Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład, studia

Transkrypt

Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład, studia
Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład,
studia zaoczne.
Sylabus modułu kształcenia na studiach wyższych
Nazwa Wydziału
Nazwa jednostki prowadzącej moduł
Nazwa modułu kształcenia
Kod modułu
Język kształcenia
Efekty kształcenia dla modułu kształcenia
Wydział Prawa i Administracji
Katedra Prawa Cywilnego
Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej
MK_3
Polski
1.Ma pogłębioną znajomość terminologii,
systematyki i instytucji prawa własności
intelektualnej w Polsce i na świecie. K_W02
(2), K_W04 (2), K_W06 (2), K_W10 (2),
K_W11(2), K_K01 (2), K_U16(3),
2. Potrafi zidentyfikować podstawowe
problemy prawa własności intelektualnej w
Polsce i na świecie, zna ponadnarodowe systemy
ochrony własności intelektualnej i wie jak z nich
skorzystać. K_W02 (2), K_W04 (2), K_W06
(1), K_W08 (3), K_W09 (2), K_W10 (3),
K_W12 (2), K_W13 (3), K_W14(3),
K_W15(1) K_W16(2), K_W17(1), K_U06
(3), K_U07 (3), K_U08 (3), K_U09 (3), K_U11
(2) , K_U10 (3), K_U16(3),
3. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą treści prawa
autorskiego, patentowego, znaków towarowych i
wzorów, jego historycznego rozwoju, zasad jego
stanowienia i stosowania, w tym orzecznictwa w
zakresie prawa autorskiego i własności
przemysłowej, rodzaju podejmowanych decyzji,
oraz sposobów uzasadniania rozstrzygnięć
prawniczych, sposobów rozstrzygania sporów.
K_W05 (1), K_W06 (1), K_W11 (2), K_W12
(3), K_W13 (3), K_W14 (3), K_U04(2), K_U05
(2), K_U06 (3), K_U07 (3), K_U08 (3), K_U09
(3), K_U11 (2) , K_W09 (2), K_U03(1),
K_U16(3), K_K04(1), K_K06 (1)
4. Poznaje wpływ prawa międzynarodowego i
unijnego na polskie prawo własności
intelektualnej. Zna aktualne kierunki rozwoju tej
gałęzi prawa. Potrafi dokonać wyboru prawa
właściwego. K_W05(1), K_W06 (2), K_W07
(3), K_W08 (1), K_W09 (2), K_W10 (2),
K_W11 (1), K_W12 (1),
K_W13 (2),
K_W14 (3), K_W15 (2),
K_W16 (2), K_U01
(1), K_U02 (3),K_U08 (2), K_U09 (2), K_U12
(3), K_U13(2), K_U16(3),
5. Pogłębiona znajomość relacji zachodzących
Typ modułu kształcenia
(obowiązkowy/fakultatywny)
Rok studiów
Semestr
Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących moduł
Imię i nazwisko osoby/osób
egzaminującej/egzaminujących bądź udzielającej
zaliczenia, w przypadku gdy nie jest to osoba
prowadząca dany moduł
Sposób realizacji
Wymagania wstępne i dodatkowe
Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych
wymagających bezpośredniego udziału
nauczyciela akademickiego i studentów, gdy
wdanym module przewidziane są takie zajęcia
(tzw. godziny kontaktowe)
Liczba punktów ECTS przypisana modułowi
Bilans punktów ECTS
Stosowane metody dydaktyczne
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów
kształcenia uzyskanych przez studentów
Forma i warunki zaliczenia modułu, w tym
zasady dopuszczenia do egzaminu,
pomiędzy systemem ekonomicznym i
kulturowym a kształtem uregulowań prawa
własności intelektualnej, w szczególności w
zakresie rozwoju innowacyjnej gospodarki,
społeczeństwa informatycznego, zrozumienie
relacji pomiędzy systemem prawa a innymi
systemami społecznymi, K_W03 (2), K_W17
(1), K_U01 (3), K_K01 (2), K_U04(2),
K_U17(3),
fakultatywny
III - V
II
dr Piotr Kostański
dr Piotr Kostański
Wykład,
Zaliczenie II roku studiów
wykład – 21 godziny
egzamin – 3 godziny
konsultacje wykładowcy (dyżur) – 10 godzin
Łącznie godzin kontaktowych – 34
4 ECTS
4 ECTS t.j. (4 x 25 = 100) w tym:
34 godzin kontaktowych
66 godziny niekontaktowe (praca własna
studenta)
Wykład, odczyt, opis, prezentacja
multimedialna, dyskusja dydaktyczna
Egzamin pisemny lub ustny polegający na
rozwiązywaniu 2 kazusów (3 godziny)
Egzamin, brak warunków wstępnych.
Zapisy na egzamin poprzez system USOS.
Możliwość przystąpienia do egzaminu
przedterminowego organizowanego na
ostatnim wykładzie (konieczność pisemnego
zadeklarowania udziału w egzaminie – lista
na poprzednim wykładzie) .
Zaliczenia, a także forma i warunki zaliczenia
poszczególnych zajęć wchodzących w zakres
danego modułu
Treści modułu kształcenia
Brak zaliczeń częściowych
1. Geneza regulacji międzynarodowych w
dziedzinie prawa własności intelektualnej.
Przedmiot
własności
intelektualnej.
Własność przemysłowa, prawa autorskie.
Specyfika przedmiotu ochrony a potrzeba
regulacji
ponadnarodowej.
Zasada
terytorialności ochrony. Rozwój historyczny
regulacji
międzynarodowego
prawa
własności intelektualnej.
2. Problematyka wykładni norm prawa
międzynarodowego.
Umowy
międzynarodowe w systemie źródeł prawa
RP.
3. Problematyka prawa właściwego dla praw
własności intelektualnej oraz jurysdykcji
krajowej w sprawach ochrony praw
własności intelektualnej.
4. Międzynarodowe gwarancje ochrony praw
na dobrach niematerialnych. Europejska
5. Międzynarodowe
prawo
autorskie.
Konwencja Berneńska, 1886. Konwencja
Rzymska, 1961. Nowe traktaty WIPO.
6. Prawo autorskie w Unii Europejskiej.
7. Ochrona baz danych w prawie UE,
dyrektywa nr 96/9 i jej implementacja do
prawa polskiego.
8. Międzynarodowe
prawo
własności
przemysłowej. Konwencja Paryska 1883.
9. Konwencja Sztokholmska o ustanowieniu
Światowej
Organizacji
Własności
Intelektualnej, 1967. Światowa Organizacja
Własności
Intelektualnej
WIPO.
Organizacja,
status
międzynarodowy,
organy i formy działania. Umowy
międzynarodowe zawarte w ramach WIPO.
10. Porozumienie w sprawie handlowych
aspektów praw własności intelektualnej,
TRIPS, 1994.
11. Wspólnotowe
prawo
własności
przemysłowej, zagadnienia odnoszące się do
wszystkich dóbr chronionych prawami
własności przemysłowej – dyrektywa
2004/48 dotycząca egzekwowania praw
własności intelektualnej.
12. Międzynarodowe prawo patentowe. Układ o
współpracy patentowej, PCT, 1970,
procedura
uzyskiwania
ochrony
na
podstawie Układu. Traktat budapesztański o
międzynarodowym uznawaniu depozytów
drobnoustrojów dla celów postępowania
patentowego,
1977;
Porozumienie
strasburskie dotyczące międzynarodowej
klasyfikacji patentowej, 1971. Traktat o
prawie patentowym, PLT, 2000. Przedmiot
regulacji. Procedura patentowa. Prace nad
traktatem SPLT dotyczącym materialnego
prawa patentowego (Projekt 2003).
13. Europejskie prawo patentowe. Konwencja
dotycząca formalności wymaganych od
wniosku o udzielenie patentu, 1953;
Konwencja w sprawie międzynarodowej
klasyfikacji patentowej, 1954, Konwencja w
sprawie ujednolicenia niektórych pojęć
prawa patentowego 1963. Konwencja o
udzielaniu
patentów
europejskich,
Monachium, 1973. Europejska Organizacja
Patentowa,
system
udzielania
międzynarodowej ochrony o skutkach
krajowych. Organy EOP.
14. Patent Unii Europejskiej. Geneza i przebieg
prac. Projekt Konwencji Luksemburskiej.
15. Międzynarodowa
ochrona
design’u.
Rozwiązania
w
zakresie
wzorów
przemysłowych i wzorów użytkowych.
Porozumienie
haskie
dotyczące
międzynarodowego
depozytu
wzorów
przemysłowych, 1925; Porozumienie z
Locarno ustanawiające międzynarodową
klasyfikację wzorów przemysłowych, 1968.
Wspólnotowa
ochrona
wzorów
przemysłowych – rozporządzenie 2002/6 w
sprawie wspólnotowych wzorów. Prawo
harmonizowane w ramach UE: dyrektywa
98/71 w sprawie ochrony prawnej wzorów.
16. Wspólnotowe prawo ochrony topografii
układów scalonych– dyrektywa 87/54 w
sprawie ochrony topografii układów
scalonych
17. Międzynarodowe
prawo
znaków
towarowych. Porozumienie madryckie o
międzynarodowej rejestracji znaków, 1891.
Protokół
dotyczący
Porozumienia
madryckiego o międzynarodowej rejestracji
znaków, 1989. Procedury rejestracyjne
znaków
towarowych
w
trybach
międzynarodowych:
na
podstawie
Porozumienia oraz na podstawie Protokołu.
Regulacje którymi Polska nie jest związana:
Traktat o prawie znaków towarowych,
Genewa 1994. Wspólnotowe prawo znaków
towarowych.
18. Międzynarodowa
geograficznych.
ochrona
oznaczeń
19. Międzynarodowa ochrona odmian roślin.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia danego modułu
Materiał podstawowy:
Treść wykładu oraz materiały z wykładu
udostępniane studentom przez wykładowcę
Materiał dodatkowy:
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk, w
przypadku, gdy program kształcenia przewiduje
praktyki
R.Skubisz (red.): System Prawa Własności
Przemysłowej, SPP tom XIVa, Warszawa 2011.
Nie dotyczy.