F1 - 2014/2015- Seminarium „Uświęcające Dary Ducha Świętego

Transkrypt

F1 - 2014/2015- Seminarium „Uświęcające Dary Ducha Świętego
F1 - 2014/2015- Seminarium „Uświęcające Dary Ducha Świętego”
K2. Dar Mądrości
Mdr 9,1-4.10-11; „Modlitwa o Mądrość” – uczyń ją modlitwą swojego serca: rozważ w Duchu Świętym,
pokreśl to, co najważniejsze i świadomie stając w Obecności Boga wypowiedz modlitwę swoimi ustami.
1 „Boże przodków i Panie miłosierdzia, któryś wszystko uczynił swoim słowem
2 i w Mądrości swojej stworzyłeś człowieka, by panował nad stworzeniami, co przez Ciebie się stały,
3 by władał światem w świętości i sprawiedliwości, i w prawości serca sądy sprawował 4 daj mi Mądrość, co dzieli tron z Tobą, i nie wyłączaj mnie z liczby swych dzieci!
10 Wyślij ją z niebios świętych, ześlij od tronu swej chwały,
by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe.
11 Ona, bowiem wie i rozumie wszystko, będzie mi mądrze przewodzić w mych czynach
i ustrzeże mnie dzięki swej chwale.” Amen
Dzień 1. Dar Mądrości – czym jest? Czytając zbadaj jak rozwija się w Tobie ten dar od teorii do praktyki 
DAR MĄDROŚCI jest nadprzyrodzonym usposobieniem umysłu, który stoi na straży CNOTY MIŁOŚCI i
prowadzi do doskonałego wypełnienia pierwszego przykazania „Będziesz miłował Pana Boga swego z całego
serca swego, całym swoim umysłem, z całej swojej woli i ze wszystkich sił” – dlatego jest darem zbawienia.
1. Uzdalnia każdego z nas do odkrycia w Bogu CELU swojego istnienia ( np. modlitwa: „Boże Ty jesteś
moim Niebem!” „Nie ma dla mnie szczęścia poza Tobą Boże – bez Ciebie nie mogę już żyć…”)
2. Otwiera nasze oczy duchowe zwodzone przez „świat” i nakłania do cenienia Boga nade wszystko (np.:
„Boże choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję, nad wszystko, co jest stworzone…” )
3. Rozpala w nas pragnienie Boga (np.: „Boże, Boże mój, Ciebie tylko szukam. Ciebie pragnie moja dusza,
ku Tobie wzdycha moje ciało jak ziemia zeschła, spragniona bez wody. W świątyni tak się wpatruję w
Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę…”)
4. Daje nam doświadczenie zachwytu i rozkoszowania się Bożą Obecnością (kontemplacja i adoracja:
coraz głębsze poznawanie Oblicz Boga – Jego Chwały, Świętości, mocy Miłosierdzia)
DAR MĄDROŚCI to nie teoria, nie sama wiedza ale PRAKTYKA. Dar objawia się w postawie mądrości,
ma przełożenie na życie, konkretne działanie :
1. Odkrycie w Bogu CELU swojego istnienia uaktywnia w nas łaskę odróżniania dobra wiecznego od dóbr
przemijających (doczesnych). W świetle wiecznej mądrości poznajemy prawdziwy SENS naszego życia.
Uzdalnia nas do wydawania trafnego sądu w sprawach duchowych i ludzkich bo widzimy je w świetle
ostatecznego celu. Daje zrozumienie o co toczy się walka duchowa i umacnia nas w decyzji odrzucenia
grzechu i zła bez dwuznaczności i kompromisów.
2. Cenienie Boga nade wszystko budzi w nas głęboką miłość do Boga i do wszystkiego, co Pan Bóg
miłuje. Jeżeli naprawdę stawiamy Boga na pierwszym miejscu to każdą decyzję poprzedzamy pytaniem:
„Czy to co zamierzam czynić przybliży mnie do Boga, bardziej mnie z Bogiem zjednoczy?” Wszystko
czynimy ze względu na Niego, dla Niego i z Nim. (Ignacy Loyola) Tylko gdy kierujemy się w swoich
wyborach tym, co jest dobre w oczach Boga, stajemy się wolni od zła: głupoty, stronniczości, żądzy
zysku, manipulacji, presji otoczenia lub szukania poklasku.
3. Pragnienia Boga, dążenie do zjednoczenia z Nim jest mądrością serca, które żyje miłością i rozpoznaje
źródło „życia – Miłości” w Bogu. To dążenie pozwala nam odkrywać ogromną wartość i piękno życia
nawet w obliczu przeciwności, cierpienia i trudu. Uwalnia od zniechęcenia, goryczy, depresji i acedii.
4. Doświadczenie zachwytu i rozkoszowania się Bożą Obecnością prowadzi do budowania i rozwijania
coraz bardziej zażyłej relacji z Bogiem Żywym, który słyszy nas, widzi, rozumie, przenika i zna. Jego
miłość uniża się do nas i zaprasza do dialogu: słuchania, pytania, poznawania, zaufania. Gdy
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
przyjmujemy tą łaskę to pozwalamy Bogu aby nas grzeszników uświęcał, stwarzał na nowo mocą Ducha
Świętego.
Dzień 2. Dar Mądrości – jak o niego się starać, dbać, rozwijać? Czytając zbadaj jak współdziałasz z
Duchem Świętym by wciąż wzrastać w mądrości 
Mądrość Boża jest zarazem NIEZBĘDNA i NIEOSIĄGALNA dla człowieka.
Mądrość Boża jest NIEZBĘDNA (konieczna do naszego zbawienia) gdyż aby osiągnąć cel swojego istnienia
musimy go poznać, pragnąć i dążyć do niego – wszystko to jest darem Mądrości.
Mądrość Boża jest NIEOSIĄGALNA bo nie możemy jej zdobyć naszym ludzkim wysiłkiem. „Mądrość sama
w sobie stanowi rzeczywistość Boską, tajemniczą i ukrytą. Nie można jej zyskać inaczej niż jako dar –
upragniony i darmo dany. Mądrość jednoczy nas z myślami Boga i Jego Opatrznością oraz z Bożym
spojrzeniem na świat. Bóg ofiarowuje ją przez Ducha Świętego tym, którzy z całego serca pragną”(Lecuru L „7
darów Ducha Świętego”)
Prz 8, 12.17-23.30-36; (12) Jam Mądrość… (17) Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto
mnie szuka. (18) Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość; (19) mój owoc cenniejszy niż
złoto, a plony niż srebro najczystsze. (20) Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości, (21) by
przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce. (22) Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek
swej mocy, od dawna, (23) od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała… (30) Ja byłam
przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, (31) igrając na okręgu ziemi,
znajdując radość przy synach ludzkich. (32) Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich
strzegą. (34) Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu
mej bramy, (35) bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana; (36) kto mnie nie znajdzie,
duszę swą rani, śmierć kocha (wybiera) każdy, kto mnie się wyrzeka.
Dar Mądrości – jak o niego się starać, dbać, rozwijać? WNIOSKI:/odnieś do siebie/
1. Trzeba najpierw dobrze zrozumieć znaczenie i wartość Mądrości – czego się nie zna tego się nie
ceni – a czego się nie ceni, tego się nie kocha. Pragniemy gorąco tego co kochamy.
2. Trzeba więc gorąco pragnąć prawdziwej mądrości i to jako daru Bożego. Cenić mądrość, miłować ją
i z niestrudzoną gorliwością jej szukać.
3. Trzeba szczególnie usilnie i ciągle o nią prosić.
4. Trwać w stałym kontakcie z Bogiem, który jest Mądrością.
 modlić się w Duchu Świętym, trwać w łasce uświęcającej
 słuchać Boga i żyć w posłuszeństwie Jego Słowu
 „tracić” czas na kontemplację i adorację Boga
5. Przebywać z ludźmi żyjącymi Bożą mądrością (którzy chcą się dzielić świadectwem wiary)
Dzień 3. Dar Mądrości – jakie przeszkody czynią go bezowocnym? Czytając zbadaj jakim pokusom dajesz
się ograbić z daru mądrości, który przyniósł Ci Duch Święty abyś żył w Królestwie Bożym. 
Mt 6, 19-23; (19) Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują
się i kradną. (20) Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie
włamują się i nie kradną. (21) Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. (22) Światłem ciała jest
oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. (23) Lecz jeśli twoje oko jest chore,
całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to
ciemność!
Mdr 9,1.9.13-18; „1 Boże przodków i Panie miłosierdzia, któryś wszystko uczynił swoim słowem…
9 Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś,
i wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań.
13 Któż, bowiem z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana?
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
14 Nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze zawodne,
15 bo śmiertelne ciało przygniata duszę i ziemski przybytek obciąża lotny umysł.
16 Mozolnie odkrywamy rzeczy tej ziemi, z trudem znajdujemy, co mamy pod ręką
- a któż wyśledzi to, co jest na niebie (wieczne)?
17 Któż poznałby Twój zamysł, gdybyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego?
Dar Mądrości – jakie przeszkody czynią go bezowocnym? WNIOSKI: /odnieś do siebie/
1. Życie zmysłowe, cielesne – ograniczone do poziomu zwierzęcego. Zniewolenie przyjemnościami
zamyka na wartości nieprzemijające powoduje odrzucenie światła łaski – mądrości – gdyż czego się nie
zna tego się nie ceni... (np.: „brak czasu” by rozważać Słowo Boże bo robię to co „ważniejsze”)
2. Acedia, lenistwo duchowe – „to grzech przeciwko miłości i radości, stanowiącym owoc więzi z Bogiem.
Wskutek acedii codzienne ludzkie działania nie są podejmowane z miłością i radością jako odpowiedź
dana Bogu – inspirowana przez dar mądrości – lecz ze smutkiem i niechęcią.” Trwanie w tym stanie
doprowadza do niemocy, bezwładu woli – antidotum na acedię jest Dar Mądrości.(patrz: Dzień1.)
3. Zaniedbanie modlitwy – codziennej prośby o Ducha Świętego, Jego działanie w nas (dary uświęcające)
4. Nieufność wobec Boga, krytykowanie Go i narzekanie, obwinianie Boga za zło (fałszywy obraz Boga)
Stawianie siebie w miejsce Boga (ponad Boga), bycie „sobie Panem”:
 utrata łaski uświęcającej – grzechy śmiertelne i zniewolenia (grzechy główne)
 buta i arogancja – uważanie siebie za najmądrzejszego („nie potrzebuję pouczeń Boga, Słowo
Boże jest nudne”) nieomylnego („sam wiem najlepiej”) i świętego (koncentracja na grzechach i
wadach innych – niedostrzeganie swoich)
 głupota – porzucenie Dawcy dla darów, Stwórcy dla stworzeń (np.: postawa „szkoda tracić czas
na kontemplację i adorację Boga”)
5. Postawa duchowego indywidualisty – ucieczka od rzeczywistości, niezdolność do relacji, pycha
Postawa bezmyślnego podporządkowania się – przerzucania odpowiedzialności za rozwój swojego
życia duchowego na inne osoby („Będę zbawiony bo jestem: ochrzczony, we wspólnocie, taki jak
wszyscy ”) Niebezpieczne jest zaufanie wobec nieznanego nauczyciela – może się bowiem zdarzyć, że
znajdziemy się pod wpływem kogoś, kto chce przewodzić nie posiadając w wystarczającym wymiarze
mądrości.
Dzień 4. Dar Mądrości – na straży miłości i świętości. Czytając zbadaj jak korzystasz z pomocy Ducha Św.
aby wypełnić swoje powołanie do świętości podążając Drogą Miłości. (1Kor 12,31n; Rz8, 28-39;) 
DAR MĄDROŚCI pozwala nam rozpoznać MIŁOŚĆ Boga. W świetle Mądrości:
 widzimy znaki Bożej Miłości wokół nas, w doskonałości, pięknie, harmonii stworzenia
 doświadczamy dotyku Jego Miłości i czuwania Opatrzności Bożej nad nami
 odkrywamy Miłość Boga jako przyczynę i cel naszego istnienia, źródło życia
 dostrzegamy jak Duch Święty obecny w nas „rozszerza nasze serca”, uwalnia od egoizmu, niechęci i
niesprawiedliwości, a kształtuje w nas nadprzyrodzoną miłość. Wprowadzając ją w czyn, stwarza w nas
„nowego człowieka” – daje „nowe serce”, odnawia umysł, umacnia wolę w czynieniu dobra
DAR MĄDROŚCI wprowadza w bliskość z Bogiem – w KONTEMPLACJĘ, która:
 jest objawianiem się Boga w darze mądrości, który uzdalnia człowieka do pełnego miłości spojrzenia
sięgającego poza granice rzeczywistości dostępnej dla zmysłów (1Kor2,9;)
 jest odpowiedzią Boga na pragnienie serca człowieka, który współdziała z darem mądrości.
Kontemplacja jest owocem modlitwy i rozważania Słowa Bożego w Duchu Świętym
 nie ma nic wspólnego z ucieczką od wyzwań życiowych, a przeciwnie – jest konieczna by przeżywać
swoje życie w całej jego pełni, odważnie i mądrze. Kontemplacja to „miłosne zachwycenie się Bogiem”
budzi posłuszeństwo serca, uzdalnia do tego by wypełnić swoją osobistą misję – miłując uczynić dar z
siebie dla zbawienia tych , których Bóg nam powierza
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
 czyni z całego życia człowieka wierną i pełną miłości adorację Boga
DAR MĄDROŚCI jest jakby duszą ŚWIĘTOŚCI do której zostaliśmy wezwani wszyscy „Bądźcie świętymi,
bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!”(Kpł 19,2; por. 1P1,16;). Objawia nam ludzką godność i wielkość naszego
powołania, walczy z postawą legalizmu, zadowolenia z minimalistycznej etyki i powierzchownej religijności.
Dar mądrości jest dany by kochać – świętość staje się wezwaniem żywym i konkretnym bo miłość jest twórcza.
Dzień 5. Dar Mądrości – co nie jest mądrością? Głupota i pozór mądrości – rozróżnianie dobra od zła
(lub dobra pozornego). Czytając zbadaj swoje życie: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość (– dążenia serca) i
wysiłki współdziałania z Duchem Świętym, które zaowocują w przyszłości 
DAR MĄDROŚCI – rozróżnianie dobra od zła. Przeciwieństwem mądrości jest głupota, która wyraża się na
wiele sposobów i ma różne przyczyny. Głupota jest grzechem (Mk7,20-23;), a postawa głupoty („Nie ma
Boga”, „Nie potrzebuję łaski Bożej do zbawienia”) nawet grzechem przeciw Duchowi Świętemu. Przejawy
głupoty to:
 Pycha – odrzucenie napomnień i rad, wynoszenie się nad prawo Boże, szyderstwo i pogarda dla nauki
 Lenistwo – nie wyciąganie wniosków z błędów, brak przewidywania skutków i niedostrzeganie celu
 Bezmyślność – poddanie życia żądzom, np. nieczystości, kierowanie się chciwością, zazdrością,
gniewem
Prz 1,20 - 2,5; (20) „Mądrość woła na ulicach, na placach głos swój podnosi; (22) Dokądże głupcy będą
kochać głupotę, szydercy miłować szyderstwo, a nierozumni pogardzać nauką? (23) Powróćcie do moich
upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń. (24) Ponieważ prosiłam, lecz wyście nie
dbali, rękę podałam, a nikt nie zważał, (25) gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień: (26)
więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni, (27) gdy bojaźń nadciągnie jak burza, a wasza
zagłada jak wicher, gdy spotka was ucisk i boleść. (28) Wtedy będą mnie prosić - lecz ja nie odpowiem, i
szukać - lecz mnie nie znajdą, (29) gdyż wiedzy nienawidzili, gardzili bojaźnią Pańską, (30) nie poszli za mymi
radami, zlekceważyli moje napomnienie; (31) spożyją owoce swej drogi, nasycą się swymi radami; (32)
odstępstwo prostaków uśmierci ich, bezmyślność niemądrych ich zgubi. (33) Kto słucha mnie - osiągnie spokój,
wytchnienie - bez obawy nieszczęścia. (1) Jeśli, synu, nauki me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania, (2)
ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce, (4) jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i
pożądać jej będziesz jak skarbów - to bojaźń Pańską zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga.”
DAR MĄDROŚCI – rozróżnianie dobra od dobra pozornego. Straszne są konsekwencje uznania za dobro
najważniejsze tego, co tylko doczesne – ostrzega nas Księga Mądrości (przeczytajmy choć kilka rozdziałów), a
Księga Koholeta podsumowuje powtarzając jak refren: „A oto: wszystko to marność i pogoń za wiatrem!”
Mądrość pozorna to: spryt, przebiegłość, zapobiegliwość itd. Szkodzi nam gdy wypiera z naszego życia Boga.
Dzień 6. Dar Mądrości – a jedność darów Ducha Świętego. Czytając gromadź skarby prosząc o skuteczne
działanie w Tobie wszystkich darów bo Bóg nasz jest hojny! 
„W Piśmie Świętym Duch Mądrości przypisuje sobie wiele atrybutów rady, bojaźni, rozumu, wiedzy (zob.
Prz8, 12-14;) Porównując Mądrość do solidnie zbudowanego domu autor księgi wspomina „siedem kolumn”
(Prz9,1;) na których się ona wspiera. Ojcowie Kościoła potwierdzili ową jedność darów Ducha Świętego oraz
ich spełnienie w darze mądrości.” (Lecuru L „7 darów Ducha Świętego”) Mądrość jest szczytem, zwieńczeniem
wszystkich darów Ducha Świętego gdyż pozwala spotkać i wielbić Boga, miłować Go nie ze względu na dary lecz dla
Niego samego. Kolejność w jakiej te dary ujawniają swoje działanie obserwowało w swoim życiu wielu Bożych ludzi i
podobnie ją podają chociaż są też pewne różnice(patrz: materiały z 1. tygodnia). Grzegorz Wielki – Papież i Święty pisał:
„Wznosimy się przez dar bojaźni aż do pobożności. Pobożność prowadzi nas do wiedzy.
Jesteśmy umocnieni przez wiedzę aby posiąść męstwo. Przez męstwo dochodzimy do rady.
Przez radę docieramy do rozumu, a dzięki rozumowi dochodzimy do spełnienia mądrości.
Wznosimy się przez te siedem poziomów aż do drzwi, które otwierają przed nami drogę życia duchowego.”
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Jest „jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie.”(Ef4,4;) Nasze
powołanie do życia wiecznego w zjednoczeniu ze Świętym Bogiem nazywamy powołaniem do świętości i zrealizowanie
go jest możliwe tylko przez współdziałanie z Duchem Świętym, który w nas mieszka i dokonuje „przebóstwienia nas”
przy pomocy darów uświęcających. Dary są zróżnicowane ale nierozłączne, wymagają jeden drugiego i umacniają się
nawzajem. Jedność darów, ich wzajemne przenikanie się i uzupełnianie, wpływ jaki rozwój jednego daru wywiera na
wzrost wszystkich pozostałych ma ogromne znaczenie praktyczne: chroni od iluzji i zwiedzenia ułudą własnej świętości
ponieważ jeżeli nie ma w nas owoców choćby jednego z tych 7 darów (któregokolwiek) powinniśmy zbadać czy nie
łudzimy samych siebie dobrym mniemaniem o sobie. Zatem zabiegajmy o działanie wszystkich darów Ducha Świętego,
roz- poznajmy je i prośmy usilnie o każdy, szczególnie o te, których działania w swoim życiu nie dostrzegamy:
„Modlitwa o 7 darów Ducha”
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl