodarcza w Internecie, Dorota Falkowska (PWSZ w Płocku). przedstawiły Omsk oraz swoją uczelnię – Omski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny (OmGPU). Przekazały również broszurę interesująco opracowaną graficznie i napisaną poprawnie po polsku dotyczącą omskiej uczelni. OmGPU należy do największych uniwersytetów pedagogicznych w Rosji. Prezentacja uczelni i miasta Omska oraz referaty naszych gości z Rosji spotkały się z dużym zainteresowaniem uczestników konferencji. Konferencję podsumował i zamknął Dyrektor INE, doc. dr inż. Sławomir Kowalski. W swoim wystąpieniu podkreślił ogromną rolę studenckiego ruch naukowego w kształtowaniu postaw i zainteresowań studentów, podziękował za przygotowanie i udział w konferencji i zaprosił na podobną konferencję za rok. W konferncji mieli wziąć udział goście z Niżniewartowska, studenci filii południowo uralskiego uniwersytetu w Czelabińsku. Nistety, pomimo załatwienia spraw formalnych (wizy, bilety) nie przyjechali, na przeszkodzie stanęły zdarzenia losowe. Swoje referaty przysłali studenci z Humania (Ukraina), z uczelni, z która PWSZ współpracuje od lat. Podobnie jak w ubiegłym roku wszystkie zgłoszone referaty zostały wydane w formie książkowej. Wszyscy uczestnicy, zarówno studenci jak i opiekunowie naukowi uznali Konferencję za bardzo udano. Postanowiono kontynuować ją w przyszłym roku akademickim. Być może jej formuła zostanie rozszerzona, tematyka nieco uogólniona tak, by mogli w niej wziąć udział studenci również innych instytutów Naszej Uczelni. Tematyka oraz inne informacje na temat III Konferencji zostaną podane na początku przyszłego roku akademickiego. Już dziś zapraszamy studentów i opiekunów naukowych do wzięcia w niej udziału. Edward Czarnecki [Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki] Prezentowane referaty w języku rosyjskim zostały przetłumaczone przez studentki Instytutu Neofilologii. W imieniu JM Rektora PWSZ, prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza, konferencję otworzyli: doc. dr Ewa Wiśniewska, prorektor PWSZ w Płocku oraz doc. dr inż. Sławomir Kowalski, kanclerz PWSZ i jednocześnie dyrektor Instytutu Nauk Ekonomicznych PWSZ. Konferencję sprawnie prowadziły Daria Przyborowska i Paulina Łaguna. Po rozpoczęciu konferencji, przed wystąpieniami programowymi głos zabrały studentki z Omska, goście z Rosji na Konferencję. W interesującej prezentacji 24 I Międzynarodowe Sympozjum „Edukacja a rynek pracy” Przygotowanie człowieka do uczestnictwa we współczesnym rynku pracy to bardzo gorący i aktualny temat. I właśnie o tym, jak przygotować ucznia i studenta, by poradził sobie na rynku pracy, dyskutowali uczestnicy I Międzynarodowego Sympozjum EDUKACJA A RYNEK PRACY, zorganizowanego przez Instytut Pedagogiki PWSZ w Płocku w dniu 7 maja 2012 r. Sympozjum to jest najnowszą propozycją naszej Uczelni dla dyskursu naukowców i praktyków w tym KONFERENCJE, SEMINARIA obszarze. Zostało skierowane do nauczycieli akademickich, nauczycieli różnych typów szkół i placówek oświatowych, pracodawców, pracowników instytucji rynku pracy, przedstawicieli instytucji społecznych i studentów. Organizatorzy zaprosili zatem przedstawicieli instytucji, które na co dzień mają do czynienia z osobami mającymi trudności ze znalezieniem pracy. Nie zabrakło więc przedstawicieli Urzędu Miasta Płocka, urzędów pracy czy Związku Nauczycielstwa Polskiego. Do udziału w Sympozjum zgłosili swój udział również prelegenci z Uniwersytetu Pedagogicznego w Humaniu, jednak nie udało im przyjechać. Opiekę naukową nad tym przedsięwzięciem objęła prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka – pracownik naukowo-dydaktyczny, profesor w Instytucie Pedagogiki PWSZ w Płocku oraz Główny Pracownik Naukowy Państwowej Akademii Pedagogiki Ukrainy. Tematyka Sympozjum oscylowała wokół następujących tematów: • Szkoła wyższa a rynek pracy w świetle znowelizowanej ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, • Opis i mierniki weryfikacji efektów kształcenia, • Kształcenie nauczycieli a rynek pracy, • Standardy kształcenia, kwalifikacje i kompetencje wobec wyzwań współczesnego rynku pracy. Spotkanie odbywało się pod hasłem: Od procesów do efektów kształcenia. Jako pierwsza, głos zabrała prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka, opiekun naukowy Sympozjum, która wygłosiła wykład inaugurujący to przedsięwzięcie pt.: „System edukacyjny a współczesny rynek pracy”. – Budujemy społeczeństwo oparte na wiedzy, wdrażamy nowe technologie, jesteśmy świadkami procesu globalizacji. Zmieniają się wymagania wobec człowieka, dlatego wciąż potrzebne są dodatkowe kompetencje. Musimy uświadomić studentom, że to oni odpowiadają za własną przyszłość. Muszą nauczyć się określać swoje cele i priorytety, prognozować, analizować, zdobyć umiejętności rozwiązywania problemów. Kto dziś tego nie umie, nie ma szansy na rozwój kariery zawodowej – mówiła profesor Łozowiecka. – To kształtowanie doświadczeń powinno być dziś głównym czynnikiem efektywnej adaptacji zawodowej człowieka. W obradach plenarnych głos zabrali poszczególni prelegenci – doc. dr Ewa Wiśniewska, doc. dr Jan Kalinowski, dr Agnieszka Krzętowska, dr Andrzej Jagodziński, dr Małgorzata Jagodzińska, dr Kinga Przybyszewska. W pierwszej części obrad plenarnych dr Ewa Wiśniewska przedstawiła referat na temat: „Standardy kształcenia nauczycieli w Polsce a wyzwania współczesnego rynku pracy’. Dokonała m.in. analizy standardów kształcenia nauczycielskiego w Polsce z 2004 i 2012 roku wobec wymagań rynku pracy. Absolwenci idą do pracy, mając głowy pełne regułek, które próbują wykorzystać do rozwiązania problemów. A potrzebna jest praktyczna umiejętność radzenia sobie w określonych sytuacjach. Ważne jest, co człowiek potrafi i do czego jest w życiu zobowiązany, a nie czego go nauczono. Należy mieć też na uwadze, że kwalifikacje będą porównywane nie tylko na rynku polskim, ale europejskim – mówiła prorektor Wiśniewska. Doc. dr Jan Kalinowski, prorektor ds. studenckich, skierował dyskusję w stronę problemu edukacji społecznej i przedstawił raport z badań, dotyczących edukacji społecznej uczniów szkół ponadgimnazjalnych z Płocka i powiatu. Stwierdził m.in., że organizacje pozarządowe to dziś bardzo istotne podmioty na rynku pracy. Obecnie zatrudniają ponad 20 tys. pracowników. 25 KONFERENCJE, SEMINARIA - zagadnienie przygotowania człowieka do warunków współczesnego rynku pracy jest bardzo aktualne, dlatego zależy nam na kontynuacji rozpoczynanego dziś przedsięwzięcia. Już dziś zapraszamy na kolejne spotkanie z tego cyklu w przyszłym roku. Wszystkie wystąpienia jak i pozostałe referaty zostaną opublikowane w stosownym wydaniu pokonferencyjnym. dr Ewa Wiśniewska [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] W drugiej części obrad plenarnych dr Agnieszka Krzętowska z Instytutu Nauk Ekonomicznych PWSZ w Płocku wygłosiła referat nt. „Perspektyw i zagrożeń na rynku pracy subregionu płockiego w opinii osób z wyższym wykształceniem”. Okazuje się- stwierdziłaże najważniejszym kryterium, które ułatwia znalezienie pracy jest doświadczenie zawodowe, potem znajomość języków obcych i dobre wykształcenie. Wciąż silnym, negatywnym zjawiskiem na rynku jest protekcja. Kolejnym prelegentem w tej części był dr Andrzej Jagodziński z Instytutu Nauk Ekonomicznych naszej uczelni, który z kolei przedstawił raport z badań pt.: „Akademicki system wsparcia aktywizacji studentów i absolwentów subregionu płockiego istotnym instrumentem wdrażania Narodowej Strategii Spójności”. Z analiz wynika, że większość studentów dostrzega potrzebę poszerzania wiedzy i umiejętności. Dobrym symptomem jest również fakt, iż mają oni już na swoim koncie doświadczenia związane z pracą. Ostatnia część obrad dotyczyła zagadnień związanych z wykorzystaniem środków unijnych. Dr Małgorzata Jagodzińska, dyrektor Instytutu Pedagogiki PWSZ, mówiła o projekcie aktywizacji kobiet, realizowanym w Brudzeniu Dużym, na terenie popegeerowskim. – To bardzo trudna grupa, osoby długotrwale bezrobotne, niewykwalifikowane, z utrudnionym dostępem do edukacji – wyjaśniała dr Jagodzińska. Doktor Kinga Przybyszewska, zastępca dyrektora Instytutu Pedagogiki, wygłosiła referat nt. „Ewaluacji szkoleń współfinansowanych ze środków unijnych”. Mówiła o cyklu zajęć komputerowych, językowych i z zakresu komunikacji interpersonalnej, prowadzonych przez dziewięć miesięcy dla ponad 70 osób. – Polacy wciąż postrzegają swoje miejsce na rynku pracy nieco inaczej. Przeciętny Europejczyk zmienia pracę 6-8 razy w życiu. Natomiast 41 proc. Polaków nigdy nie zmieniło branży, w której są zatrudnieni – powiedziała dr Przybyszewska. Po wystąpieniach prelegentów był czas na dyskusję. Na zakończenie Sympozjum podsumowania dokonała prof. dr hab. Walentyna Łozowiecka stwierdzając, że 26 Konferencja „Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu” W dniach 31 maja - 1 czerwca 2012 roku w auli audytoryjnej Instytutu Nauk Ekonomicznych w Trzepowie koło Płocka odbyła się VII Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt „Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu”. Organizatorem konferencji byli pracownicy Instytutu Nauk Ekonomicznych Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku w składzie: Dr Leszek Pruszkowki, Dr Andrzej Jagodziński, Dr Mariola Szewczyk – Jarocka, Dr Anna Nowacka, Mgr Krzysztof Krakowski, Mgr Paweł Kaczmarczyk oraz Dyrektor Instytutu – Doc. Dr Sławomir Kowalski. Oficjalnego otwarcia konferencji w imieniu Rektor PWSZ – prof. zw. dr hab. Jacek Grzywacz dokonał – Prorektor PWSZ – Doc. Dr Jan Ryszard Kalinowski, który powitał uczestników oraz przybyłych gości. W obradach wzięło udział około 50 osób. Jak co roku zaszczyciło nas szerokie grono uczestników reprezentujących ważne ośrodki akademickie tj.: Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Politechnikę Warszawską, Wyższą Szkołę Policji w Szczytnie, Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Suwałkach, Polsko – Japońską Wyższą Szkołę Technik Komputerowych, Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Ciechanowie, Uniwer- KONFERENCJE, SEMINARIA sytet Ekonomiczny w Katowicach, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Wśród uczestników konferencji była także delegacja Państwowego Uniwersytetu Sadownictwa w Umaniu na Ukrainie oraz przedstawiciele Rosyjskiego Nowego Uniwersytetu w Moskwie. Ponadto zaszczycili nas swoją obecnością przedstawiciele: PKO BP, Telekomunikacji Polskiej SA, Getin Nobel Banku SA. Szerokie grono słuchacz stanowili pracownicy i studenci Instytutu Nauk Ekonomicznych. Po każdej prelekcji następował czas na dyskusję i pytania, co było unikalną okazją do wymiany poglądów. W pracy zbiorowej wydanej pod redakcją naukową J. Grzywacza i S. Kowalskiego pt. „Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu” zostało opublikowanych 47 artykułów zgłoszonych przez uczestników konferencji. Każdy z Autorów otrzymał egzemplarz autorski wraz z załączonymi materiałami konferencyjnymi. dr Anna Nowacka [Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki] Shaw w Polsce, PWSZ w Dublinie W dniach 29.05.2012 – 1.06.2012 miałam zaszczyt wziąć udział w konferencji międzynarodowej G.B. Shaw Back in Town zorganizowanej przez Wydział Humanistyczny University College Dublin w Dublinie i The International Shaw Society. Celem konferencji było stworzenie możliwości podjęcia szerokiej i pogłębionej dyskusji merytorycznej dotyczącej gospodarki rynkowej w warunkach kryzysu. Szeroka formuła konferencji miała wpływ na różnorodność tematyczną prezentowanych referatów. W pierwszej części Mgr Ewelina Rutkowska z Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Suwałkach przedstawiła referat nt. „Wpływ kryzysu gospodarczego na przedsiębiorstwa branży turystycznej województwa podlaskiego”. W dalszej kolejności głos zabrał Mgr Piotr Śladowski z Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, który zaprezentował referat nt. „Innowacje czynnikiem rozwoju offshoringu w warunkach kryzysu”. W tej części wystąpiło także dwóch reprezentantów ze Szkoły Głównej Handlowej tj. Dr Katarzyna Kreczmańska – Gigol i Mgr Michał Szudejko. Pierwszy referat dotyczył zatorów płatniczych, a drugi zarządzania przeterminowanymi należnościami. W sesji drugiej szeroki panel był przeznaczony dla delegacji z Narodowego Uniwersytetu Sadownictwa w Umaniu i Rosyjskiego Nowego Uniwersytetu w Moskwie. Obrady w drugim dniu konferencji zostały poświęcone m.in. przestępczości gospodarczej, przestępczości w zakresie wykorzystania funduszy UE, aktywizacji przedsiębiorczej kobiet, szkoleniu i doskonaleniu pracowników w warunkach kryzysu, pozyskiwaniu finansowania przez przedsiębiorstwa w dobie zawirowań gospodarczych. Konferencja poświęcona była życiu i twórczości wybitnego irlandzkiego dramaturga i prozaika Bernarda Shawa (1856 – 1950), zaangażowanego w sprawy polityczne i społeczne i jedynego człowieka w historii, który otrzymał zarówno Oscara jak i Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Oscara otrzymał za najlepszy scenariusz adaptowany do filmu „My Fair Lady”, gdzie niezapomnianą kreację aktorską stworzyła olśniewająco piękna Audrey Hepburn w roli prostej kwiaciarki, którą profesor fonetyki – profesor Higgins - postanawia nauczyć poprawnej wymowy i dobrych manier w ramach prowadzonego przez siebie eksperymentu naukowego. Nagroda Nobla została przyznana Shawowi w roku 1925 za, jak to uzasadniał Komitet Noblowski, „twórczość naznaczoną idealizmem i humanizmem”. Cechy te nie charakteryzowały jedynie jego twórczości ale determinowały życie i postępowanie pisarza. Jako socjalista z niezwykłą determinacją walczył z wyzyskiem klasy najuboższej, zabiegał o równouprawnienie kobiet, głosił poglądy pacyfistyczne i propagował zdrowy tryb życia. Był wegetarianinem, bo jak mówił 27 KONFERENCJE, SEMINARIA z charakterystyczną dla siebie swadą, nie jada padliny i zawsze starał się żyć blisko natury. Pisał w swoim ogrodzie, w szopie, która dzięki specjalnej konstrukcji obracała się, by przez okno zawsze wpadały do niej promienie słońca. Dzisiaj ten styl życia nie budzi żadnego zdziwienia, ale na początku wieku dwudziestego traktowano go jako przejaw ekscentrycznej osobowości pisarza. Początkowo chciał odmówić przyjęcia Nagrody Nobla ponieważ żywił niechęć do wszelkich publicznych wyróżnień i zaszczytów, namówiony przez żonę przyjął ją, traktując to jako uznanie dla swojej ojczyzny – Irlandii. Pieniędzy przyznanych wraz z Nagrodą Nobla nie przyjął lecz przeznaczył je na fundusz, którego zadaniem było tłumaczenie na język angielski i propagowanie twórczości szwedzkich autorów, którą bardzo cenił i pragnął by poznali ją również jego rodacy. Można bez przesady powiedzieć, że Shaw zmienił oblicze współczesnego dramatu i teatru nie tylko europejskiego ale i światowego. Przez niemal sześćdziesiąt lat swojej działalności dramaturgicznej zaskakiwał publiczność jakimś nowym pomysłem, wiedząc, że nowe idee należy podawać w dowcipny i szokujący sposób. Na konferencję w Dublinie, mieście rodzinnym Shawa, przybyli najznakomitsi znawcy tematu z całego świata. Uroczyste otwarcie miało miejsce w Muzeum Narodowym w Dublinie, które jest w szczególny sposób związane z postacią Shawa ponieważ pisarz wielo- 28 krotnie odwiedzał to miejsce w dzieciństwie i młodości i przekazał znaczne fundusze na rzecz tej instytucji w swoim testamencie. Uroczystość uświetniło przybycie Prezydenta Irlandii, Michaela D. Higginsa, który oficjalnie otworzył konferencję. Pomimo napiętego kalendarza, prezydent Higgins przemawiał ponad 40 minut zamiast zapowiadanych kilku minut, a jego erudycja i znajomość tematu wywarła ogromne wrażenie na zgromadzonych w sali muzeum gościach. Całości dopełniał wspaniały występ Rowsome Ensemble, grupy muzycznej, która od sześciu pokoleń gra tradycyjną muzykę irlandzką na harfie i dudach. Program konferencji był niezwykle interesujący i składał się z serii odczytów, wykładów plenarnych, prezentacji książek i amatorskich przedstawień sztuk Shawa, w których uczestniczyli wykładowcy z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Indii i wielu uczelni europejskich. W swoim wystąpieniu zatytułowanym ”George Bernard Shaw on the Polish stage – a brief overview” przedstawiłam najważniejsze wydarzenia związane z recepcją twórczości irlandzkiego dramatopisarza w Polsce. Chociaż pierwsze premiery utworów Shawa miały miejsce kiedy nasz kraj znajdował się pod zaborami widać wyraźnie, że ówczesny świat teatralny starał się na bieżąco informować polską publiczność o nowinkach kulturalnych z Zachodu, a przyjęcie Shawa w naszym kraju było jednym z najwcześniejszych w Euro- KONFERENCJE, SEMINARIA pie. Warto odnotować, że Płock miał również udział w spopularyzowaniu twórczości Shawa ponieważ już w roku 1911 zespół Władysława Książka zaprezentował płockiej publiczności operę Oscara Straussa „Bohaterowie”, opartą na sztuce Shawa „Żołnierz i bohater”. Ze względu na swoją wymowę antymilitarną stała się ona jedną z najczęściej wystawianych sztuk Shawa w Polsce w okresie powojennym. Po odzyskaniu niepodległości Polska, można to powiedzieć bez żadnej przesady, oszalała na punkcie sztuk Irlandczyka. Warszawa została okrzyknięta miastem schawowskim ponieważ nie było wówczas innego miasta w Europie, które w ciągu jednego roku miało w repertuarach swoich teatrów jednocześnie cztery sztuki G.B. Shawa. Berło pierwszego teatru shawowskiego dzierżył Teatr Polski w Warszawie, który w latach 1914-1939 miał 569 przedstawień Shawa, w tym 179 (!) samego „Pigmaliona”, który był wystawiany w czterech różnych inscenizacjach. Popularność Shawa w Polsce zaowocowała prapremierami europejskimi (po premierach amerykańskich a przed angielskim) oraz prapremiera światowa „Wielkiego kramu” z roku 1929, w której wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych. Wydarzenia te były świadectwem niezwykle wysokiej pozycji Warszawy i Teatru Polskiego tamtych lat, o jakiej z pewnością marzą współczesne teatry stolicy i kraju. Moje wystąpienie spotkało się z bardzo dużym zainteresowaniem uczestników konferencji ponieważ stanowiło bardzo ważny element dyskusji na temat istotnych etapów wymiany interkulturowej zachodzącej na przestrzeni lat. Udział w konferencji dał mi możliwość zaprezentowania na arenie międzynarodowej naszej uczelni i włączenia do panelu głosu polskiego. Nawiązałam wiele cennych kontaktów i poczyniłam wstępne kroki w kierunku nawiązania współpracy między naszą uczelnia a Uniwersytetem Celal Beyar w Turcji w ramach programu Erasmus. Dublin zrobił na mnie wrażenia miasta młodego i dynamicznego, o wprost imponujących tradycjach pisarskich. Wywodzi się stad aż czterech laureatów literackiej Nagrody Nobla: oprócz wspomnianego już Shawa, W.B. Yeats, S. Beckett i Seamus Heaney, a także wielu innych wybitnych ludzi pióra. Wystarczy wspomnieć J. Swifta, autora „Podróży Guliwera”, czy B. Stokera, który wprowadził czytelników w nieznane dotąd obszary grozy wraz ze swoim „Drakulą”. Każdy niemal pub może poszczycić się miejscem, przy którym zasiadał sławny pisarz czy poeta. Tak przynajmniej twierdzą barmani, choć może trudno w to uwierzyć, bo Dublin to przecież miasto tysiąca pubów. Nawet jeśli w dublińskim barze nie spotkamy ducha żadnego pisarza to jest to miejsce gdzie warto pójść, bo właśnie tam doświadczymy tego, co u Dublińczyków najcenniejsze: przyjazny stosunek do świata i umiłowanie dobrej zabawy, czyli wymykający się definicji craic. To pub jest sercem życia towarzyskiego, tu rozbrzmiewa śmiech, ożywiona rozmowa i muzyka na żywo, do której ochoczo przyłączają się uczestnicy zabawy przy szklaneczce guinnessa. Serdeczność i gościnność gospodarzy sprawiły, że pobyt na Szmaragdowej Wyspie, jak nazywa się Irlandię, pozostanie wspaniałym przeżyciem. PS. Z ogromną radością czytałam po powrocie maile od organizatorów konferencji, którzy przekazywali mi entuzjastyczne komentarze na temat Polski napływające od powracających z EURO irlandzkich kibiców. Okazuje się, że craic zagościł również w Polce! PS2. Dla zainteresowanych wykłady plenarne, ceremonia otwarcia i występ Rowsome Ensemble: http:// www.ucd.ie/hii/events/podcasts/ PS3. Oto kilka słynnych aforyzmów Bernarda Shawa: • Papieros to śmierdzące ziele, z ogniem po jednej i głupcem po drugiej stronie. • W życiu niewiast y rozróżnić można siedem ok resów: niemowlę, dziewczynka, dziewczyna, młoda kobieta, młoda kobieta, młoda kobieta i młoda kobieta. • Co ważniejsze dla sukcesu: talent czy pracowi tość? A co ważniejsze w rowerze: przednie czy tylne koło? • Ideały są jak gwiazdy. Jeśli nawet nie możemy ich osiągnąć, to należy według nich szukać właściwej drogi. dr Anna Suwalska-Kołecka [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] Dorota w Tarnobrzegu na Międzynarodowej Konferencji Studenckich Kół Naukowych 19 kwietnia 2012 r. w budynku Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu odbyła się konferencja pt: „Wyzwania XXI wieku – Przyroda, Technika, Człowiek”, w której jako studentka PWSZ w Płocku miałam zaszczyt brać czynny udział i reprezentować godnie imię naszej uczelni. Referaty były przedstawiane w obrębie czterech sekcji tematycznych: ”Człowiek wobec wyzwań współczesnego świata”; „Miejsce człowieka w środowisku przyrodniczym”; „Edukacja, Kultura, Zdrowie” oraz „Psychologiczno-pedagogiczne aspekty życia człowieka”. Ja wystąpiłam z referatem „Kobieta – kariera – macierzyństwo – na podstawie sztuki Caryl Churchill 29 Top Girls”. Podjęłam w nim temat sytuacji kobiet we współczesnym świecie, a punkt wyjścia stanowiły dla mnie obserwacje zawarte w sztuce wybitnej brytyjskiej dramatopisarki Caryl Churchill. W konferencji uczestniczyli studenci i młodzi nauczyciele akademiccy z uczelni wyższych z całej Polski w tym studenci koła naukowego „PAIDEIA” Górnośląskiej WSP oraz studenci z Litwy. Uczestnicy prezentowali swój dorobek badawczy, który został opublikowany w materiałach konferencyjnych oraz wymieniali poglądy i doświadczenia z działalności swoich kół. Po dość długich i burzliwych obradach w sekcjach studenci spotkali się przy grillu, gdzie spędzili razem czas do późnych godzin popołudniowych. Chciałabym podziękować za możliwość wzięcia udziału w tak prestiżowym spotkaniu. Wyjazd ten pozwolił mi zdobyć kolejne doświadczenia, a także poznać nowych ludzi i ich światopogląd. Możliwość godnego reprezentowania naszej uczelni w szerszym gronie studentów i nauczycieli z polskich, a także zagranicznych uczelni była dla mnie zaszczytem i przyniosła mi ogromną satysfakcję. Satysfakcja jest tym większa, że temat mojego referatu wywołał ogromne zainteresowanie, a także dał początek burzliwej dyskusji na temat dyskryminacji kobiet w dzisiejszym świecie i ograniczaniu ich roli w miejscach pracy. Dzięki pomocy opiekuna koła „Młodzi Humaniści”, dr Annie Suwalskiej- Kołeckiej, podjęłam ten temat, który okazał się niezwykle aktualny, sądząc po długiej i napiętej dyskusji w sekcji konferencyjnej, w której brałam udział. Mam nadzieję, że w przyszłości nasza uczelnia będzie wspierać rozwój kół naukowych, ponieważ jest to nie tylko inwestycja w rozwój studentów, ale także możliwość tworzenia pozytywnego obrazu naszej uczelni na terenie kraju. Dorota Dobrowolska [Studentka III roku filologii angielskiej, Koło Naukowe „Młodzi Humaniści”] Chcemy być pomocni już dziś W dniu 27 stycznia br. studenci Instytutu Nauk o Zdrowiu – kierunek pielęgniarstwo przekazali dla dzieci z Domu Dziecka nr 2. w Gostyninie pieniądze, słodycze i ubrania. Ponadto studentki wspólnie z wychowankami Domu Dziecka grały w różne gry zręcznościowe oraz 30 prowadziły rozmowy dotyczące ich zainteresowań i potrzeb. Radość na twarzach dzieci i całusy na pożegnanie sprawiły, że podobne spotkanie odbędzie się jeszcze latem. Na długo zapamiętamy słowa zawarte kartce z zeszytu, które jedno z dzieci przykleiło na swojej szafce. dr Kinga Przybyszewska [Instytut nauk Humanistycznych i Społecznych] Działalność Koła Naukowego Edukacji Elementarnej „Elemelek” Motto, które przyświeca naszej działalności brzmi: „Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku” (Laozi, półlegendarny chiński filozof, VI w. p.n.e.) Koło Naukowe Edukacji Elementarnej „Elemelek” rozpoczęło swą działalność w listopadzie 2011 roku. Skupia studentki pierwszego roku edukacji wczesnoszkolnej z wychowaniem przedszkolnym i edukacji wczesnoszkolnej z terapią pedagogiczną (24 osoby). Opiekunem Koła jest dr Agnieszka Głowala. W roku akademickim 2011/2012 praca Koła oscylowała wokół celów i zadań statutowych, które są następujące: pogłębianie wiedzy pedagogicznej i nauk pokrewnych oraz rozwijanie zainteresowań naukowych, doskonalenie umiejętności pedagogicznych poprzez formy pracy zespołowej i zdobywanie doświadczeń, prowadzenie badań naukowych samodzielnych oraz w ramach szerszych projektów badawczych, a także publikowanie artykułów naukowych, poznawanie działalności różnych placówek edukacyjnych, propagowanie kultury pedagogicznej oraz zasad z niej wynikających, rozwijanie atmosfery koleżeńskiej wśród członków Koła i integracja środowiska akademickiego, nawiązywanie kontaktów z kołami naukowymi 31 działającymi w ramach PWSZ w Płocku i w innych ośrodkach akademickich. Koło Naukowe „Elemelek” starało się realizować swoje cele poprzez: organizowanie spotkań i dyskusji, pomoc w organizowaniu i uczestnictwo w warsztatach, seminariach oraz konferencjach naukowych, działalność grup tematycznych, publikowanie artykułów naukowych członków Koła, włączanie się w przedsięwzięcia podejmowane w ramach Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku czy innych kół naukowych. W roku akademickim 2011/2012 spotkania odbywały się raz w tygodniu w świetlicy Domu Studenta PWSZ w Płocku (w pierwszym semestrze) i w sali 12 na Placu Dąbrowskiego 2 (w semestrze drugim). Wstąpienie do Koła poprzedziło wypełnienie przez studentki Deklaracji Przynależności do Koła Naukowego Edukacji Elementarnej oraz Ankiety opracowanej przez opiekuna Koła. W ankiecie znalazły się pytania dotyczące motywów przynależności do Koła, zainteresowań naukowych, proponowanych form pracy Koła, organizacji pracy Koła oraz współpracy z innymi kołami naukowymi. Odpowiedzi studentek posłużyły do sporządzenia planu pracy Koła, w którym starano się uwzględnić między innymi następujące oczekiwania studentek: • zdobycie szerokiej wiedzy dotyczącej rozwoju dziecka; • rozwijanie własnej osobowości, zdobycie doświadczeń, które pozwolą poznawać siebie i wypróbować własne możliwości; • bycie aktywnym, robić więcej niż wymagają tego nauczyciele na zajęciach; • stworzenie zintegrowanego zespołu, w którym będą możliwości wspólnego uczenia się i wymiany doświadczeń; • poprzez przynależność do Koła potwierdzanie trafności wyboru kierunku studiów i zawodu nauczyciela. W przeprowadzonej ankiecie dotyczącej oczekiwań odnośnie pracy Koła studentki wskazywały na następujące obszary zainteresowań: • uwarunkowania psychologiczne i społeczne pracy z małym dzieckiem determinujące jego indywidualny rozwój; • zagadnienia dotyczące wychowania dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz problemy wychowawcze. Ponadto: • rozwiązania metodyczne dotyczące realizacji określonych treści; • nauczyciel i jego kompetencje oraz możliwości w zakresie rozwijania samego siebie, pracy z grupą dzieci i rodziców oraz animacji działań w środowisku lokalnym. 32 Tematyka spotkań roboczych w roku akademickim 2011-2012 była następująca: • Koncepcja inteligencji H. Gardnera i jej implikacje w organizacji edukacji zintegrowanej dziecka w przedszkolu i w klasach I-III na przykładzie wybranych propozycji programowych. • Wspomaganie rozwoju dziecka w edukacji elementarnej w kontekście koncepcji inteligencji wielorakiej. • Rozwijanie inteligencji emocjonalnej i zdolności kreatywnych nauczyciela i ucznia. Trening inteligencji emocjonalnej w codziennych zajęciach. • Możliwości aktywizowania dziecka w edukacji elementarnej. • Dziecko sześcioletnie w szkole masowej. • Badanie gotowości szkolnej dziecka oraz gotowości szkoły na przyjęcie dziecka sześcioletniego. • Rola nauczyciela w psychologiczno-pedagogicznej diagnozie dziecka w edukacji elementarnej. Oprócz pracy na spotkaniach roboczych członkowie Koła wzięli udział w następujących przedsięwzięciach Instytutu Pedagogiki: 1.Udział w spotkaniach opiekunów praktyk: • V Spotkanie Metodyczne Opiekunów Praktyk organizowane przez Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych PWSZ w Płocku i Kierownika Zakładu Edukacji Wczesnoszkolnej Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku, które odbyło się w dniu 8 grudnia 2012 roku w Szkole Podstawowej Nr 23 w Płocku. • VI Spotkanie Metodyczne Opiekunów Praktyk organizowane przez Biuro Studenckich Praktyk Zawodowych PWSZ w Płocku i Kierownika Zakładu Edukacji Wczesnoszkolnej Instytutu Pedagogiki PWSZ w Płocku, które odbyło się w dniu 23 marca 2012 roku w Szkole Podstawowej Nr 23 w Płocku. 2.Udział w otwartych spotkaniach kół naukowych: • Spotkanie „Kat i ofiara w człowieku” zorga- nizowane przez Koło Naukowe Arteterapii w dniu 18 kwietnia 2012 roku w Domu Studenta PWSZ w Płocku. • Wykład otwarty prof. ks. Mroczkowskiego na temat: „O tożsamości człowieka” organizowany przez Naukowe Koło Filozoficzne w dniu 17 maja 2012 roku w PWSZ w Płocku, Plac Dąbrowskiego 2, sala 107. • Spotkanie „Wykorzystanie wariografu w ramach nadzoru i terapii osób skazanych za przestępstwa na tle seksualnym” organizowane przez Naukowe Koło Psychologiczne w dniu 24 maja 2012 roku w PWSZ w Płocku, Plac Dąbrowskiego 2, sala 110. 3.Udział w konferencji naukowej: • Uczestniczenie w VII Ogólnopolskim Sympozjum Naukowym „W stronę dialogu – od teorii do praktyki edukacyjnej pod hasłem „Uczeń w szkole – założenia a rzeczywistość” zorganizowanym przez Instytut Pedagogiki i Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 w Płocku w dniu 13 grudnia 2011 roku –Aula Ratusza w Płocku. W roku akademickim 2011/2012 Koło Naukowe Edukacji Elementarnej zrealizowało następujące zadania szczegółowe: • Opracowanie i przyjęcie Statutu Koła. • Przeprowadzenie ankiety wśród członków dotyczącej motywów, oczekiwań i możliwości zaangażowania się w pracę Koła. • Przyjęcie nazwy Koła. • Warsztaty mające na celu poznanie siebie, własnych oczekiwań, integrację grupy. • Przygotowanie i przedstawienie referatu na temat: „Inteligencja wieloraka w koncepcji H. Gardnera”. ( Dyskusja – konsekwencje zastosowania koncepcji w praktyce edukacyjnej). • Warsztaty dotyczące metod aktywizujących w ujęciu Jadwigi Krzyżewskiej. Recenzowanie publikacji autorki na ten temat. • Teoretyczne podstawy inteligencji emocjonalnej – referat i dyskusja. • Warsztaty – trening inteligencji emocjonalnej z wykorzystaniem publikacji: B. Dyrda (red.), Rozwijanie twórczości i inteligencji emocjonalnej dzieci i młodzieży, Impuls, Kraków 2004. • Warsztaty – stymulowanie rozwoju twórczości dzieci poprzez zajęcia i ćwiczenia proponowane w publikacji: B. Dyrda, j.w. • Przygotowanie kwestionariusza ankiety do badania opinii na temat funkcjonowania sześciolatka w szkole (dla nauczyciela i rodziców). • Przygotowanie tekstu do publikacji na temat zajęć dodatkowych w przedszkolu. • Udział w panelach, wykładach i konferencjach organizowanych przez Uczelnię. W roku akademickim 2012/2013 Koło zamierza koncentrować swoją pracę wokół następujących zagadnień: • Kategoria dziecka i dzieciństwa w nowożytnej myśli pedagogicznej. • Konstruktywistyczny model edukacji elementarnej – możliwości i ograniczenia. • Innowacje w edukacji elementarnej. Jeśli zaś chodzi o formy pracy w tym zakresie, to przewidujemy między innymi: • Warsztaty w obrębie proponowanych wyżej zagadnień teoretycznych. • Film i dyskusję. • Obserwację zajęć w klasach I-III (przygotowanie i przeprowadzenie zabaw przez studentki). • Wycieczkę poznawczą do instytucji edukacyjnej (innowacyjne metody pracy). • Przeprowadzenie badań dotyczących funkcjonowania sześciolatka w szkole z wykorzystaniem narzędzi (ankiety dla nauczyciela i ankiety dla rodziców) opracowanych przez studentki. • Udział w konferencjach naukowych oraz wygłoszenie referatu. • Zorganizowanie spotkania z zaproszonym gościem. Koło Naukowe Edukacji Elementarnej „Elemelek” jest otwarte na nowych członków i w związku z tym zapraszamy do naszego grona wszystkich studentów zainteresowanych rozwojem i edukacją małego dziecka. dr Agnieszka Głowala [Opiekun Koła Naukowego Edukacji Elementarnej] Złoto i srebro dla chóru PWSZ w USA VII Olimpiada Chóralna to trzeci, ogólnoświatowy konkurs chóralny, w którym chór Państwowej Wyższej Szkoły Zaowdowej w Płocku Vox Juventutis oraz wydzielony z niego kwartet wokalny Positiuve Vibrations wystąpiły w ostatnich trzech latach. Po sukcesach w Chinach i w Austrii postanowiliśmy sprawdzić swoje umiejętności za Wielką Wodą, w Cincinnati – dziś mieście Procter & Gamble, dawniej (Porkopolis) słynącego z produkcji mięsa wieprzowego. Cóż, bądź co bądź, miasto założyli emigranci niemieccy, specjalizujący się tej dziedzinie. Wszyscy, którzy byli w USA przekonywali mnie, że wyobrażenia o Stanach zjednoczonych są niczym w porównaniu z rzeczywistością. Dziś, po powrocie wiem 33 w barwy narodowe i płockie, wybraliśmy się na ceremonię otwarcie 7th World Choir Games, do potężnej sali Aronoff Center. Znaleźliśmy się wśród 20 tys. chórzystów z 60 krajów świata. Respekt przed występami przerodził się w tym momencie w lekki szok. Czy podołamy? Przecież reprezentujemy nasz kraj, Płock i uczelnię w jazzie i muzyce pop – kategoriach muzycznych, które narodziły się na amerykańskiej ziemi. Dwa dni dzielące nas od konkursu spędziliśmy na ostatnich próbach. Całe szczęście śpiewaliśmy w klimatyzowanych pomieszczeniach. Za oknem szalały upały, dochodzące do 104 stopni Fahrenheita. jedno – Ameryka z książek i filmów nie istnieje. Tam jest inaczej – o wiele bardziej interesująco. To nawet nie chodzi o potężne autostrady, wieżowce w Downtown i krążowniki na ulicach. Chodzi o ludzi i ich wszechobecną wiarę, że wszystko jest możliwe, o ile to zależy od człowieka. Gdzie są nasze bagaże? Po 24 godzinach lotu z dwoma przesiadkami wylądowaliśmy w Cincinnati, wpadając w gorące ramiona tamtejszej Polonii. Pierwsze uściski i zdjęcia, a po nich szok – nasze bagaże nie wylądowały razem z nami. Nieoceniona pomoc Bogusi Krawczyk, Agnieszki Gutowskiej i wielu innych Polaków z Cincinnati pomogły nam jakoś przetrwać trzy dni bez ubrań na zmianę i kosmetyków. Trzeciego dnia nasze dziewczyny przestały przypominać te, znane nam na co dzień. Zrozumieliśmy wówczas jakie cuda czyni make-up. Wszystko potężne, nawet upały Drugiego dnia po przylocie, po raz pierwszy zaparło dech w naszych piersiach. Wieczorem, wyposażeni 34 Złoto i srebro Dobrze przygotowani i zmotywowani stanęliśmy w szranki z kilkunastoma chórami całego świata. Najpierw w Aronoff Center zaprezentował się chór Vox Juventutis. Tam zaśpiewaliśmy złote polskie przeboje: „O mnie się nie martw”, „Bądź moim natchnieniem” i „Taki cud i miód” w specjalnie dla nas przygotowanej aranżacji Włodzimierza Korcza. Echa zachwyconej naszym występem amerykańskiej publiczności kazały nam mieć nadzieję na dobry wynik. Miał on być ogłoszony za dwa dni. Kilka godzin później, w kategorii jazz, zaprezentował się kwartet Positive Vibrations. Tu nadzieje były znacznie większe – po ich występie liczyliśmy na złoto. Nie tylko publiczność nie mogła powstrzymać emocji po wybrzmieniu piosenki „Birdland”. Prowadząca konkurs czarnoskóra konferansjerka pozwoliła sobie na chwilę „nieprofesjonalizmu”, mówiąc o Pozytywach „That’s choir ! – To jest chór!”. Z niecierpliwością czekaliśmy na wyniki. Okazały się dla nas wspaniałe. Chór zdobył Srebrny Dyplom, uzyskują 10-ty, najwyższy poziom srebra. Do pełni szczęścia zabrakło nam 0,8 punktu. Kwartet natomiast otrzymał upragniony Złoty Medal w kategorii mistrzów. Koncerty przyjaźni Kolejne dni okazały się równie pracowite. Przed nami koncerty dla przyjaciół. Już dzień po ogłoszeniu wyników Polonia cincinnatiańska zorganizowała koncert w Blue Ash College należącego do tamtejszego uniwersytetu. Koncert poprzedziło spotkanie z Rektora PWSZ w Płocku prof. zw. dr. hab. Jacka Grzywacza i Kanclerza dr. Sławomira Kowalskiego z dziekanem Blue Ash College panią Cady Short-Thompson. W trakcie koncertu wymieniono okolicznościowe suweniry, a po nim, stęsknieni za krajem Polacy zgotowali nam wspaniałe przyjęcie z legendarnym ciastem jabłkowym na czele. Oczywiście nie obyło się bez rozmów. Party trwało ponad dwie godziny i tylko rozsądek wobec gospodarzy z Blue Ash zmusił nas do rozstania się – chwilowego, bo już następnego dnia, wspólnie z Polonią, wybieraliśmy się na wycieczkę do muzeum lotnictwa w słynnej bazie wojskowej w Dayton. Polonusi, złaknieni kawałka Polski, wyznali nam, że przyjazd chóru był dla nich jak katalizator. Dzięki nam zbliżyli się do siebie, niejednokrotnie wzajemnie nie wiedząc o swoim istnieniu. Bardzo ważnym okazał się nasz kolejny koncert w Jewish Communiuty Center. Był to niezwykle symboliczny występ, zorganizowany przez tamtejszą wspólnotę żydowską. Na jednej scenie zaprezentowały się chóry z Izraela, Polski i USA. Doniosłym akcentem okazał się finał koncertu. Wszystkie trzy chóry zaśpiewały hymn Olimpiady pod batutą polskiego dyrygenta – czyli mnie, z towarzyszeniem polskiego pianisty – czyli naszego niezastąpionego Macieja Bieńka. W trakcie spotkania nawiązaliśmy bliższy kontakt ze znakomitym chórem Izraelski Ankor Choir – pracującym pod egidą Jerozolimskiej Filharmonii. Mamy nadzieję na kolejne spotkanie z nimi podczas uroczystości otwarcia Muzeum Żydów Mazowieckich, powstającego w miejscu restaurowanej płockiej synagogi. Koncerty przyjaźni zakończyły dwa kolejne. Kwartet Positive Vibrations wywołał – po raz kolejny – zachwyt licznie zgromadzonej publiczności w klubie Bellow Zero. Wśród oklaskujących naszych jazzmanów znalazł się burmistrz Cincinnati Mark Mallory, który osobiście podziękował naszym śpiewakom. Ostatnią prezentacją był koncert plenerowy na Fountain Square (centralny plac Cincinnati) dla ponad dwutysięcznej publiczności. I ten koncert okazał się sukcesem, a w naszym prywatnym rankingu był chyba najlepszy ze wszystkich, jakie daliśmy w Stanach Zjednoczonych. Robert Majewski [dyrygent Vox Juventutis] Sportowe dokonania studentów PWSZ Od października 2011 roku do marca 2012 roku drużyna piłki siatkowej mężczyzn AZS PWSZ Płock uczestniczyła w kolejnej już edycji Ligi piłki siatkowej mężczyzn o Mistrzostwo PKN Orlen S.A. Ostatecznie zespół zajął IV miejsce na 11 drużyn. Od listopada 2011 roku do maja 2012 roku Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Akademicki Związek Sportowy zorganizowały kolejną już edycję Uczelnianej Ligi Halowej Piłki Nożnej. W rozgrywkach uczestniczyło 6 drużyn w skład których wchodzili studenci różnych instytutów oraz uczniowie Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego. Mecze były rozgrywane systemem „każdy z każdym” (mecz i rewanż). Na zakończenie ligi wszystkie zespoły otrzymały pamiątkowe dyplomy. W dniu 24 kwietnia 2012 roku w Hali Sportowej Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbyła się I Edycja Turnieju Piłki Siatkowej Chłopców o Puchar Rektora PWSZ w Płocku dla Szkół Ponadgimnazjalnych. W turnieju wzięły udział 4 szkoły: Liceum Ogólnokształcące im. Majora Sucharskiego w Sierpcu, III Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Płocku, IV Liceum Ogólnokształcące im. B. Krzywoustego w Płocku i Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku. Ceremonii otwarcia , w imieniu Pana Rektora prof. zw. dr hab. Jacka Grzywacza dokonała Pani Prorektor ds. nauki i rozwoju doc. dr Ewa Wiśniewska. Turniej przebiegał w miłej i przyjaznej atmosferze . Został rozegrany systemem „każdy z każdym” do dwóch wygranych setów. Po zaciętej walce na pierwszym miejscu uplasowała się drużyna z IV LO w Płocku. Drugie miejsce zajęło LO z Sierpca, na trzeciej lokacie uplasowało się III LO z Płocka, a czwarte miejsce zajęła drużyna ZS im. L. Bergerowej. Puchary, 35 statuetkę, dyplomy i pamiątkowe gadżety promujące Naszą Uczelnię wręczyła Pani doc. dr Ewa Wiśniewska Prorektor ds. nauki i rozwoju Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku W dniu 2 marca 2012 roku w Zespole Szkół Technicznych w Płocku odbyły się „XX Płockie Ergowiosła” ( Mistrzostwa Miasta i Powiatu na ergometrze wioślarskim). Naszą Uczelnię reprezentował: zespół kobiet i mężczyzn. W kategorii zespołowej „studenci” Nasze Panie zajęły III miejsce. W dniu 11 maja 2012 roku Studium Wychowania Fizycznego i Sportu zorganizowało jak co roku rajd pieszy do Krajobrazowego Parku Brudzeńskiego dla naszych studentów. W dniu 16 maja 2012 roku w Hali Sportowej Stu- dium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku odbyła się V edycja Turnieju Halowej Piłki Nożnej o Puchar Prezesa AZS PWSZ Płocku. W turnieju wzięło udział 5 zespołów – studentów PWSZ Płock: „Filangersi”, „Ludzie Humoru”, ALO przy PWSZ Płock, „XYZ” i „Głąby z administracji”.Mecze zostały rozegrane systemem „każdy z każdym”.Ceremonii otwarcia Turnieju dokonał Kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku mgr Ewelina Jodłowska-Niemiec. Końcowa klasyfikacja turnieju: I miejsce „Ludzie Humoru” II miejsce „XYZ” III miejsce „Filangersi” Królem strzelców został: Łukasz Łomicki z zespołu „Głąby z administracji”. Medale, dyplomy i upominki z logo PWSZ wręczał doc. dr Jan Kalinowski Prorektor ds. studenckich Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz Klub Uczelniany AZS PWSZ Płock, składają podziękowania za sportowy udział w turnieju wszystkim zespołom, a także podziękowania sędziom, opiece medycznej oraz wszystkim osobom które przyczyniły się do organizacji turnieju. Ewelina Jodłowska-Niemiec [Studium Wychowania Fizycznego i Sportu] Warsztaty Naukowe „Jak skutecznie uczyć się języka angielskiego?” Jednym z celów niniejszego artykułu ze strony autorów jest dostrzeżenie przez środowisko naukowe zalet organizowania Warsztatów Naukowych, o prymarnym znaczeniu dla bezpośredniej aktywizacji studentów, mających okazję podzielić się zdobytą wiedzą z niewiele młodszymi od siebie uczniami szkół licealnych i gimnazjalnych. Artykuł stanowi kompilację wielu treści, które niżej wymienieni studenci przygotowali dla swoich następców, aby pomóc im zweryfikować ich własne podejście do edukacji, przedstawiając je od strony siebie samych, a więc tego, czego sami życzyliby sobie w swojej nauce. Inaczej jest usłyszeć o tym wszystkim od nauczyciela czy rodzica, a inaczej od studentów, którymi zasiadający na widowni uczniowie wkrótce też mieli się stać. To dobrze, że mogli zobaczyć inny entuzjazm i inny punkt widzenia od tego, z czym obcują na co dzień w ramach niejednokrotnie anty-naukowego 36 kodu zachowania, któremu podlegają wraz ze swoimi rówieśnikami. To dobrze, że mogli poznać różne motywy kierujące motywacją do uczenia się, dowiedzieć się, że satysfakcję może sprawić fakt zdobywania nowych informacji, poznawanie siebie i świata, oraz że zaspokajanie ciekawości powinno stać się motorem wszelkiego działania (motywacja poznawcza)1. Komorowska, H. 2005. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna. 1 Dobre rady jak się uczyć (na podstawie prezentacji Beaty Retajczyk i Joanny Kowalskiej) Studenci podkreślili niezbędną potrzebę wzbudzenia w sobie motywacji poznawczej2 i to, że sprawność działania zależy od natężenia motywacji. Zbyt słabą motywację do nauki można rozpoznać w uleganiu myśleniu typu: mam dużo czasu, pouczę się później, po co mam się trudzić, odpiszę zadanie od kolegi. Równie szkodliwa może być zbyt silna motywacja, charakteryzująca się myśleniem: muszę zdać, nie mogę zawieść, jak nie zdam, to będzie strasznie. Na uwagę zasługuje fakt, iż powoduje ona tak silne napięcie emocjonalne, że uniemożliwia skupienie myśli, czy przypomnienie sobie wiadomości. Istotnym jest też, że studenci pytali młodzież czy odczuwają radość z odnoszonych sukcesów w nauce i czy odkryli już niejednokrotnie ile można zyskać ucząc się, oraz czy chcą poznać świat i zrozumieć lepiej prawa nim rządzące.3 Drugi typ motywacji (tzw. lękowej) sprowadza się jedynie do uzyskiwania informacji zwrotnej o tym jak uzyskać nagrodę lub uniknąć kary, co można łatwo rozpoznać po charakterystycznych formach zwracania się nauczyciela/ wykładowcy do ucznia/ studenta: nie dacie rady, jeśli się w porę nie weźmiecie do nauki, oblejecie test, nie rozumiecie takich prostych rzeczy, nie zdążycie przed klasówką. Niestety, jak twierdzą studenci, wtedy z góry nastawiamy ich na niepowodzenie, między innymi dlatego, że pod wpływem nadmiernego strachu, lęku czy niepokoju można wielokrotnie spowodować utratę zdolności przetwarzania i rozumienia przyswajanych informacji4. Rodzaj zadawanych pytań i przekazywanych przez naszych studentów treści pozwala również nam, nauczycielom akademickim, zweryfikować nauczanie i skłania do myślenia czy na pewno dążymy do zaspokajania u nich motywacji poznawczej, a więc stosujemy zachętę i aktywizację jako formy nauczania. Studenci radzą, aby nie odrabiać lekcji zaraz po powrocie ze szkoły, gdyż między godzinami 13 a 15 gwałtownie spada koncentracja, natomiast co 30-45 minut należy robić przerwy (lepiej kilka krótkich niż jedną dłuższą). W skoncentrowaniu się nad tym, czego mamy się nauczyć pomaga często oznajmienie sobie wyraźnie: „teraz będę się uczyć” i wytrwanie w tym postanowieniu, lub wyznaczenie sobie nagrody za punktualne rozpoczęcie i zakończenie pracy. Jeśli wkradnie się zmęczenie lub nuda, trzeba przeorganizować swoje miejsce nauki, przy czym nie chodzi tu o generalny remont i przemeblowanie, lecz jedynie kilka drobnych zmian. Dobrze, gdy biurko jest duże, bo wtedy wszyst2 Ibidem Zeman, E. 2000. „Edukacja czytelnicza i informacyjna”. Biblioteka w Szkole. nr 2/96, 4/97, 11-12/98, 2/2000. 3 4 Ibidem kie kartki i książki znajdują się pod ręką i nie trzeba biegać za nimi po pokoju. Odradza się uczenia w pozycji leżącej, które najczęściej kończy się zaśnięciem nad książką. Lekkie napięcie mięśni wpływa dodatnio na koncentrację, więc biurko wydaje się najlepszą opcją, pod warunkiem że siedzenie przy nim nie powoduje awersji. Jeśli tak jest, to może oznaczać, że ten ważny mebel został źle dobrany. Wysokość biurka i krzesła powinna zapewniać komfort pracy i nie powodować garbienia, ponieważ wyprostowany kręgosłup wpływa korzystnie na oddychanie i dotlenienie mózgu. Podobnie, wybierając krzesło do nauki należy pamiętać, że zbyt twarde siedzenie jest niewygodne, a zbyt miękkie po prostu usypia.5 Wzmożoną uwagę uczniów można było zaobserwować przy okazji omawiania zasad odpowiedzi ustnej: (a) stój swobodnie i nie oglądaj się na wszystkie strony; (b) nie trzymaj głowy spuszczonej z rozpaczą w dół, nie „mamrocz pod nosem”; (c) stań prosto, swobodnie, z głową do góry, a od razu zaczniesz głośno i swobodnie mówić. Tak jest! Twoja postawa przy odpowiedzi jest ściśle związana z Twoim sposobem mówienia; (d) jeśli zupełnie nie wiesz, co zrobić z rękami w czasie odpowiedzi, trzymaj w rękach linijkę, długopis, kredę, ale nie gnij tego przedmiotu; (e) wywołany do odpowiedzi, wstań z ławki szybko i spokojnie, do tablicy podejdź pewnym krokiem, aby dodać sobie zaufania do własnych sił.6 W kwestii prac domowych studenci radzili w pierwszej kolejności odrobić łatwe zadania, potem trudniejsze, a na koniec pozostawić najprostsze prace. Dobrze jest powtarzać w domu materiał z lekcji jak najszybciej po ich zakończeniu, gdyż aż 80 % zapominamy podczas pierwszych 24 godzin. Ponadto, w miarę możliwości należy przerabiać kolejno po sobie przedmioty jak najmniej podobne do siebie, a zadania pisemne odrabiać na przemian z ustnymi. Tak, jak sportowiec trenuje swoje mięśnie, tak i uczący się trenują swój umysł. Im więcej będziemy się uczyć, tym łatwiej będziemy przyswajać nowe wiadomości.7 Globalizacja języka angielskiego (na podstawie prezentacji Katarzyny Sikory) Postęp cywilizacyjny, rozwój mediów, a przede wszystkim Internetu, rozrost firm na tereny międzynarodowe, podróżowanie, zanikanie granic międzynarodowych, lub tzw. strefa Euro wpłynęły na wiele zjawisk, w tym również na globalizację języka angielskiego. Liczba użytkowników języka angielskiego jako obcego (900 milionów) przewyższa trzykrotnie liczbę rodzimych rozmówców. Jest on językiem urzędowym w Wielkiej Brytanii, USA, Kanadzie, Irlandii Północnej, Filipinach, 5 http://www.sp6.laziska.pl/uczensieuczy.htm 6 http://www.sp44lodz.nstrefa.pl/nowa/pedagog/jak%20sie%20uczyc.pdf 7 Ibidem 37 Australii, Nowej Zelandii i na Jamajce. W Norwegii aż 90% obywateli zna język angielski, w Szwecji 89%, na Malcie 88%,w Holandii 87%, a w Danii 86%8. Dobra znajomość języka angielskiego cechuje też takie kraje jak Cypr 76%, Finlandia 63%, Szwajcaria 62%, Luksemburg 60%, Belgia 59%, Austria 58%, Słowenia 57%, Niemcy 56%. Kolejne na liście są Grecja, w której 48% obywateli zna język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym, Francja w 36%, Włochy w 29%, w porównaniu z Rosją, gdzie tylko 5% obywateli umie posługiwać się językiem angielskim. Ciekawostką jest to, że liczba użytkowników języka angielskiego w Azji (350 mln) jest równa liczbie rodzimych rozmówców w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii razem wziętych, jak również i to, że więcej Chińczyków studiuje język angielski (ok. 100 mln) niż obecnie żyje Brytyjczyków na świecie9. Użytkownicy języka angielskiego jako obcego przyczyniają się do powstawania nowych akcentów, takich jak Japlish (angielski z japońskim akcentem), Spanglish (hiszpańsko- angielska hybryda używana w Meksyku i w południowych stanach USA, takich jak Texas); Hinglish (akcent z Indii – Hindi w połączeniu z językiem angielskim), który można usłyszeć często w dużych miastach USA i Wielkiej Brytanii10. Królewski Akcent Brytyjski, uznawany niegdyś za formę najbardziej pożądaną i poprawną, wywodzącą się z historii i kultury Wielkiej Brytanii, jest obecnie używany jedynie wśród brytyjskiej arystokracji, w rodzinie królewskiej oraz brytyjskich mediach, takich jak BBC. Jego miejsce zajął tzw. Globish, który odbiega coraz bardziej od rdzennego języka angielskiego pod wieloma względami11. Młodzi Polacy w swoim wyborze języka angielskiego kierują się chęcią zdobycia ciekawszej i lepiej płatnej pracy (44% badanych przez ESKK, głównie poniżej 25 roku życia), hobbystą jest tu co piąty ankietowany. Powyżej czterdziestego roku życia niemal 40 proc. badanych traktuje naukę języka jako hobby, natomiast 20% Polaków deklaruje chęć poznania kultury danego kraju, a 17 proc. uczy się go w celach turystycznych.12 Język angielski jako język globalny (na podstawie prezentacji Magdy Bregier) Predyspozycje językowe posiadają wszyscy, gdyż inaczej nie bylibyśmy w stanie władać językiem ojczystym. Thredgold, J. 2010. “ English is increasingly the international language of business”, dla: the Decret News, December 11. 8 http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_English-speaking_ population 9 Mydans, S. 2007. “Across cultures English is the word”, dla: The New York Times, Nr. 9. Na sukces składają się: (a) motywacja jako paliwo dla naszego umysłu, (b) nastawienie (to ważne, aby zamiast mówić „muszę” używać słowa „chcę”), (c) systematyczność (najlepsze efekty są widoczne kiedy uczymy się ok. 30 min dziennie, niż kilka godzin raz w miesiącu), oraz (d) dobór indywidualnej metody uczenia się, w tym również niekonwencjonalnej: oglądanie filmów na YouTube, czytanie anglojęzycznych czasopism, czy słuchanie audycji, np. BBC13. Warto wykorzystać fakt, że młodzi ludzie są fanami gier komputerowych i grać w edukacyjne gry komputerowe, ponieważ można tu połączyć swoje hobby z nauką języka i pozyskiwać z gier słownictwo stanowiące dla uczącego się realną wartość w obcym języku. Ponadto, za pomocą popularnego darmowego programu Skype, którego używa się jako telefonu, można rozwinąć w naturalny sposób pełny kanał komunikacyjny składający się z mówienia i słuchania14. Filmy również stwarzają doskonałą okazję: wybierz swój ulubiony film ale nie zmuszaj się od razu do obejrzenia całości w oryginale - wybierz jedną scenę z konkretnego filmu (ok. 2-minutową) i obejrzyj ją najpierw z angielskimi napisami. Staraj się wychwycić znaczenie z kontekstu, z zachowania aktorów oraz poprzez obraz i muzykę. Następnie obejrzyj scenę kilka razy bez napisów, skupiając się na wymowie. Powtarzaj powyższe czynności codziennie przez cały tydzień, a w następnym tygodniu zrób dokładnie to samo z następną partią filmu. Również reklama, dzięki powtarzalności spotów reklamowych umożliwia wychwytywanie angielskich sloganów, np. „I’m lovin’ it”,” so good” czy “get the London look”15. Słownictwo a pamięć (na podstawie prezentacji Marty Rutkowskiej, Moniki Marciniak i Małgorzaty Cybulskiej) Uczenie się na pamięć bez zrozumienia kontekstu nie zagwarantuje nam pamiętania, chyba że użyjemy odpowiednich technik, ale i one opierają się w większości na kojarzeniu. Słówek można uczyć się przez użycie wyrazów bliskoznacznych (np. rzeczownik ludzie zastąpić słowami społeczeństwo, obywatele, znajomi); synonimów/antonimów (świt to inaczej wschód słońca); za pomocą dialogu i objaśnienia (słowo odziedziczyć: Father had money in the bank. He died. Daniel is his son. Now Daniel has the money); za pomocą definicji; robiąc listy słów (np. poszczególnych części garderoby); budując zdania personalne; kojarząc wyraz z zawodem (np. mikrofon z piosenkarzem), albo czynność z imieniem (np. 10 “Not the Queen’s English”, Newsweek Magazine, March 6. 2005 www.thedailybeast.com 11 http://nauka.wp.pl/title,Dlaczego-Polacy-ucza-sie-jezykowobcych,wid,10501191,wiadomosc.html 12 38 Boekaerts, M. 2002. “Motivation to learn”, International Academy of Education, źródło internetowe 13 14 Jacenko, M. 2008. Jak szybko nauczyć się języków obcych, Helion http://www. effective-way.html w.ehow.com/how_6638814_learnenglish 15 Jestem Marta. Lubię małpki.); również poprzez grę słowną, np. podanie trzech przymiotników do rzeczownika; oraz poprzez mapy myślowe16. Niezwykle pomocne okazują się mnemotechniki17: „akronimy” (LOL - Laughs Out Loud (Śmieje się głośno) i „akrostychy” (pierwsze litery wyrazów tworzą skrót, np. Sam Teraz Rozluźniam Ekstremalne Spięcie = STRES18 ; Na Ekranie Siedzi Wrona = NORTH, EAST, SOUTH, WEST; Mały Domek Czerwonych Biedronek Nadepnął Małżonek Wawrzonek - Mianownik, Dopełniacz, Celownik, Biernik, Narzędnik, Miejscownik, Wołacz)19. Innymi metodami są: metoda wizualizacji, czyli skojarzenie np. wyrazu (mercy – litość) z obrazem postaci (Matki Teresy z Kalkuty)20, lub metoda z użyciem rymu, np. aby zapamiętać angielskie nazwy miesięcy trwających 30-dni metodyk Gozdek-Michaelis21 podaje je następująco: Yesterday… Thirty days Has September, April, June and November. Niektórzy autorzy nadają technikom mnemonicznym dużą wagę, dlatego też obok mechanicznego i logicznego sposobu zapamiętywania, mnemotechniki widnieją jako trzeci, bardzo znaczący typ.22 Jak uatrakcyjnić proces uczenia się (na podstawie prezentacji Izy Karpińskiej i Justyny Nowak) Wyszukujmy tematy, które odpowiadają naszym potrzebom i zainteresowaniom. Jeśli na przykład chcemy dowiedzieć się czegoś w Internecie o jakimś polityku, artyście, wydarzeniu, filmie, kosmetyku, leku czy celu naszego wyjazdu na urlop, szukajmy informacji na ten temat na obcojęzycznych stronach internetowych. Nie ważne, że nie wszystko rozumiemy, a w trakcie mówienia i pisania popełniamy błędy językowe i nie wszystko potrafimy wyrazić, gdyż liczy się praktyka. Dążmy również do kontaktu z autentycznymi obcojęzycznymi tekstami. W tym celu słuchajmy piosenek, oglądajmy filmy, czytajmy zagraniczną prasę i literaturę, gotujmy według obcojęzycznych przepisów kulinarnych, śledźmy zagraniczne serwisy informacyjne i komunikaty o pogodzie; w telefonie komórkowym ustawmy menu na język obcy; kupując krem, szampon lub nawet telewizor, przeczytajmy najpierw obcojęzyczKomorowska, H. 2005. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna. 16 17 Goltz, D. 2007. „Mnemotechniki”, Języki Obce w Szkole. Nr 3, str. 174 Brześkiewicz Z.W. 1996. Superpamięć: jak uczyć się trzy razy szybciej. Agencja Wydawnicza Comes 18 Dźwierzyńska, E. 2005. „Mnemotechniki w zapamiętywaniu leksyki języka obcego”. Języki Obce w Szkole. Nr 4, str. 20-21 19 Kamińska, P. M. 2004. Mnemonic Devices in Language Learning. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. 20 Gozdek-Michaelis, K. 1994. Supermożliwości Twojego Umysłu: jak uczyć się trzy razy szybciej. Agencja Wydawnicza Comes. Str.92. 21 Arabski, J. 1996. Przyswajanie języka i pamięć werbalna. Śląska: Katowice. 22 ną część instrukcji. Zwiedzajmy kraje, których języki nas interesują, nawiązujmy kontakty. Piszmy listy, sms -y, życiorys własny lub innych osób, listy motywacyjne, pamiętniki, referaty i inne; opisujmy obejrzane książki, filmy, wystawy i sztuki teatralne; sporządzajmy pisemne relacje z wycieczek i spotkań towarzyskich. Prośmy nauczycieli języków obcych lub rodzimych użytkowników języka obcego, aby sprawdzając poprawność naszych wypowiedzi pisemnych i ustnych informowali nas kiedy liczy się treść i swoboda wypowiedzi, a kiedy musimy skupić się na poprawności językowej. Ponadto nie martwmy się tym, że mimo rozumienia cudzych wypowiedzi ciągle mamy jakieś problemy z formułowaniem własnych. To naturalne, że mówienie jest sprawnością, którą opanujemy w dalszej kolejności. Muzyka i rytm w znacznym stopniu ułatwiają zapamiętywanie nowego słownictwa, zwrotów i wyrażeń, w przyjemnej i atrakcyjnej formie. Po pierwsze, muzyka wywołuje określony stan odprężenia, który sprzyja zapamiętywaniu, piosenki często oddziaływują na nasze emocje; możemy wykorzystać fakt, iż pamiętamy za sprawą wielokrotnych powtórzeń tej samej frazy z taką samą motywacją. Po drugie, muzyka i piosenki posiadają bardzo motywujące działanie sprzyjające nauce, w szczególności dla dzieci i młodzieży. Muzyka popularna w jej wielu odmianach jest częścią młodzieżowej subkultury, w pozytywnym znaczeniu tego słowa, częścią życia młodzieży i ich rytuałów, dlatego też odwołanie się do niej może przyczynić się do wybuchu wielkiej pozytywnej energii, tak bardzo pomocnej w nauce. Jest to, zatem silny czynnik motywacyjny w nauce języka. Niewątpliwym walorem piosenki, w szczególności piosenki współczesnej, jako materiału dydaktycznego jest to, że jest oparta na autentycznym, naturalnym języku. Treść obejmująca popularne zwroty leksykalne, w tym także wyrażenia idiomatyczne i slangowe sprawia, że język piosenki jest żywy i prawdziwy. I co ważne, materiał ten może być wykorzystany do kształtowania wszystkich sprawności językowych. Może więc posłużyć jako materiał do ćwiczeń w rozumieniu ze słuchu, ćwiczeń wymowy i intonacji, a ich teksty, zazwyczaj krótkie i rymowane – do ćwiczeń w czytaniu. Niezaprzeczalnym walorem piosenek jest również to, że prezentują większość struktur gramatycznych, co może stanowić dobrą podstawę do ćwiczeń w mówieniu z wykorzystaniem tych właśnie struktur. Na bazie tekstów piosenek można również budować zadania, kształtujące umiejętności w zakresie sprawności pisania, na przykład, uzupełnianie luk w tekście piosenki, porządkowanie treści piosenki z tzw. „rozsypanki wyrazowej”, rekonstrukcja fragmentów teksu piosenki wokół słowa kluczowego, czy dyktanda 23. Sygnowski, P. 2011. Skuteczne metody nauki języka angielskiego, ebook 23 39 Do praktycznych zastosowań muzyki i piosenek w uczeniu się języka angielskiego należy słuchanie i śpiewanie piosenek, dyskutowanie o treści piosenek, rozmawianie o muzyce, rozmawianie o piosenkarzach, zespołach, wideoklipach, używanie piosenek i muzyki jako inspiracji do wykonywania innych zadań, lub jako tła podczas wykonywania innych ćwiczeń, pisanie piosenek, przeprowadzanie wywiadów, wykonywanie wideoklipów, sporządzanie artykułów, kwestionariuszy, recenzji i listów do wykonawców, tworzenie ankiet i list przebojów, analiza gramatyczna treści piosenki, ćwiczenie słuchania ze zrozumieniem, tłumaczenie piosenek, pisanie dialogów przy użyciu treści piosenek, rozmaite użycie wideoklipów (opis, dyskusja o treści, mówienie o emocjach), odgrywanie scenek w oparciu o treść piosenek, używanie piosenek do rozmaitych ćwiczeń gramatyczno-leksykalnych (jak na przykład uzupełnianie luk), ćwiczenie wymowy, intonacji i stresu; wprowadzenie i ćwiczenie nowego słownictwa 24. Filmy, w erze odtwarzaczy mp4 i iPhona, pozwalają na szybkie i przyjemne uczenie się języka obcego. Wszystko co trzeba zrobić, to pobrać film lub jego fragment w wersji oryginalnej, oraz wersję z napisami w języku angielskim lub w języku polskim. Do tego można wykorzystać olbrzymie zasoby YouTube. Następnie wielokrotnie oglądać najlepiej jeden odcinek filmu tak, aby go w pełni zrozumieć. Dobrym pomysłem jest również obejrzenie filmu w języku polskim, z napisami w języku angielskim, aby następnie zamienić kolejność i obejrzeć film w języku angielskim z polskimi napisami, a na koniec – wersję oryginalną. Ponadto, w nauce języka poprzez filmy bardzo pomocne jest także oglądanie filmu przerywając go co chwilę i powtarzając role za aktorami, starając się odgrywać nie tylko słowa ale i intonację, a nawet mowę ciała! Kolejnym dobrym pomysłem jest wypisywanie nowych słówek, z efektem szybszego i trwalszego zapamiętywania. Oglądając filmy, uczymy się języka pospolicie używanego, a nie książkowego, przyswajamy struktury gramatyczne i dobrze się bawimy. Taka nauka jest zapewne przyjemniejsza, niż nudne czytanki z książek językowych. W dzisiejszych czasach mnóstwo z nas spędza czas na graniu w różnego rodzaju gry komputerowe, który to fakt również może zostać wykorzystany do nauki języka angielskiego, ponieważ wiele gier posiada właśnie taki język główny, co zmusza nas do szukania znaczenia słówek przydatnych na co dzień, ich rozpoznania i zapamiętania. Gry komputerowe mogą być także użyte do ćwiczenia mówienia w języku angielskim. Bardzo przydatne do tego celu jest granie online, kiedy to musimy komunikować się z innymi graczami, często pochodzącymi z różnych stron świata, którzy używają właśnie tego języka jako globalnego. Dobrą radą dla tych, którzy chcą połączyć granie w gry z nauką języka jest aby nie kupować polskich wersji językowych, zwłaszcza że jeśli gra kogoś bardzo zainteresuje, to w końcu zrozumie ją nawet po angielsku. Kolejną formą uatrakcyjnienia nauki języka angielskiego na różne sposoby jest Internet, który może nam posłużyć do ćwiczenia wszelkich sprawności językowych: słuchania – poprzez audycje w internetowych radiach, czytania ze zrozumieniem – poprzez czytanie artykułów zamieszczonych na anglojęzycznych stronach, oraz pisania i mówienia – poprzez czatowanie i rozmawianie z innymi ludźmi Harmer, J. 2003. The Practice of English Language Teaching. Malezja: Longman. 27 24 40 Rola Internetu w uczeniu się języków obcych (na podstawie prezentacji Doroty Strupczewskiej i Marcina Nowaka) Strony, z których możemy skorzystać nie muszą być związane z nauką języka (http://bbc.co.uk/http://www. discovery.com). Można z nich wykorzystać zadania do druku, lub te w formie multimedialnej, czyli zdjęcia oraz filmy. Do ćwiczenia sprawności językowej studenci polecają strony: http://www.uefap.co.uk; http://owl. english. purdue.edu; http://vlc.polyu.edu.hk. Zaś, do nauki online: http://www. geocities.com; /ehanson smi/ evo2005/announce.html25 Internet, jako narzędzie do wysyłania i odbierania informacji stanowi źródło poprzez pocztę elektroniczną, fora dyskusyjne i blogi, oraz czat internetowy. Przykładowymi forami dyskusyjnymi są: Facebook i Tweeter; natomiast przykładowy czat znajduje się pod adresem http://schmooze.hunter.cuny.edu:8888.26 Programy do komunikacji głosowej, takie jak Teamspeak, Ventrilo czy Mambo, umożliwiają rozmowy z użytkownikami na całym świecie i są wykorzystywane do szybkiej wymiany informacji (np. w grach wieloosobowych). Audio-wizualne komunikaty internetowe, takie jak Skype, Fring czy Window Live Messenger, umozliwiają prowadzenie darmowych rozmów głosowych oraz obserwację rozmówcy przez kamerę internetową. Gry internetowe, zarówno typu MMORPG/ DotA (np. World of Warcraft, League of Legends), jak i gry strategiczno-logiczno-symulacyjne (Second Life, The Sims online), mogą posłużyć do nauki słownictwa.27 Clark, A. 2007. E-learning, nauka na odległość. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. 25 26 Jarvis, . 2002. The Teacher Trainer. Stecyk, A. 2008. Abc Learningu, Warszawa: Centrum Doradztwa i Informacji Difin. Sztuka prezentacji (na podstawie prezentacji Aleksandry Mielnikow i Martyny Wieczorek) Wydaje się, że aby dobrze wypaść przed każdym audytorium, wystarczy zachować pięć zasad mieszczących się w angielskim akronimie INTRO28: I – interest (Zaskocz słuchaczy czymś oryginalnym. Bądź entuzjastyczny) N – needs (Odwołaj się do potrzeb i motywacji swoich słuchaczy) T – topic (Dostosuj temat do potrzeb słuchającego cię grona) R – range (Określ zakres twojego wystąpienia. Zaznacz to, co pomijasz) O – objectives (Dostosuj cele do typu audytorium i zaznacz kluczowe informacje) W walce z tremą należy (a) dobrze opanować treść prezentacji, a szczególnie początek; (b) skontrolować pomieszczenie i sprzęt; (c) pamiętać o swoich notatkach; (d) przyjść wcześniej; (e) wyprostować się!; (f) uśmiechnąć; (g) założyć, że widownia jest do Ciebie pozytywnie nastawiona; (h) nie mówić o swoim zdenerwowaniu i stresie; (i) nie usprawiedliwiać się niepotrzebnie; (j) mówić własnymi słowami i nie czytać z kartki; (k) nie naśladować nikogo, lecz mówić we własnym stylu. Radzi się również, aby nawiązać kontakt wzrokowy na dłużej niż 10 sekund z jak największą częścią widowni, najlepiej przez 90 % wystąpienia. Ponadto, nie należy mówić do ekranu, rzutnika czy tablicy, czytać z kartki, przemawiać monotonnym tonem, ani zatrzymywać się w połowie zdania. Mowa ciała jest bardzo istotna, dlatego też nie poleca się chowania rąk do kieszeni, wskazywania palcem, czy podpierania się (tracisz swoją moc i autorytet), a zgarbiona sylwetka sygnalizuje obojętność. Natomiast wskazane jest pomaganie sobie przyzwolonymi gestami, np. wszelkie wertykalne ruchy oznaczają, że chcesz podkreślić swoje słowa. Powinno się utrzymywać odpowiednią modulację głosu i kontrolować przerywniki mowy (yyy…, hmm…, mmm). Jeśli do tego trzymamy się odpowiednich ram czasowych, przeznaczając czas nie tylko na omówienie swoich celów, ale również na zadawanie pytań - sukces gwarantowany. Należy wziąć pod uwagę fakt, iż nie ma złych i nudnych przemówień, są tylko nudni i źli mówcy.29 Studenci referujący zdobytą wiedzę metodyczną pokazywali, że nauka języka obcego nie musi oznaczać wielogodzinnego siedzenia nad książkami, wkuwania słówek i rozwiązywania nudnych zadań. Nie potrzebujemy wielu środków, aby sprawić żeby uczenie języka obcego stało się dla nas przyjemnością. Aby tego Gołębiowski P. 2009. Wystąpienia publiczne polityków. Marketing polityczny. 28 Sopocka Grupa Szkoleniowo-Doradcza. 2007. Prezentacje i wystąpienia publiczne. Sopot. 29 dokonać, wystarczy częściej i w sposób bardziej ukierunkowany korzystać z możliwości jakie stwarza nam w obecnym czasie globalny postęp technologiczny, społeczny i ekonomiczny w tych sferach, z którymi mamy na co dzień do czynienia: oglądanie filmów, słuchanie muzyki, czytanie książek, granie w gry komputerowe, surfowanie w Internecie, używanie telefonu komórkowego, zakupy, komunikacja medialna, czy korzystanie z multimediów. Wszystkie wysiłki umysłowe tego typu zapewne przyczynią się nie tylko do nauki języka obcego, ale również do rozwijania naszego intelektu, wielu typów inteligencji, które posiadamy oraz, bez względu na wiek, będą w sposób nieograniczony stymulować nasze siły mentalne, pamięć oraz kreatywność. dr Ewa Chojnacka, mgr Danuta Pietrzak [Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych] Nowości Wydawnictwa PWSZ w Płocku Małgorzata Jagodzińska, Elżbieta Buchcic: Nauczyciel przyrodnik. Zasoby, konteksty, działanie pedagogiczne [2011] „Treść publikacji adresowana jest do nauczycieli przedmiotów przyrodniczych oraz studentów. Rezultatem interdyscyplinarnego podejścia Autorek do omawianej tematyki jest możliwość implementacji metod, technik nauczania i uczenia się do innych przedmiotów kształcenia ogólnego. Przedstawione propozycje innowacyjnych działań pedagogicznych przyczynią się do uatrakcyjnienia procesu dydaktyczno-wychowawczego w zakresie szeroko interpretowanej edukacji przyrodniczej, a tym samym wpłyną na efekty kształcenia i wyższą jakość pracy szkoły. Książka dostarcza niezbędnych wskazówek dotyczących prowadzenia różnorodnych zajęć przyrodniczych z wykorzystaniem edukacji pozaformalnej. (…) Autorki starają się również pomóc nauczycielom i studentom w ustaleniu odpowiedzi na kilka podstawowych pytań, m. in. jak atrakcyjnie i skutecznie uczyć? ”[z recenzji dr Anny Strumińskiej-Doktór i dr Liliany Tomaszewskiej] 41 Gospodarka rynkowa w warunkach kryzysu pod red. J. Grzywacza, S. Kowalskiego [2012] Gospodarka rynkowa to specyficzny rodzaj gospodarki, w której wszystkie podmioty gospodarcze funkcjonujące na rynku, poczynając od gospodarstw domowych, poprzez przedsiębiorst wa, instytucje finansowe oraz rząd, podejmują samodzielnie decyzje dotyczące własnego interesu i zachowują się zgodnie z zasadą racjonalności gospodarowania. Często gospodarka rynkowa utożsamiana jest z gospodarką kapitalistyczną. Ze swojej natury gospodarka rynkowa podatna jest na różnego rodzaju zawirowania i zachwiania gospodarcze. Mogą one przyjmować postać spowolnienia gospodarczego, zapaści gospodarczej, recesji, załamania i krachu gospodarczego lub wręcz chaosu gospodarczego a nawet katastrofy gospodarczej. Kryzysy gospodarcze towarzyszą ludzkości praktycznie od zarania dziejów. [ze Wstępu do książki] Internet przyjazny ludziom aktywnym pod red. E. Czarneckiego, S. Kowalskiego, A. Schulz [2012] W materiale niniejszej publikacji „Internet przyjazny ludziom aktywnym” znalazło się 30 prac studentów. Studenci poruszyli w swych referatach m.in. kwestie wolności słowa w Internecie, sposobów internetowego komunikowania się, zastosowania komputerów w bankowości czy też zakupów w sieci. Przedstawiono także w jednym z referatów „siłę” i możliwości Internetu w obszarze polityki, nie zabrakło rozważań na temat zastosowania Internetu w działalności 42 gospodarczej. To tylko przykłady referatów, które znajdują się w zaproponowanych materiałach pokonferencyjnych. Szczególnie cieszy udział studentów innych uczelni Płocka oraz zagranicznych. Przyjechali na konferencję reprezentanci ośrodków akademickich Ukrainy i Rosji, którzy przedstawili własne spojrzenie na problematykę znaczenia Internetu we współczesnym świecie. [ze Wstępu do książki] Kształcenie pedagogów. Wielowymiarowość edukacji pod red. naukową E. Wiśniewskiej, A. Głowali, L. Tomaszewskiej [2012] Niniejsza monografia jest próbą zwrócenia uwagi na istotne zagadnienia (wymiary) działalności nauczyciela w polskiej szkole zmierzające do realizacji wymiaru europejskiego współczesnej edukacji. W związku z tym refleksja dotyczy tu między innymi dyspozycji psychicznych nauczyciela, podmiotowości w procesie edukacji, przygotowania do nauczania określonych przedmiotów, pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych, kształcenia zawodowego, dostępu do informacji, działań profilaktycznych czy edukacji ustawicznej. Opracowanie niniejszego wydawnictwa stało się możliwe dzięki przychylnym recenzjom naukowym doktor Marii Szymańskiej i doktor Małgorzaty Kamińskiej. Propozycje i sugestie Recenzentów stanowiły bardzo cenny element w redagowaniu publikacji i przyczyniły się do podniesienia walorów naukowych niniejszej książki. Redaktorzy składają serdeczne podziękowania wszystkim Autorom tekstów, dzięki którym stało się możliwe zarysowanie idei kształcenia pedagogów w kontekście zagadnienia wielowymiarowości edukacji na tle współczesnych przemian społecznych. [ze Wstępu do książki] Edukacja jako całożyciowe doświadczenie pod red. naukową J. Piekarskiego, L. Tomaszewskiej, A. Głowali [2012] Książka, która została przygotowana w oparciu o studia pedeutologiczne nad edukacją, jako całożyciowym doświadczeniem wprowadza czytelników w interdyscyplinarne ujęcie problematyki życia z perspektywy znaczenia edukacji, rozwoju osobowego, przemian globalnych i lokalnych w ujmowaniu rzeczywistości. Całość tomu niewątpliwie ukazuje poszukiwania i aktualny stan doświadczeń badawczych jego autorów, przynosi wiele wniosków dotyczących edukacji formalnej i nieformalnej nauczycieli. Autorzy również korzystając z polskich inspiracji biograficznych zwracają uwagę na znaczenie doświadczeń życiowych w procesie wywoływania zmian w postrzeganiu i interpretacji rzeczywistości. Zaletą tego opracowania jest to, że nie zamyka, lecz raczej otwiera dyskusję nad edukacją ujmowaną jako całożyciowy proces. [ze Wstępu do książki] 2.Koło Naukowe „TEXnicy” – opiekun dr Cezary Obczyński Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych 1.Koło Naukowe Tłumaczenia Tekstów Fachowych i Ogólnych (językoznawstwo niemieckie) – opiekun dr Agnieszka Kaczmarczyk 2.Studenckie Koło Naukowe „Młodzi Humaniści” – opiekun dr Anna Suwalska-Kołecka 3.Koło Metodyczne „Belfer Novum” – opiekun mgr Małgorzata Bielecka-Smel 4.Koło Arteterapeutyczne – opiekun mgr Luiza Kalinowska-Skutnik 5.Koło Filozoficzne – opiekun dr Liliana Tomaszewska (http://pwszplock.pl/naukowe-kolo-filozoficzne/) 6.Koło Socjologiczne – opiekun dr Kinga Przybyszewska 7.Koło Edukacji Elementarnej – opiekun dr Agnieszka Głowala Studenckie Koła Naukowe PWSZ proponuje studentom różne formy aktywności, które mają służyć rozwojowi ich zainteresowań. W poszczególnych instytutach działają koła i sekcje naukowe: Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki 1.Koło Naukowe Ekonomistów »» Sekcja Agrobiznesu – opiekun dr inż. Piotr Michalik »» Sekcja Socjologiczna – opiekun dr Anna Schulz »» Sekcja Zarządzania Finansami – dr Leszek Pruszkowski 8.Koło Psychologiczne „Psychologia i życie” – opiekun dr Ewa Bartuś, mgr Dariusz J. Szadkowski (http://pwszplock.pl/naukowe-kolopsychologiczne/) Instytut Nauk o Zdrowiu 1.Socjomedyczne Koło Naukowe – opiekun dr Małgorzata Jagodzińska, dr Kinga Przybyszewska 43 Sentencja numeru: „Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.” [Albert Camus] INSTYTUTY Nauk Ekonomicznych i Informatyki 09-421 Płock-Trzepowo tel. 24 366 54 25 Nauk Humanistycznych i Społecznych 09-400 Płock, ul. Gałczyńskiego 28 tel. 24 366 54 10 Nauk o Zdrowiu 09-407 Płock, Al. Marszałka J. Piłsudskiego 8 tel. 24 366 54 14 JEDNOSTKI MIĘDZYUCZELNIANE Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych 09-400 Płock, ul. Kościuszki 20 tel. 24 366 54 19 wew.29 Studium Wychowania Fizycznego i Sportu 09-400 Płock, ul. Gałczyńskiego 28 tel. 24 366 54 09 Dział ds. Spraw Studenckich i Dydaktyki 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, pok. 121 tel. 24 366 54 01 Dom Studenta 09 – 400 Płock, Nowowiejskiego 6 tel. 24 366 54 15 Biuro Karier Zawodowych 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego , pok. 11 tel. 24 366 54 03 wew. 243 Biuro Praktyk Studenckich 09 – 402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, pok. 4 tel. 24 366 54 20 wew. 247 Biblioteka 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 tel. 24 366 54 00 wew. 211 Wydawnictwo Naukowe 09 – 400 Płock, Plac Dąbrowskiego 2 tel. 24 366 54 20 wew. 210 „Wiadomości Uczelniane”. Pismo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku Redaktor Naczelny: Katarzyna Atemborska Redakcja: Aneta Kamińska-Krysztofiak, Joanna Nawrocka-Szmulewicz Rada Redakcyjna: Jan Kalinowski, Ewa Wiśniewska Adres redakcji: 09-402 Płock, Plac Dąbrowskiego 2, tel. (024) 366 54 00 wew. 210 Skład i druk: Agencja Reklamowa TOP 87-800 Włocławek, ul. Toruńska 148 tel.: 54 423 2040, fax: 54 423 2080 e-mail: [email protected] 44
