nr 74 - Oaza Kielce
Transkrypt
nr 74 - Oaza Kielce
RODZINA P DOMOWEGO KOŒCIO£A DIECEZJI KIELECKIEJ nr 74 paŸdziernik 2009 rzed nami kolejny rok pracy formacyjnej. Dla nas osobiœcie jest to szczególny czas, gdy¿ rozpoczynamy nowy rozdzia³ w swoim ¿yciu - czas pos³ugi jako para diecezjalna. Uroczyste przekazanie pos³ugi od Helenki i Miecia Kapuœciñskich, które odby³o siê w czasie Mszy św. w Sanktuarium Św. Krzy¿a, przy udziale rodzin z naszej diecezji, by³o prze¿yciem wyj¹tkowym. W tym miejscu chcielibyœmy jeszcze raz podziêkowaæ im za 3 lata piêknej s³u¿by i nieustannej pracy dla dobra ma³¿eñstw i rodzin naszej diecezji. Za otwartoœæ, radoœæ i serca pe³ne mi³oœci. Bóg Wam zap³aæ! 18 czerwca 2009 r. z woli Bo¿ej i krêgu diecezjalnego zosta³a nam powierzona odpowiedzialnoœæ za ma³¿eñstwa tworz¹ce DK w naszej diecezji. Dziêkujemy za zaufanie, jakim nas obdarzono. Jednoczeœnie, jesteœmy œwiadomi, ¿e sami nic uczyniæ nie mo¿emy. Dlatego te¿, ka¿dego dnia, prosimy Ducha Œw., by udziela³ nam m¹droœci w rozeznawaniu i podejmowaniu w³aœciwych decyzji dla naszej kieleckiej wspólnoty. Pragniemy tak¿e podzieliæ siê nasz¹ wspóln¹ radoœci¹. W uroczystoœæ Narodzenia NMP 8 wrzeœnia 2009 r. ks. bp Kazimierz Ryczan mianowa³ ksiêdza Andrzeja Waligórskiego Moderatorem Diecezjalnym Domowego Koœcio³a. Ufamy, ¿e zostanie On serdecznie przyjêty przez ca³y kielecki DK, a Jego duchowa pos³uga oraz zapa³ do pracy pomog¹ nam wzrastaæ w dziele jakie zapocz¹tkowa³ S³uga Bo¿y ks. Franciszek Blachnicki. Prosimy zatem wszystkie ma³¿eñstwa o nieustanne wsparcie modlitewne dla nas i wszystkich odpowiedzialnych, a tak¿e o aktywne anga¿owanie siê w ¿ycie ca³ej naszej wspólnoty. Ma³gorzta i Stanis³aw Saletrowie Piêkne ¿ycie Bogu oddane ! Siostra Jadwiga ze Zgromadzenia Sióstr Sacere Coeur odeszła do Pana w dn 28. 09. 09, w przeddzień święta Św. Archaniołów-Michała, Gabriela i Rafała. Znając Jej zamiłowanie do tańca, wierzę bardzo mocno, że wraz ze Świętymi Aniołami tym tańcem oddaje chwałę Bogu. Siostrę pożegnaliśmy w dn. 30. 09. 09 w przepięknym kościele pw. Św. Tomasza Apostoła w Warszawie. Eucharystii przewodniczył ks. biskup - Sekr. Episkopatu Stanisław Budzik w otoczeniu wielu kapłanów, sióstr zakonnych i nas wiernych - przyjaciół Siostry Jadwigi. Z pewnością była Ona największym i najważniejszym ogniwem łączącym Domowy Kościół z Ojcem Franciszkiem Blachnickim. To Jej właśnie Ojciec przekazał całą spuściznę Ruchu i powierzył czuwanie nad wiernością charyzmatowi. Mieliśmy okazję i radość kilkakrotnie gościć Siostrę Jadwigę w naszej diecezji. Ostatnim razem w październiku 2005 r. w Czarnej prowadziła rekolekcje na temat „Zobowiązań” w DK. To od Niej dowiedzieliśmy się, że te nasze zobowiązania to w zasadzie możemy spokojnie nazwać „szansami” na przetrwanie i umocnienie naszej miłości małżeńskiej i rodzinnej. Siostra Jadwiga była człowiekiem niezwykle dobrym, ciepłym, z poczuciem humoru i ogromnie zatroskanym o rodziny. Warto podkreślić także to, że ciągle przypominała nam jak ważną rolę spełniają Kapłani w DK. Kapłan choć swoją posługą tylko doradza, to bez niego DK istnieć i działać nie może. Siostra ciągle zachęcała do modlitwy w intencji Kapłanów i odpowiedzialnych za rodziny. Z pewnością będzie nam brakować tej wspaniałej postaci, ale jesteśmy pewni, że jest bardzo szczęśliwa w Chwale Boga i wyprasza nam potrzebne łaski. Siostro Jadwigo „Niech Aniołowie zawiodą Cię do Raju, a gdy tam przybędziesz niech dobry Bóg włoży na Twe skronie wieniec chwały, a do rąk palmę zwycięstwa” Do zobaczenia! H. Kapuścińska. ODPOWIEDZIALNOŒÆ ZA KOŒCIÓ£ Ks. dr Adam Wodarczyk, Moderator Generalny Ruchu Światło - Życie, autor monografii o księdzu Franciszku Blachnickim zatytułowanej „Prorok naszych czasów” Rodzina: W zamyśle Ojca Blachnickiego Ruch Światło-Życie to ruch eklezjalny, realizujący założenia Soboru Watykańskiego II. W jaki sposób to się dziś dokonuje w Domowym Kościele? Ks. Moderator: Poprzez pracę formacyjną z rodzinami w Domowym Kościele, gałęzi rodzinnej Ruchu Ś w i a t ł o - Ż y c i e , d o p ro w a d z a s i ę małżonków do postawy odpowiedzialności za Kościół. Jest wiele dziedzin realizacji postanowień Soboru, które podejmujemy w ramach Ruchu Światło-Życie, w tym również w ramach Domowego Kościoła: liturgia, odnowa życia biblijnego, odnowa ewangelizacji… Małżonkowie, którzy przechodzą kolejne etapy formacji w Domowym Kościele, w miarę dojrzewania na drodze życia chrześcijańskiego, z biegiem czasu podejmują różne diakonie (np. ewangelizacji, modlitwy, wyzwolenia, życia), które mają na celu odnowę Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II. Rodzina: Czy mógłby nam Ksiądz udzielić kilku wskazówek dotyczących ewangelizacji? Ks. Moderator: Metod jest wiele, na przykład oazy modlitwy. Jedna z form ewangelizacji dorosłych to weekendy ewangelizacyjne. Jest też droga ewangelizacji indywidualnej. Trzeba szukać różnych dróg. W diecezji kieleckiej macie dużo terenów wiejskich. Dobrze by było wychodzić poza Kielce i robić coś dla mniejszych miejscowości, próbować tam dotrzeć i tworzyć kręgi. Rodzina: Serdecznie dziękuję za rozmowę Skorzeszyce, 12.09.2009 notowała: Z. Warchałowska „CZYÑCIE UCZNIÓW ZE WSZYSTKICH NARODÓW” Tematem nowego roku pracy formacyjnej są słowa „Czyńcie uczniów ze wszystkich narodów”. Mogłoby się wydawać, że powinny one dotyczyć misjonarzy ewangelizujących krańce świata. Jednak słowa te dotyczą nas, a „wszystkie narody” to moja rodzina, w której żyjemy czasami daleko od siebie; to moja parafia, w której mało się angażuję; to wreszcie nasza wspólnota DK, która potrzebuje modlitwy i aktywnego włączenia się w jej życie. Według słów ks. Blachnickiego „czynić uczniów” tzn. „uczynić kogoś uczniem, włączyć go do szkoły i jakiś czas uczyć go nowego sposobu życia”. Ale kto może „czynić uczniów”? Tylko ten kto sam jest już uczniem. Ks Blachnicki pisze dalej „być uczniem” oznacza przebywać w towarzystwie nauczyciela, dzielić jego sposób życia, naśladować go, iść za nim całym swoim życiem, a nie tylko spotkać się z nim dwa razy w tygodniu, aby wysłuchać wykładu” (ks. F. Blachnicki „Idąc, czyńcie uczniami” s.53, 54). W związku z ustanowionym przez Ojca Św. Benedykta XVI Rokiem Kapłańskim pragniemy włączyć się poprzez „Modlitewną Nowennę Miesięcy” w modlitwę za kapłanów, w szczególności za moderatorów i księży opiekujących się poszczególnymi kręgami DK. Pragniemy zawierzać ich kapłańską posługę Bożej Opatrzności i życzyć błogosławieństwa na każdy dzień. Zachęcamy do inicjowania Mszy św. za kapłanów w swoich rejonach czy w parafiach, podejmowania konkretnych postanowień w intencji kapłana, a także ofiarowania swojego cierpienia w tej intencji. Niech codzienna modlitwa za kapłanów słowami „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!” umocni kapłanów w służbie Bogu i ludziom. Krąg Centralny DK w liście skierowanym do małżeństw i kapłanów odpowiedzialnych za Domowy Kościół zwraca w tym roku szczególną uwagę na uczestnictwo w rekolekcjach formacyjnych. Abyśmy mogli „czynić uczniów” niezbędnym jest przeżycie podstawowej formacji (I, II i IIIo), która przygotowuje i uświadamia potrzebę włączania się do służby we Wspólnocie. W naszej diecezji na 135 małżeństw tylko 16 przeżyło formację podstawową, dlatego już teraz zachęcamy do zaplanowania uczestnictwa w rekolekcjach wakacyjnych. Przez najbliższy rok nadal będziemy się spotykać w każdy drugi wtorek miesiąca o godz. 19.00 na Mszy św. i spotkaniu formacyjnym przy Al. IX Wieków 15A (tak jak było w latach poprzednich). Niech każdy z Was z osobna czuje się zaproszony na te comiesięczne spotkania, by swoją osobą przyczyniał się do ich ubogacania oraz coraz mocniej doświadczał daru wspólnoty z Bogiem i ludźmi. Zachęcamy wszystkich do zapoznania się ze szczegółowym harmonogramem pracy na bieżący rok. Mamy nadzieję, że czynny nasz udział w tych spotkaniach i rekolekcjach jeszcze bardziej zjednoczy Małgorzata i Stanisław Saletrowie „CZYÑCIE UCZNIÓW ZE WSZYSTKICH NARODÓW” Nasz nowy Moderator Diecezjalny - ks. Andrzej Waligórski R o dzina: Serdecznie witamy Księdza jako naszego Moderatora i prosimy o kilka słów o sobie. Ks. Andrzej: Jestem księdzem od 5 lat. Moją pierwszą parafią był Strawczyn, teraz posługuję jako wikariusz w parafii Bł. Jerzego Matulewicza na Ślichowicach. R: Od jak dawna Ksiądz zna Domowy Kościół? Ks. A: Poznałem go dopiero w tej parafii. Jeden z kręgów poprosił mnie o towarzyszenie. Uczę się Domowego Kościoła, a najlepiej uczyć się będąc już Domowym Kościele. Dziękuję Państwu Trzcińskim i Górlickim za wprowadzanie mnie w tę wspólnotę. R: Jak czuje się Ksiądz w nowej ważnej roli? Ks. A: Modlę się o to, aby moja posługa była dobra. Nie chcę się nazywać Moderatorem Diecezjalnym, ale pragnę być członkiem Domowego .Kościoła. Mimo, że nie mam własnej rodziny, żony, chcę być w tej waszej rodzinie. Domowy Kościół mi tę rodzinę zastępuje. R: Czy jest coś, co u nas Księdza zdziwiło, zaskoczyło? Ks. A: Nie wiedziałem, że jest tu tylu ludzi, że są tak życzliwi i serdeczni. Proszę Boga, aby reszta była z mojej strony dobra. R: Dziękuję bardzo za rozmowę i zapewniam, że DK również modli się w intencji Księdza. Notowała ZW Plan pracy Domowego Koœcio³a diecezji kieleckiej na rok formacyjny 2009/2010 PAŹDZIERNIK 13 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 17 Kaczyn ognisko LISTOPAD 10 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 26-29 Dąbrówka k/SulejowaORAR Iº GRUDZIEŃ 8 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 27 Kielce Niedziela św. Rodziny 31 Sylwester STYCZEŃ 10 św Józef Dzień Wspólnoty opłatek z Księdzem Biskupem 12 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 16-17 Warszawa Spotkanie opłatkowe DK 26-31 Przytkowice Sesja o pilotowaniu LUTY 9 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 10-14 Księżomierz – diec. LubelskaORDR IIº 17-21 Czarna SędziszowskaSesja o pilotowaniu 26-28 Częstochowa Krajowa Kongregacja Odpowiedzialnych (KKO) MARZEC 9 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca Ciężkowice ORDR IIº KWIECIEŃ ORAR IIº 13 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca MAJ 11 IX wieków Kielc Drugi wtorek miesiąca 29 Kalisz Spotkanie DK CZERWIEC 8 Msza Św. na zakończenie roku formacyjnego 12 Bilcza Ognisko 19 Św. Józef Dzień Wspólnoty Podsumowanie pracy rocznej Gościliśmy pary diecezjalne z całej Polski (a nawet z Niemiec) oraz krąg centralny - w sumie 160 osób. Głównym wydarzeniem Podsumowania było przekazanie i przyjęcie posługi (w tym roku pary diecezjalne zmieniły się w 9 diecezjach). Uroczystość odbyła się w Sanktuarium na Świętym Krzyżu. Helenka i Mietek Kapuścińscy po 3 latach owocnej i wytężonej pracy przekazali posługę Gosi i Stasiowi Saletrom. Po błogosławieństwie biskupa nowa para diecezjalna wypowiedziała słowa: „Przyjmujemy tę posługę na chwałę Boga Wszechmogącego, Niepokalanej Matki Kościoła i dobra powierzonych nam rodzin”. W pięknej kaplicy w Skorzeszycach, piękny i utalentowany chór. Dzięki nim śpiewy eucharystyczne nadawały uroku liturgii. Próby trwały ponad rok, ale było warto. domowego koœcio³a Skorzeszyce 11-13 wrzeœnia 2009 Podczas Podsumowania miały miejsce konferencje, spotkania w 6 filiach par diecezjalnych i spotkanie wszystkich moderatorów diecezjalnych. Konferencja w auli, od lewej: moderator RŚ-Ż - ks. Adam Wodarczyk, opiekun Ruchu Światło-Życie z ramienia Episkopatu - biskup Adam Szal, moderator DK - ks. Andrzej Wachowicz, para krajowa - Jolanta i Mirosław Słobodowie. Para krajowa w imieniu DK z całej Polski dziękuje kielczanom z DK za świetną organizację, niesamowitą gościnność, rodzinną atmosferę, domowe wypieki ciast i piękny śpiew chóru. Podziękowanie zostało złożone na ręce organizatorów: ks. Sławomira Sarka, Mietka i Helenki Kapuścińskich oraz Stasia i Gosi Saletrów. tekst ZdzisławJamróz zdjęcia K. Hajduk, E. Borkowski, R. Strug - DK Bełchatów KOMENTARZ Stanisława Pańpucha Najcenniejsza z modlitw Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w swym dziele „Przedziwny s e k r e t R ó ż a ń c a Ś w. ” p i s z e : „Najświętsza Dziewica objawiła błogosławionemu Alanowi de Rupe, że po Najświętszej Ofierze Mszy Świętej, która jest pierwszą i najbardziej żywą pamiątką naszego Pana, nie ma praktyki wspanialszej, wyjednującej większe łaski od Różańca Świętego, który jest jakby upamiętnieniem i przedstawieniem Życia i Męki Chrystusa.” W klasztorach wczesnego średniowiecza, od około 800 r. mnisi mieli w zwyczaju odmawiać 150 psalmów, posługując się w celu ich oznaczenia jakimś przedmiotem. Chcąc naśladować owych zakonników w ich nieustannym wychwalaniu Boga, lud świecki w większości niepiśmienny, zaczął również 150 razy odmawiać Ojcze Nasz, przyklękając przy tym. Później wraz z popularyzacją modlitwy Zdrowaś Maryjo wiele osób zaczęło ją odmawiać zamiast Ojcze Nasz. Nabożeństwo to upowszechniło się pod nazwą Psałterz Maryjny. Jeszcze w tej samej epoce średniowiecza towarzyszył zwyczaj wychwalania Maryi Dziewicy imieniem „Róża”. Wiązało się to z tym, iż Najświętsza Dziewica w trakcie swych objawień wyjawiła, że za każdym razem, gdy ktoś odmawia Zdrowaś Maryjo, dostaje Ona różę. Dlatego przyozdobiono Jej wizerunki bukietami róż - królowej kwiatów i opiewano Jej cnoty jako „różany ogród” - w średniowiecznej łacinie ROSARIUM. Taka jest prawdopodobna etymologia słowa „różaniec”, które przetrwało do naszych czasów. Zgodnie z tradycją to św. Dominik Guzman był wielkim propagatorem Różańca - czyli Psałterza Maryjnego w XIII wieku, bezpośrednio inspirowany przez Najświętsza Dziewicę, w celu powstrzymania naporu szerzącej się herezji albigensów. Zrobił to, jak napisał papież Leon XIII w encyklice Supremi apostolatu, nie za pomocą broni, lecz za sprawą najgorliwszej wiary w nabożeństwo świętego Różańca i którego był propagatorem, i którego osobiście zaniósł w cztery strony świata. Jeszcze w XV wieku błogosławiony Alan de la Rupe i inni dominikanie nadali Różańcowi układ podobny do tego jaki ma on obecnie. Podzielili 150 Zdrowaś Maryjo na dziesiątki i przed każdą umieścili Ojcze Nasz. W 1569 r. św. Pius V ustanowił 15 tajemnic różańcowych w obecnym brzmieniu, dzieląc je na tajemnice radosne, bolesne i chwalebne. W roku 1571 przypisał on zwycięstwo nad muzułmanami pod Lepanto, jakie chrześcijanie odnieśli 7 października tego samego roku wstawiennictwu Matki Bożej Różańcowej. Następnego roku ten sam papież ogłosił święto Matki Boskiej Zwycięskiej, uroczystości, którą Grzegorz XIII nazwał dniem Matki Boskiej Różańcowej i której obchody w dniu 7 października rozszerzył na cały Kościół powszechny. W XX wieku, spełniając prośbę Matki Bożej z Fatimy, wypowiedziana przez Nią w III objawieniu 13 VII 1917 r. do Różańca dodano modlitwę: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy...” po każdej dziesiątce. Jan Paweł II w swym liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae z 16 października 2002 r. wprowadził do Różańca tajemnice Światła. Napisał: „Aby rozwiązać chrystologiczny wymiar różańca, stosowne byłoby uzupełnienie, które pozwoliłoby objąć także tajemnice życia publicznego Chrystusa między chrztem w Jordanie a męką.” Skoro owoce nabożeństwa Różańca Świętego są tak wielkie i cenne - w jaki sposób powinno się go najlepiej odmawiać? Należy odmawiać go w sposób godny, z uwagą i pobożnością. Niezbędna zatem jest koncentracja, by uniknąć braku szacunku, do którego doprowadziłoby roztargnienie. Należy odmawiać z poświęceniem, nie zapominając o tym, co Przenajświętsza Panna powiedziała do św. Eulalii: „Pięć dziesiątków pozdrowień anielskich odmówionych z wolna i pobożnie milszymi mi są, aniżeli piętnaście pospiesznie i nieuważnie”. Różaniec bez rozważania świętych tajemnic naszego zbawienia byłby niczym ciało bez duszy. Ze wszystkich sposobów odmawiania Różańca najbardziej chwalebnym dla Pana Jezusa, najbardziej owocnym dla duszy i którego boi się szatan, jest odmawianie go publicznie. Taki sposób modlenia się jest owocny dla duszy z dwóch powodów. Umysł j e s t bardziej uważny podczas modlitwy publicznej niż prywatnej. K i e d y modlimy się wspólnie, modlitwy poszczególnych osób stają się wspólne całemu zgromadzeniu i tworzą wszystkie tę samą modlitwę. W ten sposób, że jeżeli ktoś modli się mniej dobrze, dopełnia jego brak ktoś inny ze zgromadzenia, kto modli się lepiej, silny podtrzymuje słabego, gorliwy zapala letniego, bogaty wzbogaca ubogiego, zły przyłącza się do dobrego. Oto przyczyna, dla której Kościół udziela pełnego odpustu tym, którzy odmawiają Różaniec wraz z rodziną lub w grupach. 7 października 2009 r. „W ¿yciu nic nie dzieje siê przypadkiem..., przypadki s¹ tylko w gramatyce” Z ruchem Światło-Życie jestem związana już od bardzo dawna. I może, dlatego w pewnym momencie odczuwałam pewien „nadmiar” wyjazdów wakacyjnych, oazowych. Na rekolekcje do Maniowy nie chciałam jechać w ogóle. Choć wiedziałam, że spotkam tam niesamowitych ludzi będzie gitara, ognisko, rozmowy na tematy „Boże”, które bardzo lubię. Ale mino to gdybym mogła się wycofać z decyzji wyjazdu zrobiłabym to natychmiast. Jedynym motorem, dla mnie, była myśl, że wyjazd naprawi moje małżeństwo, które miało kilka złych chwil. Mój mąż nigdy wcześniej nie był w ruchu. W przeciwieństwie do mnie bardzo chciał jechać. Na miejscu zobaczyłam jak bardzo każdego dnia angażuje się w życie oazy. Ku mojemu zdumieniu na spotkaniach w grupach otwiera się, dyskutuje i to on pierwszy miał otwarty cytat z Pisma Świętego. Do tej pory na spotkaniach był już utarty zwyczaj, że to ja zabieram głos, bo zawsze z łatwością dzieliłam się Słowem Bożym i moim życiem. Tutaj na oazie mój mąż pierwszy był na jutrzni, dyżurze gospodarczym i porządkowym ze szczotką w ręku. Zaangażował się w śpiew chóru, a na koniec w występ w kabarecie //czterech aktorów//. Cieszyłam się tym bardzo, ponieważ wiedziałam, ż e p o przyjeździe człowiek ma mocno naładowane akumulatory Bożą miłością. A ja stałam z boku, z jednej strony pełna nadziei i obaw co będzie jak przyjedziemy, a emocje opadną. Dużo daje wspólnota. Tam obydwoje z mężem zobaczyliśmy, że gdy zaprosi się Pana Boga w życie małżeńskie to tacy ludzie żyją dla siebie i dla tej drugiej połówki. Nie dla świata, pieniędzy, kariery, ale dla swojej żony dla swojego męża .... Jest to bardzo budujące, bo nagle zobaczyliśmy, że się da, że jest to realne nawet, gdy ma się 16 lat stażu małżeńskiego za sobą. Owoce ... po rekolekcjach przywiozłam sobie nowego męża. Rano budzi mnie pocałunkiem ... I cieszę się już teraz, bo my „oazowicze” mamy łatwiej, bo mamy roczną formację. Bo nawet, gdy opadną emocje to w ciągu roku pracujemy na to, by Pan Bóg prowadził nasze małżeństwo, a od Niego możemy się uczyć prawdziwej miłości, bezinteresownej. Mało tego, gdy zabraknie sił to wiemy, że On jest zawsze i nigdy nas nie opuści, Ten Niezmienny, Prawdziwy i Miłosierny. Podziękowania należą się księdzu. Wspaniały uduchowiony, pełen wiedzy i bardzo życiowy. Umiał pochylić się nad człowiekiem. Miałam wrażenie, że mówi tylko do mnie jakby dobrze znał moje życie i codzienne zmagania z trudnościami... Otwierał nasze serca na Pana Boga, tłumaczył jak naprawdę Nim żyć, pomagał zrozumieć, że nie jest to odległa postać, ale tu i teraz jest Bogiem bardzo realnym, który czeka, że zaproszę go do swojego życia i dam się prowadzić... Ostatniego dnia stwierdziłam, że warto było pojechać na rekolekcje. My jako małżeństwo zaczynamy od nowa i od nowa uczymy się jak żyć teraz naprawdę z Panem Bogiem, bo w Nim jesteśmy mocni. On jest źródłem wielu łask i źródłem, z którego możemy czerpać nieskończenie ... Teraz naprawdę mam wszystko: pokój w sercu, wiarę i człowieka u mojego boku, z którym mogę się zestarzeć i w końcu jesteśmy jedno ... Chwała Panu E. Bąk S k ¹ d siê bior¹ dzieci ? JAN PAWEŁ II w 1979 roku mówił do nas: „Musicie być mocni, drodzy Bracia i Siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż, w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego. Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć (..). Musicie być mocni (..) Mocą tej wiary, nadziei i miłości świadomej, dojrzałej, odpowiedzialnej, która nam pomaga podejmować(…) wielki dialog z człowiekiem i światem na naszym etapie dziejów - dialog z człowiekiem i światem, zakorzenionym w dialogu z Bogiem samym - z Ojcem - przez Syna w Duchu Świętym: dialog zbawienia”. Te słowa niech staną się dla nas rodziców inspiracją do kolejnych rozmów z naszymi dziećmi. Wspominając słowa Wielkiego Człowieka Papieża Jana Pawła II dawajmy świadectwo, że seksualność prowadzi do Świętości. Zachęcam do zadawania mi pytań dotyczących seksualności i wychowania dziecka. Mariola Wojciechowska og³oszenia :) zaproszenia Dnia 17.10.2009 zapraszamy na OGNISKO do Kaczyna. Wspólną zabawę rozpoczniemy krótką modlitwą o godz. 14.00, dlatego też prosimy o punktualne przybycie. Zapraszamy wszystkie rodziny (z dziećmi) z naszych kręgów, a także inne chętne rodziny. Zaprośmy kapłanów opiekujących się naszymi kręgami. Prosimy o przywiezienie do wspólnego stołu sałatek, ciast, innych smacznych przekąsek, a także szerokiego uśmiechu. 26 -29.11.2009 ORAR Io w Dąbrówce koło Sulejowa. Rozpoczęcie w czwartek o godz 18.00 kolacją. Zapraszamy małżeństwa, zwłaszcza z kręgów pilotowanych, po pilotażu oraz wszystkie te, które nie przeżyły takiego ORARU. Zgłoszenia przyjmują Małgorzata i Stanisław Saletrowie Tel. 41 369 80 57 695 755 768 SprawdŸ, czy wiesz czyli piêæ pytañ na 5 1. Z jakiej parafii jest obecny moderator DK Kielce? 2. Gdzie odbyły się i kto prowadził pierwsze rekolekcje organizowane przez naszą diecezję? 3. Jaką formację powinna mieć para animatorska? 4. Jak nazywa się para krajowa? 5. Ile lat żyła siostra Jadwiga Skudro? D00BRY HUM000REK Upojna czerwcowa noc, para matematyków, świece, wino. On do niej namiętnym szeptem: - Kochanie, myślisz o tym co ja? - Taaak! - I ile ci wyszło? - Kto jest najlepszym matematykiem na świecie? - Kobieta: dodaje sobie urody, odejmuje lat, mnoży dzieci i dzieli łoże. Żona odwiedza męża odsiadującego wyrok w więzieniu i oznajmia: - Mam kłopot. Nasze dzieci są już w tym wieku, w którym zadaje się kłopotliwe pytania. Chciałyby na przykład wiedzieć, gdzie schowałeś zrabowane pieniądze. ZESPÓ£ REDAKCYJ N Y RODZIN Y M. Jakubowicz, Z. Warcha³owska, M. Wojciechowska, S. Mazur - [email protected] Para diecezjalna Ma³gorzata i Stanis³aw Saletrowie nasza strona internetowa www.kielce.oaza.pl/dk