dr inż. Marzena Suchocka

Transkrypt

dr inż. Marzena Suchocka
Warszawa, 12 03 2013
Pani Maria Środoń
Stowarzyszenie Miłośników
Starej Ochoty "Ochocianie"
W trakcie wizji lokalnej dnia 10 03 2013 roku dokonano oględzin drzew
wytypowanych do wycinki zgodnie z decyzją nr 38Z/13 oraz 25Z/13.
Na wstępie należy zaznaczyć, że wycinka drzewa jest ostatecznym zabiegiem
mającym na celu minimalizowanie ryzyka przez nie powodowanego. Poza tym środkiem
możliwe są do zastosowania również inne zabiegi, które mogą to ryzyko zmniejszać. Należy
do nich przykładowo korekta korony, podparcie drzewa lub wiązania w jego koronie. W
przypadku drzew cennych uzasadnione jest wykonanie specjalistycznych badań z
zastosowaniem stosowanych w takich przypadkach metod oceny statyki, przykładowo takich
jak VTA (Visual Tree Assessment) czy Elasto-inclino. Metody te są znane w naszym kraju i
poza jego granicami i w przypadkach spornych stosowane do wiarygodnego określenia
stopnia ryzyka upadku drzewa.
W nawiązaniu poniżej przedstawione zostały wnioski płynące z oględzin:
Robinia pseudoaccacia (nr 1) jest drzewem żywotnym, posiada pęknięcia na pniu, drewno
twarde. Można rozważyć odciążenie korony i podparcie drzewa jednak stan drzewa będzie się
pogarszał więc usunięcie będzie tu uzasadnione.
Syringia josikea, Sambucus nigra (nr 2,3,4,5) nie stwarzają zagrożenia dla ludzi i mienia.
Tilia platyphyllos (nr 6) ze względu na brak rokowań życia i możliwe zagrożenie należałoby
wyciąć.
1
Aesculus hippocastanum nr 7 i 8 można zakwalifikować do zachowania. W przypadku drzewa
o nr 7 wskazana ekspertyza w celu monitorowania statyki drzewa w przyszłości.
Populus simonii (nr 15) konieczna ekspertyza drzewa, i następnie monitoring.
Populus simonii nr 9 w dobrym stanie zdrowotnym, do zachowania.
Crataegus sp. nr 11 i 12 pomimo ubytków są żywotnymi drzewami o niewielkich rozmiarach
i twardym drewnie i nie stanowią zagrożenia dla użytkowników parku.
Fraxinus excelsior nr 17 jest cennym pod względem krajobrazowym i przyrodniczym
drzewem, bardzo żywotnym. Należy wykonać ekspertyzę pnia i odziomka w celu określenia
stopnia rozkładu drewna i co za tym idzie statyki drzewa z zastosowaniem metod VTA i/lub
Elasto-inclino.
Malus sp. nr 1 posiada dwa pnie bez rozkładu, trzeci - wychylony z ubytkami ma niewielką
masę i twarde drewno reakcyjne, jest możliwe jego podparcie lub skrócenie w celu
minimalizowania ryzyka złamania konaru.
Acer pseudoplatanus o nr 3 jest drzewem żywotnym, bez widocznego rozkładu wewnątrz
pnia.
Euonymus europaeus nr 5 i 6 to drzewa martwe, do usunięcia.
Sorbus aucuparia ‘Pendula’ jest drzewem żywym i nie zagraża bezpieczeństwu.
Acer negundo nr 8 i 9 mogą stwarzać zagrożenie z czasem, należałoby je usunąć i zastąpić
gatunkami pożądanymi w kompozycji parku.
Crataegus sp. nr 10 pomimo ubytków w pniu jest drzewem stabilnym.
Acer negundo nr 4 po korekcie korony przez wiele lat nie będzie stwarzał zagrożenia.
Fraxinus excelsior nr 2 pomimo badania rezystografem należy sprawdzić dodatkowo z
zastosowaniem metody Elasto-inclino. Drzewo jest bardzo cenne przyrodniczo i dlatego
zasadne byłoby jego pozostawienie w przypadku stwierdzenia, że wytrzymałość mechaniczna
pnia jest na tyle duża, że nie stwarza ono zagrożenia.
W związku z powyższymi wnioskami płynącymi z oględzin oraz bardzo dużą
wartością drzewostanu znajdującego się na terenie parku Sue Ryder oraz Zieleńca
2
Wielkopolskiego wskazane byłoby sprawdzenie statyki cennych drzew i rozważenie
pozostawienia drzew
i krzewów, które nie zagrażają bezpieczeństwu. W przypadku
wątpliwości należałoby wykonać ekspertyzy drzew z zastosowaniem specjalistycznego
sprzętu. Drzewa szczególnie cenne (jesiony wyniosłe nr 17 i 2 oraz opcjonalnie robinia
akacjowa nr 1) powinny być przebadane w przypadku takiej konieczności z zastosowaniem
przynajmniej jednej a najlepiej dwóch metod. Jest to standardowa procedura stosowana do
badania drzew cennych pozwalająca na odpowiedzialne gospodarowanie drzewostanem i
pozwalająca na udowodnienie zarządcy terenu, że dołożył wszelkich starań aby utrzymać
teren we właściwym stanie. Nasadzenia zastępcze nie zrekompensują w tym przypadku straty
drzew dla społeczności oraz środowiska przyrodniczego.
Z poważaniem
dr inż. Marzena Suchocka
arborysta
3