Sól podwójna czy związek kompleksowy
Transkrypt
Sól podwójna czy związek kompleksowy
I ROK CHEMII PRACOWNIA CHEMII OGÓLNEJ ĆWICZENIE 7. I. ZWIĄZKI KOMPLEKSOWE Wykonanie doświadczenia I: Do probówki dodać kilka kropel chlorku żelaza(III), a następnie kilka kropel tiocyjanianu (rodanku) potasu KSCN. Wymieszać roztwór i zanotować obserwacje. Następnie małymi porcjami dodawać roztwór fluorku sodu NaF, aż do momentu kiedy przestaną w probówce zachodzić zmiany. UWAGA: Należy unikać nadmiaru odczynnika. Zanotować zachodzące zmiany. Do otrzymanego roztworu dodać powoli, intensywnie wstrząsając po każdej dodanej porcji, roztwór kwasu azotowego(V) o stężeniu 2 mol/dm3 . Uważnie obserwować zmiany zachodzące w probówce i zanotować je. Opracowanie wyników. 1. Podać równania zachodzących reakcji – równania należy zapisać w postaci jonowej. 2. Który z anionów tworzy trwalsze kompleksy z jonami żelaza(III): tiocyjanianowy (czyli rodankowy) SCN- czy fluorkowy F-? Na jakiej podstawie można wyciągnąć taki wniosek? 3. Jaki wpływ na trwałość kompleksów ma jon wodorowy H+? UWAGA: Wszystkie powstające w tym doświadczeniu kompleksy posiadają liczbę koordynacyjną równą 6. Wykonanie doświadczenia II: Do probówki dodać kilka kropel azotanu(V) miedzi(II), a następnie kilka kropel 2-molowego roztworu amoniaku (NH3·H2O). Uważnie obserwować zachodzące zmiany w roztworze i zanotować je. Opracowanie wyników. Podać równania zachodzących reakcji – równania należy zapisać w postaci jonowej. UWAGA: Powstający kompleks posiada liczbę koordynacyjną równą 4. II. SÓL PODWÓJNA CZY ZWIĄZEK KOMPLEKSOWY? Celem doświadczenia jest wykazanie różnicy pomiędzy solą podwójną, a związkiem kompleksowym. Wykonanie doświadczenia: Do trzech probówek wprowadzić po kilka kropel siarczanu(VI) amonu-żelaza(II) (soli Mohra) (NH4)2Fe(SO4)2. Do pierwszej dodać parę kropel roztworu amoniaku oraz roztwór AKT (UWAGA: amid kwasu tiooctowego – związek ten ulega w wodzie hydrolizie i rozpada się z wydzieleniem jonu siarczkowego S 2-), do drugiej roztwór chlorku baru BaCl2. Do trzeciej probówki dodać kilka kropel roztworu NaOH i ogrzać zbliżając do jej wylotu zwilżony papierek uniwersalny. Sprawdzić zapach wydzielającego się gazu. Zanotować obserwacje dokonane podczas wykonywania doświadczenia. Następnie pobrać do dwóch probówek po kilka kropel roztworu heksacyjanożelazianu(II) potasu K4[Fe(CN)6]. Do pierwszej probówki dodać kilka kropel kwasu chlorowego(VII) HClO 4. Do drugiej dodać parę kropel roztworu amoniaku oraz AKT. Zanotować obserwacje. Opracowanie wyników. 1. Napisać równania reakcji zachodzących w poszczególnych roztworach. 2. Uwzględniając wyniki doświadczenia napisać równania dysocjacji obu soli. 3. Czym różni się dysocjacja soli podwójnej od dysocjacji soli zawierającej trwały jon kompleksowy ? Zagrożenia chemiczne Odczynnik Rodzaj zagrożenia KSCN Działa szkodliwie po połknięciu, w kontakcie ze skórą lub w następstwie wdychania. Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki. NaF Działa toksycznie po połknięciu. Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. Działa toksycznie w następstwie wdychania. NH3 (woda amoniakalna) Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. HNO3 Może intensyfikować pożar; utleniacz. Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. FeCl3 Działa szkodliwie po połknięciu. Działa drażniąco na skórę. Powoduje poważne uszkodzenie oczu.