Wymogi redakcyjne

Wymogi redakcyjne dla autorów publikacji
w czasopiśmie „Wychowanie w rodzinie”
UWAGI OGÓLNE
1. Do Wydawnictwa należy przesłać wersję elektroniczną artykułu (wykonaną w programie
Microsoft Office Word) tekstu na adres Sekretarza Redakcji: [email protected].
2. W tekście artykuły należy umieścić w odpowiednim miejscu tabele, rysunki, wykresy,
ilustracje itp.
3. Należy składać komplet materiałów (w języku polskim: tytuł, tekst właściwy artykułu,
streszczenie, słowa kluczowe, podpisy pod rysunkami, tabelami, fotografiami etc. i bibliografię; w języku angielskim: tytuł, streszczenie i słowa kluczowe; a także podpisy
pod rysunkami, tabelami, fotografiami etc.).
4. Rysunki, schematy, wykresy itp. powinny być czytelne nawet po ich zmniejszeniu.
5. Każde ilustracje, wykresy, okna dialogowe itp. wklejone w tekście, muszą być załączone
również jako osobne pliki.
WYMAGANIA TECHNICZNE
1. Należy brać pod uwagę, że tabele, rysunki, wykresy, ilustracje muszą mieścić się w polu
tekstowym – maksymalne wymiary (szer. x wys.): 12,5 cm x 19,0 cm dla książki formatu
B-5.
2. Ilustracje muszą mieć minimalną rozdzielczość 300 dpi (przy szer. 12,5 cm).
3. Nie wolno „rozciągać” obiektów nieproporcjonalnie lub w celu uzyskania lepszej rozdzielczości.
4. Jeżeli przewiduje się druk kolorowy publikacji należy stosować podstawowe kolory i
zwracać uwagę na kontrast i czytelność obiektów.
1
5. Jeżeli przewiduje się druk czarno-biały publikacji, zamiast kolorów w rysunkach, wykresach itp. należy stosować odcienie szarości, kreskowania itp., zwracając uwagę na kontrast i czytelność obiektów. Przy zamianie tych obiektów na bitmapy należy stosować skalę szarości.
Tekst główny
1. Format strony – A-4, marginesy dolne, górne, lewe i prawe: 2,5 cm.
2. Imię i nazwisko, tytuł naukowy, afiliacja i adres e-mail w lewym górnym rogu.
3. Tytuł artykułu pogrubioną czcionką 14.
4. Należy wprowadzić numerację stron.
5. Tekst zasadniczy powinien mieć następujące parametry: czcionka 12 pkt. Times New
Roman, odstęp między liniami 1,5, tekst wyrównany do lewego i prawego marginesu.
6. Śródtytuły: rozmiar czcionki: 12, zastosowanie pogrubienia, wyrównanie tekstu do lewej,
nie stosujemy numeracji.
7. Zastosowanie pogrubienia: dla terminów i partii tekstów wymagających wyróżnienia.
8. Zastosowanie kursywy: obce słowa, nazwy wydarzeń, tytuły książek, tytuły filmów, tytuły
utworów muzycznych, obrazów, rzeźb, przedstawień.
9. Zastosowanie cudzysłowu: „tytuły czasopism”, „pojęcia wprowadzane od innych autorów”.
10. Imiona autorów: przy pierwszym użyciu należy podać pełne imię i nazwisko cytowanego
autora, za każdym następnym razem należy podać inicjał imienia i nazwisko cytowanego
autora.
11. Każdy akapit należy zakończyć przez naciśnięcie klawisza „Enter”; niedopuszczalne jest
justowanie tekstu poprzez wielokrotne naciśnięcie klawisza spacji.
12. Kolejność zastosowania znaków: „kontrakt psychologiczny”1.
13. Cytaty/terminy w cytatach oznaczamy za pomocą znaków wewnętrznych »treść cytowana« (wykorzystanie opcji „wstawianie symbolu”, nie podwójny znak >)
2
14. Wtrącenia w cytowanym tekście oznaczamy nawiasami [dygresja autora].
Tabele
1. Tabele należy wykonać w programach edytowalnych w Microsoft Office (np. Word).
2. W przypadku tabel w innych programach należy zapisać każdą oddzielnie jako tiff, bmp,
jpg w rozdzielczości minimum 300 dpi.
3. W danych liczbowych stosujemy przecinek dla oddzielenia wartości dziesiętnych.
4. Numer i tytuł umieszczamy nad tabelą a objaśnienia i źródło pod tabelą.
5. Należy stosować w tabeli pojedynczą, jednakową grubość linii i unikać cieniowania komórek.
6. Wielkość czcionek powinna być ujednolicona, najlepiej 10 pkt.
Wykresy
1. Wykresy należy wykonać w programach edytowalnych w Microsoft Office (np. Excel).
2. W przypadku tabel w innych programach należy zapisać każdy oddzielnie jako tiff, bmp,
jpg w rozdzielczości minimum 300 dpi.
3. W danych liczbowych stosujemy przecinek dla oddzielenia wartości dziesiętnych.
4. Numer i tytuł umieścić pod wykresem – jako osobny tekst a następnie źródło.
5. Wielkość czcionek powinna być ujednolicona, najlepiej 10 pkt.
6. Nie stosować obramowań wykresów.
3
Ilustracje
1. Numer, tytuł i źródło umieścić pod ilustracją.
2. Ilustracje powinny być dostarczone w postaci plików tiff, bmp, jpg w rozdzielczości nie
mniejszej niż 300 dpi.
Przypisy
1. Przypis musi być sformułowany tak, aby czytelnik mógł bezpośrednio dotrzeć do źródła.
2. Przypisy mają dwojaki charakter: wskazanie na dzieło (1), przypis wyjaśniający (2). Jeżeli
w jednym przypisie autor zarówno „wskazuje”, jak i „wyjaśnia”, wówczas zapisy oddzielamy kropką.
3. Każdy przypis „kończymy” kropką.
4. W przypisach nie zaznaczamy tłumaczeń, przełożeń lub opracowań; wyjątki: taka informacja ma szczególne znaczenie, jeżeli chodzi o dotarcie do źródła – wtedy podajemy ją
po tytule: Pamiętniki lekarzy, Borkowski J. (wybór i wstęp), Kraków 1987.
5. Akty prawne: Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych
oraz języku narodowym, Dz.U.2005.17.141 z późniejszymi zmianami.
6. Przypis odnoszący się do kilku źródeł – źródła oddzielamy średnikiem: M. Marečkova,
Spolecenskà struktura Bardéjova v prvé polovinè 17. Stoleti, Brno 1978, s. 227; M. Marečkova, Spolecenskà struktura Presova v 17. Stoleti, Brno 1984, s. 160; M. Marečkova,
Vychodoslovenskà mèsta a mésfanstvo na prahu novovéku, Brno 1995, s. 191.
7. Wydawnictwa dawne: Obraz polski pod koniec XVII wieku. Ze zbioru podróży, ogłoszonych w Hadze 1705 roku. Spolszczył i objaśnił Xawery Godebski, Lwów 1869, s.14.
8. Odwołanie się do myśli, opinii lub poglądów autorów z zastosowaniem parafrazy - wstawienie przypisu; dokładne odtwarzanie myśli, opinii lub poglądów autorów - fragment
musi być oznaczony poprzez cudzysłów oraz wstawienie przypisu.
9. Obowiązujące skróty: oprac. – opracowanie; wyd. – wydane; red. – redakcja; nast. – następne; por. – porównaj; zob. – zobacz; dz. cyt. – dzieło cytowane; sygn. – sygnatura; seria – nie stosuje się skrótu; m.in. – między innymi, b.r.w. – brak roku wydania, t. – tom,
cz. – część.
10. Przykłady przypisów:
4
1. Używamy tylko polskich określeń:
 Tamże, s. 98.
 Tamże.
 Por. O. Pöggeler, dz. cyt., s. 280-287.
 Por. tamże, s. 15-16.
 Tenże, Nieuświadomiony Bóg, Warszawa 1978, s. 16.
 Tenże, Der Mensch vor Frage, [cyt. za:] M. Wolicki, Człowiek w analizie egzystencjalnej Viktora Emila Frankla, s. 300.
2. Książki:
 I. Kant, Krytyka czystego rozumu, Kęty 2001, s. 25.
 K. Bal, Wprowadzenie do etyki Kanta. Wykład z historii myśli etycznej,
Wrocław 1984, s. 4.
 K. Bal, Wprowadzenie…, dz. cyt., s. 34. [różnicujące słowo wprowadza
się w przypadku kilku książek tego samego autora]
 Z. Bauman, Moralność bez Etyki, [w:] tenże, Dwa szkice o moralności
ponowoczesnej, Warszawa 1994, s. 84.
 W. Pisarek, Perswazja- jak ją widzą, jak ją piszą, [w:] K. Osiołek- Kłosińska, T. Zgółka (red.), Język perswazji publicznej, Poznań 2003, s. 11.
 E. Szczęsna (red.), Słownik pojęć i tekstów kultury, Warszawa 2002, s.
53.
 M. Mareckowa, Spolecenskà struktura Bardéjova v prvé polovinè 17.
Stoleti,
Brno
1978,
s. 227.
3. Czasopisma
 M. Taraszkiewicz, Neuropedagogika- edukacja XXI wieku, „Trendy”
2005/1, s. 2.
4. Dzienniki/ Tygodniki/ Dwutygodniki
 M. Thlon, Krótka historia amerykańskiego rynku kredytów hipotecznych – czyli jak ewaluował American Dream (cz.1), „Rzeczpospolita”,
23.10.2008, s. 2.
5
5. Strony internetowe
 D. Houston Jones, The Body Eclectic: Viewing Bodily Modification in
David
Nebreda,
http://reconstruction.eserver.org/051/jones.shtml,
[dostęp: 01.01.2001].
Bibliografia
1. Niezależnie od źródeł wymienionych w tekście do każdego artykułu należy dodać bibliografię.
2. Pozycje bibliograficzne wpisujemy w porządku alfabetycznym, nie numerujemy.
3. Bibliografia zawierać powinna tylko źródła cytowane/wskazywane w tekście artykułu.
Powinna być sporządzona według następującego schematu:
— W przypadku publikacji jednego autora:
Iluk J., Jak uczyć małe dzieci języków obcych?, Wydawnictwo WSL, Częstochowa 2006.
— W przypadku artykułu w czasopiśmie:
Mitchell R., Applied linguistics and eyidence-based classroom practice: The case of foreign language grammar pedagogy, „Applied Linguistics” 2006, nr 21, s. 281–303.
— W przypadku publikacji pod redakcją:
Ratuś B., (red.), Kształcenie i dokształcanie nauczycieli, Wydawnictwo WSP, Zielona
Góra 1998.
— W przypadku publikacji w tomie pod redakcją:
Wieczorek E., Prawa rodziców w systemie oświaty, [w:] Starzyński W., Wieczorek E.,
6
Kołodziejczyk W., Kunicki-Goldfoinger M. (red.), Prawa rodziców w szkole, Społeczne
Towarzystwo Oświatowe, Warszawa 2002.
— W przypadku publikacji kilku autorów:
Vasta R., Haith M., Miller S.A., Psychologia Dziecka, WSiP, Warszawa 1995.
2. Podając źródła internetowe należy stosować zapis:
— Sztejnberg A., Hurek J., Rozpoznaj swój styl uczenia się, czyli jak uczyć się najlepiej,
Kwestionariusz
VARK
[online];
http://www.uni.opole.pl/chemia/vark
[dostęp:
28.05.2010].
7