Nr 6 (122) Rok XX, X 2009

BIULETYN
Nr 6 (122) Rok XX
Naczelnej Rady Lekarskiej
Redaktor
naczelny:
Posiedzenie NRL
18 września 2009 r.
Stanowisko Nr 11/09/V
Naczelnej Rady Lekarskiej
z dnia 18 września 2009 r.
w sprawie interpretacji przepisów uchwały Nr 16/09/V
Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 19 września 2008 r.
w sprawie regulaminu wyborów do organów izb
lekarskich i delegatów na Krajowy Zjazd Lekarzy oraz
trybu odwoływania członków tych organów i tych
delegatów zmienionej uchwałą Nr 21/09/V Naczelnej
Rady Lekarskiej z dnia 12 grudnia 2008 r. zmieniającej
uchwałę w sprawie regulaminu wyborów do organów
izb lekarskich i delegatów na Krajowy Zjazd Lekarzy
oraz trybu odwoływania członków tych organów
i tych delegatów
Konstanty Radziwiłł
prezes
Naczelna Rada Lekarska przeanalizowała następujące poselskie projekty aktów
prawnych:
1) projekt ustawy o ochronie genomu ludzkiego i embrionu ludzkiego oraz Polskiej Radzie
Bioetycznej i zmianie innych ustaw (nadesłany przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii
Sejmu z dnia 4 września 2009 r., znak: PS-149/09),
2) projekt ustawy o podstawowych prawach i wolnościach człowieka w dziedzinie zastosowań biologii i medycyny oraz o utworzeniu Polskiej Rady Bioetycznej (nadesłany przy
piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 4 września 2009 r., znak: PS-150/09),
www.gazetalekarska.pl
.
Wobec mnogości proponowanych rozwiązań, przewidując długą debatę na ten temat,
opierając się o postanowienia Kodeksu Etyki Lekarskiej (w szczególności art. 2 ust. 1, art.
3, 4, 7, 13 ust. 1, art. 15 ust. 1, art. 19, 25, 38 ust. 1, art. 39, 39a, 45 ust. 2, art. 51h ust.
3 i 4), Rada wyraża następujące stanowisko wobec podstawowych kwestii poruszanych
w wymienionych wyżej projektach:
1. Istnieje potrzeba przygotowania prawnych regulacji umożliwiających ratyfikowanie podpisanej przez polski Rząd Konwencji z dnia 4 kwietnia 1997 r. o ochronie praw człowieka
i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny oraz dostosowujących
polskie przepisy do wymagań dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca
2004 r. nr 2004/23/WE w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek
i komórek ludzkich i dyrektyw wykonawczych. W tej sytuacji w szczególności należy
doprecyzować i ujednolicić nazewnictwo dotyczące istoty ludzkiej oraz doprecyzować
niektóre przepisy dotyczące praw obywateli w dziedzinie biomedycyny.
2. Wobec ponad dwudziestoletniej praktyki stosowania w Polsce procedur z zakresu
prokreacji medycznie wspomaganej, a w szczególności zapłodnienia pozaustrojowego
i narastającej liczby problemów natury etyczno-prawnej związanych z tą dziedziną medycyny, należy określić ramy prawne dopuszczalności tych procedur, z jednoczesnym
zapewnieniem odpowiedniej opieki medycznej parom cierpiącym z powodu niepłodności
z jednej, a szczególnej ochrony życia dzieci poczętych z drugiej strony. W tym zakresie
Rada opowiada się za przyjęciem dopuszczalności stosowania procedur zapłodnienia
pozaustrojowego jako metody postępowania medycznego w przypadku niepłodności z jednoczesnym przyjęciem ograniczeń chroniących życie, integralność i godność powołanego
do życia embrionu ludzkiego. W szczególności, wzorem regulacji obowiązujących już
w wielu innych państwach świata, Rada stoi na stanowisku, że niedopuszczalne powinny
być wszelkie nieterapeutyczne ingerencje w genom ludzki, klonowanie, tworzenie tzw.
chimer oraz hybryd, prowadzenie eksperymentów badawczych na embrionach, tworzenie
tzw. zarodków nadliczbowych, przedimplantacyjna selekcja zarodków oraz implantowanie zarodków kobietom w wieku poprokreacyjnym. Pożądane jest powołanie instytucji
nadzorującej prowadzenie działalności w zakresie zapłodnienia pozaustrojowego oraz
zbudowanie systemu certyfikowania podmiotów do tego uprawnionych.
3. Konieczne jest powołanie Polskiej Rady Bioetycznej, która wspierałaby rozwiązywanie
trudnych kwestii z zakresu biomedycyny. Konieczne jest zapewnienie udziału w niej
przedstawicieli Naczelnej Rady Lekarskiej.
4. Wobec pojawiania się w praktyce medycznej procedur budzących sprzeciw sumienia
niektórych lekarzy, istnieje konieczność przyznania im bezwzględnego prawa do
odmowy udziału w takich działaniach (za wyjątkiem procedur służących ratowaniu
zdrowia lub życia w przypadkach nagłych).
5. W sytuacji coraz częściej zdarzających się okoliczności uzasadniających podejmowanie
działań medycznych wobec osób będących w stanie uniemożliwiającym osobiste wyrażenie
świadomej zgody, należy umożliwić obywatelom skuteczny sposób uprzedniego wyrażania
zaleceń dotyczących opieki medycznej lub wcześniejszego ustanawiania pełnomocnika
mającego prawo wyrażania stanowiska w imieniu pacjenta w takich okolicznościach.
Mariusz Janikowski
sekretarz
Konstanty Radziwiłł
prezes
Stanowisko Nr 13/09/V
Naczelnej Rady Lekarskiej
z dnia 18 września 2009 r.
w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie
ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych
Naczelna Rada Lekarska zapoznała się z poselskim projektem ustawy o zmianie
ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
nadesłanym przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu RP z dnia 20 sierpnia 2009 r.,
znak: PS-134/09.
Naczelna Rada Lekarska stoi na stanowisku, że środki publiczne przeznaczone na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej powinny być przekazywane za pacjentem, a ich wysokość powinna odpowiadać realnej wartości udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej.
Mariusz Janikowski
sekretarz
51 październik 2009
strona 1 Biuletyn 6/2009
Konstanty Radziwiłł
prezes
NIL – www.nil.org.pl
Stanowisko Nr 12/09/V
Naczelnej Rady Lekarskiej
z dnia 18 września 2009 r.
w sprawie proponowanych regulacji prawnych
dotyczących niektórych problemów bioetycznych
występujących w nowoczesnej medycynie
3) projekty ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (nadesłany przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia
26 sierpnia 2009 r., znak: PS-147/09) wraz z autopoprawką do tego projektu (nadesłaną przy
piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 7 września 2009 r., znak: PS-153/09),
4) projekty ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu
komórek, tkanek i narządów (nadesłany przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu
z dnia 4 września 2009 r., znak: PS-151/09).
znajdują się na stronie internetowej
Mariusz Janikowski
sekretarz
Mariusz Janikowski
Dokumenty NRL i Prezydium
W związku z pojawiającymi się wątpliwościami co do interpretacji przepisów uchwały
Nr 16/09/V Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 19 września 2008 r. w sprawie regulaminu
wyborów do organów izb lekarskich i delegatów na Krajowy Zjazd Lekarzy oraz trybu
odwoływania członków tych organów i tych delegatów w związku z jej nowelizacją jaka
nastąpiła uchwałą Nr 21/09/V Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 12 grudnia 2008 r. Naczelna Rada Lekarska wyjaśnia, że termin „ogólna liczba członków organu” zdefiniowany
w § 2 uchwały nr 16/09/V służy m.in. do określenia wymaganego kworum, niezbędnego
do prawomocnego przeprowadzenia wyborów oraz do zachowania ważności wyborów.
W przypadku okręgowego zjazdu lekarzy ogólna liczba członków organu wynosi co
najmniej 50% liczby mandatów ustalonej przez okręgową komisję wyborczą, jednak
nie mniej niż 40 osób. Wobec tego, że dla ważności wyborów delegatów na okręgowy
zjazd lekarzy niezbędne jest wybranie co najmniej połowy ogólnej liczby członków tego
organu, oznacza to konieczność wybrania co najmniej 25% liczby mandatów ustalonej
przez okręgową komisję wyborczą.
Kworum wyborcze uprawniające okręgowy zjazd lekarzy do przeprowadzania wyborów to natomiast co najmniej połowa ogólnej liczby członków tego organu, jednak nie
mniej niż 25 osób. Oznacza to, że warunkiem niezbędnym, aby okręgowy zjazd lekarzy
mógł przeprowadzić procedury wyborcze jest udział w zjeździe wybranych delegatów
w liczbie odpowiadającej co najmniej 25% liczby delegatów, którą ustaliła okręgowa
komisja wyborcza, jednak nie mniejszej niż 25 osób.
Kworum niezbędne do podejmowania przez okręgowy zjazd lekarzy uchwał zostało
uregulowane w ustawie o izbach lekarskich i wynosi co najmniej 50% członków danego
organu. Ustawa ta reguluje zatem kworum wymagane do podejmowania uchwał przyjmując za punkt odniesienia liczbę ważnie wybranych członków danego organu, a nie liczbę
mandatów ustaloną przez okręgową komisję wyborczą.
Warszawa, X 2009
nr 10 (226)
51