Tennessee Walking Horses
Transkrypt
Tennessee Walking Horses
Tennessee Walking Horses Podstawy czyli compiled by Sis Osborne ©Avalon P ierwotnie konie rasy Tennessee Walking Horse, hodowano glownie jako zwierzeta uzytkowe. Dzieki swoim miekkim chodom i lagodnemu charakterowi staly sie doskonalymi konmi rekreacyjnymi. Ich spokojny i latwy w ukladaniu temperament polaczony z przyjemnymi dla jezdzca chodami sprawil ze Tennessee Walking Horse jest najbardziej ulubionym na swiecie koniem wykorzystywanym do pokazow, jazdy w teren, a takze szeroko pojetej rekreacji. Ta lekka rasa, ze srodka stanu Tennessee jest polaczeniem ras klusaka amerykanskiego, konia pelnej krwii angielskiej, Morgana i amerykanskiego konia wierzchowego (3- i 5- chodny). TWH maja od 148 do 178 cm w klebie i waza pomiedzy 450 do 600 kg. Dzisiejszy Walking Horse ma ladna glowe z malymi dobrze osadzonymi uszami. Kon ten ma dluga i skosna lopatke i takie samo biodro oraz relatywnie krotki grzbiet i krotki, mocny zad. Linia brzucha jest dluzsza niz linia grzbietu, co umozliwia mu stawianie dlugich krokow. Wsrod koni tej rasy mozemy spotkac wszystkie mozliwe typy umaszczenia. Tak wiec niezaleznie od upodoban co do masci, TWH moga uszczesliwic kazdego. TWH cechuja trzy specyficzne dla tej rasy chody: flat foot walk (plaski step ), runing walk ( wyciagniety step z troche wyzsza akcja nadgarstkow) i canter (wolny, kolyszacy galop). Te niezwykle chody, czynia TWH slawnym na calym swiecie. Wyjatkowosc ta podkresla rowniez fakt, iz running walk jest naturalnym, wrodzonym chodem, ktorego tylko ta rasa przekazuje w swoich genach. Znane sa inne warianty chodu runing walk. Sa to: krotki innochod z wysoka akcja nadgarstka, krotki innochod z niska akcja nadgarstka, fox trott, singlefoot. Pomimo tego, ze te odmiany chodow nie sa pozadane na ringu wystawowym, poprzez swoja wygode i miekkosc sprawdzaja sie doskonale w rekreacyjnym uzytkowaniu. Flat foot walk jest energicznym i wydluzonym chodem. Predkosc tego chodu wynosi 6 -12 km /1h. Jest to czterotaktowy chod, gdzie kazda noga osobno, w rownomiernych odstepach czasowych dotyka ziemi. W chodzie tym tylna noga wslizguje sie przekraczajac slad przedniej nogi: prawa tylna noga przekracza prawa przednia, lewa tylna lewa tylna. Ruch kiedy tylna noga przekracza slad przedniej nazywamy „overstride“. Overstride jest jedynym w swoim rodzaju ruchem, spotykanym wylacznie u TWH. Staw skokowy powinien byc ustawiony podczas tego ruchu ukosnie, a nie prostopadle w stosunku do podloza. TWH macha glowa w dol i w gore w rytmie swoich krokow, jak gdyby przytakiwal. Przytakiwanie to jest kolejna, charakterystyczna cecha TWH. Overstride oraz wyrazisty ruch glowy sa dwiema cechami, na ktore sedzia w ringu podczas oceny konia powinien zwrocic szczegolna uwage. Runing walk jest chodem, ktory stanowi o wyjatkowosci TWH. Od flat foot walk rozni sie jedynie szybkoscia ruchu. TWH moze w runing walk poruszac sie z predkoscia 15- 30 km/1h. Im szybciej TWH porusza sie w runing walk, tym dalej tylna noga przekracza slad przedniej (od 18 do 41 cm). Wieksza odległosc w „overstride” podnosi znacznie wartosc uzytkowa kazdego „walkera”. Kon poruszajacy sie w runing walk upodabnia sie do pelnej mocy, ale lagodnie przemieszczajacej sie maszyny, ktora daje jezdzcowi uczucie lekkiego szybowania. Podczas runing walk konie TWH sa tak swobodne, ze rozluzniaja im sie inne miesnie powodujac, na przyklad, rytmiczne poruszanie uszu, rytmiczne klapanie warga i czasami tez zebami. Runing walk jest miekkim i lekkim chodem dla konia i jezdzca. Na jakosc running walk nie wplywa predkosc z jaka kon sie porusza, ale wlasciwe jego wykonanie, z zachowaniem plynnosci i rytmu chodu. Canter jest rodzajem bardzo zebranego galopu. Jest to taki sam galop jak u wszystkich innych ras koni, ale wydaje sie on tak swobodny w wykonaniu jakby nie sprawial koniowi zadnej trudnosci. Canter jest ruchem do przodu wykonywanym ukosnie na lewa lub na prawa strone. Galop z prawej nogi kon rozpoczyna lewa tylna, prawa tylna i lewa przednia noga jednoczesnie, konczac prawa przednia noga. Kolejnosc ruchu w galopie z lewej nogi wyglada nastepujaco: prawa tylna, lewa tylna i prawa przednia, potem lewa przednia. W galopie ktory wykonywany jest po kole powinien zaczynac sie z tej nogi ktora znajduje sie po wewnetrznej stronie kola. Canter jest galopem w trakcie, ktorego kon daje jezdzcowi uczcie nadmiernej lekkosci i rytmu, zachowujac jednoczesnie charakterystyczny ruch do gory i w dol z dodatkeim rytmicznego podskoku, odbieranego jako lekki dreszcz. Kon galopujac podnosi przednia czesc tulowia, wprawiajac jezdzca w ruch porownywalny z ruchem bujanego fotela, stad wlasnie bardzo czesto galop ten jest okreslany jako „bujany galop”. Wskazowki do oceny wystawowej Tennessee Walking Horse Tennessee Walking Horse moze byc prezentowany z powodzeniem zarowno w stylu angielskim jak i western, wraz z odpowiednim do kazdego stylu rzedem konskim i ubiorem jezdzca. Obecnie duza popularnosc zyskuja konie z grupy zwanej Flat Shod. Wiaze sie to ze stosunkowo latwym wytrenowaniem ich naturalnie odziedziczonych chodow. W praktyce kazdy jezdziec jest w stanie bez pomocy specjalisty, trenowac i pielegnowac swoje konie. Konie, ktore naleza do grupy Plantation Pleasure powinny charakteryzowac sie umiejentnoscia prezentacji i perfekcyjnością podczas wykonywania swoich specyficznych chodow. Jakiekolwiek predyspozycje do innochodu, czy klusa sa niedopuszczalne. Podczas oceny koni z tej grupy uwzglednia sie przede wszystkim ich poprawny wyglad i postawe, a nie predkosc. Prezentowany kon powinien byc prowadzony na luznych wodzach. Jego nienaganny sposob zachowania, spokoj i zrownoważony charakter sa bardzo porzadane na ringu wystawowym. Cechy te stanowią podstawę w ocenie koni należących do tej grupy. Tylnia jak i przednia partia konia powinny byc dobrze wybalansowane. Kon powinien reagowac na komando „do tylu“ jak i na inne sygnaly, ktore daje mu jezdziec, tak aby wszystkie chody mogly byc pokazane bez ciagniecia i szarpania wodzami. Na ring wystawowy koń wjezdza chodem Flat Walk, po zamknieciu bramki sedzia wywolujac poszczególne chody tj. Running Walk, Flat Walk i Canter, ocenia je. Przytakiwanie konia glowa podczas wykonywanego Walku jest bardzo wazne, kon ktory nie przytakuje nie wykonuje poprawnego Walku. Chody prezentowane sa przez jezdzca w dwoch kierunkach. Angielski styl stroju jezdzca jest z reguly wymagany w tzw. angielskich klasach, jezeli nie sa znane lub omowione wczesniej zmiany danych regul. Duzy wplyw na koncowa ocenę sedziego ma stroj jezdzca, powinien on byc dobrze dobrany i zadbany. Chody Tennessee Walking Horse FLAT FOOT WALK RUNNING WALK CANTER ©avalon W klasie zwanej Model, koń powinien zostac wprowadzony w oglowiu z wedzidlem na ring i ustawiony do oceny sedziego w typowej pozycji pokazowej zwanej „parkowaniem“. Wyglad i kondycja konia sa tu najwazniejsze. Kon musi stac w swojej pozycji spokojnie nie ruszajac sie i nie reagujac na to co sie wokol niegio dzieje. Niespokojne konie sa wypraszane z ringu i nie podlegają dalszej ocenie sedziego. W klasie Western Pleasure, prezentowany TWH powinien odzwierciadlac zdolnosci uzytkowe jakie posiada pracujacy na rancho kon westernowy. Praca koni zaliczanych do western pleasure jest wyjatkowo spokojnie wykonywana, wygodna jazda bez nadmiernej akcji przednich nog. Dobry Western pleasure kon powinien posiadac wybalansowany, plynny ruch a jego chod powinien byc odczuwalny jako wolny i swobodny. Kon taki powinien byc jezdzony na luznych wodzach i pokazywac czterotaktowy chod z systematycznym przytakiwaniem glowy. Glowa konia powinna byc noszona w pozycji naturalnej. Nie moze byc zbyt mocno wyciagnieta do przodu, jak rowniez zbyt podciagnieta. Glowa nie powinna byc noszona wysoko, lecz tak jak przywykly ja nosic uzytkowe konie westernowe. Jezeli kon z grupy Western Pleasure nie potrafi spokojnie stac podlega wowczas nizszej ocenie sedziego. Negatywna ocena przysluguje tez tym jezdzcom ktorzy trzymaja wodze western dwoma rekoma. Wyjatek stanowia konie ktore sa mlodsze niz 4 lata lub prowadzone sa na normalnym, lamanym wedzidle lub typu „bosal”. Szybki i niekontrolowany galop, ciagniecie i szarpanie wodzy wplywa takze niekorzystnie na ocene sedziego. W klasie zwanej Performance Tennessee Walking Horse jest prezentowany w calej swojej okazalosci i swietnosci. Stylem obowiazujacym dla jezdzca i konia jest styl angielski. Koń demonstruje wszystkie podstawowe chody z wieksza dokladnoscia i wyzsza akcja przednich nog. Jak rozumiec wzorzec rasy Tennessee Walking Horse. wedlug Dr Vet Randall Baker i Sis Osborne Konformacja (Eksterior): pojecie Konformacja czyli Eksterior skada sie na okreslenie typu, umiesnienia, rownowagi i lagodnosci strukturalnej. Zalicza sie takze forme i proporcje roznych czesci ciala. Typ: Typ konia musi byc odpowiedni do funkcji jakie kon wykonuje. Tennessee Walking Horse nalezy do koni lekkich. Wierzchowiec w typie ktorego szukamy jest srednio wysoki, zazwaczaj 148-178 cm w klebie i wazy od 450 do 600 kg. Ten kon powinien miec dlugie skosne ramie, skosne biodro i relatywnie krotki grzbiet jaki mocny i krotki zad. Dolna linia brzuszna jest dluzsza od gornej linii grzbietu co umozliwua dluzszy krok. Balans / Rownowaga: Wybalansowanie widzimy w prawie ze rownej wielkosci i rownie rozwinietych przednich i tylnich konczynach, ktore po prostu do siebie pasuja. Glowa: Powninna byc proporcjonalna wielkoscia do reszty ciala konia. Glowa i gardlo powinny miec szlachetny wyglad, powinny byc suche i ostro zarysowane aby widoczna byla ich kanciasta forma. Oczy powninny wykazywac charakter, miec optymalna wielkosc i usytuowanie jak i wystarczajacy odstep pomiedzy soba. Powinny byc czyste i lsniace. Profil glowy powinien byc prosty, nie tzw. barani lub garbonosy albo szczupaczy. Uszy powinny byc dobrze osadzone, sredniej wielkosci lub male, zwrocone do przodu i pokazywac zainteresowanie. Pysk raczej mniejszy z duzymi wrazliwymi nozdzami. Gorne i dolne zeby powinny sie stykac. Szczeka powinna uwidaczniac strukture kosci i nie byc zbyt miesista. Szyja: Glowa powinna laczyc sie z szyja pod kontem mniej wiecej 45° zostawiajac miejsce pomiedzy koscia szczekowa a szyja. Szyja powinna byc dluga do sredniodlugiej i pozwolic na wysoko noszona glowe. U doroslych koni powinna byc lekko wysklepiona. Szczupla i umiesniona konczaca lagodnie w Lopatce i klebie. Nadmierne wygiata szyja lub grzebieniowata jest niepozadana. Lopatka i Klab: Lopadka powinna byc dluga i pochylac sie ku przodowi tworzac kat 45° pomiedzy klebem i lopatka. Lopatka powinna byc lagonie widoczna ale silnie umiesniona. Klab powinien byc wyraznie zaznaczony i miec conajmniej wysokosc rowna reszcie tulowia. Klatka piersiowa i nogi przednie: Klatka piersiowa powninna byc niezbyt gleboka i niezbyt szeroka, pozwalajaca na dobre glebokie przejscie w czesc zebrowa i tulow. Wysklepione zebra oraz dobry pas sercowy pozwalaja na dobre oddychanie. Odstep pomiedzy przedramionami powinien byc wystarczajaco duzy aby nie przeszkadzac w ruchu przednich nog, przedramie powinno byc umieszczone na lopatce dobrze do przodu i prawidlowo konczyc. Przedramie powinno byc srednio umiesnione i zwezac sie lagodnie ku nadgarstkowi patrzac z boku, przodu lub od tylu. Staw nadgarstkowy powinien byc wyraznie zaznaczony a sredniej dlu gosci koscia nadpecia. Pecina powinna byc sredniej dlugosci do dlugiej przyczym pecina i kopyto maja tworzyc kat 45° w stosunku do podloza. Odstep pomiedzy lokciem a nadgarstkiem powinien byc wiekszy jak od nadgarstka do peciny. Grzbiet, ledzwie i zad: Gorna linia grzbietu walkera powinna lagodnie opadac w strone tylnich/zadnich nog. Grzbiet powinien byc krotki do sredno dlugiego obdarzony krotkimi, mocnymi ledzwiami. Zad ma byc dluzszy i silnie umiesnony z dobrze osadzonym ogonem. Zad powinien lekko opadac od guza kosci biodrowej do posladka. Nogi tylne: Nogi tylne powinny wykazywac srednio grubosc i glebokosc, dobre umisnienie patrzac z boku i od tylu. Umiesniona powinna byc zewnetrzna jak i wewnetrzna strony nog. Staw skokowy odpowiednio szeroki i gleboki, wyrazny. Okolica nadpiecia powinna byc prostopadla od stawu skokowego do peciny, ktora powinna tworzyc kat 45° w stosunku do podloza. Pozycja w nogach tylnych zlekka glebiej ustawionych czy lekko krowia lub beczkowata jest akceptowana. Kosci i nogi: Kosciec nog powinny byc prosty i uwolnione od jakichkolwiek schorzen. Kosc powinna byc stosunkowo mocna aby podtrzymywac zwierze podczas wysilku. Staw skokowy i nadgarstek powinien byc szeroki i gleboki, czysty od wszelakich opuchlizn i przechodzic poprawnie w noge. Patrzac od przodu czy od tylu, od nadgarstka do tulowia konia powinna przebiegac prostopadla linia. Ponizej nadgarstka i stawow skokowych na nogach wyraznie powinny byc widoczne sciegna, co nadaje noga plaski wyglad. Wszystkie konczyny powinny byc umieszczone dokladnie pod tulowiem konia. Patrzac od przodu przednie nogi powinny byc ustawione prostopadle do siebie i czubki kopyt powinny byc skierowane prosto ku przodowi. Patrzac z boku na linie ciagnieta pionowo do podloza dzielac przedramie od lopatki do tylniej strony kopyta. Patrzac od tylu, staw skokowypowinien byc prosty lub lekko przekrecony do wewnatrz. Nogi zdnie powinny byc dobrze umieszczone pod koniem i czubki kopyt powinny wskazywac prosto do przodu. Stawy skokowe powinny miec prawidlowe katowanie, brak katowania w zbyt sztywnych nogach jest niepozadane natomiast zbyt duze katowania powoduja miekkosc i malo stabilnosc stawow. Kopyta i peciny: Kopyto powinno byc dobrze uformowane i pasowac do wielkosci konia. Kopyto powinno byc twarde i odporne, peciny srednie do dlugich i tworzyc kat 45° w stosunku do podloza. Proste i krotkie peciny powoduja ze kon ma twardsze kroki i jest podatny na kontuzje. Jakosc: Jakosc konia waraza sie poprzez nieskazitelny stan kosca i glowy jak i poprawna i harmonijna budowa ciala pokrytym lsniacym wlosem. Rzad konski czyli ekwipunek: Tennessee Walking Horse nie wymaga specjalnego ekwipunku. Siodlo czy tez oglowie nie roznia sie niczym specjalnym od rzadu dla koni innych ras. Wygodne siodlo westernowe jest czesto uzywane aby miec przyjemnosc wygody podczas jezdy spacerowej w terenie, niektorzy lubia typ siodla angielskiego zwanego „cut back“ i uzywaja je podczas przejazdzek jak i na pokazach. Podkowy: Kon TWH uzywany rekreacyjnie lub na pokazach nie wymaga specyficznych podkow. Kopyto przednie utrzymuje sie w bardziej plaskiej formie, czyli krotsze pietki i troche dluzsze naturalne czubki. W zaleznosci od rodzaju uzytkowania i podloza moze TWH zostawac rozczyszczony i niepodkuty czyli „barefoot“ i jego naturalne chody moze nawet prezentowac na pokazach barefoot w tzw. classic klasach. Jezeli zakupiliscie Panstwo juz podkutego TWH najpraktyczniej jest poprosic podkuwacza aby wymierzyl kat i dlugosc kopyta zanim kopyto urosnie albo kon zgubi podkowe aby przy nastepnej wizycie zostal kon podkuty w taki sam sposob utrzymujac stale ten sam kat kopyta. Karmienie: Opieka nad Tennessee Walkim Horse nie odroznia sie niczym od opieki nad kazdym innej rasy koniem. Wszystkie konie musza miec dostep do swiezej wody i wytsarczajacej porcji karmy. Powinni sie Panstwo poinformowac u swojego weterynarza lub handlarza pasz ktore rodzaje karmy sa najlatwiej dostepne i nejczesciej uzywane w okolicy. Ilosc karmy dawanej dziennie zalezy od wymagan jakie stawiacie Panstwo swojemu TWH i od potrzeby wlasnej konia. Podczas gdy jeden kon normalnej wielkosci, ktory trzymany jest w stajennym boksie lub na malym paddoku bez dojcia do swiezej trawy otrzymuje dwa razy dziennie ok 3,5 litra karmy plus siano do ktorego powinien mic dostep przez cala dobe. Inny natomiast, ktory spadza caly dzien na pastwisku lub cala dobe otrzymuje odpowiednio mniej karmy i siana. Kon powinien wychodzic na pastisko aby mial mozliwosc do wolnego ruchu jezeli nie sa Panstwo w stanie zapewnic mu dostatecznie duzo ruchu lub dlugich przejezdzek. P. O. Box 286 • Lewisburg, Tennessee 37091 • (931) 359-1574 www.twhbea.com