Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład, studia
Transkrypt
Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład, studia
Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej, wykład, studia zaoczne. Sylabus modułu kształcenia na studiach wyższych Nazwa Wydziału Nazwa jednostki prowadzącej moduł Nazwa modułu kształcenia Kod modułu Język kształcenia Efekty kształcenia dla modułu kształcenia Wydział Prawa i Administracji Katedra Prawa Cywilnego Międzynarodowa Ochrona Własności Intelektualnej MK_3 Polski 1.Ma pogłębioną znajomość terminologii, systematyki i instytucji prawa własności intelektualnej w Polsce i na świecie. K_W02 (2), K_W04 (2), K_W06 (2), K_W10 (2), K_W11(2), K_K01 (2), K_U16(3), 2. Potrafi zidentyfikować podstawowe problemy prawa własności intelektualnej w Polsce i na świecie, zna ponadnarodowe systemy ochrony własności intelektualnej i wie jak z nich skorzystać. K_W02 (2), K_W04 (2), K_W06 (1), K_W08 (3), K_W09 (2), K_W10 (3), K_W12 (2), K_W13 (3), K_W14(3), K_W15(1) K_W16(2), K_W17(1), K_U06 (3), K_U07 (3), K_U08 (3), K_U09 (3), K_U11 (2) , K_U10 (3), K_U16(3), 3. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą treści prawa autorskiego, patentowego, znaków towarowych i wzorów, jego historycznego rozwoju, zasad jego stanowienia i stosowania, w tym orzecznictwa w zakresie prawa autorskiego i własności przemysłowej, rodzaju podejmowanych decyzji, oraz sposobów uzasadniania rozstrzygnięć prawniczych, sposobów rozstrzygania sporów. K_W05 (1), K_W06 (1), K_W11 (2), K_W12 (3), K_W13 (3), K_W14 (3), K_U04(2), K_U05 (2), K_U06 (3), K_U07 (3), K_U08 (3), K_U09 (3), K_U11 (2) , K_W09 (2), K_U03(1), K_U16(3), K_K04(1), K_K06 (1) 4. Poznaje wpływ prawa międzynarodowego i unijnego na polskie prawo własności intelektualnej. Zna aktualne kierunki rozwoju tej gałęzi prawa. Potrafi dokonać wyboru prawa właściwego. K_W05(1), K_W06 (2), K_W07 (3), K_W08 (1), K_W09 (2), K_W10 (2), K_W11 (1), K_W12 (1), K_W13 (2), K_W14 (3), K_W15 (2), K_W16 (2), K_U01 (1), K_U02 (3),K_U08 (2), K_U09 (2), K_U12 (3), K_U13(2), K_U16(3), 5. Pogłębiona znajomość relacji zachodzących Typ modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny) Rok studiów Semestr Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących moduł Imię i nazwisko osoby/osób egzaminującej/egzaminujących bądź udzielającej zaliczenia, w przypadku gdy nie jest to osoba prowadząca dany moduł Sposób realizacji Wymagania wstępne i dodatkowe Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i studentów, gdy wdanym module przewidziane są takie zajęcia (tzw. godziny kontaktowe) Liczba punktów ECTS przypisana modułowi Bilans punktów ECTS Stosowane metody dydaktyczne Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów Forma i warunki zaliczenia modułu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, pomiędzy systemem ekonomicznym i kulturowym a kształtem uregulowań prawa własności intelektualnej, w szczególności w zakresie rozwoju innowacyjnej gospodarki, społeczeństwa informatycznego, zrozumienie relacji pomiędzy systemem prawa a innymi systemami społecznymi, K_W03 (2), K_W17 (1), K_U01 (3), K_K01 (2), K_U04(2), K_U17(3), fakultatywny III - V II dr Piotr Kostański dr Piotr Kostański Wykład, Zaliczenie II roku studiów wykład – 21 godziny egzamin – 3 godziny konsultacje wykładowcy (dyżur) – 10 godzin Łącznie godzin kontaktowych – 34 4 ECTS 4 ECTS t.j. (4 x 25 = 100) w tym: 34 godzin kontaktowych 66 godziny niekontaktowe (praca własna studenta) Wykład, odczyt, opis, prezentacja multimedialna, dyskusja dydaktyczna Egzamin pisemny lub ustny polegający na rozwiązywaniu 2 kazusów (3 godziny) Egzamin, brak warunków wstępnych. Zapisy na egzamin poprzez system USOS. Możliwość przystąpienia do egzaminu przedterminowego organizowanego na ostatnim wykładzie (konieczność pisemnego zadeklarowania udziału w egzaminie – lista na poprzednim wykładzie) . Zaliczenia, a także forma i warunki zaliczenia poszczególnych zajęć wchodzących w zakres danego modułu Treści modułu kształcenia Brak zaliczeń częściowych 1. Geneza regulacji międzynarodowych w dziedzinie prawa własności intelektualnej. Przedmiot własności intelektualnej. Własność przemysłowa, prawa autorskie. Specyfika przedmiotu ochrony a potrzeba regulacji ponadnarodowej. Zasada terytorialności ochrony. Rozwój historyczny regulacji międzynarodowego prawa własności intelektualnej. 2. Problematyka wykładni norm prawa międzynarodowego. Umowy międzynarodowe w systemie źródeł prawa RP. 3. Problematyka prawa właściwego dla praw własności intelektualnej oraz jurysdykcji krajowej w sprawach ochrony praw własności intelektualnej. 4. Międzynarodowe gwarancje ochrony praw na dobrach niematerialnych. Europejska 5. Międzynarodowe prawo autorskie. Konwencja Berneńska, 1886. Konwencja Rzymska, 1961. Nowe traktaty WIPO. 6. Prawo autorskie w Unii Europejskiej. 7. Ochrona baz danych w prawie UE, dyrektywa nr 96/9 i jej implementacja do prawa polskiego. 8. Międzynarodowe prawo własności przemysłowej. Konwencja Paryska 1883. 9. Konwencja Sztokholmska o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, 1967. Światowa Organizacja Własności Intelektualnej WIPO. Organizacja, status międzynarodowy, organy i formy działania. Umowy międzynarodowe zawarte w ramach WIPO. 10. Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej, TRIPS, 1994. 11. Wspólnotowe prawo własności przemysłowej, zagadnienia odnoszące się do wszystkich dóbr chronionych prawami własności przemysłowej – dyrektywa 2004/48 dotycząca egzekwowania praw własności intelektualnej. 12. Międzynarodowe prawo patentowe. Układ o współpracy patentowej, PCT, 1970, procedura uzyskiwania ochrony na podstawie Układu. Traktat budapesztański o międzynarodowym uznawaniu depozytów drobnoustrojów dla celów postępowania patentowego, 1977; Porozumienie strasburskie dotyczące międzynarodowej klasyfikacji patentowej, 1971. Traktat o prawie patentowym, PLT, 2000. Przedmiot regulacji. Procedura patentowa. Prace nad traktatem SPLT dotyczącym materialnego prawa patentowego (Projekt 2003). 13. Europejskie prawo patentowe. Konwencja dotycząca formalności wymaganych od wniosku o udzielenie patentu, 1953; Konwencja w sprawie międzynarodowej klasyfikacji patentowej, 1954, Konwencja w sprawie ujednolicenia niektórych pojęć prawa patentowego 1963. Konwencja o udzielaniu patentów europejskich, Monachium, 1973. Europejska Organizacja Patentowa, system udzielania międzynarodowej ochrony o skutkach krajowych. Organy EOP. 14. Patent Unii Europejskiej. Geneza i przebieg prac. Projekt Konwencji Luksemburskiej. 15. Międzynarodowa ochrona design’u. Rozwiązania w zakresie wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych. Porozumienie haskie dotyczące międzynarodowego depozytu wzorów przemysłowych, 1925; Porozumienie z Locarno ustanawiające międzynarodową klasyfikację wzorów przemysłowych, 1968. Wspólnotowa ochrona wzorów przemysłowych – rozporządzenie 2002/6 w sprawie wspólnotowych wzorów. Prawo harmonizowane w ramach UE: dyrektywa 98/71 w sprawie ochrony prawnej wzorów. 16. Wspólnotowe prawo ochrony topografii układów scalonych– dyrektywa 87/54 w sprawie ochrony topografii układów scalonych 17. Międzynarodowe prawo znaków towarowych. Porozumienie madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków, 1891. Protokół dotyczący Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, 1989. Procedury rejestracyjne znaków towarowych w trybach międzynarodowych: na podstawie Porozumienia oraz na podstawie Protokołu. Regulacje którymi Polska nie jest związana: Traktat o prawie znaków towarowych, Genewa 1994. Wspólnotowe prawo znaków towarowych. 18. Międzynarodowa geograficznych. ochrona oznaczeń 19. Międzynarodowa ochrona odmian roślin. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego modułu Materiał podstawowy: Treść wykładu oraz materiały z wykładu udostępniane studentom przez wykładowcę Materiał dodatkowy: Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk, w przypadku, gdy program kształcenia przewiduje praktyki R.Skubisz (red.): System Prawa Własności Przemysłowej, SPP tom XIVa, Warszawa 2011. Nie dotyczy.