PL - Europa.eu

Transkrypt

PL - Europa.eu
PL
RADA
U II EUROPEJSKIEJ
10984/14
(OR. en)
PRESSE 341
PR CO 34
KOMU IKAT PRASOWY
3322. posiedzenie Rady
Rolnictwo i rybołówstwo
Luksemburg, 16 i 17 czerwca 2014 r.
Przewodniczący Georgios KARASMA IS
minister rozwoju obszarów wiejskich i żywności Grecji
PRASA
Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/press
10984/14
1
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Główne wyniki posiedzenia Rady
Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach
Prezydencja zwróciła uwagę na postępy poczynione w pierwszej połowie 2014 r. w zakresie
wniosków dotyczących rozporządzeń w sprawie połączenia programów pomocy polegających na
dystrybucji owoców i warzyw, bananów oraz mleka w szkołach. Wniosek ten ma na celu
dostosowanie istniejących programów z myślą o poprawie ich wydajności i skuteczności oraz
zmniejszeniu ich obciążeń administracyjnych. Programy dystrybucji mleka i owoców w szkołach
zostały ustanowione w UE, odpowiednio, w 1977 r. i 2007 r., aby promować w szkołach spożycie
owoców, warzyw oraz przetworów mlecznych. W świetle dyskusji na forum Rady główne
zidentyfikowane kwestie to podstawa prawna wniosku, cel i zakres stosowania systemu oraz
przepisy dotyczące finansowania.
Przyszłość przetworów mlecznych
Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji dotyczącym rozwoju sytuacji rynkowej w sektorze
mleczarskim przewidzianym w tzw. pakiecie mlecznym. Dyskusja po przedstawieniu sprawozdania
nie doprowadziła do przyjęcia konkluzji w sprawie sektora mleczarskiego przygotowanych przez
prezydencję z myślą o próbie pogodzenia stanowisk między państwami członkowskimi apelującymi
o dodatkowe środki w celu zapewnienia odpowiedniego miękkiego lądowania a innymi państwami
członkowskimi wnoszącymi o środki na rzecz przyszłości sektora. Wszelkie decyzje w sprawie
przyszłego postępowania z tym dossier pozostawia się zatem następnej prezydencji.
Konkluzje Rady w sprawie sektora owoców i warzyw
Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji w sprawie sektora owoców i warzyw od
czasu reformy w 2007 r. Rada stwierdziła, że reforma wciąż musi osiągnąć swój pełen potencjał:
organizacje producentów odgrywają centralną rolę, lecz można zrobić więcej, by usprawnić ich
funkcjonowanie i zwiększyć ich atrakcyjność. Rada podkreśliła również, że trzeba zmniejszyć
biurokrację oraz uprościć przepisy i procedury, zapewniając producentom jasne, przewidywalne
i przejrzyste ramy.
Obowiązek wyładunku i zakaz odrzutów
Ministrowie zapoznali się ze stanem przygotowań do przyjęcia przez Radę jej stanowiska odnośnie
do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku. Ponadto państwa
członkowskie przedstawiły stan przygotowań planów dotyczących odrzutów na poziomie
regionalnym zgodnie z przygotowaniem do wdrażania nowej wspólnej polityki rybołówstwa
(WPRyb). Pozwoliło to państwom członkowskim na wymianę opinii, doświadczeń i informacji.
10984/14
2
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole
Prezydencja przedstawiła Radzie sprawozdanie z postępów prac nad wnioskami w sprawie pakietu
dotyczącego zdrowia zwierząt i zdrowia roślin oraz kontroli. W pakiecie tym najbardziej
kontrowersyjny jest wniosek Komisji w sprawie materiału rozmnożeniowego roślin i został on
odrzucony w pierwszym czytaniu przez Parlament Europejski. W świetle wyników tego głosowania
prezydencja zebrała opinie państw członkowskich na temat struktury ewentualnego zmienionego
wniosku Komisji w sprawie rozporządzenia.
Inne punkty
Rada przyjęła decyzję w sprawie upoważnienia do otwarcia negocjacji umów między UE
a państwami trzecimi w sprawie handlu produktami ekologicznymi. Powinno to lepiej wyważyć te
negocjacje, które obecnie opierają się na systemie jednostronnej ekwiwalencji.
Rada przyjęła również rozporządzenie ustanawiające partnerstwo publiczno-prywatne zwane
wspólnym przedsięwzięciem Shift2Rail, które ma sprzyjać rozwojowi innowacji kolejowych
w Europie. Przyjęła również rozporządzenie wydłużające mandat wspólnego przedsięwzięcia
SESAR do końca 2024 r.
10984/14
3
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
SPIS TREŚCI1
UCZEST ICY ................................................................................................................................... 6
OMAWIA E PU KTY
ROLNICTWO...................................................................................................................................... 8
Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach................................................................ 8
Przyszłość sektora mleczarskiego ........................................................................................................ 9
Wdrażanie nowej wspólnej polityki rolnej ........................................................................................ 10
Sektor owoców i warzyw – konkluzje Rady....................................................................................... 11
RYBOŁÓWSTWO ............................................................................................................................ 12
Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku ............................................ 12
Wdrażanie WPRyb: plany odrzutów.................................................................................................. 13
Sprawy różne...................................................................................................................................... 14
–
Oznaczenie pochodzenia mięsa ............................................................................................................................. 14
–
Skutki burz dla lasów ............................................................................................................................................ 15
–
Konferencja pt. „Naukowe wsparcie dla rolnictwa” ............................................................................................. 16
–
Pułapy emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza..................................................................... 16
–
Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole ................................................................................... 17
–
Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych w hodowli zwierząt ................................................................. 18
–
Gospodarowanie zasobami gromadnika – stan prac.............................................................................................. 18
1
Ÿ Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule
danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Ÿ Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Ÿ Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
10984/14
4
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
I
E ZATWIERDZO E PU KTY
ROL9ICTWO
–
Handel produktami ekologicznymi – negocjacje porozumień między UE a państwami trzecimi......................... 19
SPRAWY ZAGRA9ICZ9E
–
Układy o stowarzyszeniu z Gruzją i Republiką Mołdawii .................................................................................... 19
–
Wsparcie finansowe UE dla Narodowej Władzy Palestyńskiej ............................................................................ 20
–
Zwalczanie min przeciwpiechotnych .................................................................................................................... 21
SPRAWY GOSPODARCZE I FI9A9SOWE
–
Audytor zewnętrzny Bank of Malta ...................................................................................................................... 23
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEW9ĘTRZ9E
–
Europol – Czarnogóra............................................................................................................................................ 23
PRAWO ŻYW9OŚCIOWE
–
Członkowie zarządu EFSA.................................................................................................................................... 24
TRA9SPORT
–
Wspólne przedsięwzięcie SESAR ......................................................................................................................... 25
–
Wspólne przedsięwzięcie Shift2Rail ..................................................................................................................... 25
E9ERGIA JĄDROWA
–
Układ o stowarzyszeniu z Gruzją .......................................................................................................................... 25
–
Układ o stowarzyszeniu z Mołdawią..................................................................................................................... 26
10984/14
5
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
UCZEST ICY
Belgia:
Sabine LARUELLE
minister ds. klasy średniej, MŚP, samozatrudnienia
i rolnictwa
Bułgaria:
Dimityr GREKOW
minister rolnictwa i polityki żywnościowej
Republika Czeska:
Marian JUREČKA
minister rolnictwa
Dania:
Dan JØRGENSEN
minister żywności, rolnictwa i rybołówstwa
iemcy:
Christian SCHMIDT
Robert KLOOS
federalny minister żywności i rolnictwa
sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Żywności
i Rolnictwa
Estonia:
Ivari PADAR
Clyde KULL
minister rolnictwa
zastępca stałego przedstawiciela
Irlandia:
Simon COVENEY
minister rolnictwa, żywności i gospodarki morskiej
Grecja:
Georgios KARASMANIS
Dimitrios MELAS
minister rozwoju obszarów wiejskich i żywności
Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich i Żywności –
sekretarz generalny ds. polityki rolnej i stosunków
międzynarodowych
Hiszpania:
Isabel GARCIA TEJERINA
minister rolnictwa, żywności i środowiska
Francja:
Alexis DUTERTRE
zastępca stałego przedstawiciela
Chorwacja:
Snježana ŠPANJOL
wiceminister rolnictwa
Włochy:
Giuseppe CASTIGLIONE
sekretarz stanu ds. polityki rolnej, żywnościowej i leśnej
Cypr:
Nicos KOUYIALIS
minister rolnictwa, zasobów naturalnych i środowiska
Łotwa:
Gatis ĀBELE
sekretarz parlamentarny, Ministerstwo Rolnictwa
Litwa:
Vigilijus JUKNA
minister rolnictwa
Luksemburg:
Fernand ETGEN
Węgry:
György CZERVÁN
Malta:
Roderick GALDES
10984/14
minister rolnictwa, uprawy winorośli i ochrony
konsumentów, minister ds. kontaktów z parlamentem
sekretarz stanu ds. gospodarki rolnej, Ministerstwo
Rozwoju Obszarów Wiejskich
sekretarz parlamentarny ds. rolnictwa, rybołówstwa i praw
zwierząt, Ministerstwo Zrównoważonego Rozwoju,
Środowiska i Zmiany Klimatu
6
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
iderlandy:
Wepke KINGMA
Austria:
Andrä RUPPRECHTER
zastępca stałego przedstawiciela
federalny minister rolnictwa, leśnictwa, środowiska
i gospodarki wodnej
Polska:
Marek SAWICKI
Kazimierz Florian PLOCKE
minister rolnictwa i rozwoju wsi
sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Portugalia:
Assunção CRISTAS
José DIOGO ALBUQUERQUE
Manuel PINTO DE ABREU
minister rolnictwa i środowiska
sekretarz stanu ds. rolnictwa
sekretarz stanu ds. gospodarki morskiej
Rumunia:
George TURTOI
Cristian BADESCU
sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
zastępca stałego przedstawiciela
Słowenia:
Dejan ŽIDAN
Tanja STRNIŠA
wicepremier, minister rolnictwa i środowiska
sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Środowiska
Słowacja:
Ľubomír JAHNÁTEK
minister rolnictwa i rozwoju wsi
Finlandia:
Jari KOSKINEN
minister rolnictwa i leśnictwa
Szwecja:
Eskil ERLANDSSON
minister rolnictwa
Zjednoczone Królestwo:
George EUSTICE
Richard LOCHHEAD
Alun DAVIES
parlamentarny podsekretarz stanu ds. gospodarki rolnej,
żywności i środowiska morskiego, Ministerstwo
Środowiska, Żywności i Wsi
minister ds. wsi i środowiska
minister ds. zasobów naturalnych i żywności
Komisja:
Dacian CIOLOȘ
Tonio BORG
komisarz
komisarz
10984/14
7
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
OMAWIA E PU KTY
ROL ICTWO
Program dystrybucji owoców, warzyw i mleka w szkołach
Prezydencja przedstawiła swoje sprawozdanie z postępów prac (10456/14) nad wnioskami Komisji
dotyczącymi rozporządzeń łączących programy dystrybucji owoców i warzyw, bananów oraz
mleka w szkołach (5958/14).
W sprawozdaniu prezydencji zwrócono uwagę na postępy osiągnięte w pracach nad tymi
wnioskami Komisji w pierwszej połowie 2014 r. po wstępnym przedstawieniu Radzie przez
Komisję w lutym. Sprawozdanie zostało sporządzone pod kierunkiem prezydencji na podstawie
stanowisk prezentowanych na forum Rady i jej organów przygotowawczych.
Jeden z tych dwóch wniosków zmienia nowe rozporządzenie ustanawiające wspólną organizację
rynków produktów rolnych przyjęte w ramach reformy wspólnej polityki rolnej (WPR). Zmiana ta
ma na celu dostosowanie istniejących programów z myślą o poprawie ich wydajności i skuteczności
oraz zmniejszeniu obciążeń administracyjnych. Programy dystrybucji mleka i owoców w szkołach
zostały ustanowione w UE, odpowiednio, w 1977 r. i 2007 r., aby promować w szkołach spożycie
przetworów mlecznych oraz owoców i warzyw. Jako uzupełnienie tego wniosku Komisja
przedstawiła również wniosek zmieniający rozporządzenie określające środki dotyczące ustalania
niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych
(6054/14).
W wyniku dyskusji na forum Rady prezydencja określiła następujące główne kwestie:
–
podstawa prawna wniosków: delegacje jednogłośnie poparły opinię Służby Prawnej Rady,
że to art. 43 ust. 3 TFUE (kompetencja Rady) – a nie art. 43 ust. 2 TFUE (zwykła
procedura ustawodawcza) – jest prawidłową podstawą prawną do ustalania poziomu
pomocy;
–
cel i zakres stosowania systemu: delegacje opowiedziały się zasadniczo za celem
polegającym na połączeniu obu programów dla szkół, aby zwiększyć ich skuteczność
i efektywność oraz skonsolidować ramy prawne i finansowe. Potwierdziły również
pierwotne cele tych programów, tzn. wspieranie spożycia owoców, warzyw i mleka, co
leży u podstaw walorów odżywczych w odniesieniu do dzieci. Z drugiej strony, podczas
gdy kilka delegacji było w stanie poprzeć – zgodnie z propozycją Komisji – koncepcję
stworzenia zawężonego wykazu kwalifikujących się produktów do regularnej dystrybucji,
wiele innych delegacji uznało zaproponowany zakres stosowania za niezadowalający
i opowiedziało się za zachowaniem zakresu stosowania istniejących programów,
w szczególności w przypadku przetworów mlecznych;
10984/14
8
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
–
przepisy dotyczące finansowania: o ile większość delegacji była w stanie poprzeć łączną
kwotę przyznaną w pulach środków finansowych na owoce i warzywa, banany oraz mleko,
o tyle szeroko dyskutowano kryteria przyznawania pomocy UE. Kilka delegacji
zakwestionowało wybór kryterium „historycznego wykorzystania funduszy w ramach
poprzednich programów na rzecz dostarczania mleka i przetworów mlecznych dla dzieci”
jako kryterium określania puli środków na mleko. Ich zdaniem kryterium to byłoby
niekorzystne dla tych państw członkowskich, które do tej pory nie w pełni korzystały
z programu „Mleko w szkole” lub nie mogły udokumentować takiego wykorzystania, gdyż
dopiero niedawno przystąpiły do UE. Jednak pewna liczba innych delegacji uznała
kryterium historycznego wykorzystania funduszy za szczególnie istotne w celu
zapewnienia, by nie doszło do zakłóceń w funkcjonowaniu programu „Mleko w szkole”
w ich państwie członkowskim.
Oczekuje się, że Parlament Europejski rozpocznie prace nad przedmiotowym wnioskiem wczesną
jesienią, po przerwie związanej z wyborami.
Przyszłość sektora mleczarskiego
Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji dotyczącym rozwoju sytuacji rynkowej w sektorze
mleczarskim. Sprawozdanie było przewidziane w tzw. pakiecie mlecznym, który wszedł w życie
w październiku 2012 r. w celu polepszenia sytuacji przedsiębiorstw mleczarskich oraz
przygotowania sektora mleczarskiego na wygaśnięcie systemu kwot w 2015 r. (10911/14).
Większość państw członkowskich z zadowoleniem przyjęła sprawozdanie Komisji, w którym
oceniono w szczególności skutki przepisów zawartych w „pakiecie mlecznym” w odniesieniu do
producentów mleka oraz produkcji mleka w regionach w niekorzystnym położeniu, a także
uwzględniono potencjalne zachęty, które skłonią rolników do zawierania umów o wspólnej
produkcji.
W sprawozdaniu odnotowuje się, że sytuacja na rynku mleka w UE jest obecnie korzystna oraz że
prognozy średnioterminowe są dobre pomimo zagrożenia skrajnymi wahaniami cen. Komisja
wyjaśniła, w jaki sposób „pakiet mleczny” został przetransponowany do ustawodawstwa
krajowego, co w niektórych przypadkach doprowadziło do wprowadzenia obowiązkowych umów
między rolnikami i przetwórcami, a w innych przypadkach – do ustanowienia kodeksów dobrych
praktyk. Prawie wszystkie państwa członkowskie przyjęły krajowe kryteria uznawania organizacji
producentów. Uznane organizacje producentów przeprowadziły również zbiorowe negocjacje
w ramach „pakietu mlecznego” W sprawozdaniu stwierdza się jednak, że jest zbyt wcześnie, by
w pełni docenić skutki „pakietu mlecznego” dla sektora mleczarskiego w regionach o niekorzystnej
sytuacji.
Komisja przypomniała, że ustanowiono Europejskie Centrum Obserwacji Rynku Mleka, a jego
tworzenie jest obecnie realizowane przez służby Komisji w celu uzupełnienia narzędzi „pakietu
mlecznego” i zwiększenia przejrzystości w sektorze. Centrum to monitoruje ten specyficzny rynek.
Ma ono dostarczyć podmiotom gospodarczym narzędzi jakościowych i ilościowych, które
podmioty te mogą wykorzystywać w celu zwiększenia swojej świadomości rynkowej i zapewnienia
sobie pomocy w podejmowaniu decyzji biznesowych.
10984/14
9
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Po prezentacji odbyła się dyskusja, podczas której państwa członkowskie podtrzymały rozbieżne
opinie na temat możliwości dodatkowych środków umożliwiających „miękkie lądowanie”
w ostatnim roku obowiązywania systemu kwot. Niektóre delegacje uznały, że ze względu na
obecne sprzyjające warunki rynkowe należałoby zapewnić łagodniejsze „miękkie lądowanie” we
wszystkich państwach członkowskich, w szczególności w tych, które ryzykują przekroczenie
swoich krajowych kwot mlecznych, poprzez dostosowanie współczynników korekty tłuszczowej.
Pewna liczba delegacji sprzeciwiła się jednak temu postulatowi i wyraziła opinię, że zasady
określone w 2008 r. w odniesieniu do zakończenia systemu kwot należy ściśle stosować, by uniknąć
zakłócenia konkurencji w UE.
W związku z powyższym nie mogły zostać przyjęte żadne konkluzje w sprawie sektora
mleczarskiego; kolejna prezydencja będzie musiała podjąć decyzję w sprawie dalszych działań
w związku z tym dossier.
Wdrażanie nowej wspólnej polityki rolnej
Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów na temat sposobów, w jakie państwa członkowskie
zamierzają wdrażać na szczeblu krajowym główne elementy nowej wspólnej polityki rolnej (WPR),
zwłaszcza w odniesieniu do płatności bezpośrednich (10476/14).
Nowe ramy regulacyjne WPR zostały przyjęte pod koniec ubiegłego roku. Po upływie okresu
przejściowego w tym roku, większość środków przewidzianych w tekście będzie stosowana w całej
UE od 1 stycznia 2015 r.
Do 1 sierpnia 2014 r. państwa członkowskie będą musiały powiadomić Komisję o swoich
decyzjach dotyczących kilku głównych elementów zawartych w rozporządzeniu o płatnościach
bezpośrednich (rozporządzenie 1307/2013) reformującym WPR, w szczególności w odniesieniu do:
–
stosowania puli środków krajowych (np. części przeznaczonych na dobrowolne wsparcie
połączone z produkcją, program dla młodych rolników oraz na obszary o ograniczeniach
naturalnych, stosowania mechanizmu w celu unikania niewykorzystanych środków oraz
uproszczonego programu dla drobnych producentów rolnych);
–
opcji przenoszenia środków między dwoma filarami WPR (o ile o takiej decyzji nie
powiadomiono przed 31 grudnia 2013 r.);
–
zmniejszenia kwoty płatności bezpośrednich powyżej 150 000 EUR (tj. możliwości
przekroczenia stawki minimalnej na poziomie 5%);
–
ustanowienia systemu płatności podstawowych (np. stosowania na szczeblu krajowym lub
regionalnym możliwości zachowania istniejących uprawnień);
10984/14
10
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
–
wyboru dotyczącego kontynuacji systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS) lub
przejścia na nowy system płatności podstawowej;
–
tempa i rytmu ujednolicenia wewnętrznego (przejścia do ryczałtowych płatności
bezpośrednich na szczeblu krajowym lub regionalnym);
–
wprowadzenia płatności redystrybucyjnej;
–
stosowania pewnych przepisów dotyczących zazieleniania (np. rodzajów obszarów
proekologicznych stosowanych na ich terytorium, stosowania wskaźników ważenia,
możliwości utrzymania trwałych użytków zielonych).
Najważniejszym elementem elastyczności w nowej WPR jest opcja przenoszenia środków między
filarami WPR. Kilka państw członkowskich zasygnalizowało, że zamierzają skorzystać z tego
przepisu. Kilka z nich przeniesie środki z drugiego do pierwszego filaru, inne zaś przeniosą środki
w drugą stronę.
Państwa członkowskie oświadczyły, że nadal oczekują od Komisji odpowiedzi na kilka pytań
dotyczących wdrażania płatności z tytułu zazieleniania.
Sektor owoców i warzyw – konkluzje Rady
Rada przyjęła konkluzje dotyczące sprawozdania Komisji w sprawie wdrożenia przepisów
dotyczących organizacji producentów, funduszy operacyjnych i programów operacyjnych
w sektorze owoców i warzyw od momentu wprowadzenia reformy z 2007 r.
W sprawozdaniu Komisji (7312/14) stwierdzono, że reforma z 2007 r. doprowadziła do wzrostu
udziału w łącznej wartości produkcji owoców i warzyw w UE sprzedawanej przez organizacje
producentów. Odnotowuje się jednak również, że w niektórych państwach członkowskich nadal
niski jest stopień zorganizowania między producentami i że istnieją różnice w stopniu
zorganizowania między producentami w różnych państwach członkowskich i w różnych regionach.
Rada uważa zatem, że organizacje producentów działające zgodnie ze zrównoważonymi
programami operacyjnymi na mocy rozporządzenia 1308/2013 powinny nadal odgrywać kluczową
rolę w osiąganiu celów wspólnej polityki rolnej (WPR) dla sektora owoców i warzyw. Rada zwraca
się do Komisji, by dokonała przeglądu i analizy podstawowych przyczyn i możliwości poprawy
w celu lepszego osiągania celów wyznaczonych przez WPR w tym sektorze, a także, po
odpowiednim okresie wdrażania nowego rozporządzenia, podjęła w stosownych przypadkach
konieczne inicjatywy.
10984/14
11
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
RYBOŁÓWSTWO
Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku
Ministrowie zapoznali się ze stanem przygotowań do przyjęcia przez Radę jej stanowiska odnośnie
do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie obowiązku wyładunku (lub „rozporządzenia
zbiorczego”) (18021/13).
Niektóre państwa członkowskie ogólnie poparły kompromisową propozycję prezydencji z myślą
o zakończeniu prac przed końcem tego roku, lecz wyraziły rozbieżne opinie na temat kilku
głównych otwartych kwestii, w tym rezygnacji z minimalnych rozmiarów odniesienia do celów
ochrony dla gatunków pelagicznych w północno–wschodnim Atlantyku oraz wprowadzenia
zwolnień dla niewymiarowych organizmów morskich.
Komisja zaproponowała rozporządzenie zbiorcze, aby wesprzeć przyszłe wdrożenie zakazu
odrzutów, jak uzgodniono w reformie wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). Wniosek ten
stanowi tymczasowe i pilnie potrzebne rozwiązanie, które musi zostać przyjęte do końca tego roku.
Składa się on z szeregu poprawek do kilku rozporządzeń ustanawiających środki techniczne oraz
przepisy dotyczące kontroli w odniesieniu do sektora rybołówstwa. Rada przygotowuje swoje
stanowisko z myślą o rozpoczęciu negocjacji z Parlamentem Europejskim w drugiej połowie tego
roku. Celem jest przyjęcie rozporządzenia do końca 2014 r.
Jednym z głównych celów reformy obowiązującej WPRyb jest stopniowa eliminacja odrzutów
w całym rybołówstwie UE poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku (art. 15 rozporządzenia
1380/20131). Ma to na celu lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów i wyjście naprzeciw
społecznym oczekiwaniom dotyczącym zakończenia stosowania praktyki wyrzucania z powrotem
do morza ryb nadających się do sprzedaży. Wysokie poziomy odrzutów zidentyfikowano jako
ważny czynnik leżący u podstaw braku środowiskowej zrównoważoności WPRyb.
Parlament Europejski i Rada zgodziły się na stopniowe wprowadzanie obowiązku wyładunku od
dnia 1 stycznia 2015 r. jako początkowej daty wdrażania. W celu wprowadzenia w życie obowiązku
wyładunku należy znieść lub zmienić niektóre przepisy w ramach obowiązujących rozporządzeń
w sprawie środków technicznych, środków zarządzania i kontroli, które są sprzeczne
z obowiązkiem wyładunku i zobowiązują rybaków do dokonywania odrzutów ryb. Jednakże te
nowe ramy na pewno nie będą gotowe na tyle wcześnie, by pierwsza grupa łowisk została objęta
obowiązkiem wyładunku. W oczekiwaniu na te nowe ramy należy zatem tymczasowo przyjąć
przepisy eliminujące wszelkie prawne i praktyczne przeszkody, które mogłyby zakłócić wdrożenie
tego obowiązku.
1
Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.
10984/14
12
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
W odniesieniu do środków technicznych, pewna liczba przepisów zawartych w obowiązujących
rozporządzeniach jest sprzeczna z obowiązkiem wyładunku i zobowiązuje rybaków do
dokonywania odrzutów. To oznacza, że należy zmienić przepisy dotyczące minimalnych rozmiarów
ryb do wyładunku, przepisy dotyczące składu połowu oraz przepisy dotyczące przyłowów. System
kontroli UE mający zapewniać przestrzeganie przepisów WPRyb również należy dostosować do
obowiązku wyładunku.
Jako że pierwsza grupa łowisk zostanie objęta obowiązkiem wyładunku w 2015 r., przedmiotowym
rozporządzeniem należy zmienić odpowiednie przepisy rozporządzeń w sprawie środków
technicznych, środków zarządzania i środków kontroli, aby zapewnić terminowe zniesienie
prawnych przeszkód w stosowaniu obowiązku wyładunku.
Wdrażanie WPRyb: plany odrzutów
Komisja przedłożyła Radzie dokument przedstawiający aktualną sytuację w zakresie przygotowania
planów odrzutów przez państwa członkowskie. Dotyczy to przygotowania odnośnych aktów
delegowanych, które muszą zostać przyjęte przed końcem 2014 r.(10217/14). Podczas tego
posiedzenia ministrowie przedstawili poglądy w odniesieniu do stanu przygotowania planów
odrzutów, aby wymienić się doświadczeniami dotyczącymi najlepszych praktyk i podzielić się
informacjami na temat głównych kwestii i obaw (10872/14).
Ministrowie z państw członkowskich, które obecnie przewodzą grupom regionalnym,
z zadowoleniem przyjęli przygotowanie planów odrzutów zatwierdzonych na poziomie basenów
morskich (na przykład: regionu Bałtyku, Morza Północnego, Morza Śródziemnego, wód
południowo-zachodnich). W większości przypadków plany te mają w najbliższej przyszłości zostać
przekazane Komisji. Określają one wspólne zalecenia, które Komisja przekształca w prawo UE,
przyjmując odpowiedni akt delegowany przed końcem roku. Wiele delegacji uznało wartość dodaną
prac przeprowadzonych na szczeblu regionalnym, które dotyczą konkretnych kwestii odnoszących
się do stad ryb i angażują podmioty zawodowe. Kilka państw członkowskich zwróciło jednak
uwagę na konieczność przyjęcia wspólnego podejścia w odniesieniu do poszczególnych zaleceń
regionalnych, aby uniknąć rozbieżności.
Delegacje podniosły również kilka kluczowych kwestii, które wyłoniły się w czasie
przygotowywania planów odrzutów. Kwestie te obejmują:
–
konieczność ustalenia, czy środki techniczne mogą zostać włączone do regionalnych
planów odrzutów;
–
konieczność wyjaśnienia i ujednolicenia interpretacji zasady de minimis zawartej
w rozporządzeniu podstawowym;
–
rozwiązania dotyczące postępowania z uszkodzonymi rybami.
10984/14
13
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Wraz z nową WPRyb obowiązek wyładunku jest wprowadzany stopniowo dla wszystkich łowisk
(zob. poprzedni punkt) W dniu 1 stycznia 2015 r. obowiązkowi wyładunku będą podlegały
następujące połowy (na wodach UE): połowy małych gatunków pelagicznych, połowy dużych
gatunków pelagicznych, połowy do celów przemysłowych, połowy łososia oraz połowy w Morzu
Bałtyckim.
Nowa WPRyb zawiera szereg przepisów, które mają ułatwiać wdrożenie obowiązku wyładunku.
Obejmują one ogólne przepisy dotyczące elastyczności, które mogą być stosowane przez państwa
członkowskie w kontekście rocznego zarządzania ich kwotami krajowymi. Ponadto nowa WPRyb
przewiduje szczególne narzędzia elastyczności wykorzystywane w planach wieloletnich lub –
w przypadku braku planów wieloletnich – w tzw. planach w zakresie odrzutów (okres
obowiązywania wspomnianych planów jest ograniczony do 3 lat). Tymi narzędziami elastyczności
są:
–
wyłączenia dla gatunków, które mają wysoki wskaźnik przeżywalności po uwolnieniu do
morza;
–
wyłączenia de minimis, pod pewnymi warunkami, do 5% całkowitych rocznych połowów
(w pierwszych czterech latach odsetek ten może być wyższy).
Sprawy różne
–
Oznaczenie pochodzenia mięsa
Komisja poinformowała Radę o rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2014 r.
w sprawie rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 1337/20131 ustanawiającego zasady
stosowania rozporządzenia nr 1169/20112 w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub
miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu
(10857/14). Ponadto wyjaśniła, dlaczego jej rozporządzenie wykonawcze stanowi najlepsze
możliwe rozwiązanie.
Kilka państw członkowskich poparło Komisję. Nie zgodziły się one z rezolucją Parlamentu
Europejskiego i oświadczyły, że stosowanie do mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu zasad
porównywalnych do tych, które stosuje się do mięsa wołowego, byłoby niezwykle trudne i bardzo
kosztowne.
1
2
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1337/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r.
ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu
Europejskiego i Rady w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca
pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu.
Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18.
10984/14
14
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Kiedy w 2010 r. omawiano rozporządzenie 1169/2011 w sprawie etykietowania żywności,
zgodzono się, że obowiązkowe wskazywanie kraju lub miejsca pochodzenia w przypadku
nieprzetworzonego mięsa ze świń, z owiec, kóz oraz drobiu wymagałoby dalszych ocen skutków.
W następstwie takich ocen Komisja musiałaby dalej rozważyć opcje w odniesieniu do wskazania
pochodzenia tej żywności, w szczególności w odniesieniu do miejsca urodzenia, chowu i uboju tych
zwierząt. W tym względzie rozporządzenie 1169/2011 upoważniło Komisję do przyjęcia
niezbędnych przepisów w drodze aktów wykonawczych. Na tej podstawie Komisja przyjęła
rozporządzenie wykonawcze 1337/2013, które przewiduje obowiązkowe oznaczanie państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym miały miejsce „chów” i „ubój” zwierząt.
W rezolucji przyjętej dnia 6 lutego 2014 r. Parlament Europejski oświadczył, że Komisja
przekroczyła uprawnienia wykonawcze powierzone jej na mocy rozporządzenia 1169/2011,
i wezwał ją do przygotowania nowego rozporządzenia. Należy w nim stosować do danych rodzajów
żywności dokładnie te same zasady, które mają zastosowanie do mięsa wołowego: wskazanie
miejsca urodzenia, chowu i uboju, z wykluczeniem wszelkich odstępstw dla mięsa mielonego
i mięsa drobnego.
–
Skutki burz dla lasów
Na wniosek delegacji Słowacji Rada zapoznała się z trudną sytuacją w sektorze leśnym będącą
wynikiem burz, które nawiedziły ten kraj w połowie maja tego roku (10765/14).
W dniach 14 i 15 maja 2014 r. na całym terytorium Republiki Słowackiej wystąpiły obfite opady
deszczu i silne wiatry. Gleba i korony drzew nasiąknięte wodą deszczową w połączeniu z dużymi
prędkościami wiatru w dużym stopniu uszkodziły drzewa i spowodowały wielkie zniszczenia lasów
na dużych połaciach kraju.
Komisja uznała, że Słowacja może wystąpić o pomoc finansową z Funduszu Solidarności Unii
Europejskiej, oraz wskazała na dostępność innych opcji. Należą do nich specjalne środki
w programach rozwoju obszarów wiejskich oraz dotacje w postaci pomocy państwa na ochronę
lasów.
10984/14
15
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
–
Konferencja pt. „)aukowe wsparcie dla rolnictwa”
Prezydencja przedstawiła ministrom główne wyniki konferencji wysokiego szczebla pt. „Naukowe
wsparcie dla rolnictwa: konkurencyjność, jakość i zrównoważoność”, która odbyła się w Atenach
w dniu 23 kwietnia 2014 r. (10874/14).
W przyszłości należy zwiększyć wydajność rolnictwa, aby zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe
dla rosnącej populacji. Należy również zwiększyć produkcję biomasy, aby wytwarzać energię
i wyroby przemysłowe. Obu tym wyzwaniom należy sprostać, mając na uwadze niepewność
związaną ze zmiana klimatu i jej oddziaływanie oraz ogólne uznanie, że powiększanie rolnictwa
należy osiągnąć za pomocą podejścia, które uwzględnia ochronę środowiska i zasobów naturalnych.
Konferencja została zorganizowana wspólnie przez prezydencję grecką oraz Wspólne Centrum
Badawcze (JRC) Komisji Europejskiej. Miała na celu stymulowanie debaty i poprawę naukowego
zrozumienia tych wyzwań.
–
Pułapy emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza
Delegacja Węgier, popierana przez delegacje Belgii, Estonii, Chorwacji, Republiki Słowackiej
i Łotwy, zwróciła się do Komisji o składanie regularnych sprawozdań Radzie ds. Rolnictwa na
temat pakietu dotyczącego polityki w zakresie czystości powietrza oraz na temat krajowych
pułapów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza („dyrektywa w sprawie
krajowych pułapów emisji”) (10633/14). Pierwsze sprawozdanie na ten temat zostało
przedstawione Radzie ds. Rolnictwa, która odbyła się w grudniu 2013 r.
Oprócz delegacji, które od początku popierały wniosek Węgier, wiele delegacji zgodziło się, że
z uwagi na możliwy wpływ tego wniosku na rolnictwo Rada ds. Rolnictwa powinna być regularnie
informowana o pracach nad tym dossier, którym zajmuje się Rada ds. Środowiska.
Komisja przedstawiła pakiet dotyczący polityki w zakresie czystości powietrza w grudniu 2013 r.
Zgodnie z wnioskiem od 2020 r. ustalone zostaną nowe krajowe wymogi w zakresie ograniczenia
emisji, a od 2030 r. – dla dwutlenku siarki, tlenków azotu, niemetanowych lotnych związków
organicznych, amoniaku, drobnych cząstek stałych (PM2,5) i metanu. Wymogi w zakresie
ograniczania emisji zawarte w powyższym wniosku są szczególnie istotne dla sektora rolnego. Ma
to zwłaszcza zastosowanie do ograniczenia emisji amoniaku i metanu, ponieważ pułapy emisji
w znacznym stopniu wpłynęłyby na całe rolnictwo UE.
10984/14
16
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
–
Zdrowie zwierząt, zdrowie roślin, rynek nasion i kontrole
Prezydencja przedstawiła Radzie swoje sprawozdanie z postępu prac nad wnioskami zawartymi
w pakiecie dotyczącym zdrowia zwierząt, zdrowia roślin oraz kontroli (10629/14) i zwróciła
szczególną uwagę na wniosek dotyczący materiału rozmnożeniowego roślin (10618/14).
W odniesieniu do wniosku dotyczącego zdrowia roślin, szczególna rozbieżność poglądów między
delegacjami wystąpiła w kwestii podejścia do przywozu roślin potencjalnie zarażonych. Kilka
delegacji poparło wniosek Komisji, w którym promuje się system „otwarty” oraz wykaz negatywny
(tj. wszystkie rośliny / produkty roślinne niewymienione w wykazie mogą być swobodnie
przywożone). Kilka państw członkowskich chciałoby jednak odwrócić strategię i opowiada się za
systemem „zamkniętym” i wykazem pozytywnym (tylko rośliny / produkty roślinne wymienione
w wykazie mogą być swobodnie przywożone).
Wniosek w sprawie systemu UE dotyczącego materiału rozmnożeniowego roślin został odrzucony
przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu w dniu 11 marca 2014 r. W związku z tym
prezydencja zebrała opinie państw członkowskich na temat ewentualnego zmienionego wniosku
Komisji, określające nową strukturę tego rozporządzenia. Wiele delegacji poparło kierunek
wyznaczony przez prezydencję. Ponadto kilka państw członkowskich oświadczyło, że
rozporządzenie to powinno złagodzić przepisy lub wprowadzić kilka wyjątków w odniesieniu do
leśnego materiału rozmnożeniowego lub podmiotów niezawodowych, aby uprościć procedurę.
Celem tego pakietu środków jest lepsze egzekwowanie norm zdrowotnych i bezpieczeństwa
w odniesieniu do całego łańcucha rolno-spożywczego. Pakiet obejmuje wnioski dotyczące
następujących rozporządzeń:
–
odnoszącego się do przeglądu ram prawnych w sprawie zdrowia roślin;
–
mającego na celu zapewnienie zdrowia, tożsamości i jakości materiału rozmnożeniowego
roślin;
–
służącego uproszczeniu ogółu aktów prawnych regulujących zdrowie zwierząt;
–
mającego na celu przegląd i wyjaśnienie przepisów dotyczących kontroli urzędowych
w łańcuchu żywnościowym;
–
odnoszącego się do zarządzania wydatkami za pośrednictwem wspólnych ram
finansowych dla żywności i paszy unowocześniających obowiązujące przepisy
finansowe.
Rada w wyniku osiągnięcia porozumienia w pierwszym czytaniu z Parlamentem Europejskim
przyjęła już (8 maja 2014 r.) jedno z rozporządzeń z tego pakietu ustanawiające przepisy w zakresie
zarządzania wydatkami odnoszącymi się do proponowanych środków (PE-CONS 24/14).
Prace nad tym pakietem w Radzie rozpoczęły się w czerwcu ubiegłego roku.
10984/14
17
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
–
Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych w hodowli zwierząt
Delegacje Szwecji i Danii poprosiły Komisję o przedstawienie sprawozdania na temat stanu
realizacji różnych działań wymienionych w jej planie działania dotyczącym zwalczania
rozprzestrzeniającej się oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (10828/14).
Kilka delegacji poparło wniosek i objaśniło kroki już podjęte na ich terytorium. Komisja zwróciła
uwagę, że do końca tego roku ma się ukazać sprawozdanie z postępów prac oceniające wdrażanie
tego planu działania. Ponadto wkrótce powinny zostać przedstawione przez Komisję wnioski
dotyczące przeglądu prawodawstwa w zakresie weterynaryjnych produktów leczniczych oraz paszy
leczniczej. Zaplanowane są również wytyczne dotyczące stosowania weterynaryjnych środków
przeciwdrobnoustrojowych.
Kluczowe dla leczenia zakażeń u ludzi i zwierząt stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych
jest poważnie zagrożone z uwagi na rozwój i rozprzestrzenianie się szczepów bakterii opornych na
najpowszechniejsze antybiotyki.
Problem ten został uznany zarówno przez Radę, jak i przez Parlament Europejski, a Komisja
przedsięwzięła kilka ważnych kroków, zarówno w leczeniu ludzi, jak i w produkcji zwierzęcej.
Wzmocniono na przykład ustawodawstwo w zakresie kontroli, wydano zalecenia dotyczące
stosowania antybiotyków oraz sprawozdawczości, a także zainwestowano środki w badania nad
nowymi lekami. Wprawdzie podjęte dotychczas działania zmierzają w dobrym kierunku, nie
doprowadziły one do powstrzymania rosnącego zagrożenia wynikającego z oporności na
antybiotyki. Jesienią 2011 r. Komisja zainicjowała zatem pięcioletni plan działania zawierający 12
konkretnych przedsięwzięć w celu wyeliminowania pojawiania się i rozprzestrzeniania oporności
na antybiotyki.
–
Gospodarowanie zasobami gromadnika – stan prac
Delegacja Danii poinformowała Radę o potrzebie szybkiego ustanowienia całkowitego
dopuszczalnego połowu (TAC) dla gromadnika na 2014 r.
Kwestia ta jest szczególnie istotna dla Danii, która jest najważniejszym podmiotem połowów
gromadnika. Z uwagi na krótkie życie tego gatunku sezon połowowy gromadnika rozpoczyna się
zwykle 20 czerwca. Opinie naukowe dotyczące tego stada udostępniane są zazwyczaj tuż przed
rozpoczęciem sezonu połowowego, ale to konkretne stado ryb jest zarządzane wspólnie przez UE,
Grenlandię i Islandię. W tym roku opinia naukowa na 2014 r. została opublikowana w dniu 7 maja.
Niedawno władze Grenlandii przedstawiły UE propozycje dotyczące gromadnika. Pozwoli to na
przygotowanie i przyjęcie szczegółowej decyzji w tej kwestii.
10984/14
18
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
I
E ZATWIERDZO E PU KTY
ROL)ICTWO
Handel produktami ekologicznymi – negocjacje porozumień między UE a państwami trzecimi
Rada przyjęła decyzję w sprawie upoważnienia do otwarcia negocjacji umów między UE
a państwami trzecimi w sprawie handlu produktami ekologicznymi. W przyszłości powinno to
lepiej wyważyć te negocjacje, które obecnie opierają się na systemie jednostronnej ekwiwalencji.
Obecny system prowadzi do uznania przez UE za równorzędne stosowanych w państwach trzecich
norm dotyczących produktów ekologicznych bez wzajemności dla produktów ekologicznych UE
wywożonych do tych państw.
Realizowany obecnie przegląd prawnych ram sektora produkcji ekologicznej pozwolił ustalić
niedociągnięcia w obecnym systemie uznawania państw trzecich dla celów równoważności.
Rada w konkluzjach dotyczących rolnictwa ekologicznego przyjętych podczas 3237. posiedzenia
Rady ds. Rolnictwa i Rybołówstwa zachęciła Komisję do udoskonalenia obecnych mechanizmów
przewidzianych w celu ułatwienia międzynarodowego obrotu produktami ekologicznymi oraz do
wymagania wzajemności i przejrzystości we wszelkich umowach handlowych. Komisja i państwa
członkowskie zostały wezwane do zapewnienia, by procedury przywozu były odporne i nie
stawiały podmiotów UE w niekorzystnej pozycji.
Komisja tymczasowo wdrożyła rozporządzenie 442/2014 do dnia 1 lipca 2014 r. w odniesieniu do
wniosków o wpis do wykazu państw trzecich uznanych dla celów równoważności w zakresie
przywozu produktów ekologicznych. Przyjęta dzisiaj decyzja zapewni ciągłość i pozwoli Komisji
na negocjację porozumień między UE a państwami trzecimi po tym terminie.
SPRAWY ZAGRA)ICZ)E
Układy o stowarzyszeniu z Gruzją i Republiką Mołdawii
Rada zatwierdziła podpisanie i zawarcie umów o stowarzyszeniu między UE i Gruzją oraz między
UE i Republiką Mołdawii. Zatwierdziła również tymczasowe stosowanie obu umów
o stowarzyszeniu. Więcej informacji w komunikacie prasowym.
10984/14
19
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Wsparcie finansowe UE dla arodowej Władzy Palestyńskiej
Rada przyjęła następujące konkluzje na temat sprawozdania Trybunału Obrachunkowego w sprawie
bezpośredniego wsparcia finansowego Narodowej Władzy Palestyńskiej przez UE:
„1.
Rada z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego nr 14/2013
opublikowane w dniu 11 grudnia 2013 r. w sprawie bezpośredniego wsparcia finansowego
Narodowej Władzy Palestyńskiej przez UE za pomocą mechanizmu PEGASE, które
dokładnie przeanalizowała.
2.
Rada jest zadowolona zwłaszcza z wniosku, do którego doszedł Trybunał, a mianowicie,
że służby Komisji i ESDZ z powodzeniem w trudnych okolicznościach wdrożyły
bezpośrednie wsparcie finansowe, że wprowadzone procedury finansowe są odpowiednie
i brak jest śladów korupcji, złego zarządzania lub sprzeniewierzenia środków.
3.
Rada zgodziła się, że zgodnie z celami UE w bliskowschodnim procesie pokojowym
PEGASE spełnił zadanie namacalnego przyczynienia się do przygotowania rozwiązania
dwupaństwowego. Rada odnotowuje także wniosek Trybunału, zgodnie z którym niektóre
aspekty mechanizmu PEGASE należy poddać przeglądowi, by zapewnić jego trwałość.
Należy także rozważyć sporządzenie szczegółowych ocen ryzyka, wybiegających poza
kryteria kwalifikowalności.
4.
Rozważając tę uwagę Trybunału, Rada podkreśliła znaczenie dostrzeżenia złożonych
i trudnych okoliczności politycznych towarzyszących współpracy UE z Narodową Władzą
Palestyńską (NWP), w tym kontekst okupacji izraelskiej, fakt, że NWP nie ma jeszcze
uprawnień rządu państwa oraz że część okupowanych terytoriów palestyńskich – Strefa
Gazy – jest rządzona przez władze nieoficjalne, z którymi UE nie utrzymuje stosunków
politycznych.
5.
Rada przyjmuje do wiadomości zalecenia Trybunału. Rada uznaje fakt, że większość
z tych zaleceń już jest realizowana. Rada zauważa, że zarówno służby ESDZ, jak i Komisji
dokonują już regularnego przeglądu mechanizmu PEGASE, z uwzględnieniem zmian
zachodzących na miejscu. Rada zauważa także, że Komisja podjęła już kroki niezbędne do
zmniejszenia kosztów zarządzania mechanizmem PEGASE, w tym poprzez korzystanie
z procedur przetargowych. Rada z zadowoleniem przyjmuje także zalecenia, by
mechanizm PEGASE ściślej połączyć z przyjętym w 2013 r. planem działania UE–NWP
w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa.
10984/14
20
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
6.
Jeśli chodzi o kwestię urzędników służby cywilnej w Gazie, którzy nie są w stanie
pracować ze względu na sytuację polityczną, Rada podkreśliła, że ze względów
politycznych ważne jest dalsze wspieranie decyzji Narodowej Władzy Palestyńskiej, by
opłacać swoich pracowników w Strefie Gazy, gdyż stanowią oni główny element
utrzymania obecności NWP w Gazie i zachowania jedności przyszłego państwa
palestyńskiego. Rada odnotowała, że służby ESDZ i Komisji zgodziły się rozpocząć
rozmowy z NWP, by znaleźć rozwiązanie, które uwzględni zastrzeżenia Trybunału,
a jednocześnie umożliwi NWP dalsze wspieranie jej pracowników w Gazie. Rada
podkreśliła, że tam, gdzie to możliwe, należy przeprowadzić reformy, przyznając jednak,
że ważna jest uważna ocena politycznych skutków wszelkich zmian w obecnych
praktykach.
7.
Jeśli chodzi o warunkowość, Rada zauważa, że kluczowe znaczenie ma wprowadzenie
wskaźników wydajności w proponowanych przez Trybunał obszarach, przy czym należy
pamiętać, że wiele elementów koniecznych do realizacji tych wskaźników znajduje się
częściowo lub całkowicie poza kontrolą Narodowej Władzy Palestyńskiej. W tym
względzie Rada zgadza się z poglądem służb ESDZ i Komisji, że należy uwzględnić
wyjątkowe i trudne okoliczności, w jakich realizowany jest program. Rada odnotowuje
także, że zgodnie z zaleceniem Trybunału Komisja zaczęła już udzielać NWP
kompleksowego wsparcia z przeznaczeniem na reformę służby cywilnej. W związku z tym
Rada wzywa NWP, by przyspieszyła reformy swojej służby cywilnej, przeprowadziła
reformy zarządzania finansami publicznymi oraz dalej prowadziła dialog z UE i innymi
darczyńcami w odpowiednich sektorowych grupach roboczych.
8.
Rada uznaje także fakt, że służby Komisji i ESDZ aktywnie dążyły i dążą do zapewnienia
współpracy z Izraelem we wdrażaniu bezpośredniego wsparcia finansowego dla NWP,
i wzywa władze Izraela do podjęcia kroków, które zwiększyłyby skuteczność pomocy
finansowej UE”.
Zwalczanie min przeciwpiechotnych
Rada przyjęła następujące konkluzje na temat trzeciej konferencji przeglądowej Konwencji
o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich
zniszczeniu (konwencji ottawskiej):
„1.
Rada przypomina, że cała UE dąży do realizacji celów konwencji o zakazie stosowania
min przeciwpiechotnych – obecnie wszystkie państwa członkowskie (28) są stronami tej
konwencji – oraz że UE i jej państwa członkowskie od dawna popierają usuwanie min oraz
niszczenie składowanych min przeciwpiechotnych, a także popierają pomoc dla ofiar tych
min.
10984/14
21
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
2.
Rada z zadowoleniem przyjmuje zbliżającą się trzecią konferencję przeglądową konwencji
o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych, która odbędzie się w dniach 23–
27 czerwca 2014 r. w Maputo (Mozambik). Rada wyraża nadzieję, że konferencja ta
zakończy się sukcesem i że potwierdzi nasze wspólne zobowiązanie na rzecz położenia
kresu cierpieniom powodowanym przez używanie min przeciwpiechotnych na całym
świecie.
3.
Rada przypomina, że państwa-strony konwencji zobowiązały się nigdy nie stosować min
przeciwpiechotnych w żadnych okolicznościach. W związku z tym UE apeluje do
wszystkich zainteresowanych stron, zarówno państwowych, jak i innych, o powstrzymanie
się od używania min przeciwpiechotnych.
4.
Rada uważa, że trzecia konferencja przeglądowa stanowi również okazję do uzgodnienia
konkretnych planów, a także realistycznych zestawów działań zapewniających dalsze
postępy w następnej fazie realizacji postanowień i celów konwencji, z uwzględnieniem
zarówno dokonań, jak i nowych problemów.
5.
Rada ponownie zapewnia o nieustannym poparciu Unii Europejskiej dla państw-stron
w pełnej i skutecznej realizacji tej konwencji oraz zobowiązanie UE do propagowania
rozpowszechniania konwencji, zapewniania zasobów w celu finansowania działań
dotyczących min, oraz zapewniania konkretnej i dającej się podtrzymać pomocy ofiarom
min przeciwpiechotnych, rodzinom tych ofiar i społecznościom. W związku z tym Rada
przywołuje przyjętą w dniu 13 listopada 2012 r. decyzję Rady 2012/700/WPZiB
wspierającą realizację planu działania z Cartageny.
6.
Od czasu ostatniej konferencji przeglądowej, która odbyła się w Cartagenie (Kolumbia),
UE i jej państwa członkowskie przekazały ponad 500 mln euro, co stanowi ponad jedną
trzecią światowej pomocy finansowej na rzecz działań dotyczących min, co sprawia, że UE
i jej państwa członkowskie są wiodącym darczyńcą w tej dziedzinie. Wsparcie UE było
decydujące w łagodzeniu trudnych sytuacji w kilku krajach. Rada przypomina, że na
przykład w przypadku Afganistanu instytucje UE wydały 89 mln euro w ciągu ostatnich
dziesięciu lat – dokładając się do środków przekazanych przez poszczególne państwa
członkowskie i innych członków społeczności międzynarodowej – na oczyszczenie 78%
afgańskich pól minowych i budowanie zdolności rządu Afganistanu, by mógł on poradzić
sobie z destrukcyjnymi skutkami min przeciwpiechotnych.
7.
Rada pragnie podkreślić silne powiązania z Konwencją o prawach osób
niepełnosprawnych, która zapewnia szersze ramy pozwalające spełniać potrzeby osób
rannych w wyniku wybuchów min przeciwpiechotnych, realizować ich prawa polityczne,
a także społeczne i gospodarcze oraz zapewniać szacunek dla ich niezbywalnej godności.
10984/14
22
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
8.
Rada zachęca wszystkie państwa będące stronami konwencji do prowadzenia podczas
trzeciej konferencji przeglądowej dalszych prac w duchu współpracy, mając na uwadze
ostateczny cel konwencji, jakim jest rzeczywisty kres cierpień i brak ofiar śmiertelnych
powodowanych przez miny przeciwpiechotne. Realizacja planu działania z Maputo, który
ma zostać przyjęty na trzeciej konferencji przeglądowej, będzie zależała od sprawności
struktur roboczych tej konwencji oraz od przejrzystości i sprawozdawczości państw-stron,
a także od ich pełnego udziału. UE i jej państwa członkowskie będą dążyły do sprawienia,
by struktury te dobrze funkcjonowały. Ich skuteczność będzie zależała od chęci
i sprawności ich członków. Sprawność oznacza także optymalizację kosztów różnych
spotkań związanych z realizacją konwencji oraz racjonalizację ich harmonogramów.
9.
Rada ponownie potwierdza zobowiązanie UE, by dalej wspierać państwa-strony
w realizacji przez nie konwencji, i dzięki temu sprawić, abyśmy mogli skutecznie
współpracować na rzecz realizacji celów tej konwencji. Należy dokonywać tego w sposób
umacniający od dawna istniejącą w ramach tej konwencji atmosferę partnerstwa
i współpracy między państwami-stronami, Organizacją Narodów Zjednoczonych, innymi
odnośnymi organizacjami lub instytucjami międzynarodowymi, organizacjami
regionalnymi, Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża oraz odnośnymi
organizacjami pozarządowymi. Unia Europejska będzie nadal wspierać starania na rzecz
pełnego upowszechnienia konwencji, jednocześnie propagując przestrzeganie
poszczególnych jej norm przez te państwa, które nie są jej stronami. Unia Europejska
będzie nadal współpracowała z państwami-stronami, które najbardziej potrzebują wsparcia
przy spełnianiu zobowiązań w ramach konwencji, oraz z tymi państwami, które nie są
stronami konwencji, lecz w istotny sposób wspierają działania skierowane przeciwko
stosowaniu min przeciwpiechotnych, i w miarę możliwości będzie udzielała wspomnianym
państwom pomocy; działania te będą nadal prowadzone w koordynacji z pozostałymi
darczyńcami i w ścisłej współpracy z zainteresowanymi państwami.”
SPRAWY GOSPODARCZE I FI)A)SOWE
Audytor zewnętrzny Bank of Malta
Rada przyjęła decyzję zatwierdzającą wyznaczenie firmy PricewaterhouseCoopers na audytora
zewnętrznego Central Bank of Malta na lata obrachunkowe 2014–2018.
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEW)ĘTRZ)E
Europol – Czarnogóra
Rada zatwierdziła projekt umowy o współpracy operacyjno-strategicznej między Czarnogórą
a Europejskim Urzędem Policji (9090/14), tak by Europol mógł tę umowę zawrzeć.
10984/14
23
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
PRAWO ŻYW)OŚCIOWE
Członkowie zarządu EFSA
Rada przyjęła decyzję w sprawie mianowania następujących siedmiu osób na członków zarządu
Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności na okres od 1 lipca 2014 r. do 30 czerwca
2018 r. (9323/14):
Stella CANNA MICHAELIDOU
Iňaki EGUILEOR
Jan MOUSING
Raymond O'ROURKE
András SZÉKÁCS
Robert Van GORCOM
Pieter VANTHEMSCHE.
Raymond O'Rourke ma doświadczenie w pracy w organizacjach reprezentujących konsumentów,
natomiast Jan Mousing i Pieter Vanthemsche mają doświadczenie w pracy w organizacjach
reprezentujących inne interesy w łańcuchu żywnościowym. Wszyscy trzej są już członkami zarządu
EFSA.
W rozporządzeniu 178/2002 ustanawiającym EFSA przewiduje się, że jej zarząd składa się z 14
członków, z których czterech musi mieć doświadczenie w pracy w organizacjach reprezentujących
konsumentów oraz inne interesy w łańcuchu żywnościowym. Kadencja siedmiu członków upływa
30 czerwca. Troje z nich ma doświadczenie zdobyte podczas pracy w organizacjach
reprezentujących interesy konsumentów i innych stron w łańcuchu dostaw żywności.
10984/14
24
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
TRA)SPORT
Wspólne przedsięwzięcie SESAR
Rada przyjęła rozporządzenie, które przedłuża czas trwania wspólnego przedsięwzięcia SESAR do
dnia 31 grudnia 2014 r. (9391/14; oświadczenie: (9452/14). Wspólne przedsięwzięcie SESAR jest
partnerstwem publiczno-prywatnym, które zarządza rozwojem projektu europejskiego systemu
zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), mającym na celu modernizację
zarządzania ruchem lotniczym w Europie.
Szczegółowe informacje można znaleźć w komunikacie prasowym 11009/14.
Wspólne przedsięwzięcie Shift2Rail
Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające publiczno-prywatne partnerstwo zwane wspólnym
przedsięwzięciem Shift2Rail (9018/14 + 9018/14 COR1; oświadczenie 10357/14 ADD 1). Ten
nowy podmiot będzie kierował programem prac badawczych i innowacyjnych, aby wspierać rozwój
lepszych usług kolejowych w Europie.
Szczegółowe informacje można znaleźć w komunikacie prasowym 10991/14.
E)ERGIA JĄDROWA
Układ o stowarzyszeniu z Gruzją
Rada zatwierdziła zawarcie przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii
Atomowej Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii
Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (8440/14).
Z uwagi na to, że umowa o stowarzyszeniu UE–Gruzja obejmuje również kwestie wchodzące
w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, powinna zostać zawarta
w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii wchodzących
w zakres stosowania Traktatu EURATOM.
10984/14
25
PL
16 i 17 czerwca 2014 r.
Układ o stowarzyszeniu z Mołdawią
Rada zatwierdziła zawarcie przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii
Atomowej Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii
Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Mołdawią, z drugiej strony
(8442/14).
Z uwagi na to, że umowa o stowarzyszeniu UE–Mołdawia obejmuje również kwestie wchodzące
w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, powinna zostać zawarta
w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii wchodzących
w zakres stosowania Traktatu EURATOM.
10984/14
26
PL

Podobne dokumenty