nr 74 - Oaza Kielce

Transkrypt

nr 74 - Oaza Kielce
RODZINA
P
DOMOWEGO KOŒCIO£A DIECEZJI KIELECKIEJ
nr 74 paŸdziernik 2009
rzed nami kolejny rok pracy formacyjnej. Dla nas osobiœcie jest to szczególny
czas, gdy¿ rozpoczynamy nowy rozdzia³ w swoim ¿yciu - czas pos³ugi jako
para diecezjalna. Uroczyste przekazanie pos³ugi od Helenki i Miecia Kapuœciñskich,
które odby³o siê w czasie Mszy św. w Sanktuarium Św. Krzy¿a, przy udziale rodzin
z naszej diecezji, by³o prze¿yciem wyj¹tkowym. W tym miejscu chcielibyœmy jeszcze
raz podziêkowaæ im za 3 lata piêknej s³u¿by i nieustannej pracy dla dobra ma³¿eñstw
i rodzin naszej diecezji. Za otwartoœæ, radoœæ i serca pe³ne mi³oœci. Bóg Wam zap³aæ!
18 czerwca 2009 r. z woli Bo¿ej i krêgu diecezjalnego zosta³a nam powierzona
odpowiedzialnoœæ za ma³¿eñstwa tworz¹ce DK w naszej diecezji. Dziêkujemy
za zaufanie, jakim nas obdarzono.
Jednoczeœnie, jesteœmy œwiadomi,
¿e sami nic uczyniæ nie mo¿emy. Dlatego
te¿, ka¿dego dnia, prosimy Ducha Œw., by
udziela³ nam m¹droœci w rozeznawaniu
i podejmowaniu w³aœciwych decyzji dla
naszej kieleckiej wspólnoty. Pragniemy
tak¿e podzieliæ siê nasz¹ wspóln¹ radoœci¹.
W uroczystoœæ Narodzenia NMP 8 wrzeœnia
2009 r. ks. bp Kazimierz Ryczan mianowa³ ksiêdza Andrzeja Waligórskiego Moderatorem
Diecezjalnym Domowego Koœcio³a. Ufamy, ¿e zostanie On serdecznie przyjêty przez
ca³y kielecki DK, a Jego duchowa pos³uga oraz zapa³ do pracy pomog¹ nam wzrastaæ
w dziele jakie zapocz¹tkowa³ S³uga Bo¿y ks. Franciszek Blachnicki.
Prosimy zatem wszystkie ma³¿eñstwa o nieustanne wsparcie modlitewne dla nas
i wszystkich odpowiedzialnych, a tak¿e o aktywne anga¿owanie siê w ¿ycie ca³ej naszej
wspólnoty. Ma³gorzta i Stanis³aw Saletrowie
Piêkne ¿ycie Bogu oddane !
Siostra Jadwiga ze Zgromadzenia Sióstr
Sacere Coeur odeszła do Pana w dn 28. 09. 09,
w przeddzień święta Św. Archaniołów-Michała,
Gabriela i Rafała. Znając Jej zamiłowanie
do tańca, wierzę bardzo mocno, że wraz ze
Świętymi Aniołami tym tańcem oddaje chwałę
Bogu. Siostrę pożegnaliśmy w dn. 30. 09. 09
w przepięknym kościele pw. Św. Tomasza Apostoła
w Warszawie. Eucharystii przewodniczył
ks. biskup - Sekr. Episkopatu Stanisław Budzik
w otoczeniu wielu kapłanów, sióstr zakonnych
i nas wiernych - przyjaciół Siostry Jadwigi. Z pewnością była Ona
największym i najważniejszym ogniwem łączącym Domowy Kościół
z Ojcem Franciszkiem Blachnickim. To Jej właśnie Ojciec przekazał całą
spuściznę Ruchu i powierzył czuwanie nad wiernością charyzmatowi.
Mieliśmy okazję i radość kilkakrotnie gościć Siostrę Jadwigę w naszej
diecezji. Ostatnim razem w październiku 2005 r. w Czarnej prowadziła
rekolekcje na temat „Zobowiązań” w DK. To od Niej dowiedzieliśmy
się, że te nasze zobowiązania to w zasadzie możemy spokojnie nazwać
„szansami” na przetrwanie i umocnienie naszej miłości małżeńskiej
i rodzinnej. Siostra Jadwiga była człowiekiem niezwykle dobrym, ciepłym,
z poczuciem humoru i ogromnie zatroskanym o rodziny. Warto podkreślić
także to, że ciągle przypominała nam jak ważną rolę spełniają Kapłani
w DK. Kapłan choć swoją posługą tylko doradza, to bez niego DK istnieć
i działać nie może. Siostra ciągle zachęcała do modlitwy w intencji Kapłanów
i odpowiedzialnych za rodziny.
Z pewnością będzie nam brakować
tej wspaniałej postaci, ale jesteśmy
pewni, że jest bardzo szczęśliwa
w Chwale Boga i wyprasza nam
potrzebne łaski. Siostro Jadwigo
„Niech Aniołowie zawiodą Cię
do Raju, a gdy tam przybędziesz
niech dobry Bóg włoży na Twe skronie wieniec chwały, a do rąk palmę
zwycięstwa” Do zobaczenia!
H. Kapuścińska.
ODPOWIEDZIALNOή
ZA KOŒCIÓ£
Ks. dr Adam Wodarczyk, Moderator Generalny
Ruchu Światło - Życie, autor monografii
o księdzu Franciszku Blachnickim zatytułowanej
„Prorok naszych czasów”
Rodzina:
W zamyśle Ojca
Blachnickiego Ruch Światło-Życie to ruch
eklezjalny, realizujący założenia Soboru
Watykańskiego II. W jaki sposób to się dziś
dokonuje w Domowym Kościele?
Ks. Moderator: Poprzez pracę
formacyjną z rodzinami w Domowym
Kościele, gałęzi rodzinnej Ruchu
Ś w i a t ł o - Ż y c i e , d o p ro w a d z a s i ę
małżonków do postawy odpowiedzialności
za Kościół. Jest wiele dziedzin realizacji postanowień Soboru,
które podejmujemy w ramach Ruchu Światło-Życie, w tym również
w ramach Domowego Kościoła: liturgia, odnowa życia biblijnego,
odnowa ewangelizacji… Małżonkowie, którzy przechodzą kolejne
etapy formacji w Domowym Kościele, w miarę dojrzewania na drodze
życia chrześcijańskiego, z biegiem czasu podejmują różne diakonie
(np. ewangelizacji, modlitwy, wyzwolenia, życia), które mają na celu
odnowę Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II.
Rodzina: Czy mógłby nam Ksiądz udzielić kilku wskazówek
dotyczących ewangelizacji?
Ks. Moderator: Metod jest wiele, na przykład oazy modlitwy. Jedna
z form ewangelizacji dorosłych to weekendy ewangelizacyjne. Jest
też droga ewangelizacji indywidualnej. Trzeba szukać różnych dróg.
W diecezji kieleckiej macie dużo terenów wiejskich. Dobrze by było
wychodzić poza Kielce i robić coś dla mniejszych miejscowości,
próbować tam dotrzeć i tworzyć kręgi.
Rodzina: Serdecznie dziękuję za rozmowę
Skorzeszyce, 12.09.2009 notowała: Z. Warchałowska
„CZYÑCIE UCZNIÓW
ZE WSZYSTKICH NARODÓW”
Tematem nowego roku pracy formacyjnej są słowa „Czyńcie
uczniów ze wszystkich narodów”. Mogłoby się wydawać, że powinny
one dotyczyć misjonarzy ewangelizujących krańce świata. Jednak słowa
te dotyczą nas, a „wszystkie narody” to moja rodzina, w której żyjemy
czasami daleko od siebie; to moja parafia, w której mało się angażuję; to
wreszcie nasza wspólnota DK, która potrzebuje modlitwy i aktywnego
włączenia się w jej życie.
Według słów ks. Blachnickiego „czynić
uczniów” tzn. „uczynić kogoś uczniem,
włączyć go do szkoły i jakiś czas uczyć
go nowego sposobu życia”. Ale kto może
„czynić uczniów”? Tylko ten kto sam
jest już uczniem. Ks Blachnicki pisze
dalej „być uczniem” oznacza przebywać
w towarzystwie nauczyciela, dzielić jego
sposób życia, naśladować go, iść za nim
całym swoim życiem, a nie tylko spotkać
się z nim dwa razy w tygodniu, aby
wysłuchać wykładu” (ks. F. Blachnicki
„Idąc, czyńcie uczniami” s.53, 54).
W związku z ustanowionym przez Ojca
Św. Benedykta XVI Rokiem Kapłańskim
pragniemy włączyć się poprzez „Modlitewną Nowennę Miesięcy”
w modlitwę za kapłanów, w szczególności za moderatorów i księży
opiekujących się poszczególnymi kręgami DK. Pragniemy zawierzać
ich kapłańską posługę Bożej Opatrzności i życzyć błogosławieństwa
na każdy dzień.
Zachęcamy do inicjowania Mszy św. za kapłanów w swoich rejonach
czy w parafiach, podejmowania konkretnych postanowień w intencji
kapłana, a także ofiarowania swojego cierpienia w tej intencji.
Niech codzienna modlitwa za kapłanów słowami „Niech zstąpi Duch
Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!” umocni kapłanów w służbie
Bogu i ludziom.
Krąg Centralny DK w liście skierowanym do małżeństw
i kapłanów odpowiedzialnych za Domowy Kościół zwraca w tym
roku szczególną uwagę na
uczestnictwo w rekolekcjach
formacyjnych. Abyśmy
mogli „czynić uczniów”
niezbędnym jest przeżycie
podstawowej formacji
(I, II i IIIo), która
przygotowuje i uświadamia
potrzebę włączania się
do służby we Wspólnocie.
W naszej diecezji na 135
małżeństw tylko 16 przeżyło
formację podstawową, dlatego już teraz zachęcamy do zaplanowania
uczestnictwa w rekolekcjach wakacyjnych.
Przez najbliższy rok nadal będziemy się spotykać w każdy drugi
wtorek miesiąca o godz. 19.00 na Mszy św. i spotkaniu formacyjnym
przy Al. IX Wieków 15A (tak jak było w latach poprzednich). Niech
każdy z Was z osobna czuje się zaproszony na te comiesięczne spotkania,
by swoją osobą przyczyniał się do ich ubogacania oraz coraz mocniej
doświadczał daru wspólnoty z Bogiem i ludźmi.
Zachęcamy wszystkich do zapoznania się ze szczegółowym
harmonogramem pracy na bieżący rok. Mamy nadzieję, że czynny nasz
udział w tych spotkaniach i rekolekcjach jeszcze bardziej zjednoczy
Małgorzata i Stanisław Saletrowie
„CZYÑCIE UCZNIÓW
ZE WSZYSTKICH NARODÓW”
Nasz nowy Moderator Diecezjalny
- ks. Andrzej Waligórski
R o dzina: Serdecznie witamy
Księdza jako naszego Moderatora
i prosimy o kilka słów o sobie.
Ks. Andrzej: Jestem księdzem od 5 lat.
Moją pierwszą parafią był Strawczyn,
teraz posługuję jako wikariusz
w parafii Bł. Jerzego Matulewicza
na Ślichowicach.
R: Od jak dawna Ksiądz zna Domowy Kościół?
Ks. A: Poznałem go dopiero w tej parafii. Jeden z kręgów poprosił mnie
o towarzyszenie. Uczę się Domowego Kościoła, a najlepiej uczyć się
będąc już Domowym Kościele. Dziękuję Państwu Trzcińskim i Górlickim
za wprowadzanie mnie w tę wspólnotę.
R: Jak czuje się Ksiądz w nowej ważnej roli?
Ks. A: Modlę się o to, aby moja posługa była dobra. Nie chcę się nazywać
Moderatorem Diecezjalnym, ale pragnę być członkiem Domowego
.Kościoła. Mimo, że nie mam własnej rodziny, żony, chcę być w tej
waszej rodzinie. Domowy Kościół mi tę rodzinę zastępuje.
R: Czy jest coś, co u nas Księdza zdziwiło, zaskoczyło?
Ks. A: Nie wiedziałem, że jest tu tylu ludzi, że są tak życzliwi i serdeczni.
Proszę Boga, aby reszta była z mojej strony dobra.
R: Dziękuję bardzo za rozmowę i zapewniam, że DK również modli
się w intencji Księdza.
Notowała ZW
Plan pracy Domowego Koœcio³a diecezji kieleckiej
na rok formacyjny 2009/2010
PAŹDZIERNIK
13
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
17
Kaczyn
ognisko
LISTOPAD
10
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
26-29 Dąbrówka k/SulejowaORAR Iº
GRUDZIEŃ
8
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
27
Kielce Niedziela św. Rodziny
31
Sylwester
STYCZEŃ
10
św Józef
Dzień Wspólnoty opłatek z Księdzem Biskupem
12
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
16-17 Warszawa
Spotkanie opłatkowe DK
26-31 Przytkowice Sesja o pilotowaniu
LUTY
9
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
10-14 Księżomierz – diec. LubelskaORDR IIº
17-21 Czarna SędziszowskaSesja o pilotowaniu
26-28 Częstochowa Krajowa Kongregacja Odpowiedzialnych (KKO)
MARZEC
9
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
Ciężkowice ORDR IIº
KWIECIEŃ
ORAR IIº
13
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
MAJ
11
IX wieków Kielc
Drugi wtorek miesiąca
29
Kalisz Spotkanie DK
CZERWIEC
8
Msza Św. na zakończenie roku formacyjnego
12
Bilcza Ognisko
19
Św. Józef
Dzień Wspólnoty
Podsumowanie pracy rocznej
Gościliśmy pary
diecezjalne z całej Polski
(a nawet z Niemiec) oraz
krąg centralny - w sumie
160 osób.
Głównym wydarzeniem Podsumowania było przekazanie i przyjęcie posługi
(w tym roku pary diecezjalne zmieniły się w 9 diecezjach). Uroczystość odbyła się
w Sanktuarium na Świętym Krzyżu. Helenka i Mietek Kapuścińscy
po 3 latach owocnej i wytężonej
pracy przekazali posługę Gosi
i Stasiowi Saletrom. Po błogosławieństwie biskupa nowa para
diecezjalna wypowiedziała słowa:
„Przyjmujemy tę posługę na chwałę
Boga Wszechmogącego, Niepokalanej
Matki Kościoła i dobra powierzonych
nam rodzin”.
W pięknej kaplicy
w Skorzeszycach, piękny
i utalentowany chór. Dzięki
nim śpiewy eucharystyczne
nadawały uroku liturgii.
Próby trwały ponad rok,
ale było warto.
domowego koœcio³a
Skorzeszyce 11-13 wrzeœnia 2009
Podczas Podsumowania miały miejsce konferencje, spotkania w 6 filiach
par diecezjalnych i spotkanie wszystkich moderatorów diecezjalnych.
Konferencja w auli, od lewej: moderator RŚ-Ż - ks. Adam Wodarczyk,
opiekun Ruchu Światło-Życie z ramienia Episkopatu - biskup Adam Szal,
moderator DK - ks. Andrzej Wachowicz, para krajowa - Jolanta i Mirosław
Słobodowie.
Para krajowa w imieniu DK z całej Polski dziękuje kielczanom
z DK za świetną organizację, niesamowitą gościnność, rodzinną
atmosferę, domowe wypieki ciast i piękny śpiew chóru. Podziękowanie
zostało złożone na ręce organizatorów: ks. Sławomira Sarka,
Mietka i Helenki Kapuścińskich oraz Stasia i Gosi Saletrów.
tekst ZdzisławJamróz
zdjęcia K. Hajduk, E. Borkowski, R. Strug - DK Bełchatów
KOMENTARZ
Stanisława Pańpucha
Najcenniejsza z modlitw
Św. Ludwik Maria Grignion de
Montfort w swym dziele „Przedziwny
s e k r e t R ó ż a ń c a Ś w. ” p i s z e :
„Najświętsza Dziewica objawiła
błogosławionemu Alanowi de
Rupe, że po Najświętszej Ofierze
Mszy Świętej, która jest pierwszą
i najbardziej żywą pamiątką naszego
Pana, nie ma praktyki wspanialszej,
wyjednującej większe łaski od
Różańca Świętego, który jest jakby
upamiętnieniem i przedstawieniem
Życia i Męki Chrystusa.”
W klasztorach wczesnego
średniowiecza, od około 800 r. mnisi
mieli w zwyczaju odmawiać 150
psalmów, posługując się w celu ich
oznaczenia jakimś przedmiotem.
Chcąc naśladować owych
zakonników w ich nieustannym
wychwalaniu Boga, lud świecki
w większości niepiśmienny, zaczął
również 150 razy odmawiać Ojcze
Nasz, przyklękając przy tym. Później
wraz z popularyzacją modlitwy
Zdrowaś Maryjo wiele osób zaczęło
ją odmawiać zamiast Ojcze Nasz.
Nabożeństwo to upowszechniło się
pod nazwą Psałterz Maryjny. Jeszcze
w tej samej epoce średniowiecza
towarzyszył zwyczaj wychwalania
Maryi Dziewicy imieniem „Róża”.
Wiązało się to z tym, iż Najświętsza
Dziewica w trakcie swych objawień
wyjawiła,
że za każdym razem, gdy
ktoś odmawia
Zdrowaś Maryjo,
dostaje Ona
różę. Dlatego
przyozdobiono Jej wizerunki
bukietami róż - królowej kwiatów
i opiewano Jej cnoty jako „różany
ogród” - w średniowiecznej łacinie
ROSARIUM. Taka jest prawdopodobna
etymologia słowa „różaniec”, które
przetrwało do naszych czasów.
Zgodnie z tradycją to św. Dominik
Guzman był wielkim propagatorem
Różańca - czyli Psałterza Maryjnego w
XIII wieku, bezpośrednio inspirowany
przez Najświętsza Dziewicę, w celu
powstrzymania naporu szerzącej
się herezji albigensów. Zrobił to, jak
napisał papież Leon XIII w encyklice
Supremi apostolatu, nie za pomocą
broni, lecz za sprawą najgorliwszej
wiary w nabożeństwo świętego
Różańca i którego był propagatorem,
i którego osobiście zaniósł w cztery
strony świata. Jeszcze w XV wieku
błogosławiony Alan de la Rupe i inni
dominikanie nadali Różańcowi układ
podobny do tego jaki ma on obecnie.
Podzielili 150 Zdrowaś Maryjo na
dziesiątki i przed każdą umieścili
Ojcze Nasz. W 1569 r. św. Pius V
ustanowił 15 tajemnic różańcowych
w obecnym brzmieniu, dzieląc je
na tajemnice radosne, bolesne
i chwalebne. W roku 1571 przypisał
on zwycięstwo nad muzułmanami
pod Lepanto, jakie chrześcijanie
odnieśli 7 października tego samego
roku wstawiennictwu Matki Bożej
Różańcowej. Następnego roku ten
sam papież ogłosił święto Matki
Boskiej Zwycięskiej, uroczystości,
którą Grzegorz XIII nazwał dniem Matki
Boskiej Różańcowej i której obchody
w dniu 7 października rozszerzył
na cały Kościół powszechny. W XX
wieku, spełniając prośbę Matki Bożej
z Fatimy, wypowiedziana przez Nią
w III objawieniu 13 VII 1917 r. do
Różańca dodano modlitwę: „O mój
Jezu, przebacz nam nasze grzechy...”
po każdej dziesiątce.
Jan Paweł II w swym liście
apostolskim Rosarium Virginis
Mariae z 16 października 2002 r.
wprowadził do Różańca tajemnice
Światła. Napisał: „Aby rozwiązać
chrystologiczny wymiar różańca,
stosowne byłoby uzupełnienie, które
pozwoliłoby objąć także tajemnice
życia publicznego Chrystusa między
chrztem w Jordanie a męką.”
Skoro owoce nabożeństwa
Różańca Świętego są tak wielkie
i cenne - w jaki sposób powinno
się go najlepiej odmawiać? Należy
odmawiać go w sposób godny,
z uwagą i pobożnością. Niezbędna
zatem jest koncentracja, by uniknąć
braku szacunku, do którego
doprowadziłoby roztargnienie.
Należy odmawiać z poświęceniem,
nie zapominając o tym, co
Przenajświętsza Panna powiedziała
do św. Eulalii: „Pięć dziesiątków
pozdrowień anielskich odmówionych
z wolna i pobożnie milszymi mi
są, aniżeli piętnaście pospiesznie
i nieuważnie”. Różaniec bez
rozważania świętych tajemnic
naszego zbawienia byłby niczym
ciało bez duszy. Ze wszystkich
sposobów odmawiania Różańca
najbardziej chwalebnym dla Pana
Jezusa, najbardziej owocnym dla
duszy i którego boi się szatan, jest
odmawianie go publicznie.
Taki sposób modlenia się jest owocny
dla duszy
z dwóch
powodów.
Umysł
j e s t
bardziej uważny
podczas modlitwy
publicznej
niż prywatnej.
K i e d y
modlimy się wspólnie, modlitwy
poszczególnych osób stają się
wspólne całemu zgromadzeniu
i tworzą wszystkie tę samą modlitwę.
W ten sposób, że jeżeli ktoś modli
się mniej dobrze, dopełnia jego brak
ktoś inny ze zgromadzenia, kto modli
się lepiej, silny podtrzymuje słabego,
gorliwy zapala letniego, bogaty
wzbogaca ubogiego, zły przyłącza
się do dobrego. Oto przyczyna,
dla której Kościół udziela pełnego
odpustu tym, którzy odmawiają
Różaniec wraz z rodziną lub
w grupach.
7 października 2009 r.
„W ¿yciu nic nie dzieje siê przypadkiem...,
przypadki s¹ tylko w gramatyce”
Z ruchem Światło-Życie jestem związana już od bardzo dawna.
I może, dlatego w pewnym momencie odczuwałam pewien
„nadmiar” wyjazdów wakacyjnych, oazowych. Na rekolekcje
do Maniowy nie chciałam jechać w ogóle. Choć wiedziałam,
że spotkam tam niesamowitych ludzi będzie gitara, ognisko,
rozmowy na tematy „Boże”, które bardzo lubię. Ale mino to gdybym
mogła się wycofać z decyzji wyjazdu zrobiłabym to natychmiast.
Jedynym motorem, dla mnie, była myśl, że wyjazd naprawi moje
małżeństwo, które miało kilka złych chwil. Mój mąż nigdy wcześniej
nie był w ruchu. W przeciwieństwie do mnie bardzo chciał jechać.
Na miejscu zobaczyłam jak bardzo każdego dnia angażuje się
w życie oazy. Ku mojemu zdumieniu na spotkaniach w grupach
otwiera się, dyskutuje i to on pierwszy miał otwarty cytat
z Pisma Świętego. Do tej pory na spotkaniach był już utarty
zwyczaj, że to ja zabieram głos, bo zawsze z łatwością dzieliłam
się Słowem Bożym i moim życiem. Tutaj na oazie mój mąż
pierwszy był na jutrzni, dyżurze gospodarczym i porządkowym
ze szczotką w ręku. Zaangażował się w śpiew chóru,
a na koniec w występ w kabarecie //czterech aktorów//.
Cieszyłam się
tym bardzo,
ponieważ
wiedziałam,
ż e
p o
przyjeździe
człowiek
ma mocno
naładowane
akumulatory
Bożą miłością. A ja stałam z boku, z jednej strony pełna nadziei
i obaw co będzie jak przyjedziemy, a emocje opadną. Dużo daje
wspólnota. Tam obydwoje z mężem zobaczyliśmy, że gdy zaprosi
się Pana Boga w życie małżeńskie to tacy ludzie żyją dla siebie
i dla tej drugiej połówki. Nie dla świata, pieniędzy, kariery, ale dla
swojej żony dla swojego męża .... Jest to bardzo budujące, bo
nagle zobaczyliśmy, że się da, że jest to realne nawet, gdy ma
się 16 lat stażu małżeńskiego za sobą.
Owoce ...
po rekolekcjach przywiozłam sobie nowego męża. Rano budzi
mnie pocałunkiem ... I cieszę się już teraz, bo my „oazowicze”
mamy łatwiej, bo mamy roczną formację. Bo nawet, gdy opadną
emocje to w ciągu roku pracujemy na to, by Pan Bóg prowadził
nasze małżeństwo, a od Niego możemy się uczyć prawdziwej
miłości, bezinteresownej. Mało tego, gdy zabraknie sił to wiemy,
że On jest zawsze i nigdy nas nie opuści, Ten Niezmienny,
Prawdziwy i Miłosierny.
Podziękowania należą się księdzu. Wspaniały uduchowiony,
pełen wiedzy i bardzo życiowy. Umiał pochylić się nad człowiekiem.
Miałam wrażenie, że mówi tylko do mnie jakby dobrze znał moje
życie i codzienne zmagania z trudnościami... Otwierał nasze
serca na Pana Boga, tłumaczył jak naprawdę Nim żyć, pomagał
zrozumieć, że nie jest to odległa postać, ale tu i teraz jest Bogiem
bardzo realnym, który czeka, że zaproszę go do swojego życia
i dam się prowadzić...
Ostatniego dnia stwierdziłam, że warto było pojechać na
rekolekcje. My jako małżeństwo zaczynamy od nowa i od nowa
uczymy się jak żyć teraz naprawdę z Panem Bogiem, bo w Nim
jesteśmy mocni. On jest źródłem wielu łask i źródłem, z którego
możemy czerpać nieskończenie ... Teraz
naprawdę mam wszystko: pokój w sercu,
wiarę i człowieka u mojego boku,
z którym mogę się zestarzeć
i w końcu jesteśmy jedno ...
Chwała Panu
E. Bąk
S k ¹ d
siê bior¹ dzieci ?
JAN PAWEŁ II w 1979 roku mówił do nas: „Musicie być mocni, drodzy
Bracia i Siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie
być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam
potrzeba niż, w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą
nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać
Ducha Świętego. Musicie
być mocni mocą miłości,
która jest potężniejsza niż
śmierć (..). Musicie być
mocni (..) Mocą tej wiary,
nadziei i miłości świadomej,
dojrzałej, odpowiedzialnej,
która nam pomaga
podejmować(…) wielki dialog
z człowiekiem i światem
na naszym etapie dziejów - dialog z człowiekiem
i światem, zakorzenionym w dialogu z Bogiem samym
- z Ojcem - przez Syna w Duchu Świętym: dialog zbawienia”.
Te słowa niech staną się dla nas rodziców inspiracją do kolejnych
rozmów z naszymi dziećmi. Wspominając słowa Wielkiego Człowieka
Papieża Jana Pawła II dawajmy świadectwo, że seksualność prowadzi
do Świętości.
Zachęcam do zadawania mi pytań dotyczących seksualności
i wychowania dziecka.
Mariola Wojciechowska
og³oszenia :) zaproszenia
Dnia 17.10.2009 zapraszamy na OGNISKO do Kaczyna.
Wspólną zabawę rozpoczniemy krótką modlitwą o godz. 14.00, dlatego
też prosimy o punktualne przybycie. Zapraszamy wszystkie rodziny
(z dziećmi) z naszych kręgów, a także inne chętne rodziny. Zaprośmy
kapłanów opiekujących się naszymi kręgami. Prosimy o przywiezienie
do wspólnego stołu sałatek, ciast, innych smacznych przekąsek, a także
szerokiego uśmiechu.
26 -29.11.2009 ORAR Io w Dąbrówce koło Sulejowa.
Rozpoczęcie w czwartek o godz 18.00 kolacją.
Zapraszamy małżeństwa, zwłaszcza z kręgów pilotowanych, po pilotażu
oraz wszystkie te, które nie przeżyły takiego ORARU.
Zgłoszenia przyjmują Małgorzata i Stanisław Saletrowie
Tel. 41 369 80 57 695 755 768
SprawdŸ, czy wiesz
czyli
piêæ
pytañ na
5
1. Z jakiej parafii jest obecny moderator
DK Kielce?
2. Gdzie odbyły się i kto prowadził
pierwsze rekolekcje organizowane przez naszą diecezję?
3. Jaką formację powinna mieć para animatorska?
4. Jak nazywa się para krajowa?
5. Ile lat żyła siostra Jadwiga Skudro?
D00BRY
HUM000REK
Upojna czerwcowa noc, para matematyków, świece, wino.
On do niej namiętnym szeptem:
- Kochanie, myślisz o tym co ja?
- Taaak!
- I ile ci wyszło?
- Kto jest najlepszym
matematykiem na
świecie?
- Kobieta: dodaje
sobie urody,
odejmuje lat,
mnoży dzieci
i dzieli łoże.
Żona odwiedza męża odsiadującego wyrok
w więzieniu i oznajmia:
- Mam kłopot. Nasze dzieci są już w tym wieku,
w którym zadaje się kłopotliwe pytania.
Chciałyby na przykład wiedzieć, gdzie
schowałeś zrabowane pieniądze.
ZESPÓ£ REDAKCYJ N Y RODZIN Y
M. Jakubowicz, Z. Warcha³owska, M. Wojciechowska,
S. Mazur - [email protected]
Para diecezjalna Ma³gorzata i Stanis³aw Saletrowie
nasza strona internetowa www.kielce.oaza.pl/dk