płyty warstwowe z rdzeniem mwf

PŁYTY WARSTWOWE Z RDZENIEM MWF – PODEJMOWANIE PŁYTY
Z PAKIETU
1. Wstęp
Płyty warstwowe z rdzeniem z wełny mineralnej stosowane są zazwyczaj gdy zależy nam na uzyskaniu wysokich
parametrów odporności ogniowej, jednak w odróżnieniu od np. płyt warstwowych z rdzeniem PIR, płyty z rdzeniem z
wełną mineralną charakteryzują się relatywnie wysoką masą. Przykładowo: 1 m2 płyty dachowej z rdzeniem MWF 100 o
okładzinach 0,5/0,5mm waży 20kg, podczas gdy 1 m2 płyty z rdzeniem PIR o tej samej geometrii przekroju waży 12,7kg.
Inna jest również specyfika płyt z rdzeniem MWF z punktu widzenia samej technologii produkcji.
Połączenie między rdzeniem, a okładziną w płytach PUR/PIR następuje samoczynnie w wyniku reakcji chemicznej
powodującej spienianie komponentów tworzących rdzeń płyty. W trakcie produkcji płyt IzoWall MWF, IzoRoof MWF
konieczne jest ciągłe aplikowanie warstwy kleju na wewnętrzną powierzchnię okładzin, sam rdzeń natomiast, składa się
z kilku ściśle przylegających pasm wełny mineralnej – tzw. lameli ( pasy szerokości ok. 200mm, o długości ok. 2m
układane na długości płyty na zakład ).
Wobec powyższego, w przypadku płyt warstwowych z rdzeniem MWF zalecane jest zachowanie szczególnych
środków ostrożności celem zminimalizowania ryzyka uszkodzenia w trakcie wszystkich etapów montażu.
Nie przestrzeganie zaleceń wymienionych w niniejszej instrukcji wiąże się z utratą gwarancji
2. Rozładunek oraz składowanie płyt
Należy przestrzegać zaleceń producenta – Izopanel Sp. z o.o. wymienionych w odrębnym opracowaniu –
dostępnym do pobrania pod adresem:
http://www.izopanel.pl/dokumentacja/instrukcje/
3. Czynności przygotowawcze
Zaleca się, aby do prac związanych z montażem płyt warstwowych z rdzeniem MWF przystąpić przy sprzyjających
warunkach atmosferycznych, tzn.:
– dobra widoczność ( brak opadów atmosferycznych, gęstej mgły )
– w warunkach zapadającego zmroku – konieczne oświetlenie sztuczne
– prędkość wiatru poniżej 7 m/s
– zalecana temperatura przeprowadzania prac: -5°C do 20°C
Dobór płyt powinien zostać przeprowadzony w odniesieniu do tabel wytrzymałościowych oraz w odniesieniu do tabel
dopuszczalnych długości płyt na podstawie analizy uwzględniającej schemat statyczny pracy płyt, rozstawy ich podpór,
wartości obciążeń, grupę kolorystyczną okładzin.
Przed przystąpieniem do montażu należy bezwzględnie sprawdzić zgodność wykonania konstrukcji nośnej z projektem
oraz tolerancję jej wykonania. Ze szczególną uwagą należy sprawdzić tolerancję odchylenia od płaskości i
prostoliniowości płatwi, rygli oraz ścian. W przypadku zauważonych odchyłek należy o tym poinformować przedstawiciela
inwestora. Montaż płyt do konstrukcji niespełniającej wymagań może być przyczyną uszkodzenia płyt i podstawą do
nieudzielenia gwarancji.
4. Podejmowanie pojedynczej płyty z rdzeniem z wełny mineralnej z pakietu.
4.1. Podejmowanie płyt z pakietu ręcznie – płyty o niewielkim ciężarze jednostkowym.
• Płyty o niewielkim ciężarze jednostkowym można podejmować z pakietu oraz transportować na miejsce montażu
ręcznie. Podczas przenoszenia płyt, należy w miarę możliwości unikać chwytania jedynie za górną okładzinę,
gdyż może to być powodem powstania rozwarstwienia między rdzeniem, a okładziną.
4.2. Podejmowanie płyt z pakietu ręcznie – płyty o średnim ciężarze jednostkowym.
• Pierwszym krokiem w proponowanym sposobie podejmowania płyt z pakietu powinno być niewielkie podniesienie
jednego końca płyty warstwowej (min. 2 osoby) – rysunek 1. Należy unikać przesuwania jednej płyty po drugiej z
powodu ryzyka zarysowania.
• Podniesienia powinno dokonać się jedynie na wysokość konieczną do przeciągnięcia transportowego pasa
tekstylnego pod dolną powierzchnią podejmowanej płyty. Pas tekstylny wsunąć pod płytę na głębokość o wartości
zbliżonej do określonej na rysunku 2.
• Po umieszczeniu pod płytą warstwową transportowych pasów tekstylnych, należy zawiesić je na belce
trawersowej (np. z profilu dwuteowego – rysunek 3). Należy zwrócić uwagę, aby pasy na trawersie podwieszone
były w taki sposób, aby uniemożliwione zostało ich zsunięcie z belki w trakcie transportu płyty na miejsce
wbudowania. Dodatkowo, w miejscu podwieszenia płyty na pasie, należy zastosować podkładki dystansowe np.
drewniane, aby uniknąć punktowego nacisku pasa na boczną powierzchnię płyty w trakcie podnoszenia.
1. Płyta warstwowa IzoRoof MWF
2. Tekstylny pas transportowy
3. Podkładka dystansowa
4. Belka trawersowa
5. Płatew dachowa
6. Powierzchnia połaci dachowej
4.3. Podejmowanie płyt z pakietu – płyty o dużym ciężarze jednostkowym.
• Zalecane jest wykorzystanie specjalistycznych zawiesi podciśnieniowych do płyt warstwowych (podnośników
próżniowych). Generowana przez przyssawkę siła podciśnienia nie powinna przekraczać deklarowanej przez
producenta płyt warstwowych wartości wytrzymałości na rozciąganie.
Podnośnik próżniowy wyposażony w min.:
4 przyssawki rozłożone równomiernie na podnoszonej płycie – płyty Lmax = 6m
8 przyssawek rozłożonych równomiernie na podnoszonej płycie – płyty Lmax > 6m
• Wykorzystać można również ściski stolarskie wyposażone w nakładki gumowe lub filcowe celem
zminimalizowania ryzyka zarysowania okładzin podczas podnoszenia płyty.
5. Montaż płyt – podstawowe wytyczne.
Należy przestrzegać zaleceń producenta – Izopanel Sp. z o.o. wymienionych w odrębnym opracowaniu –
dostępnym do pobrania pod adresem:
http://www.izopanel.pl/dokumentacja/instrukcje/
6. Montaż płyt – dodatkowe wytyczne – płyty warstwowe z rdzeniem MWF.
W trakcie montażu płyt z rdzeniem z wełny mineralnej, zarówno płyt ściennych w układzie poziomym, pionowym,
oraz płyt dachowych, procedura postępowania w trakcie prac montażowych jest analogiczna jak np. dla płyt z
rdzeniem PUR/PIR jednakże z zachowaniem kilku dodatkowych zaleceń.
•
•
•
•
•
•
•
•
Z uwagi na brak uszczelki na bocznych powierzchniach płyt, strona wewnętrzna oznaczona jest
zabarwioną na kolor folią ochronna.
Z powodu znacznej masy płyt, celem zminimalizowania ryzyka powstania pofalowania okładzin, nie stosuje
się okładzin grubości 0,4mm.
Łączniki mocować do podpór konstrukcyjnych zawsze przed zdjęciem elementów podtrzymujących płytę
warstwową w trakcie montażu (zawiesia, podnośniki próżniowe).
Ilość łączników zweryfikować w wyniku indywidualnych dla konkretnego obiektu obliczeń, przy czym ilość
łączników nie może być mniejsza niż zostało to określone w Katalogu Technicznym Izopanel.
W trakcie montażu płyt w układzie pionowym zalecane jest stosowanie pasów ściągających celem
wypionowania płyty. Pamiętać należy o zabezpieczenia krawędzi płyt szczególnie narażonych na
uszkodzenie podczas montażu ( dolne naroże płyty podnoszonej, punkt docisku pasa ściągającego do
płyty) – można wykorzystać np. podkłady z drewna lub styropianu.
Tolerancje wymiarów oraz kształtu płyt warstwowych z rdzeniem MWF precyzuje norma PN-EN
14509:2013 oraz Katalog Techniczny Izopanel
Dopuszczalne długości płyt z rdzeniem MWF w zależności od grupy kolorystycznej (ciemne, jasne, bardzo
jasne) rozpatrywać należy w odniesieniu do tabeli zawartej w Katalogu Technicznym Izopanel.
Należy bezwarunkowo zachować warunek rozwarcia złącza: 4±2mm – wynika to z rozszerzalności
termicznej okładzin stalowych w wyniku oddziaływania podwyższonej temperatury (np. na skutek
oddziaływania promieniowania słonecznego)