Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS)

60
Zespół ostrej niewydolności
oddechowej (ARDS)
Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) to zagrażający
życiu stan, w którym płuca nie mogą pracować prawidłowo.
Spowodowany jest urazem ściany naczyń włosowatych z
powodu choroby lub obrażeń fizycznych, takich jak znaczący
(wielonarządowy) uraz. Sprawia to, że ściana przecieka, co
prowadzi do nagromadzenia płynu i ostatecznie zapadnięcia
się pęcherzyków powietrznych – w efekcie płuca tracą zdolność
wymiany tlenu i dwutlenku węgla.
W zależności od lokalizacji i sposobu
powiadamiania ARDS występuje
u 10–58 osób na 100 000.
7,1% osób na oddziałach OIOM ma
ARDS. Liczba ta wzrasta do 12,5% u
pacjentów przebywających na oddziale
OIOM dłużej niż 24 godziny.
Współczynnik umieralności waha się
od 27% do 45% osób z ARDS.
Młodzi pacjenci z ARDS po urazie to
grupa, w której pełne wyzdrowienie
po ARDS w ciągu 6–12 miesięcy jest
najbardziej prawdopodobne.
Bieżące i przyszłe potrzeby
• Potrzebne są badanie naukowe
zmierzające do opracowania metod
farmakoterapii.
• Potrzebne są dalsze badania naukowe
dotyczące nowych technik i narzędzi
diagnostycznych.
• Niezbędne są strategie zmierzające do
naprawy i regeneracji części płuc, które
uległy urazowi.
• Niezbędne są ulepszenia dotyczące często
wykonywanych czynności i standardów
wśród pielęgniarek, fizjoterapeutów i
lekarzy na oddziałach OIOM.
• Należy poszukać ulepszeń w terapii
pacjentów z ARDS pod względem
technik wentylacji.
Published on December 2013