D - Sąd Okręgowy w Warszawie

Sygn. akt XXIV C 659/08
POSTANOWIENIE
Dnia 12 października 2011 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXIV Cywilny
Przewodniczący: SSO Jacek Tyszka
Protokolant : sekr. sąd. Luiza Pniewska
po rozpoznaniu w dniu 12 października 2011 r. w Warszawie
na rozprawie sprawy
z powództwa (...) Spółdzielni (...) w P.
przeciwko Gminie P.
z udziałem interwenienta ubocznego W. M.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli
postanawia
uwzględniając opozycję powoda nie dopuścić W. M. do udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego.
Sygn. akt XXIV C 659/08
UZASADNIENIE
Pozwem z 13 listopada 2006 roku powód (...) Spółdzielnia (...) w P. wniósł o zobowiązanie pozwanego Gminy
P. do złożenia oświadczenia woli, że pozwany przenosi na rzecz powoda prawo użytkowania wieczystego gruntu
oznaczonego w ewidencji gruntów nr 2, o powierzchni 645 m. kw., położnego w P. przy ul . (...) i prawo własności
posadowionego na tym gruncie pawilonu handlowego o powierzchni użytkowej 394 m. kw. oraz zasądzenie kosztów
procesu (k. 2-3 - pozew).
Pozwany Gmina P. wniósł o oddalenie powództwa (k. 75 - protokół).
Pismem z 8 października 2007 roku interwencję uboczną po stronie pozwanej zgłosił W. M.. Interwenient uboczny
wnosząc o oddalenie powództwa podniósł, że jest następcą prawnym właścicieli spornej nieruchomości, którym w
czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej bezprawnie ją odebrano (k. 91-92 - interwencja).
Stosownie do art. 76 k.p.c. kto ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze
stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony. Zgodnie
natomiast z art. 77 § 1 k.p.c. wstąpienie swe do sprawy interwenient uboczny powinien zgłosić w piśmie, w którym
poda jaki ma interes prawny we wstąpieniu i do której ze stron przystępuje.
W uzasadnieniu pisma z 7 października 2007 roku - potraktowanego jako interwencja uboczna po stronie pozwanej W. M. wskazywał, że wywłaszczenie jego poprzedników prawnych odbyło się w sposób bezprawny, a zatem ani powód,
ani pozwany, nie mają prawa dysponować należącą do rodziny M. nieruchomością.
Zgodnie z art. 78 § 1 k.p.c., każda ze stron może zgłosić opozycję przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego,
jednakże nie później niż przy rozpoczęciu najbliższej rozprawy. Po myśli § 2 tego przepisu sąd oddali opozycję po
przeprowadzeniu co do niej rozprawy, jeżeli interwenient uprawdopodobni, że ma interes prawny we wstąpieniu do
sprawy.
Pismem z 4 maja 2009 roku powód zgłosił opozycję przeciwko wstąpieniu do sprawy interwenienta ubocznego
wskazując, że W. M. wykorzystał już wszelkie środki prawne mogące doprowadzić do zwrotu przedmiotowej
nieruchomości, w wyniku czego wyjaśniono ostatecznie, że nie przysługuje mu roszczenie o jej zwrot (k. 146 - pismo).
Należało zważyć, że interes prawny interwenienta ubocznego to potrzeba uzyskania rozstrzygnięcia sprawy na korzyść
jednej ze stron, co wpływa na ochronę własnej sfery prawnej interwenienta. Interes prawny ma swe źródło w stosunku
prawnym łączącym podmiot zgłaszający interwencję z jedną ze stron toczącego się postępowania. Interwenient W.
M. podał, że posiada tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości, gdyż została ona bezprawnie odebrana jego
poprzednikom prawnym. Kwestia posiadania przez interwenienta ubocznego tytułu własności do przedmiotowej
nieruchomości była badana w sprawie prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Warszawie pod sygn. akt XXIV C
132/09, w której powództwo interwenienta przeciwko (...) w P. i Gminie P. o ustalenie czy W. M. jest właścicielem
przedmiotowej nieruchomości zostało prawomocnie oddalone. Nie ulegało więc wątpliwości, że powód nie jest
obecnie właścicielem spornej nieruchomości, a co za tym idzie nie ma interesu prawnego w przystąpieniu do
sprawy po stronie pozwanej. Wynik niniejszej sprawy nie wpłynie na sytuację prawną interwenienta, jako następcy
prawnego poprzednich właścicieli przedmiotowej nieruchomości. Wobec tego, że rozstrzygnięcie wydane w sprawie
nie będzie miało wpływu na sytuację prawną interwenienta, wypadało ocenić, że W. M. nie miał interesu prawnego
w przystąpieniu do pozwanego i wnoszeniu o oddalenie powództwa. W tych okolicznościach Sąd, na podstawie art.
78 § 2 k.p.c., uznał, że opozycja powoda wobec wstąpienia do sprawy interwenienta była uzasadniona i orzekł jak w
postanowieniu.